장음표시 사용
31쪽
DE I v RE CIRCA IEI v NANTESstimere non potest , utatur: tantum υι ieiunium usque ad vesperum solenniter celebreι, ct υιnum non ad ebrieωιem o I Iunium sed ad resectionem corporis sui humat. Non ergo abstinen .a abstinentiatia & remmum eodem semper loco habebantur, ted ad- .isiva mi huc nonnunquam distinguebantur. Simili fere lege CHRO D OG A N G v s episcopus Metensis; cui vita canonica Orotum suum debet,clericos suos constringere voluit in canOnibus, iis praescriptis. Nam in c. H. apud HΛnDv IN v MMIm. IV. cone. p. IIIp. ita edixit: decernimus, in iliis XL diebus ame pascha cum omni puritate mentu O corporis vo-- sex clerus , Deo rubente, in quantum poteris, se custodiari De tibi autem O potus perceptiove, in quantum Deus auxilium dederis, parcitatem habeam. i. e. ut quoIidie, eXce- ptis dominicis diebus, a capite quadragesimae usque ad S. pysicha post dictam vesperam in refectione semper remiantes ob idis cibis sie abstineanι vel potu, Aut episcopus cum ra-ιione constituerit. Notum est, epitCopum Metensem vi. Iam monasticam clero cathedralis ecclesiae obtrusisse, ad- coque ieiunia haea cum abstinentis monachis inprimis usitata ei praescripsisse. . Cum enim laici tot ieiuniis diuturnis constringi non commode potuerint, iis tandem post aliquot secula sola lex abstinentiae sub titulo ieiunii praescripta, vera autem ieiunia monachis & canonicis relicta quod osterius videntur, Cum abstinentia. Dixi, tandem laicis solam le- euincitur gem abstinentiae suffecisse, quantum enim fieri poterat, etiam his ieiunia cum abstinentia demandata sunt, ut vel ex N I C o L A II. Melpons ad consuis. Bulgar. apud HARD vim tom. V. concit. p. Π liquet, ubi adhuc ieiunia eum ab- sinentia ita coniungit, ut appareat, usque ad vesperam ieiunium durasse, & in ipsa coena legem abstinentiae obis seruari debuisse in freta feria omnis hebdomadae se in cun- ais vigillam insignium Jestiuitatum. In LL. eccL CANvTI regis apud EvNDEM eis. I. p. sto . eadem praxis adhuc occurrit: malum qnidem est ante prandium coenam ieiunii instituti tempore quidquam cibι sumere, praus tumeu
32쪽
comesa carne se ipsum foedaret Iehinabant ergo usque adseram vesperam: qua veniente, coena, quae hic pranium per abusum vocatur, ut recte annotot ΗΑ KDUIN vs,
in magna abstinentia peragenda erat, sine carne aliisque lautioribus cibis. Ita ieiuniam per plura secula cum abstinen- tiae lege conivnelum fuit, ut adhuc in concit Mogistin, de anno c. 07. in digitatur ; sola autem abstinentia pro prie ieiunium dicta haud fuit, nisi postquam, ut dictum est, euentus docuit , tam durissimam ieiunii legem per XL. dies aliisque statis temporibus iugumcintolerabile esse, cuius obseruantia, multiplicatis ieiuniis, in paucissi- 4moue cadere poterat, quo ipso faetum, ut teluma Pleraque
ad solam obstinentiam fuerint restricta. . i .
