장음표시 사용
141쪽
Est igitia tertia expositio vera, quδd Dominus duo priui Iegia Petio ἰῶ-
petrauerit. unum,qubd ipse non posset unquam Veram fidem amittere,qua- tumuis tentaretur a Diisolo: id quod est aliquid amplius quam donum perseuerantiae. dicitur enim perseuerare usque in finem, qui licet interdum c dat, tamen reiurgit,3c in ride fidelis inuenitur: at Petro Dominus impetrauit. qubd non posset unquam cadere, quod ad fidem attinet.Alterum priuilegium est, quod ipse tanquam Pontifex, non possit aliquid docere unquam contra fidem: siue quod in sede eius nunquam inueniretur, qui doceret contra veram fidem. Ex quibus priuilegi, primum fortasse non manavit ad posteroseat secundum sine dubio manavit ad posteros, siue successores. De primo habemus expressa veterum testimonix: de secundo habemus testimonia veterum, & sanctorum Pont. & aliorum auctorum. Secundδ prob. conclusio ex illa promissione facti Petro: Super hoc tramadificabo EGI iam meam. O partaInferi nω prae lab-t aduersus eam. Nam petra,& fundamentum Ecclesiae dicitui Perrus, ut fiammus Recton Ecclesiae; de proinde quilibet eius succestar similiter est petra, & fundamentum Eccleta.
Ex quo duplex argumentum desiimitur. Primum, ex nomine petrae: quare enim Pontifex dicitur petra, nisi ratione constantiae, M soliditatis' Certe si petra est, non frangetur, nec circumseretur omni vento do inae, id est, non. errabit in fide, talem quatenus petra, id est, quatenus Posuis . Secundum, ex ratione fundamenti sustentantis aedificium,quod nullo modo ruere potest. Non enim intelligi potest, quomodo fundamentum destruatur,& domus no. cadat. Immo vero maiore rationefundamentum non potest destrui,si domus. non potest cadere: non enim fundamentum a domo, sed domus a fundamento accipit firmitatem. Et ita exposuerunt Patres omnes.
Tertibprob. ex illo: Pasce oues meas. Nam,si Pontifex sit Doctor,& Pastor totius Ecclesiae, vi silera ostendimus: ergo tota Ecclesia illum audire, & s
qui tenetur: ereb, si ille erret, tota Ecclesia errabitainium prob. ex Testamento eteri, quod fuit figura noui. Iubet autem Dominus in rationali Pontificis summi doctrinam poni, & veritatem. Sed obseruandum, nondum conuenisse inter Hebrios, nee etiam Christianos. quid sint ista duo. R. Salomon vult nome Dei scriptum in rationali, ex cuius fulgore Sacerdos cognoscebat diuinum responsum, clim ab aliquo interro aretur. Arias Montanus docet esse duo lapides lucidissimos , a Deo immeiate productos, & datos Moysi. Iosephus dicit esse illos let. lapides,in quibus scripta erant duodecim nomina filiorum Istaei, quos Deus iussit poni in rationali. Probabilius est, quod scribit B. Augustinus, haec ipsa vocabul fuisse , scripta liaemedio rationalis, quod pendebat ante pectus Sacerdotis. Ratio iest, quia Dominus prεcepit eis qui dubitant circa intelligentiam diuinae legis.
Halcei dant ad summumSacerdotem, atque ab eo quaerant lutionem : de subiungit: Qui indicabunt tibi iudicii reritatem. Et signo erg6, 3 verbo Dominus promisit in pectore Sacerdotis habitatauram Voctrisam,dc veritatem; Mproinde eum non erraturum, clim populum docuerit. Quod si hoc Aaronico Sacerdoti conueniebat, certe 'maetb magis Christiano. into prob. a duplici experimento. Nam DPrimis constat, omnes Pa-
142쪽
centes in illis sederint,excepta Romana sede.In sede Constantinop. s erunt Macedonius,Nestorius,Sergius Haeresiarchae. na Alexandrina Georgius, δι Lucius Ariapi, Diostorus Eutychianus, Cyrus Monothelita, Malij. In Antiochena Paulus Samosatenus Haeresiarcha, Petrus Gnaphaeus Eutychia- , nus,Macharius Monothelita,& alii. In IerosisIymit. Ioannes Origenista, Scante eum Eutychius, Irenaeus,&Hilarius Mia ederunt. Nihil tale potest ostendi de Ecclesia Romana. Alterum experimentum est; quia Rom. Pontifex plurimas haereses sine Concilio generali damnauit;vt Pelagii, Prisciliani, Ioviniani, Vigilantia, aliorumque multorum: quas eo ipso pro veris haeresibus tota Christi Ecclesia habuit, dc exhorruit, quod a Rom. Pontifice damnatae essent. Ergδῆ- num est, Ecclesiam totam lentire,Pontificem Rom. in elusinodi rebus errare non posse.
