장음표시 사용
61쪽
do anima corpori organiZato unitur; timc enim primo,& nouante , originalis peccari lubiectum capax invenitur ; & ob id dicit S. Thomas: Subiectiam in ovo originale peccatum consistit, esshomo. homo autem non est nisi quando anima corpori con)uncta, & unita est. Et hoc propri)llime dicitur concipi in peccato, vel cum peccato, quando in Conceptione formali seu anismatione originale peccatum contrahitur, quod quidem fit in omnibus puris hominibus, secundum cursum ordinarium , sive de lege ordinaria , leminaliter ab Adamo derivatis. cum quo
stat aliquem ab hac lege pe Privilegium posse eximi & praeie
V. Sciendum s. Nomen Sanctificationis usurpari varie. S eundum Cantanum sumitur duplici modo proprie, di uno modo improprie, ait enim: Sanctificatio potest dupliciter sumi.. Frim.
ut de contrario in contrarium, de immuditia ad munditiam, 'be eonstat quod est de peccato ingratiam. Secundo ut es de negato in asis firmatum, de non sancto in sanctum, de non pratia in gratiam. Et sic non su pomi peccatum. Vult ergo CMetanus illam esse sanctim cationem proprie dictam cuIus terminus sit gratia ἰ tanquam forma sanctificans sive 4 uerit in suriecto prius id quod contrariatur gratiae, sive Ia negatio gratiae. Addit deinde r Extenditur tamen sanctificationis nomen ad ea, qua ad sontitatem prapserant, vel faciunt, o huiusmodi Et propterea Auctor D. Thomas in secunda ra tione hic allata extenso sanctificationis nomine utitur dicens;Quomq; modo ante animationem B. Virgo sanct cata fuisset. . Agnovit igitur D. Thomas, & cum eo Caietanus tripliacem sanctificationis modum, de quo Jam dictum: primum, qui sit emundatio a peccato praemittente , di collatio vel infusici gratiae: secundum,qui sit limpliciter colIatio gratiae nullo prae- existenteeius impedimento a tertium, qui sit istum praeparatio sub)ecti ad recipiendam gratiam, per quam formaliter aliquis sanctus essicitur. Porro haec tertia Sanctificatio potest adnuo tripliciter in praesenti materia intelligi; ut cum quaeritur deis
Sanctificatione B. Uirginis in utero nutris ante animationem
quam possibilein supponit loco citato D. Thomas potest i
telligi, vel primo praeparatio quaedam, Nemundatio parentum, ut intelligatur adhuc in Iumbis parentum ante Conceptionem seminalem, sanctificata B. Virgo,ac id quod pro formando Ui ginis corpore contulerunt parentes emunciatum suis te in ipsiaimet parentibus , priusquam conjugali actu commiscerentur avia
62쪽
vel secundo emundatio, & purificatio seminis in ipso concubitu palantum B. Uirginis I ita ut mundaretur semen in ipso actu coniugali et vel tertio , emundatio ac purificatio ipsius inalste
corporeae ex semine formatae in utero materno an dequam ei nima uniretur. Quocunque horum trium modorum facta suis.
