장음표시 사용
191쪽
Quo ad Gravamen quartum Rospectu in inisterialium functionum in administrandis copulis, Baptismatibus introiluetionibus et id genus etiam erga extraneos, quos nolentes ot invitos ad Cerimonias pertrahere sicut Religioni Evang0licorum adversaretur ita etiam ultrone et Sponte ad Sacra Evangelicorurn venientes Evangelicos repudiare, non modo legali libero Religionis exercitio, veru in otiam Ministrorum tum vocationi tum professionis obligationi repugnaret,
quod id ipsum aeque legalis esset libertatis jam ad unctum generalium
Gravaminum primum et Secundum Stensum.
Quo ad Gravamen quintum Respectu stolae, quod mediante ejusdem ab Evangelicis perceptione,por hoc Proventus Dominorum Plebanorum non subtrahant, ex id ipsum ut Catholicus Catholico et Evangelicus vangeli eo solvat, statuens dilueret, jam in uncto generalium Evangelicorum Gravaminum in ordine VII. Quo ad Gravamen Sextum Respectu confiniorum quae talia deSitSse praetenduntur quod eo non obstant legali libero eligionis exercitii usu privari non possint, jam in uncto generalium Evangelicorum Gravaminum in i dino XIV uborius, pro et contra non tantiam tractatum deductumque, Verum etiam circa praemissa omnia, ad quodlibet in praemiSSi citatorum generalium unctorum legalis pini nostra demisse subnexa haberetur ideo ibidem demisse praemisso voto et Opinioni nostris absque ult0rior hic loci rett0rati0ne firmiter et Simul inhaerem S. Quantum denique ad auperior ei Commissiones aban. 168 2 inchoatas reponunt vangelici: Quod eaedem aliae per se, aliae per DeputatOS, Seu Subcommissarios maxima in parte Articulo Sopron in sensum Contrarium interpretando, Gravamina et Angustias, quorum legali complanatio per Sacratiss. Principem Leopoldum adhuc clementiSSime appromiSSa, nimium quantum auxissent quam ob rem neque in Articulo XXX novissima Diadtao eta illarum commemorata, multo minus confirmata haberentur. Neque in benigno Majestatis Vestrae Sacratiss. Commissionali Decreto ulla earundem esset sentio; sed et ipse en Clerus in Replica quoad Particularia Evangelicorum Gravamina et quidem in specie, qu0ad Comitatum Scepu-siensem num dictas commissione impugnaret. Quibus in accuratior in considerationem Sumpti S, quoniam de natura 0mnium publicarum Regni Legum neque Articuli Sopron. Commissionibus, sed et Commissionalia post annum 168 Delegatorum articuli consor- manda, atque Secundum OSdem regulanda non immerito reperiissemus III. 12
192쪽
notorium Muippae est alius Legem in Articulii disposuisso sub poena
publico, aliud Commissione OrdinaSSe. Ideo eadem pro solidanda Supra recensitorum ex parte en Cleri Gravaminum praetensione, tanto minia militare OSse, quanto evidentius neque ex parte en Cleri GraVaminum praetensione per totum, neque per Evangelicos qua iisdem mediantibu graviter laesos acceptarentur demisse censemus, cum et aliunde Articulus XXX negotium Religionis non ad commissionalem illum cujus Acta ex parte V. Cleri commemorantur, sed articularem id est legalem Statum reponendum diaetaliter SanXisSet. Hinc progredimur ad
De Clausula: Salvo Iure Dominorum Terrestrium. Qua mediante jus sive Jurisdictionem eorundem terrestrem in subditos quoad Spiritualia adeoque in conscientias subditorum et Sacra eorundem extendendam praetendit, quem in finem sicut in originali ipso videre est non ex Iure Patrio legalia sed dicta Scripturae et Patrum citando, mere Theologica argumenta in medium adduxit, quae cum Agentses Evangelici silentio praeterire inconveniens duxissent desuperh0 membro e Scriptura et Patribus tanquam eodem ex fonte ad objecta equidem replicarunt: nihilominus tamen tali X presSa praecautione, quod videt ea quae ad Theologo Spectant, nonnisi defensionis et respondendi
causa invite eo adducere oportebat. Quo nihilominus non Obstante, ulterioris commissionalis contra-replicae
