Theologia moralis

221쪽

jungere quae publiea nuncupatur, quod scilicet qui paenitentis veste indutus ad lares Ecclesiae e Si Stat, cereum accensum prae 9nibus serens : imo nec praesenti disciplinae c0ngruit, ut Episcopus ipse id jubeat. ConseSSarius n0n debet alicui injungere paeni

ram omnibus humiliet, paenitentiam professus delicii : qu0 nec parOchu , absque pi Scopi venia, debet jubere nil autem vetat ut publica

quaedam satisfacti injUngatur, V. g. ut script retractentur errores Ut 0ram coetu quaedam perperam dicta revocet. Saepe S0la vitae in meliu mutati0ne , et pietatis Studi quae patrata sunt mala emendantur et tolluntur , 3b8que inrita paenitentis humiliatione i Vitandum Sed ut ne quid injungatur paenitent , ex quo peccati patrati Oriatur Suspicio : nam saluti ejus, abSque famae di Spendi , On-Sulendum est quod Si ejusmodi laboret vitio , quod tolli nequeat absque famae discrimine , recte et injungit

consessariu ea quae nece S Sari facienda, vel sugienda sunt, licet amamrsan periclitetur ' Sic jubet ancillam , Vel cognatam dimitti , quamvis Suspicio c0nsuetudinis pravae inde forte oritura sit : prohibet medic0, ne 20 3m0da : quo casu licebit humiliter

Sua ratione exponere, Vel recedere

absque absolutione, et confessarii alius pr0bi prudentisque se si Stere judicio. Equidem Sacerdotis est judicare , quid Sit injungendum. Quod si paenitens ejus declinet judicium aequum ex animi

levitate , vel ut miti 0res adeat animae morb0rum me di eo , Videtur pecea re graviter u Si paenitentia acile posset ab eo impleri, et nollet ex mera desidia illam acceptare , ac cum leViab- Solvi vellet, non videtur OSSe XCu- Sari a peccat gravi. η 110. Grave est eccatum senilentiain gravem ob egeata gravia impositam , vel notabilem ejus partem

omittere nam re omni ex parte gra-Vi e St V. . Si Septem Psalmi paenitentiales omittantur , vel quinque de- cades Bosarii . . mirum OSSit paenitentia gravis sub levi injungi quae runt the0l0gi ; sed recte dicit S. Alphonsus teneri c0DDSsarium, juxta

I ridentinum , sub gravi eam injungere, quam Vi aliam graviorem Sublevi, vel consilii instar, addere 90SSit. Si levis sit paenitentia , licet gravia delicta declarata sint c0nsiten d , quod aliquando c0ntingit ob vehementem paenitentis c0ntritionem , vel infirmitatem corporis , vel aliam hujusm0dicauSam , eam mittere non nisi venialis mulierum morbo pergat eurare, qui Videtur culpari quamvis nonnulli eam id sibi certam perniciem afferre novit iniungit parocho ut munUS, Uod indigne exercet, in manus piscopi resignet. Haec tamen intelligenda sunt poSt remedia miliora frustra adhibita. 109. Venetur Moerillens SatiStactio- graVem en Seant ob causam propter quam imposita St. 111. Poenitentia levis ob levem Ulpam injuncta omittitur , juxta plerOS-que , ab Sque gravi peccato : et si paenitentia gravis m, levem culpamnem a conses Sario prae Scriptam acce injuncta fuerit , v. g. Litaniae SanctOptare et Implere mus habenda est rum ob mendacium Deo Sum nonaequa , ni Si 0nstet eam nimis dissici nisi veniale videtur eam omittere lem esse et ultra ire paenitenti , non enim Videtur aequum gr9Ve Onu SVel gravis Sima secum ferre inc0m levi 0ri culpae radueetere. Caeterum ,

222쪽

si per accidens peccata illa venialia ibit extensis , vel locus in quo sa- valde disp0nerent poenitentem ad m0r- cienda Sit, peecat paenitens eum ne- tale , tunc posset conseSSariu graVem ei imponere paenitentiam , ut ipsum removeat a periculo peccandi morta- Iiter : et tune tenebitur paeniten S, si velit absolvi , illam acceptare et adimplere. Praeterea Censeo S. Alphonsus loquitur quod si paenitens gligendo sed ex adjunctis rei dijudi-

obliget. 114. Curandum est ut poenitenti animo , a peccisti assectu immuni, Opus injunctum fiat: Sed qui illud exequitur peccat iterum irretitus , praecepto

pro mortalibus tonse S Sis condignam confessarii Sati Ssacere censetur, quam- non egerit paenitentiam , tunc Si iterum eadem peccata clavibus subjiciat , bene poterit conses Sariu gravem injungere paenitentiam , et paenitens si acceptet tenetur eam vis fructu Sua culpa pri Vetur , et peccet Venialiter , Obice p0Sito gratiae Sacramentali. 115. Qui poenitentio oblitu 3 St, non tenetur ad consessionem iterandam implere. quidem consessari cu ut nova ei imp0 natur nam gravis-randum St, ut paenitentia respondeat

criminici et paenitentis studium in sui punitione versari debet qui et humili animo debet amplegii quaecumque sibi occurrerint adversa. Sic David olimSimum nu repetendae conseSSioni , quando venia peccatorum est Semel impetrata nullo probatur documento