g. XXVIII. Videlicet ieiuniorum dies pedetentim Species Aro admodum aucti sunt,&in insignem ercreuerunt numerum.=um muni Aut aschale est antiquissimum, veneris ante pascha ce- malebratum . quod adhuc hodie in obstinentia de ieiunio tam si x pS OVrz catholicis quam protestantibus reste in plerisque locis Peragitur. Aequum enim' pium que est ut hoc die in lu- Au & moerore vivamus, unde sua sponte ieiunia sequuntur, quem tristissima passio saluatoris nostri insignivit.Paulo serius quadragessima e spatium et Rccessit, olim rigoro se quadragon. Obseruandum, non tantum in abstinentia, sed etiam in tem Diste, iunio, quod hodie in ecclesia Romana su hiarum, sola illa retenta. Neque una tantum quadragesima ubique obseruata: tres per annum alicubi oli in receptae fuere , ut apud , Francos, ceu docet lib. VL capitul. rv. apud BALVE tom. Od is γλI. capistit . p. Iterum admoueant sacerdoteles, ut ieiu- ώμ dum locis via tria legitima in anno agantar, i. e. XL dies ante natiun tripse Dic trarem diuini, ct XL dies ante pascha, ubi decimas annisioianimus, se post pentecostes XL dies. siuanquam enim noπnti a ex his canonica priuentur auctoriIate, nobis tamen omnibus simul propter consetudinem plebis O parentum aurorum morem haec obseruare, ut figerius comprehensum est, conue-
-. Additur: O licet omnisius diebus orare o obstinere
33쪽
conueniat, his tameu temporibus amplius ieiuniis se poeni ' sentIaeseruire oportet. Praeter ab liventiam in his qua drages mis .simul ieiunium praecipitur, quod indicat, ieiu-ma in io la abstinentia non constitisse. Harum trium quadragesimarum institutum monachis deberi probabile est. quippe qui olim pro austeritate vitae, cui dediti erant, etiam ieiuniis crebrioribus inclarescere voluere, ut docet MARTE NE de antiq. monach. risibin lib. III. c. t. p. 3M.AM. Ad horum formam compositi sunt a CHRODO GANGOea nisi, inde non mirandum, quod, in canonibia suis, ab. HARD UINO Iom. IV. c. ao. p. Πυ. relatis, triplicem hanc quadragesimam itidem suo clero praescripserit, ut in his us-.que ad horam novam ieiunarent,& praeterea ex carnibus ab sinerent. Peculiarem traelatum de onctis tribus quadragesimis seculo VI. scripsit ANASTA si v S S NAITA, re
latus inter COTELER I monumenta ecclesi graec. tom. IIL V. Garpitq re eos, qui inuemam se monachorum easdem,
olim iam persuasissimum habebant, quo tamen nihil verius dici potuit. A monachis pedetentim ad laicos transiere per episcoporum suggestionem , qui saepe numeroco tem 'estate ex monasteriis petebantur, & mores monasticos fidelibus inculcabant , unde otiam in capitularibus horum obseruantia non tantum confirmata, sed aliis quo-qMe monumentis illustrata & exornata est ab EDM v NDO MARTE NE est. ιρ. ac . Conf. ili. D N. in I L D v O G E L de eo quod iusi est circa temp. quadrages. c. ε. S. . q. Inder fluxisse arbitror ieiunium aduentus, quod etiam Romana 'ecclesia receperat teste I NNOCENT IOIlI. in c. a. d. obsera. ieitin. ibi: ieiunium, apud nos in aduentu domini agitur, quip- Pe quod est qua trage a ante natalem, vel saltim eius loco obseruatur. ReiaηIum rua- S. XXIX. Statis hisce ieiuniis etiam accessit ieiuniam ruor tempo. Quatuor te oriam, quo unumquodque trimestre anni ini- μ' tiatur. Dies, quo auspicia sua habent, vulgo hodie vocanLur quoteoiber, ct in Calendarito notari t solent regula
34쪽
riter, atque olim admodum variarunt, ut obseruat,DAL-L AE M s de ieiun. lib. im c. 7. Primordia eius incerta sunt, ut non dissilentur PFANNER, cit. obf. VI. S. M. DA L-L AE v S ciι. I. aliique , quamuis fabulas narrent, qui ea et ab instituto apostolico deducunt. C A Lix To PseudO-I S I DOR vs horum institutionem attribuit, , idque ex eo re