loco nomine Von Cleri exhibitum fuit pusculum illud Theologicum, quod pariter constantia vangelicorum qua Majestati Vestr. Sacrat. respectu ejusdem opusculi demiSSe exhibita et repraesentata fuerat in conformitate ultimarii Majestatis Vestr. Sacrat benigni Mandati partibus in Commissione ingentibus Stante Sessione commissionaliter restituta sunt. Ut sic ad hoc Membrum ex parte nostra nihil aliud quam quod Puncto HI Generalium Evangelicorum Gravaminum intuitu praemissae clausula se quoad Ius Dominorum TerreStrium ex lege dicta sunt repraesentandum occurrat, quo in passu datae ibidem legali opinioni nostrae demisse insistimus. Facto hinc transitu ad Generale en Cleri Membrum Sextum De Iurisdictione Sacrae Sedis Romano-Catholicae. Quam Veii Clerus in Evangeli 0 et eorum Ministros in causis Spiritualibus et Matrimonialibus extendendam praetendit in quibus quod Evangelicorum utriusque Consessionis superintendentes urisdicti0nem sibimet, vi muneris eorum propriam exerceant, per hoc in viis-
193쪽
causasque eo Spectante impedire obvertit. Quo sine ex parte en Cleri hoc Membro citatae Leges et rationes, quoniam in generalibus Evangelicorum Gravaminibus uncto in ordine IV ubi nimirum do tiro et urisdictione Superiorum seu Superintendentium Evangelicorum Ecclesiastica ex pr0sesso actum fuisset jam reassumpta cum Replici Evangelicorum combinatae taliterque in exaltiori sumptae fuissent. Ideo aderi hic repetere haudquaquam necessum fuisse censuimus, Verum OSmet hac in materia ad continentias praecitati Puncti Vienoralium Gravaminum, ibidemque subnexa votum et opinionem nostram demiSSe provocamuS, ejuSilemque legalitati cum omni submissione inhaerendum exi Stimavimus. Subjungimus ulterius
Quo mediant diversae Religionis Sponsorum copulam Prolium ex tali matrimonio in sola Religione RomanO-Catholica educatione, noe non Evangelicorum a Piis Legatis et Fundationibus exclusionem praetendit. Hoc solum pro ratione adjungendo, quod sola Religio Rortiano-Catholica in h0cce Apostolico Regii Haereditaria Evangelicorum vero t0lorata esset. Verum Ex partes Evangelicorum replicatum Quod veluti Majores nostri ex libertate conscientiae suae sub Saneto Rego Stephano, Christianam amplectendo Religionem, per hoc Regnum suum et Patriam quam ut Gentiles adepti non amiserunt ita Praed0ceSSores Evangelicorum per hoc quod per Praedicati0n0m Verbi Domini secundum conscientiae suae libertatem derelicta Religi0ne Cath0lica-Evangelicam amplexi fuerint eligionem ne palmam quidem terrae de suis haereditatibus et uribus amiserant; nulloque sub titulo uris amittore p0tuerunt ut sic non eligionem Roman0-Catholicam haereditariam, sed inelytos Status et Ordines conscientiarum legali libertate gaudentes legi- tirn0s avitarum haereditatum Suarum posseSSOres, haereditariosque ognicolas esse et ex consequenti ex tribus legaliter et diplomatice seceptis stabilitis sit privil0giatis eum in sinum Religionibus pro libero suae voluntatis arbitrio alterutram eligere amplecti et profiteri posse, pro libitu vero profitentes ad invicem, quod libertatem tam conScientiae, quam vita Iuriumque Societatis Civilis, adeo pares esse ut par in imparem imperium non habeat. Multo minus sive una sive altera Religio haereditaria dici aut jus excellentia Vel praerogativae allegare queat, tanto minus quoniam neque Patrias Regia Leges, neque solenne publicae Fidei Pacisi stationum tractatus, neque Sacra Regum Diplomata, praeten Saehaereditatis excellentiae aut praerogativa vel minimam facere mentionem
194쪽