Sed debet, si poSSit, eum d 'in adire conse S Sarium , qui sorSan paenitentiae placavit Deum , aerumnas sorti et pa impo Silae recordetur. 1ienti anim seren S. 112. Eliam temyore Iubilini, et dum indulgentiae aliae conceduntur poenitentia in c0nsessione inji ingenda

cum non it , et ut ipsa paenitentiae Virtus, quae ad indulgentias lucrandas necessaria St, soVeatur. 115 Paenitent a perSolvenda eStte myore a conses Sario designato Nu0dsi omissa fuerit a Su , Vel culpa , erit

deinceps per9genda . nisi fuerit diei alligata. Plerumque quidem diei designati ad praecepti substantiam non pertinet , et ideo die elapso manet obligati paenitentietae peragendae. Dilatio ultra men Sem a tempore praefinito gravis plerisque Videtur communionem , quae Singulis mensibus injunctae Striacienda , ultra sex vel octo dies differre est grave uuando moduS Ce- 1l6 Poenitentia non poteS in aliam, licet Severiorem et meliorem , a paenitente mulari , quum judicis sententia sit executioni demandanda. 0nsessarita poterit aequa ex cauSa eam in tribunali mutare o. g. Si nimi Sit ardua, Vel paeniten Vix eam impleturus

Sit Extra tribunal non debet quid mutare, quia judicium jam transiit;

quamvi Si paenitens accedat, rem sibi praeceptam querens e non OSSe exequi, poterit, inquisitione facta aliud pus satisfactioni adsignare, monen ut totum reserat in proxima consessione, ad judicii formam inducendam.

11 T. Alius acerdos non debet temere Sententiam alienam mitigare , vel aliquatenu mutare , quum judicii gravitas, et Sanctitas Sacramenti Vetet, ne quid leviter mutetur Sed Si consessa- nitentiae persolvendae c0nse SSari de rius haud satis prudenter egerit, Vel sinitu eSt V. g. ilexis genibus, bra paenitens periclitetur, l0terit, novo

i S. Alph. l. i. n. 17. teritas Bull. t. iii p. 470 S. 65. 2 Bened. XIV. Epist. Encyclica Inter proe S S. Αlph. l. i. n. 21.

223쪽

instituto examine, moVam proferre c0rditer ign0Scere paenitenti; qui de sententiam. Quin imo Si constet Ceni incep Sati Ssaciendo ir0 viribus tentem non posse opus ibi injunctum animi 0 lenti exhibet indicia sit ar- exequi , videtur licere alteri Sacerdoti, gumenta , fruetu Sque dign0 paeniten- in tribunali tamen , aliud opus magis tiae iacit. quidem vetus sui disciplina

congruum ad Signare absque m OV peccatore publicos diu in stadio ce- peccatorum praeteri ι0rum conseSSione, nitentiae detinere, laboribusque et amini si specialem ob causam , quam X ct3tionibu S corpori S exercere orante-

plorare Op0rtet et perpendere, Ceni quam ad Sacramentum aucharistiae tentia imposita sit. Quod autem opu accederent : Sed licet magnas habuerit non sit iterata consessione ex eo de Utilitate illa Severitas, nil suadet eam ducitur quod de obligatione hac non e divino jure prosectam , adeo ut sem- constet et judici jam sacto nunc per obtinere debeat. Hinc sontifices

tantum judicandum is utrum poeni SaepiuS 3mnarunt eorum 2SSertiones, tens eximendus Sit ab onere imp0Sito qui Vetere aemul3nte more S novam