petiit GRATIA Nus in c. r. D. α Ieiunium, quod ter i namo apud nos celebrare didicisti forsan tres quadragesimas intestigit conuenientim nunc per quatuor tempora, si mi decernimus vis cui annus per quatuor voluitur tempora c O nos quatertium solenne agamus ieiunium per anni quatuor tempora. Non adeo improbabile est, occasione iudaicorum ieiuniorum hoc ieiunium esse a Romana ecclesia praescriptum, & huius ad exemplum reliquas tandem ecclesias compositas fuisse. Habuisse enim Romanam ecclesiam propria ieiunia , uti Montanistas , nemo negabit, quae ex moribus Iudaeorum traxit antiquis, utpote quo. rum 4ugum reducere .studuit. :Habuere vero Iudaei quatuor ieiunia, mentis quarti, quinii, septimi dc decimi , teste
ZACHARIA VII. s. v. R ET AN D. in antiq. Hebraeor. p. IV. c. m. s. si Explicat & illustrat haec quatuor ieiunia iudaica MIERONYMus in c. 7. D. τε quae quamuis eius itempore nondum obseruata fuerint; seculo tamen V. aliquam praxin in ecclesia Romana habuisse videntur. Indieat id apsum L Eo, relatus in c. 1 dist. 71. Huius obseruanaiae uti setas, diutiti mi, in ecclesiosicis praeeipue es consiluta ieiuniis, quae ex doctrina S. Spiritus ira per totius anni eireulum distributa sunt, vι Iex abstinentiae omnibus sis adscripta ιemporibus. Siquidem ieiunium vernam inquadragesima, aestuum in pentecoste, autumnale in mense δε-himo qui apud nos est Octobeo h emale autem in hoe, quies deei scelebramuri En iudaicos mores, reductos ab episcopo Romano, expresse fatente,septimi &decimi mensis ieiunia, iudaeis propria, ipsius aeuo iam re
stituta fuit in locum autem ieiunii mensis rit&stinis E quadra
35쪽
quadrages male & pentecostale fuisse surrogatum, ut quain
' , tuor haec tempora si non in totum, ad minimumsecundum quid iudaica ieiunia referrent. . misa Misaii g. XXX. Fontem aperui et nunc addenda insignis. .s a muratio. eius mutatio. Quatuor tempora anni ieiuniis esse consecranda, ex disciplina iudaeorum crediderunt, non tamen praecise mensibus a iudaeis assignatis inhaerendum, qui pe qui singulares suas rationes, ab HIERON TMo adductas in c. p. cit. habuere. Paulatim ergo quidam alios subsiluerunt menses, eosque inprimis, qui singulorum tri- mestrium Primi sunt, Vt ita singulae partes anni per iei
nia consecrarentur. In concilio Moguntino anno σω. ha hito c. y .a GRATIANO relato in c. a. D. o. haec immutatio iam deprehenditur: ca Τιιuimus,us quatuor tempo anni ab omnibus communi ieiunio s, ruentur, iis e. in me
se Martio hebdomade prima: in Iunio secundar m septem - bri tertia: in decembri quarιa. Illii strat hoc ipsum sTE
ex homilia incerti auctoris in vetustissimo codice S. Galli,
quam iis append. tom. II. p. ου'. integram refert: ieiunia debetis en odire quatuor stempora in anno i. e. mense Mamtio in prima septimana, quando intrat Maritus dehetis te . . . iuvare die mercoris in die veneris ct die sabbati. In meimse funis in secunda septimans postquam Iunitis intrat , δε--betis ieiunare die mereoris se vene is o die sabbati. Immense Septembri in terita seprimana, postquam September intrat. ieiunate die Mercoris o Veneris O sobbati Immense decemiri in quarta septimana ieiunate die uereo-xiis cor Veneris se sabbati. In Capitularibus haec ipsa determinatio speetatior iam occurrit,& quidem lib. U. c. Isti apud RALUT. tom. I. p. Π .m Martio me e hebdomada pri mo, feria quarta se sexι s ct Fubbato veniant omnes ad ecclesiam hora nona eum litaniis ad missorum solennia. In mense Iunio idem faciendum praecipitur hoc addito :--eιur U1que ad horam nonam, cta carne ab omnibuR M- ea .
