Roberti Bellarmini ... Solida Christianae fidei demonstratio. Opera V.P.F. Balduini Iunii Ordinis minorum, ex eius operibus controuersiarum desumpta

발행: 1611년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

181쪽

De auctoritate Conciliorum absoluta.

DE auctoritate Concilioriim disputa io est bipartita. Primum enim co- sideranda est auctoritas Concit. absolute. Deinde comparata cum alijssimilibus principi j fidei, id est, cum Script. Pontificiisque decretis. se a L De auctoritate atabilite considerata duae sum 'Faestiones. Vn au C-i- ',, bi

Pro quapropositio prima: HDCatholisameradum est Concilla ratia a sum- P . i. ηο Pont. confirmata errare non posse, nec infide, nec in moribus. 3. Cusis, Prob. prim btestimonijs Script. quae ad quatuor classes reduci possunt. In prima erunt testimonia propria, quae tria sunt. Primum: Vbi sunt duo, vel tres congregari in nomine meo, ilic sum in medio eorum. Hic argumentum sumitur non simpliciterex his ve1bis, sed ex his verbis continuatiscum superioribus, &propterea additaargumetatione a minori ad maius. Dixerat enim antea Dominus de homine incorrigibili: Dic Ectis', ct , i Ecclerum non odierit, fit tibi velut Ethnicus, ct publicanus. At, ne quis Ecclesiam , siue congregationem Praelatorum, contemnendam putaret, adiunxit continuo: vobis,quacum ae ligaueritis supeν terram,erum ligata ct incalo, dcc. Et, ne quis dubitaret de assistentia Dei,quando Episc. congregati aliquem damnant, vel absoluunt, , subiungit: Ubi enim sunt duo. vel tres congregati in nomine meo, ibi ego in medio illorusum. rorum verborum haec est sententia: Si duo,vel tres congregati in no---mine meo, obtinent siemper, quod petunt a Deo, nimirum Capientiam,&lumen, quod sitissicit eis ad cognoscenda ea,quae ipsis necessaria simi, quanto , magis Episc. omnes congregati in nomine meo semper obtinebunt,quod iuste petunt, id est,sepientiam, &lumen adiudicanda ea, quae ad totam Ecc. sum dirigendam pertinent φ Itaque siue pauci, siue multi, siue priuati, sitae: Epist. congregemur in nomine Christi omnes habent Christum praesen- rem, & adi uuantem, obtinent , quod eis conuenit obtinere. Sed in congregatione paucorum, & priuatorum adest Christus,ut eos adiuuet in rebus: paruis, & priuatis, in congregatione autem Episcoporum adest, ut eos adiu- uet in rebus magnis, &ptil,licis. Alter locus eii: Shiritus peritatis docebit vos omnem Hritatem. Et, ne putemUS hoc dici solis Apostolis,& non etiam iccetaribus, alibi testatur Dominus aperte, Spiritum sanetiim nianturum cum Apostolis in aeternum, id est, cum eis, dc cuin successoribus perpetuo. At Epucopos seinsim existetates nou, d cet Spiritus Luactus omnem verit.Hem: crsb saltem Episcopos omnes in unae eongregatos docebit omnem veritatem. Et sane, cum nolit in Ecclesiamatorali. thedra,per quam Deus nos doceat,qutin sumni Pontificis adiunet

182쪽

eonielisu generalis Concilii, si lige etiam cathedra fuli potest, eum vinum

iam Ecclesiam docet,nescio,quominibvera sit illa promissio: Docebit πι --

nem veritatem.

