장음표시 사용
131쪽
AsTRONOMI CAE Lib. II io, cum sole oppositionem a Sole discedunt Exinde interim fieri constat, ut non alium Medium longitudinis motum, quam Sol habeant, utque ratione huiusce motus sint semper cum Sole conju ehi; ac eadem proinde periodo, unius anni scilicet, Excentricum suum uterque percurrant. Quae omniae rintelligi, vel ex sola huius figurae inspectione possunt.
132쪽
aio INsTITUTIONI sEt conueniunt quidem rursus cum Superioribus,
et in sui riore Epicycli parte, secundum , in inferio
re, contra successionem ignorum moueantur Acrursus, ut habeant an ipso Epicyclo Apogarum tam
Medium, quam eruam, a quo ad ipse rum usque corpora accipiatur, ni maeretUrVe Argumentum ram medium, quam veritim Et pari proinde rvsone Prostaphaeresis, aequatiove tam centri , quam Argumentii adhibitis quoque ita uti proportionalibus surpe tur Verum disserunt quod donec versantii non
modo in Apogaeo, sed etiam in Perigaeo , sint cum ipso Sole coniuncti iti vel ex eadem figura mox adhibita intelligitur. Qus d superest autem , Veneris Theoria non alia est a Theoria trium Superiorum, Quippe ex iisdem, orbibus constar, Eccentrico nempe, ac picyclo, AEquante. Quare, eadem uti Figura, quae pro illis est usurpata licet Si modo lilaeam Medii motus Sotalis, una transferri transire semper per picycli
Mercurii vero Theoria eo solum dicteri, quod in ter duos orbesi crassos, eccentricosue secundum quid, concipiant alios duos itidem inaequaleis , inter duos illos collocent quantem , inter duos istos Deferentem Upicyclum, seu Eccentrici cum proprie appellatum, cuius centrum mobile sit in superficie circelli
attingentis Diametro sua celamina siquantis, ientrum Mundi eo penem OdO,' Uode centro Eccentr1ci Lunae in superficie circelli circhim ducto declaratum est i unde neque noua Figura heic videtur opus
133쪽
Praetereo porro motum Veneris in Epicyclo esse dietim grad. i. min. 3 6 ac totam proinde ipsius Periodum absolui intra dies proxime ΣΡ seu menseis . cum semisse utcumque ob Solem interim progres sum, non appareat nobis conjuncta iterato in Apogaeo, aut iterato in Perigaeo, nisi post 1 mens eis. Mercuri alitem motum in Epicyclo esse dietim
grad. . min. s. ' ac Petiodtim ipsius absolui intra dies proxime 88, seu treis prope mens ei. utcumque ab una conjunctione Apogae cum Sole ad Apogaeam aliam, aut a Perigae ad Perigaeam, non-nisi post .sere mens eis redeat. Qu0d ad Latitudinis moto spectat oritur etiam partim ex obliquitate Eccentrici, partim ex limclinatione Epicycli ct ea quidem utriusque contemperatior ae, ut in Venere maior sit Latitudo ad Boream in Mercurio maior ad Austrum; in venere quidem Latitudo interdum ad s. gradus perueniari, tan Mercurio autem non amplius, quam ad quinque.
