장음표시 사용
31쪽
da jampridem per Pornpejum ablato venire debuit q) Summatim , non Saloninum, latinum, sed Christum, hebraeum pusrtim hunc Pamphilum esse, perquem divini Numinis gloria&Majestas stetit, S propter quem coelum ipsum,&uniVersi mundi machima gestire. usque natalem gratulari debuit, de quod praecipue in rem universi generis humani est, solus
vestigia scelerumnostrorum irrita reddere, ac terram perpetua formidine solvere potuit, hoc omnes versus, etiam ut habet Anion Gurberim in suo Apologetico omnes tropi, quibus poeta utitur, evincunt, vitae Salonini brevitate confirmatur, quem statim, ac in lucem fuit editus, risisse, tuoque risu vitae brevitatem sibimet praes,giisse scribunt i nedum ut proici, tantorum honorum capace progenie fuerit habendiis Longum est et referre, quam devoto Commentario
Eusebiusir totam hanc eclogam uxta Cumaeae mentem ad Christum applicet, cui calculum adi)cit Augustinus Q per negans, imprimis hos duos versus, duce squa manentsceleri vestigia nostri Irrita perpetuasolven or dine Terras, alteri, quam Domino Chri genus humanum dicere posse, quos ex Sibystino carmine Virgilius sussit e transtuli . Fuit vaticinium I ire, cui tam disertim astipulatur acro-stichis Er)thraeae t , ut ipsum nomen Salvatoris I ους υπς ι ος Σωτηρ initialibus versuum literis, cum utroque Salu toris, adventu exprimat, imus initium, ut apud Luiebium
32쪽
Hoc est Sudabit enim terra, quandojudici Dum erit, Aeniet autem de caro re persecuti, qui uturus eis omnem carnem praesens udicare,o omnem Mundum.
Magnum authoritatis momentum accedet Sibyllis, si haeeacrostichis authentica ste probabitur Qtris enim Prophetarum tam syllabatim in uno de eodem vaticinio Salvatoris titulum exprimit, sicut in hac acrostichide expronum habemus t quanquam i apud Prophetas πλε , ut insta demonstrabo, extare, negari non possit Authenti in autem est , probabile argumentum est, quod Cicero ante natum Christum amrmavit e carmina Sibyllae vidisse, quae literis initialibus certam reddant sententiam, quod genus carminis ἀκρο ς appelletur u 'sed inquit Calovius; inre L
cobus Martini : Manis ram eis, quum alia Sibri armis m, quorum liter capitales aliquid certis is cent , non emrent, Ciceronem hac ipsa legisse cui sententiae prae illa fere altipulo , in qua me magna vigilantia confirmat, qua Romani, imprimis ante, post C umnatum, quam curatissime caverunt, ne libri Sibyllini sine delectu reciperentur recepti promiscue ab omnibus legerentur, ut Tacitus c Suetonius , criptores gravissimi testantur Suetonius quidem de Augusto quod is os mo rem Lepidis epio Pontificatu, sive duo misti, o dicorum Dbrorum, graeci aDni generis, de quorum autoribus non con- tera remaverit,a os Sibyllinos retinuerit, do hos quot
deo 'habito, quos duobuwforulis auratissub Palatini Apollinis
basicondideri Et Tacitus de Tiberio; r e Gi-
mni Gasio quod de libro quodam Sibri, inter caeteros ejus vatis
recipiendo incerto aurore, ante nientiam ostens, non, ut sol M lectoper magistros, a Pue carmineapud Insieruent
33쪽
