장음표시 사용
411쪽
Maximam differentiam agi oscimi s i ter consobrinas, α reliquis perlo-- prohibitas: quare Theodosius Magnus de ejus liberi non ad solute &perpetub nuptias consobrinarum vetant; sed prius peti veniam , impetrari rescriptum volunt. sui beneficii rem esse : quod sicut in consobrinis Ambro asius in dicta epistolis non im robat; sta in proximioribus omnino damnat . idque legibus nostris constitutum ι. κιι. αε de incestis in tu, I. ult. C. Am tia ex res 'o , ire quibus rescripta, pragmaticas , constitutiones impias super ea re Sc peti prohibetur, & impetratas viribus carere decernitur. Hunc tamen rigorem clementissimi Principes aliquai do laxaverunt justis ex
causis, ut osten lemus poste I . ita tamen ut contracti veniam faciant , non
contrahendi matrimoniI , unde statim initio d. ι. s. aliqui dicuntur absoluti, aliqui puniti. et Videbatur V. C. de doctissimo legem relabrandia ab initio non suis . exiliis legibus, quae generales appellantur , Ac omnes tenent, sed ea contineri benefietam, indulgentiam specialem Principum Arcadij & Honoris , in aliquitum personarum vel provinciarum gratiam. Postea vero T ibuni anum autoritate , Iustiniano tibi concessa, eonstitutionibus de nσυν Cod. congc. σῶ ynstinian. Cod. eanfirmando speciale beneficium . Omnium commune fecisse ; cujus rei iis iure multa exempla hab mus. Ita jus aureorum annulorum. Civitatis Romanae, liberorum, successionis maternae. Codicillorum ScFideicommilibrum , antequam omnibus eoncederetur, singulis pro beneficio tribuebatur. Sed ut propius ad nuptiarum' materiam accedamus, non alit rSenatori libertinam justam uxorem, habere beebat, nisi ex indulgentia prin-aipis I. 33. Is da ritis vivo i dc aliquando Senatotibus petendi rescripti prinogativa adempta est L e. C. da nam I. Bbe . Generalitar tandem Justi-nimus omnibus Senatoribus hujus ventae impetrandae necessitatem remisit Nou sf . eap. aut ubi notandum quod ait d. Iegem primam, quae est Constantini ,. non utendo fuisse peremptam, non f Ie usu receptam de moriabus comprobatam.
Leges etiam de ineestis conjugijs, priesertim de Incestis iure civili. non ita severE, prout erant scriptae , ad effectam perducebantur. Saepius enim
Imperatores earum poenas vel minuebant, vel etiam omnino remittebant .
iusta vel probabili erroris excusatione allata; dummodo tamen 1 tali matri monio abstineatur l. 37. Τ. de ruis nuptiar. I. ι8. S. Idem Pollioni f. ad legem Iul. de adult. Paulus in fontentiis, δe Papinianus libro singulara da adstrariis apud Pariatorem titulo de meo . mut. l. 4. C. eod. m. Nec tantum
privatis vel singulis, sed etiam, Ciuitatibus de Provincijs venia indulgebais tur, Nov. 21. 339 Is*. ct Nou 3. ex his quae Iustino tribuuntur , juncta I r. C. Theod. de inrestir mviijs l. po. C. de ιnes m ρα σ l. T. C. de iudais. Novella tenta Iustini anno primo ejus imperis edita est bonis auspiciis; de ratio edenda . quam affert, observatione dignissima est : nam σ I. celebrandis valde illustrat, Bd aliis plerisque casibus est utilissima. Verba non e
qme liquido explicant haec prima verba I. tele nandii, Restinctis ealumniaram se Disiligod by Corale
412쪽
mentis. sicut de sequens clausul a e u em Nov. quae ad liberos ex incestix nuptiis irato, pertinet, explicat ultima verba d. I. celebrandis, ta eo matrimonia editi legitimi ct suis pare ιibus successores babeantur. h leganter etiam ita concludit Iuthinus, is ,1 ακι - ri eos ex speciali beneficio, tu Λ i. δε
ρῖν ne προ απ'. Scripta est autem d. Noυ. Iustini, Πέπω Κ. N in θέα - re, miti Saeri . rarii , --Ocάων, quibus verbis Comes rerum privatarum ,
private substantiae, sive privatae largitionis intelligitur; ad quem etiam Nooelle lustiniani scrip ae fiunt, & I. 4. C. de in ea. nupt Ad Comitem enim rerum Privatarum haec inquisitio& ex cutio pertinebat; Nov. n. scripta, ut & alie
dicat in fine; cum qua convenit Cassiod 'rus in fora sem t e privatrum.