set Deiparae Uirginis Sanctificatio, sitisset pri aratio & dispositio aὸ recipiendam gratiam ceu formam sanctificantem , in instanti Conceptionis formalis, seu animationis: S conseque ter verum esset dicere , quod sit Concepta sine peccato originali. Nam de soIa Conceptione formali quaeritur & litigatur; quam si praecessisset emundatio ac sanctificatio aliqua ex his tr bus modis, deberet subsequi Sanctitas ipsius conceptionis sommalis. , quod recenter fuse probare aggrestus est FranciscusCuerra Episcopus Gadicensis in opere suo , quod intitulavit
Maiestatem Gratiarum, ac Virtutum Deiparae, Illa vero iam dicta triplex Sanctificatio,vel emundatio consisteret in eo;quod Deus semen,vel corpus organizatum in utero materno liberum pronuntiaret a corruptione & insectione naturae;id est efficeret, ne esset in tali semine,)us, aut necessitas,aut exigentia,aut causalitas ut supra dictum contrahendi peccati originalis , cum . anima creata, & corpori unita fuerit. Posse autem fieri talem sanctificationem ante animationem concedit S. Thomas, concedit Ca)etanus eum explicans, ut constat tum ex verbis allatis, tum subsequentibus: Quod autem non sit unicus totum modus, quo redemptio is precato fit por Christum, ex eo patet; quod ultrdillum eoiunem modum, quo famat delendo inventam peccati mac tam in anima atur alius, quo tollado contagionis labem E carne fusi plura animam, praeservat a peccato animam , ne incurrat an illud. Ac per hoc licet B. Virgo non indiruiset illo modo, stilicet per detritionem maculae ιncursae, redimi 1a vari per Chrsum, indiguit tamen redimi ct salvari per eundem alio modo, scilicetper emundarionem infectionis foetus, ut sic praeservaretur a culpa. Haec Calet. quibus verbis clare docet potuisse Deiparam prae mari a culpa originali , si anre animationem emundaretur corpus; hoc est, liberum pronuntiaretur ab illa universali lege contrahendi peccatum originale ἰ quod tunc necdum contrahere potuit, quia nondum erat subiectum capax et & nondum etiam recipere potuit gratiam, & proprie dictam sanctitatem, quia haec mmiliter requirit subiectum proportiona um, hominem. Plures ruuiqui ante & post D. Tliomam agnoverunt hanc eandem H a ctu,
63쪽
ctilicationem : unde Ma)or appellavit eam deditationem rea inanimis, de separationem a profanis ἔ uti vasa sunt sancta,quia DEO dicantur, & sellarantur ab usu profano. D. Bonaventura appellavit eam purificationem , quae eit minus proprie dicta Sanctificatio, & approbationem; qua voce etiam usus est lesis,no quod sufficeret haec Sanctificatio,vel purificatio feminis. aut carnis, ad sanctificationem proprie dictam; quae fit per gratiam, cu)us subiectum est anima, sed quod haec sit proxima dispositio ad illam. Iam nominatus Alensis sanctificationem proprie dictam bifariam dividit: Dιcendum quod duplex esSanct c sto,scilicet Faucti catio natura, Sancti cano persona: Sancti catio persona est per praesentem gratram ; San dicatio natura non erit nisi per futuram gloriam,quia ibi sanctificabitur natura, scilicet inglorιa. prout innuitur I. Cor. Is . In rejurrectione erum sanctι cabitur natura ipsa,quia tunc siet Sermo qui scriptus es Vbi est mors victoria Da e ubi est mors imulus tuus e Et appellat stimulum fomitem. Sanctimatio autem quae sit per baptismum, ioe qua est per praesentem gratiam, non est Sancteicatio natura , sed Sotaricatio fo- impersona : sed fomes adhuc remanet post baptismrem in natura, O transfunditur per generationem in totam naturam; propter hoc non es generatio sine peccato, quia natura est sanctificata: σ per
generati9nem transfunditur natura. σc' quae bene notanda.