Propositio secunda: sinian Pontifex Rom. non potest errare infor, sed neqae μνὸς E..
Romaria particularis Ecclesia.
Nota, in alio sensu accipi debere firmitatem Rom. Ecclesiae in fide; & in a- Nota a. . Io firmitatem Pont. Nam Pontifex non potest errare,errore iudiciali d est,
dum indicat.& definit quaestionem fidei.At Ecclesia Rom.id est, populus,dcclerus Rom. non potest errare,errore personali,ita ut omnes omninue errent,
de nulli sint in Ecclesia fideles,& Pontifici adhaerentes. Tametsi enim unuL. quisqueseorsim errare potest, ramen id fieri non potest, ut omnes errent Gmul,&tota Rom. Ecclesia apostatica efficiatuti. Nota praeterea, Ecclesiam Rom. non posse errare modo praedicto, hue Noram. dupliciter posse intelligi: Uno modo,ut non possit errare, petastente Romae Apostolica sed secus autem si sedes auferretur. Altero modo,ut simplicitis non possit errare, veHeficere;quia nec sedes Apostolica possit unquam Roma alio transferri.
Et quidem secundiam priorem sententiam,propositio nostra est verissima,& patet ex auctoritate Pont. Sanctorum,& Patrum.At secundum posteriorem seiasium,propositio nostra pia est,& probabilissim non tamen adeo cer- . ta,ut contraria positi dici haeretica,vel maniseste erronea. Qubd non sit omninbde fide a Rom. Ecclesia non posse separari Apostolicam sedem, pater, . quia neque Scriptura, neque traditio habet,sedem Apostolicam ita fixam esse Romae,ut indeauferri non possit .Et omnia testimonia Pont. & Patrum, qui dicunt,Rom.Ecesesiam non posse errare, possent exponi de Roma Ecclesia, donee in ea Apostolica sedes permanet; non auim absolute, & simpliciter. Qubd nihilominus tamen pia,sit, dc probabilissima sententia, non polia separari Petri lCathedram . Roma, dc proinde Rom Ecclesiam ab lute non pos. se errare, prob. primo ex eo, quod tamdiu Romae mansit sedes Apostolica,
non obstantibus infinitis persecutionibus,&occasionibus recedet m. Prim6 fuit maxima occaso transserendi sedem alio, temporibus Impa Ethnicorum. Illi enim aegerrime ferebant, qubd Romae esset Apostolicades:& idcirco mox, atque audiebant, nouum Pont. esse creatum, illum aut occidebant,aut in exiliumdeportabant. . .
143쪽
Deinde Jursiim occasio suit tempore Gothorum. Nam inprimis temporo Inito centii primi Alaricuo Romam caepit, spoliauit, & incendit Deinde tempore Leonis l. Genericus rnristim Rom.1in caepir, dc ipoliauit, quo tempore sine ullo liabitatore ad aliquod i pactum temporis Roma per maluit. Rursum, tempore I apae Vig lii Totilas Romam penitiis euertit, manibus magici ex parte deiectis, & domibus sere omnibus incensis, adaoque eam desolavit, Vt
nullus neque vir, neque intuler, in ea permanserit. Denique, toto tempore Longobardorum Rom. Pontifices inium mis iam serijs fuerunt, nec tamen unquam de mutando Episcopatu Rom. cogitauerunt. Tertia occasio tran, terenaae sedis fuit, tempore B. Bernardi,propter ipsorum ciuium Rom. per iecutionem. Adeo enim per multos annos ciues Rom. suos Pont. vexaverunt, ut i aptissime compellerentur ab urbe exulare. Quarta occasio fuit . quando Rom. Pont .ser LXX. annos manserunt in
Calliis. Cum enim ipsi cum tota curia procula Roma degere decreuissent;cur quas b, non transtulerunt sedemi cur non mutauerunt Episcopatum Rom. cum Auenionensi' Cum ergo tot occasionibus existentibus sedem transfere- di, tamen Romae manserit supra M. D. annos, valde probabile est, non posse ullo modo transtierri.' Secundo prob. hoc ex eo. quod Deus ipse iussit Rorruessi Apostolicam
sedem: quae autem iubet Deus, mutari ab hominibus non pollunt. Deum autem id iuisisse testantur aliqui Patres,qui hoc narrant,ut historiam; sicut etia 'B. Marcellus Papa,& Martyr: non autem de Qui hanc rem tamquam certam
