Theologia moralis

발행: 연대 미상

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

differre ab alio incestu , et necessario

aperiendum , haud damnaremus eum qui hanc reticeret circumstantiam tempuS Opportuniu expectan , quo alteri confessari , absque Sororis injuria , pos Se detegi prae Sertim quum non desint qui eam haud necesSario explieandam amrmant. Si ex plena c0nfessi0ne infamia quaedam alteri etiamsi haud reo , OritUra Sit, . . Reminae quae Vim pasSa Si inVita, Videtur circumstantia qua deSignetur 90SSe reticeri. 49. enetur poeniten alienoe snSulere sumin , consessarium cui ignotuSeSt 0cius adeundo . quoties id absque gravi incomm0do fieri possit i xeu Satur autem ab ignoto quaerendo , Urgente morti periculo , Vel negessitate

implendi praecepti paschalis si debeat

statim celebrare , Vel communi Udre

ad notam effugiendam : si nolit in

peccato m0rtali manere, etiam per diem donec conse S Sariu alter ad 03-tur, si alter videatur Suo juri ceSSiSSe, optime conscius alium conseSsarium vix adiri posse; si paeniten ViX POS- sit conscientiam alii pandero. Aliae etiam occurrunt excuSationes, adeo ut paenitentes plerumque angi non debeant ob ea quae in consessione dixerunt, SUR peccata manifestandi causa. 50. In peccati quo infamiam non

usserunt, qualia sunt jurgia domesti. ca . Vel nae alia Satis innotuerunt nullus scrupulus injiciendus est iis qui

aliorum delicta , Suorum confitendor Um BUS3, pandunt quamvis praestet

vitare quidquid alteri injurio 3 iam Sit,

nec omnino ad sui ecusationem neceSSarium uuae diximus de Socio pandendo ut integra sit conseS si , intelligenda sunt etiam de eadem mani PStatione , quae necessaria Sit ut remedium animae uae exquiratur, Vel ad innocentis, Vel communitatis 3

gnum malum Vertendum. St. Omnino damnatus est a Benedicti XIV. qu0rumdam OS Xquirentium nomen , Vel habitationem , Ociorum criminis , d eorum correcti Onem , Vel alio quovis praetextu quos , Si denegandae absolutionis minis coegerint paenitentes ad revelationem hujusmodi , . nquisitioni denuntiando es Se , tamquam Su Spe etOS in fide , jussit; non tamen a poenitentibus ipsis , sed ab aliis qui aliunde

' quidem illa agendi rati magnam

invidiam afferret saerament , et plurima et gravissima pareret incommoda , haud absque revelationis periculo. C0nsessarii munia est praecipue Saluti paenitentis Studere u Caeterlimconsessarii bene 90S sunt, et tenentUr, ad integritatem conseSSionis SerVandam exquirere circum Stantia neceSSaria S , nempe vel quae Speciem mutant, Vel exquirendae Sunt , ut paenitentis c0n Scientiae consulatur, puta Si con-

plieis sit in prim vel Secundo gradu Si ligata v0to, si sit ancilla , si habitet in eadem domo, licet veniat in cognitionem c0mplicis nota S. Alphon-sus Quod si paeniten sponte Sua

mani se Stet ostium . et Onses Sariumr0get, Ut Studium ponat in ejus emendatione id vix tuto fieri poterit quum lacile sigilli violati nascatur

suspicio. Si grave damnum immineat innocenti, Vel communitati , ni socius reveletur, injungere poterit conses- Sarius paenite uti ut eum denuntiet ei qui ccurrat malo Sed minime exigendum est, ut Sibi manifestatiosi ut in tribunali. Si conlingat 0nses- Sarium munere aliquo mugi, adeo ut ei denunciatio de jure , ut aiunt, sa

l S. Alph. l. i. n. 489. vol. i. Bull. p. 554. et Const. Ubi primam, vol. ii. 2 Const. Suprema omnium incclesiarum P. 5,. 5ὶ L. i. n. 491.

