Jacobi Friderici Ludovici ... Usus practicus distinctionum juridicarum, juxta ordinem digestorum adornatus. Pars 1. 3. Pars 1. Priores 13. libros exhibens

발행: 1711년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류:

101쪽

Uasi Litiscontestatio inducitur propter rei in non respondendo Contumaciam: ver fit vel oretenus, 'el in strietis. In quasi Litis- ontestatione extra Saxoniam saltem fingitur. quod Reus negative responderit, in Saxoniastiam afirmative. Vera autem interdum aDila live, interdum negative fit. Ceterum utriusque effectus unus est idemque in causis

& minus IolennGn. LOlennis requiritur in causis ordinariis & sup-

Q ponit contradictionem directam eorum, quae ab Actore adferuntur. Minus sblennis Colligitur ex Omni actu contradictorio, v. gr.

Inter L. C. generalem & dpecialem.

Einta ius commune & pr in hodiernam e . Jtra Saxoniam idem est, an quis speriatim ad

singula libelli puncta, an verogeseraliter: neg., aerata, prout narrantur , ad tosum libellum re-

ondeat. Vsuν tamen. diiunctionis in foris:

102쪽

amnicis deprehenditur ; quippe in quibus . seueralis Litiscon statio non admittitur. DISTINCTIO XIII.

Inter L. C. a malivam Sc negat .

X ativa proprie est Litiscontestatio. Cir

ea assirmativam distinguendum: Aut reus simpliciter siletur intentionem actoris, aut eX- septionem peremptoriam adnectit. Prior, casu noti potest diei L. C. quia nulla lis amplius adest; secus casu posteriori, & tunc retis onus probandi in se suscipere tenetur, vivi Struv. iuris . Rom. Germ. I. . Tit. p. g. aq

PUr fit, postquam exceptiones dilatoriae decisis fuerunt: eventualis ipsis hisce diluxoriis 1latim adneretur. Usus in Saxonia soexerit. Ibi enim statim L. C. exceptionibuS 2 subjicienda, nisi reus in expensas condo Tmari velit. . . Extra Saxoniam vero perindust, sive pura sit, sive eventualis latiscontestMi . Utraque etiam alias eundem post seir

103쪽

unde etiam fugiens appellari solet. I igendo judice competente non ad Actorem . sed ad reum respicitur. Rei partes semper sunt favorabiliores, quam Actoris, I. I de R. Lunde si uterque aequales attulit probationes, in dubio in favorem Rei pronunciandum .

Struv. S. L. C. M. u. th. V. Actor Probare manetur, non reus. Hic enim licet nihil pro- haverit, vel in probando defecerit, tamen a silvitur More non probante, . . C. deindend. MasCard. de probat. eouctus num. y7. Prodefensione Rei admittuntur testes inhabiles, non autem ad intentionem Actoris proba dam , Farina . quas. D. aeum. sto.seqq. Brutanem. Proc. civ. c. ao. Num. a . Reo plures dilationes dantur, quam Actori, s. L 1. de feriis σ di. De. Sc.

contractis, delicti & continentiae caucarum. Forum domicilii est generale, quia in eo actiones restes & personales, ex Contractu

&delicto, institui possunt ' Reliqua sunt o

DISTINCTIO XVII. Inter Domicilium originis oe habita

PRius de iure civili erat immutabile, unde in eo semper quis conveniri poterat,quam-

104쪽

DE JUDICIIS. φι

, ' vis alio loco habitaret, ι.ε. pr. ου G. .F. ad mul meip. posteriuS autem pro lubitu toties mut tur, quotieS Placuerit. Hodie vero iuxta DD. consensum haec distinctio usum amplius non iliabet, cum postquam aliquis domicilium suaum ex loco originis aliorsum transtulit, do is cilium originis no' amplius attendatur , vid.

DISTINCTIO XIIX.

In Domicilium commune et peculiare. '

Commune erat Roma, Lo . ad munisi iquo omnes ex toto imperio Romano con- . veniri poterant. Hodie tale non amplius harbemus est sic usus distinctionis est nullus. sta tuum subditi enim licet Viennae deprehendantur, non tamen ibi conveniri possunt,quia eo ipso superioritati territoriali praejudicium inserretur. Et quamvis porro lubditi Bran-denburgici Berolini deprehendantur, illi tamen nec ibi sorum sortiuntur, quia sic beneficium primae instantiae amitterent, vid. Ordin. Camer. p. a. Titi t. f. es sollen aul. Illustr. . . Stryh. Us m . F. h. t. s. U.

. DISTINCTIO XIX. inter domicilium voluntarium et ne- 'cessarium,

PRius mutatur pro lubitu, non autem posserius, cuius exemplum in uxore, relegato ad Mertam insulam,&c. DD

105쪽

Inter officium judicis nobile et me

cenarrum.

1 Rius exercetur, licet actor non adsit, scil- cet in causis criminalibus atrocioribus acliaudam denunciationem, vel praecedontem se main publicam. Hic enim publicum interesse praecipue versatur. E contrario autem, ubi eausa mere civilis ost & privatam utilitatem respicit, ibi exercetur officium mer enarium. Quamdiu enim creditor Iudicem non impi , rat, tamdiu Judex etiam quiescit. Dicis san; at tamen potest esse pauper aliquis, Cui non suppetunt sumtus in processum impen dendi, ergo tunc Judex ex ossicio nobili pro cedet ; sed ne tunc quidem eum hoc iacere posse, respondeo. Potest enim pauper aliuramentum paupertatis te offerre eoque praestito omnia in judicio gratis oblitiet, quod dum non facit, sibi imputet. Omnino itaque hoc respectu hujus distinctionis adhuc est uissus. Et judex , qui in caussis mere privatis ex Olficio procedere vellet, se suspectum redderet. Dico usum distinctionis esse hoc respectu. Quod si unim ossicium nobile dichur, quoa Praetor; mercenarium autem, quod juderapedaneus' exercebat: sacile largior, distinctio- . nem hodie applicari non POM.. . .