Contra hos eligeris unisur oe continens inquisitor, ut dum taιιμ probra persequans, eon auaris praeconia eaIl tatis.1yrima itaque con ili tio l. celebrandis cum reliquis, ut non sit gcneralis constitutio, sed specialem tantum indulgentiam contineat; praeteritis deli his aliquorum det veniam, non utem futuris formam prae ibat nego xij se quam sententiam juvat d. l. ωπ. Γ si πωρtia ex rescripto flet. annis quatuor post l. celebraudis edita , quae tamen. nulla m ntione fa a abrogatio. Dis l. celebrandis, de contobrinarum nuptijs tanquam de Iure certo & i dubitato loquitur. Conciliationi, nuthor I. celebrantis veram & germanam esse agnoslat ab Arcadio & Ho. torio promulgatam. Et quidem Contextus Verba e .uid Im coloris & formae, non siisse suppositam , vel interpolatam manifeltissime produnt ; cui b no cum & novam conscribere Tribumano in promptu soret, qui & gloriam novi juris condendi, vel innovandi cupide aucupatur. Nee contra receptam de publicam Codicis Juliiniani autoritatem facile creden dum. Ea lem illa autoritate freti putamus legem celebrandis non continere aliquam specialem indulgentiam, sed primum ab Arcadio & Honorio eo fulsese animo editam , ut omnes peraeque teneret Generalem fuisse constitutionem universus legis contextus convincit; & ea maxime verba, quibus νον-
eata dicitur prisci juris autoritas , quia ante Theodosium Magnum obtinebat. Si tant m indulgent rim specialem coneessissent; non idet, revocareturius antiquum, Ambrosius in dicta epistola ad Naternum. Sed dicis alleui re. Iaxatum Z Verum hoc Iegι non praejudicat Quod enim in commune statuitur, ei
tantum proficis, cui relaxarum videtur. Et faue longε alia forma & alio sermone scriptae iant Novellae supra allatae, quae veniam & praerogativam continent in pari casu. Superest ut quae I. eelebrandis opponuntur, breviter refutemus. Et quidem ex vera subscriptione cum legibus Codicis Theodosiani eam conciliavimus , & diversitatis rationem Ostendimus : proindεque mirum videri non de bet, si omissa fuerit in eo Codice . cujus collectores ius ab ea prorsus di versam amplexi sunt. Quin & hodie mutilum elle Codicem Theodosianum variae editiones, aliae aliis auctiores, multae constitationes nuper bono pu-
413쪽
Mico editae, & quae apud Pariatorem reperiuntur integriores; in δ & plures quae habentur in Cod. Iustin. & quae supersunt lacunae manifestillime demon-stiant. Non ignoramus in multis Cod. t. celebrandis sine die & consule te- periri, incuria librariorum; sicut & aliae pleraeque constitutiones etiamnum hodie carent inscriptione. Habendet gratiae Cujacio & Contio , qui eam sicut alias multa; restituerunt. Oui In imo licet sine die vel Consule i Tribuniano Codici sitisset inserta; valeret tamen juxta praeceptum Iustiniani in Constit. de novo Cod. eooc. or de Iustin. 63d confr. non minus quam aliae constitutiones, quibus adscripta sunt in fine haec verba, Sine die ct Cois te; sublato jure Cod. Theodos. Sola enim beneficia personalia sine die & Consule
deprehensa, autoritate carent l. 4. C. de diverL reseripi. Sed ut omnem dubitandi causam removeantus autoritate Gregorii in gni utemur in responsionibus ad consultationem Angustini de Angliis interrae. s. in qua sententiam l. eelebrandis ita refert. suadam lex terrena in Roma