202쪽

190 TRACT. XVIII. D P0ΕΝΙΤΕΝΤΙΑ .cienda sit , poterit injungere ut sat respiciat peccata qu0rum qui c0n- extra tribunal sed raro expedit, ni Si lex exigat. 52. Plerumque non Xyeuit ut confeSSarail paenitentium rogatu HOSemen stare curet, licet socii criminis n0u Sint : nam quae in tribunali delata sunt, oeca Si 0ne veluti consessionis , dissicultatem et periculum habent. 55. Inquirere nomen Moenitenti3 non licet, neque Hu habitati0nem alia SV ejus qualitate et circum St3 tia S, quae personam illius detegant sine ulla rati0nabili causa. Ita P. Philippus de Carbone3no.

g. II. DE PECCATIS SUBIIS.

tentia. Si quis aliquid secerit, dubitans

utrum peccatum mortale Oret, tenetur, juxta D. Τhomam , illud consit teri is uando aliquis dubitat de aliquo peccat , an Sit mortale , tenetur

illud consitori dubitatione manente quia qui aliquid c0mmittit, vel omit-

Scius S , et quorum mem0riam habet con Scius autem non est peccati,

qui dubitat utrum illud admiserit

proindeque non tenetur lege consi- tendi. In 0rtis tamen di Scrimine ad- Vertunt plures eum teneri ad saluti consulendum contritione elicienda vel sacrament paenitentiae Suscipiendo ad damnationi periculum est U-giendum sed negant eum teneri adjllud consitendum , etia in eo in discrimine.

55. Quando quis novit se aliquid feci SSe, quod utrun peccatum tuerit mortale dubitui, plerique dicunt eum teneri ad illud confitendum : quia Omittendo exponeret se discrimini haud Satisfaciendi praecepto divino omnia

peccata mortalia in consessione declarandi. Caeterum S. Alphon Sit S cen Seteum poSse dubium de confitendi obligatione deponere, sibi persuadendo

se non teneri ad ea quae non sunt certo mortalia confitenda. On SueVerunt quidem fideles dubitationem hane animi consessariis exponeres quod maxime est laudandum sed obligationem, iit, in quo dubitabat esse eecatum juxta plure S, 0n pr0bat. iiii dicunt mortale , peccat mortaliter, discrimini Se committens. Et Similiter periculo Se 0mmittit, qui de h0 , quod dubitat esse mortale , negligit consiteri , non tamen debet asserere illud mortale SS , Sed dubitative loqui, et judicium sacerdoti expectare, CUJUS est discernere inter lepram et e pram. u0 Si dubitet, rationibus

hinc inde pugnantibu . Seu 90 Siti Ve ut aiunt , utrum adimiserit peccatum qu0d mortale S Se 0Vit, V. g. libidinem pravam communi S Si me dicunt theol0gi non esse e0nfitendi neceSSitatem, quum praeceptum divinum,

prout explicatur a Synodo ridentina, non teneri ad consessionem ante communionem qui hujusmodi ubi angitur Sed p0SSe accedere Saltem OStcontritionem elicitam, vel abs0lutionem Su Sceptam, dubio illo peccato haudeXposito Scrupulo Sis id tui Suadetur nam dubiis inanibus plerumque linguntur. Sic etiam piis plerisque h0minibus qui a peccat abhorrere On-SUQVerunt , tuto permittitur ut dubia haec negligant, quum vix fieri possit ut in grave peccatum lapsi sint absque certa ejus conscientia. Vae OS Vexant cogitationes turpe et impiae sunt hostis salutis terricula et ludi

203쪽

56. Si quis noverit e peecutum mortale admisisse, sed dubitet utraran illud ani conse3sus it sere omne Sconsentiunt illud declarandum nec

enim constat eum satisfecisse oneriqu0 certo contraxit. Caeterum si diligenter excusserit antea con Seientiam, et consessario panderit, plerum qile existimandum est illud fuisse explicatUm , vel Saltem rem Specialem generali quadam accusatione inclusam

quod praesertim intelligendum est de piis hominibus qui nimis anguntur dec0nsisSionibus peracti S. Ad con Scientiae tranquillitatem, quae 90 Si conseSSiOnem generalem memoriae Occurrunt anteactae Vitae peceata, p0SSunt deinceps confitendo enarrari r quod si Saepius recurrant cum mentis Solicitudine , plerumque pr0hibendus erit paenitens aliquid referre quod ante conseSSionem ultimam contigit, nisi certus omnino Sit illud fuisse mis

sum.

57. Peccata mortalia certo admiSSa quin quis oblivione vel necessitate omiserit confiteri sunt deinceps declaranda, licet eorum Veni cum caeteris jam impetrata fuerit : nam Stpraeceptum divinum peccata omnia 90st baptismum admissa subjiciendi judici sacerd0tum. in damnavit