Propositio tertia. N in solum in decretis idei errare non potest summus Pont.bed neque in praeceptis morum, qua isti Ecclasia prascribuntur; qua n rebus necusar3ι ad μ- sutem, vel in se, quae per se bona vel mala sunt, ver Diιει r. Dicimus primum, non posse errare Pontilicem in ijs praeceptis, qua toti Ecclesiis prascribuntur; quia in praeceptis, &iudici js particularibus, non oth ab .rdum Pontificem errare. Addimus 1ecundb, qua in rebus necessa νη; os salutem , ves per se bonis, aut malis versantur; quia non est erroi eum,dicere, Pontificem in aliis legibus poste errare, nimirum superflcram legem condendo, vel miniis dii cretam, &c. verbi gratia non potest fieri, ut Pont. erret pri cipiendo aliquod vitium, ut v si1 ram; vel prohibendo virtutem, Ut restitutionem: quia haec tiliat per se bona, vel niala. Nec poteli sieri, Ut erret prqcipiendo aliquid contra salutem, ut Circumcisionem, vel Sabbathum; vel prohibendo aliquid necessarium ad salutem, ut Baptismum, aut Euchari illam: ut autem iubent aliquid, quod - non est bonum, neque malum ex se, neque contra salutem, sed tamen est mutile, vel ibb pccita nimis graui illud praecipiat, non e stabsurdum dicere, posse fieri; quanqualm non eli siubditorum de hac re dubitare, sed simpliciter obedire.
Prob. propos. pro prima parte, quia tunc tota Ecclesia grauiter let deretur,
Scerraret in rebus necessariis;quod eii contra promissionem Domini: Cum venerit tile riritus νentatis, docebi t vos omnem raritatem. Quod intelligitur, Vt mi - nimum, de Verirate ad salutem necessaria.
144쪽
LIBER TERTI vs. 32 praecepῖt i III, ut sequatur Pont. At certe, si Deus nulli rei deest in necessariis, quanth minus Ecclesiae sitae'
Secunda pars: scilicet, qu6d non possit errare in moribus per se bonis, vel 'ν ob a. malis, prob. Nam tunc Ecclesia non polliat vere dici sancta, vi in Symbolo Apostolortim vocatur. Nam sancta dicitur potissimum, ob cinctam professo irem, quia nimirum legem, & professionem sanctam profitetur, qliae nihil docet falsum, nihil praecipit malum. Deinde quia tunc necessario erraret etiacirca fidem. Nam fides Catholica docer, omnem virtutem esse botram, omne vitium malu : si autem Papa erraret praecipiendo vitia, & prohibendo virtutes , teneretur F cclesia credere, vitia esse bona, & virtutes mallas, nisi vellet
Propositio quarta: Probabile est, pie rue credi potest, summum Pant. nem sol tua vi'
Prob. prim6,qilia id videtur requirere suauis prouidelia diuinae dispbsitio. Nam Pon . non ibi iam debet, nec potest haeresin praedinare , sedeciam debet veritatem semper docere; & sine dubio id faciet, cum Dominus illi iusserit eonfirmare fratres suos, & propterea addiderit: so . i pro re, ut non deliciat s des tua; id est, ut saltem non deficiat in throno tuo praedicatio verae fidei.
. ' Prob. I. ab e 'lent I. Nam hactenus nullus fuit haereticiis, vel cert Eden ul- ωLa.
lo probari potet , quod haereticus fuerit. uim filo tertiadi An summus poni. habeat iurisdictionem vera coactivam, ita ut pos- sit leges condere, quae olligent in conscientia, ct iudicare, ac puniri transtresorest Quod quidem seruata proportione de Episcopis caeteris intelligitur. Nota nos rant si
quaerere de iustis legibus. Na leges iniustae non int proprie dicendae leges. Vt
autem iusta sit lex, quatuor conditiones requiruntur. Primo, ex parte finis, Ut ad bonum commune ordinetur. Vt enim disserta ranno, quod ille commuiκm, ille priuatam quaerit utilitatem, ita etiam differt lex iusta a tyrannica. Secundo, ex parte agentis.Vt sit ablaabente atustoritate: nemo enim potest legem imponere non sibi subdito Tertio, cx parie materiae, Ut non prohibeatur Virtus, nec praecipiatur vitium.