aut distinctionem notorium et in negabile Sit, quin potius clementissima diaetatis trium gloriose regnantium Majestatum Resolutio, trium Religionum in ungaria receptarum Securitati et c. item incipiens In conformitate tot publicarum Regni L 3gum in segotio Religionis sancitarum, quod Omnino tres SSent in Regno ungariae Religionis absque ullo discrimine et sine distinctione ad vivum expressit. De clausula vero Absque praejudicio Romano-Catholicae Pacificationi Vienens inSerta, de cujus genuin eoque legali sensu in uncto XIII goneralium vangelicorum Gravaminum actum St. Reponunt vangolici: Quod eadem secundum benignam serenissimi Matthiae Archidiacis, dein Imporatoris et Regis declaratoriam assecurationem non mala fide adjecta; verum ut pars utraque in hane Religioni confessione, Sit, exercitio, et Templi non turbetur, hocque et non alio sensu tempore Pacificationis Vien intellecta fuerit, nec secus intelligi potuerit, id res ipsa et eventu docuit, et per Subsequentes tam Articulum primum an . 1608 ante Coronationem, quam et reliquos, in quibus nulla amplius clausulae facta mentione, et liberum Religionis exercitium, omnibus et ubique per Regnum Sponte ac libere acceptare volentibus concessum et Templa jure publico quae antea juris Dominorum Catholic0rum fuerant, postquam ii doni Religionem vangelicam sponte ac benevole acceptassent, in legitimam Evangelicorum possessionem et dominium cesserunt. Quod ipsum hoc modo diaetaliter per inclytos Status se ordines Rogni deliberatum, artissulariter statutum, ac dein do Diplomatice quoque stabilitum haud fuisset, im neque statui potuisset, Si clausula: Absque praejudicio' hoc sensu prout en Clerus in Actis suis commissionalibus et quoad liberum Religionis exercitium et OSSOSSionem, sumque emplorum universaliter et in genere extendit intellecta fuisset, aut intelligi debuisset hoc ipsum vero asseverare nihil inferret aliud, quam qu0d Articuli in negotio Religionis, nulli unquam se Pacificationes Leges et Diplomata conditi fuissent, neque in corpore uris atrii reperirentur, aut in rerum natura Xtarent, cum tamen nihil magis immutabilitauri Gentium et communi Civili societati humanae inconveniens esset, quam semel promiSSa conclusa ac longo usu stabilita sancto ac inviolabilitor
Ex quibus et aliis in originalibus clis uberius ex parto Evangelicorum adductis, Legibus, rationibu et motivis praemissam a praetensa Religionis R0mano-Catholicae in Regia haereditate, excellontia et prioritate adductam rationem, veluti in nulla lege ab an. 1606 conditam fundatum, ita etiam clausulam, Absque praejudicio' non Secus quam ea per
195쪽
ipsum me paciscentem Sacratissimum Princip0m Archidiacum, Matthiam deinde inperatorem et Regem gloriosae reminiscentiae doctaratae et explicata suit. Et quom sensum natura Pacificationum secum tulit, FideSpublica admittit, eandemque Pacificationsem subsequuntes Leges et aera Diplomata ex prosserunt et Stabiliverunt Usus vero Legum optimus interpres a temporibus Pacificationis illius jam ultra revolutionem unius seculi in perpetuum corroboravit legaliter intelligi posse comperiimus. Ac proindo nihil adversus ea, quae lege publica vangelici competunt, praetonsum legibus ignotum haereditatis et excellentiae jus operari neque sub specie clausulae illius absque praejudicio legalia Evangelicorum Iura invalidari ac contra xprossam poenalem legis dispositionem sive usum libori seligionis exorcitii et ne sessariorum turbari sive empla
Quia ver reSpectu copularum, ubi diversae Religionis Personae atrimonium contrahunt, et respoctu Baptismatum, Introductionum, ac Educationis Prolium in sola seligione Romano-Catholica, quod haec in arbitrio personarum diversa Religionis sita sint, utpote cujus Religionis Ministri in copulando introducondo, et baptigando per uti, et in qua Religione Pr0les educare malint. Nec secus omnibu et ubique conceSSum liberum Religionis exercitium turbetur et Parentes in educatione, quam Jus naturae iisdem propriam attribuit, impediantur. Eoque in paSS ab arbitrio Dominorum Plobanorum sepondere non adigantur. Jam in Ordine ad Punctum generalium Evangolicorum Gravaminum quintum actum sui SSet, eodem OSine demisse provocamus, et simul ibidem datae humili in opinioni hic quoque inhaeremuS.
