장음표시 사용
161쪽
Quod ad Ser. Galbam C. Laelium ' attinet, si quos
alios antiquorum agitare non desistit, non Xigi R defenso rem, cum fatear quaedam eloquentiae Corum, ut nascenti adhuc, nec satis adultae, defuis e. XXVI. CETERUM , omisso optimo illo persectissimo genere eloquentiae, eligenda sit forma dicendi, malim
hercule C. Gracchi i impetum , aut L. Crassi ' maturitatem quam calamistros Maecenatis , aut tinnitus Gallionis λ: adeo melius es oratorem vel hirta toga induere, quam fucatis cro meretriciis vestibus insignire. Neque enim oratorius iste , immo herculeo ne virilis quidem cultus est , quo plerique temporum nostrorum actore ita utuntur, ut lascivia verbo-vat tamen illustr. uetius artitus potuit Ciceroni eloquentiam invidere , e st sari tyrannidem non invideret, quam oderat , damnabat. C. LXL10M De Servio Galba dictum supra cap. 18. Eloquentia quoque praestitit C. Laelius , consul anno Urbis conditae cxlv. Sed & ipse antiquior atque horridior b, cium,int in dicendo varia voluntates , dele lari mihi magis antiquitate idetur, , iubenter verbis etiam uti paullo magis priscis Cicero de claris
NON Exi circi Illustr. Huetius corrigebat, non eaeigit id, vel non exigunt. C. GRAccni J Jam laudati supra Cap. 38. Eum pro stantissimo ingenio byagranti studio fuisse , nec quemquam pleniorem , uberiorem ad dicendum testatur Cicero de claris Oratoribus caP. S. L. CRAssi In Crasso erat, teste
Cicerone, loc. it. cap. 38. summa gra- Pitas, erat cum gravitate junctus facetiarum , urbanitatis oratorius , non scurriliI
lepos Latin loquendi accurata ' sine
molestid dili ens elegantiu in i ferendo
mira explicatio. CALAMisTRos MAECENA Tas iocum
hunc Taciti laudavit Pomponius Sabi-DU , mediae aetatis grammaticus. Vide Testimonia Veterum Maecenatis autem calamistros notos pariter ac ridiculos
facit Seneca , p. 3I . Videbis itaque eloquentiam ebrii hominis in Polutam , O errantem, O licentiae plenam. Maecenas in cultus . Quid turpius, re Amne sivisque
D ripa comantibus Vi e ut ne Alveum D lentribus arent, Versoque ad re-ο mittant hortos D. Quid L. Si quis fe- , minae cirro crispatae labris colum-
, baturo, In Cipitque suspirans, ut e cer- M vice laxa feratur a . . . e Nemo ty-
ο, anni M. Irremediabilis factio M. e Rimantur epulis, agenaque tentant , morbos,in saepe mortem Xigunt .... Genium festo vix suo testem ab c Te-Diuis cerei fila crepacem mo-
alam a ... cc Ocum mater aut Xor
is investiunt, Non satim , cium haec te geris , occurrit, hunc elli , qui, solutis tu
nicis, in I be semper incesperi . Sed tota haec epistola omnino legenda. Plena est rerum .in artis scribendi praeceptis
eximia. TiNNirus GALLio,isci Gravitatem tamen .r ionis laudat Sidonius Apollinaris V, p. O. Sed , corrupta Sidonii aevo eloquentia, graVitas nominabatur oratio antithetis tinniens. Oratoria Gallionis, patris, scripta memorat Quintilianus, Psit ut orat NI, I Utrum idem sit, ac Iunius Gallio , Se necae frater, de quo supra Annal. XV, 73, non satis compertum. Vere autem dixit Quintilianus, Istitui. Orat. II S.