Alexander VII. propositi0nem Pe cata in conse Ssione mi SS , seu oblita ob instans Vitae periculum, aut baliam causam , 0n tenemur in Sequenti conseSSione exprimere. ui peccatorum numerum prout potuit retulit, non tenetur plerumque Bessu ratiorem n Umerum, qui memoriae deinceps ccurrit, referre : nam jam Satisfecit oneri, et confesSarius judicavit de numero Ver0 Similiori, p0tius quam cert sed si valde disserat numerus verus ab aestimatione facta debet err0rc0rrigi. Ad circum Stantia supplenda S

plerumque nece S Se non est peccatum

item im c0nsilieri , ni Si Speciem aliam inducant V. . quod qui se impudicitiae ingus averit, qui ingestus reus orat vel 90llutioni S, quum immani scelere bestiae cons0rtium quaesiisset: vel qui malarum cogitlitionum se reum retulisset, omissa p0llutioni S, quam admisit, mentione. Qui retulit peceatum tamquam dubium , quod deinceps certum Sse rec0rdatus est , debet illud iterum reser re 9mquam Certum nam de ipsa Sub Stantia accusationis 3gitur , quum certum a dubio longe distet. Caeterum non de Urgere Vi detur de glarandi egeatum praece pium , Venia jam impetrata , Ut non liceat aliquatenus disserre ejusdem conses Sionem , 0 nec Opportuna egurrlit occasio eidem Conses Sario se Sistendi, si vix possit ordinario aperiri. 0n igitur damnandus videtur paenitens qui omissum peccatum gravi Ssima e cauSareti et ad tempUS.

o utiliter, citraque omnem praeSum

ptionem in conseSSione dicantur, quod piorum hominum usus demon Str3t, taceri tamen citra ulpam . multisque aliis remediis expiari possunt. Ita d0cent Patre saridentini. Si quis unius hujusmodi peccati Se aecuset, Cum animi dolore certam 90nit materiam absolutioni : nec enim nece S Se Stu de omnibus simul doleat, quum nullum eorum eum Dei gratia pri Vet. 59. Peccata mortalia jam remi33gpossunt iterum deserri, ut novo animi dolore , et sui humiliati0ne, gratiam ampli 0rem assequatur paeniten , peccato amplius ablutus is iste deliin Vide S. Thom in iv disi xxi. qu. ii art. i. ad i. 2ὶ XI. inter damnatas. 3 Sess. xiv. cap. V. De Poenit.

204쪽

neces Silate n0 sit iterum eadem c0n solutione aliquid vi clavium dimitti de sileri peccat inquit Benedictus XI poena quia in Secunda absoluti0neu tamen mi eorumdem peccatorum Gratiae consertur augmentum n iteretur consessio, reputBIDUS Salubre Di ae peccati prioris accusatiosacit ut certa sit sacramento males id, quum alioquin de dolore ob culpas Veniales non iacile constet, et On-60. Moribundis solet saepe dari absolutio , etiam Si jam non Valeant Sensa mentis mani se Stare, vel iterat confiteripe ecala : Sed ob pri0ra paenitentiae indicia mensentur Velle confiteri, et nulli vix culpam certe venialem de Veniam petere in uapropter ne sorsanserant. Quum igitur sacerdos dubitans quid etiam leve admiserint post abso de materia vel dolore nequeat ab solo luti0nem jam datam , in extremo dis-

Vere , praestat ut peccatum jam remi S- Sum proseratur quod tamen nece Sse non St enucleatius explicare , Sed et neceSSe S iterum de eo dolere mam peccat graviter qui etiam Sola Venialia, vel sola mortalia alia coti sessa, sine omni sor mali dolore consilietur quia non ponit materiam Sacramenti, et saltem periculo Sacrilegii e XpOnit qua pr0pter animadvertit S Alphon Su consessarii in eo desiderari

diligentiam ; quae si defuerit plurimae

erunt conseSSi 0 ne nullae. u Caelerum cum paenitens non dat materiam ce iam, non tenetur conseSSariu eam exquirere ut absolvat; et a Su quo exquisierit, et n0n repererit certam materiam , ait Sporer n. 56. non tenetur abs0lvere sub conditione, cum paenitens tunc nullum us certum crimine iterum ab SolVuntuP.

IlI. DE INTEGRITATE CONFESSIONIS.

61. Integrita confessionis materialis a scholae doctoribus dicitur plena

peccatorum relatio, numero et circumstantiis neceSSarii recensitis Formali vocatur integritas, quando fit consessi quatenus fieri possit et debeat , quam Vi aliqua, e Obli Vione vel alias ex au Sa justa, mittantur. Concilium riden linum docet omnia