Tertius locus spirιtuisauria. st nobis. Si autem illud Concilii .eX quo formam acceperunt omnia alia Concilia, aliarit, decreta sua esie decreta Spiritus cincti, certe idem asserere possunt citera legittima Concilia, qui uniuerset Ecclesiet regulas credendi, & operandi pretscribunt . Illi enim Concilio adfuit Spiritus sanctus, quia id n*cesse erat pro Ecclesiae consis tioue; at non minita alijs temporibus nouis haeresibus exorientibus id neceC. sarium fuit,atque etiam erit. Secunda classis testimoniorum coni inet omnia illa loca,quibus prob. Ecclesiam non posseerrare, neque in credendo, neque in docendo: qualia intilla: hanc petram ad cabo Mese m nuam. ct porta inferi non pras istant aduersuram.Et: fgo vobiscumsum usique ad c ummationem saeculi.Et: Ecclesia Dei viu. est columna.θνrniamentum inritatis: & similia. Ex his enim Iocis manifeste collisitur, Concilia generalia probata non posse errare; idque duobus mo

dis.

Primo,quia tota auctoritas Ecclesiae formaliter nonest, nisi in praelatis;sicut visus totius corporis sorrristiter est tantum in capite: ergo idem est, Ecclesiam non posse errare in definiendis rebus fidei,& Epist. non posse errare: atquisinguli seorsim errare possunt; igitur cbngregati in Vnum errare nora

poterunt.

Secundδ;Concilium generale repraesentat Ecclesiam uniuersam,& proinde conielisium habet Ecclesiae uniuersialis quare, si Ecclesia non potest errare,aaeqhe Concilium OEcumenicum legittimum,&approbatum poteri errarp. Porro Concilio generali uniuersiam Ecclesiam reprisentari facile demonstrari potest. Nam inprimis aperte vocatur in libris Reg. tota Ecclesia Istraei coetus principum, qui cum Salomone conuenerant. nam nec fieri poterat, ut omnis listaei, qui superabat numerum mille millium hominum, esset in eo Templo simul;8c initio capitis legimus, conuenisse ad Regem saperdotes, Sccapita silagularum tribuum. . Deinde, si in quolibet regno, siue rep. id, quod Senatus, siue comitia I tuunt,totius regni,vel reip.dicitur;cur non idem dicatur de Ecclesiallicis decretis,que fiunt conueni omnium Episcoporum Tertia classis testimoniorum continet omnia illa loca,quet probant, Romis Pontificem non posse errare in fide: quale est illud: Rogaui pro te, in non desicinusides tua. Et si quet sunt alia alibi explicata. Ex his enim colligitur euidenter, Concilium a Papa confirmatum errare non posse . Et si enim sint aliqui tholici, qui existimant,Ρouti Lerrare posse,illi tamen dicunt,tunc solum postas a errare, quando non adhibet omnem diligentiam: at ciam generale Conci-Iium conuocatur, sine dubio adhibet omnem diligentiam in re illa inuestiganda. Quid enim amplius facerepotesttero saltem tunc omnium consenta

non errabit.

Quartaclassis testimoniorum continet illa Ioca,quq docent Episc.habendose qui PQqres; audiendos, ut Maratros; sequendos, Π Ducos: qua

183쪽

LIasi init ciuiuat in t,me audit. EN ODdite praepositis vestris,osuMdiete M. Luta io. Item illa,ubi dici: ntiirpastores: cum etaim illi iubentur pascere, nos iube- Nebr. 33. mireos feci iii ad passeila, pretiartim esim ad elim finem dicantiir ab Apollo Io comiti utilii Ecclesia Pastores, ut non circinriseramur omni vento do- tetrinae. Item, illa,quibus Vocantur Doctores: H;mme omles Gentes. Siquidem quo pretcepto illi iubentur docere,eodem nos iubemur audire. Item illa,ubi diciti ituri peculatores: Speculatorem domui IsraFIdedite quem EE ιώ ι .locum de F pise exponunt Hieron.& Gregor.in Ezech. Et prosect si iubentur Epi . tanquam sipecillatores,& oculi,nobis viam ostendere,& nos iubemur peream ViMnincedi e, quam illi nobis ostenderint. Denique,tlla,ubi Epit c.dicuultu patres,&cqteri dicuntur filii. EX quibus GaI. . omnibus locis ita postumi fratiocinari: Si nos iubemur a Deo audire, & se-- . qui Episc. vi l retpositos, Pastores, Doci ores, Speculatores, Patres, certe vel ill i nos fallere non poteruiit, vel nos poterimus culpam in Deum reiicere . At sitie dubio singfilii .pit c. errare possunt,&aliquando errant,& inter se quandoque dissentiunt, ut nesciamus qui si ameoriim sequendus sit; ergo saltem omnes stinui praesertim in nomine Domini congregati, quando uno ore nos

