장음표시 사용
651쪽
SIMULACRI REGILL E. 615Et Iniperator, Iovi patri specie et consilio similis. POJupiter qui deni ad Oceanum floridam misit uxorem
Zephyri deferendam Elysiis auris;
It is stellatos circum talo puer calceo S
ηλακαται ριιγῆναι, de iis dicitur, qui ud alit . at vero mox eadem dubia redditur senectam )roventu ut Si initi plane locu IOCO Od. τ . Jo. Οὐδε τι μοι ποδανιπτρα tione Martialis, rei es colos 4X it, do vita ποδῶν επι ἡρανα Θυμῶ γίγνεται. ihil no- brevi ac non diuturna. Lib. IX. d. stram quaestionem juvat altera ibi lecti O
cui probares, Cum Sic ἐπι ad γίγνεται tru- Ani in adversione praeterea dignuin, ἡ λακα hendum esset. Probare autem Aristar- τας hic ab auctore dici, toti ηλακατην, chus videtur vulgatu in ἐπίηρα vid. Etym. qua in vis de uitius vii latoque agatur, ut M. p. 359 43. Schol. 3ssent, . p. 135. Martiale, coiss non colum Lib. VII. 46. et Eustath. p. 152. ubi ineptae derivationis
Non tulit invidiam nigri regnator A, wrtii, δ' ii: tu tym M. Prim loco positae,
Et satis raptas reddidit ipso eolus. au tui laudatur Herodianus.
Oουρομενω ακορητον Vide qua Supra ad 'EπιηρονJyi'o solatio, ad cor Solatio lem ipsi, v. 11. Donui. ἔστειλεν, δωκεν Imperator. Vocem πίηρον Και βασιλευς, Διὶ πατρὶ φυῆ καὶ μητιν
inauditam esse bonis scriptoribus, ruin ἐο:κὼς Ε, Marcus Aurelius An tu nitius monuit ad Analeci. T. III pag. 112 et Philosophus Tempore Antoninurum pri-220. Ide in esse ac πιηρανον credidit i mum assueverunt Grae ei Augustos Aus conii. Fallitur vir doctissimus, praeterea gu Siasque Salutare βασιλει ς et βασιλωτας, omnino alia ratio habenda Homerici ἐπιηρα que in usum magna eruditionis copia illu- φερειν. Voce πιηρα, ut substantiva et neu Stravit pati hem. de Usu et Praest. Nutrius generis usum fuisse Antimachum mi sua. Dissert. XII. p. 593. 400. Colophonium, ex Hes3chio patet. 'Eπιηρα. 'Eς Ωκεαν ρ Θαλερῆν ἔστειλε γυναῖκα In -
τὸν μετ' ἐπικουρ;ας χαριν μεγαλην η ἐκ τῆς Sulae Ortunatae in Oceano a veteribus O- περιουσιας ἀς 'Aντιμαχος Hoc ergo contra sitae vid. Salinas ut is coni. eos aest, qui omnino vocem e Graeci tale Aὐταρ ο στερρεντα Νυκτα δια ρο-
eli ininant, ut Interpp. ad HesIch. v. η ρα. φερην In gratiam ac solati uin Herodis, et Brunk. l. l. In tanto quidem naufragio imperator M. Antorii nus ejus siliu in sena-
Graecorum poetarum, quorum quantilla torem iacit. στερόεντα πεδιλα, vocat culpar Servata fuit, non licet tam audacter eos lunatos, quibus luna assuta erat; quod aliquid mutare, non decet, quidquid unus patriciorum insigne vid. Salmas Fuere, et alter Criticorum suciant. Acuta est de qui pularent, semicirculunt illum, qui voce ἐπιηρα observatio Cl. Volsi in Praei assuebatur calceis patriciorum, non lunu- ad Hom. Iliad. p. XXI. In primis' ait tam referre, sed notam centenarii nutueri, saepe a librariis praepositiones verbis male lui id initio tot Senalcire suerint. Auctor appictae sunt, quae Separatim Scribi debe est Isidorus, Orig. Lib. XIX. c. l. hieobant, tum maxime, cum praepositio aliqua monens Patricios calceos Romulus re-po Si Suum nomenio Sila, aliove modo per terit quatuor corrigi arunt, a Ssutaque luna,
inaes in ab eo avulsa erat Retulerant iis soli Patricii utebantur. Luna autem ii iis dudum uterpp. ait Hes h. T. I. iii eis non siileri soritiam, sed Dolam cen- p. 1648. verbum πιηρα, Iliad. α . 572. b. tenarii significabat, quod initio patricii in quo ἐπι ab ρα distractum, ad cpέρειν senatores ceritum fuerint. V Philostratus, te ferri docuerunt. Sed et hic diversas de Herodis filio verba lacipias, ornamensuisse Grani malicorum sententias, Glosso tum in calceis, επισφυριον ἐλεφαντινον χη- graphi Graeci arguunt. Probabilem qui νοειδἐζ Oent. Quam Marcollus dat iis to deni illam observationem hoc facit, quod iam originis, adfigendi patriciorum cal- afferunt, ηρα φέρειν alibi vel nude esse, vel eis iuuant apud nullum alium auctorem, praepositionem si adsit, interdum ab ἀρα eorum qui uunc exstant, Occurrit Fabu- divulsam et alii vocabulo junctam Occur lam ergo, aut, ut Salmasius putat, ex iis re res ut, Od. f. 164 π . 375. Addi pia hausit poeta, qui τα Αἴτια Scripserunt, terat Similis forma Hom. χασιν φέρειν τι rit, quorum praecipui memorantur, inter Grae- faven iis, qui ἔρα substantivum esse pii Q cis 'allimaelius, inter Latinos. Varro:
652쪽
L. κυκλορο S. M. A. σεληναίης κυκλος αἴγλης ex corij.
sequitur B. aut, quod probabilius e Viseonii sententia, ex deperditis auctoribus τῶν παραλειπομένων Virgilitas, ad locum aliquem incerti auctoris τῶν ραρικῶν reSpexis S videtur, ubi haec tabula exposita erat, reserens, stellam coelo delapsam viasque sectantem Praeluxisse Eneae, et Idaea Sesylva condidisse, eaque duce, Eneam et socios salvos ad eum locum Pervenisse, ubi se condiderat. Sic autem ille, AEn II 696. de coelo lapsa per umbraS Stella sauem ducens multa cum duce
Illam, Summa super labentem culmina tecti, Cernimus Idaea claram se condere Silva, Signantemque vias tum longo limite sulcus Dat lucem, et i a te circum loca sulfure sumant. Sanctum sidus, paulo OS vocat, . 699. Ilio ergo victus genitor se tollit ad
Astaturque deos, et sanctum Sidus adorat. Poeta noster, non Stella, sed Mercurio duce, qui stellam in uitae nio dum talaribus in lixam habebat, Eneam Id im PQ-tiisse, Ut ii lutum se recepisse scribit et in ejus rei metitoriam Encadas Stelliuillius vel uitae siguram calceis Suis ad .suisse : quod postea nobilitatis insigite fuit Romanis uilinius narri inrufi non Stellatii, ne Mercuri uin stelligera ia-hentem talaria, Sed Venerem ipsa in ducem ne a suisse trudit, cum Triij a sugere incendium. Otiis Qui illi Sinyintei suavissimus locus, Pauli cinendatius Ithodo ut anno scriptus, ita se habet, Lib. XIll. 13. q.
Tryptii odorus, qui ex eodem sorte hausit fonte, ita breviter ait Excid. II 643. Aινείαν δ'εκλεψε και 'Aγέση 'As, ροδίτη,
In Tabula Diaca, conspicitur Mercurius, Ibit eam cum familia sua e Trojae excidio abducens. Viri docti vero qui tabulam illustravere, Fabretium dico Bergerum et
B. de Otii saucon noli nostri Oet. EGO- cum attulerunt, in quia diserte narratur, IEneat Mercurii ductu evasisse. Inge inina, P. Augu,tiii. , em in T. II. n. 3. fuga reprio sentata est Enea', ibi quo Mercurius dux, stellam in fronte gerit, lunai sortia a radii Sum cras Mus. Stosch. Cl. II. i. 33ξ . Πολε αρ ἐξηγεν 'Aχαιαν, Νυκτα δια δνοφερην Qui utus in)ria. Lib. III. 326.
653쪽
Dedit habendos, quos aiunt et Mercurium ge StaSSe,TUm, quum iEneam e bello eduxit Achivorum 25 Noctem per tenebrosam. Illi vero circum pedes Salutifer Resplendens inerat Lunaris luminis orbis. Hunc olim Eneadae assuerunt Culceo. Filiis Ausonum nobilibus honori SignUm. Non eum vituperaverint, etsi Cecropidam, 30
v. 50. et Si transposuit S. . . O . . OCCHΤA L. O . . . ὁσσειται S. O . . . οσσησαι M. O . . . οσσηται A. οὐ λιν . . . σιτ α H. ως μιν ἐκοσμησε ex Ori repotait S. quam caeteri servant. και m. S. M. Παμφανόαρ ἐνεκειτο σεληναίης κυκλος αυγῆς Lacunam in inpide
facili, vera, et ab omnibus probata conjectura, sic Salmasius explevit:
habuit enim vir doctissimus in mente, versum Apollonii rati odii, Lib. IV. 167. 'sὶς δε σεληνα ν διχο μηνιδα παρθενος αἴγλην. omnino αἴγλη saepissime de uigore solis et lunae dicitur Poeta incertus rapud
Alexandrunt Grammat. p. 639. Ald. ω Σμινθι' Απολλον, τίνα χρ προσειπεῖν προτερον, ἡλιου, και πηγην τῆς Ουρανέου τα ης αιγλης. Visconii, magis in fine probat Verbum αὐγ , quia concursi s)llabari in κλος et γλης dura est αυγα sere semper
Soli tributae. v. Homer Iliad. f. 188. θ . 430. Od. ζ . 131. ζ . 93. 2 496. Mimnermus P. Stob. P. 36. Tragicus a P. eund. p. 401. Auctor Paeanis p. Athen. Lib. XV. p. 696. poeta incertus p. Plutarch. Opp. . II. p. 827. De lucernarum radiis vocem adhibuit Philoxenus in Coena ap. Athen. Lib. IV. P. 147. A. et de oculorum uigore, Licymnius Clitusa p. eun l. Lib. XIII. p. 564. Noli minus Luna radii αὐγαὶ dicit vid. Tryphio d. 509 ibique Interpp. in Luna, Σελένη καταυ γάστειρα dicta, in Hymno Orphico, VIII. . ens Homerio VIII. 13 κύκλος et κυκλα Σελίνης etiam Oetis in usu, quando de Luna plena sermo. AESOPuS, tu Analeci Brunk. T. I. p. 76.