Quari , ex parte form. x, Vt debito mo8o, & ordine constituatur, &pro mitigetur lex: nimirum, Ut leX eam proportionem Lernet in honoribus distribi endis, Τί oncribus impones dis,u: temta at et si ibditi inordine ad Remp. 3Sienti o m. iliberet, raequaliter Madr.igesima ichinarent pileri, dc viri maturi, Pries, & debiles, ae icti, lex illiusta esset: item sistatue rer, ut ibit diuites, & nobiles ad Epii creatum Minast terent tar, non aute pauperes, & ignobiles, licet alioqui doctores, de meliores, abiblute esset iniusta, qtia nquam alicubi aliquando Propter aliquam circumst etiam possit esse iusta Eli aut cm te iniusta non sit lex, & ex vi sua incolis cientia non obliget . tamen distinguendum est de legibus. N. iri leges tia: ustae ratione muπ ae, adest, quae si intcontrariae diuino furi, siue naturesi, siue poliritio , nori ibi sim non obligant, sed etiam non debent uno moco teruati, i irrita illud: CP. Dre
145쪽
mago oportu Deo quam hominibis. At quae sunt iniustae ex paris finis, vel auris,vel etiam formae,seu modi,seruatulae sunt,quando sequeretur scandalum, si noninuarentur .Et potest deduei ex illo: Qui amarimurit te misse plus, vade cum eo ct Hiam ἔθ si quis abstuisti sibi illi ct pastrum. Est enim sensus. non ut hoc semper ficiamus, sed ut parati simus id facere, quandocunque id erit necessurum ad gloriam Dei. Item ex illo: Smi,sia Miti sue Dominis. η-μ-Jam mosis sed etiam discolis. Iamin Eeclega Catholica semper ereditum est, Episcopos in suis dioeeἀ-bus,dc Rom.Pontificem inlota Ecclesia, esse veros Principes Ecclesiasticos. qui possint sua auctoritate, etiam sine plebis constasu, vel Presbyterorum consilio,leges Arre,quet in eonseientia obligent,iudicare in catas Melesiasticis more aliorum iussicum, ac demumPunire. Prob. hec sententia primo ex Seripi, Primus locusest: QuisverbHerit,nium Oinire sacerdotis imperis.qui eoumpam misistrat Domitis Deo tiis. ex decreto iudicis morietur bomo is, ct auferes malam de hi aer. Iste Iocus,vel a simili,vel a maiori,debet etiam intelligi de Pontificibus Christiatiis. Nam sicut Iudaicus populuserat tunc populus Dei, ita nuncpopulus Christianus . Nec possumus dicere, Principem Ecclesiastisum in Iege noua debere esse minoris auctoritatis , qu fuerit in lege veteri, cum e contrario hic omnia maiora, & augustiora videamus. At praecepta Pontificis Iudaeorum erant vera imperia,non admonitiones, vel cohortati o
nes, & obligatans consumtis alioqui non fuissent tam seuerr punitiua
gre res. Secundus locus est: Quodcunque solareris supralmam ,erit salutum 6r is caelis. Hqcvrba reserri possunt,&debent ad omnia,quq secundum V sum Script. dicuntur ligari.Nam generaliter loquitur Dominus: necdicit, emcunque ligauetris: deo. Riodcunque ligaueris. Iuuenimus autem, ligare, significare, egem imponere: alligant enim operagrastia. O inportabilia in humeros hominume digito autem suo nolunt ea mouere.Ergo Dominus Pstro promisit, ut, quidquid ipse ligauerit, id est, quam obligationem praecipiendo fidelibus imposuerit, ut ligatum &in coelis, id est, seratam illam habiturum. Ergb Petri praeceptum est pr ceptum Christi .Ergo peccat,qui non obtemperat. Tertius locus est: Pasce Oires meas. Vbi Christus exhibiturus Petro, quod ei
promiserat utitur regio vocabulo, nimirum πο - τα Πόραι in μου. Quartus Iocus est: me Pater,ct ego mitto vos. Vbi Dominus suum locum reliquit Apostolis, ac, ut sua uterentur auctoritate in regno suo gubernando, voluit. mod etiam confirmatur ex illo: Qui vos audit, me audit. qui
