장음표시 사용
141쪽
elegisse personam notabilem, cum auctoritate dicturam. Semtio quid responderi possit hinc ingentes ' ex his assensus hinc in ipsis auditoriis praecipue laudari, OX omnium se monibus ferri. Tolle igitur quieti sic securitatis Xcusationem, cum tibi sumas adversarium superiorem ' nobis satis sit privatas e nostri feculi controversias tueri, in quibus expressis
si quando necesse sit pro periclitante amico potentiorum aures offendere, de probata sit fides, Hibertas X cusata. I. QUAE, Lun dixis et Aper acrius, ut solebat intento ore remistus de subridens Maternus , Paravi , inquit, me, non minus diu accusare oratores, quam Aper laudat . Fore enim arbitrabar ut a laudatione eorum digres, detrectaret poeta S, atque Carminum s udium prosterneret arte quadam mitigavit, concedendo his, qui causa agere non Os ent, ut versus facerent. Ego autem sicut in causis agendis enicere aliquid c niti fortas e post am , ita recitatione tragoediarum ingredi amana auspicatus rimo tum quidem , Cum in Nerone improbam', de studiorum quoque sacra profanantem Vatinii potentiam i regi: δ hodie si quid in nobis notitiae ac nomini Sest, magis arbitror carminum, quam rationum gloria partum ac iam me sejungere a forensi labore constitui, nec comitatus istos, d egres his, aut frequentiam salutationum
Supplendam puto. Sentio quid responderi possit placere haec argumen a r hinc ingemesis his sensius : hinc in ipsis au ditoriis prae irve laudari , , mox omnium servi nibus ferri. Va eor. At quanto plus celebritatis , tanto plus ossen in I tanto ruina certior. Tolle igitur quietis , se u ritatis excusationem, cc. ADVERSAR1VM sup Rio REM J Tolle igitur hanc quietis in securitatis excusationem , ossenta scilicet minus ob
noxium esse poetarum , quam orato
rum studium , cum ipse tibi sumas adversarium superiorem , ac Principes offendaS. un Ar Melitis laudare. IN NERONE M pno ΠΑ. Improba haec in Nerone carminum studia , quae
Lucano aliisque multis in exitium cessere, narravit Tacitus Annal. t V, i 6. improbos quoque Neronis versu re citatac irridet Persus I, 99.
Torνa Mimesioneis implarunt cornua bombis, Et rap tum vitulo capu ablatura superbo Bassaris , O biicem Maenas sexura cor mbis Epion ingeminat: reparabilis adsonat Echo.
Hi enim versus Neronis sunt, teste etere Persi Scholiaste. Vesanum illuna
furorem , Neronis potentia subnixum fregit Maternus. Ergo recitatione tra
goediarum famam ingressus est post an
VATINI POTENT 1ΑM J I sane fuit Vatinius, qui inter foedi ssima Neronianae aulae ostenta fuit. De quo plura supra Annal. XV, 3 . currilibus ocis ludisque studiorum sacra profanabat.Vide
142쪽
concupisco non magis quam aera imagines, quae etiam, me nolente, in domum meam inruperunt. Nam statum hucusque lac securitatem melius innocentia tueor, quam eloquentia : ne Vereor, ne mihi umquam verba in senatu, nisi
pro alterius discrimine , facienda sint. XII. EMOR A verb, luci, secretum ipsum , quod
Aper increpabat, tantam mihi asserunt voluptatem, ut inter praecipuo carminum fructus numerem, quod nec in strepitu, nec sedente ante ostium litigatore , nec inter sordes ac lacrimas eorum componuntur, sed secedit animus in loca pura Oatque innocentia, fruiturque sedibus sacris. Haec eloquentiae primordia, haec penetralia hoc primum habitu cultuque commoda mortalibus ' , in illa casta nullis contacla vitiis , pectora influxit sic oracula loquebantur. Nam lucrosae hujus, sanguinantis eloquentiri usus, recens malis moribus snatus , atque , ut tu dicebas , Aper , in locum teli repertus. Ceterum felix illud, dc ut more nostro loquar, aureum saeculum oratorum criminum inops, poetis vatibus abundabat, qui benefacta canerent, non qui male admissa defenderent die ullis aut gloria maior . aut augustior honor o primum apud deos, quorum proferre responsa, interesse
epulis ferebantur deinde apud illos diis genitos sacrosque
Notas rimendationes ad cap. II. QUAM AER J Eruditus Cujacius emendabat , quam cera. At potius intellexerim tum de aereis statuis . tum maxime de tabulis aeneis, quae in patronorum domibus a coloniis municipiisque ponebantur. Talem tabulam memoravimus supra pag. ZI. NAM TATUM Ucuseu J Sic emendavit ipsius. Vide Notas Emendationes ad cap. 11. Hic autem refutat Aternus, quae Aper attulit cap. s. o proprium perit illum increpuit , recti, periclitanti firmissimum se eloquentiae praesidium simul se telum.