Turni dos, ii Corruptos, O tinnulos , quo cumque alio caro eliae geriere peccari te , certum habeo non trium , ed infirmitatis i iti laborare ut corpora non robore, edi aletudine insantur,
162쪽
rum, Hevitate sententiarum , licentia compositionis,llistrionales modos exprimant: quodque vix auditu fas esse
debeat, laudis, gloriae, o ingenii loco plerique jactant,
Cantari saltarique commentarios suos. Unde oritur illa foeda praepostera , sed tamen frequens quibusdam exclamatio, ut oratores nostri tenere dicere ' histriones diserte saltare dicantur. Equidem non negaverim Cassium Severum G quem solum Aper noster nominare ausus est, si his comparetur, qui postea fuerunt, posse Oratorem Vocari, quamquam ita magna parte librorum suorum plus vis habeat, quam sangui sonis . Primu enim, contempto ordine rerum, Omissi modestia, ac pudore verborum, ipsis etiam, quibu utitur, armis incompositus, studio feriendi plerumque detectus, non pugnat, sed iXatur. Ceterum , ut dixi, sequentibus comparatus, barietate eruditionis, lepore urbanitatis .ip II
sarum virium robore, multum cetero superat quorum neminem per nominare δε velut in aciem educere sustinuit. Ego autem exspectabam, ut incusato Asinio, mortio, Calvo, aliud novum agmen produceret, pluresque, Vel certe totidem nominaret, ex quibus alium Ciceroni, alium Caesa a Ori, singulis demum singulos opponeremus. Nunc detrectasse
nominatim antiquos Oratore contentus, neminem sequentium laudare ausus est, nisi in publicum in commune Ve- Titus , credo, ne multo offenderet, si paucos excerpsisset: quotus enim quisque scholasticorum ' non hac sua per sua assione fruitur, ut se ante Ciceronem numeret, sed plane post Gabinianum XXVII. A ego non verebor nominare singulos, quo
N RE Dic RE J Id quoque queritur Plinius II, Ep. 1 . Pudet referre quor, qudmfracta pronuntiatione dicantur quibus quo in teneris clamoribus excipiantur. Plausus tantum, a sola cymbala , Ompana illis amicis desunt. CAssi UM vpRUM J De cujus ingenio vide notata supra cap. 9. QUAM ANGUINl J Bene quidem. Multum enim dabat stomacho , at color 8 gravitas orationis deerant. Inde plus ei vis, aut roboris , quam sanguinis ,
aut coloris. SCHOLAsricoRUM J Rhetorum , seu rhetorices praeceptorum ut infra cap. 29. Pos GAB1NIANUM J Tunc Oratoria
fama insignem Eusebius in Chronic. ad II Vespasiani annum Gabinianus, celeberrimi nominis rhetor , a Gai i do
163쪽
facilius, propossitis exemplis, appareat, quibus gradibus hasta sit deminuta eloquentia Appropera, inquit Matemtis , potius exsolve promis una neque enim hoc colligi desideramus , disertiores esse antiquos, quod apud me equidem in consesso est, sed causas exquirimus , quas te solitum tractare paullo ante, plane mitiore eloquentia , temporum nostrorum, miratum , antequam te Aper offenderet majores tuos lacessendo. Non sum, inquit, offensus Aprina disputatione; nec vos offendi decebit, si quid forte aures vestras Io perstringet cum sciatis hanc es e ejusmodi sermonum legem, judicium animi, citra damnum affectus , proferre. Perge , inquit Maternus, cum de antiquis loquaris, utere antiqua libertate , a qua vel magi degeneraVimus , quam ab eloquentia.