LIR. V.

106쪽

DISTINCTIO L

II Re posterior pinguior est priori. Per

querelam enim inossiciosi regulatiter sola heredis institutio rescinditur, legata autem, fideicommissa, Tutoris datio, &ili quae alia sunt capitula, subsistunt; ast querela nullitatis & principale & accessoria in t flamentis removet, v. doctrin. A. de injust. t. serit. F. II. Querela inossiciosi praescribitur quinquennio, a g. L I. g. ff. h. e. querela nullistatis autem, tanquam remedium juris civilis , triginta annis demum. Qui testamentum tanquam inossiciosum impugnavit & non obtinuit, ille omnia emolumenta in testamento relicta amittit &Fiscus ea sibi capit, L M. . dasiis, qua ut index. secus est,' si testamentuin nullum dicit, L s. f. LΤ. eod. I Nullum autem dicitur, quoties quid ex solennitatibus deficit, vel inhabilitas in persona testatoris aditu

it. Adde, quod querela nullitatis in heredes transeat, non autem quotalὸ inossiciosi ι rat

107쪽

Inter Actionem suppletoriam, e expletoriani s querelam inofficiosi .

DRior locum habet, quoties aliquid, licet edi iam minimum sit, hereditatis titulo in testa mento relictum seit h. a. posterior, si tibhil. Prior ergo heredis institutionem integram non rescindit, bene tamen Posterior. Prior iterum durat 3o. annis, quia eri remedium juris civilis, posterior, ut modo dictum, quinquennio saltem.

later Querelam ab Asendentibin'misseniantibus, oec non a Fraιribus

institutam. Ratrum querela totum testamentum,etiam' legata & reliqua evertit, in Nov. M. e. 47. enim ius vetus non mutatum , de quo in M. F. h. t. quod tamen quoad descendentes kascendentes factum in eis. Nov. t . e. in s

De Hereditatis petitionibus.

DIs TINCTIO I. Inter Hereditatis petitionem Asilem ,

Pratoriam, sive possessoriam ae Ad L

Dictis

108쪽

ins licet e

' Isserunt hae species quidem diversqs eoneeptu ,.verum si ad modum proce- dendi & emctum respiciamus, utrobiisque nihil interest, nisi forsan hoc adserre velis, quod is, qui fideicommissaria hereditatis petitiope utitur , dodrantem saltem consequae , reliqua autem totam heroditatemς -

De Rei vindicatione & publiciana

in rem actione.

Isserunt hae duae actiones primo rarimis causa e cientis, qui d rei vindicatio ex iure.civili, publiciana autem actio ex iure Praetorio descendat, ς. . I. is a I. Sed haec ditarentia parum utilitatis in foro praebet, cum ratione obligationis apud nos interutrumque jus, Praetorium & civile, nulla deprehendatur disparitatis ratio. Usus ergo in probatione sese exerit. Scilicet in rei vindicatione ipsum dominium praecise probari debet, quod admodum difficile est; sed vero in acti one publiciana sufficit, modo Actor probare

queat, se titulo ad transferendum dominium . Horem controversam comparasse, Lis q. h. Lin rei vindicatione ergo ita formatur medius

terminus in libello: in redim daan inui diest

109쪽

Sale iure dominii ιustaudit; : in publiciana e contrario se entem in modum : agenn mi esunn nuti Nel. Sale jure Dominii vel rues ιuo Fluit hine usius practicus, ut Advo- η catus libellum formaturus posteriori potius, quam priori sormula utatur. LIB. V1. 'TIT. 11L . ,

Si ager vectigalis, id est, Empli

AD emphyleusin ecclesiasticam coiissim

endam scriptura per modum essenti lis requisiti exigitur, quod in omnibus contraetibus ecclesiarum ita obtinet, L ιδ. Auth. me μου. C de ra. Melessed in emphytevui civili solus consensus sussicit. Deinde empli levsis ecclesiastica amittitur, si emphylevis Caanonem per biennium non solvit; sed in civili triennium Observatur, , . t. a. C. de fur. ε- -pΘt. Nov. . c. s. F. a. Olim quoque empli levsis ecclesiastica ultra nepotes non extende-- hatur, Nor. 7. e. s. quod tamen postea mutu tum in Nov. Iao. c. 6. S. r. & de jure Canonico per seris, eccles non alien.

110쪽

scendentes primi acquirentis ; posterior 1utem, quae pro M Mibus constituitur, ad quo durique heredes transit, vid. Struv. S. I. Q

DIST. i.

Inter Usumfructum causatim o

PRior competit domino in re propria fr

non est servitus, propria enim res nemini servit. Posterior in re aliena constituitur & est illa servitus personalis, de qua in ' h. t. agitur. Termini huius distinctionis in venti sunt a DD. grillis metaphysicis adsvetis ρ & rem , ut puto, non faciunt clariorem, sedit magis intricatam, quia sine iisdem res melius potuisset explicari. Idem est judicium me- si um de Logicis & Metaphysicis iuridicis, quae aio nonnullis ad confusionem studiosae juventutis eonseribillantur. pl: G ' DIA

SEARCH

MENU NAVIGATION