Senarum egerit admonitione insuper hac addita quia muLia et ana 6 nomine celebri vulgabantur, nisi eAugustum, Juem intra diem a praetorem deferrentur , neque habere privatim liceres , quo a majorib quoque decretum fuere, pos exustum Sociati cicere debuisset Civili besi Capitolium, quaesiti Samo, id Er thris, per Africam, ac Siciliam, Italicas quo uecolonio ιarminibi Si Lae datoque Sacerdotibus negotio, quantum humana ope potuissent, vera discernere igitur tunc quoque notioni ouindecim virum eum librum fui eoubjectum Aa . Eandem Siby llinis libris, etiam a Christianis adhibitam vigilantiam, te- satur Eusebius c. cit. adversus eos, qui hanc ipsam Erythraeae acrostichidem authenticam csse negarunt, pro supposititia habuerunt i veritatem, inquiens fuisse in propatalo,
o, quia nostrae religionis viri tempora diligenter exacte colligerint uiue potuerit conjectarari, haec carmina olim a Sibila non
se praedicta Vmo fuisse etiam in confesso, Ciceronem hoc poema legis, Ludque in latinam i lectum ransuli se, se intulisse suis
Commentaris ut hic Christianis, illic Ethnicis vigilantibus, vix locum habere potulis videatur tam momentosi carminis denascitur Sciat Christo iuppositiori quanquam Sibyllinis libris nihil additum, suppositumve fuisse, non dixe-
rim ob argumenta nullatenus contemnenda, quae a viris dotiis 1 contrarium si eruntur, o ex ipsis Sibyllarum inter se commissis libris ipsis desumi possunt. Quid ergo i inquitis, Auclitores pinnium ordinum honoratissimi, si haec Sibyllarum carmina de nascituro olim Messia
sunt revelata&authentica ianon etiam fiet in aequiparanda prophetarum oraculis visi hoc; non consequenter canonica
maxime, quia Clemens Alexandrinus Bb Sibyllarum libros abApostolo Paulo Christianis,ut eos legerent,commondatos ibisse scribit de Bellarminus ci peculiarem classem argu in tentorum pro asserenda divinitate filii Dei contra Photinianos ex carum oraculis producit. Hic vero os obstruere,&ne Scri-
34쪽
Scripturae sacrae,quae citra controversiam Bomcm est, consequenter Canonica ullum sub coelo scriptum, aut librum aequi- paremus, acquiescere nos)ubet non Plato, quem quidem lectae rem,ut etiam in legibus scribendis, ire: itatorem Mosis suis se autores tradunt , multo minus Plutarchus qui referente
Peucer. Di de origine oraculorum, ut coecus de colore judicat, vim eorum non εις ς λέα μονας, η ρωας hoc est in Deum ut daemones,aut heroas, sed, orsus ad impetum quenda mnatur,tem terrae incitatae retulit ut ostcnderet, sc tanquam ethnicum, neque angelum, neque spiritum se credidisse , sed ipsa diaboli tyrannica praxis, torrenda in oculos incuserens obsesIorum subactio, dum malignus spiritus, cum hujusmodi oracula ederentur, halitibus circumdatus in has vate
&pythias involavit, easque partam furenti una , partim bri O-rum, partim trementium , partim ridiculeges fientium motibus exagitavit , nonnullis corum corpus, ceu articulictormento ligatis enervavit, ac palpitantium musculorum speciem induxit fis), ut furori fanaticos AA I, quod diabolicum erat, inbelle videretur quae divinitatem inspirationis tarn non arguunt, quam Belial non arguit Christum, tenebrae non arguiaut lucem is) quippe sibi e diametro oppositas, d nunquam in eadem domo cohabitantes, quantacunque vel tandem pietatis pecte dicerem debere, suco malitice hin μυργοτεχνί ς vera falsis, divina humanis miscere fit rit visus, ut mundus, cui glaucomata haec obiicit, dum charitatem critatis, ut salvus fiat, non recipit, quas in bivio stans