VI. Sciendum est 6. Quibus inodis S. Thomas usurpaverit nomen Conceptionis , & Sanctificationis. De nomine Conceptionis loquendo, non memini me uspiam apud illum legisse in Significatione Conceptionis formalis, sed semper in Significatione Conceptionis materialis, sive seminalis. Hinc dicite Pruis fuit secundum carnem concepta, ct postea secundum Spiritum sanct cata. Praetera paulo instar peccatum originale trahitur ex origine e c. quod quidem sit , quando proles concepta animatur hic manifesto bupponit Conceptionem ante animationem , de consequenter conceptionem sumit pro Conceptione seminali. Clarisiime vero seq. articulo se explicar, quod per nomen COnceptionis aliud non intelligat ouam Conceptionem seminalem, cum dicit : Non celebratur festum uisi de aliquo Sancto; sed quidam celebrant festum Conceptionis B. irginis, ergo videtur, quod in ipsa Da Conceptione fuerit Sancta: ct ita quod ante animationem fuerit sanct cata. Ecce ante animationem Conceptioῆ quae non est nisi Conceptio seminalis. Similiter loquitur alibi, ubi de hoc materia tractat. Ediverso autem cum de Onceptione
64쪽
LIBER III. CAPUT III. f. z. yy
ptione forniat i, seu animatione foetus agit, alias adhibet voces, re consulto videtur abstinere a nomine Conceptionis , ne formalem cum materiali confundat. Ideo dicit et Sanctificatio P. Virginis non potes intelliga ante erus animatιonem. Et rursum au- te infusionem anjma ratιon alis R. Uirgo sanciscata non fuit. Item: ante infusionem anima rationalis proles concepta non es culpa obnoxia. Hi D. Thomae loquendi modi bene observandi sunt, ad solvendas multas occurrentes di incultates. De voce Sanctificationis plura etiam reperire est apud LDoctorem. Et ciuidem: Primus locus est In Summa Parte 3.
tibi sic ait: Dicendum, quod sani tisicari, es aliquid fieri sanctum.
Fit autem aliquid nan foliam ex c9ntrario, sed etiam ex negatiγ8, vel privatiνe opposito ; sicut album sit ex nigro, etiam ex usci albo rvos autem ex peccatoribus lan ui efficimur, ita Sanctificatio nostra
est ex peccato : sed Christus quidem secundum hominem factus est Sanctus, quia banc gratia sanctitatem non semper babuit; nyn tamen factus est Sanctus ex peccatore , quia peccatum nunquam habuit; sed factus est Sanctus ex non sancto secundum hominem et non quidem privatiνὶ, ut sicilicet aliquando fιerit homo, o non fuerit Sanctus ;sed negative, quia scilicet quando non fuit homo, non b.rbuit sanctitatem humanam, ideo simu factus fuit homo, sanctus homo. His fere similia habet in Commentariis ad Ierem. Proph. ubi ait: Non sanctum dicitur dupliciter: vel priνativὸ, ct tunc requiritur existentia subircti, σsic Christo non convenit; aut negati,ὸ, sie convenit Christo de non sancto fieri sanctam ; quia antequam siet homo, non erat sanctus sanctitate creata. m. Subdit deinde alias minus proprias acceptiones hujus vocis Sanctificatio. S Dictum dicitur uno modo cultui divino dicatum; σyc res animata, ct in mimata sanctificari possunt. Aliquando autem sanctum dicuur simmum, vel mundum, vel d peccato, vel d carnali actu. Et talis San- discatio est per gratiam , ct tantum in hominibus possibalis. Te tius locus est etiam in Sultima: Dicendum quod duplex est Sa Et
sicatior una quidem totius natura , in quantum scilicet tota natura humana ab omni corruptione culpa, oe poena lιberatur, σ haec erit in resurrectione: atia vero es Sanctificatio personalis, qua non transit in prolem carnaliter genitum, quia talis Sancticatis non respcit camnem, sed mentem. Quartus locus est in eadem 3. p. Christus in primo instanti Suae Conceptionis sanctificatus fuit per Iratiam. Est autem duplex Saucti icatio et una quidem adultorum, qui secundum proprium actum sanimantur; alia a tem puerorum, qui non Iam
65쪽
nseantur secundum proprium actum fidei, sed secundam fidem p rentum, vel Ecclesia. Prima autem Sanctificatio est perfictioriquam fecunda, sicuti actus est perfectior, quam babitus ; O quod est per
se, eo quod est per aliud. Denique circa materiam, quam traci mus, sanctaticationem S. Doctor explicuit illis verbis: Sanctι-- Idem 3. p. ficatio de qua loquimur , non es nisi emundatio d peccato originali f. 27. a. a. sanctitas erum est perfecta munditia , ut Dionys dicit in I a. ea. de diu. no. cu a autem nou potest emundarι nisi per gratiam, curus subiaiectum es sola creatura rationavis. ubi videtur supponere in B. Virgine peccatum originale, & culpam in ipsa animatione ; aqua postea fucrit emundata, prout eum nonnulli expΙicant; sed . quo sensu haec accipienda sint, dicemus suo loco. s. I I L
Aliqua praenotanda ut status Controverrisiae de Conceptione B. Virginis, qui fui r
c, tempore D. Thomae, melius intelligatur.