declaranda si quorum memoria cum

debila et diligenti praemeditatione habeatur. AEquidem nemo potest culpari quod c0nfitendo miserit ea quorum memoriam nullam habuerit Vel quae conscientiam nullatenus momorderint ex errores ineulpato. Alipeo praeter habeat ad illam, quando non affert obli Vionem causae excuSant mi SSiO- materiam certam , saltem dubie neces nem, Scilicet, quando impossibilitas Sariam. D Vix Oportet suggerere pec phySic Vel moralis ossicit plenae peccati consessionem quod pudorem asse catorum CCUS3tioni. Muli non Valentrat. Quoties mova datur absolutio , integram plenam ille conseSSionem pec- praecedat consessio necesse est: nam catorum peragere; qui tamen abs0lvin0Va Sententiae prolatio cognitionem queunt, indicio aliquo peccati admissi causae equitur. At Si eadem peccata quae jam remi SSa Sunt, iterum Subjiciantur clavibus, Sum ei se eorum in-CUS3re generatim, D vel altero indicato. Vim clavium etiam in iis sol vendi exerceri ostendit . alio mas dato, cum doloris significati0ne : quod Si Scribere poSSint ab Sque manifestationi periculo , Videntur teneri; qui enim nequit ore confiteri debet, quarali 0ne Valet, Sua pecc3t reVelare. Non tantum in mortis diserimine, sed si Dicunt alii, etiam in secunda ab et urgente praecept paSchali, mutoS

205쪽

CAP. V. DE CONFESSIONE.

debere scripto ad constendum uti, tenet post alios . Alphonsus t Moribundi quibus deest loquelae usus, Vel quorum vires perii tu defecerunt, Vel qui indigent medicorum opera continua, Vel muliere partu laborantes aliique subito in discrimine ad plenam conseSsionem non tenentur. Milites Statim ingressuri certamen, et nautae periclitante , conseSSione quadam generali acta, absolvuntur nisi copia sit spectulis consessionis alicujus delicti. Quibus non est copia sacerdotis eorum callentis linguam, possunt 3lteri, qui aliqu9 tenus eos intelligit, consiteri, qua valeant ratione , Si mortis periculum immineat, Vel juxta plureS, Si urgeat praeceptum a Schale imo si cupiant solvi peccatorum Vinculo , et timeant opportuniorem On-sstendi occasionem diu sibi delaturam. Sacerdos qui suum confiteri peccatum nequit, nisi racto sigillo Sacramenti, illud omittere debet nec enim licet, etiam in tribunali, aliquid proferre

quo arcanum de Sacrum prodatur.

Qui grave damnum, consessioni haud adnexum , ex ea ibi vel alteri aliunde adventurum timet ex quodam peccato declarato, excusatur, si illud reticeat. Quando poenitenti, Vel 0nχSSario imminet vitae periculum ex conseSSione peccatorum siti gulorum, Sufficit quae tuto dici possunt confiteri. Si paenitens adeo aegrotet ut nequeat peccata recensere abSque Vitae di Scrimine, satis est unum alterumve audire, ut ab Sol vatur. Si antea haud rite consessu , totius vitae, vel diuturni temporis Spatii consessiones iterare jam non aleat,

poterit absolvi , quibusdam dictis

praesertim quae reticuit, quaeque patravit sacrilegi : et integra omnium consessio differri poterit, donec convaluerit. Si Sacerdos ipse periclitetur vita, paenitentem p 0terit statim absolvere, Uno alteroVe Udit peccato. Pest flagrante non tenetur conseSsarius adstare diu paenitenti cum ma nisest sui discrimine Sed potest, post unius peccati conseSsionem, eum absolvere. Quando paeniten in gravem notam incurreret ob diuturniorem consessionem , dum urget celebrandi vel communicandi neeessitas, probabiliter dicit onca glia singulorum plenam accusationem differri posse : sed plerumque tempori Spatium, quod in

consessione plena in Sumendum S Set,n0n Si ratio cur quis ab ea excu-Setur. Inter cauS3 quae excusant a plena peccatorum conseSSione , magna diei solemnitas non est recen Senda nam consuetudo ecleSipe, quae optima

est divinae legis interpreS, eam non admittit quapropter Innocentiu XI. damnavit hanc propositionem : si Licet Sacramentaliter absolvere dimidiate

consessos, ratione magni concursus paenitentium, quali , V. g. poteSt Ontingere in die alicujus magnae estivitatis , aut indulgentiae. Multo mi nus licet generali absoluti0ne donare haud consessos ob nimiam multitudinem improbavit idcirco Gregorius XIII parochum Pontisve lae, qui hebd0m ad Sancta, poS multorum consessiones audita a caeteri Omnibus quorum ingen erat numeruS , generali et publica consesSione accepta, eos absolvit universim. Nemo a confitendo excusatur ob dissicultatem, quae consessioni ipsi inest, vel ob aestimationis

detrimentum apud conses Sarium Dali 0- quin ceSsaret legi vi S. Sed et qui excusatur a plena conseSSione ob causas Supra recenSitas, Sublato obice, debet confiteri omiSSa. 62. Extra causa praedictas , vel alias hujuS modi, si qui .... Scienter aliqlla re-