36쪽
sineatur. Ieiunium hic rursus cum ab mentia coniungitur, non confunditur. Usque ad horam κonam stationes publicae erant, a ieiunis peragendae: soluta ea, cibus quidem capiebatur, sed in abstinentia. In fine additur: cuti est in ecclesia Romana tradiium, quae verba indicium Praebent, hanc specialiorem Meterminationem deberi ecclesiae Romanae. Simili fere ritu monachos haec ieiu-
nia olim obteruasse obseruat MARTE NE de amis. monachor. riIib. lib. R. c. aa. n. g. Kqq. Legitime autem a sacerdote plebi erant denuncianda, ut inclicat corι. Us. lib. VII. prout in aliis festis diebus moris est , quamuis hodie in . Calendariis quoque annotentur. In terris protestantiu in haec quidem ieiunia non celebrantur ritu antiquo; id tamen inde retentum, ut in pluribus ecclesis dies poenitentiales circa haec quatuor tempora habeantur, ieiuniosngulorum arbitrio relicto. f. XXXI. Aliud quoque ieiunium, penιeeostole sci- λαις. te licet, accessit, quod itidem Romanae ecclesiae debetur, &tempore LEONis I. iam usitatum erat, ut ipse indicat in c. f. D. 7σ. Igitur post sanctae laetitiae dies, quos in honorem domini a mortuis resurgentis ac deinde in coelos ascendentis exigimus , postque acceptum S. Spiritin donum fatabria
ter ω necesarie consuetudo es ordinata ieiunii, is fi quid forte inter ipsa festiuitatum gaudia negligens libertas ct licentia inordinata praesumsit, hoc revilosae abstinenitae
censura castigeι. Eius quoque mentionem facit inter quatuor ieiunia g. ag. adducta , ut credibile sit, illud postea ad ieiunium quatuor temporum tractum fuisse. Liquet
vero simul ex hoc loco & aliis plurimis testimoniis, per,plura secula nefas iudicatum fuisse in quinquaginta diebus post pascha ieiunare, quippe quae erant dies boni seu
hilaritatis ob resurrectionem domini. f. XXXII. Primus M A MERTus, Viennensis episco. Roga, ampus suit, qui circa annum soo. hanc legem ecclesiasticam Diuuium
futuit. & ante ascensionem domini per triduum ieiunium,
37쪽
quod rogationum vocant, indixit, dum urbs illa multis terreretis prodigiis, ut ait GREGORIvS Turonensis tib. a. hisi. e. y . in quibus solennes proce oves habebantur, cum Mogationibus, ad Deum directis, pro averruncando omni malo, quae litaniae dielae sunt. Intra limites dioeces eosViennenus vero non diu substituit hoc nouum ieiunium, sed pedetentim totam Galliam, imo uniuersum regnum Francorum, Angliam aliaque regna permeauit. iam anno smin concit. Aureliano r. c. a7. apud HARD vim tom. II. Mil. p. rora. ita cautum fuit: Rogationes i. e. litauias ante ascen-
onem domini ab omnibus ecessis placuit celebrari, ila vi praemissum triduanum ieiunium in dominica ascensonis f siuitate soluatur: praeter ιeiunium & obstinentia, singulis iniuncta: quo triduo omnes abstineanι & quadragesimatio
ta, huius istanti leges ita determinat '. ibos tres dies anu censionem domin ieiunate Et cruces O reliditas sequimini non in ioco nee cabaditando , heae cum humilitate O nιritione cordis celebrate ipsin rogationes, O a carne omnes abstinete se missas audise. in concit. Cuneshouiens
L . de anno 7 7. c. Ia apud Is A R D v I N. ιom. 3. Aino huius ieiunii etiam fit mentio. simulque noui istunII,quod maiorem vocarimr, celebratio iniungitur, & quidem ex more Romanae ecclesiae, ad quem ProuOCatur et condixeis runt capitulo, ut litaniae i. e. rogationes a clero omnique populo his diebuν eum magna reuerentia reantur, i. e. die septimo GDndarum Maiarum iuxta risum Romanae etcle
Aae r quae cim L IIANI A MAIOR apud eam vocatur..