is XXVIII. ET Messala , non reconditas, Materne, CaUsas requiris , nec aut tibi ipsi, aut huic Secundo , vel huic Apro ignotas, etiamsi mihi partes adsignatis proferendi innaedium, quae omnes sentimuS. Quis enim ignorat Meloquet tiam, ceteras artes, descivisse ab ista vetere gloria, non et inopia hominum, sed desidia iuventutis, negligentia parentum, inscientia praecipientium, Moblivione moris antiqui quae mala primum in Urbe nata, mox per Italiam fusa, jam in provincias manant quamquam nostra nobi notiora sunt. Ego de Urbe, his propriis ac vernaculis vitiis a s loquar , quae natos statim excipiunt, per singulos aetatis gradus cumulantur; si prius de severitate ac disciplina majorum circa educandos formandosque liberos pauca praedixero. Jam primuna, suus cuique filius , X casta parente natUS, non in cella emptae nutricis , sed gremio ac sinu matris educaba-3 tur, cujus praecipua laus erat, tueri domum , inservire liberis. Eligebatur autem aliqua major natu propinqua, cujuSprobatis speetatisque moribus omnis ejusdem familiae soboles
SOLITUM TRAcr ΑΗΕ Vide supra i rati j imus. Intelligi tamen potest, si cap. I Q mox infra cap. 28 dc seqq. ratus sum. Vide Nola d Emendationes MIRATUs Forte emendandum vii-l ad cap. 7,
164쪽
Coram qua neque dicere fas erat, quod turpe
diectu, neque facere, quod inlionestum factu videretur. AC non studia mod curasque , sed remissiones etiam lususque puerorum, sanctitate quadam a Verecundia temperabat. Sic Corneliam Gracchorum , sic Aureliam Caesaris , sic Atiam Augusti matrem praefuisse educationibus , ac produxisse principes liberos accepimus: quae disciplina ac severitas eo per tinebat, ut sincera, integra , o nullis pravitatibus detorta, uniuscujusque natura toto statim pectore arriperet artes honestas, sive ad rem militarem, ive ad juris scientiam , si Po
ve ad eloquentiae studium inclinasset, id solum ageret, id
universum hauriret. XXIX. A nunc natus instans delegatur Graeculae alicui ancillae, cui adjungitur unus aut alter ex omnibus servis, plerumque vilissimaus, nec cuiquam serio ministerio accommo Isdatus. Horum fabulis 6 erroribus ' teneri statimin rudes animi imbuuntur. Nec quisquam in tota domo pensit habet, quid coram infante domino , aut dicat, aut faciat quando etiam ipsi parente nec probitati, neque modestiae, parvulos adsuefaciunt,
sed lasciviae in libertati per quae paullatim impudentia o
CORNELIAM GRAccuo ut Cicero de clar. Orat. cap. 27. Fuit Gracchus iligenti Cornelio matris a puero doctus , , Graecis literis eruditus e deinde cap. 18. Legimus e istolas Corneliae matris Gracchorum apparet flios non tam in matris gremio educatos, quam iri sermone matris. De laudibus Corneliae plura habet Plutarchus in Graccla pag. 8ῖ s. Et salua Romae possit , de qua linius XXXIV, 6. 6tant Catonis in censui dvociferationes , mulieribus Romanis in provinciis salua poni me tamen potuit inhibere, quo minuis Romae qu9que P0Πeremur, scuti Cornelio Gracchorum matri, quae fuit
Africani Scipionis majoris θ prioris sita. Sedens huic posita, soleisque sine amento id est , sine loron in lignis , in Metelli
public porticu quae latuet nunc es in Octavio operibus.' AURE1 1AM Cas Ris J Aurelia C. Iulii Caesaris, dictatoris, mater. Vide Stemma Caesarum, num . . AT 1 AM De Atia, Augusti matre, dictum quoque in Stemmate Caesarum,
ET ERROR 1BUs mac de re , sicut de ceteris omnibus , quae ad Optimam liberorum educationem pertinent, Vide Plutarchum , Om. ΙΙ. Pag. I. Ues παι'
INFANTE Douiso J Egregie Juvenalis, Satyr. XIV, - -
Nil dictu foedum visuque haec limina tangat, Intra quae puer est procul hinc, procul inde puellae Lensenum , O canrus pernoctantis parasiti Maxima debetis puero reνerentia. Si quid Turpe paras , nec tu pueri contempseris annos rSed peccatur obsistat tibi lius infatu.