Cui injunctum est, ut si dei, Spei, et di Sciplinae rationem improbant. Sixtus charitatis actus eliciat, quum eos me IV damnavit iani tetri de sinam0ria non teneat, nec Sciat legere , I 090 Sitionem Non peracta seni facile eximitur inere absque novo tentia confitenteS absolvi n0n debere ncausae examine. AleXander ΗΙ. plures ejusdem tenoris 118. Nemo potest per alterum paeni damnavit 1 aeterum nil vetat ut contentiam sibi injunctam implere ; nam fessariu jubeat aliquando paeniten-judicis sententia reum adstringit , et ti3m , Si V omnem , Sive partim , im quum paenitentia remedii et punitionis pleri ante ab Solutionem , quando ita Vim obtineat, ipsi aegroto et re sub expedire judicet dumm0do non eunda est. Merito igitur damnavit 3ssecte Veterem SeVeritatem cum prae- Alexander VII. propositionem hanc : Sentj disciplinae detrimento, vel in Paenitens propria auctoritate sub juria Plerumque Vere paenitenti statim Stiluere sibi alium potest, qui loco ignoscendum St, patris filium prodi ipsius paenitentiam adimpleat , Qui gum amplectenti instar qua rati0ne legere nequit , aliquando curat ut infirmitati humanae Succurritur, divino alter ei legat, vel una recitet preces prae Stit gratiae Sub Si di quapropter praeScriptas , qua ipse mente et voce qui de incer paenitentis animo nihil Sequitur cui eleemosyna injuncta est dubitante , 3bS0lutionem disserunt tribuenda , si non habeat pecuniam, Verente ne sorte aliqua in bono pro- facit ut alter suo nomine det ipse 90 Sit non ei SeVerent, et Satis lactio autem merito censetur per illum dare ni S per priu implenda cupientes 119. Non c0nstat Christum jussisse n0 ea qua par est indulgentia pecca- ut satisfactio praeiret absolutioni : sed Oribus Subveniunt, nec peritos Se ex- potius ex recepta cclesiae disciplina, hibent animarum medico S. liquet veniam rite indulgeri imposit, l20. Verba illa absolatiioni uic- tantum onere Satis laciendi. Ex rei a quid b0ni seceris, vel mali patienter tura probari nequit paenitentem solvi Sustinueris , 'ita tibi in remissionem

non OSSe peccatorum Vinculis, donec peccatorum , augmentum gratiae, et diuturna satisfactione eluerit culpas , praemium vitae aeternae juxta ple- quum magi conveniat Deo, miseri rosque Vim tribuunt Sacramentalem

l Vide prop. xvi xvii. xviii inter damnatas. 2 Vide De Lugo disp. xiv. . .

224쪽

operibus paenitentiae , eti9m quae paenitens sponte Susceperit u aec quae praeter injunctionem expressam facit, accipiunt majorem vim expiationis culpae praeteritae ex illa generali injunctione, qua Sacerdos dicit Quidquid boni seceris , is etc. Et quantum ad hoc tali satisfactio est sacramentali , inquantum virtute clavium est culpae commiSSae expiativa.

I. I. I ΑΡΡR0BAT IDNE. 121. Absolutio est sacerd0li Senientia , Christi nomine, remittenti Speceat paenitenti. 0lius sacerdotis est hanc exercere pote Statem, quam a Christo Domin Ap0st0li conceSSam et per eo eorum SuccesS0ribu Episcopis datam SSe constat, per UOS Sacerdotibus communicatui'. quidem c0nsuli S. I homa S, ut deficiente Sacerdote, laic stat conses Sio si qui quamvis Sacrs mentum perficere n0n possit, tamen Sacerdotis desectum Summu Sacerdos Supplet: ' Sed nequit alius praeter sacerdotem a peccatis Solvere. Vix expedit plerumque ut laico singula animi arcana pandantur; sed humilis peceatorum agniti V0cibus generali Oribus inservit ut paenitentia animi innotescat quapropter

qui ejusm0di praestitit doloris indicia

poterit Sepulturae more christi an demandari, S0luti censuri S , Si quibus forsan fuerit irretitus.122. Non cuilibet sacerdoti absolvendi oleSla c0mpetit, sed ei qui juriSdictionem accepit. Suoniam igitur inquit Concilium Tridentinum a natura et ratio judicii illud exposcit,

ut sententia in subditos dumtaxat seratur , perSua Sum Semper in Ecclesia Dei suit, et Verissimum esse Synodus haec confirmat, nudius momenti absolutionem eam S se debere , quam Sacerdo Sin eum profert, in quem ordinariam

aut subdelegatam non habet jurisdictionem n

125. Iurisdictio ecclesiasile in foro

faeterno est pote Stas regendi subditos legibus adjecta cen Surarum S3nctione, in quibus tollendis etiam exercetur.