Quantum denique ad in Logata et Fundationes: Quod ab iisdem seg0s vangolicos non excludunt, quin potiu iis
mediantibus, ac in specie publico Pacificationis tenens jure ac eandem concomitantes Regni constitutiones Sacra quo Regia Dipl0mata cuncta prae manibus Possessorum Evangelicorum relicta fuero, ac ut posseSS Templa cum omnibus apportinentiis et beneficiis quorum nomine ipsa qu0que Pia legata et Fundationes veniunt tanquam iisdem neque excepti neque excluSi in postorum quiete et pacifice possideantur et non OecupentUr, legum beneficio data a jure primasevorum possessorum in Vangelicorum legitimam possessionem et Dominium, usu quoque longiSSimo roboratum transiverunt. Ut Sic Pia quoque Legata et Fundationes eandem Iuris publici naturam et titulum imbuserint ac retineant comperiimus. Ac proinde neque a beneficio Fundationum et Legatorum vangelicorum in quorum usu vi Patriarum segni Logum fusere in posterum excludi posse, excluso vero integrum reStituendo demisSe censemuS.
196쪽
Generale en Cleri Membrum Octa Viam. Quo mediante ex parte en Cleri in laeto occupationis et ademptionis Templorum, nec non interturbationis et sublationis Liberi Roligionis exercitii usus, factum est quod non negatur, sed ratio facti et quidem tam reSpectu eorum, quae ante, quam quae post ovissimam laetam 1715 ab Evangelicis ad sempta. Occupata et interturbata fuere. Circa quae ut ordine ibidem contenta procedatur occurrit
1. Negotium expeditionis benignorum Mandatorum. Quippe praelibatus Ven Clerus pro prima omnium maximequo principali et quasi fundamentali ratione acti, hactenus ab Evangelicis per Domino Romano-Catholicos ademptorum et occupatorum emplorum beneficiorum et proventuum interturbatique et plurimis in locis sublati liberi Religionis xercitii ponit argumentum in Expeditionibus benignorum Mandatorum pro parte
sua se ad instantiam nonnullorum Domitiorum Rom.-Catholicorum, emanatorum, Vigore quorum praetextuose Sub titulo Suprema auctoritatis Regiae. Universa quae a tenus, sive ante, post novissimam laetam P0son absque Commissionis examine ab Evangelici adempta, Occupata
se interturbata sunt, eo ipso legitime facta fuisse asserit, hoc allegando p0tissimum, quod suprema auctoritas Regia in acto Religionis nullatenus disputari posSit. Quo in uncto et signanter sub hoc Membro octavo in Actis uberius
ab utrinque adductis Legibus, rationibus, motivi et argumentis, per OS in examen Sumptis, non sine praevia demissa ergo Majestatis Vestrae Sacrat. Supremam auctoritatem segiam perpetuo fidelis obsequii subjocti0ne adinvenimus. Quod Gravis sane summa auctoritati Regiae inferatur injuria per eos, qui securitatem Evangelicorum, contra Legos, pacem et tranquillitatem domeSticam pro Scopo habentes, suprema auctoritate Regia confirmatas adeo impune convellere non dubitarint, ac si nulla Pacificatio publica, nulla Sacra Diplomata, nulla in de publica ac Sacro verbo Regio promissio, nulla donique tam Majestatis Vestrae Sacrat quam glorioSorum ejusdem praedecessorum auctoritate confirmata, sex et constitutio publicuintercesSiSSet Verum enimvero, quia tam in priorum quam novisSimae Diasetarum et Articulorum inter quos de negotio Religionis conditi comprehenduntur c0nclusionibus clementissima confirmatoria verba Sic Sonant Regiaque pariter auctoritate nostra approbavimus accepta vi mus, rati si cavimus, et confirmavimus. Ac propterea
in clementissimis an . 170 et lautalibus publicis trium glorios Regnantium Majestatu in Explanationibus benigna auctoritas Regia in manutenendis
197쪽
