Graeco-barbara Novi Testamenti quae Orienti originem debent

151쪽

Novi Es TAMENTI IJῖ erotti duplex adducit vocis ζάτου ἔτυμ ον Vnum ad Mamal c- r. III ubi haec addit, Mathum

es septimus apud Iudaeos festus,

tuorum linqua Sabe septem significat. Oigitum intendit in Hebraeum pae iequutus Lactantium , qui eandem1defendit sententiam. Alterum e tigr. VI profert Sabba grabum lin- a ua mysterium dicitur, a quo ipsi Sab- alba nominaverunt. Caeterum a lienus di et extra oleas, quod est proverbio, vagantur, nodumque in scirpo quaerunt. Vocabu uni enim Sabbathi origine qui item Hebraeum est , non tamen a derivatur proxime mav qaie- is, cessavit, exponitur, unde, ast vitio. Sic Proveri, XX, 3. Honor' i homini ' nos cessatio a lite, i jus loco quila καθ re 2 ι- 4κλ, supersedere lite, Immachu

vicitur proprie cessatio, requies,

152쪽

κατ εξοχta dies ille septimus, quo ab omni opere requiescere jussit

filium, filiam,servum,ancillam, ad-Venam , quum , asinum quodvis umentum Exod XX , IO. Ipsectenim Deus absoluto creationis opere septimo die, at cessarit, sive requievit Gen. II, 2. Indeque dici tu Sabbathum Domini Exod.xvI,

tis benencii, quo Deus ex nihilo cuncta produxerat, die cessationis cclcbrarunt posterili conside rantes in resurrectione maximum salutis nostrae momentum positum

esse , inque resurrect ione Christi spem nos habere certam de nostra

153쪽

Novi Trs TAMENTI I Iresurrectione, mutato die, loco se ptimi primum elegerunt, quo me moriam resurrectionis Christi e lebrant, coque resurrectionem e neralem futuram credunt, sirum , quod ait Ceolfridus Abbas aci Regem Naitanum, refcrente Beda l. v. hist Eccles Angi cap. XXII. Cesiatio sive requies ab operibus sabbatho indicta est a summo Numine. Vnde Theop lactus; ο νομος

tho operari vetabat lex : Sacerdotes igitur , dum in sabbatho tigna inde bant , ignemque accendebant , sabbathum profanabant, id est, postuebant. In operibus tamen spectari debebat operationis discrimen iliri sius nim sibi, athis sanabat insi mos, Discipulos spicas vellere in pune sinebat, bovemque aut asium, sin puteum decideret, ex

G trahi

154쪽

1 6 VOCE GRAECO-BARE. trahi posse haud obscure firma bat. Quin audaei etiamnum fabbath filiolos circumcidunt , denudant,sanguinemque exprimunt, vulnerique cataplasma imponunt: quumque metuendum sit, ne puer animam in periculo constitutam cssiare cogatur,aqua calida,quae vel

care, Ccάτω vel ips sabbathi die calendi est, ablui pose infantem tradunt ipsorum Magistri. Hinc

et CCοι septimanam nonnunquam significant , Hebraeoque ae respondent eo sensu , quo dicitur

ram, linus in sabbatho, ita pes risia exprimunt illiud, quod Latmis est primus Sabbathi sic dies. Sic secundam septimanae diem vocant

155쪽

Nou TE TAMENTI. ἡγ ονα quasi dicas, si in sabbatho. Diem suum a vespera numerant Hebraei, contra Romanorum Ino rem,qui diem a diluculo metiri incipiunt. Testem produco BuXtor

sum, qui docet, Iudaeos Sabba- thi initium luminibus illustrare :

Quamprimum enim Sol montium arborumque cacuminibus insidens occasum minatur, Iudaica mulieres sabbataria accendunt lumina, Versus ea manus expandunt, abbathoque durante ardentia relinquunt appropinquante vero Vespera Sabbathi, candelam magnam fac non absimilem accendunt, quam vocant luminare discriminationis , an a qua sabbathum ab ineunte jam profano die secernere

propositum ipsis est. Inde Persius satyra . Herodis venere dies, unctaque sen stra Disso sit pinguem nebulam vomuere

lucerna.