Rep. permittit, ut sise fratriι re fororis ,δεμ sio m 6--m germanorum, suduarum sororum filius ct filia misceantur. Nullo enim juris loco apertius ex primitur haec permissio quam in l. celebrandis. Consentit postremo omnium editionum & Interpretum fides, Placentini & Azonis in fummis , quas in Codicem ferimerunt; qui ous glolIarum suarum partem maximam debet Ae cursius; & in veteri vel sione Gallica Ars. quam habemus, refertur. Tanti etiam fecit, ut diximus, V. C. Brissenius hu)us legis autoritatem, ut Co die is Theodosiani constitutiones, quae ei adversantur , manum Aniani pas fas esse existimet ; levibus argumentis, ne dicam falsis, illo praecipue quo
ait. Sed ct constitutioni Arcadii oe Honorii inclarum nuptiarum poenam idem Amanus ex gentis sua moribus ignis ct proscriptionis , ab eorum Imperatorum sententia abhorrentem. Quod falsum est .' nam ignis & cremationis poena Ro manis legibus ante Gothorum irruptiones, & post a usurpata fuit I. un. cod. Theod. de parricid. ι ume. si quis istidi, ι. I. ct 1 . de raptu vivin. l. r. ve li agger. non rumpendis C. Theod. l. I. C de his gus parentes occid. l. h. C. de fassa moneta , I. I. de his qm par. oceid. Iustit. lib. 6. tit. uis. g. alia deinde lex, his verbis : Neque gladio, neque tribus , neque Mil. His stimis poeAa subuciatur.
Quid si concedamus i. cadebrandis supposititiam fuisse & Iustiniano ineo
gnitam ; nihilominus ab eo permissa fuiste consobrinarum conjugia certia
argumentis conficiamus. in I. nemini de nox. quam inscriptio Diocletia no tribuit, enumerantur personae, cum quibus nuptiae contrahi non possunt; inter eas quae ex latere , non recensentur consobrinae, quas profecto Tri bunianus in intcrpolanda Diocletiani constitacione non omisiliet; eadem ratione qua clausulam liam addidit , c Praeterea fratris tu; filia ct ex ea neo te, quae in integra constitutione Diocletiani apad Parsatorem tit. de ines. nupt. desideratur. Illam enim clausulam partim ex constitutione Constanti ni & Constantis, id est ex l. i. c. Theod de inces . nut vel sa 'tem ex ἀ Uitutiorea Arcadij ti Honor ij, id est l. 3. C. Theod. eodem titulo composuit ;partim autoritate propria addidit Neptem fratris, quae tamen omitutur in d ι. r. ct 3 ct in lege uis. Coa. Iustin. de incest. nut Neptem etiam fratris in Institutionibus addidit. s.fatris verriit. de nupt cum hac speciali .nota, & ratione sumia
observanda. Quamuis quarto gradu Fnt cujus enim stliam uxorem ducere '
414쪽
non ον tanε με ejus .eptem permutarur. Quae pertinent proprie ad neptem -- Iris 3 ut indicaret Tribuni anus se non temerὶ, sed ex certa iuris ratione γυλή - . Nertem fratris addidille ἱ antiquorum scilicet Iurisconsultorum exemplo, qui filiarum sororis nuptiis prohibitis, etiam neptis de proneptis sororis, si aetas pateretur. prohibitas esse interpretantur ι. sororis F. is manae . Paulus libro sententiarum ti . de num. Hud Pariatorem tit. da incestis nulti jι. Cum ergo Iustinianus in d. l. nemini ex Cod. Thod. filiam fratris non tantiun interuerit, set etiam neptem fratris autor tate propria r, ei prosecto non adesi grave suisset. vel ex eodem Codice, vel autoritate propria consobrin ruin meminisse, si ei