Alia plurima c egregia de hoc argu mento ibidem vide. LiBERTAT J Libertatem pro licentia effrenique libidine usurpavit quoque Tullius.
165쪽
irrepit sui alienique contemptus. Jam ver , propria dc peculiaria liuius Urbis vitia paene in utero matris concipi mihi videntur , histrionalis favor gladiatorum equorumque studia: quibus occupatus Mobsessu animus quantuluna loci bonis artibus relinquit ' quotum quemque in Veneris , qui domi quidquam aliud loquatur quos alios adolescentulorum sermones excipimus, si quando auditoria intravimus me praeceptores quidem ullas crebriores cum auditoribus suis fabulas habent colligunt enim discipulos non severitate disciplinae,1 nec ingenii Xperimento , sed ambitione salutantium ,
illecebris adulationis Transeo prima discentium elementa in quibus d ipsis parum elaboratur nec in auctoribus cognoscendis, nec in evolvenda antiquitate, nec in notitia vel rerum, vel hominum , vel temporum, satis operae insumitur :Is sed expetuntur , quos rhetoras Vocant : quorum pro sessio quando primum in hanc Urbem introducta sit, quamque nullam apud majores nostros auctoritatem habuerit, statim do-
XXX. REFERAM necesse est animum ad eam discipli-
2 nam, qua Us S esse eos Oratores accepimus, quorum in sini
tus labor, quotidiana meditatio, in omni genere studio
rum Xercitationes, ipsorum etiam continentur libris Notus
cst nobis utique Ciceronis liber, qui Brutus ' inscribitur, in
Cujus Xtrema parte, iam prior commemorationem Vetertim
a oratorum habet sua initia , suos gradus, suae eloquentia Velut quamdam educationem refert se apud Q. Mucium
y Η1sTRIONALis A vostri Qui Romae vigebat maxime. Inde Petronius in Satyrico, cap. 1, studiosum juvenem mo
net, Neve plausor inscenὰ Sedeat redemptus histrioniae addicitus. AMBi Tio NE SALUTANTIUM male
salutantium. Optime emendant Acidalius Schelius d Schultingius . salutari0Πum. Praeceptores enim salutabant parentes, liberis adulabantur, sicque discipulos cossi gebant.
STATIM Docur RoJ Vide infra cap. ῖs. , BRUTUs Nsc Ri Bi TURDExistat adhuc liber optimus, nec umquam satis lati dandus legendusque , qui Brutus, seu de claris Oratoribus , inscribitur. , Q. Muciu J Quintum Muci uim Scaevolam de quo Cicero , de claris Ora . cap. 89 , Ego autem , juris cruri s ludis multum operae dabam Q. Sca Polae P. F. Memoratur quoque in Digest libr. l. it. . de Origine uris, Leg. 2. TPomponis, num 4I
166쪽
jus civile didicisseri apud Philonem cademicum apud
Diodotum Stoicum ' omnes philosophiae partes penitus halisisse neque his doctoribus Contentum , quorum ei copia in Urbe contigerat, Achaiam quoque insitam peragrasse, ut
omnem omnium artium arietatem complecteretur. Itaque
hercule in libris Ciceronis deprehendere licet , non geo
metriae, non musicae, non grammaticae , non denique ullius
ingenuae artis scientiam ei defuisse. Ide dialecticae subtilitatem , ille moralis partis utilitatem , ille rerum motus causasque cognovit ita enim est, optimi viri, ita ex multa ira eruditione, e pluribus artibus, Momniuna rerum scientia, exundat e exuberat illa admirabilis eloquentia neque oratoris vis, facultas, sicut ceterarum rerum, angustis irevibus terminis cluditur sed is est orator, qui de omni quae Diione pulchre, Mornate, ad persuadendum apte dicere, spro dignitate rerum , ad utilitatem temporum, cum Voluptate audientium possit.
