장음표시 사용
31쪽
posito. Satis obscura haec sententia est. Sicut nunc eam legimus opprobrium grave et perenne inpositum est ad omnium con-
vitia, quod quo modo fieri possit, me prorsus non intelligere lubons confiteor. Sine dubio contubornium icomedis Caesarem exponere potuit ad omnium convitia ipsum quoque contubernium exponi potuit ad convitia, sed nullo modo opprobrium exponi dici potest. Quid hoc sibi vult opprobrium ad omnium convitia eaepositum N imirum hoc dicere voluit auctor Contubornium cillus famam Caesaris laesit, quoniam gravi et perenni opprobrio eum affecit, atque eumoxposuit at omnium convitia. Sod has Latino scribi non possunt eo modo, quo nune in textu tradito logimus vitium orgo aliquod haerere in verbo eaeposito suspicor. Quid autem legendum est Fortasse eae situm Haud dubio haec lectio dolandi potest. Optime nim dicere possumus: IpSum On-
tubornium expositum erat ad Omnium convitia, quae inde ad Cassarem redundabant. Eam prassertim ob causam haec lectio mihi arridet, quod levissima mutatione restitui potest, sed itiam malim ponens, i. e. famam pudicitiae. Sic tandem bonum sensum praebet sententia nostra Attamen pronomem eam etiam imitti potest. nam memo est, qui non intelligat, quem vel quid ad Omnium convitia exposu0rit. Sed fortasse audacior Videtur coniectura emonem8, quod do loctione eaepositum certe contendi non potest. Legendum ergo, misi omnia me fallunt: et ad c-nium convitis
32쪽
Cup 56. Reliqui et rerum suarum commentarios,
Galliei iussisque besii Pompeiani.
Donuo incidimus in hac sententia in vocabulum non solum prorsus supervacuum, sed etiam lectoris aures offendens.
Illud Pompeiani insulsissimum est emblema. Numquam enim ipso Caesar bellum civit alio nomino nominavit quam illo civile, quod bellum cum Pompei gestum fuisse, omnibus Romanis, etiam recentioris astatis optimo notum fuit Sino dubio Caesar cum aliis quoquo bella civilia gessit, sed illorum bellorum commentarios non scripsit Bellum civile, a Caesare descriptum unum tantum est atque scribi potuit; hac de re nemo dubitare potuit Praeterea Caesar Ommentariis suis inscripsit titulum Bellum civile', non Bellum civile ompeianum' vel Bollum Pompeianum' et hunc titulum, a Caesar scriptum et lippis ac tonsoribus notum, citare voluit Suetonius. Nulla exstabat causa cur adderet auctor hanc definitionem Pompeiani, quia nullo modo dubium osse potuit cuius olli civilia montionem fecerit Suetonius. Quam ob rem credo glossatorem quendam suprascripsisse Pompeiani, ut indicaret id bellum Voluisse auctorem, non unum o aliis Caesaris bellis civilibus. omen proprium sino dolendum ΘnSBO.Cap. 8. In obeundis eaepeditioniibus dubium cautioσα aucientior, em citum neque per insidiosa uinera Maea unquam nisi perspeculatus loco umsitus, neque in Britanniam transverit, nisi ante
33쪽
per se navigationem is accessum ad insulam emplarasset. Venimus ad locum fore desperatum. Omnes libri As. eandem praebent lectionem, quam valde mendos traditam esse viderunt interpretes omnium statum. Sed olim tantummodo in vocabulis per se haeserunt viri docti, recte monentes non Caesarem per se exploravisse Britanniam sed pers. Volusenum, ut ipse nobis disertis verbis narrat in com-
montariis do Bello Gallico Lib. IV, c. 213. Addit haec Ruhn-honius: Quod cum Suetonius ignorare non potuerit, culpa reserenda est in librarios, qui hunc locum vitiarint.' Indoconiicere coeperunt viri docti Boxhornius tineinsius lo-gendum proposuerunt permem, Berneccius et ipsius per suos, Ernestius nisi ante quam . q. S., Burmannus ipsum Suetonium errasse statuere malebat. Solus Baumgarten- Crustus dolandit lectionem vulgatam, annotans postquam citavit ipsius Caesaris verba: Sed hoc non impedit, quominus et per e, i. e. ipse δι' εαυτου locum perspeculatus fusrit. Ex Caesaris silentio nondum ostrum erroris arguerim. ost haec citat varias emendationes et deinde sic ps