Evangolicis clomentor appromissa, o in torposita his orbis Rogia manu et auctoritate omnimodo praepe litum haberetur. Jam se ipso dum logali huic, et exprossae bonigna auctoritati Rogia in i montissima Logum manulentione cum primis consistenti demissime constanto innixi vangelici ea qua publici Iuris et Iustitia essent, legaliter proponunt, immerito arguuntur, quasi illegitim modo supremam auctoritator Regiam disputarent. Nam quod per expeditiones benignorum Mandatorum ad Instantiam si v Ven Cleri sive privatorum Dominorum terrestrium emanatorum, ea qua publica Vestrae Majestatis Sacrat et legum auctoritate stabilita sunt, in negotio Religionis turbari et occupari non
p0tuisse legaliter se monstrarunt, per id non contra Sed pro suprema Lege confirmant auctoritate Regia egerunt, ut potius non leviter suprema auctoritati Regiae praejudicari comperiantur, dum ex parte Veii Clori ad factum Religi0nis eadem non obscure restringatur, cum tamen Leges publica auctoritate Regia confirmatae, eadem non minus in aliis quam Religionis negotiis fuisse, et esse supremam auctoritatem Rogiam declararUnt.
2. Negotium Religionis osse uris publici, do cujus securitato per Articulum XXV 4681 suproma auctoritato Regia confirmatum, his verbis sancitum est Ut nullus Regni colarum in liboro Religionis suae exercitio quoquo modo turbo tur aut impediatur. Per Articul vero XXVI ut nullae semplorum Scholarum et Parochiarum occupationes, exorciti turbatione S, a modo imposterum fiant. Ac do non per expeditiones benignorum Mandatorum in negotio Religionis en Clero vel aliis Dominis Romano-Catholicis Evangelicos turbare, minime licitum fuit. Cum abunde 3. V positivarum Legum et signant0r articul. XXX an. 168 legalitas Mandatorum coram suo Iudice competente examinari, disputari, et edoceri solet. Sed quia in negoti Religionis praetor hancce Commissionem alius legitimus Judex articulariter constitutus non habebatur, ideo ad Comitatus et Civitates qua Iudices minus competentes Mandata dirigi non potuerunt. Quoniam
4. Virtut otia morticuli XVII 171 in causis quidem Iudico logalidistitutis penes benigna Mandata Regia alii, ad qualitates et merita
causarum Convenientes Iudices delegari consuevissent, quia tamen negotium Religionis ordinata articulari Commissione Iudice legali non destituebatur Articularis autem Commissio partim ex proceribu S partim ex praecipuis utriusque Religi0nis Membris ordinata fuerat. Quae nihilominus Siquidem ea non potiore auctoritato, ut auditis etiam artibus examen suum absque praevia benigna Majestatis Vestrae uerat ratificatione, vel modificatione in executionem umor posset tantominus itaque Comitatensibus vel Civitatensibus aut aliis occupationis emplorum ac tui
198쪽
bationis liberi exercitii quorum adhuc sola revisio ab examine Commissionis dependebat simplex executio quae parte non audita nulla admittitur conpetebat. Et hinc pro G. De Regula Iuris 170 Factum a Iudice quod ad officium
ejus non pertinet ratum non est, ac juxta Titui. XIV Prolog. Oper. Decr. Tripari. Iudicia etiam ac multa magis Simplices executiones, turbationes et occupationes per eos, qui ex jure publico introductam authoritatem et Iurisdictionem ad se facisenda non aborsent, facta haud licitaeSse cenSerentur, ideo ipso jure et facto praescriptae simplicos Templorum occupati0nes et exerciti turbationes non obstante benignorum Mandatorum expeditione pro legitime factis reputari non possunt. Nam
6. Si juxta Articulum XLVIII 16554 ipsos quidem rusticanos fundos