docent, errare non possunt

Accedat secundo testimonitim,& traditio veterum Patrum. Ecclesia&Patres multa de Conciliis passim scribunt: undeconstat,eos sensisse Concilia

generalia errare non posse.

Asmrmant primitio, Concilii generalis sententiam esse in caussa fidei ulti-

mum iudicium Ecclesiae,a quo appellari non possit quodque nullo modo irritari vel retractari queat. Hinc enim apertissime sequitur, eiusmodi Conei lia non errare u am alioquii inquissimum esset, cogere Christianos , ut non appel lent ab eo iudicio,quod erroneum esse potuit. Secundo,docent Patres,& Concilia, esse haereticos, & excommunicandos omnes, qui non acquie sicunt Concilijs plenariis. Ex quo manifeste sequitur, eos putasse, Concilia non posseerrare; atque omnia Concilia generalia

dicunt anathema contradicentibus.

Tertio, Patres docent,esse diuina,& a Spiritu sancto edita decreta legittimorum generalium Conciliorum : ex quo sequitur, quod non possint esse

obnoxia errori.

. Quarto,docent,potilis esse moriendum,quam recedendum 1 decretis generalium Conciliorum. Accedat postrem6 etiam naturalis ratio. Primum .

Si Concilia generalia possent errare, nullum esset in Ecclesia firmum iudiciu quo controuersiae componi, & unitasti Ecclesia seruari posset. Nihil enim est maius Fenerali Concilio legittimo,&approbato. Secundo;Si non esset infallibile iudicium eiusmodi Conciliorum, possent

merit 6 reuocari in dubium omnes damnatae haereses. Diceret enim Arrius errasse Nicaenum Concilium, Macedonius Constantinopolitantim, Neltorius Ephesiuim, Eutychius Chalcedonense. Terti b,Nulla esset certitudo de multis sacrae Script. libris: namde epistola adHevaeos,a. Per. 2.&3. Ioan.Iacobi,& iudae,&de Apocal. quos libros etia Y Caluia

184쪽

Caluinistae recipiunt,tamdiu est dubitatu, donec, Concilio res declarata esu

arth; Si omnia Concilia possent errare, illiid certo sequitur, ut omnia 'intolerabilem errorem admiserint, ac proinde nullo honore digna lint: nam error intolerabilis est, proponere aliquid credendum, tamquam articulum fidei. de quo non constat, an sit verum, vel falsii . at Concilia pret cipua, ut Nicetnum , Constantinopolitanum, Ephelinum, Chalcedonense Miderunt noua symbola fidei, aut certe nouas sententias, quas voluerunt haberi, tanquam articulos fidei. Quis autem dicere audebat . illa Concilia quatuor intolerabilem errorem continere, nulloque licii ore digila ellia, clim ea videamus etiam ab aduersarijs cum honore lutcipi, dc non rὸro in testimonium ve- doctrinae adduci Propositio secunda. Concilia particu Masmnmo Pot. conirmatu, infide, o moribus enare non posunt. Haec propositio non est aequhrecepta, ac prior. Illam enim nemo Catholicorum negat; halic vero non desiint. qui negent. Itaquet ea tum de causta assirmamus, hanc propositionem fide catholica non esJotenendam, qubdauctores, qui contrarium seiri itini, nondum videamus ab Ecesesia damnatos pro haereticis. Constat enim ex Eulebio, Cornelium Pa-ι. pam cium nationali Concilio omnium Epist. italiae statuisse, non debere haereticos rebaptizari, dc eandem sententiam etiam postea approbasse Stephanum Papam, & iussisse, et haeretici non rebapti Zarentur: & simul constat ediceodem Eusebio, Cyprianum coiitrarium lensisse, & mordicus defendisse ; id: quod etiam ipse fatetur,& arguit Stephamim Papam erroris; & tamen Cyprianus semper habitus est innumero Catholicorum. Sed quidquid de hoc sit, certe temerarium. erroneum,&proximum hqre- si est. existimare Concilia panicularia ἐά Pont. confirmata posse errare. Prob. primum argumetuis illis, quibus iupra demonstrauimus, summum Pont. in iudicandis ijs rebus,quae ad fidem, vel bonos mores Pertinent, non,