delationibus infame, cum auctoritate famaque Nerone Principe, viguissent, tunc sub aequissimo Vespasiani principatu , in jus vocabantur, iro suo ipsi discrimine verba in senatu faciebant ut contigit Eprio Marcello
quem per laudaverat supra cap. s. COMMODA MORTAL1Bus Bene Vereque Muretus ac Schelius , commendata mortalitus. ET ANGUINANTIS ELOQUENTIAE J Lucrosa haeci sanguinaria eloquentia termillies sestertium Eprio Marcello praestiterat ut vidimus supra cap. 8. Tu Dic EBAs Supra cap. s. 7 Aur GLo Ri MAJOR I Forte scrip
tum olim, aut gloria major umquam OH
tigit. Vide Nola d Emendationes a
143쪽
reges, inter quos neminem Causidicorum, sed Orphea cibitum, ac si introspicere altius velis , ipsum Apollinem accepimus vel, si haec fabulosa nimis c compossit videntur, illud
certe mihi concedis, Aper, non minorem honorem Home- ro , quam Demostheni apud posteros nec angustioribus terminis famam Euripidis , aut Sophoclis, quam Lysitae, aut Hyperidis ' includi plures hodie reperies, qui Ciceronis gloriam , quam qui Virgilii detrecitent. Nec ullus Asinii φ aut Messalae liber tam illustris est, quam Medea Ovidii, aut Va-1 rii Thyestes . XIII. A ne fortunam quidem vatum, illud elix contubernium ' comparare timuerim cum inquieta dc anxia ora
torum vita licet illos certamina dc pericula sua ad consulatus evexerint malo securum, secretum Virgilii secessum , in 13 quo tamen neque apud divum Augustum gratia caruit, neque
apud populum Romanum notitia. Testes Augusti epistolae testis ipse populus, qui auditis in theatro versibus Virgilii,
surrexit universus, forte praesentem spectantemque Virgilium veneratus est, sic quasi Augustum . Ne nostris quidem 2 temporibus , Secundus Pomponius V Afro Domitio , vel dignitate vitae, vel perpetuitate amico cesserit. Nam Crispus Marcellus , ad quorum exempla me vocas, quid habent
Lusia, AUT HYPER in is J Graecortina loratorum , quortim certe nunc multo
minor est fama, quam Euripidis, aut Sophoclisa quorum nomina , duin literarum studia vigebunt, in dies magis ac magis inclarescent. y si Ni id Asinii Pollionis ac Corvini Messalae eorum laudes vide supra Annal. I, 6. Quintilianus , Iristis Orat. Xll, Io , commendat diligentiam Pollionis, dignitatem Mesalae. UA 1 TAYEsTEs De utraque tragoedia Quintilianus. In fit. Orat. X, I Jam Varii Thye se cuilibet Gri orum Comparari potest. Didii Medea videtur mihi ostendere , quantum ii ille I instare potuerit, si ingenio suo temperare , qui indulgere malui et Ambae illae tragoediae periere magno Romanarum literarum detrimento lim vi supersit, unde aestimemus quid Romani in tragoedia
valuerint. ELI CONTUBERNIUM J in privata
domesticique vita felix illud vatum
QUA si AususTUM J Apud Romanos moris fuit in theatro praesentem Prii
6 SECUN Dus o M poNius J Scriptor tragoediarum de quo diximus in No tis&Emendationibus ad Annal. XI, R. Apst Do Miri J Cuius laudes vi tiaque vide supra Annal. IV, a &XlV, I9. Quintilianus , Insit. Orat. XII Io maturitatem Afri praedicat. 'Rispus T MARcΕLLus J Vibius Crispus, Marcellus Eprius, quorum exempla allata sunt supra cap. 8.