XXXI. Haec sibi illi veteres persuadebant: ad haec essicienda intelligebant opus esse, non ut rhetorum scholis de
clamarent, ne ut fictis, ne ullo modo ad Veritatem acce a odentibus, controversiis si linguam modo MVOcem Xercerent,
sed ut his artibus pectus implerent, in quibus de bonis ac
PRILONEM cADEM1cu J Cicero Ioc cit. Eodemque tempore, cum prinCVS Academiae Philo. . . Romam eni Dei, totum ei me tradidi. Dion OTUM STO1cUM J Quem laudat Cicero , ibid. cap. so, Eram Cum Stoico Diodoto. . . a quo cum in aliis rebus, tum studiosissim e in dialeciti Lexercebar. CONTENTUM J Cicero ibid. cap. pr. Itaque eum ille biennium versatus in causis, , jam in foro celebratum meum nomen esset, Rom sum pro se ius. Qim veni Dem Athenas , sex mense cum Antiocho , et eris Academiae nobilissimo G prudenti sermo philosop)ho, fui. . . . Esdem tamen tempore Athenis apud Demetrium Θ-rum eterem , non ignobilem dicendi magis trum, studios exercere solebam. arae mea tota peragrata es, cum summis quidem oratoribus , quibuscum exercebar ipsis lubentibus. D1ΑLΕcric AJ De qua Quintilianus, In litui. Orat. XIV, 2 , Haec pars dialectica, spe illam dicere malimus disputatricem, est utilis saepe , nitionibus, se comprehensionibus , O separandis , quae sunt disserentia , , resolνenda ambieuitate, , di tinguendo , dipidendo, iliciena , in
pli arido .... Iam quidem pars illa moralis. quae dicitur Ethice, certe tota oratori ega Commodata.
MORALI PARTIS J Cicero, de Fato, cap. I. No eam partem philosophis , de moribus appellare solemus r sed decet augentem linguam Latinam nominare moralem. CONTROvER si1s Quales adhuc exstant Senecae controversiae, dc Quintiliani declamLtiones.
167쪽
DIALOGUS DE ORATORIBUS. issmalis, de honesto ac turpi, de justo ciniusto disputatur. Haec enim est oratori subjecta ad dicendunt materia Nam in judiciis fere de aequitate, in deliberationibus de honestate di
cimus, ita ut plerumque haec ipsa invicem misceantur de quibus copiose, varie, ornate nemo dicere potest, nisii qui cognovit naturam humanam, Vim virtutum, pravita temque vitiorum, intellectum eorum, quae nec in virtutibus, neque in vitiis numerantur. Ex his fontibus etiam illa
profluunt, ut facilius iram judicis vel instiget, vel leniat, Io qui scit quid ira promptius ad miserationem impellat, qui scit quid sit misericordia, quibus animi motibus concite-
tur. In his artibus ' exercitationibusque versatus Orator, sive
apud infestos, sive apud cupidos, sive apud invidentes, silveapud tristes, sive apud timentes dicendum habuerit, tenebit
ks habenas animorum: dc prout cujusque natura postulabit, adhibebit manum, de temperabit orationem, parato omni insetrumento, d ad omnem usum repositio. Sunt apud quos adstrictum, di collectum singula statim argumenta concludens dicendi genus, plus fidei meretur apud hos dedisseas operam dialecticae proficiet. Alios fusa , aequalis, ex Communibus ducta sensibus oratio, magis delectat ad hos permovendos mutuabimur a Peripateticis aptos, Min omnem disputationem paratos an locos . Dabunt Academici pugnacitatem ' Plato altitudinem, Xenophon jucundita- a tem ne Epicuri quidem Metrodori honestas quasdam X- clamationes adsumere, hisque, prout res poscet, uti, alter
His Rrillus J Nec aliter Petronius , ita Satyrico , Cap. s.
Mox 2 Socratiso planus grege , mittat habenas Liber, O ingentis quatiat Demosthenis arma.
