장음표시 사용
31쪽
r inu IETE IN. l. iram operans .fatigans , sive ut jugiim id non est quietis, quam Christus debui essicere cinnunciare. Omnes ceremoniae, figurae rem ipsam sive cci τη - α , πλυ- ωαν praecedentes pertinebant ad acuendam sitimis desiderium accendendum sed non omnes pertinent ad illud κού εξοχta dictum jugum , quod lex dicitur imposui1se. Statim post promissionem in para- diso auditam fuerunt data sacrificia;
diluvium accessit, perdens mundum .servans Noachum per arcam habens analogiam quandam cum liberatione per mortem: re surrectionem, propter quam ana logiam ad typos refertur liet. θ:21. Iris facta est sacramentum Noacho
Mfiliis ejus quae de ipsa analogiam quandam eum gratia habet propter quam in aenigmatibus visionum propheticarum usurpatur inrech. I: 28 Apoc. s. Quid enim ignei
32쪽
io DE SABBATO ni temperatura .viro nisi gratiam &vitam Lipsius divinae sancti ltatis in gratia .vita amabilitatem significare pollunt Praecepta filiis
Noachi data Genes , .nondum One rosa fuerunt. Circumcisionem Abrahamus accepit sigilliun justitiae fidei Rom. : ii Pascha in AEgypto datum est. Ibi primogenitos jussit Deus sibi traduci, Exod. 33:12. Quae fuit praeparatio quaedam separationis tribus Levi ; quae postea ficta est. Num S: 2. In Decem verbis est etiam verbum de Sabbato Exod ro 8 de quo dicit Deus, se Sabbata sua dedi sesiliis frael, ut essent in sinum inter Deum seipsos in
generationes ipsorum, ad cognoscendum, quod Dominus illo sanctificaret Exod. 3I: 13 EZech. O 11. Hisce addi dit Deus praeceptum de modo Al itaris. Ex Od. O 24. 23. 26. Hactenus sacrificia erant libera, non imperata ut videamus , verissimum est e, quod Jeremias dicit cap. 7:22. Nou
33쪽
de holocas i ct sacrificio. Data striat,aaon imperata, sacrificia. Stipulatios deris non pertinet ad illa: at clite ideo etiam libera relicita sunt. Anni Sabbatici orium festorum novasgura accessit Exod 2J II. 13.
Decalogm postulat em promissionis O charita
tem chon amplexatione pignoris, nempe terra Canaan.
VII. Decalogi imprimis necesse saria est consideratio. Nam quae post Decalogum accessierunt, licet non alio possint pertinere , quam quo ipse Decalogus spectat, certum est tamen , non posse imponi liberis. Nam ea constituerunt Israelem in statu servitutis. Superest igitur, disquirere, an nihil in decalosost, quod cum quiete Novi csta menti consistere non possit in Decalogo continetur, ut repetitio Te-
34쪽
ar DE SABBATO Te amentum tum Foedus is pius p pellathir. Vide saltem Exod. 24:T 8. est.imenti repetitio est in illis
verbis : Ego sum Iehor es Deus tuus Quae verba sunt, secundum condi tionem illius temporis , non I nunciativa salutis procuratae , sed promittentia ejus procurationem. Praeterea Testamentum proprium Israeli continetur illis verbis
diuit V. suu terra, qttirm Dominus Deus
imus dat tibi, h. e. am jam dabit. Quare astipulatio foederis gratiae hic exacta est fides promissionis sive exspectatio futuri, interim i
i noris dandi amplexatio. In pro nunciatione decalogi fuit adjunctus ingens terror. Qui non est comita tu promulgationem Novi Testa inenti. Vide Hebr. 12 l8. I9. O.
2I. 22. 23. 2 . Psalm 68 8 9. IO. II. I 2. 19. O. VI. Et verba, quae
Deus extra decem verba dei aceps pronunciavit de praeceptis in decalogo contentis, Levit. 9 3.' Lae
35쪽
uod sint praeceptao latuta, ita qui
acit, vixi in eis , ea effecerunt in au- litoribus decalogi , ut cogerentur ea verba etiam considerare tan- quam legem operiim non, quod hac mente Mintentione Deus ea praecepta in decalogo proponat populo, ut ex factis vitam sperarent sic enim fuisset Decalogus totalc contraria promissioni, Gal. .:ri. sed ubii ad naturam Mindo lena resipiscentiae pertineat agnOscere justitiam legis operum iam sibi minimc arrogaret agnosceret justitiam veram in coci qui factus
Israeli in Deum de rursus omnem veritatem .sanctitatem , quae est secundum legem Operum, amarC, o in ca se exercere. Quare, si quis putet , Decalogum primo Israeli propositum fuisse ut formulam fa) deris legali sive operuiu, errabit toto . coelo. Et in eo errore sunt udaei, quaerentes in Decalogo Me Ur
36쪽
i DE SABBATO justit a propriae Rom. 9:3i. Aliud est, Decalogum in se considerare; aliud legem operum conficere ex decalogo, addendo ad quaedam praecepta illius, Qui fecerit ea, vivet in
VIII. Ergo Decalogus nihil nisi foedus gratiae continuit, sive fidem promissionis, quae operosae siet per charitatem. Et hucusque status Israclis non multo deterior fuit sa- eius statu Abrahanai, Isaaci S Jacobi; qui in fide promissionis ita vi
Aerunt , ut Deus peccata non impu
taret. Iugum Decalogosuperadditum. MEEch. zo 26 26.