144쪽
in hac praesenti fortuna concupiscendum ' ub timenes an quod timentur ' ubi cum quotidie aliquid rogentur, hi quibus praestant, indignantur quod alligati una adulatione, nec imperantibus umquam sati servi videntur, ne no
bis satis liberi ' Quae haec summa eorum potentia est ' tantum posse liberti solent. Me vero dulces, ut Virgilius ait , Musae, remotum a sollicitudinibus , curis necessitate quotidie aliquid contra animum faciendi, in illa sacra illosque
sontes ferant : nec insanum ultra lubricum forum , famamque pallentem , trepidus Xperiar non me fremitus Ita salutantium , nec anhelans libertus X citet nec incertus futuri , testamentum pro pignore ' scribam nec plus habeam , quam quod possim , cui Velim relinquere , quandocumque fatalis Meus dies Veniet statuarque tumulo nonna aestus atrox i, sed hilaris coronatus pro memoria S
INDIGNANTUR J Indignantur, quod
causidicis tantum debere cogisntur. Quanta enim tunc caustarum pretia, cum
causidici ad eas opes, quas vidimus su
Me er prunum dulces ante omnia Muse, Quarum sacra fero ingenti percu lsus amore, Accipiant.
Rura mihi si rigui placeant in vestibus amnes Flumina amem silν que inglorius. O uti campi Spercheos, tirginistis bacchata Lacaenis Taygeta qui me gelidis in allibus Haemi Sis ut ingenti ramorum protegat umbrd.
PRO PiGNORE J ro pignore securitatis ut scribere cogebantur, qui de' lationibus foedaque eloquentia immensa opes paraverant. Sic ipse Agricola, vir optimus, sed sub Domitiano pessimo Principe, testamentum pro imgnore scripsit , ut vidimus supra invita Agricolae cap. I. Cui ΕLi. Contra vero Oratores, ut opum sud tim , inique comparatarum , parten liberis , iisque quibus Vellent, relinquerem, Principem,Prin
cipisque libertos heredes , scribere te
' NON psrus at ἈTRox P Quod saepe contingebat oratoribus, qui csub malis , ἐκ sub bonis Principibus ,
CORONATU. Ex usu apud Roma nos antiquissimo , quem lex ipsa duo decim tabularum sanciverat, cor Na Uirtute parta, ei qui peperistet,in ejus parenti, post na ortem imponebatur. Inde Cicero , de Legibus , II, 2 . Illa jam signi icatio est , laudis ornamenta ad
mortuo Pertinere , Coronam virtute Par-
tam , , ei qui peperisset, ii ejus parentisne fraude se ex impositam jubet. Ex pressius autem linius , XXI, 3. Semper tamen auctoritas coronarum, et ludi-Cr0 quaesitarum , fuit. Namque .r certamina
in Circum per ludos si descendetant , servos suos quique mittebant. Inde illa XII tabularum lex : Qui coronam parit ipse , pecunia ν ejus, virtutis ergo duitorei id est , dator ei, vel ei detur). Quam seri i qui ν meruissent, pecunici partam lege dici , nemo dubitaνit. Quis ergo honos ' ut ipsi mortuo , parentibusque ejus dum intus positus esset, forisν ferretur , sine fraude se imposita. Alius in usu promiscuo ne ludicrae quidem erant.
145쪽
nec consulat quisquam, ne roget.