156쪽

Hic Iudaeorum mos ad Romanos pervenisse videtur, qui in honorem Dcorum Principumve , diebus festis lucernas accendebant. Hinc Romanorum sapientissimus Seneca epist. accendere aliquem tu cernam sabbathis prohibean quoniam nec lumine Dii egent, ct ne ho mines quidem delectantur fuligine. Quia vero momentum , quo ab bathum incipit, ignorant , hora una tardius desinunt, quam vocant pn in additionem de profano ad sacrum , illamque perimae significari Xistimant, ut Fa-gius ad caput Exodi XXXI. Hinc coore , quomodo dicebatur dies, qui sabbathum antecedebat pro

xime Latinum, vel barbarum potius, sabbatizare, a Tertudiano lib. advers. Iud. Maa inritan Sandaeo

in Gramin pros ad adductum

merito

157쪽

Novi Es TAMENTI I 'merito e Latinorum castris pro scribit iteraturae Latinae pariter ac Hebraeae vindex celeberrimus Thoma Bangius observ. philolog. l. II, tit de vit Lat serm. ΔΔΟΥΚ ΑΙ ΟΣ. Σαδδεκῶ . Praeter Pharisaeos Essenos secta quaedam penes Iu daeos erat, Sadducaeorum dicta. De his loquitur sacra pagina Matth.

III, 7. XVI&XXII. Marc. XII, Ι 8. Luc. XX, 27. Actor. IV, I. V, 7.

XIII, 6. alibi Fatum nihil se credebant, omniaque in hominum est potestate , adeo ut suae sibi quisque sive bonae , sive adversae fortunae faber sit. De quibus Sad ducaeorum decretis ita habet anti cluitatis Iudaicae descriptor quam industrius Flay Iosep χωολ.

lib. XIII. cap. IX. Σαδδουκ οι

158쪽

is VOCE GRAECO-BARP.άραθων ωπους ἡμιῆς αὐτοῖς γνο ους, λι- λοιμ ἔοίνον ς Sedri mortuo rum resurrectionem negabant, unaque cum corpore in vanum putabant abire mortalium animas, quo sensu dicitur Matth. XXII, 2 . Sadducaeos, qui affrinabant χη. ν ανα αν, interrogasse Cliristum

tentandi causa, quod ex historia patet quo argumento,ibi si lubet, vide. Hujus adducaeorum placiti meminit idem gentis Iudaicae hi

saei judicant , quibus animae sunt immortales , carumque judicium sub terrast, quarum nonnullis e

kναοῦς facilem ad vitam reditum)tribuunt, quod eodem loco tradit Iudaeus author De nominis ortui

159쪽

NovΙ TESTAMENTI, I In inter doctos non convenit.

Nonnulli enim a loco dictos ex stimant, ut Suidas Σαδδουκοει , το του ubi tamen coetis legendum esse conjicit Iob Drusius) ean dem sententiam rcfert L. Caelius Rhodigim s lib.v. cap. IX. Sadducaeos vero, ut de iis quoque aliquid proma-1nus , a loco ita nuncupatos putant. A Sadoco quodam sive Saduco nomen traxisse perhibent alii. R. Nathan autor libri Aruch Vocantur Sadocaei de nomine Sadoc. Porro habet Baal fruch Expositum est in A-

bothis Nathan , Antigonum virum Socho oriundum duos discipulos habu-qse, quorum nomina Sadoco Baithos spe Baithus, e quibus exierunt duae familiae mala aducaeorum o Baithusaeorum. Dicti autem Sallucri a Sadoc,

o Baithusia a Baithos Epiphanius placet,qui a ius ilia dictos existimat

160쪽

braeum pr justitia, a usum esse sive haberi, vel quod hi lic instituto maxime convenit . rere Apud Syrum tamen interpre tem hoc nomen non per ades, ut apud Hebraeos, sed perciai expri initur me pini De hisce, ira Drusius contra errarium de festis Iu daeorum lib. a. qui de Saducaeis inscribitur. A PA VA HVi adversarius di citur Sic Philisturorum Proce

res ad Achis Regem suum de David loquuntur Vererratur vir se ad locum suum, ne, si bisum pro-yciscatur, at nobis adversirius inpugna I am .XXIX,q. Et I Sam. XIX, 22 inquit David adsilios Ze