CAPUT VIII. De Georia Firmamenti siuper exstrusi unius, altem fue Istallini. DE Ni v vim pauca quaedam de F1rma
mento attingamus, ac simul quae allata de piaso Phaenomen sunt, explicentur Sciendum est ina primis,quandius nullus filii circa Stella Fixas,praeter diurnum, obseruatus moti sitandiu Firmamentum,
134쪽
cui illae inhaerent, fuisse habitum pro extimo Caelo, seu Mobili primo vii Aristotelis aevo, dequentrubus saeculis, ad Hipparchumo Ptolemaeuiti sque. Ex quo autem ipsa quoque Fixae deprehensae sunt in
consequentia promoueri , tum onum caelum coe
pisse addi, quod esset Primum mobile, cuiusve diurnus motus esset proprius in Firmamenrum habitum pro Secundo mobili, cuius motus ille in consequet tia specialis foret. Nimirum, quὁd duo per se motus uni mobili non Comperere crederentur , veluti supra attigimuS. Porro quia hic motus adnotatus fuit inaequabili ter peragi, ac etiam, iuxta aliquos, interdum retro gradus esse ac obseruatum aliunde est Eclipticam' una cum Fixis sic mutare situm, ut illius Obliquitas, atque adeo Declinatio Solis maxima, cuaderet nunc maior, nunc minor quippe quae tempore Ptolemaei, aut paullo ante, fust maxima, ut puta grad. 23 minut. 12 Ea deinceps ita decreuit, ut luperiore oculo credita minima, exstiterit grad. 3. min. 28 Idcirco coepi superaddi caelum Decimum, quod esset Primum mobile ac retineri simul Eum onum, lictum p risque Crystallinum, cui ille in longum seu in consequentia motus tribueretur; ipsi autem Firmamento assignatus est motus, quem Accessus. Recessus ac
Trepidationis, Alphontini praesertim dixerunt. Nempe assignata ut mobili Primo, ita Nonae sphae r Ecliptica immobili, fecere ipsam Firmamenti Ecliptisana variabilem, seu ita luxatam in superficie duorum circelloruit circa puncta Equitio malia descripto naa,
135쪽
K sui , o Mic es Lib. II. ti; scriptorum , ut exinde duplex huiusmodi irregularitas crearetur. Res operose declaratur sed ne tot implicemur tricis, ac in repraesertim, quae forte non asmodum firmo fundamento innititur, conemur dumtaxat eam percipere ex translatis circellis, facilitatis
gratia, circa ipsa Solstitialia puncta. sunt insequente Figura ABCD Coturus Solstitiorum in Nona Sphaera A, C Initia a Q, in eadem EFGH, QIKLM circelli ipsis circum
136쪽
ii INsTITV TIONI squitas minima est. Intelligatur punctum E procedere versus F, ad Boream & punctum I versus , ad Austrum tum crescet obliquitas, quousque sit maxima ad F, ac Ecliptica Octauae sphaerae facta promotior versus rium,euadata M. Intelligantur eadem puncta procedere ab F in G, ab M in L; tum decrescet obliquitas, quousque sit minima,&Eclipticao et auae facta adhuc promorior in ortum, coeat cum Ecliptica Nonae Intelligantur eadem pergere a in H, abi in D; tum irescet iterum obliquitas, quousque fiat maxima in H, Eesiptica Oe aure in occasum regressa uada ΗΚ. Intelli gantur denique eadem pergere ex H in E, ex K in I tum Vecrescet iterum obliquitas , tiousque fiat minima, Ecliptica Octaua adhuc magis in occasum regressa coeat iterum cum Eclipti a Nonae. Atque haec omnia quidem ea ratione , Ut cum Non sphaera moueat Eclipticam et auae continenter, aequabiliter versus ortum , ipsi tamen Ecliptica
Octavae luxatione hac sua liuiusmodi motum irregularem reddat; ac velociorem faciat cum uterquem C-tus conspirat in ortum, memoratis nimirum punctis procedentibus per medietates circellorum EF IML segniorem utem, cum alter motuum In oc
casum esse iisdem videlicet punctis procedentibus per medietates oppostas GH E, MI cI. Denique ahuem visum est ex Nono illo caelo ditos facere,, ipsum Prinatim mobile in Undecimum locum relegare, ac ipsi quidem Firmamento mo tuin Longitudinis, tanquamissi proprium restitue
137쪽
A sunt m MIC A Lib. I. os res, imotun vero Trepidationis partiri in duas Libra tiones, quarum una ab occasu in ortum, ab ortu in occasum attribueretur Nonae sphaerae; altera a Boiarea in Austrum, ab Austro in Boream attribueretur Decimae , Sicque prior faceret illum Longitudinis
motum nunc Velociorem, nunc tardiorem at posterior nunc maiorem, nunc minorem obliquitatem.