XIV. Vix dum finierat Maternus, concitatus velut instinctus , cum V sanius Mefata cubiculum ejus ingressus est, suspicatusque e ipsa intentione singulorum, ab
tiorem inter eos esse sermonem mum parum tempestivus , inquit , interveni , secretum consilium, causae alicujus meditationem tractantibus minime , minime , inquit e Cian S; atque de vellem maturius intervenisses delectasset enim te Apri nostri accuratissimatis sermo , Cum Maio ternum, ut Omne ingenium ac studium suum ad causas agendas OnVerteret, Xhortatus est Materni pro carminibus suis laeta, utque poetas essendi decebat, audentior, ioetarum quam oratorum similior oratio. Me ero , inquit ,
sermo ipse infinita voluptate adfecisset, atque id ipsum de- 1 lectat, quod vos viri optimi temporum nostrorum oratores, non forensibus tantum negotiis, declamatorio studio ingenia vestra exercetis, sed ejusmodi etiam disputationes adjungitis , quae cingenium alunt, Meruditionis cliterarum jucundissirinum oblectamentum, cum vobis qui illa disputa- ac tis, adferunt, tum etiam his , ad quorum aure pervenerint. Itaque hercule non minus probari video in te , Secunde , qud dJulii Asiatici ' vitam componendo spem hominibus fecisti plurium ejusmodi librorum, quam in Apro , quod nondum a scho lasticis controversiis si recessit Motium suum mavult novorum
a rhetorum more, quam Veterum Oratorum , consumere.
NE coNsuLAT Cum ipsa reorum memoria saepe damnaretur, tituli, maj
gines, ceteraque honorum monumenta abolerentur, consulebantur Vates , ut, quid siet timendium audiretur roga hantur Principes, ne tantum saevirent.
INST1NCΤus Poetarum est esse instinctos, quas divino spiritu amatos.
ratus supra Hist. III, Io. IV, 2. Jui ii si ΑTici mihi videtur esse Asiaticus, Galliarum duκ, qui pro Vindice bellaverat : ut vidimus supra Hist. II, 24 F υAM 1 Ap Cl. Morabin Gallicus hujusce dialogi interpreS, O culam supplet , quam in pro parum, quod, dcc Vulgatam scripturam retinet Cl. de la Monnoye , sed haec ironice diei fuisse contendit quod verius
puto. Scuoi Asricis CONTROVER si ISJΗarum contro Persarum exempla habemus
in Senecae, Quintiliani declamatio
libris manent aurea Ciceronis Philosophica opera atque oratoria,
146쪽
XV. TUM Aper, on desinis, Messala, vetera tantum
antiqua mirari, nostrorum autem temporum studia inridere atque contemnere. Nam hun tuum sermonem saepe excepi, cum oblitus Quae, fratris tui ' eloquentiae, neminem hoc tempore oratorem esse contenderes. Atque ide credo audacius, quod maligni in iis opinionem non Verebaris, cum eam
gloriam , quam tibi alii concedunt, ipse tibi denegares. Νeque illius , inquit , sermonis mei paenitentiam ago , neque aut Secundum, aut Maternum , aut teipsum , Aper quamquam interdum in contrarium disputes in aliter sentire credo. Ac velim impetratum ab aliquo vestrum, ut causa hujus infinitae differentiae scrutetur a reddat, quas mecum ipse plerumque conquiro: quod quibusdam solutio est , mihi auget quaestionem, quia video etiam Graiis accidisse , ut longius absit Eschine dc Demosthene Sacerdos iste Nicetes si quis alius Ephesum vel Mitylenas contentis scholasticorum clamoribus ' quatit, quam Aser, aut Africanus , aut vos ipsi a Cicerone, aut Asinio si recessistis. XVI. MAGNAM, amisit Secundus , dc dignam tractatu quaestionem movisti sed quis eam justius explicaverit, quam otu, ad cujus summam eruditionem, praestantissimum inge-
quo supra Hist. IV, 2. Et insanum potitis ingenium, quam eloquentia, teste Plinio, I, Ep. 1. IV EP. 7. SACER Dos is r Nic ET L. Sacerdos Nicetes, Smyrnaeus fuit, laetor nobilis, a vetere dicendi genere alienus, quasi numine Bacchi actus, dithyram hos canebat , teste philostrato , Wit.
ξους ἐκδιδωσιν. Licet a dis ipulis non audiri desideraret , ut scribit Seneca Controvers. IV frequentabatur tamen . 3 auditorem Plinium habuit, Plin. Ep. 6. EpM SUM AUT MirYLENA J De Epheso dictum Iupra Annal. III, 6 I. de Mitylenis, Annal. VI, 18.
