Ibyci Rhegini carminum reliquiae

61쪽

siores esse, ut hominibus vel suo amore aperie consessis vel nimino argumenta amatoria complexis 10 sagitia quaeque exprobrent. pigramma SH-pra positum pag. 28. τον φιλόοντα λυρην φιλε- οντ et παῖύας et aliud in Br Anal. III p. 260, 520. ulli. al. IX, 571 ήδυ τε πει υ βυκ καιπαQων ἄνθος αμνὶ in e quorum alterum carmina ad animos in amorem pelliciendos scripta tangit, alterum poetae amores innuit, ut tu eodem pigr.eS Πειθω Ἀνακρελντι συνίσπετο Cumulum imponit Suidas: iro νε δε ρωzoμανίστατος περ τὰ ι εlρακια, quae uitulitur omnia iis carniinibus, quorum in pulchros conscriptorum ηiθίους Superest

si gni. IV. Ad si gui. II haec adscripsit roclus in Plat. arm. V. p. 17. Cusin. Ο Iβυκος τι

10 Ut Menandro acculit. Quoni uici auctor fuisse περὶ γυναικας ἐκμαγεoratoν; tuo iudicium ex sfibularum argumentis profluxisse, hominem integre Sobrieque vixisse docuit Meine . Menandi . et Philem reliqq. P.

XXVIII.

62쪽

amatoris verba faciant, non ex aliis monumentis profecisse, quam e carminibus, ut sorsitan Ibyco

idem dicere licuerit, quod Ovidius de se gloriatur ipse:

Et quis est, qui poetam e Stro Amoris perciliam putet scribere potuisse ejusmodi carmina, qualia scripsisse eum infra demonstrabimus quis, quin diffidere incipiat incertis illis rumoribus, quum haec scripta viderit eidem illi in rabiem amandi exstita

Sed ut istos homines iniquius de amoribus

poetae sensisse apertum est, ita hodieque salsa odi interpretalione Videmu turpi puerorum amori notam optimo poetae inustam. Nam apud Aristoph. I hesmoph. 161. Agatho poeta ita ad Mnesilochum: σκέψαι σατι Ιβυκος κεινος κυάνακ ρεων δ D i0ς Κάλκαῖος, ι Γερ αρμονίαν ἐχυμισαν,εμ P0 φορουν τε και διεκλωντ γωνικως. Riserat ob labitum muliebrem Agathonem Mnesilochus: respondet ille, ibi quis, in carminibus puta, res muliebres tractet, ad nniliebrem se Ornatum aggregare debere. In exemplum proponit illos tres poetas; molles O suis Se more Ioniam, mitraque redimitos assii mal Perperam amoris pue-

63쪽

rorium reprehensionem intuleris nihil enim faciat ad Agathonis comparationem ob habitum parum virilem exagitali. Nihil dicit aliud, nisi in luxuriosiorem cultum corporis hos poetas compositos cecinisse ad iurant mollioribus modis quem in contaviviis aliisque festis conventibus Orem regnasse pervagatum est. Ut nostra quidem ratio plane discrepet a P et chero, ah n. Annali 1830. I. p. 20. Leviuscula res est neque praetereunda tamen, quam hic memorabinius. Dicit Ovid. I risit II, 361 sqq. teneros non se solum OmpOS utSSe amores, CompOSilo poenas solum amore dedisse. Addii Quid, nisi cum multo enerem confundere vino

Praecepit Lurici Teia Musa senis'

AI quae Memorabile ist. in codice praeStatilissimo Puteani nonnullisque aliis adscriptum esse in margine: Alocus ingentes movit praeceptor Amores, Alceus ipse lamen transit in urbe SUB. Eaque deinsius ex loco Tusculanaram4, quem al- tulimus supra, a sciolo quodam repetita intellexit: Verissime: nam quos librarius poetas apud Ciceronem in simili re compositos meminit, a Nasone omissos aegre tulit; ipse supplevit vel utrumque, vel alterum Burmannus in priore versu Scripsit Ibyclis, in altero recte mansit, nisi eodeni intellectu retinere malis transis, cli Inlpp. Sall. Calil. 2. Ego si modo Ibycum memoravit glossalor, alteri versu addo priorem restago in hanc speciem:

64쪽

Alcaeus gentes movit praeceptor amoris, Ibycus ipse tamen transit in urbe Sua. Nam non de modulationis imperitum putaverim hominem fuisse, ut mediam in Alcaeo corripuerit: praeterea Praeceptor desiderat adjunctam memoriam rei praeceptae Cicero denique praeposuit

Alcaeum, a quo non erat cur discederet iste. His explanatis ad consideranda genera et indolem carminum ab Ibyco confectorum rationem deducamus. Nobilitala exinii cari in ejus fuisse amatoria, vel Suos complexa amores, ut frgm. . ΙΙ. ΙΙΙ. vel aliorum, ut carmen Orgiae inscriptum V. rgna. II. docent quae Supra de moribus poetae disseruimus. Ardentissimum omnia spiri tum et nisum Ostendunt, ut in rgm. I. Athenaeus recte oαν καὶ κεκραγεναι correptum furore amatorio poetam dixerit. Sed rideamus, Veteres qualia carmina Ibyco assignarint in qua caussa et paucitas et tenuitas traditarum rerum dolenda est Schol. iud Isthm. II, 1. 'Oτι περ παιδικου ρω- τος ην τοῖς υρικοῖς et των aro ηματων σπουδνη, δηιχώδλης δ λόγος ταυτα δἐ τεινε καί is τους Tedi 'πικαῖον καί ' Ιβυκον κα Ἀνακρεοντα κα ε τινες πρ αὐτου δοκουσι περ τα παιδικα et σχολλῆσθαι.