Muru Ei Mum P RapAT Tici. JVide Notas, mendationes ad cap. PARATos A Locos His de locis libros octo Topicorum edidit Aristote les, Peripateticorum princeps. Vide M. Ciceronem, Topic cap. I 4.' ACADLMici PUGNAciTATEM J academicis enim mos est in utramque Irtem di ferendi quod ad exercitationem s0rensium causarum proxime accedit. Quintilianus , Institus Ora . li, r. Quaenam philosoplaice secta magis ad eloquentiam conferat ibi expendit. Peripateti cam, Academicam anteponebat i cero libr. il , de Oratore.
πιιτα ερα appellabat Epicurus , iisque saepissime utebatur Exempla suppedi
168쪽
num erit oratori neque enim sapientem informamus, neque Stoicorum civitatem , sed eum, qui non quasdam artes au
dire sed omnes liberaliter debet. Ideoque iuris civilis
scientiam veteres oratores comprehendebant, et grammatica, nausica, o geometria imbuebantur. Incidunt enim causae tu sTimae quidem, ac paene omnes, quibus uris notitia desiider, tur pleraeque autem, in quibus hae quoque scientia requi
XXXII. g quisquam respondeat lassicere ut ad tempus simplex quiddam uniforme doceamur. Primum enim Poaliter utimur propriis, aliter commodatis longeque interesse manifestum est , possideat quis quae profert, an mutuetur. Deinde ipsa multarum artium scientia etiam aliud agentes nos ornat, atque ubi minime credas, eminetin excellit Isque non doctus modo, prudens auditor, sed etiam popii Is
tus intelligit ac statim ita laude prosequitur, ut legitime
studuisse, ut per omnes eloquentia numeros isse, ut denique Oratorem etiam fateatur: quem non posse aliter exsistere, nec exstitis umquam confirmo, nisi eum , qui, tamquam in aciem omnibus armis instructus, sic in forum omnibus ar Iotibus armatus exierit quod adeo negligitur ab horum temporum disertis, ut in actionibus eorum ex quoque quotidiani sermonis , foeda ac pudenda vitia deprehendantur, ut ignorent leges, non teneant senatusconsulta, jus civitatis ultro derideant sapientiae ver studium .praecepta prudentium assenitus resormident, in paucissimos sensus, angustas sententias detrudant eloquentiam, velut Xpulsam regno suo ut quae olim omnium artium domina pulcherrimo comitatu pectora implebat, nunc circumcisa, amputata, me appa
tat vita Epicuri apud Diogenem Laertium , libr. o. Vide quoque notas Casauboni , cap. 1. Metrodorus autem discipulus fuit Epicuri. Utriusque herma, conjunctis capitibus, repertus est anno 1743 Romae in Liberiante Basilicae fundamentis, ut docet P. Galeotti, Ficoroni Gemma illus tratae, pag.
cum tempus resque postulant, simplicia quaedam muniformia artium Priamcipia a peritis doceat tr.
169쪽
ratu, sine honore, paene diXerim sine ingenuitate ' , quasi una ex sordidissimis artificiis, discatur. Ego hanc primam
praecipuam causam arbitror, cur tantum ab eloquentia antiquorum oratorum reces erimus. Si testes desiderantur, quos
potiores nominabo, quam apud Graecos Demosthenem quem studiosisimum Platonis auditorem fuis e memoriae proditum es R. Et Cicero his, ut opinor, refert Verbis, rufytii ita eloqtientia fecerit, id δε ora Ietorum . . Academiae nariis confectitiam. Sunt aliae ausu magnae graves, quas aio vobis aperiri aequum est , quoniam quidem ego jam meum
munus explevi, , quod mihi in consuetudine est , satis multos ostendi qui si forte hoc audirent i , certum habeo dicturos, me, dum jurisin philosophiae scientiam, tamquam oratori neces ariam, laudo, ineptiis meis plausis e. a XXXIII. ET Maternus , mihi quidem, inquit, suscep
tum a te munus de peregis e nondum videris, ut inchoasse tantum, di velut vestigia a lineamenta quaedam ostendisse videaris. Nam quibus instrui veteres oratores soliti sint, di xisti, differentiamque nostrae desidiae inscientiae adversus no acerrima dc fecundissima eorum studia demonstrasti cetera CXspecto, ut, quemadmodum e te didici quid aut illi se irent, aut nos nesciamus, ita hoc quoque cognoscam, quibus exercitationibus juvenes jam, Orum ingres4 confirmare Malere ingenia sua soliti sint neque enim arte 5 scienti tia, sed longe magis facultate ' eloquentiam contineri, nec tu, puto, abnues, significare vultu videntur. Deinde
SINE INGERUITATE J Ingenuitas ser i eques vituti opponitur. Ingenui itini, qui ei ta , se in atre liber nati sunt, Digest libr. I. Tit. 1. de Statu hominum. Leg. s. eX
prodit Quintilianus , Institui. Orat. XII,
2. Constat Demosthenem, principem myrium Graeciae oratorum , dedi se operam Platoni. am M. Tullius , non tantum se debere scholis rhetorum , quantum Cad
inio spatiis , frequenter ipse testatus est.