2 LIX. inter damnatas.

206쪽

tinent, nihil divinae bonitati per sacerdotem remittendum proponunt midolose quippe cum Deo agere Videntur , et Spiritui sancto mentiri. Tenentur idcirco confiteri iterum Omnia quae

proficiunt, sed Sacrilegii reatu obdolum Se adstringunt. Qui peccata

gravia omnia sacerdoti cuidam reserunt, et absoluti 0 ne ab eo On9ntur deinceps ad 0nDSsarium cons Uetum admiserunt, ex quo BbSoluti0nem ante i accedenteS, ut culpas reserant VenialeS, celatum delictum acceperant, et ipSamsi audem et mendacium imprimiS. Caeterum si i apud eumdem sacerdotem consessi flat, cui generalis con Scientiae conditio patet, nece SSe non erit, juxta plerosque Singillatim omnia iterare, sed Satis erit quae mi SSa sunt referre et ipSiu Omissionis Se incu- Sare et generatim omnium quae jam c0nsessario sunt declarata : quod enimalis consessiones fuerint Sacrilegae, non facit ut repeti debeant, ' quum

fuerint Sacramentales et accedente dolore et iterata accusatione genera in magnum Se 0njiciunt periculum, dum Suae apud hunc aestimationicon Sulunt m0 tamen videntur repellendi a sacerdote extraneo , ne cum certa animae perni ei crimina celent. Qui tamen consueverunt Saeptu labi, et ita sibi consulere , Sacerdotem Utrumque adeundo , maxime pericli

tantur.

tim, praebeant materiam abs0lutioni. cerdoti facienda orix conte3sio exigi Si alteri sacerdoti qui delicta paenitentis antea non accepit, at, puSerit iterata Singulorum conseSSione. Contingit aliquando ut peccatum mittatur, et deinceps re oblivioni tradita bona de consessio fiat, nec nisi post

moria e tunc Sati est peccata iterum confiteri, quae admissa Iunt, dumtur. Ila seri perpetuus et universalis usus eclesiae , qui optimus est divinae confitendi legis interpres. On-χSsio et Secundum qu0d Si par Sacramenti habet determinatum actum, sicut et alia sacramenta habent determinatam materiam. Et sicut in baptismo ad significandam interiorem Bblutionem, assumitur illud elementum

mala de ageretur. Idem dicendum de cujus S maximus usus in abluendo, consessione aliam ob rationem irrita nempe quod dolor animi desuerit, et propo Si tum n0Vae Vitae , Vel quod Sacerdoti jurisdictione carenti facta sit: simili quidem pacto reparandus St

65. Eidem sacerdoti a quo absolutio datur, integra facienda 3 consessio nam de paenitente debet judicare ideoque plenam debet habere con-

Scientiae , quatenus innoteScere OSSit, notitiam : quod patet ex Su et aucto- ita in actu Sacramenti ConfesSioni S, ad manifestandum , Ordinate a S sumitur ille actus , quo maxime consuevimu Smanifestare , Scilicet proprium Verbum alii autem modi sunt inducti in supplementum istius. in damnavit Clemens VII. propositionem sequentem Licet per litera , Seu internuntium consessari ab Senti Sacramentaliter confiteri et ab e0dem absente absolutionem obtinere Vetuitque sub excommunicationis cenaritate Ecclesiae. Qui igitur alteri acer Sibi reservatae, ne haec pr090Siti un-