ἡδεα μὲν γαρ σου τα φυσει καλα, γαῖα, Θαλασσα, αστρα, σεληνα ιη ς κυκλα και ἡ ελιου.
Ad quem locum l. Jacobs, laudat Leo nid Tarentin Ep. LIX. ρα κυκλα
Sophocl. Antig. 416. Adde Eurip. Phoen. 181. ρυσεο κυκλον *γεγγος, et Sophoclis io ouin p. Achillem, in vita rati p.
122. a. ubi legitur, στρεφοντα κυκλον ἡλιου. Ποτ ενερραψαντο πεδίλω ιασι Aυσονίωνευηγενεεσσι γερααJ Sic egelidum est
felici Vis contii emendatione. E corrupto apographo lectionem nobis procudit Salma-Sius παρενερραψαντο, a verbo παρεγερραπτω.
At hoc nihili est. Perspicue in lapide
Exstant itera ΠΟ - - - . 29. ita Salmamasius explevit:
Huic versui rostituendo ait' supplendoque, ii O magnum dedimus ii pernin . Sed bonam quod illis solis ut negent permitto, qui aliter restit si Potiti Sse Stenderent, suam hoc ni odo. Pediculos et apices iterarum rimetur qui volet et sil O terit, labe in et vitii in lapidis melius resarciat, nos contenti simus linc Catone.' Sequor lectionem is contii, qui in lapide ΥC, in illo versus Positas, a Curale Ob Servavit; et in fine integram vocem γε μα. Oυ μιιγόνου ηται καὶ Κεκροπιδην περ ἐονταJHaesitavit Ob lacunam, quam in Apographo invenit Salmasius. Verba ipsa auctoris inquit' non tam facile possumustio loco restituere, quam in superiore versu Sententiam tamen aeque bene. Sio enim legimus: 'Ως ερὶν κόσραησεν καὶ Κεκροπιδη περ ἐοντα. 'Reperit Salmasius in apographo:
Visconti vero in lapide, deletas sero ii
O μιν νοσσηται καὶ Κεκροπιδην περ ἐόντα. Sensi is ipse suppletnentum confirmare videtur. A psilat poeta noster talaria, γερας, επισφυζιο ανδρων υρσηνῶν allii ditis ni in ut Visconlius moliuit, ad illud calceametiti genus, quod Thus cum dicebatur, quo genere utebantur Senatores Roma iii. Virgilius de Evandro, En VIII. 453. Et Tyrrhena pedia in circuindat vincula plantis. 44
654쪽
υρσηνῶν S. M. υρρηνῶν II. TEPAC L. Ἀργει δοτα S. M. ἐργειδώτα A. εκγεγαῶτα corr. S. qi eam sequuntur caeteri. Servius ad h. l. Thusca calceamenta Oἴπω παρεξ, προς το θέατρον λεξων. dicit crepidas, quas primo habuero Senatores post inquites. deinde milites et L .c. 'am. Alii alceos senatorio. intelligi volunt, ζῆν με τυπτειν τους αρδουχους, ει κquia hoc genus calceame illi a Thuscis κωμωδοποι της suinplum est. Pollux, Lib. VIII. 13. αυτον προ νει προς το θέατρον παραβὰς
λον οἱ μαντες ἐπιχρυσοι σανδάλιον γὰρ ἶν Sunil inod Particula γε imperito thrario
vice vorsa, Pro , 0Situm, ait Lybi Quando nomen in ponitur cum Substan- Stanti via, nullus locus conceditur articulo.
quo pertinet illud γα Laconicum Z eri Ailien Lib. X. p. 411. a. bendum sine dubio : E. τεο δὴ κηρυξ Sio Apollonius Rhod. γυμνάδ αι τε, Lib. IV. 292.