Neque se tarit in eo umquam fudi et uber ta , si ingeniumsuum consepto ori , non ipsius naturiae nibus terminales. Hoc AUDIRENT IMallem, forte hae
' AcuLTATE Facultate dicendi. Sic ab Asinio Pollione egregie dictum
Commode agendo jactum est, ut saepe age' rem sape agendo , ut minus cornmod rquias ilicet asiduitate nimi afacilias magis quam faculta , nec ducit, sed temerit Sparatur. Eacultatem quoque Pro Xt in
170쪽
cuna per quoque o Secundus idem annuissent, Messala,
quasi rursus incipiens Quoniam initia, semina veteris eloquentia satis demonstrasse videor, docendo quibus artibus antiqui oratores institui erudirique soliti sinat, persequar nunc exer- Citationes eorun , quamquam ipsit artibus inest exercitatio , ς nec quisquam percipere tot reconditas, aut tam varias re potest, nisi ut scientiae meditatio , meditationi facultas, facultativis eloquentiae accedat per quae colligitur eamdem esse rationem, percipiendi, quae proferas, proserendi, quae perceperis : sed si cui obscuriora haec videntur, isque scientiam iis ab exercitatione separat, id certe concedet, instructum cplenum his artibus animum, longe paratiorem ad eas Xer-
Citationes Venturum, quae propriae circa oratoriam ' videntur.
XXXIV. ERGO apud majores nostro juvenis ille, qui
foro 6 eloquentiae parabatur, imbutus jam domestica disci is plina, resertus honestis studiis, deducebatur a patre, vel a propinquis, ad eum oratorem, qui principem in civitate lo-Cum obtinebat hun sectari, hunc prosequi, hujus omnibus dictionibus interesse, sive in judiciis, sive in concionibus adsuescebat, ita ut altercationes quoque excipere, Gurgiis ointeresse , utque si dixerim , pugnare in proelio disceret magnus e hoc usus, multum Constantiae, plurimum judicii juvenibus statim contingebat, in media luce studentibus, adique inter ipsa discrimina, ubi nemo impune stulte aliquid
aut contrarie dicit, quominus 5 judex respuat, Madversa asylus exprobret, ipsi denique advocati aspernentur. Igitur Vera statim 6 incorrupta eloquentia imbuebantur id quamquam
unum sequerentur, tamen omnes ejusdem aetatis patronos in
plurimis c caussis 6 judiciis cognoscebant: habebantque ipsius populi diversissimarum aurium copiam, ecqua facile de Ioprehenderent quid in quoque vel probaretur, vel displiceret. Ita ne praeceptor deerat optimus quidem dc electissimus
porali dicendi facilitate usurpavit Quin i isti .cilianus, Institu . Ora II. RopR1 ς cIRc ORATORIAMIEmem Nisi uri Mallet Illustr. Huetius, i dandum videtur, propriae oratorum. Vide