MORIBUL Quod corrupta apud Graecos eloquentia , ut Sacerdos Nicetes si Ephesi, Mitylenarum rhetore , abstrusas sententias, alte sonantia Verba aucupabantur. De scholasticis, seu rhetoribus, vide infra cap. 29. Ap UT Ap Ric Nus J Quintilianus In fit. Ora . XII, o vires Africani, maturr atem Afri commendat pluribus eos laudaverat sui ra libr. X, I. Eorum, quos iderim , Dominus Afer, , I lius Africanus, longe praestantissimi Verborum arte ille , , toto genere dicendi praeferendus, quem in numero eterum locare non timeas 1 hic concitatior , sed et cura et borum nimius, o Compositione nonnumquam longior, , tran lationibus parum
Asis io Asinio Pollione, de quo
147쪽
DIALOGUS DE ORATORIBUS. 13snium cura quoque meditatio accessit in Messala , periam , inquit, cogitationes meas , si illud a vobis ante impe
travero , ut Vos quoque sermonem hunc nostrum adjuvetis. Pro duobus inquit Maternus , promitto : nam, ego Secundus exsequemur partes, quas intelleXerimiis te non
tam omisisse quam nobis reliquisse Aprum enim solere dissentire tu paullo ante dixisti ipse satis manifestus est
jamdudum in contrarium accingi, ne aequo animo perserre hanc nostram pro antiquorum claude Concordiam. Non Io enim , inquit Aper, inauditum cindesensum saeculum nosse trum patiar hac vestra conspiratione damnari. Sed hoc primum interrogabo , quo voceti antiquo , quam Oratorum aetatem significatione ista determineti. Ego enim cum audio antiqUOS, quosdam veteres, olim natos intelligori ac mihi is versantur ante oculos lys es, Nestor, quorum aetas mille fere, trecentis annis saeculum nostrum antecedit vos autem Demosthenem, Hyperidem prosertis, quos sati conseta Philippi Alexandri temporibus floruisi e ita tamen ut utrique superstites essent. Ex quo apparet, non multo plureSI quam CCCC annos ' interes e inter nostram Demosthenis aetatem quod spatium temporis, s ad infirmitatem corporum nostrorum referas, fortas longum videatur si ad naturam
saeculorum respectum immensi hujus aevi, perquam breVe, in proximo est. Nam si, ut Cicero in Hortensio scribit, a uis est magnusin verus annus, quo eadem positio caeli side-
Drumque, quae cum maxime est , rursum existet , isque an-Mnu horum qu OS C Uocamus, annorum XII M DCCCCLIV D complectitur D; incipit Demosthenes vester, quem VOS Veterem
Recte : nam inter belli Trojani initia sextum Vespasiani annum , quo hic dialogus habitus est intercessere annia 268. Vide Notasin Emendationes ad
QuAM cccc ANNO J Perperam inveteribus editionibus CCC a noS. Ortuus est enim Demosthenes anno Urbis Conditae ccccxxxii : annus vero espasiani sextus fuit ab Urbe condita DCCCXXVIII. De Demosthene , dc de Hyperide Demostheni proximo multa habet Cicero, de Claras Orat. cap. s.;6. ANNORUM 11 M DccccLi J Male in libris hactenus editis antrorum iis DCCCLIV. Vide Notas&Emendationes ad cap. 6, ubi de magno Mania dicetur fusius.
148쪽
antiquum fingitis, non solum eodem anno quo nos, sed fere eodem mense extitisse. XVII. Eo transeo ad Latinos oratores, in quibus non Menenium, ut puto , Agrippam , qui potest videri antiquus, nostrorum temporum disertis anteponere soletis sed Cicero Snem, Caesarem , de Coelium ' o Calvum . in Brutum , t Asinium, messalam ci quos quidem cur antiquis temporibus potius adscribatis, quam nostris, non ideo nam
ut de Cicerone ipso loquar, Hirtio nempe de Pansa consulibus , ut Tiro libertus ejus scripsit, septimo Idus Decem bris occisus est, quo anno divus Augustus in locum Pansae cHirti sera Q. Pedium consules suffecit ' statue sex de quin quaginta annos se, quibus o divus Augustus rem publicam rexit adjice Tiberii tres de viginti, dc prope quadriennium Cai ac bis quaternos denos φ Claudii de Neronis annos satque ipsuna Galbae , d Othonis , dc Vitellii unum annum ac sextam jam felicis huius principatus stationem qua
FER EODEM pNs Redundare videtur fere Wadditum a sciolo ali quo , qui non attenderet in magno anno , si 291 per i diviseris, sin
gulos menses esse ferme O8 ann O-rum. Unde in magno anno , non sere
sed revera eodem mense Demosthenes dc per extitere. Hi sunt menses , de quibus Virgilius, Eclog. IV , a.