ταρας nuαι Athon. Lib. I. P. 232 Ilis seriptis video Ravennatem librum, ei 'iM ου εἰρέῖHργω auctorem urgumenti in aristoph. ub. comprohare emendationem nostram. Magna praeterea accedit auctoritas ex Acharn. Notalida methodus Latina scribendi, ni 628. ita dicam, quam in voce κηρυξ scribenda ad-
655쪽
Antiqua talaria, Tyrrhenorum ornamentum Virorum, Quum Hersa prognatus Sit et Mercurio, siquidem vere Ceryx Herodis Thesidae progenitor . Propterea honoratus, et Consul ordinarius, ut regium Ad Senatum se conferat, ubi princep locu S. In Graecia porro neque genere nobilior, neque eloquentia quisquam
φονην S. M. hibuit quadratarius Scalpsit enim ΚΗΡΥX. vid. Visconi Literad, in Graecis inscriptionibus, saepius Latinorum X expressa. v. Corfini Spiegaetione de due alitichis sim Inscrigioni reche, Rom. 1756 P. B. De Ceryce, Mercurii filio, vid. Pol lux, Lib. Ii L segm . . vid. Metam. II 107. seq. ibique Interpp. Hinc antiquissima nobilissimaque ita milia At lienis,
Κηρυκες dicta, e qua ortum se serebat He rodes Tlieodorus, ἐν τ α πεζι του Κηρυ- κων γένου laudatur ab Et)m M. et Pliotio in Lex. S. voce ἡμικοκαλλες Herodes
dictus hesides, aut quia Atheniensis; nam Virgilius Georg. II. 333. dixit: ' Prae inlaque ingeniis agros et compita
aut quia cum nobilissima illa familia cog
natus erat. TO νεκα τιμηεις - - - πρωτοΘρονες ἔδραι
Quocunque a odo Salmasius aliique n-terpp. hos versus distin Xere Ii ullum sensum praebuit lectio vulgata, qui dignus sit Poeta. Fuit primus is oratius, qui rectius positis distinctionis signis, locum Clarum et perspicuum reddidit. Legenda omnino longa viri docti observatio, in hunc locum de qua ii judicent, qui, quid doctum sit et acutulia, intelligant . Herodis enim filius, nomine Atticus, licet tam stupidus, ut viginti quatuor pueris aequales ipsi adjungendos putaverit pater, literarum appellatos nominibus, ut per hos tandem literarum addisceret rudimentum, Consul tamen factus An. 135. in ap
Pater consulis honore splendebat an . 143. Vocem ἐπωνυμος tali sere significatione
adhibuit Agathoi Tragicus, in Thyesteap. Athen. Lib. XII. p. 528. E.
επώνυμον γρῖν ευθυνε σχοριεν κλεος Κουρῆτες, εἶναι κουρίμου χαριν τριχος.
Callimaolius, in Schol. Nicandri, inter Benileiana Fr. XXXIX.
- τριτατη Περσχος ἐπού νυμ. ος ἶς ζό- δαμνον
cns. Valli in Callimache fragm. p. 10.
Pancrates Arcas, reserente Athenaeo, Adriano imperatori cum esset Alexandriae, velut ostentum ingens, spe tandum Praebuit lotum roseum 'Aντινοειον Arit in olum vocandum esse dixit pulcherrimi Panocratis versiculi, conservati ab Atheilaeo,
Simili modo Martialis, dominum Senatum appellat Lib. XIV. 17.
Synthesibiis dum gaudet eques, O ira in usque Senatus.' εἰς ουλην γερέσθαι, re se iri ii Senatum, adscribi Sentitui Apollonius Rhod. Lib. IV. δέ. ἐς δ' αγορὴν α γέρον ἐνὶ τευ εσι Noto metaplasmo προὐτο Θρονες εδρα dixit, Pro πρωτοθρονοι . Sic Homerus Iliad. . S54. et 'r . 370. ἐρυσαρματες ἱπποι, Pro ἐζυσαρματοι ubi vid. Schol. Nec in compositis alit uni vocibus, sed in simplicibus quoque frequenter hiijus in odi metaplasmi. Sic ap. Ho in Iliad. λ . 600 ἰῶκα δακρυοεα - σαν quod etiam per metaplasinum declinationis pro ἰορκῆν, sicuti Pro Herodotus Lib. II. p. 37O in prosa habet φυγα, quasi ex tertia declinatione esset ἰῶξ, ἰῶκος et ἐωξ φυγος Epicli armus etiama p. Athen. Lib. III. v. 288 , αἰολα πλοῦ- τες, pro πλῶται Sed vide Salmasium. Ελλαδι δ' ἴτε γένος εασιλευτερος Eleganter hic βασιλευτερος, pr est intiorem et genere nobiliorem significat Graeci saepius βασιλεῖς vocant homines, qui arte sua eX- cellunt, aliosque superant ingenii praestantia Adrianus Sophista apud Philo-
Stratum, Heroden vocabat βασιλέα τῶν λόγων. En ejus verba ' Ηρωδην δε τον ζα τι-λi τῶν λόγων ἀγαπητον ὴν αοινος τε - 'γ-φων ποκρίνωμαι Apud Euna pium , c. 27. Properestus, in inscription statuae, e λευ. ν λογω dicitur. π λλα r 4 et ι πολλοῖο
656쪽
dicetidi, qui P modo martialis rusurpavit, Lib. III. 26. Ille decus linguae faciet, regi tu Inque loquendi. Verbum βασιλεύει de rebus quoque dicitur, quae pleiade Seunt. v. Verias l. ad Hi merit r. XIV. p. 617. sic rosa apud Achillem Tat. Lib. II. 1. dicitur τῶν αν - θεων βασιλευειν. Latini sic utuntur verbis rite videtur locus distinguendus et red reae et reg)limia cns Grae v. ad Cic. pisi. dendus. αγλαίζοὶ λεν 'Sic Pindar OlJm P. IX. 13. l. Tibi a Plirygia hirae Stanti alii Q. 12. sorti ζασιλεια dicta in corruptissimo Tele αγλαίζεται δε και
si is se agnie illo apud Allien Lib. XIV. P. μουσD ας εν ωτω -
Tibi. Baeche, plandidum damus hanc
undi in usque simplicem rhythmum ornuto cur mirae,
intentatum aliis. Non equidem prius risitatos cantus Nerimus hvmuum contra inusitatum tibi exordiamur.