citra poenam violentiae occupare licitum laret, quanto major ratio tot Logibus se Sacris Diplomatibus firmati liberi Religionis exercitii ususque et possessionis emplorum haberi deberet. Atque sic pro T. Dum vel in privatorum negotiis etiam modum expediendorum benignorum Mandatorum tam praecitatae quam aliae Leges et signanter Sacra Diplomata 1622 art. I et 165Mart. conditi0ne quinta sat clareeXprimerent, et perscriberent, usque adeo ut secundum Articulum Ι149 juxta formalia jusdem verba: Ad simplicem querelam ets inistram Suggestionem Regia Majestas, nominem Regnicolarum Suorum cujusque status et conditionis existat, in Persona, Posses Sionibus, Seu quibuscunque rebus aliquomodo, praeter viam Iuris et parte non audita impediendum permittere velle credatur. Ac ideo cum vel minimi pretii bonum absque praevio legali Ordino, a quopiam non audito, non convicto auferri non p0SSit, qu0 itaque absque legati Commissionis examine, nemini ad occupationem Templorum, et interturbationem usus liberi Religionis exercitii progredi, expeditionesque benignorum Mandatorum ex0perari licuerit, atque contra non auditos, non convictos vangelicos contra omnia Iura Processus ab executione inchoari legaliter nequiverit, palam esset. thinc est quod pr08. Quod vi tam praeinsertarum logum, quam LXXX Articuli 1563
benigna Mandata semper cum clausula Iustificatoria rebusque Sicuti profertur stantibus seque habentibus expedienda venirent, ut uter justam causam habeat in judicio discutiatur, quom confirmant Articuli tus et
Gius 1625. XII 4635 LIII 165 sit XLV 165 annorum distinctionem
quoque inter segitimorum et illegitimorum Mandat0rum expeditionem per XpreSSUm continentes, imo supra citatus Articulus XXX 168 per Articulum XI novissimae Diaetae consim natus in haec verba l0quitur: Ne praeceptoria, executoria, cum insolitis clausulis expediatur expeditis ver per Iudices inferiores nullus
199쪽
locus detur, liceatque omnibus causantibus cum honestate cauSae citra incursum alicujus poenae contra similia Mandata excipere. Mandata vero per allegata sine causa justi sicatoria potissinium cum insolitis comminationibus contra Evangolicos non auditOS expediebantur. Qui dum pro remedio ad excelsam Cancellariam recurrebant ad eos, contra quos conquerebantur pro danda informatione remittebantur. Et cum nemo contra se informationem dare velle Supponatur informationes contra rei evidentiam submittebantur, et vix aliquando petentibus Evangolicis ut ad easdem respondere potuissent communi Cn-bantur et ideo experientia teste ex occupatis Templis ne unius reStitutionem, quoad oratori vero et interturbatum Religionis exercitium raroset non sine gravibus fatigiis imo plorumque ex officio duntaxat expeditiones resolvebantur vel si benigna etiam Mandata intordum impetrata fuissent ea potissimum cum clausula Iustificatoria et saepiSSime, Sque ulteriorem untaxat resolutionem extra dabantur. 9. Mandata sine clausula Iustificatoria etiam in privatorum Iuribus extradata vi praeallegatorum Articulorum cum honore Seponi, Umel auSilla vero emanata per partes disputari, et per Iudices tam ordinarios quam Pedaneos discuti, imo juxta Tit. LXXII Part. dae et Articul. LIII 165 illogitima Mandata ad sinistram expositionem impetrante in
poena iniStrae exp0sitionis convinci 0nsueverunt Ast in negotio Religionis hoc factum non fuit, quin potius cum fieri postulabatur poStU-lanteS, qua praetensi refractarii set Mandatorum contemptore tractabantur,
prout id in productis sub sextuplici Q. R et S set in sp0cie factorum sub
10. xpedita benigna Mandata per quoscunquo Iudices Regni ad