τοι sternit, mel'ernit . Verba proprie ad Apostolos.& eorum succetares pertineredocent Cypri n. & Basil. At Christus missus est a Patre cum potestate, non solum pretiacandi, & Sacramenta ministrandi, sed etiam pretcipiendi, dc iudicandi, ut omnes fatentur. Quintus est,ubi Petrus, cum alijs Concilii Patribus, scribit Gentibus ad fidem conuersis : Visum est Spiritui sancto,st nobis,nihil vltra vobis imponere oneris nisi hac necesaria ut abstineatis vos ab iis latissimulacrorum, a suscato, o sanguine, crfornicatione. Hic Apostoli nouam legem condunt, ut Chrysostomus annotauit, Diuilirco by Coo le
146쪽
Mil inam suffocato, & fanmine nihil pretcepit Christust neque sunt hae
iure tiaturae bona, Vel mala, sed indifferentia, qualia docent Haeretici, non sse ab Feclesia fieri necessaria. Quhd autemnete Apostolorum fuerit vera obsgans in conscientia, saltempro eo tempore, quo vigebat, Prob. pri-imh, quia vostoli illam vocant onus. Secundo, 'uia dicunt esse necessariarergo necessistis obse uanda erant, & non liberὲ. I ertio,quia Lucas absolute
. praecepta vocat in hoc ipso capite in fine. Dicit enim de Paulo: Pertransires ci- M. t ε. uitates praecipiebat eis custodire pracepta apostolorum,oe Seniorum. Et: Tradebant eis custodire dumMa, qua decretaeraat ab Apostola Senioribus qui eratu in Ierusalem.
Denique, quia in canonibus Apostolorum imponitur grauissimarina priuaricantibus noc pretceptum; nam sanguinem, aut suffocatum comiaemes clerici deponuntur, laici excommunicantur. At pqna tam atrox non potest imponi, nisi pro mortali peccato. Rom. I t.
Sextus locus est: omnis anima potestatibus 'blimisνibus subdita'. Non enim spotestas, nisi a Deo, qua aurem a Deo sunt, ordinarasunt. Itaque quἰ νψ t potestati, Dei ordinationi resistit: qui autem resistant, ipsi sibi damnationem acquirunt. Et infra: Iho-- aucessitate abditi estate, non solium pro re ham, sedetiam propter conscientiam. Hic locus non solum intelligitur de Principibus saecularibus,sed etiam MEe-Hesiasticis. Nam Apostolus loquitur in genere de omnibus potestatibus: Non est paussas. nisi a Deo. Quod squivalet huic: omnis potestas a Deo est. Esse autu aliquam Ecclesiasticam potestatem, idem Paulus docet: Haec avos scrip . ut non prasiens durius agam, mundam parestatem, quam dedit mihi Dominus.
cxiamsi paulus ad litteram solum loqueretur de Rcularibus, tame simili, vel a maiori idem deberet intelligi de Ecclesiasticis potestatibus. QuMautem legeseorum, qui sunt potestate priditi, in conscientia obligent, patet ex illis, verbis: Qui portata resistit. Dei ordiηationi refitit. Item ex illis: resistunt inisbi damnationem acquirunt. Quod de damnatione tam temporali,qutin aeterna ponunt omnes. Item ex illis: Idιὸ neces, rate subditi estote. Id est,non est liberum hoe, sta necessarium. Item ex illis: Non solum pro ter ham. sita etiampropter crementiam, id est, necessarib parendum vobis etiam intelligite, non selliinpropter metum petnae, sed etiam propter metum culpae,quam inctu mis,co
Septimus est: Quid νustis' in vi ganniam ad vas, an in simitu manseuetudinistVbi nomine virgae intelligit Chrysostomus, & alij interp. potestatem iudiciariam puniendi peccatores. Christus enim ut RexEcclesiae,habet virga,quq NM . dicitur ferrea. quia est inflexibilis; &alibi dicitur virga directionis,phra- 'IM A
si Hebraic id est,uirga recta,quia iuste punit. Hanc autem Virgam commu ra. a.d. --nicat cum Episeopis,qui nomine suo Ecclesiam regunt. Vnde Augustinus co- ofari ociliat quandam contradictionem apparentem Mattheti, & Marci. Matth. 3 o. enim dicit Apostolis mandatum, ut non ferrent Virgam: Marcus dicit mai
datum, ut serrent. Conciliat August. quia Matthetus loquitur de virga cor- ' 'porali: Marcus de spiritali, id est, de potestate Apostolica. propter quam de-Debantur Apostolis alimenta a populo. Sicut enim Regi propter virgam regiam debentur tributa, ita Epiuopo propin similem virgam debentur de