loco, vario modo a vilis doctis tentato, vid. Vi,ssium ad Caluit p. 227. et Cl. Hus clike, pisi criti c. p. 47. Scripsi ἀηδογεια αρριο αισα - μιραν. In Aldinaernt: αυδονος εροσε Casa uti edidit: ἀηδονος ηρμοσε. Ossius inendandum putavit αηδόνα et sic ithiam nppellari assirmavit. Sed lio nullo exe inplo confirmari Potest. Hoiner Od. . 21. de Plii Iomela. χεει πολυη εα ς ωνην Lycophron Alex. b. V εασα παμ μι γῆ οὐκ v. Apollon. Rliod.
Lib. IV. 749. ἀμφὶ δε πεπλον o. θαλμοῖ ιβάλλουσα γορ χ εε v. Menalippides 3ricus a P. At lien Lib. X. p. 429 το δε παράπληκτον χεο ομφαν Nilus Scholasticus, iii Analec t. Bruti L. T. III. P. 14. τι προς
nalippides Tragicus, in Proserpina pudQuantus praeterea foret ii ci Sen Sus, i eum iob Groi. p. 165. ἄνεὶ προνεων di ii, Vos, ii sententia inter Prularentur. Ele a bene Crotius reddidit , tristia i Giganter a poeta tibiae Phryg δ' Phil mel mulinii euta. Latini enitii fundere, eodem cantus tribuitur. Aetlinim Ota Ovit m Du modo , lepissime dicunt luctor carmini Smeris locis celebrata. Salmus ua ευε, in tu licenicem Q Pilli in i et Poet. p. 26O.
Sio et aedouia superatitur vi Ce Cicadae.
Vox rara ἀντι αλος, in Crilia occurrit apud Athen. Lib. XIII p. 600.
'Incipit illa auri modulamina tandere
Catilias Et miram vocem, luce movere O R.
ubi vid. Hurmania Mentione facta Cartii in is titypti allici breviter se ii tentiam nostrati de lio cariniue dice inus, cujus initium coli servasse videli irrathonaeus . c. p. 622. B. οἱ 'Iθυφαλλοι, ait, pnσἰ, κα-miμποσία νερε Θισμα ,γυναικῶν ηπεζοπευ αα A, θω uici μεθυοντων ε υσιν, καὶ αυλῶν αντ, ταλον λοβάζει τον η υν ἐσαι γάνωνται κισσῶ), χειριδας ἀνθινὰς εχον
μελος illustravimus. adde initi uni carini ἀνάγετε, εὐρυχωρίαν ποιε τε τῶ Θεω ἐθελει nis Ith3phallici, apud Athe ii Lib. XIV. γα ο εο ορθος σφυρωμενος διὰ λεσου ρα- p. 22. δίζειν. In te hic quod Casaii bonus non Σοὶ Βάκχε τάνδε οἱ σαν ἀγλαίζοριεν observavit. particula carminis Itityphallici, απλουν ρυπιλον λεοντες αἰολω -iλει, sic sorte restituenda
657쪽
Herode, quem et lino υam vocant Athenarum. Illa vero et ipsa ulcra nepe nepti S, Et Ganymedea, et Dardanium genu erat
λα μἐσου βαδίζειν. In primo versu desunt verba nonnulla. Forte Ox αναγετε erat repelita, sed seni per deest κῶριον, aut simile quid. Repetitio ver horuni in choro poetis non infrequens. Sic Enripid in Palamede p. Isocrat Encom Busird p. 220.
