Indagatio naturae sabbati et quietis Novi Testamenti auctore Johanne Coccejo accedunt veterum et recentiorum testimonia

발행: 1658년

분량: 295페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

51쪽

l a I ET N. T. 29 ctium, eumque inco plene sancti scatum ipsumque Dominum Omnium factum, Uic Ecclesiam Deo plene assertam esse.

XXIII. Neque negari potest,

i quin ista convenientia responsus l. illorum dierum, nimirum illius, quo Dcus cessavit ab opere creationis, quo Manna non apparuit,4 quo Christus super terra non visus est

vivus, ut cognosceretur vere mor-

uus, sed oculis Israelitarum primo se negavit, non videndum amplius. donec cum videant venientem in nubibus, evidens argumentum sit, Deum illum diem septimana etiam ante creationem omnium ad hoe

beneficium sanctificasse, & sic ei benedixisse certe quidem negari non potest, diem Mannae non vis in terra post promistionem de Salvatore auditam nihil aliud potuisse significare quasi loqui. XXIV. Quae analogia etiam Ub- servari potest inter diem, quo Deus

B s iussit

52쪽

3 DE SABBATO

jussit lucem ex tenebris apparere in qua re&Paulus mysterium animadvertit a Cor. 6. eum , quo Manna rursus visum est, tostriduanum Sabbati, quo manipulus in Paschate offerri jubebatur,4 Octavam circumcisionis cujus significatio a Veteribus Christianis bene notata est Meam, qua Dominus, videndus, non toti quidem populo sed ante suffragio divino lectis testibus,

resurrexit ut credamus, haec, quae

inChristo facta sunt secundum promissionem, figuram,ita ante creationem a Deo delineatavi disposita fuisse Ea autem analogia diei ortae lucis& resurrectionis Christi habet usum probandi destinationem Dei, postquam res facta est licetus insigni sacramenti ante rem gestam per se non habuerit. Non enim sola analogia facit signum, sed, si res habens analogiam a Deo detur in signum. Atque ex his apparet,qubd

definitio die septimi, ut sit Sabba

53쪽

l τα uir TEN. T. I itum, ut nec dici octavi circumcisio- tiis, aut sequentis Sabbatum in Pa- ischate in typis illis inutilis sit, sed lac finitionem temporis beneficio- iitru in Dei quasi propheticam con-

tineat.

Ratio Dominica observanda.

XXV. Quia autem resurrectio Christi ad vitam perpetuam ac bo- tam & regnum est primus fructus operis Dei in morte Christi con- summati, itestimonium eviden- tissimum justificationis in mortet ipsius paratae, ejus resuscitatio quasi nostri, qui in ipsum credimus, absolutio , simulque distributio die rum mundi per hebdomadem , inde a dato Manna de quo certo constat in mundo est, xcjus miraculi quod Deum creatorem omnium demonstrat memoria usu civili illius distributionis dierum conservari potest non absque magnara tione factum est, ut ' ima Sabbato- N,

54쪽

3 SABBATO , Ees, Elisei, lib. 3:23. , ανα Ignat. adi Magnes Clement. Rom. lib. 2. c. 8 dies resurrectionis dominica , Leoni I epist. I. c. I. dies Dominica resui rectione Domini, quasi dies a Domino insignitus, nominaretur. Quemadmodum 1nensa Domini, de C a Domini appellatur, in qua, ut Apostoli, ita nos quasi cum Domino epulamur. Qua analogia Veteres non tantiim diemscd locum , in quo sit congrega tio in nomine Domini, κυορ ηδε Dominicum appellavere. Unde factum, ut Ecclesia Germanico vocabulo terge I κυο α resipiente, appelletur. Et haec ratio, quare

dominica dies appelletur, manifesta est, ea satis est. Neque cogit hoc

nomen praeterea nos subintelligere, Dominum de eo die Ecclesiae praeceptum dedi seri etiamsi fortasse aectio aliqua dominica appellaretur, quod a Domino tradita vel praecepta

55쪽

laeu p. laa. Oper. p. I. p. 3IJ. on selm cest triam consequentiam a nominod dominicae, quod Veteres eo vocabulo

sindigitare voluerint, cum diem a .l Domino institutum, designatumri praeceptum esse. Qui in igitur pri- ma hebdomadis Christiis resurre Lxerit, in cyclo septimanae primanil serio cum Christianis nominare Dominicam est quaedam fidei pro sessio de Christi glorificatio MLm-ctificatio quietis Novi Testamenti. XXVI. Recte autem in thanasius dixit , quod Deus abba utransi terit in Dominicam , h. e. pro Sabbato, quod eae spectationem iii ciebat, dederit ipsam diem resurrectionis , tanquam novi temporis, sinem non habentis, exordium. XXVII. Caeter una, quum Videa

mus ab Apostolo aliquo primam

Sabbatorum nominatam esse ημέρα κυοα κω hoc enim potius , quam alia omnia credimus de ab alio mo- 3 ne an