git: Alii Imperatori tribuunt, quae per legatos administravorii Sod ita auctor non diserto addidisset per se'' Ultima has opinio fuit ossi et Berneccii, quod tamen a Sustonii
stylo alionum osse monuerunt et Ernestius et Oudendorpius. Suetonius nim semper distinguit per se et per legalios, sive es ipsius Imperatoris, vel tantummodo eius auspiciis. Fortasse auto omnes illae emendationes alicuius ossoni momenti si praeterea mihil vitii subesset, sed inos stiam
34쪽
sermonis vitium. Quod primum nostra demum aetate monuit Madvigius, qui locum nostrum tractans sic annotat Advers. Crit. U. p. 573 not. : neque enim de rei factae condicione ante impleta rectius Latino dicitur non feri nisi ante e lora et pro eo quod est non insequam, aut numq-1m - nisi plorato vel nisi perscrutatust, quam si Germanico dicas: Er that e nielit de re una facta wen e nictu, uniersura Mue. Sed quoniam mendum est etiam in per se, quod si historia convincit et loquendi usus nam ipse dicendum erati, neque correctio probabilis suppetit, locum notatum praetermittamus.' Recte ergo nos docuit princeps ille criticorum non solum Vocabula per se sed totam sententiam prave traditam esse. os autem advigium alius quoque philologus, summi ingenii, olaxius de loco nostro fuso dissoruit in libello, quem iam Supra citavi. Summo acumino locum in integrum restituere tentavit Suetonium enim scripsisse coniecit neque in Britanniam transveri nisi ante per V senum portubus et navigatione et Moessu ad insulam ploratis Nomen proprium s. Voluseni revocavit ex Caesaris Commentariis Lib. IV, c. 213, ubi de hac re ita legimus ad haec cognoscenda, prius quam periculum faceret, idoneum esse arbitratus s. Via enum cum navi longa praemittit. Portus tradi potuisse pro porruibus et accusativos navigasionem et a coram pro ablativo, quivis lubenter Viro clar concedet. Formam e lorasset sic explicat: Exaratum erat calami lapsu inplorasit pro saeptoratis, correctum est de mora, ut vulnus fieret insanabilius.' Sine dubio conisctura olahit summa admiratione digna est nam bonum sensum nunc
35쪽
denique praebere sententiam mostram, unusquisque lector
faciis videbit. Attamen restant adhuc nonnulla, quae me offendant, et si iterum post advigium et Polahium eundem locum tractans, arrogantius agere videor, defendere mora eo olahit verba mea faciens: Hadvigio et olahi incertiore divination hariolari nec libet nec licet fortasse, veteranis principibusque criticis et plurimarum palmarum, at cur mihi non liceat tironi 3
Quamquam autem addit Olahius mutationes suas audaciores esse, magis specie quam re tamen adhuc credo satis audaces eas esse. Primo loco sine dubio addendum erat praenomen Gaium voli., ut ipse nos docuitlotakiusmodom libello, sequenti pagina, ubi recte monuit inserendum esse ante Lepidi monomen eius M. nam sic ser Semper Suetonius'. Quaerendum deinde erat cur Sustonius in posteriore sententiae parte citavisset nomen proprium, cum in anteriore parte non diserte nominaverit eos, per quos Caesar perspeculandos curavit locorum situs, quod sine dubio non ipso fecit, sed per legatos. Nulla, credo, exstat causa, cur s. Volusenum nominaret, nam, Si verum est, quod vorisimillimum est, Suetonium non ignoravisse Voluseni nomen, iisdem argumentis contendere possumus certe quoque ei non ignotum fuisse Caesarem locorum situs perspeculatum esse per hyaesos, quae ea de causa etiam addenda essent. Porro me Mndunt portus es me sum Corte ita non dicerem si auctor scripsisset Me stis in plurali, nam eo modo aliud quid significarent portus et accessus. Portus enim Ssent accessus hominum operibus exstructi et emendati, ac-