Quae qui scripsit Scholiasta, solam indaricorum

verborum Spectavit explicationem: nam haudquaquam in carminibus amatoriis consenuisse Musam

Ibyciam apparebit infra. Incertius etiam Schol. Ravenn or I hesm. 161 vol. II. p. 272 Behh.

65쪽

εγραφα προ λυραν. OSdem triumviros summo rum poetarum appellatione ornato comprehendere

vidimus Tullium. Negligentius alii Ibycum it ελο

psisse testantur: quae quibus peculiaribus enitue rint virtutibus nemo dignatus est tradere. Acquiescendum in eo, carmina longe fervidiora fuisse et agrantiora, quam aliorum poetarum erolicorum. Ibycus quos praeceptores habuerit in hoc genere carminum, non legimus vero videtur mihi similia limum, secutum eum τὰ Λοκρικὰ σμέατα , quae constat quam lasciva suerint ad Anacreontis et Sapphonis poemata proxime accessisse docet Cle arch. p. Athen. XIV. p. 39. A. De cujus indole poesis salis exposuit Oester de canii l. veti Graec popularibus p. 57. Haec igitur carmina amatoria apud veteres maxime in pretio fuisse videntur. Licet autem nemo Veterum, quantum compertum habeo, disertis verbis Ibyciae poesis naturam perspicue declaraverit, tamen vestigiis quibusdam et testimoniis minus explicatis ducimur, ut aliam

Praeterea speciem carminum ab eo cultam intellitagamus, quod judicium reliquiae carminum extra dubitationem ponunt. Nam ut primum leVi armaturae copias in aciem producamus, qui est, qui iuvenibus illa carmina amatoria in manus tradidisse

66쪽

et explicuisse parentes sibi persuadeat Lecium autem juvenibus suisse bycum, idem facit Stat. Silv. V, 3, 153. ubi dicit, patrem juvenes sibi tr ditos a parentibus docuisse

qua lege recurrat Pindaricae vox flexa lyrae Volucrumque precator

Ibycus, ii sqq.

Et si iure eriis dorsius explevi lacunam Himer. or. XXIX, 3. ornat et Anacreon eum et Ibycus Rhegium , α num urbis laudem patriae maloriis carminibus comprehensam statuemus fuisset Non ita videtur sed huc revocanda tum alia viden lurcarmina, tum illud, quod in Dianae et Rhegii hi in Ortygia eximie culiae honorem conscriptum fuisse suspicati sumus, v. si gna XXXI. aler Ibyco afflictus, quem historicum prodiderunt, quo Spectare videretur, rationem reddidimus supra. Neque ex amaturiis carminibus manasse potest illud p .is. Ρlut de nobil. 2. ΤOm. XIV. p. 378. Hult. ID- σάκις παρα ΣιμωνHry IΠινδαρ P, 'πικαο , 'Iβυ- κω ' Στρὶσιχορ η υγο εια ἐν λογου oci τι Γιγῆς ιυρει ἐστι Diu quae Verba sis commentarios el-11 Ila nunc sanissimus quisque egit. Vetera exemplariatiirpissimum mendum Obsedit obsiti sp .imnens. Ohso-δlus. Propius ad verum accessit cod. Rebili g. p. illig., qui habet obsistis. Emendavit Catiter. Nov. ccll. Ι,12. Sordes istas C. Barthi aliisque P. Mar land re- millimus.

67쪽

rum et Ibycunt ilia componit: non apte ob eandem poesis virtutem uterque Olerat colhm dari, nisi ad eandem carminum speciem excolendam se applicuisset uterque Amaloria autem carmina lametsi scripsit Stesichorus, , tamen toto caelo ab indole Ibyciorum distabant eque adepta sunt celebritatem heroici argumenti carmina lyricis astricta numeris famam vir circumdederunt nobilissimam. Ut vel ex hac compositione liceat suspicari. Ibycum idem genus carminum frequentasse. Id quod vere ita esse, alia certissime evincunt Nam, quae gravisSima caussa est, alias nunquam poterat in disceptationem venire, carmen aliquod heroico - lyricum Stesichorumne auctorem haberet an Ibycum alias non haberemus, unde artum illum nexum, quem intercessisse inter utrumque poetam demonstrabimus, explicaremus alias denique res mythologaS ex carminibus Ibyciis excerpta S, non esset, inde in amatoriis insuisse carminibus diceremUS.