Notandum l. Tempore D. Thomae sestum Conrepti
nis B. Virginis nondum fuisse receptum ab universa Ecclesiar nondum Constitutionibus Pontificijs rob ratum , prout de facto. Constat hoc clare ex ipsemet D. Th D. Tho. 3. - Dicendum, quod locet Romana Ecclesia Conceptionem R. Virgia p. q a . nis non cesebret, tolerat tamen consuetudinem Ecclesiarum illud Ie- a. a. ad 3. Rum celabrantium. ita in summa , & alibi in eundem sensui . Ireni in a. tamen per hoc quod tesum Conceptionis celebraris, datur in- d 3. q. i. relligi, qu/d in sua Conceptione fuerat sanctar sed quia quo tempore a. i. fmctificara fuerit ignoratur, celebralar estum Sanctificarionis eiust potius, quam conceptioni , in die Covceptionis ipsius. Ex qua D ctrina Divi Thoniae Colligitur I. quod cum post eIus obitum . Se cs Apollolic a non solum Conceptionis scitum universaliter celebrari praeceperit, sed etiam ex nomine Sanctificationis idtieri prohibuerat, si dciacto S. Thomas viveret, in Obsequium S
66쪽
dis Apostolicae, mutaret sendentiam , utpote cu)us judicio Authoritas Ecclesiae praevalet dictis Augustini, & Hieronymi , pr ut alibi observo. a. Colligitur , quod tempore D. Thomae celebrata sit in quibusdam Ecclesi)s Conceptio B. Virginis seminalis seu materialis, quam consuetudinem toleravit Ecclesiae Romana. Cum enim neget Conceptionem Sanctam , ex eo quia tunc nondum erat creatura rationalis; intelligit, & loquitur de Conceptione seminali. Hanc autem merito celebrari ,
di honorari posse , docet ex antiquioribus licet D. Thoma ponerior Gabriel Biel loquens de illa: Principalis ἡ est Conc
piis virginis veneranda , quoniam 'gularem ordinem habuit illa conceptio ad initia nostira Redemptionis. Ham illa Conceptio formatio fuit Iubstantia corpulenta, d Filio DEI postea pro nostra r demptione assumenda. Ac per hoc conceptio futura Matris Fili DEI fuit quasi quaedam originalis Conceptio Christi. Ex quo etiamboc patet. quod fessum Conceptionis hoc respectu magis ad corporis formationem referendum est , quam anima sanctificata infusione Filius siquidem DEI pro nobis incarnandus, nihil de anima Beatissimae Virginis assumpsit, sed tantsim de corpore Virginis. Quia igitur in hoc sensu Conceptionis festum celebrabant illis prunis te poribus Ecclesiae , non mirum est D. Bernardum, & plures e)us temporis Theologos huic celebrationi se opposuisse, cum illis videretur quiddam inconveniens celebrare Conceptionem seminalem, licet ali3 econtra propter supradictum respectum id
II. Notandum a. Longo tempore ante S. Thomam Rholasticos disputasse de Conceptione B. Uirginis passiva, uti colligitur ex Petro Lombardo , qui primus in Universitate Pariis sensi Theologicas Sententias collegit; inde appellatus Magia ster Sententiarum. Uixit autem Lombardus Epistolus Parismensis, Anno Iras. integro saeculo ante D. Thomam. Lombardi Methodum sequuti Succes es Theologi in eum scripserunt Commentarios, & ipse etiam D. Thomas Scriptum in libros Semstentiarum Magistri Petri Lombardi. & rursum aliud Scriptum se eundum in quatuor libros Sententrarum ad Annibali ,quod pri re brevius est. Tanto autem in honore habitus est Lombardus, ut non facile nisi ubi minus probabiliter, vel obscurius videbatur locutus, a sequacibus desereretur. Et est adhuc hodie in pluribus Univerutatibus tanto in pretio, ut alterius Theologi, rusi ipsius se entiae non praelegandur. S. I nomas plurimum
67쪽
ei tribuit; unde in suis Scriptis benigne eum interpretatur, &explicat, ubi durius sensisse videtur. Proderit igitur ad coanoscendum hu)us Controversiae statum, & mentem Anaelici D
ctoris investigandum, prius inquirere , quid Magister seruerit de Conceptione DEIparae: quod praestabo sequenti g.