Huius quoque fit mentio in lib. VI. capit. 7 . apud BALvZ. om. l. p. Hy. O p. v ν. c. No. & alibi. Mox de ieiunio rogationum haec adduntur. Et item quoque sicandum morem priorum nostrorum dies ante ascenseonem domini iuroelos cum ieiunio usque ad horam nonam ct missarum ce lebratione venerentur. Sed Plura alia praeterea ieiunia
38쪽
37 olim usitata fuere, inpii mis vigiliarum aliaque, quae hic
g. XXXIII. Ex his, quae hactenus adducta si nn Ieiunium a quasdam nunc Colligam obseruationes, cloetrinam hanc συ/η 'Moillustrantes. Prima est, per plura secula inania ab ab Βι-nentia fuisse distincta, & hanc illorum tantum appendi cem fuisse, ne ieiunantes delicatioribus cibis desectum prandii postea compensarent, vel, quod 'alii maluerunt, corpus suturi eo magis amigerend. Hodie vero inter Romanae ecclesiae consortes ieiunia sata fere sunt dereli. Ela, sola abstinentia a cornibus retenta, quam ieianium vult Hodie ab Ago vocare id lent . Xerophetiar Olim TER TvLLlANvs vcntis uomes vix vocare auius fuit senilieiunia, quae tamen, compara. y μου σῆος
liue loquendo, magis adhuc ieiuniis accedebant, quam ' 'sola a carnibus abstinentia, hodie usitata: Cum vero aliunde satis copiam habeant obstinentes saturandi corpussulim, & delicatioribus cibis sese pascendi liquidem facultates id permittunt, nec ieiunantes nec ieiuni dici possunt, adeoque se more ecclesiae antiquo Vivere, agere, i& ieiunare asserere nequeunt , praesertim cum vini vis in abstinentia reductus sit. Non improbo vini vim, nec cibos dissuadeo tempore quadragesimae; ast ieiunium nullum amplius in his' abstinentibus vel quasi agnosco; credoque ieiunia antiqua seuera & plus quam legalia lub. lata fuisse vel abolita: Equidem Z A CHIAs in quas. medico Deac lib. s. ιit. r. q. I. u. υ ideo alistinentiam a carnibus & iis omnibus, quae sementinam originem carnis habent, ut ova&lacticinia, praescriptam esse censet quod haee omnia se multum sanguinis ct laudabilem generent, O cuius generatione , libidine excitata spiritus succumbat. Idem vero etiam vinum peractar, quoci maxime stimulat libidinem', praeterea' vero haec sola abstinentia, teste eraserientia, parum proficir, si armis spiritualibus homines ' i sunt destituti contra hostem internum , quae in sη cris commundata sunt, non talia infirmissima remedia. r. Tim. IV, n
39쪽
3. XXX LV. Altera est , quod ieiunia pleraque ab eccletia sint indicta, statuta , & praeterea plura alia ex libera voluntate suscipiesida commendara cum se mina absitanentia , ut ieiunantes & abstinentes quoddam meritum vel remissionem peccatorum sibi acquirere possent. Notatus hic naeuus iam ab aliis, quein Paucis tantum tango, quamuis simul vera inde causa appareat, quare protestanistes hanc lemni*rum & obginentiae legem repudiauerint. Qui antiquitates, actaque sanctorum euoluit, deprehendet , hanc opinionem de singulari merito. per ieiunia con sequendo, in plurimis, maXime vitam monasticam sectanistibus, studium ieiunii & abstinentiae adeo incendisse, ut iacturam fanitatis facerent, & corpus suum fame & inedia consumerent Contra rectam rationem, quae conseruationem sui singulis commendat praecipitque,& saluatoris intentionem, ciui nulli bi tam durissimam legem, accelerandi mortem suam per inediam & nimiam abstinentiam, fidelibus praescripsit. in actis Ny mens Ian. d. ι . tom. IIL , p. υ8. S. PIOR Is vita resertur, idque sigillatim ut notatu dignum traditur. quod in solitudine puteum effoderit,&inuenta aqua amara & sialsa ad augmentum meritorum per XXX. annos usus fuerit, quamuis haec ab aliis gustari
non potuerit. B. OS ANNA Mantuana creberrimis ieiuniis fere sese consecti s eo usque enim eam victus parcitas deduxerat, ut vix pedes subsisteret , pellisque ossi bus is reret , ut ait A v TO R Vitae eius in actis SS. d. ιδ. Ian. tom.