nesciat, cui tandem plus fidei tribuendum sit meo, an diabolo Tum demum autem Ii immoditate 'cie 2 haec Sibyllarum vaticinatio spirare posset argui, si segacissimus aemon cana pro profundissima sua ire ex iam ante sanetis D O hominibus iacta revelatione prophetica colli crecollcctamquc in pratum diabolicae si audis derivare δε ad
35쪽
regnum suum dilatandum convertere non potuisset Verbi se puerum, quem hebraeum appellat , vocatum musis , toties ex Vetere Testamento coucludere potuit, quoties prophetae voces τ': ni ny o de futuro Meilia te
minanter usurpant m David in Psalmo Dic tu ammae meae,
men π est ' Atqui quam fiequenter Prophetae id ingeminant,ut nec Samaritanam ea latuerit. entc; Scio, quia Messia. venit, qui dicitur Chrsus Idm) de quo David suam fiduciam tam certam esse praedicat, ut se nuncupet Virum 'et' ita prii ob unitatu veraresa Deirico lium Dei fore,annoncxprcsielitera jacet Filius meus es tu coo): Et in promistione; Ego ero ei in patrem se ipse erit mihi insilium a quae sunt id genus collationes horum vaticiniorum cum propheticis oraculis adhuc plures, quas brevitas temporis glomerare non permittit Et daemonem,divinitatis simian haec non intellexisse,.supposita revelatione prophetica his pythiis ad opinionem clivinitatis ambiendam inspirarc non potuisse putemust ut taceam Sapientiam habitualiter non introire, nisi in animam castam, Deo, non daemoni devotam talem autem Sibyllarum, verbi gratia, Erythraeae fuisse animam, quomodo probabitur, quae, ut alia argumenta in praesens transeant, Apollinis Sacerdotem se profitetur Si o in is ergo daemonii non Numinis, quia, ut Rex Prophetapronunciat, natum Duiunt dae nonia di ut intrepide affirmare ausim, eam, si hodie viveret, pro lamia habitum, fecundum Caarolinam, imo Mosaicam constitutionem igni a iudicatum, atq; combustum iria, quod severius, sed ratione lida nixum juclicium cum pace venerandae antiquitatis latum velim ut constet, quid obstet, quo minus vel Cumaeam , vel Erythraeam,
a Sibylla reliquas pro vatibus a Deo inspiratis habeamus i utut Eusebius illam divina instratione referiam cele-hret, quam e vestigio inimis ipsis adytis importun versitio
36쪽
ne occupori appella. Er quae certe dissociabilia sunt,
Quae ergo vel tandem est hujus fidei utilitas , si daemoni non Numini tribuenda sunt vaticinia, quae de Christo, scitur fuderunt Cumaea Erythraea Sibyllarum Biga celebratissima Z Num diabolo de Dgo credamus, qui fidem statim Deo in paradiso detraxit, cum lapsus retia Protoplastis tenderet Ssy num ex Mus bucca veritatem expectabimus, qui pater mendacii est, cin veritate non stetit qui ergo adhuc flosculi, aut frinnus sunt, quos ex hactenus habito dis cursu colligamus, ne curiositati potius, quam pietati litare velle videamur, sed ut ad se aedificationis,maxime sub exitu deveniat nostra oratio' Συλλ G, vel tandem ad quid prosunt hactenus laudata Sibyllarum carmina, Sibyllis ipsis culpatis,&pro instrumentis diaboli habitis Prosin rim maxime ad notandam,& declinandam callicitatem diaboli, qui ut plurimum nocet, quando prodesse 1 simulat mentitur, quando vera loquitur ,sicut se Deum cile mi mentitus, cum per has Sibyllas, suas amasias, Christum Dei filium assereret omnino ut Apostolus Q us ungues
hoc malitia schemate obtectos exorimu appellando eum Satanam εις - , μὰ -ον, in an iam lucutransformatum , ne securi simus, aut nimium credamus co
hi non incognitas teis noemata, qua tanquanam vi, pcrditionis alit Tin.