In foro interno jurisdicti est Ole Sta Squa c0nscientis ligamina injiciuntur vel tolluntur, praevia ipsius peccat0ris a ceu Sationi Spontanea. ruinari jurisdictio est quae muneri ineSt quali Sest Pontificis , Episcopi, Vicarii generalis , parochi : delegas dicitur quae a Praesule ordinario alicui specialiter

c0mmunicatur, V. g. reSbyter curam animarum non exercenti. Solus Papa

ubique terrarum jurisdictione fruitur: Episcopi singuli intra limites suarum dioecesium. De iis qui in Oceano Ver- SantUr Vel extra quamlibet dioecesim, mos est ut Episcopus vicini 0 tribuat facultates, quem tamen non probat S. 0ng. de Prop. Fide. Videtur igitur abstinendum ab urisdicti0nis exercitio iis in adjunctis extra m0rtis discrimen. Delegati aliquando tacite sit, quando scilicet novit Praesul jurisdictionem ab aliquo exerceri, et eX terno aliquo indici suum con Sen SUm manifestat : internus autem consen SUS

non sufficit. - Si sacerdos bona fide exeipiat conseSSiones, Episcopo ciente et c0n Sensum manifeStante jurisdictionem ha bst ex tacita conceSSione. Semel c0ncessa urisdictio absque termino praefixo manet, juxta probabiliorem Sententiam, etiam Praesule e vivis

uodlib. iii art. xxviii. 2 Suppl. iii P. qu.

viii art. ii ad 1. sok Sess. xiv. cap. vii. De Poenit. S. Alph. l. i. n. 570.

225쪽

sublato , donec a Successore revoce nodUS, nullum , etiam aegularem turri est enim gratiae instar, et u decet 0sse conseSSione Saecularium , etiam eonceSSU a principe beneficium e S se Saeerdotum, audire nec ad id idoneum mansurum Sed si data sit in ca Su reputari, nisi aut parochiale benesit particulari, non censetur manere, ni Si tum , aut ab api Scopis per examen, consessio fuerit incaepta, dum pisco si illis videbitur neceSSarium, aut alias pUS Viveret idoneus judicetur.

124. Delestatam habens jurisdietio 126. Xamen plerumque yrincedereriem n0n potest plerumque subdele debet approbationi piscopi sed d0gare . ni Si melegetur a principe , vel tores qui studuerunt Morali heo-

Supremo rectore ad osticium aliquod vel nisi delegetur ei metum ad univerSitatem causarum , vel nisi delegata jurisdictio muneri suo adnexa suerit. logiae examini non decet Subjicere. Ea apud nos obtinuit onsuetudo , ut sacerdotes aliunde adveniente , et idonea secum asserentes testimonia , et Qui a Summo Ponti sice delegatam uris regulares examini non Subjiciantur dictionem cum munere accepit, poterit sessi omnes lege I ridentina tenentur alteri 9m subdelegare sed facultates et plane expedit ut in dies disciplina extra0rdinariae communicari nequeunt, hac in re arctior SerVetur quo pactoni Si potestas speciatim detur indulto errores plurimi evitarentur. Ad examen Apostolico. Qui parochi munus veluti ex Ju Sta cauS revocari possunt in ex delegatione habet, ipso absente, SucceSS0re pi Scopi, qui eo appr0Vel munia obire non valente, potest baVit, Sacerdote , etiam regulareS.

alteri committere quoddam suae ju 127. yyrobalio ab Piseoy loci inrisdictionis exercitium Q et Episcopi quo audiendae sunt consessiones obti-p0SSunt subdelegare lacultates quas vi nendaeSt, uti constat ex ulla Inno Concilii ridentini , tamquam delegati centii XII. edita 10 Aprilis 1700 : Cum Sedis Apostolicae exercent jam enim sicuti et ex Bulla Benedicti XIV. yo-

suo muneri inhaerent et ad ordinariam eorum potestatem reseruntur. Si Episcopus et consessario jurisdictionem in ca Sum quemdam ibi reserva 3tolica Declaravit Innocentius X. α Regulares in una dioecesi approbatos non posse in alia conse Ssione audire , Sine

approbatione Episcopi loci illius Q ntum , nequit hic subdelegare sed si quod et statuit innocentium XIII. in

paroch eam et in casu reSerVato Suni Verse , O munus quod gerit, potius quam ob speciale ejus dotes pos Se parochus in Speciali aliquo casu eam lacultatem alteri communicare. v

Bulla : Apostolici mini3lerii. pisc0pus

autem electu et confirmatuS , UBmvis adhuc non con Secratia , 0 te Stapprobare Sacerdote ad audiendas consessione : habet enim jurisdictio-125. Jure Iridentin Episcopi ap nem. Approbatio pi Scopi concedi po- probatio neceSSaria est ut quis c0n test per Vicarium generalem, Vel alium sessiones audire Valeat , nisi parOchialo qneficium ei fuerit conges SV m quod jurisdictionem secum trahit. Quamvis presbSteri in Sua ordinatione a peccatis ab Solvendi potestatem Sacerdotem , cui piscopia facultatem approbandi elega Verit. 128. Peccat EpiSc0yri qui ctyprobationem Sine u Sta cauSa negat acer

accipiant decernit tamen sancta Sy muneri exercendo.