56쪽

3 SABBAToneantur Corinthii, ut prima Sabbatorum aliquid apud se ponerent, unde parata esset, quum ad ipsos venisset, cleemosyna in sanctos idque istestetur se etiam Ecclesiis Galatiae ordinasses praetereaque legamus prima Sabbatorum fratres aliquando convenisse ad frangendum panem, Actor 2O: 7 atque videamus, ab antiquo tempore usque ad nos in omnibus Ecclesiis consuetudinem obtinuisse ut fideles eo die frequentes convenirent quumque pateat,

hoc bonum, honestum S cum bono ordine conjunctum esse;&imprimis

hanc utilitatem afferat, ut non sit necesse deliberare , quo tempore Omnes Ecclesiae uniformiter conveniant in unum constat, forte non

sine Apostolorum consili, Hu μ' lic Spiritu Sancti, qui est Deus noni ei turbationis sed pacis inspiratione qui etiam consulentibus Apostolis

astuit, ita ut utilia quidem commendarent , nunquam tamen con lium

suum

57쪽

uam cum praecepto Domini confunde irent, aut praeceptum darent , ubi upnaeceptum Domini non haberent, la Cor. 7: Iz. 23.qO. certe non sine

Arovidentia Dei illam consuetudi 'anem introductam esse, ut omissa, tandem Sabbati seriatione, die Do- liminico convenirent praecipue. Quae consuetudo quum semel in totum mundum, ubicunque sunt Christia ini, introducta sit, di imprimis, quum

an Omine κυροακης ac memoria

H κναία πως Obsignata sit, non nisi seditiose, cum tacita abneetatione resurreci ionis dominicae impugnari, neque Vero ulla ratione mutari

potest. Nam si quis contendat, dies hujus seculi non esse distri buendos per hebdomadas, is prae terquam quod videbitur velle tot

'erede mundo memoriam miracui, quo Deus notificavit, se sex diebus condidisse omnia de septimo die quievisse, nulla vel lege vel ratione uti poterit, ut id persuadeat impri

58쪽

nus, quuin constet Apostolosa

Sabbatori vi sine scrupulo nuncupat- se cum aliis hominibus; que in admodum Iustitatis Martyr eadem libertate , iuxta usum paganorum, diem Solis nuncupavit, Lucas in Actis memorat, navi, in qua vectus fuit Paulus, signum fuisse διοσχέο ους, Paulum sermonem habuiste adgenatum Atheniensium ριεσω I, ρίου ταγου. De consuetudine autem illai de consilio Apostolor ura sic D. Rivetus p. m. in Explic.

ee so quod dies illa ab ipso Ah olori

Ampore fuit appellata Dominici, tum

via Dominus in ea resurrexit, tum quia in eadem celebrati fuerunt conventus Ecclesiastici non equitur tamen, id a Chri- vel etiam ab Apostoli re se aliquo praecepto in Iuutumo sanctium, o ad jus divinum debere referri sed potius ad consiletudinem quandam. lita tum inceperit paulatim posca in paluerit;jusque aliquod

59쪽

sod confluuerit, se licum, ut liximus quo proinde in libertateo po- late Eccle i. suit relictum, ratione

ii cum antiarum, ut eundem diem vel ruaret vel etiam mutaret, ratio aut

situs aliqua id suaderet, servata en per anima legis de tempore oportuno apto ad pubilicum Dei cultum. Hujus ibertati indicium fuit, quod inprimi pa Eccle antrumqae diem, abbatio uentem, acri s exercitiis promiscue p- uicarunt fideles. Quod ex spo olorum uore videtur profecti , XXVIII. Ne ceste est autem eis, quo Oportet regnum Dei justi iam ejus ante omnia quaerere, Deum loris care, I aedificationi sui, proximi incumberes, non C-llinquere congregationes fideli unala litissam mationem charitatis atque etiam ei rei vacare, M , Uan tum potest , se ad talem speciem cultus L. ediscationem sui ac proximi paratos sistere. XXIX. Ad quam rem etiam pa

tre S

60쪽

tres familias suam curam conferre decet, ut uxores, liberi, famuli S: ancillae sint ad hoc ipsum parati. Nec male principes , quorum est gloriam suam in civitatem Dei in is ferre rebus aliis agendis imponunt in modum , ut cultus Christianus non lihabeat impedimentum. Neque Vero hic necesse habemus, qua episcopi statuerunt de vacatione dominicae, vel plenaria vel limitata nam quassedam aliquando operas exceperunt; ut quae in victu parando ponitur etiam sub poenis, nominatim fustigationis ut in Matisconensi secundo Concilio. Vide Centur. Magdeb. 6. cap. 9. p. I 2. Vel laudare vel improbare. Haec enim pertinent ad paedagogicam potestatem , quam illis tum Ecclesia Principes concesserunt non ad i

XXX. Estque in propatulo, il

los, qui suadent hominibus, alioqui satis negligentibus , imprimis iis, qui

SEARCH

MENU NAVIGATION