IX. Sed quum Moses in mon. item ascendisset, S: Deus ibi sormam hiabernaculi ostenderet quod ipsum
inter Israelitas collocatum Ondum majus onus attulisset de Aha- roni peculiare aliquod jus sacerdotii daret;Israelitae vitulum secerunt: eaque re ostenderunt , se foedus
37쪽
or I ET N. T. Is Dei praecepta ejus non re VO- asse ad animitin EZech. 2O: IJ. X. Quae ut de confirmata filio- ιrum duricies hoc casio&ratio fuit undi eis flatuta non. bona οινωφελη)θjudicia in quibus noua tritur O illos i declarandi impuros cum donis suis, rad
cendo omne Himogenitum. EZech. 2O:
23. 26. In ipsa AEgypto jam impc
ratum erat, ut traducerent Domino omne primogenitum, quum in terram venissent, EXOd. IJ II. 12. Quo
mandato nihil aliud tum significabatur, quam quod Deus primogeni tum omnis creaturae destinastet ad sanctificanda sibi primogenita ab ho- 'ninibus. Quando autem hoc reipsa lactum est, simul commutavit Deus primogenitos cum tribu Levi atque ita ipsos primogenitos , quos bi traduxerat, cum toto Israel tanquam impuros repudiavit, ne oblationes Deo otarrent. Nam ad ipsos quoque pertinet , quod non uno loco dicitur, Omnis alivi, qui acccs '
38쪽
Quod est inani sestum testimonium, quo Deus declaravit, se non velle ex manibus Israelitarum Oblationes accipere ut qui impuri sint. Idem autem judicium est faciendum de ipsis Levitic nempe illos non habere puritatem dignam sacrificio, quod Deo gratum sit. Idque testatur ipsa distributio officiorum inter Levitas, cum interdicto ad alios; itemque, ube soli sacerdoti maximo licuit in ianctuarii intimum intrare. At illius ipsius impuritas
declaratur, quum vetatur omni alio
tempore intrare in , quod nec ipsi licuit sine sacrificio Deum adire, adorare in omni loco, sine respectu
ad habitaculum Dei terrenum. Quae omnia testantur, quando Deus,
nil ad populum Israeliticum,qubdeum invenerit jacentem in sanguine suo; sive, quod eum invenerit implicatum reatui peccauci condemnati
39쪽
AT MNI ET N. T. 7'ationis 'it profecto mirum non
iit, si etiam in Decalogo aliquod erbum sit, quo homo arguatur suaem puritatis in jubeatur exspectare
anc t cationem futuram. XI. Porro statuta, quae non pro sent, neque vitam conciliant, suntlla mandata, quae vocantur δοθλα S, cita; quae Deus ad tempus injun
it. Qualia sunt de sacrificiis pro
eccato, pro reatus de discrimine iborum, rerumque purarum 4murarum. Qua praecepta intolera-ilem effecerunt servitutem per to-um vitae tempus cum innumerabi-ibus scrupulis ferendam. Haec Cle-ens Romanus lib. I. c. Vocat ἐπεισα κω, ac ἡρωαν quem vide
II. Atque ita in Israelitis ne es ario fuit Mitis atque exspectatio a sani, quam omnes figurae di typi
ccenderunt praeterea ipsis quotidiana commemoratio Mex
probratio peccati, scrupuli molestissi-
40쪽
i DE SABBATO testissimi, metus mortis, terpetua servitus gravissima de importabilis fuit.
Sanctifcati tostitjugum sitim, facit requiem.
XIII. Haec autem omnia in Christi rapi Ao apparisione, iussione sanguinis Testantem veri , ex quo vera haeredita ccclcstis laereditas mundi est, finiuntur quippin quo est τελειω in consummatis ilsacerdotis ac principis salutis rael operis redemtionis quae pars fundamentum sanctificationis est det conscientiae accedentium ad Deum. XIV. Unde consequitur, magnum peccatum esse. abnegationem sanctificati is divinae rejectionem foederis Dei, non agnoscere eam requiem, Mid tempus requietis, ea, quae adsitim excitandam Ladfatigandum faciebant, sanctificatis in sanguine Testamenti dei consummatis imponere, atque ita