147쪽
octauus est: ubi Apostolus legem statuit, ne bigami ordinenturi manu legem obligare in conscientia, etiamsi plane posititia, & pcclesiastica sit, planum est. Patet enim, tum eX praxi Ecclesiae, quae nunquam auia est bigamos ordinare e tum ex Concit. Carthaginen. IV. ubi spisicopus, qui scienter o dinauerit bigamum, punitur grauit si me, priuatur enim ipsa auctoritate Oz-dinandi. Nonus est: aduersus presbyteros accusatioηem noli recipere. niti', duoἷis,aut tria obus ustibus. Hic apertissime docet Apostolus, habere Episcopum tuum tribunal, etiam extra forum consciet tiae, &, more iudicum, accusationes, Mprobationes audire,& secundum allegata, bc probata iudicare. Sane Presbyterum intelligit Cli instomus quemlibet hominem seniorem , seu lacerdotem,seu laicum. Ex quo uitelligimus etiam, lainos in foro exteriore propter aliqua crimina ab Episcopo iudicari. Ambrosi autem intelligit, nominae Presbyteri, Sacerdote, & forte rectius: nec tamen propter hanc expositione excluduntur laici a foro Episcophi minue apertissime includuntur. vult enim Apostolus dicere,ut exponit AG roL aduersus laicos facilius accusatores ad
mitti, & audiri posse; aduersus fresbyterum autem, propter Ordinis dignitatem, non debere id fieri, nisi adsint duo, aut tres testes Decimus est: Quι vos auor. me audit. quem de Episcopis propriὲ intelIigivificent Cyprianus, & Basilius. Undecimus est: Lauso νον, quia pracepta mea tenetu. Eri Scitis, qua ' dianim vobis. Et ibid.-hac spernit , non hominam sternit, sed Deum, qui vimum' 'suam sanctam nobis dedit. Et: Si quis non obedit verba nostro, per vi vim hummia re, o ne commisceamini illi.
Irin , tamquam pro animabis vestris rationem reddituri. Atque haec ex scripturis. i
Secundδprob. ex traditione Patrum: ae inprimis nullum serὲ est Concitalium, quod non aliquid pretcipiat, vel interdicat. sub poena anathematis, vesdepositionis. Pari ratione, plenae sinat epistolae Pont. quae vel in tomis Conciliorum, vel in corpore luris canonici legi possunt, praeceptis, &cen stiris. arta quaestio est: sη Christus iurisdictionem Ecclesia uain soli sammo Pontis imisediatecoutulariι Sciendum est,triplicem esse in Pont. aliisque Episcimix potestarem. Unam ordinis; alteram iurisis ictionis interioris; tertiam iurisdictionis exterioris. Marum prima resemir ad Sacramenta conficienda, ω ministranda:altera ad pop. Christianu, regendum in foro interiori conscientiae: tertia ad regendum in foro exteriori De prima certum est apud omnes. illam aeque immediate habere a Deo Episcopos, ac ipsum silmmum Pontificem. Confertur enim per quandam consecrationem . quae aeque operatari uno, quam in utero. De secunda aliqua dissentio est inter auctores r na Abu--lensis existimat hanc potestatem conferri omnibus sacerdotibus immediate Deo,quando ordinantur. Ioannes de Turrecrem. docet, hanc potestatem no
conferri a Deo ex vi ordinationis, sed ab homine per simplicem iniunctione. Ambo tamen in eo conueniunt,quod usus huius potestatis pendeata ilarissi
148쪽
ctione exteHori: de qui igitur solum agendum est. Et quidem omnes In eo
conueniunt, iurisdictionem Episcop8rum,tarem in genere. esse de iure diuino. Nam Christus ipse ita orditiauit E-esiam, ut in ea sint Pastores, &Doctores,&c. Sic enim Apostolus loquitur: Ipse dedit quasdam quidem s. salac quosdam Prophetas, alios Pastores,ct Dostores. Et pretiere nisi ita esset, posset Pont ex hunc ordinem mutare, &instituere, ne ullus in Ecclesia sit Epis.copus; quod sine dubio non potest facere. Vt quistio est; An Episcopi eano- nice electi, accipiant a Deo tuam iurisdimonem sicut eam accipit summua Pont. An verba Pontificeἶ Sunt autem tres de hac re Theoluorum sententiae. Prima eorum, qui volunt, tam Apostolos quam caeteros Episcopos im- mediate a Deo accepisse,& accipere iurisdictionem.Altera eorum,qui volunt