Exstant apud Athenae uin Lib. I. p. 497. versus nonnulli ex Ithyphallisaheoclis, qui etiam ad hoc exemplum restituendi sunt:
Ebi σα γε γα σηροζον σωτερια παντες οἱ τεχνῖται. μεθ' g πιὼν τοδι κερας, ῶς τοῦ φιλτατον βασιλέα παρειμι.
vid. Casaub ad Athen. p. 442. Varii erant Ithyphallica carmina generis. Multa enim ad religionem Bacchi, Priapi et similium deorum, multa ad amoren et Summam lasciviam pertii ebant. Neque tamen puto, antiquissimis temporibus, obscoeni
aliquid in Ithyphallicis carminibi is suisse,
quod parte aliqua probari potest loco, ex Eliphorionis carmine Petito, a P. Dionys. Halicarii de truci. r. p. 29. QuantOPere vero Postea desciverant Graeci moribus, nullo documento certius Constat, quam ex thyphallico carmine, quod triginta circiter annis, post Philippi mortem publice cantarunt Athenis, in honorem
Demetrii, Antigoni filii. Qui illud car-lnei servavit ii obis, Allienaeus Lib. VI p. 253. D. magnam Partem en elidalum Casaii bono, Animadv. p. 443. et ou p.
Epist. Criti c. p. 175.hil, idem illos cecinisse scribit: γε η μιόνος Θεος αληθινος, ιδ αλλοι καθευδουσιν, ἡ ποδημουσιν, ἡ οὐκεισίν. Post exhibitum carmen F., ταῖτ',
ait ἀδον οι αραθωνομ αχοι. Quo respicit Clemens Alexandr. Protrept. p. 43. α- ραθωνομ αχους legerat in Aristo illi. Nub. 982. Acharn. 180. Carmen Illi3phallicum, longe elegantissimum, et tum antiquitatis, tum Atticae adulationis illustre monumen tum, hic e oupii emendatione, pauculis a me mutatis apponam. EENIEM OΣΔΗMHTPAT LAI ΔΗMΗΤΡΙΟΥ.
ηλιο δ' ἐκεῖνος. Ω τοῖ κρατίστου παῖ Ποσειδῶνος Θεου, χαιρε C 'Aφροδιτης. Aλλοι κ ἐωὴ ρακρα γαρ απέχουσιν θεο ,
Tis δ' οἴχ O scio, αλλ' ο λη τῆς Ελλαδος Σφίγγα περικρατοῖσαν
Vs. S. Contra genium Linguae Graecae Tota pius legit Δημητριος. Ideni P. 4. αμα παρῆν ο καιρος reddiditque: si mulac templis advexit. Ego probo viri docti eniendalionein, in Appendico ad Oup. Emend. in Suid Τ ΙV. p. 491. ἄμα παρῆ ο καιρος. temptis Simul aditurit. Majorem vi in versus accipit. v. 12. ἴλιος δ' ἐκεῖνος, elegantissime poeta dixit, et vere Attice. Sio Men unde in Hypoboliniae apud Stob. I it. XXII. p. 497 τον ἡλιον το ἐκεῖνοv.
vulgo v. 31. legitur σχόλασον αὐτός quod recte Observante Oupio, nauci non est. Elegans est emendatio summi critici κόλασον αυτος Sensus erit Sphinge in vero illam, quae nos verat, vel tu reprime, relatium qui reprimat, mitte. Verbum κολαω,
κολαζω, Comicis Atticis valde tritum vid. Aristoph. Vesp. 244. Equit. 455. fragm.ap. Gellium, Lib. XV. O. p. 630 Theopompus apud Suid. v. Aττις.
658쪽
'Eριχθον Τεα ex colu CΥ ΔΙΦΙΛON L. ου δι' pιλον S. M. A. Ουεων A. m. M. saepe in Ho utero occurrit, sereque en per in initio versus, id Iliad. BO7. Od. τ . 283 ψ . 310. ω . 342 cns Paylio, Analyticessa on the Gree Alpita hei, p. 95. θῖσαι Acute is conti συ δ' εἰ φιλον re Seripsit, pro CΥ ΔΙΦΙΛΟN, quae lapidis scriptura. Illa coii fusio inter ει et ι Oannino frequenti SSima est. Jaio Supra nou nulla notavi, ubi v. 16. CICEICA pro CEICACA exaratu na. In Salinasti apo- grapho Pro C erat ΟΥ, deinde habuit, nescio unde I, mutavitque inde iteras ΔΗ in I, et praecedens 'EριχΘονιδαο in 'Eριχθονιδεω. v. Var. Leot. θυσαι hostius -ctato. Menander in Seholiis S S ad Hom. Iliad. p . 90. communicatis mihi
Καὶ τουτο θυων οὐδε πουποτ ηὐξαμην ἐγα το σῶζον τὴν ἐμην συνοικιαναλλα παρέλιπον, οικε τοῦ εἶναι στασιν ἔνδον παρ' αὐταὶ πραγμα χρησιμώτατον. In Primo versu conservavi ἰξαμην. io
saepius Attici coniici. Sopater in Galatisa p. Athen. Lib. IV. P. 160. Καγῶ - ηυξαριην Ens. Elym M. p. 400 32. Herodian ad calcem Phr3 nichi p. 202. Eustath ad Iliad. . 458. . I. P. 111. d. Rom. et run ad Eurip. Hecub. 18. Literas A et I et lain a librariis contandi, erudito observavit vir doctus in Observat t. Miscollan T. I. P. I. p. 123. Animadvertendunt hoc in venustis si in fragulento Dion3sii mnei logia, p. Athen. Lib. XV. p. 663. quod sic sorte legendum