36쪽
o su vero ea loca, ubi tantummodo natura facultatem scit accedendi in insulam. I unc tamen, access- in singulari
scriptus, nihil aliud vult quam portus; gonoratim sic dictus
est et significat omnes porrus, aut natura, aut hominum laboro navigantibus oblatos Bis ergo in eadem sententia eandem rem nominaret Suetonius, quod Vix credere possum. Qua de causa persuasum habeo alius generis vitium haerere in sententia nostra, aliaque via quaerendam esse emendandi rationem. Duas autem credo senisntias permixtas esse, vitium antiquissimum, quoniam omnes codices eandem tradiderunt lectionom id si remotissimis temporibus glossatoris explicatio vel annotatio in textum irrepsit et cum vero textu in unam sententiam coaluit. Ad hanc opinionem me ducunt vocabula per se, quae mihi videntur reliquiae alicuius verbi. Non enim credo aetatem tulisso litteras s e sedis , quae cum per sunt priores litterae verbi perscrutari. Hoc verbo usum fuisse Suetonium pro certo habeo, atque igitur sic eum scripsisse coniicio nisi perscrutatus e navigationem ει accessum ad insulam, cui sententia postea suprascripsit altera manus antequam porius explorasses, quae facile cum praecedentibus neque in Britanniam transverit coniungi possunt. Sic meliorem nos habere sententiam puto. Nunc enim caremus hoc quoque Vocabulo, quod semper me offendere perget, advΘrbio ante, quod prorsus SuperVacuum est, nam Caesarem explorationem faciendam curavisse antequam iter faceret, luce clarius est, atque si iuro hic positum esset, desideraretur quoque inter nisi et perspeculatus. Varias has ob causas ergo censeo emblema sentonii nostra tollendum esse, eamque sic legendam neque
37쪽
in Britanniam transveaeu, nisi perscrutatus e navigationem et accessum ad insviam. p. i. Nec milites eos pro contione, sed blandiore nomine commilitones appellabat, utebatq- tam cultos ut argento et auro politis armis ornaret, stati et ad speciem et quo tenaciores eorum in proelio essent, metu damni. In ultimis huius sententiae verbis rursus incidimus invocabula supervacua. Emblema esse enim suspicor haec metu damni Sensus perlucidus est Caesar milites ornabat armis preciosis ut in proelio prudentiores essent, nec temere arma sua abiicerent. Sic quoque intellexit hoc Caesaris consilium Polyaenus, qui fortasse ex eodem fonto hauriens, sic narrat Lib. VIII. c. 23 g 283 ἡΚαῖσαρ τοῖς στρατιώταις
παρηγογειλεν, πλα εχειν ἀργυρον καὶ χρυσμ πεποικιλμενα μιάλιστα-ἐν κοσμου χάριν οὐχ ηκιστα δε οπως καὶ οι στρατιωται ταπυίτιμα περιμι ηται ἡγοῖντο. ' De damno nihil dicit Olya nus. Praeterea offendit me locus, quem in sententia nostra obtinent vocabula citata Languido nunc defluit sententia; sine dubio praestitisses scribere e quo metu damni tenaciores eorum in proesi essent. Sed non sunt vocabula ea Suetonii, sunt annotatio ad adiectivum tenacior Tena rerum Suarum est quicumque ne eas amittat veretur Miles autem tenax armorum suorum melius pugnabit, fortius o defendet
quam is, qui arma sua nihili facit Milo tona magis dabit operam ne forte hostos armis ipsum spolient. Haec iam omnia insunt in adiectivo tenacior, atque ideo deleatur em blema mesu damni.