Apostolos non a Christo, sed a Petroi& Episcopos noni Christo, sed , petri siccessore accepisse, vel accipere iurisdietionem. Tertia est media eorum,qui volunt Apostolos quidem accepisse a Christo immediate omnem suam alii oritatem;tamen Episcopos non a Christo,1da summo Pont. ea accipere. Et i e quidem verissima est. Et quidem primum prob. ex verbis Domini: Mut misit me Patre, ctus mitio vos. vem locum sic emonunt Patres, Chrysostomus, & Theoelisaetias, ut M. aperie dicant, factos este his verbis Apostolos Christi vicarios; immδ ipsum Christi ossicium,&auctoritatem accepisse. , Seeundb, electione Matthiae in Apostolatum. Nam legimus,Matthiam is iΑΥstolum non fuisse ab Apostolis et m, nec datam elisam auctoritate; sed implorata diuinitus,& impetrata elemone eius, moxinter Apostolos an
Tertio prob. ex Paulo,qui ex professo docet, se auctoritatem,& iurisdictionem habuisse a Christo,&inde probat ne verum esse Apostolum. Paularua Apostolus, non ab hominibus, neque per hominem. sed per Iesum Christum. di Deum '
Piarem. Et ibidem, ut ostenderet se non accepisse auctoritatem a Petro,vel aliis vostolis, ait: Cam aurem placuit ei, qui me. siegregauit ex utero matris mea, o vocavit per gratiam 'am continuὸn acquieui camisuvini, neque veni Iero-μθmam ad antecessores meas Apadolas, sed alii in Arabiam, or iterum reuersassium Damasiam: deinde post annos tres veni Ierosolymam ridere Peιram. Etr alibi enim, qui Hisbotur esse aliquid nihiIcontulerunt.
arto prob. ex euidenti ratione. Nam Apostoli 1 Glo Christo tacti
sunt: δε πιι discipulos suos, ct eIerit duodecim ex ipsis, quas ct Apostolas nomis it. Et: Nonne ego νει duodecim elegit od autem Apostoli habuerint iurisdiactionem, patet tum ex sestis Pauli, qui eXcommunica & pinim leges con- r. r. 7.stituit; tu, quia Apostolica dignitas est prima,& sirprema dignitas in Ecclesia. Ei auosdam quidem posuit in EccleD , primum apostolo deinis Prophetas, &c. tiu' ' δd autem ante Christi pasilonem Apostoli essent, nec tamen adhuc es. Ait Episcopi, vel Sacerdotes, nec ullam haberent iurisdictionem , non est mirum. Dominus enim variis temporibus varias Apostolis contulit potestates. Et praecipue Ioan.vigesimo absoluit, quod ante pinionem inchoaverat.
149쪽
De potestate in ovili Pontificis:
COM M v Nrs Cactolihorum Theoso rum sententia est, Pontificem. 3 ut Pontia non habere directe, & immessiat liam temporalem potesta rem, mlhn spiritualem,tamen ratione spiritualis habere saltem indirecte potestatem Mandam; eamqtie summam in temporalibus: neque esse contra ius diuinum,.quod Episcopi etiam actu habeant, &directe, iurisdictionem. temporalem in urbes,& prouincias sibidonatas aregibus, vel alio iusto titi. Macquisitas. Deprimo tria probabimus . Primo, Papam non esse Dominum totius orbis. Secu b,non esse Dominum totius orbis Christiani. Terti6,non esse Dominum ullius prouincia aud oppidi, namque habe M iure diuino iurisdiistionem mere temporalem.
. Primum prob. Papa non est Dominus earum prouinciarum,quas obtinent dis N --
infideles: nam inprimis Dominus selium oues suas Petro commisit, infideles autem non sunt oues. Deinde non potest Pa udicare infideles: um ad me de his, qua foris sunt iudicare. Denique, infideles principes sunt verita silpromi suorum regnorum: nam dominium non fundatur in gratia; aut fide sed inlibero arbitrio, & ratione, nec descendit ex iure diuino, sed ex iure gentium, ut patet ex eo, quod Deus approbaz regi a gintilium in utroque te,.