Incipient magni procedere menses.
As ippΑM Menenius Agrippa Lanatus consul fuit anno Urbis conditae cc LI. ante Christum so 3. E C sAREM J Julium Caesarem didiatorem. Ces LiuM J M. Coelium Rufum, cuius exstant epistola inter Ciceronianas, libr. VIII ad Familiares. CALvum C. Licinius Macer Calvus diu cum Gerone ini usimam litem de principatu eloquentio habuit , ut testatur Seneca montrovers III, 39. Illum laudat Cicero , de claris Orat. cap. 82. Sanctitatem Cali' celebrat Quintilianus , Insit. Orat. XII , IO. BAurυM M. Juniuin Brutum, Caesaris interfectorem , cui Tullius librum de Oratoribus, re Oratorem inscripsit.
est Cicero die septima Decembris. De ejus caede vide Velleium paterculum,l , 66. Supppci J Interfectis consulibus Pansa δ Hirtio, suffecti sunt consules Caesar Octavius, dictus postea Augustus, d Q. Pedius.
tidem numerantur ab hoc Augusti consulatu ad ejus mortem , quae contigit
Vespasiani annum , qui coepit ullo
149쪽
Vespasianus rem publicam fovet, Centum viginti anni' ab interitu Ciceronis in hunc diem colliguntur, Unius hominis aetas. Νam ipse ego in Britannia vidi senem, qui se fateretur ei pugnae ' interfuisse, qua Caesarem inferentem arma Britanniae, arcere litoribus, pellere adgressi sunt. Ita si eum, qui ar-inatus C. Caesari restitit, vel captivitas, Vel voluntas, Vel fatum aliquod in Urbem pertraxisset, idem Caesarem ipsum Ciceronem audire potuit, nostris quoque actionibus interesse. Proximo quidem congiario i ipsi vidistis plerosque senes, ii qui se a divo quoque Augusto semel atque iterum accepisse congiarium narrabant e quo Colligi potest, de Corvinum 'ab illis Asinium audiri potuisse. am Corvinus in medium usque Augusti principatum, Asinius paene ad Xtremum dura vit Nec dividatis saeculum antiquos ac veteres Vocetis
Is oratores, quo eorumdem hominum aures agnoscere ac velut conjungere 6 copulare potuerunt.
XVIII. HAEC ideo praedixi, ut si qua ex horum Oratorum fama gloriaque , laus temporibus adquiritur, eamdem docerem in medio sitam, propiorem nobis quam Ser. a Galbae C. Carboni si, quosque alios antiquos merit Voca-
CENTUM ET VIGINTI ANNI Rotunde dictum. Nam inter Ciceronis mortem, Vespasiani annum sextum sunt tantum anni 17. Ei usu J Fuit haec pugna anno Urbis conditae cxciv. illum ero senem in Britannia videre non potuit, nisi post annum Urbis conditae DCCC. PROXIMO QUIDEM CONGIARIO J Biennio ante anno Vespasiani quarto Urbis conditae cccxxv , datum est illud congiarium , cujus memoria eX- fiat in nummo Domitiani, CONG. ll. COS. l. id est , Congiarium alterum Domitiano consule secundit . In nummo
quoque Titi , T. CAESAR VESPASIANUS R. P. COS. l. ex Versa parte, CONG. TER . . R. IMP. MAX. DAT id est , congiarium tertium populo Romano impensis maximus datum. De his aliisque principum Romanorum Ongiariis fusius dicetur in Notis crimen-
dationibus ad cap. 1 . Ibique illustrabitur egregium Caesareae Bibliothecae
- Cori visu 1 Corvinum Messalam,& Asinium odionem , saepe supra lau
Galba consul anno V. C. DCX, Cloquentia praestitit. At ejus orationes eiu libressunt , redolentes magis antiquitatem, quin aut Laelii, aut Scipionis , aut etiam ipsius Catonis. Itaque aearuerunt viae JIm ut appareant , teste Cicerone de claris Oratoribus , cap. I. Videa Sueto