Apparet igitur, his omnibus diligenter repu-

talis nec praetermissis iis, quae statim exposituri SumuS, quam recte de Ibyciae poesis indole udi caverit Frid. Schleget hi si poes Gi r et Rom. I.

p. 224. Is enim poetam Rheginum amore veSanum non antiqua ira classe Tabulas, non heroes

68쪽

heroumque sortia facta statuit, sed in celebrando fore juvenum, gaudiis vitae, summo desiderii cuI-mine et quae relicua momento temporis in animis hominum excitantur, sibi placuisse ait, unde p. 234. non poterat non ita decernere, ut Ibyciae poesis assectionem a Dorica gravitate aliquantum degenerasse arbitraretur. Ut corroboremus ea, quae diximus, inquiramus necesse est in nexum illum Stesichorum inieret Ibycum Si talum iterarum et artium, qualis in vetustiore Graecia suerit, consideramus, in iisdem regionibus eandem condicionem et iterarum et artium fuisse elucel. Quae re qua caussas habuerit, non potest esse obscurum. Λ sedibus distinguuntur poetae epici, quorum alii Homericorum carminum indolem secuti in Asia minore et in insulis Ioniis orebant in ipsa se fere Graecia continebant ii, quos a capite huju lati quam Scholae desiodios vocant, . praeter alios Oetlling. praes

Hesiod. p. XII sqq. Idemque in poetis lyricis licet observare, velut in Alcaeo et Sapphone Lest,iis, Simonide et Bacchylide Ceis. Quod quam late pateat, non minimum argumentum est, quod horum poetarum, quo alter loco posui, Sententia Saepius cum doctrina rodici Cei, insula ob legum

probitalem et sanctilalem morum maxime conspicua, conspirare, vel paucae hae horum triumvirorum reliquiae edocent, . elcher de Prod in Mus Biben. 1832, 1. p. 21. dem videmus tu le-

69쪽

sichoro et Ibyco, non illis quidem ejusdena urbis civibus,' sed ec civitalibus tamen Chalcidensibus oriundis, licet uirique Doricae gentes admixtae fuerint Stesichori tamen poesis et ipsa Italiam patriam videtur habuisse, qui genere Metaurinus Ἀ-

nisse volunt. . Non procul a Rhegi Metaurus suit; Melai, 4. In Brullio sunt columna Rhegina, Rhegium, Scylla, aurium Metaurum, re cli. Morisan. Insere. Regin. p. 91. IIabendum igitur oppidum in iis videtur, quae Rheginis περΩικ. fuere, fis Strab. I. p. 258. Cas. περιοικεις σχε συχνὰς qualesse non nosse dixit Rad Rocheti his t. col. r. III. p. 281. - Aut igitur parentes Stesichori aut poeta ipsae ex Italia secesserant IIimeram paucis annis ante natales ipsius conditam, Ol. XXXII, 4. I huc.

13 Eundem inter alios parentem Suidas nominat in Euclide consentiunt auctores fide digni. Quorsum Euphemi nomen spectet, neglectus hic Platonis Iocus ieinium Polerat docere, Phaedr. p. 244. A., o μέλλω χάγειν sc. λογ0ν Σιγησιχορου o Ευφνὶμου Ιμεραίου. 1εκrέος ἐωδε, Ozι, ου De tv uo λογος, quae ex Palinodia CXCerpta sunt, V. Mein Nam quum IIelenam nlea Conviciis proscidisset, oculis captus retractavit quae effuderat. De qua re quum sermo incidisset, iocalus Socrates nomen parentis Euclidis immutavit ita, ut silii condicioni congruens SSet.

70쪽

sicliori poesin coluisse videatur, Suspicari in proclivi est, ab antiquis temporibus id genus p0esis, quod Stesichorum atque Ibycum exercuisse Ovimus, inter Italos soruisse.

Non vili pendendum ist in hac parte hujus disputationis, quod IIimer. Orat. XXII, 5. memoriae tradidit ostquam dixit. Stesichorum μετὰ

το Γαθος occaecationem intellige ob probra in ΙΙelenam conjecta, post palinodia an alam, v. lein. Stes flagitam p. 91. pulsasse lyram, adjungit Ibycum Calatia prosectum Himeram de curru dejectum manum contrivi SSe, ut per Satis diuturnum tempus a pulsanda lyra abstinere necesse habuerit, lyram Apollini consecrasse. Idque secisse putandus est, non quasi omnino cantu valediceret, sed ut Apollini, rastrualori suo ut poetarum praesidi, aratias ageret, quod non perpendit erns dorsius Gravissimum nobis videtur, quod hae potissimum urbes Siculae longo intervallo diiunctae a poeta petilae dicuntur quum utraque Stesichoriae loesis sedes fuerit, utraque Chalcidensibus habitata. Namiluod alii artificiosum monumentum sepulcrale tesichori Himerae produnt suisse, natali poetae urbe, idem alii Calanae defendunt exstructum, Gali arguit . utriusque cives urbis sibi arrogasses Stesichorum, quod prosecto non potuissent, nisi Stesicli Oria poesi utraque civitas nobilitata fuisset In utraque certae quaedam videntur Tuisse familiae,