Tu es Rex Rexum; ct D scaliduis tibi πην , ct imperium. Ste. Eri raddite, Dama qua μηι Caesaris, sarἰ. Nota. Reddiιe non donate,quae sint Caesaris,id est Mai Maaν, quae iure illi debentur. Et: Reddite Ommbae debita:cui tributum, tritu rum. sui. Meaι, vectigal. m. Et iubet ibidem etiam propten conscientiam 'obedi- 'Te principibus Ethnicis . At certe non tenemun in conscientia obedire iliati , qui non est verus princeps . Si igitur non est Papa Dominus earumi prouinciarum, quas obtinent infideles, sequit . eum non esie Dominum. totius mundi. Sewndum prob. Primum. quia, si esset Dominus totius orbis Christiani, νονα quidem iure diuino,ut volunt deberet id constare exscript. aut certe ex Apostol' im traditione. Ex Script. non habemus, nisi datas Pontifici ci ues regni coelorum: de clauibus regni terrarum nulla fit mentio. Traditio- I in nem autem Apostolicam nullam aduersiaiyadibum . . Praterea, Christus non abstulit, neque aufert regiia iis, quorum erant: Iram Christus Imn -- nit diruere ea, quae bene se habebant, sed perficere: ergo, quando Rex fit Chriuianus,nota perdit regnum terremumquod iure obtinebat, sed acquirit
nouumius ad regi um aetemum. -
150쪽
Regnum meum M est de hoc mundo. Et: Restitum meum non est hinc. Vt enim expo-
nunt Patres, Dominus his verbis liberare voluit Pilatum a stispicione, qua redere poterat, se regnum temporale Iudaeorum assectasse. Iraque sens us est: Ego quidem rex sium, sed non eo modo, quo Caesar aut Herodes: nam regnum meum non est de hoc mundo; id est. non constat honoribus, opibus,potentia mundana, Consematur naee ratio primo testimoniis pIurimorum auctorum. Secundo; nam Christus nunquam exercuit in hoc mundo regiam potestatem. Terti δ: nam auctoritas regia non erat Christo necessaria, neque utilis; sed superuacanea. 6c inutilis: nam finis aduentus eius in mundum erat redemp- tio humani generis; ad hunc autem finem non erat necessaria temporalis potestas, sed spiritualis. Siquidem per ipsis spiritualem poterat etiam dis nere de rebus temporalibus eo modo, quo iudinabat expedire ad humanam redemptionem. hdfuisset inutilis patet, quia Christus debuit hominibus persuadεre comemptum gloriae, deliciatum opum, & omnium rerum terrenarum, quibus tamen maxime affluunt Reges huliis mundia uisi ire mollibus vessiuntur, in domibus regum sunt. Quarto confirmatur, quia Christus vere pauper fula, non Ilim quoadvsimi, sed etiam quoad dominium. od docet S. Bonaventura,& Nico- laus HI. ac Clemens V. V Itimb, quia omnia fere Iora Script. ubi de regno Christi a tus, necessario debent intelligi de regno spirituali, M aeterno. Uxibi: Ego autem const/iutus sum rex ab re: ubi subditur'. Pradicam praceptume , ut ostendatur regnum spirit uale. Item' di diri s reviorum illorum suscirarit Deus lati regnum. quos in aronum non dissipabitur. Et: Regni eivi non erit finis. At regna P temporuia non sum aeterna. Et si Christus fuit Rex Iudaeorum humano more,dum vixit in terris, certὲ desit eo modo regnare, quando ad Patrem a tendit. Et, cum idem regnum paulo post occupatum fuerit a Rom. deinde. Saracenis,&nunc a Turcis teneatur, quo pacto impletum est, quod dixit
Non etiam fuit Rex temporalis initIoelictionis, ut patet ex ilIo: O homo. T q/tu me iuuiem constitvit. aut divisorem isteνvo,' Id est. neque Imperator neque Resp. me iudice elegit .Et ex illo:C.m cognouist,quia νenturi essent,vi rapcrent esi, o facerent eum iterum in montem ipse solus. Iam assumptio primi argumenti prob. nimirum Papam habere illud ossicium, quod habuit Christus, cum in terris inter homines humano moreuiueret. Qilia enim Ecclesia ex hominibus constans, indiget capite visibili, & more humano vivente. ideo Christus, quando desiit more humano vivere,id est,post resurre stionem,re- Iiquit Petrum loco suo qui nobis exhiberet illam Christi gubernationem via sibilem, & humanam, quam Ecclasa habuerat ante Christi passionem: ut pae ter ex illo: sic ut mi' me rater, se ego mitio vos. Adde, quod neqtae habet Pom Dan. μι sex omnem potestatem prorsas, quam habint Christus, ut homo. mo ratis.