doti quaedam , alia alteri reserunt nil quam tanquam aliquo casu probabili S

207쪽

desen datur aut id praxim quoquo Susticit, Ut qua possit ratione se esse modo deducatur. Attamen amburini peccatorem, et Veniam petere signi censet iussae aliquando permitti, ut cet. Licet quidem interpretis ruti paeniten scripto contes Sario tradendo opera , quam etiam radhibere poterit referat peccata Uδ, quorum Se reum agerclos , ut 0lorem de peccatis ge- praesen agnoscit: Sed id raro vel nun neratim , et vitae novae prop0Si tum inquam ligere plerique docent, quum a Sinuet, et commendet Sed exigendum lege generali re sigillatim Sua est non St, Ut poenitens Singula per i cata declarandi nemo excusetur, nisi terpretem c0nfiteatures quamvis prohio, gravissimam limae cau3am i Si bendum non it, Sed potius com- quis ob ang0rem gutturis, Vel linguae mendandum. Ubi consessio Sic pera- impedimentum , nequeat Sua peccata itur, curandum ut signis potius quam sigillatim recensere, satissaei et prout vocibus aes ponSD dentur, manu Iam poterit . Se accUSando. Puella nimia ex gr. 0m pre S Sion et ut quaeSti0- verecundia sere obmute Scen , poterit nes fiant generales nulla habita re- aliquando hac ratione ibi con Sulere sponsorum rati0ne . Solicitiorem ' au- Nulli autem dubium susticere Si Sacer tem non oportet esse consesSarium dedos scripto sibi tradito Usus paeniten accurata et plena conscientiae paenitem de singulis interroget tentis notitia quae tunc haberi nequit. 65. Qui ore nequit confiteri, Ua Posse absolvi absque Ope interpreti S, pandit peccata ita OSSit ratione. Sic eum qui signis duntaxat ob defectum mutuS, Vel moribundu , loquelae Su diomatis petit absolutionem , decrevit c9rens Signi Se prodit peccatorem , S. Congreg. Supremae inqui Siti0nis et quatenus Galeat, peccata Singula 28 Februarii 1655. indicat quem absolvendum esse jubet 67. Poenitens debet confiteri acem Bituale uoti praesenti uti ix consuetudine 66. Utrit in qui teneatur er inter Ecclesiae constat quae quidem aequi Spretem confiteri disceptatur, S. Thoma sima est ut peccatorum poenam a- favente assirmantibus In eo qui latur, et judigium sat accuratius: usum linguae non habet, Sicut est animi enim dispositiones ita facilius mutus , vel qui est alteri u linguae , explorantur Christus peccatore ante susticit quod per Scriptum , aut per hoc tribunal tamquam reos Si Sti O- nutum, aut per interpretem consilea luit. Damnati0nem a Clemente VIII. tur, quia non exigitur ab homine propositionis supra relatae reSpicere

plusqu3 90SSit . . . uand non consessionem et ab Solutionem Ompossumus uno modo debemuS, Se juncte vel divisim declaravit tum pSe,cundum quod possumus, confiteri. tum Paulus V. In mortis discrimine Attamen de obligatione non con Stat , absolvitur , qui , 3bSente preSbytero quae quum gravissima Sit, et cum e dedit dolentis animi de peccatis indi-riculo revelati0nis conjuncta , non est cia : quod consessio tamen non est absque certa auctoritate Statuenda : dicenda censetur tamen moribundus, quapropter, ne quidem in mortis dis quatenus potest, Sua peccata et dot crimine, quis eo ratio tenetur sed rem manifestare.

1 S. Alph. l. i. n. 429. 4 Vide decr. Cong. de Prop. Fide relatum a 2 Sup. iii p. qu. ix art. iii ad 2. Philippo de Carbonean in appendie tract. De 5 S. Alph. I. i. n. 479. Vide et Antoine traci Poenit. g. iii. v. i. De Poenit art. i. qu. xvii. i5 Ibidem , decr. 10. Feb. 1668.

208쪽

68. Invalida est conseSSi ex arte conseδSarii, si non acceperit jurisdictionem, vel si ei fuerit ablata , vel impedita per cen Suram , in quam incurri S Se ex decreto judicis ecclesiastici c0nstabat publice : vel si absolutionis substantiam vitiaverit, vel si nullum peccatum aliquatenus intellexerit. 69. Non obstat conseSSioni valori, quod Omnia peccata conseSSariu non intellexerit Sive quod surda Ster S-Set, Vel Somnolentu , vel animo distractus , Vel linguam aetiitentis non satis calleret: nam posset nihilominus judicium efficere , quamVi n0n sati Saccuratum Caeterum si diligentiam nu- cessariam ad Omnia percipienda non adhiberet, peccaret, UUI SUO U-neri deesset. Ea adhibita , non oporteteSSe Solicitiorem , qui auditus aliquali dimicultate laborat , vel qui linguae notitiam habet minus perfectam dummodo sit aequa cauSa Sacri exercendi unpris , alio defici sente qui id exequatur Missionarii idcirco plerique non sunt animo angendi, si delium linguam non optime callentes, Onsessiones n0 plene intelligant necesSita enim perSaepe cogit ut paenitentiae administrent sacramentum sed qui extra necessitatem paenitentem exciperet, cuju linguae prorSUS est ignarus , adeo ut nullum ejus peccatum intelligeret , non videretur valide absolvere , quum ceu Satio quae non intelligitur instar nullius sit. 70 Poeniten qui conSutio adit consessarium linquo ignarum, Vel Surdum , vel qui ita reser peccata ut non intelligantur , consessionem nullam facit, quum teneatur peccata pandere ea rati0 ne qua judicium serri possit. Quod si bona fide confiteatur et sub finem dubitet mirum inania perceperit conseSSarius, n0 Videtur teneri ad confessi0nem integram , quae longa fuerit repetendam SSentitur enim S. Alphonsus iis et qui dicunt Christum Dominum non praeSumi impo SutSSe praeceptum integritatis cum tanto onerem Scilicet omnia peccata repetendi in tali casu. Si paenitens advertat aliquod peccatum non intelligi debet illud repetere , et verbi Sclarioribus explicare. Ti. Paenitens qui quaerit conteδδα-rium qui ibi blandiatur mores haud