1 Reg. vi Iuris in . 2 S. Alph. l. i. n. 566. 3 Sess. xxiii. cap. V. de Res.

226쪽

129. Episcopus pote3 limites r/oSilam jurisdictioni statuere , et reStringere facultates : nam t0ta ab ejus VO-luntate pendet : quapropter damnavit Alexander VII anno 1659 in causa Andagavensis piscopi et regularium hane prop0Sitionem Non p0SSunt etiam sacerdotum , nisi ab Episcopo approbationem Beceperint, aut beneficium parochiale. Id ubique terrarum dicendum est, etiam in locis in quibus pleraque Concilii decreta recepta non Sunt nam Alexander VII anno 1659 damnavit asserentes regulares in Gal-Εpi Scopi limitare, seu restringere ap- lii non teneri piscopi approbati0- probationes, qua regul3ribus conde nem petere. Si denegata fuerit abdunt ad 0niSSiones audiendas, me ipi Scopo approbati O, etiam injuSte,

que ulla e p3rte reVocare. n Solet in Italia faculta puerorum Vel Virorum consessi0 ne excipiendi concedi, antequ9m mulierum conseSSione 30-dire concedatur. Sed si decretum Episcopi in quo habetur , quod nullus

cularium asscipere damnata quippeeSt propositi Satisfacit praecepto conseSSi0nis annuae , qui confitetur regulari piscopo praesentato , Sed ab eo injuste reprobato. Damnata est c0nseSSarius, etiam ab Ordinari ap- eti3m altera propositio Qui bene-Ρrobatu , OSSit tempore Paschali consessi0nes alicujus audire sine licentia proprii curati, nullo modo StobServandum. io annum aliquando datur jurisdictio , quae pr0indo tem- fore elapSo ceSSat. Approbatio a ad

I10Strum beneplacitum δε moriente Epi- Seop , X pira et istarius Capitularis poterit rev0care ad examen regulares, quibus ita data est e0sque privare acultate audiendi consessi0nes ' agullate datae u Sque ad rev0cationem manent, destincto pi Seopo d0nec qui laecesim vagantem administrat ea revocaverit. ficium curatum habent, possunt ibi eligere consessarium Simplicem Sacerdotem non approbatum ab Ordi-

152. Ressulare poSSunt audire On-χSSi0nes Suorum absque piscopi licentia , ex Superiori Veni : Sed Ordinis cujusque Statuta SerVanda Sunt, qUae plerumque Vetant ne alterius ordinis religiosis quis confiteatur. In itineribus autem , quandocumque non

habent sui ordinis S0cium , et quidem idoneum , sit j saeuitas confitendi cuilibet sacerdoti approbato imo juxta plerosque cuilibet etiam non apprO-1o0. malium confessionem ercipere lato, excepti reSerVatis ' Saecularium absque jurisdictione districte vetuit Innocentius I. anno 1679 quamvis plerique theologi olim cen Serent Sacerdotes valere venialia remittere absque approbati 0 ne ad audiendas consessiones mu0d tamen jam non videtur probabile. 151. x supra laudatis Concilii I ridentini verbis constat regulares udire

qui in monasteriis Sunt de lamilia , et continui commensa lex, non autem qui tantum religiosi Serviunt , abSque Episcopi licentia ad 0nDSSionem pOS- Sunt excipi. 155. ut beneficium acceyerunt arochiale , O pSo approbati cen Sentur. Sacerdos cui committitur araecia approbatus censetur u ad audiendas confossiones , duntaxat in ea civitate ,

i S. C. Epist. 5. Aprilis 1584. 2 S. Alph. I. i. n. 552. 3 Ibidem 545. ι Vide et Constit Clementis X. Superna. 5 Prop. xiii damnata ab Alexandro VII. 0 Ibidem , PrOP. Vi. 7 S. Alph. l. i. n. 575. 8 Vide Constit. SuPerna.