suisset animus earum nuptias vetare. Sed ex non fuit eius sententia, quam evidentissimὸ deprehendimux ex eo quod leges, quas ex Col. Theod. retulimus, in tuum Codicem transtulit lustinianus , mentione consobrinaram praetermissa I. un si nuptia ex rescript. σ t. si quis C. /e is cest nur. Conet, verb idem Iustinianus in Codicis & Pandectarum compositione Prudentium scripta, de constitutiones Principum , quibus in locis con sobrinarum nuptiae dicuntur permissae , sincere dc bona fide, citra omnem immutationem dc omissionem integra retulit: nec uno q idem aut altero loco, ne quis sortE obtendat obrepsisse in tanto opere M udam iuris veteris x obsoleti vestigia; sed in plurimis l. x. st . de ritu nut. ι γ s. g. 8. st se Tr be I. ι. x3. oe x 4 ff. de condit. instit. I. 1. C. de Det uti-- de passim. Huic tantam disputationi certos fines ordine de tempore, quo suam Din B M as Iustinianus condidit, fideliter observato constituamus. In codice primae praelectionis quid decisum sit . quia non extat, ign; ramus: ex l. igest tamen, quae statim post primum Codicem composita sunt , conjicimus, inhoe articulo jus idem omnino servatum filiise. In Codice repetitae praelectionis, post Pandectas & institutiones edito , permitas fuisse consobrinarum
nuptias liquido probavimus a quibus Novellae post Codicem editae hac in
parte nihil derogarunt. Restat ut exploremus. quid in Institutionibus , quae post Pandectarum opus peractum inchoatae sunt. de ante Codicem repetitae praelectionis medio tempore sunt compositae. & promulgatae; am aliqua nova de singularis .cou-stitutio reperiatur, quae tot expressas leges & constitutiones evertat. Et qui dem oponitur via' go celebris verse. Duorum tem fratrum, quem jugulum causae putant: quare diligenter excutiendus est. Et quilem, pollis affetenda est vera lectio de inae certis iuria rationibus confirmanda. Et cert: vel tiquidam Codices negationem agnoscunt. abest pariter 1 multis: quod in ii bris nostris saepius in locis controversis evenit Et quidem vulgata lectio iram veteres Interpretes & Glossa sequutitur, legit a formati vh; sicut oc e-itiones Haloandri, Russardi, Conti j. Carondae, Cinaci j. Cur tamen irrep serit negatio & apud Ivonem εc Theophilum reperiatur , infra disseremo Recte verb in d. versio. duorum fratrum eonsobrinarum permissas esse M'tias, ex his quae praecedunt, & sequuntur. colligemus. In anumerandis per sonis, quarum nuptijs est abstinendum, observandum Iustmianum perpetu
comparare personas, quae naturali cognatione nos contingunt cum adoptiviis Ee quidem in personis ascendentium 3c descendentium, tam naturalibus quiri
adoptivis, nulla graduum habita ratione perpetua est , de in infinitum extoa Disiligod by Corale
415쪽
DE NUPTIIs CONI BRINARUM PERMISSIS AUT VET. 33r
ditur prohibitio. Accedit deinde Iustinianus ad personas, quae ex transverso cognationis lunguntur , in quibus ait 'esse similem quandam observationem,
sed non tantam et eas deinde enumerat, ratione graduum , Sc naturalium cum
adoptivis comparatione servata; in secundo gradu fratres dc sorores ta naturales oc adoptivos ; in sequenti personas tertii de quarti gradus. Et incipit filiis fratrum dc sororum, qui tertio gradu sunt: numerat postea neptes fratris de sororis , quas ait esse quarto gradu, & hae speciali ncta dc signat, ut