v. 4. male erat in Athenaeo ἰδεῖν. e ui est: si iiii quani otiabiιm emittitia, oculis rueti minis thera deve.rum, ut sciatis, iri qua HS quam arripiat B. H. da φίλον ex iri genio S. item B. E. δεται ex ingeni B. it in syputium tutar evolaverit. Ultimo versuerat: ει ι το α λαταγες c. . Oii inse-liciter restituisse hae videor. ἰς enim, quod proprie nervus in corpore, significat et tum δυναμιν. Deinde etiana de omnibus rebus vini habentibus, v. C. de vento, fluvio, et hoc loco de latage, tropice dicitur. Sio apud Honier Iliad. m. 520. ἰγανέμου. tis. O . 39. e . 7S9. ις ποταμ. ου, Iliad. . , . 356. Ε δε τοι ευσεξέεσσι καὶ ἡρωων λεγιζεινJFrustra hic versus sollicitatur a Interpp. Maiit uire, subintelligendam putat vocem. γίλω e versu 40. Quo jure non iniselligo. Iari in kius, dum legit ειδεται, taciliorem qui dein lectionem profert, Sed quae non Inanu Oelae est. Conservanda lectio lapidis immerito etiam a Viκ contio O recta. Ponitur enim Pro εἰ δε τοι τῶν
Λης θῆ τε καὶ An. cns. Ποoge v. de particu l. p. 275. Bene observavit Viscontius, o pissime o pro Positum esse . Mirum hoc non est. Unoenini olim esserebalitur sono, ideoque Saepius ista bina a librariis confusa vid. Valli ad Euripid Phoeui Pae. 16, Brunk ad Aristoph. Rali. 22. Affertimus nonnulla u nobis ita tuta, nain fortasse non Dinne ea recordantur. Athena iis Lib.
XV. p. 663. 'Aχαιος δ' ἐν Λινα περὶ τῶν
659쪽
Τrois Erichthonidae Tu autem, si libet, sacra acito, GH
Et hostias mactato : verum inviti non est Opus acri S, Ssed si quis piis hominibus amor curam heroum gerere: Neque enim mortalis, at neque dea est: Idcirco neque templum Sacrum Sortita e St, ne lite SepulcrUm,
Neque honores mortalibus, et neque diis similes. 45Monumentum quidem ipsi templi instar Athseria est, Anima vero circa Sceptrum Rhadamanthi versatur
β o L. β MEPPA L. με γάρ S. M. με γαρ tanquam eri narmore A. y ητοῖς S. M. ' ψοια A. ' νεω ελον S. A. 'AΘηinti A. H αριοι πελευε A. Jactantes, ejicientes, frangentes, simulque clamantes o festivus mehercule lutuae lAlio modo Achaei locum emendatum dedit Ton p. Emend. in Suid . . II. l . 470. Memorabilis est usus verbi ε ιζαλ-λειν, quod de poculis dicitur, Post coenam sunt. Regillati igitur traieroinam vult coli, eique ii ac de causa, io templum midear, non tumulum ut foeminae mortali, sed ἡρῶον aedificatum esse scribit. Ediscium heroi aut heroinae conveniens, ἡρῶον ἡμιον,
Herode Attico, in Megillae nonorem αγιτας Athenis erectum vid. Pausan. Lib. VII. mauibus 20. Philostrat de Herode, . . B. Gonopes ego habeo, undique rasti calici suis praeterea egregiam de deo Herodis tediam, disputationem Viscontii ad h. l. Statius, convivarum hominum Naufragium qu α' picedio in patrem, . 20. scribit, si sibilia multa, sortuna permitteret, magi ficum se et tem Baechi prostella efficit ad litus Fuperbum plis parem lumuhim patri ex Structurum, Male erat in Athenaeo v. 4. προ ἴζρεος theatrumque ibidem ei dedicaturum, in ἔκβαλ' ανακτος. Caeterum, ut Choerilus in musici Ludi celebrentur in honorem Γύριος κτας dicit, ita Pindarus, in Ex ejus. iocum ipsum non gravabor adscri-cerplo libri L. Athenaei, apud Casaubon. Animadv. Lib. I. c. 4. 782. Fiagna. d. Heyne p. 112. ψευδη προ αν ταν ait EChoerilo illustrandus Euripidis locus ex Eneo, apud Athen. Lib. XV. p. 666. πυκνοῖς δ' εβαλλου Βακχιου τοξευμασι
τοξευριατα Βακχου, Sunt fragmenta calicis. Choerili versus e longo carmine petiit videntur epico, in quo convivium descriptum erat hominum luxuriosorum. En s.
fragmenta rapud in thenaeum ' Lib. XII. pug 529. 530. et Strabon. Lib. XIV. Pag. 989. A.