227쪽

vel oppido , ubi ita Sit parochialis

non autem paSSim per totam dioece sim si ita S. C. Concilii respondisse dicitur impeterum ex regioni more,et 0ta voluntate piscopi, re pendet. In hac regione in qua paraegiae desunt , Sacerdote approbati cen Sentur pro tota dioecesi , quamvis non debeant assultatibus sibi commissis uticum aliorum gravamine : quapropter non nisi bona cum venia missionarii l0ci debent conseSSiones X tra Suam mi SSionem exeipere. In aliena dioecesi necessitatis , aut magnae utilitatis , ut aiunt Elbe et igandi, Vel cauSa 3-ti0nabilis , ut inquiunt Suare et Spore r. Batio hujus limitationis S , quia licet celesia eo casu ob bonum ani-m3rum bene censeri possit jurisdictionem Supplere, tamen non praeSU-mitur, nulla uSla cuia Sa Becedente, Velle connivere merae libertati Sacerdotum. Hujusm0di auteni causa ut censent Spore et Holgmann accidit 1. Quando paenitens indigeat auxili sive consilio it Iius consessarii l. Si com- nil possunt absque pestiali venia r plex peccati paenitentis sit notus apud dinarii nec enim Suffiicit con Sensus conse S Sarium qui certa tollet juriS- missionarii loci ut approbati illic a dicti0n et ignotus apud consessabeantur. Parochi quidem p 0SSunt suo rium labentem Solam probabilem. subdit0s in aliena dioecesi ab Solvere Si consessarius qui habet u- sed missionarii nudos iubditos en risdictionem pr0babilem, prudenter Sentur habere timeat poenitentem non facturum 154. EpiScopi extra uam dioeceSe conseSSionem integram apud eum qui olim poterant sibi iligerae consesSa certam habet . . . addit Sp0rer neruim , qui eo ipso p0tiebatur jurisdictione; δ sed id jam restringitur ad Sacerdotem approbatum a pr0pri Ordinario. Parochi non habent facul- poetii tens incidat in aliquam a VerSi0nem , vel damnosam Su Spicionem Onsessarii certi. 5. Si urgeat praegeptum consessionis, aut singularis indulgentia latem sibi eligendi in consessarium a lucranda vel quia diu quis non p0terit cerdotem n0n approbatum ab Ordina confiteri u Dicunt etiam ii sufficere adri contraria quippe as Sertio damnata absolvendum cum jurisdictione dubia est si Sequentes a USas. 1. Si Urgeat pericu-155. Iurisdictio eaeerceri non potest tum Orti S. 2. Si Urgeat praeceptum ex certa siducia ejus exercitium ratum annuae conseSSioni S. 5. Si paenitens habendum : nam illa animi persuasio deberet celebrare Vel 0mmunicare nil ponit in re. Sed nec licet probabili alias infamiae n0 tam incurreret. 4. Ad ut , nisi in iis in quibus theologi pie dunt Salmanti cense c. i. n. 72. Si Sarique censent Ecclesiam eam supplere Cerdos tenetur celebrare ex obliga-juriSdicti One , quum aeramentum ione. Probabiliter autem censent Sua- non Sit discrimini temere objicien re d. 26. . . et Salmanticen Se ib. dum cum ΑVersa contra Salas et Corn60ὶ 156. Amplectitur . Alphon Sus en in iis casibu paenitentem non teneritentiam , quae u dicit licitum quidem ad 0nse S Sionem, Sed fantum ad con- esse ministrare hoc Sacramentum post tritionem , qua Semper eget, etiam Sinitentiae erim uri3dictione probabili , confiteatur. Ised n0nnisi quando adest causa gravis ST IuriSilietionem eaeercere licet inli S. Alph. l. i. n. 514. 2 Ibidem. 5 Cap. sin Ne ro dilatione , de Poenit. l4ὶ Ecdecr. Gregorii XIII. Dec. 1582. o Prop. xvi inter damnatas ah Alex. VII. 6 S. Alph. I. i. n. 575. 7 Ibidem , . 571.

228쪽

sideles ex alia dioecesi adveniente , et ab Solutionem etiam a reservatis in illa dioecesi , quae non reSerVentur in Biter , concedere , dumm0do in fraudem legis , seu reservationis, non d- Venerint i Non tamen potest urisdictio delegata in alia diae est a Saeerdote in ea ad tempus versante Xerceri in fideles ex diaece si in qua approbatus est consessariu advenien- te nam pendet omnino ab Epi Sc0 po

158. Specialis Epi3copi approbatio

requiritur ad consessiones monialium excipiendas etiam Si exemptae sint ab Ordinariorum jurisdicti0n id enim declaravit Clemen X. Statilen regu lares indigere ea approbati0ne etiam quoad moniales sibi Subjoetas , et approbato pro uno mona Sterio, nonide censeri approbato pro ali et consessario extra Ordinarios approbatione speciali indigere qu0tie eos deputari c0ntigerit ' Dandi sunt autem bis terve in anno a Praelat regulari

ex appr0bati ab piscopo, vel ab Episcopo ipso, Si ille neglexerit qui

etiam dare potest c0nDSSarium extra ordinarium m0niali in mortis periculo, si Praelatus regularis reguSel. x altero ordine, Vel ex clero peculari, consessarius extra0rdinarius Saltem semel in anno seligendus est. 0nialibus