semendanti, in discrimine magno er- satur invalide se confitendi. Caeterum haud facile existimandum est id c0nsilii fuisse , quum plerique nimae Salutem in consessione peragenda quaerant, licet sorsan alterum prae iter , humati potius affectu, Seligant. Non valet confessio Si peccatum graVe, vel Species peccati, Vel numerus Onsulto reticeatur, vel Si mendacium graVe pro serutur a paenitente. 2. Mendacium in conseδSione prolatum graVe plerumque est quidquid enim necessario declarandum S , nequit sine gravi peccato denegari. Igitur in omnibus quae Supra recensuimus ad judicium Sacerdotis reserenda, mendacium grave est. In iis vero quae divina lege non exiguntur declaranda , mendacium est leve V. . Si quae mulier aetatem suam provectam mendacio celet, vel si deneget se admisi SSe crimen , quod diu antea paenitentia expiaverat, venia in tribunali impetrata. Sed graViter mentitur, peccati con Suetudine , qua irretita manet, deneganda. 75. Rude puerique qui peccatorum quorumdam malitiam , seu distinctionem, haud Satis intellexerunt, non sunt ideo cogendi ad repetenda confessiones bona fide lacta : praesumendum est enim eas valui Sse Sed spe-

209쪽

cies et numerum omissum debent explicare, ut legi consitendi satisfaciant.

Quando c0nDSSariu S, excepta conseS-sione peccatorum , ab Ultima paenitentis Onsessione , animadvertit eum non consueviSSe peccatorum numerum et species in conseSSione referre , debet eum ed0gere de necessitate Singula

ctissimum illud arcanum quod Sace do , conseSSione paenitentium excipienS, Ser Vare tenetur. X jure divino merito derivatur nam eo jure quo peccator ad sui accusationem obligatur , judex ad silentium de causa sibi innoteScente SerVandum tenetur :nem enim Se proderet, nisi de fide explicandi et Statim . accusationem cludi ei certior factu S u Praeceptum, neorum audire Satis non 3 ut generatim petat , UtrUm ea sere ratione per tot ann0s Vivere consueverit; sed singulorum accuSatio facienda est. ut legi ea confitendi , quam hactenus non implevit paeniten , Satissat. 74. Pro valore actu ν Ebumendum, et ideo consessiones saetae habendae sunt validae , ni Si contrarium constet quapr0pter c0gendi non Sunt paenitentes ad iteranda consessione bona fide factas , nisi conflet eas SSe invalidas. De consessi otii bus recidivorum ea regula tenenda est Si statim post confessi0nem lapSi fuerint, ple- inqui S. I horna , et de conseSSione celanda con Sequitur 9 Sum Sacramentum, et de Sicut praeceptum dec0nsessione Sacramentali facienda , est de jure divino , et non potest aliqua dispensatione , Vel juSSi 0 ne humana homo absolvi ab e : ita nullus ad reVelationem conses Sionis p0test ab homine cogi, vel licentiari. ex ecclesia Stica arcanum hoc Servandum districte jubet Caveat omnino , ita jubet Concilium Lateranense V. De Verbo , Vel Signo , Vel alio quovis modo prodat aliquatenti peccatorem sed Si prudentiori consilio indiguerit, rumque conseSSiones mensendae sunt illud ab Sque ulla expreSsi0ne personae invalidae , utp0 te in quibus dolor et pr0positum deerant : qui enim dolet, certat ad VerSus lentationem , nec facile cedit contra ubi qui p0St confessionem diu restiterit, qui deinceps Secutus e St lapSus, non St argu mentum dolorem et propo Silum defuisse Caelerum eorum qui ita labuntur conditio plena periculi est ut iis aliquando con Sulendum , ut generalem totius vitae conseSSionem per3gant, praesertim in Sacro SeceSs , ut majori contritione animi defleant peccata , et proposito firmiori et esticacior novam inchoent Vit3m.