Itaque solet iam Firmamento motus ille in conse quentia, Longitudinisve attribui, qui abisque C oernico Praecellio, seu Anticipatio PEquinoctiorum appellatur, quod ille, o Motum Terrae attributum, existimari non tam stellas Equinoctia immota praetergredi, tendendo versus consequenti, quam ipsa AEquinoctia stellas immotas deserere, tendedo versus praecedentia Solet Nonae sphaerae tribrii illa Libra etio, quae ideo vocatur Anomalia Praecessionis AEquinoctiorum, quod motum Praecessionis AEquino ectio . rum insequativi faciata, ac solet demum Decimae a
tribu Libratio, quae Anomalia obliquitatis Eclipticae ideo di itur, quod obliquitatem Eclipticae no11 semper eandem esse patiatur. Et Motus quidem Firmamenti, seu Octauae spha peragitur lentissime super Polis Eclipticae ; si quiadem iuxta Ptolemaeum, circuituminum non peragit, nisi intra annorum 6. millia ut puta num tam tum gradum intra annos centum conficiens; tametsi
successio temporis nos docuit peragere potius intra annorum proxime F milliaci et puta num intra avitos o gradum absoluens , utcumque aliunde
138쪽
irs INsTIT, TIONI sAlphonsini statuerint circuitum non peragere, ni intra mille Iubilara, seu millia annorum 49. Motus vero Nonae sphaera sit quidem super iisdem polis, at non circuitum perficiendo, sed leuiter so lum librando. Nam postquam Sphaera progressa est Versus ortum per duos gradus, cum triente, hoc est
gradum . min. io citra, grad. I. min. IO. Ultra
quinoctiali puncta, reditus ab ortu in occasum fit: atque id quidem otiam per quam lente , Nam una Libratio eundo, redeundoque peragitur solum intra
Motus denique Sphaerae Decimae habens pro uiis quasi polis ipsa quinoctiali puncta , secundum colurum Solstitiorum pelagitur , libratione adliuo minores, nempe per minuta non plura , quam 4 quorum intia. chra, Pulita Solstitialia puncta,ha bita quasi fixa in ipso primo mobili, ac piceterea duplo lentiore; cum una Libratio pei rratur solam
Ac circelli quidem heic etiam describuntur, ad explicandum quomodo Librationes sub mediun,
celeriores, sub principium, ac finem lentiores appareant sed, ut tunc adnotabitur, cum quemadnaG-dum rem Copemicus declarauerit, attingetur; vide tur res esse magis commentitia, quam V scrupulo sius illam prolequamur.
139쪽
crare Planera n ψηcMMores, nunc Amores appareant.
Num quemadmodum ea Phaenomena, quae
sunt initio commemorata quaeque magna ex parte Passiones planetarum vulgo dicuntur ex Hypothesi,Theoriisque iam recentitis explicentur linficile diictu admoduli non est Ac illa quidem primum praetereo, quae ex deductis superiore libro abunde satis intelliguntur , cuiusmodi sunt, obseruari Solem , aliosque Planetas nunc heic, nunc illeic oriri. occidere, nunc altius, nunc humilius in meridianum euehi, caeteros a Solis splendore nunc occultari, nunc reuelari, aliaque similia. Cςtera ut attingamo videtur imprimis nihil esse mirum, si planetae interdum Maiores, interdum Minores appareant. Siquidem, cum in Apogaei sint lainge a terra, quam in Perigaeis distantiores necesse est illeic sub minore specie , heic sub maiore reprae
Nihil necesse est admonere, labia esse heic quaestionem de specie, quae propter vapores iuxta horizon rem increscit, quaeque decrescii, prout Sidera sublime attolluntur quippe heic agimus de specie, quae in eadem Planetae supra horizontem altitudine, etiam meridiana, apparer Acin superioribus quidem Planetis res est facilis obseruatu, manifestaque admodum. Nam quoties Ioli opponuntur idcirco naazim apparent, quod in
140쪽
1NsTITUTIONIS Perigaei sim Epicyclorum ne memorem ipsorum speciem tanto adhuc magis increscere, quantis magis Epicyclus ad Eccentrici Perigaeum accedit MarScertare speciatim, qui alias vix stella seciundae magnitudinis exaequatur, in oppositione tamen,siue dum Acronychus est, ac utroque potissimum erigaeo concilrrente, ea evadit specie, ut Iotiis, atque Veneris talamithidinem aemuletur. Facilis vel etiam,st in dii obus inferioribus, Venere puta, ac Mercuri sed Venere potissimum quippe qua versus Perigaeum, etiam anterdiu, ac sub ipsum meridiem facile rideatur. Quamobrem autem non perinde videatur, cum versus Apogaeum est, etsi eius species per noci em non esse minor appareat, intelligendo, est ex infra dicendis, ubi de eius cornibus.
In Luna res est paullo dissiciliori obseruauimus ipsi tamen eius diametrum, dum es tam in Eccentrico, quam in Epicyclo Perigaea esse minutorum 1 secundorum . Et chio Apogaea, minutorum ac αseciundorum utcumque ali ipsam ad tantam exili
In Sole dissicillima ; sed ipsi tamen illius quoque diametrum obseruauimus, dum Perii eius quidem est, minutor si secun l. 6. quantam ieiiape ipsius Llinae Et cum Apogaeus, minut. 3 o. und aa; hinpVt non integriim onu in minutuin intersit