posse errare. Si enim immus Polar. errare non potest, certe nec Concilium, quamuis exiguiam, ab illo comprobarum.

Secinadb prob. ex eo, quod, si elusinodi Concilia errare possienr, plurimae haereses, quae damnatae sitiata solis Conciliis particularibus, iterum reuocari possem in dubium ;vt Pelagianorum, Priscillianistarum, Ioviniani,& aliorum.

Pr,b. 3.γ4. Tertio; hactwus non est inuentum aliquod Concilium eiusmodi, quod

M. - errauerit.

Qtiarth; Ire VII. Synodo,&VII I. diciant Patres se venerari, & recipere etiam localium Conciliorum decreta,immo in eadem septima Synodo v cantur eiusmodi decreta diuinitus inspirata. Altera quaestio de auctoritate absol ita Cociliorum est: Nwnciantia a Dimmo Pret. non coi firmata certam fidem faciant De Prouincialibus prim im duo communi sententia asserimus, posset: eius nodi Concilia absolute errare, tamen magnae esse auctoritatis, ita ut temerarium sit, eis non acquiescere. Quod pos sint errare, testis est Carthaginense Concilium sub Cypriano, quod fuit nationale celeberrimum, legittimum, Episcoporum L x X X V. quorum pleriqtae Martyres, aut Confestores.

Prob. prior

185쪽

Maiis, x tamen errauit. Secitndo, testis est quinta synodus Romana,sub Symmacho,ubi legimus, Concilia prouincialia, quia presentiam Papae non habent, valitudinem perdidisse. Tertib; Prosper in Chronico dicit. haeresin Pelagianam a ConciIio Asel

cano C C. x V li. Episc. damnatam,non prius ab Ecclesia totius orbis damia Natam,qUam Zoet imus Papa decreta Concilii illius probasiet. Quarto, Cur Concilia generalia errare non possint, duplex est caussa pre- Epiri. Prima, quia Concilium generale totam Ecclesiam reprςsentat, Mideo ipso errante, tota Ecclesia erraret. Secunda, quia Concilium generale non fit siue immo Pont. pro quo Christus orauit ut non deficeret fides eius. At nulla harum catissarum locum habet in Concilio, particulari. Quia autem Concilium particulare non eXpreisὶ confirmatum, faciat argumentum adeo probabile, ut temerarium sit, ei non acquiessere, num est. a Primo, quia in VII. Synodo, & in VIII. Synodo honorantur Synodi Wν. Iocales, & iustipiuntur, nec fit mentio ibi confirmatorum, vel non. Secundδ, quia plurima horum Conciliorum, ut Tiaetam, Bracharen-

sa, Melatensa, Hispalensia, &c. ridentur ipsis usu Ecclesiae quodammodo probata

Tertio, quia, si aliquot sancti Patres cassi in eandem sententiam coiiuenietes, faciunt argumetitu probabile, quanto magis L. aut L X. Episcopi simul conuenientes, Sc inuocato Spiritu S.aliquid communi consensu statuentesφIam vero de Concilijs generalibus variae sunt opinisnes. Motarida duo.