λο σι ομοια Sensus lodi est. Si quis volet rem divinam Regillae sacere, faciat. Nemo vero ad hoc cogitiir. Νο peccabit, qui faciet, eam quo isto honore dignabitur : noli enim mortalis est. Non tamen hoc ossicium ab invitis etiam exigitur,
cum de dearum numero minime censenda sit, quibus necessario sacra faciunda Suni, bere, non Parum enim poeiae nostri sententiam illustrat: Atque utinam Tortuna dares mihi,
inanibus aras Par templis opus, aeriamque educere molem,
CFolopum scopulos ultra atque audacia
Pyramidum, et magno tumulum Praetexere tu O.
Illio et dienti superassem dona Sepulcri, Et Nomeos lucum, et Pelopis solemnia tri inci Illio oebalio non studeret aera disco
Graiorum vix ulla mirum, non arva
rigaret Sudor equum, aut putri 6ntium aYέi ungula fossa: Sed Phoebi simplex chorus heio hon- delitia vatum Praemia laudato genitor tibi rite di
Sed heroinarum tali tum, quarum cultum Illud Statii prer templis opin idem plane minime sibi negligendum tutant, qui otii, hoc nostro, σημα νηὶ κελον. magna pietate et religionis amore praedili Hχη δὶ σκηπτρον χιιι α θυος αμι -
660쪽
-οι παρος S. M. αοῖ παρος corr. S. et sequitur B.
δ πριοπεα S. M. ἐπταίνεντες A. ἡρώμησι S. M. ρύμνισι A. Θεα Dinnes praeterm 7 απιτ χασεν S. M. πολευε ιJ Dixtinus jam supra Rhadaman Glossaria Graeca reddunt στιγίους ἀμπε thum a poeta nostro in beatis locis col- λων. ορχος et χορος idem est. Sic χορὸν εὐκ locatum esse, judicis loco. Regilla in λα- δονακων, Coliathus memorat Rapt. Elysium deducta, σνι τρον Ραδα μανθυος Helen. 1 22. - λαιηεντες Pro ἐλαιηεσσαιαια ἔνι πολευει, sed et itaque is cum insigni dixit. Sic Homerus d. m . 46 4ληεντι judicis. Ζακυνθω pro bληεσση. Idem Iliad. ε . 742. Tοῖτο δε Φαυστινη κεχαρισμιενον in σται κλυτος 'Iπποδαμεια, Pro κλυτὴ vid. Ei Jm. αγαλμια Recte mi, servavit Salmasius, M. l. 152. a 3 homo Mag. p. 86. Faustinam uniorem iii memoratam esse, ustath ad Iliad. a. p. 1515 Ioann.M. Antonini uxorem, quae jam in vivis Grammat. post Corintli de Dialeci. p. esse desierat, si a tua Regilla Aedicula. 17. ἐλαιαεσσαν νηδύν, varie ' olim apud vide a v. i. Vocem αγαλ α . erudite Sophoclem interpretati sunt Grammatici. illustravit Ruhnk ad Tim Lex Plat. h. Hesychius in Brutilii Lex. Sophocl. . v. est h. l. i. q. εἰκὼν, quam vocem de II pag. 55. ed. 4io ελαια εσσα δυς. statua auctor adhibuit pigrammatis in Σος, 'Oδυσσεῖ κανΘοπληγι. τοι λαιαεσ- insula Clito reperti, cujus particulam iii σα, αντὶ τοὶ σκαιὰ, αγρια ta α το οὐ ληιζε
ελαιηεντες αρουραι Locii in non recte exiit buerant Interpp. excepto Arcudio, qui veram lapidis lectionem protulit INAo ΠΛΡΟ ΕΥΡΕ EC APPO I. Viscontius accurato reddidit dos eranprima e Maste possessini di ei. Si ineolumna Capitolina insculptum invenies
Diva Faustinae, Regillam quasi n3mpliam pedisequam et sacrorum ministram noli Spernendam soro scribit. Simili modo Hecate, Proserpinae dicta ministra iii Hymno Homerico ad Cerer. 440. εκ τοῖ οι προπολος καὶ πιάων πλετ
Sacerdotem Rheae, 'Iδαιης αρας,ίπολον θαλάμη: Dioscorides in eis kii Antho log Cephal. n. 655. ymphae et Gratiae Veneris i it pιπολοι dictae, in pulcherrimo e Cypriis Carminibus petito locon p. Athenaeum Lib. XV. p. 683. Addo Eleganter Poeta χοζον μεριδων, vinearum Coluttii locum, ubi Hermionem comites ordines vocat Si vitiiιm choreas, Manilius dixit Lib. V. 360. Ei te Bacche tuas nubentem junget ad ulmo κDisponetque jugio imitatus frondo
choreas. In vinea στιχοι sunt, ut et tu choro. οζχους, μι ιπολοι dictae, Ra Pt Helen. 521. πολλακι visa φιπολους θαλαμων κτοσΘελαβοῖσα, οξυτατο εοαουσα τορο ανενεικατο φων π.Variis modis viros eruditos occupatos