III. p. s.. & nihilominus in hac irrationabili sui ipsius con
sumtione sanctitas cum merito singulari quaesita est. M ARGA RETRAE Reginae Scottae id lauoi tribuitur quod per nimiam obstinentiam grauismae in mitatis incurrereι mouis stiam ut in actis bes d. to. Ian. tom. I. p. yia. refertur. Et iam haec ieiunio & absinentiae Officia aliis prodesse posse creditum fuit. Quis enim ignorat DOMINrCI LORICAωTr Creberrima ieiunia cum disciplina seu flagelgotione &
recitatione plalterii, saepius in singulis diebus re iterata,
40쪽
coniuncta, quo merito sese myriades annorum plui eS, qui-- hus in purgatorio adhuc animae lubiectae putabantur redemissem iter homo credebat. Fabula est, S. LvT GARDI
virgini ordinis Cisterc. reuelatum fuisse, ut pro peccatoribuFouiuersaliter ieiunaret, id quod per septem annos Prae-nitisse dicitur in pane & olere. Sed ecce emeaciam insignem l B. MARIA de OiGNlEs in morte quasi spiritu prophetico taeis, testata hoc est: sub coelo, ait, non ha- het mundus, domina Lulgaris, Deliorem O magis e cacem in precibin pro liberandis animabus a puga Iorao . pro
peccatoribus exeratricem v. Acta n. d. ιε. Iun. p. 2 I. Et quis referret omnes abstinentiae S ieiuni effectus miraculosos, qui in vitis sianctorum infinito numero finguntur, ut nullus fere Ianctus referatur, cuius abstinentia &ieiunia miraculis caruerint. Hi suere stimuli, qui induxerunt quosdam , ut cum ipsius naturae destructione, quod plane inhumanum est, ieiunarent & abstinerent, quos tamen .iaeoelitum & diuorum numerum ea de causa antiquitas su perstitiosa collocauit. Non defuere tamen, qui hanc in
disi, nam abstinentiam improbarent, inter quos quoque
nominandus AD ALNERvS epis. in admon. ad Nongum-dam c. 8. quam P. P EZ l VS tonL IL thes aneerit. novisC. R. t. p. so. refert, simulque exemplo quodam allato ostendit, quanta onera graui mina quandoque patres monasteriorum , sepositis genuinis a Saluatore praescriptis, iis commendauerint, qui lalutis suae summam gerebant curam. Ita per regulas ieiuniorum, ab inentiae. aliarumque mortificationum , ut loquuntur, in Pietate inclarescere voluerunt,. cum tales regulae auaritiae stimulo agitatis admodum gratae videantur, quibus tamen hic stimulus magis augetur
S. XXXV. Tertia est, quod quae per ecclesiastica Visurores ἰ edicta sunt statuta, tam stricte sint obseruanda, ut contra iunio-m regulas abstinentiae vel ieiunii peccans grauissimas poening viter δε-