Primo Legatos aliquando mitti ad Cocilium cum instructione sedis Apo--δε f. stolicae: sicullegimus factum in Concilio I V. V I. V II. Aliquando sine instructione; ut Lamim est in Concilio Trident. Cuius ratio est, quia in illis primis Cocili; una tantum quaestio tractabatur, & ideo facile poterat Pont. expIicare Legatis, quae esset sententia sua de illa quaestione: at in Cocilio Triadent. tot quaestiones, & tam tractandae erant, Vt non posset commodo

eiusmodi instructio haberi. Secundb nota, poste quatuor modis contingere, ut fiat generalis Concilii definitio. Primo, ut Patres eonsentiant, dc definiant, dissentientibus Legatis Apostolicae se iis . USecundo, ut definiant consentientibus Legatis, sed contra instructionem

Pont.agentibus.

Terti b, consentientibus omnibus,etiam Legatis. φqui non habuerunt

certam instructionem.

larib, consentientibus omnibus cum Legatis habentibus, & sequentiabus Papae instruinionem. De primo, de secivido modo nulla est dissicestas. Constat enim , talia D. o a. Concilia errare posse. Nam imprimis de tacto errauit Concilium Ephesi-ρ num I I. quod repugiuntibus Legatis ripae Leonis definire voluit. Item

Conc ivn Constes inopesit. tempore Nicolai I. errauit., cum Legati

186쪽

QDE ECCLESIA MILITANTE.

Nicolai contra instruistionem Papae egerint. Secundo; Eiusmocii Concilia non totum non confirmata, sed etiam reprobata dici debent;idem enim est, sitie Pontis eXpresse Concilium repro Dei, siue Concilium agat contra Pont. sententiam. Constat autem, Conciliae reprobata a Pont. nullam habere auctoritatem. Tertio;Non possunt dici legit tima Concilia, quae pugnant clim sito capite: &similiter, quando consentiunt Legatis agentibus contra informationem ; quia tunc Legati non agunt Legati , cuin non agruat nomine Pontis. De tertio modo res est sub opinione .Ego tamen existimo,tale Concilium posse errare, neque esse infallibile eius iudicium ante Politisicis confirmationem.

Primδ, quia sententia eius Concilii non est ultimum iudicium Ecclesiae, & tamen, si non posset errare , et set ultimum , & ii retractabile tu dicium. Non ei e autem ultimum , adicium, horum Conciliorum, planum est. Nam et ii sinodi Concilia ad Pont. mittuntur, & Pontis. Concilium approbare potest, vel reprobare: ut patereX PraXi Conciliorum perentium confirmatiotiena;ac nomi tim ex Bulla Pij I V. in qua confirmat Conciliu

Secimdo;Firmitas Concilii nascitur eX consensione,& coniunctione cor poris cum capite; at caput nondum aperuit suam sententiam: & si enim Legati praesint nomine Ponti f. tamen non inr retrira Ponti f. nec sciunt, quae sit mens Pontis. nec habent illud priuilexium non errvidi, quod Ponti Rhabet. Terti δ; Concilium Basileeii se una cum LVato Ponti L. communi consensu stati iit, Concilium ellia supra Papam, quod certh nunc iudicatur erro

neum.

Quarici, Potest errare Concilitim , quod aliquid defini-ontra instructionem Ponti f. ut de ficto ertauit Concilium Constantinop. consentientibus etiam errori Legatis Nicolai I. Ergo potest etiam errare quando nulla habetur initructio: nam non tenentur Epit c. in Concilio le- qui illamiustriictionem, alioqui non essem indices, neque libera essent sius fragia. De quarto modo vix dubiumecte potest: videtur enim esse certum, tiae Concilium non posse errare . . Primum enim, in tali Concilio inuenitur expressus consensius capitis, Mmembrorum, ac proinde totius Ecclen et, quae sine dubio eri are non potest. Nete obest,quhd instructio ilia a Pontifidata non videatur definit ilia sententia Apostolicae sedis: nam quando Concilium consentit cum Pontis. sententia, forniaturque decretum a Legatis nomine Ponti f. tunc incipit ei e senia tentia definitiva, dc vltima, non solum Concilii, sede iam P Oiu. neque potest Pontis eam retractare: nam certis intelligit sententimisium fuisse a Deo

quando ἐά Concilio apprΘbatur. .