Profuerunt deinceps imprimis κδ ανθρωπιν ad convertendos gentiles ad Ecclesiam, quibus alioquin praedicatio de Christo tabula ruit, perhibente Apostolo Vltitia Z , ut saltem
diabolis,quorum prophetissa venerabantur, de Christo vaticinantibus, crederent, donec ad verum fontem Propheticorum oracutarum pers inclam vocationen tenebri: ζ i, pωςperducerentur,qua de causaan magno quoque
37쪽
que pretio fuere Iustino Martyri, Athenagorae Lactantio, patriolis antiquissimis statim post Apostolorum tena pora, refertque Iustinus Apol. r. in tigantibus daemonibus a Romanis leges fui illa, latas, quibus capitali supplicio fuerit addictus, ouisquis de populo libros Sibyllinos legeret.
Prosunt porro , si non ad convertendos, Ulcm ad consendendos Epicureorum conccppus, quos sub introitu orationis tantsim non pejores diabolis habuimus, qui ut plurimum in cordibus suis Sicinit, nynse Deum C quos vel diaboli, qui DEUM per has prolictissas conlitentur, cfutent, donec&ipsi cum diabolis in inferno)ustum, &βασανι'
8 Deum sentient, sed α, quod Jacobus ad diabolorum fidem addit iam , antiba quas comis contre/miscent.
Prosunt maxime , β ut Deo pro prophetico sermone,
quem Apostolus ipsa in monte sancto audita patris voce, hic es silis mein diti Elin ες ωτερον dei rae sic ,eo impensius habeamus gratias, quo fucatisis mundum a diabolo per has phae-bades. lymphatica earum oracula habitum fuisse Observamus, quia ex noc verbo an scimus, cui credimus , ct certi si mus, ὀτ δαιατυς ες E κίω μ πυλάξαι i. ci=LV με ραν. Sicut cnim diabolus - ες , - - ita Deus est
Deus veritatis, musque verbum est verita , in qua, interce'
dente pro nobis Christo sancirificamur. Et vel tandem prosunt eo ipsi, quia non amplius sunt, atque nato Christo uero, quem appellavit daemoti ebraeo
obmutuerunt, templis eorum partim fulmine eversis,partim terrae tremore concusis, antrisque halantibus obstructis, sentibus atque fluentis, quae vim divinandi habcre videbantur, exsiccatis, ac ne vestigiis quidem eorum amplius relictis γ in indubitatum argui riciatman,Par ulum Iesum, uinatus eiu nobis, e silium, qui datus es nobu ad civius nativita
tem debito devotionis ardore celebrandam hoc ipso per-
38쪽
vigilio corda nostra disponimus,csse ipse ZivmDei,qui appa--it,ut deserueret opera diaboli , qui απικλά ο ' χας, o τω hoc est , expolians principatus potestates traduxit aiam, triumphosisiosi et o λθ S ut 'estatem novae, coeloque demissae, progenie Apostolici styli ma)estate exprimam, quod triumphatum spiritum ita ussit, ut indignationem coram ips Augusto Cassiare dissimulare non potuerit, quando sciscitanti de successore in Imperio, respondit: To smλιπ-- α' δίω - κε
δεο- α Πλαγων ὐκ βαμ ων ἡμετεράων. Hoc est: Puer hebraeus ubet me, qui beatis diis imperat, Domum relinquere, es in infernum reverti, Guod reliquum,abi hin Iens ab aris nostris.
Nos quod reliquum est, omnipotenti, opera diaboli onmipotenter dem uenti PARVULO magna odem ohanne audita laeti acclamamus: Nunc Ta
0ust apro ctus eis accusator rum no rorum, qui acu-
LM istos ante con 'um Dei nostri, duar nocZ sitio se , o non inlexerunt anima uius u admortem Propter Dominiciti, sequi habuis ' in G, si ibi ergo scitissime mel b L L , benedictio ic honor, o gloria, ct totesas, insecuti culorum
39쪽
Ues a pag. r. nebulones, qui os contra maje-tates in coelum ponunt, Petrus innuit, quando Epist. cap. r. e. O inquit Καὶ κυργότητος καλ-
λασς μου πις; qui gloria praecιζιη te non vere .ur conpitiis incusserat contem ntre, quos Scriptura Filios Belial appellat I. Sam. O. V. 27.