normam Patriarum Legum Xaminantur et discutiuntur, ac denique non nisi iis quae Legibus cons0rmia sesse comprobarentur a potiori locUS datur. In negotio Religionis sero hactenus expedita quamvis divel Sum ab Articulis S0proniensibus praecipiebant non secundum eo Articul OSeXaminabantur, Verum Articulorum clara verba per expeditione Mandatorum in diversum trahebantur sensum. Quamobrem
11. Si hic praetextus et sexcusatio exoperandorum benignorum Mandatorum Regiorum ad Occupationem emplorum et int0rturbandi liberi Religionis exercitii segitimationem susscseret, vel sola Xperientia teSte, indubio sicut non pauca ad sempta, ita et reliqua omnia, Uae prae manibu Evangelicorum sunt, actuque possidentur adimi et occupari possent in eversionem Articulorum opponiens et reliquarum in negotio religionis conditarum publicarum Regni Legum, publica item de Sancitarum Pacificationum et Sacrorum Regiorum Diplomatum.12. Nec opus suisset dia0talis hujus Commissionis SumptuoSa reaS- sumptione et ad leges per Articulos Sopronienses pro instituto SubStratas
200쪽
directione, si ea, quae hactenus Vi expeditorum Mandatorum occupata sunt, juxta Articulos examinari et remed0ri non deberent. Quibus accedit 13. Notum esse in etiam ex praevie jam in Specie factorum, per annexum sub numeris 3 et 4 ac ibidem benignorum Mandatorum pr0- ductis diversis copiis constat tam pro parte en Cleri aliorumque Dominorum Catholicorum, quam etiam Evangelicorum varia pro et contra expodita fuisse benigna Mandata, quorum legale examen e ipso Commissioni competere ad normam legum innegabile foret. 14. Quia Majestas Vestra Sacrat praevius expeditionibus per absolutum non inhaerendo easdem ad pra0Sentem commiSSionem, pro eXamine clementissim dirigero dignata fuit. Et quidem e sine 15. Ut omnia in Articularon statum juxta genuinum Articulorum Sopron. Sensum reponantur, quod fieri haud posset, si praetens benignorum Mandatorum ratio, in quantum etiam emanassent, legali hujus Commissionis examini non Subjaeeret. 16. Quapr0pter quicquid ivo benignis Mandatis sive alias qualite cunque pro ratione occupationis interturbationis et ademptionis ex parte Ven Cleri substrueretur obvertereturque, id omne salva post noviSsimam Diaetam occupatorum simplici, restitutione legati Commissionis examini Majestas Vestra Sacrat pro innata Augustissima Domus Austriacae Legum Sanctimonia et erga legalem justitiam boni gna auctoritati Regiae clementiSSime praeponderanti sequanimitate, omnino ad immortalem Caesarpo-Regia Dignitatis gloriam clementissime commisit. 17. Ipsum quoque Ven. Clerum pro parte Evangelicorum emanatorum, quamvis legitii norum benignorum Mandatorum expeditionem coram moderna Commissione impugnasse palam constat, dum in praetenSaparticulari Replica die XXII Iunii an proximo praeterit 1721 Pestini Commissioni exhibita in Comitatu Sarosiensi quoad civitatem perje-
Siensem haec continentur verba Et neque praesumendum esset
Regias Majestat se quidpiam in favorem doli et fraudis intercedente ad id etiam per jurio Partis informantis ac
supplicantis etiam si Mandata re ipsa ex sinistra in f O matione prout saepius usu venire solet emanata Sint concedere aut praecipere velle. Item quoad civitatem Baros ensem in
verbis: Cum autem in omnibus benignis Mandatis ejusmodi Regiis clausula illa Justificatoria robus uti praesertur stantibus seque habentibus tametsi non explicite, implicite tamen annexa haberi censenda sit, consequenter defectu expositionum ipsa etiam Mandata pro desectuosis in meritam poenam ea impetrantibus haberi debeant.
Item in particularibus praetonsis Von Cleri Gravaminibus die XXVIMaji an. 172 L aequo festini exhibuis praedicto C0mitatu Sar istensi,