occupavimus dicere, 'uamvis quarto gradM Fnι , quae verba nemo non videt intendere , & augere dissicultatem, & hunc habere naturalem in i lectum : quamvis ex quarto gradu liceat uxorem ducere , tamen neptem fratris vel lororis non licet. Unde statim infert. Duorum autem fraιrum , dcc. ungi p unt, nempe quia sunt quarto gradu, ex quo regulariter licet uxorem ducere , exceptis neptibus fratrum aut sororum. Reliquas deinde personas tertii de quarti gradus persequitur , quae necessariam habent relationem cum prius enumeratis. I. ιν, iam iam, &c. blagna quoque amita de matertera magna recententur, quamvis quarto gradia sint, lictu neptes fratris aut sororis p.r a Δρειώ, em l . 1 . ierim nupι hadcm loquendi mrma Caius in mapna amita de matertera utitur , qua Iustinianus in nepte fratris dc sororis : dc revera Iustinianus hos contexuit, pariam ex . l. per ado ptionem II. i. 1 f. cst 16. 1. de ritu is clarum , quae lunt ex /υι--ndecimo Cati .rdedi Elum provinciale , partim ex Ulpiani libro sngulara regularum ιit. de nuptas, cujus verba necessario adscribenda sunt. Inter cognatos autem ex ιν ansverso gra u
quia ex tertio gradu fratris filiam ex ambitioso Claudii Agrippinam de pereuntis Se . at consulto licuit ducere : quod sus duravit usque ad Constantinum de Constantem . qui primi ius vetus reduxerunt l. i. C. Thcod. de incolis nutus, di per consequentias firmata est vetus Iuris regula, quae propter filias fratrum
Itaque hodie sublato senatusconsulto Claudiano, sicut olim ante Senatu Rconsultum Claudianum verissimum est quod ait Ulpianus, 'Me ad quartum
gradum matrιmonia contrahι non posse , ex gnario gradu ιιcere , ex temo nunquam.
1lla tamen regula in personis , quae parentum liberorumve locum obtinent, peris dit officium suum s quamvis quarto gradu sint, de ex latere veniant. Quare proprie in I. un. C. Theod. si nuptia ex rescripto.consobrinorum hoc est quarti gradus conjunctio appellatur, id est non nisi conbobrinorum. Reliquae personae quarti gradus, ut diximus. licet ex transverso veniant; quia ut diximus, aliquam habent similitudinem ascendentium 3c descendentium , eodem iure censentur; proindeque hujusmodi nuptiae in infinitum prohibentur Inuιι. de κωρt. eo lem Ioiaeo , I sisrar ιν de mu nu'. Cujac, l. 9. Os f. cap. I 8. dc eo sensu Paulus apud Patiatorem loco opius citato, privignae dc novercae amitam & materteram adjungit. His ita enucIeatis secunddm certa juris principia i quilibet facile poterit lol.
vere, quae contra d vers. dnorum opponuntur; quibus Contius motus lentenistram mutavit. Extremus labor in eo versatur unde in multis Codicibus nega. tio in d. versite. irrepserit, quam retinet Theophilus; itemque cur lex celebrandis
Basil eis absit: quae ideb coniungimus, quia communem responsionem habent. diversitatem locorum nempe dc temporum & mutationem juris. Nam in in
416쪽
riente d. I. celebrandis una cum imperio & reliqua legissatione Iustiniani obtinuit diu. Et vix ante synodum sextam fuisse inrogatam colligimus ex synodi sextae Can. 3 quo prohibitae primum videntur consobrinarum nuptiae,
tur jus novum. Interpretes Zonarae & Balsamonis mala , seatris h.