b. u. . A DII haeresin imprimis Athanasiis dedit perpexam, ut ut dederit, sermo tamen ejus instar gangraenae serpsit, ut inquirente Hieronymo contra Luciferianos , ratus mundus ingemuerit, A ranum se se agna verit. Ejus blasphemiae, ut passim apud Athanasium videre est, erant Patrem primam Personam Trinitatis ηοηIrm- per Dio Patrem , solum esse αρρηον solum non baber smilιm , non el δοξον solum immortalem αναρχον, irrηum, ἀεινηον , Deum que , ab opponatur filio . vocari , Ut omnium, ita proprii fili, creatorem eo, qui Iliam fecerit principium , Qui alia , quam fili, , aut Spiritu Sancti fit substantia, Mi inris bili ,3ι quem res alia de non ut creati, quia ipsiu manum neqmrιrint ferre : Victissim λογον frestium esse Deum crrarum, creaturam ct DPuram πω τρυν omnium creaturarum, primum creatum ex nihil . naturasua mutabilim, etiam ad malum si redet uui Pater, quia exm praxi ιri prassiturum integritare, gloriam dederit Deum non verκm, sed λογον , ut ali sint λόγοι, quos Deus loqetatur creatum a Patre, cum is proposuisset os creare, tam a Patre λόγον, lapi extiam nominatum, ut vos per eam crearet . quia meram Patris manum creatura Drre non potuerint, 'uae senti l genus
blasphemiarum βδελύγγαῶ adhuc plura , qua homo insensatus eru-
40쪽
elavit, donec justo Dei judicio, cum latrinam ingrederetur 'tui via scera est dii, ab Eusebianis complicibus sepultus ori cum pudore&c. Hujus blasphemias superiori seculo per vulgo dictos Photinianos nuo' scenam reproduxit mendaciorum spiritus , quarum innovationem nosteria snresseras p. m. ultimum diaboliconatum adversus Evaureli, rest len escentemfacniam auguratus est cui Theologorum nostrorum calamus hactenus sin imo elo eo eventu sese opposuit, quem verbasapicutium, tanquam si1 nullo clari in alium de xi in recessa babent, verba, inquam , quateras strorum consilium ata Data pastore
De errore floris, tiamnum in Ecclesia
a sente . pag. Pauci Nestorii errorcm recte intelligunt. Sunt, qui putant, Nestorium a tria profeston duin in Christo naturis parasse, ac per nam ejus d quod Nestorio tribui non potest, quippe qui
ad tertium anathematismum Cyrilli, ut videre est Tom. i. Conci .sosyria resipondit: Si qui non secundum conjunidionem unum a taeerit Chri m. qui ela etiam manuel e secun/um naturam , ex utraque etiam subsissentia, tam ei ιrbi, quam etiam ab eo hominis suscepti in x am fit connexionem quam etiam nunc inconfus serramus. minime coUtη- tkr anathema sit In hoc autem luto utrumque crus inpactum ha buat, quod a Christi ex matre nativitate divinitatem plane exclusit, con
cedendo quidem Virginem Mariam esse , ό- hoc est, peperio Christ,m negando autem esse λί - , hoc est, et .m peperisse Deum;
quia propria naturarum non sint communicari, etiam ambae naturae in unam prsonam n unita, qua uni fatra maneat, etianis propria naturarum mutuo non communicentur. Huic opinioni ducenti patres Concilii Ephclinis graviter opposuerunt, firmiter statuerunt, quod satra mone personali in Christo communicatio iomatum Cari non positi, mestorium, hanc communicationem ne n-tem , consecpienter damnarunt, quod nitatem per ona streret Christum in duas Persona dirideret, ut ut in animo nihil minus, quam huiusmodi divisionem overit, sancte contra semper fuerit protellatus se unum Christum, ex duabus naturis cν junctis o uultis ri