nium in Galba, III. De eo jam dic tum supra Annal. III, 66. si C. CARBON J C. Papirius Carbo
consul fuit anno V. C. DCXXXIV. Eum Tullius , de claris Orat. cap. 27, P pellat canorum oratorem volubilem o sati et rem , atque eumdem , vehementem, alde dulcem perfacetum,
150쪽
remus. Sunt enim horridi, impolitio rudes, in r-mes, inuos utinam nulla parte imitatus esset Calvus vester , aut Coelius, aut ipse Cicero Agere enim fortius jam laudentius volo, si illud ante praedixero, mutari Cum temporibus formas quoques genera dicendi. Sic Catoni seni ' com sparatus C. Gracchus , plenior uberior sic Graccho politior Mornatior Crassus ' sic utroque distinctior, Murbanior, Maltior Cicerori Cicerone mitior Corvinus dulcior, .in verbis magis elaboratus. Ne quaero, quis disertissimus hoc interim probasse contentus sum, non esse unUna Loeloquentiae vultum, sed in illis quoque, quos vocati antiquos, plures species deprehendi nec statim deterius esse , quod diversum est vitio autem malignitatis humanae Vetera semper in laude, praesentia in fastidio esse . um dubitamus in Ventos, qui pro Catone Appium Caecum 7 magis miraren Q sorationes eius nondum satis splendi das Verbis, sed acutas, prudentiaeque plenissimas ante dixerat. CALvus EsTERJ Calvus Coelius que jam memorati supra cap. 7. CATONI pN J Quem egregie commendat Quintilianus , Insitu . Ora . XII, II. Marcus Censorius Cato, idem orator , idem hi loria conditor , idem juris, idem rerum urticarum periti blimus, interro operas militiae , tantas domi contentione , rudi saeculo iteras Graecas Etate jam declinat i didicit , ut esset hominibus dOCumento , a quoque percipi po se , qua senes concupiissent. C. GRAccuus J C. Gracchus , tribunus plebis , cum biennio eloquentia& seditionibus populum agitasset, interemptus est, L. Opimio consule, an-n Urbis conditae cxxxiii. Vide linium , XIV A. XXXIII, 3. Sect. q. Plutarchum quoque in Gracchis, pag.
Assus L. Crassus vir fuit eloquentissimus c clarissimus , teste Cicerone in Verrem III, 3. Plura adhuc de eo in libro de Oratore III, I litudammortalitate dignum ingenium, ilia humanitas , illa virtus L. Crassi, morte exstincta su ita est. Multa manem ejus di
cacitatis argumentari quorum praecla
puum est ejus dictum in Cn. Domitium Ahenobarbum LNon es mirandum, quodaneam barbam haberet , cui os ferreum cor plumbeum set Sueton in Nerone II De eo adhuc infra cap. s. COR vi Nuc Messala Corvinus, jam saepe supra laudatuS. IN Afri Dio PssEJ Velleius Paterculus II, 1 . Praesentia invidi i , prae
terita veneratione prosequimur.
anno Urbis condita CCCCXLI , cum nondum vigeret eloquentia Romana. Appii laudes paucis habet vetus marmor , cujus Inscriptionem retulit eruditus Antonius Augustinus , Dialogos de Medallas, Dialogo X, pag. qIa.
CENSOR COS BIS UICT INTERREX III PR. II. AED. CVR. II. Q. R MIL III. COMPLURA OPPIDA DE SAMNITIBUS CEPIT SABINORUM ET TUSCORVIL EXERCITUM FUDIT PACEM FIERI CUM. PYRRHO REGE PROHIBUIT IN CENSURA VIAM APPIAM. STRAVIT. ET AQUAM IN URBEM ADDUXIT AEDEM BELLONAE E CI T.