haud exemptis consessarii extraordinarii bis terve in anno ab Episcopo dandi Sunt. 159. Confessarii monialium eaee mytarum praesentantur proprii Praelati S, et approbantur ab pisc0pis caeteri ab ipsis piscopis eliguntur. Ultra triennium iligi nequeunt absque licentia . Congregationis : sed apud nos consuetudo obtinet ut piscopus e0M nullo temporis limite apposito,

designet. Ex justu causa OSSUnt Oniale recusare consessarium ab piscopo de Signatum qua in re quum agatur de animarum Salute , non nimis dimicilem se debet Episcopus praebere. Vicarii GeneraleS, parochi Si cur notabiliter laederetur, et OmneS Regulares prohibentur eligi in conses- Sarios monialium : sed sacerdo umdeficiente apud n0s Opia, pi Sc09US quemquam idoneum pro suo arbitrio designat.140. Confe35ionali nionialium in sacristia, vel aliis in locis occultis non Sunt erigenda , Sed in ecclesiis Solentque ita locari , ut sacerdos in

ecclesia sit, m0niali intra monasterium , qu0 pariete tantum Separ3tur po Sita. Spectu mutuus consessarii et monialis in tanto munere obeundo vitandu est. Haec pleraque ex decretis S. Cong. apud S. Alphon Sum. 441. Con Servuloria puellarum , ex

Benedicti XIV. Constituti0ne, egent consessario ab Episc0po Specialiter approbat , qui p0st triennium debet muneri renuntiare. 142. Sorore Charitati et aliae communitates Reminarum in quibus v0ta simplicia emittuntur, Sicut et cultrices S. Cordis comprehenduntur eadem lege Consessarius scilicet ea rum indiget speciali approbatione, uti S. C. pi S g090rum et Regularium Saepius declaraVit.

145. Omnis jurisdietio in criminis turpis socium a Benedicto XIV. sublataeS velitum est enim ne re extra caSum

Clemens X. Constit. Supernα. l5 Bened. 2 Vide Constit. vii Clem X et Bullam Inscra Aug. 4748. ιubili , Gregorii XV. XIV. multa Pastoralis, edita a

229쪽

extremae necessitatis , ni minim in ipsius mortis articulo , et deficiente tunc quocumque alio asserdote , qui confessarii munus obire 90SSit , conseS-sionem Sacramentalem per Sonae Complicis in peccato turpi atque inhoneSto, contra sextum decalogi praeceptum

commiSSO, excipere audeat, sublata

pr0pterea illi ipso jure quacumqUea uetoritato, et jurisdictione ad qualem facultates Suffraganeis c0mmunicabiles pro pauci quibuSdam casibus : quod sorsan de ij qui n0n Sunt omnimodo occulti intelligi 0ssit vel sit ad omnem dubietatem tollendam de facultate ridentina. 45. Peccat turni et inhonesti nomine venit, ipso S. Alphon So judice, quidquid sexto praecepto adverSatur graviter, Si Ve Sit 40lus tactus, Sive cumque prsonam ab hujusmodi culpa coll0quium impudicum nam verba absolvendam. Si paenitens in morti C0ΠStitUtioni Αp0Stolicae omne exter articulo nequeat alium eligere, si Sine Um seccatUm graVe plane comple- periculo se ipsum infamandi, alii Sque CtUntur et simis legis id manifestum

malam sui suspicionem ingerendi v. in eo rerum statu non prohiberi Sacerdotem suae impudicitiae complicem abs0lvere s deinceps declaravit Ponti sex. 21M. Eaecommu)ιicatione Pays reservata irretitur qui absolvit complicem turpis peccati, extra mortis discrimen facit, quum eo dirigatur ut omnis turpitudo et impudicitia a Sancto munere procul Sit. Caeterum quae venialia Sunt , Vel quae exterius non jdentur graVia , quamvis ejusmodi sint ob pravum animi affectum , vel quae dubie sunt mortalia, non cen SentUr comprehendi Puella uentata quae re- in quo etiam eamdem en Suram OH Stitit non est c0mplex, et ideo ab- trahit, nisi quod in se est secerit ad avertendum pericula scandali et insa miae, ut alius saeerdo arceSSlitur. Qui complicem confitentem audit quin abs0lvat, non Videtur ex communicati0nem contrahere. Ab hac pCenaeum absolvi posse ab Episc0po, ubi recepta est disciplina ridentina , cen- solvi 0test, sicut etiam quae leviter peccaVit, quamVi forsan Sacerd0 peccaverit graviter ob pravam intentionem, quia uda intelligenda est de complici formali in peccat mortali turpi. D. Sed ab eo procul extra nce essitatem gravi Ssimam esse omnino debet. 46. Iurisdicti, in complicem n0nset S. Alphonsus, quumdiu ab Soluti in Videtur in perpetuum sublata , sed tan- ab ipso complici data occulta est quum Concilium facultatem Episcopis fecerit absolvendi in casibus ecultis etiam edi Apostolicae reservati S. Besert quidem agnanu S. C. Cone. declarasse Episc0pisr illarum regionum ut quibus Concilium non Si promulgatum non posse uti hac lacultate. Quum autem Concilii decreta passim apud nos laudentur , quamvis non intspecialiter et universim promulga id, existimo licere eis uti. Attamen c0nsuevit S. Sedes Metr0p0lilis concedere tum quoad pSum delictum qua propter postquam ab alio Sacerdote absoluta est illo reatu , poterit ab aliis quae deinceps ad mi Serit, ab eo absolvi. Vix autem unquam expedit peccata apud eum deponere.