Post sextam Synodum & ejus immutationem procedente tempore ad ulterio ris gradus sobrinos prohibitio producta est usque ad septimum gradum ι ita ut
ex octavo tantum apud Graecos liceret uxorem ducere. Ex eo jure Theophilus negationem addidit, & in Basilicων tib. 18. tir. s. de nupt. prohibitis resertat d. vers c. Duorum autem frutrum, cum negatione. Praeterea subjicitur Sed Mef-lim meus eornm neptem , qui dicuntur In Synopsi Basilicaci ρ. 33s. l. a. C. de Instit. ct subint. inseritur. In Codice haec conditio apposita est, Si consobrino nuUerit. Interpretantur verb Basilica secundum usum sui temporis, εαν τύ αι φω γα- θη. Eo enim tempore, ut diximus, ab octavo tantum gradu nuptiae incipiebant esse legitimae : qua de re alius erit dicendi locus. Haec in praesenti sufficient, adhibito Harmenopulo lib. 6. tit. 6. κum. II. sta 2. Balsamone ad Nomo n. phosii tis. a 3. cap. L. M Mathaeo Monacho Itysi gulam de quaestionibus ct causis matrimoniatibus. Quibus ex locis est notandum, Ecclesiam orientalem semper retinuisse formam & modum numerandi grate
Iure Civili proditum ; itemque Ecclesiam Latinam usque ad Gregorium M qgnum 3c Tichariam; quorum innovationem non statim ab omnibus fuisse receqptam , Alexandri II. Constitutiones variae, & Petri Damiani tractatus super eire abunde declarant. In Italia aliquot annis post sextam Synodum , sere jam eoi'. lapso in Italia Romano Imperio & ejus legibus, Gregorius Iunior in Roma Synodo, quae fuit celeberrima, cujus Luit prandus T icinensis meminit, & in qd de illicitis conjugiis praecipue quaesitum est, Consobrinarum nuptiae sub anathe malis poena interdictae fuerunt . quamvis tamen non ignoremus G tegotii Magni de Zachariae super ea quaestione decretales Epistolas, quarum in Conciliis Occidentis frequentissima occurrit mentio et in iis potissimum occidentis parti bus, quae ante Iustiniani imperium Romanorum jugum excusserant. Vertim perplexus istius juris progressus intentiorem sollicitudinem & Otium serarias desiderat; quod commodius aliquando suppeditabit Deus , in eomponendo ἐοDse attoae fecissi ea libro singulari. Veremur, Praeses illustri in me, ne longiori sermone disputationem hanc B Nuptiis Consobrinarum prohibitis aut permissis persecuti simus: postulavit rei dis- ealtas , & summi Culacii verissima sententia, eujus nomen & doctrinam, cre pent licEt plurimi, in consummatissimo tamen opere posteriorum ad Instituti*
rara mens intelligit. 6uod interiore rara condidit angulo,
FINIS PRIMAE PARTI s. ARCHIDIA.
417쪽
Autore NICOLA O IANVARIO Presbytero , Iuris Pontificii Do flore, in Carnutensi Ecclesia Dunensi Archidiacono.
Autore I. TouRNET Advocato Parisiensi.
418쪽
Manes non molesse laturos arbitror, Lector benevole, quod ad primam Vin operum partem, qui 1 bi superiora pagina repraesentantur , duo Tractatin accedant. Qui enim
dum ipse viveret, Canonicae visciplinae promovenda iuriose exarsiit, ut eruditissima praelemones suas publici fecerit jam,
eum doctis v virorum eruditione praestantium lucubraticnι-bus locum inter suas non negaturum confido. Commenduvirumque fustpe Tractatum argumenti gravitas σ utilitas: commendat or Autorum dignitas atque doctrina. Neque pervii sunt omnibus isti Tractatus, sed admodum rari: cum ille quidem anno M. D C. X X V. bio vero annΦM. DC. X X IX. editus pridem desideretur. Tu, Lector amice,
nostrum hae in parte lauda conatum , go quos Iuris fluῶε- sum deceat, ex bifice quae jam nostro munere tua sunt, Di sertationibus fructus cape.