IIL Notandum 3. Magistro Sententiarum fuisse coaevum, imo aliquanto antiquiorem S. Bumardum Abbatem Claraeva lensem , qui de celebratione Festa Conceptionis ad Canonicos Lugdunenses scripsit, obi)t Sanctus Bernardus Anno IIII., Magister vero II 64 Scripsit D Bemardus Epistolam ad Lugdu-ncnses Anno II 36. ut putat Spondamiis quo tempore Magistenpri i:um florere coeperit. Et quia D. Bernardus sanct talis,dcidoctrinae opinione per Galliam longe lateque clarescebat,emiaque Epistola Parisiensi Scholae initio statim quando scripta ... etiam probabiliter communicata fuit I plurimum S. Abbati honori ac reverentiae detulit Magister , ut noluerit aliter drai Conceptione Uirginis scribere ac ipse D. Bemardus. Quid a rem D. Bernardus & consequenter Magister de ea senserit pa Io post dicemus.Successit Lombardo in Episcopatu Parmensi Mauritius Episcopus, qui forte Lombardi praedecessoris sui a thoritati consultum volens, ad cohibendam opinionum libe ratem Anno II 7s. decretum condidit, quo pronibuit, ne deinceps in universitate Parisiensi defendatur Conceptis Virranis seno peccato originali ut testatur Guliel. Altisiodorensis. Quod a tem solum intellexerit Conceptionem materialem sive lemit . lam constabit ex dicendis. IV. Notandum A. Antiquorum multorum opinionem sum isse , de forte ipsorummet Canonicorum Lugdunensium , qui tempore S. Bemardi coeperunt Conceptionem B. Virginis c labrare ; quod ipsa seminalis Conceptio B. Virginis sancta fusrit, quod semen bc caro ex qua formatum est corpusculum DE parae in utero S. Annae nunquam fuerit insecta originalis peccati debito seu ex gentia, per quam anima ipsi unita infic retur. Fundabatur haec opinio in traditione antiquorum H braeorum ; qui, ut resert Galatinus, sic opinabantur. B. Uirginem non solum in mente DEI ab initio, & ante sucula cre tam suisse, sed etiam materiam eius in materia Adae fuisse pro, ductam. Cum enim DEUS Adamum crearet fecit quasi maia iam quandam, cujus nobiliorem partem destinavit Virgini ut poto futurae Matri Hvi sui, coeta in νcro Parim Dro aliIs suC-
68쪽
eo Toribus Adar : & quidem pars illa nobilior, inqaiunt , conservata sitit in loco nobiliore corporis Adae, quae postea emanavit ad Seth ,.deinde ad Henos,& succedaneo ordine ad Ioachim, S B. Virginem. Hanc praeterea partem destinatam pro .virgine , . dicunt non fuisse infectam per praevaricatio rem Adae macula originali. Conabantur vero probare hanc opinionem ex Scriptura sacra. r. ex Genesi: Vocavitque nomen Seth; diacens: Posuit milu DEUS semo aliud. Videns, inquiunt, Adam omnes animax propter peccatum suum perditum iri, abstinuita cognitione uxoris postquam genuerat Abel centum triginta annis Mxta To. Interpine filios qui damnarentur', . generaret. Nihilominus postquam vaticinatus est de adventu Messiae, cognovit uxorem, di genuid Sethbdicens ta Tosuit mihi DEUSs men aliud. quasi diceret, sentio in me virtutem cuiusdam seminis. ex quo Mater Messiae generanda est, quod e memen aliud a priore originis culpa infecto, mundum, α immaculatum. Ex michea Proph. ubi ait: Egressus eius ab initio d diebus aete mlatis. ubi Galatinus subdit ex Rabbi Haccados e sicit enim spessus numero multitudinis, quia sunt duo egressus Messia..unus dia visitatis, qua est aterna; ideoque dicit is Hermiate: alter hum altatis; . quae ιn.sua Matris exstat rabstantia, qua creata es ab horaereatlams mrandi. Propterea supra citatum. Micheae locum ex Hebraeo legit: egressus eius ab aeternitate, ct a. diebus feculi. Pli ra argumenta refero in Prooemio libri I. Eandem sententiam