147. Si titulus sit coloratus , et error communiS, . . Si quis beneficium parochiale obtinuerit, et Vulgo censeatur parochuS, licet occultum obStet,

1 Const. xx in i Bullarii tomo, Iunii 1741. 2 Const. xx ibid. 8 Feb. 1745.

230쪽

jure canonic0, impedimentum , disce men fiat absque Ecclesiae injuria, quaepiatur utrum ob errorem communem m0ntingeret, Si 0nS0rtium cum haere- Suppleatur jurisdicti , nullo Suffragante tituli colore : quod plure Mamrmant, quum rati praecipua Sit animarum quae deceptae sunt Salus attamen negant alii c0ntendentes OneSSe causam satis graVem cur uristicis in rebus sacris foveretur Articulti mortis censetur grave mortis periculum. - Tale autem perieulum censetur adesse in praelio , tu longa

navigatione, in dime ili partu, in morbo periculoso et Similibus. Idem de eo dictio tribuatur Nonnulli probabi qui S in periculo probabili incidon diliter dicunt n0n esse obligando fideles in mentiam. ad repetendas consessiones hona defactas apud Sacerdotem, Ut ex communi errore conses Sariu reputabatur. Id autem n0 Videtur extendendum ad Sacerdotem Vagum , Ut 149. Simpleae sacerdos pote4t absolvere , etiam praeSente approbato, I. Si approbatu nollet, vel non p0SSet audire consessionem. I. Si approbatus sit excommunicatus, Vel SUSpen Su , aliquibus fidelibus illusit, se approba quia praeserendus est qui nuda irretitum salso asSerendo; conseSSi0nes enim ei saetae invalidae omnino videntUr , et necessario iterandae.148. De caSuum reServatione loquenδConcilitum ridentinum, ait u te admodum, ne hac ipS Oecasione aliquis pereat, in eadem Ecclesia Dei custoditum Semper suit, ut nuda Sit reservatio in articulo mortis atque ideo omneSSagerdotes quoslibet paenitente a quibusvis peccati et censuri ab Solvere pOSSunt Caeterum sacerdos haud approbatus, Vel cen Sura aliqua irretitus , non debet se ingerere, Si copia sit confessarii approbati: nam juxta plerosque jurisdictio non datur nisi ob necesSitlitem , quae nulla St, praeSentetur cen Sura III. Si approbatus sit alienae dioecesis, qui in dioecesi moribundi non habet jurisdictionem. IV. Si 0ribundus valde ab approbato abh0rreat ejus enim infirmi lati pia mater

Ecclesia subveniendum Optat. V. Sicceperit jam audire conseSSionem, anto approbati adventum judicium enim semel coeptum perstetendum St. VI. Si approbatus suerit complex. 150. Excipitur casus in quo moribundus en Sura re Servata ligatus sit clune enim, Si praeSens Sit Superior, a quo

solvi 0ssit, debet absolutionem a cenSUra priu petere; nam ab alio absolvi non potest, nisi Sub conditione me praesentandi Superiori, Sub presbytero approbat 0. Di Sputatur utrum cena re incidentis, ideoque data jam haeretici et schismatici, qui Sacerdoti c0pia , debet ea uli et deinceps perfi-suorint insigniti jurisdicti 0 ne in morti cere conseSSionem. Si consessione per- articulo potiantur Sed apud noS quae acta VperVeniat Sacerdo approbatus,stio haec nullius est momenti, quum et maenitens ieccati quod omiserat sacro ordine careant qui in bi pr0 recordetur, debet approbato illud convinciis versantur. De sacerdote HSpen steri , quia judicium aliud absolutum so vel excommunicato, qui ei iam ad jam e St, et necessitas recurrendi adhaereticos defecerit quaeri poteSt. Amr alium desiit. mans nobis sententia probatur , quum Ibi Si Cen Surin reServalo sint Papae, ratio obtineat, quod saluti deceden' quaeritur Utrum paenitens ab Episcopo, itum e0nsulendum sit, dumm0d ta Si ad Sit, debeat absolutionem a cen-