419쪽
In quo prater alia bulin argumenti, Traelatorum Iura, quaeus inolescere possunt vel obsoleficere, accurate expenduntur.
Autore Nico LAO IANUA Rio Presbytero, Iuris Pontificii Doctore, in Carnutensi Ecclesia Dunensi Archidiacono. γιι bene ministraverint, gradum bonum sibi acquirent, σ multam siduciam in fide qua est in Christo iesis. r. ad Timoth. 3.
NICOLAusIANvAR Ius, in Ecclesia Carnotensi
Archidiaconus Dunensis, Impigram solicitudinem. GRAVE 3c operosum esse Archidiaconi munus ECCLEsIAE
UICILEs s PECTAT Iss IMI vel ex ipso nomine mihi facile fuit dignoscere: sed quanti esset ponderis,antequam humeros submisissem , satis exploratum esse non potuit. Huic levando , valuit eximium illud decus advertere , quod ex ministerio ptaestantissimis Episcopis a suis Archidiaconis in rebus Ecclesiae procurandis accurate impenso, ita scintillat, ut sopitum animum ad illud gnaviter obeundum possit accendere. Profuit Minsigne Polycleti Statuarii exemplum imitari. Hic statuam emendatissimam, praeceptis de ea estingenda antea traditis consormatam edidit. Ipse e Jure Pontificio, Ecclesiae historia M
420쪽
ccmmuni Doctorum sensu , sormando Archidiacono docis menta selegi, quae meis moribus postea exprimere conaner, meque totum ad ea exigere atque explorare. E quibus religiose esse selecta, illoque triplici sonta hausta, etsi testati sint viri doctissimi, reducere tamen calculum non morabor , quandincumque veritatis splendidior radius affulserit. Vobis in Ecclesiae ministerio sociis col ondissimi s, ut scriptionem hanc dicarem atque inscriberem, effecit ea quae inter e; usdem sortis & pro- sessionis homines intercedit benevolentia: eaque communis indoles,qua exercitiorum quae consectamur, jucundam experimur esse narrationem. Quae quidem si pro dignitate argumenti videatur contractior , aut remissior, quam quae studium vestrum in Ecclesiae obsequium ardentius positiantendere: consequor saltem , in iis quae nostri muneris sunt clucidandis , sedulitatis,. observantiae insuper in vos meae hoc specimen extare. Valete. iiij. Nonas Ianuarii, quo recurrit dies viij. festi colendis nostri Patroni sancti Stephani Archidiaconi Protomartyris,.cii jus nos clientelae quam maxime spero laetorque ascriptos. Anno Christiano vigesimo quinto supra millesimum scxcentesimum. Carnuti.
in Agin ster. Cap II. ratio se postolis septem Diaconos instituendi. Cap. III. Qua oneris ct honosu prima Diaconis facta aecessio. Cap I V. Diaconorum duc clases e prioris varia nomina. Cap v. Inter Presbyteros ac Diaconos extincta discordia , ct prat Ga quis usique servatria gradus. Cap VI .Archidiaconis, veluti Episcoparum administris ,servata sua' digniras ct honoris gradus, etiam supra Archipresbyteros. Cap VII . Qua iure communi praseant Archidiaconi , ct an iis iure tum ictιο ne fungantur. Cap. VIII. iurisdictionemorr exterioris , usu ves Superiorum indultis, ochidiaconos asequi, certissimi iuris esse. Cap IX Archidiaconis Co uetudine, Praseriptione vel Indulto
Cap. X. cu's sir Archidiaconis jurium Episcopalium Uus Iegitimur,
qua ratione inducatur, qua culta deservinc
C ap. X I. Reliquorum qua sunt .Archidiaconi misellanea. Cap. XII. Ad Archiviaconνι, ut sedulo mπης uscepto incumbant.