tribuit Galatinus, M. Patribus, unde ait: Saneti ac veteres Graiscorum Patres Spiritu sancto illustrati, videntur antiquorum Hebrae orum opinionem tenuisse , qui Matris Miltiae materiam in materia
Adae fuisse productam voluerunt; atque prui limam usque ad actu lam ipsius fιrginis formationem, praeservatam fuisse. Subscripsis huic opinioni Galatinus , subscripsit Doctor Parisiensis
mota no i isa qui addidit novam probationem ex Scriptura, inquiens H u posset aliquatiter probari per illud Gen. a. Immisit Dominus D E VS 1jore m in Auamcumque obd rmisset, tu is unum de costis eius, replevit carnem pro ea.. Colla fu i infect rao caro, quae fuit posita loco illius, non . Ex qua carnz risus natus est. ac sic iceretr costa illa, id est Eva, ex ipsa formata, &reliquus Adam infecti fuerunt .' secuς illa portio carnis, quam DEUS Uc rbo suo incarnando praeparabat, & quae per progen, torcs in Virginem transmissa est. V. Notandum I. ante S. Thomam, di tempore Magistri I Sc
69쪽
Sententiarum lianc modo relatam sententiam inter Theologos disputatam , quibusdam placuisse, aliis vero displicuille. Tribuit illam Franciscus Guerra Magistro Sententiarum, sed imm ritS : quia i icet videatur Magister fecisse mentionem illius, non tamen eam secutus est. Apponamus verba Magistri: Te semia sit enim Adam in adicum quid de Stibstanti et sua in corp)ra filiorum.
quando eos procreavit ; id est ali 7uid in dicum de massa substantiae eius d uisum cis , iude formatis est corpus si ij: suique multiplicatione siue rei extrinseca adiectione auctam e t.'Et de illo auorn ouἰiquid inde separatur , uade formantκr posteriora corpora: oe ita prorreditur procreationis orda lege propagationis, usque ad finem hin n.uiae generatiovis. Haec in genere dicta de propagatione omnium hominum , putat merra quod Magister applicuerit praesenti doctrinae illis ali)s verbis : QP circa primitiam ubi Daemi reme dicitur a D n s se Chrolus, quaa non carnem peccati, sed similitudinem carnis peccati accepit. Subdit Guerra de suo : P limitia autem carnis n3strae , est uast a caria in prima statu, sed ea humaua in prima stata infecti non Iuit , ergo Christus a sumpsit carnem nunquam infect Im. Sed certe non satis dispicio quomodo haec sequela ex antecedente illo Magistri deducatur, qu a potuit assumere carnem de B Virgine mundam, & puram ; licet prius caro B. Uirginis non initiee munda, dc pura; prout multi The logi docuerunt , & defacta Thom istae docent , unde recte D. Thomas ad hunc locum : Q Iad Cbrasias dicitur primitias nostra earnis assa si se, non secuIdum identitatem rei, κt scilicet natura caerus, quam a sa sit,semper in conditone primi status reman crursed qu i tum ad similitudinem , quia caro asumpis, prout consideraturaiecta Caro Christi ,siue infectione cu'ae fuit: sicut oe caro primi bominis aute peccatum. Quare ex illis