c3ute requirat, quoniam qui peceatum

in poenitentiali judicio sibi detectum

prae Sumpserit reVelare , non Solum a sacerdotali ossisti deponendum decernimu , Verum etiam ad agendam perpetuam paenitentiam in arctum monasterium detrudendum. re tanta nulla datur parvita ud propter revelare Venialem alicujus culpam, quae e consessione innotuit, esset grave sacrilegii peccatum. Τriplex malitia in revelati0ne reperitur, nempe

sacrilegii , quod Sacramento sit inj ria radet ractae homini arcana pectoris ex fiducia secreta pandenti, et detractionis . Nulla unquam dari potest rerum conditi , in qua ullatenus prodere arcanum hujusmodi liceat , nequidem ad gravissimum Scandalum vitandum , - vel ad malum ali-75. Sigillum conse3Sioni vocatur ars quod avertendum : nam ex communi

210쪽

fidelium sensu , et Ecclesiae traditione, constat nullum dari locum exceptioni. 76. Omnia q/io consitendo dicuntur, SiVe quae consessionis lege dicenda Sunt. Sive quae ejus Oecli Sione proseruntur ad paenitenti conditi0nem explicandam, et ad con Silium expetendum, vel alias ex arcani fiducia, sunt inviolabiliter servanda. Tentationes igitur quibus qui impugnatur, scrupuli quibus angitur , et ipSa men-mΤSSa, . . c0ntumelia in conses-S3rium , non cadunt sub sigillo , sed periculum euplationis Secum ferunt: si probabile enim indicium praebent, quod consessarius vel noluerit absol-Vere, Vel acriter reprehenderit propter aliquam culpam graviorem n 78. De virtutibus et revelationibus quibus donatus est paeniten , Si manifestatae sint, ut ingratitudo ejuS, et desectus i0nsessario cinnotescerent

iis inquietudo praeSertim Si animum Sigillum servandum docet S. Alphon- prodat debilem ignorantia qua laborat, difficultates quibus impeditur, paenitentia gravis et injuncta , celandae

Sunt silentio , praeter peccata Bdmi SSa, socios criminis, et alia quae gravamen poenitenti. Vel odium consessioni, revelata parerent. Desectu nuturales SUS: Secus Si panderentur ad animaestatum manifestandum. Ε tutissimaeS regula , ut de rebus in consessione

auditis , nihil unquam dicatur, nisi prudentiori consilio indiguerit consessarius quod si contigerit re erit ita proponenda ut ne quidem divinari poenitentis, nempe quod Sit Spurius, 308Sit paenitens, et de re quae evenit ignobilis , pauper , ignarUM, SUPduS hebes, si ab ipso manifestati suerint ad explicanda peccata licet absque ulla neceSSitate, sunt sub Sigillo servandi :quia ea duci eos prodit. Quod si ultro eos manifeStaVerit, abSque ulla ad consessionem relatione, videtur nolle eo clavibus sigilli subjicere;

quamVi cavendum ne cum ejus Osten-Si0ne , Vel gravamine , aliquid, quod aliis moi innotuit dicatur ex

nesciatur esse Sermo Si Scripti con- Silium expetere opus Sit, 3Vendum ne aliqua reserantur ex quibus inno- te Sceret paenitens, Si sorte aliqua in aliorum manu deVenerint. 79. Di recte proderet arcanum , qui

aliquid sibi confitendo commiSSum panderet Sed ne quidem suspicio

levisSima culpae ingerenda St, Seu Voce, Seu e Stu , nec quid aciendumqu0d gravamen rasserat. me memine actionibus poenitentis, et ratione con unquam dicendum eum mortale ali- sitendi haud ex ipsi u relatione, innoteScant consessario, nullatenu cadunt sub sigillum. Si paeniten se durum et difficilem praebeat, vel alias ImoleStum , 0 licet id manifestare u quia, cum desectus illi sint odiosi,

et cossessarius n0verit e0s occaSione consessioni S, dum paenitens Sua peccata explicabat, eorum manifestatio Semper redderet aliquo modo confessionem odioSam, et ab ea retardaret is quod peccatum in consessione deposuisS ne quidem Si alias constet eum es Se plurium reum; nam nec Oportet animi dolorem eximium , quo SV a peccata conseSSus St, teStari. Nunquam

dicere licet Se non absolvi SSevi Gemdam, Vel eum Suam consessionem haud ad sine perduxisse, vel adhuc ad communionem non accessi SSe, vel ad aliud tempus fuisse remissum haec enim omnia Su Spicionem ingerunt peccati lethalis. me venialibus taenitentium 77. Peccata conse33ioneo com culpis etiam altum Silentium est Ser-

1 S. Alph. l. i. n. 454

2 Ibidem.

SEARCH

MENU NAVIGATION