38쪽
Cap. 68. Denique tina seriae legionis cohors, prae po8ita castelio, quatuor Pompeii legiones per ad quot horas sustinuit, paene omnis confra mini tudine hostilium sagittarum, quarum centum ac triginta millia intra talium reperta sunt Apud Caesarum, Beli. iv. III. c. 3, ipse imperator hac de re narrat: milia sagittarum circiter triginta, in castellum coniecta, Caesari renumeraverunt.' Tantus de numerodissensus menda suspiciono recte praebuit viris doctis, atque de disputare coeperunt do quaestion utrum legendum esset centum a triginι an ad triginta. Alii ergo Caeaarem ex Suetonio, alii Suetonium ex Caesare corrigendum censuerunt. Suetonii lection0m pravam putaverunt Oberlinus, Ernestius, Oudendorpius Wolfius contrarium opinati sunt Ursinus, Crustus Rothius Valdo miror Crustum, virum S gacem et peritissimum hanc defendisse opinionem et sic annotavisse: Mihi Suetonii numorus probabilior videtur, cum is quatuor legionibus, omnes pharetras contra oppugnatos exonerantibus magis congruat. ' Sed quandoque dormitabat bonus omerus. am a quo inde tempore, quaeso, omnes
legionarii pharetras sagittasque secum ferebant Nemo est qui ignoret milites Romanos non sagittis sod pilis gladiisquo
pugnavisse et tantummodo intor auxilia fuisse nonnullas copias, quae arcus sagittasque haberent Cretenses e g. celeberrimi erant sagittarii, quorum numerus in ompeii exercitu non tantus esse potuit, ut sagitta. um numerus a Suetonio
allatus verisimilis fiat. Sin dubi credo Sustonium hac in
39쪽
re ante oculos habuisse Caesaris locum, cuius auctoritas certe maior habenda est. Et ipse Caesar, ni fallor, arbitrarium dedit numerum, satis magnum, e quo apparet acerrime pugnatum fuisse apud castellum suum, nam vix credibilo os milites eius rebus tam difficilibus atque angustis
anxie numeravisse omnes sagittas intra vallum repertas. Doinde tantummodo respiciunt milites eas sagittas, quae intra Vallum ceciderunt, earum, quae extra vallum iacent nullam faciunt mentionem; attamen procul dubio et extra vallum nonnullas pluresve sagittae humi iacebant. Censeo ergo Caesaris lectionem in nostram sententiam transferendam esse et legendum apud Suetonium ad triginta miliis. Ρraesertim id defendere possumus, quod nullus liber a. dat numerum centum, sed tantummodo C, quod nimirum est glossatoris, qui interpretari Voluit praepositionem ad C est
pro circa circiter, ex Caesare sumtum Suesonium praeposition ad usum fuisse hac significatione apparet ex pluribus locis, ex quibus Milo, Caesar. cap. 20 et 26 Augustus, cap. 16. Logatur ergo in sententia nostra: paene omnis con a multitudine hostilium sagittarum, quorum ad triginta miliis intra vallum reperta uni Cap. 82. Caesar utque animadvertit undique se strictis pugionibus peti, os caput obvolvit, simia sinistra manu inum ad ima crura demisit, qtio honestius caderet Miam inferiore corporis parte velata Ultima huius sententias verba etiam cinferiore corporis
40쪽
parte velata spuria mihi videntur et iam antea fruterus omnia haec pro glossomate habuit. Annotat Oudendorpius: ἡHalo ita censet 0rutorus cum eodem modo reserat Valerius Maximus.' Haud dubio, ille enim sic rom tradidit Lib. IV. c. b, i , ne tribus quidem et viginti vulneribus, quin verecundiae obsequeretur, absterreri potuit. Siquidem utraque togam manu demisit, ut inferior pars corporis tecta collaberetur.' Sic lorique libri sa et oditiones Vatorii; equidem cum righi aliisque praeferam lectionem codicis Cauchiani inferiore corporis parte, nam vix Latino dici potest partem tantummodo corporis collabi, quod nimirum sipso Caesare scriptum est . Argumentum autem, quod Oudendorpius ex illis valori verbis hausit contra frutori opinionem, ego asperr volo pro ea. Si Valerius vixisset post Suetonium, fortasse credere possemus Valerium ante culos habuisso Suetonii locum, sed cum ita res sese non habeat,
vix aliud quid o Valerii orbis hauriri potest, quam hoc:
Verba, quae legimus apud Suetonium, a glossatore quodam sumta sunt ex Valerio Maximo ut interpretaretur vocabula q- honestim caderet Addit Oudendorpius ea vocabula pendere a verbis: stiam inferiore corporis parte elata, quod minime verum est. endent a praecedentibus sinum ad ima rura de avi, ut eo, ut ita honestius caderet. Sensus horum verborum perlucidus est, nec indiget annotatione vel interpretatione. Aliis quidem Verbis eandem rem narrant
Ovidius Motomorph. Lib. XIIL s. 479 et Justinus Lib.
XIV. c. ii, sed sensu prorsus idem est. mirum Caesar sinum tunicas deducit ne quid indecori in eius corpore videri possiti aud dubio ergo verba citata aliena sunt a