Magistri verbis colliet non potest, quoa hanc sententiam amplexatus fuerit ; licet non ditiitem hanc opinionem ipsius tempore , imo Nante ipsum tria Scholis disputatam. Quid vero senserit de Conceptione Deiapuae, dicam seq S. Clarius de hac opinione locuti sunt eam improbantes D. Thomas, & Scotus, quorum verba referre libet. D. Thomas ta 3. Aiss error non fuit dicentium, quod Caro rem Ili secundam quod a parentibus erat, infecta non fuit: dicunt enim, qa d peccame AIam, D a minus aliquid incorruptum re non infectum iu A Lim conferνavit, per quod natura humanit servari poset ;quod hac idem tram' sum est sine altrua infectione ad B. Virginem, o Gitae sormatum est corpus Christi. Hoc autem erroneum repu-
70쪽
tatur. σc. Censura in hanc putat Guerra cit. nimis rigidam esse, de qua non disputo, cum satis mihi sit ostendere praefatam opinionem fuisse agitatam inter antiquos Scholasticos, In eun-.dem sensum scribit Scotus; Dicitur secundum Magistrum in a. dii 3 o. quod aliqua portio erat in Lad im, de sua omnes fili' eius propagati sunt. Et aliqui ponunt , quod aliqv d illius portionis non fuerit infectum in Adam, sed servatum mundum usque ad generationem risti. Sed contra primum. σc- Ex quibus patet hanc opinionem vetustam esse, &quasi congenitam Conti oversia de Immaculata Conceptione. Refert illam etiam Henricus oe Hassia primus Viennensis Universitatis instauratae Theologus Professor, ut dico libro IV. cum de illo ago. ii VI. Notandum 6. Communi Theologorum tam veterum, quam recentiorum consensu peccatum originale traducia progenitoribus in posteros per seminalem propagationemr admisque carnem ipsam infectam esse, & infacere animam , quando haec illi unitur. Vt quis ergo contrahat peccatum original , requiritur , ut per veram seminalem generationem ab Adamo descendat; hocipso enim quod aliquis in lumbis Adae suit cum ipse mandatum D EI in Paradiso transgrederetur , in ipso tanquam in capite, & principe naturae peccavit, quod peccatum .maculat ejus animam quamprimum suo corpori unitur. Vnde, ut Bellarminus , & passim Theologi observant anima non polluntur cum creatur a DEO I sed cum per Comunctionem cum carne ex Adamo tracta , pars hominis oscitur: neque euim anima est filia dumi , sed homo. Porro generationem in natu rii peccato originis corrupta, comitatur incentivum libidinis, sine quo dcfacto non fit generatio, propterea dixit S. Auν Omnes cum libiadine, O voluptate coitus geniti, cxm ρ ccato originali concipiuntur.
quod ita intelligendum est; non quod libido sit vera causa peccati originalis, sed quod cum propagatio simpliciter naturalis
esse potuisset in statu innocentiar, & non causare peccatum ori ginale, in statu naturae per protoparentem vitiatae, accesserit libido, quae est quaedam naturae deordinatio, & semper comitatur generationem. Haec observavit ipse Magister Sent. Caro enim per peccatum corrupta Iust in Adam, adeo , ut cum ante peccatum vir mulier me incentivo libidinis, concupiscentiae fervoxe possent convenire; essetque thorus immaculatus, iam post peccatum
non valeat fieri carnalis copula absque libidinosa concupiscentiae qua. semper vitium est, . etiam culpa nisi excusetur per bona coniugi . In