Quod ut melius intelligatur, sesentium est, Ponti . mittere solere Legatos instruetos de sententia Apostolicae ledis cum ca conditione , it, si

187쪽

Concilium conseiat;at Apostolicae sedis iudicio , formetiis decretum siti

minus , diiseratur decreti formatio, donec Pontis. Rom. consultus resepondeat. Id patet ex Concilio Chalcedonens; nam, clim Concilium consentisset iudicio Ponti f. circa depositionem Dioscori,mox Lcgati formauerunt decretum.

Deinde , clim Concilium aliquid statuere vellet contra instructionem Pontis. Legati dixerimi debere prius id significari Apostolicae sedi. Quando ergo Concilium definit aliquid,sequens expressam sentciuiam Pontis. idem

est,ac si confirmatum esset.. Accedit ad liaec,quod Concilium CliaIcedonense, dum petit confirmationem decretorum, apertedicit, te stribere Pontis. & petere confirmationem, ..quia praeter decretum de fide contra Dioscorum, alia etiam quaedam statue rum sine ex pressa Pont .sententia. I taque solum petunt confirmationem eorum, 'ira definierant praeter Pont .sei tentiam.

Ipse etiam Leo in epistola, qtia illud confirmat, indicar, non fuisse opus sua confirmatione, nisi quia dubitabant aliqui, an reuera cum eius consensit factum fuisset decretum Concilii : qua etiam ratione confirmauit Pontifimulta alia similia Concilia, non quia errare potuerant, sed ut omnibus cerutius constaret, quae Legati egeranI , xea e ex manaazo cxpresso sontis 'egisse. Denique, In eiusmodi Conciliis,non expectata alla confirmatione Pontifimox fit executio, id est, damnantur, qui contrarium sentiunt, ut manifesti haeretici,& denonuntur Episcopatu, et tacerdotio. Ita H Nicaeno Conci- Iio damnatuunt, in milium acti sex Episc. una cum Ario . Ii Ephesino damnatus, &depositus est Nestorius. In Chalcedonensi depcnuus est Dios An coriis: & decem . Egn t ij Episc. iudicantur haeretici, qtita noleb at acquies--s. cere decreto prolato. a. In Concilio V I. damnaetur, &deponatur, S in exilium elicitur Machχ-rius, Patriarcha Antiochenus, cum aliquot suis discipulis: damnatur etiam S deponitur Polychronitis PresbIter. At, si Concilia illa ante confirmatio nem Pond. errare potuissent,nomi uisent illi manifesti haeretici,qui anteco firmationem resistebant. .

188쪽

CAPUT QUARTUM.

De auctoritate Conciliorum comparata ad

alia fidei principia. -

r U N C comparanda est auctoritas Conciliorum ad verbum Dei scri

Scrip . εκ tum nam de traditionibus eadem est ratio) Mad Poluificem. Porro Catholici Script. saeram anteponunt Conciliis: neque de hac re ulla contro. uersia est. Quod si interdit Catholici aliqui dicant Script. pendere ab Eccle- siue a Concilio. nouliuelligunt, quoad auctoritatem, secundum se edquoad explicationem, & quoad nos. Obseruandum est igitur multiplex esse discrimen inter Script. --, ω Conciliorum decreta; ex quibus intelligit tir Script. praeponi Conciliis. Primum est,qubd Script. est verbum Dei immediate reuelatum, & scriptum, quodammodo Deo di istante, iuxta ilhad spiruu Iocto insti te loruit i. sunt siancti Dei homines. Et: Οumis Scriptura diuinitis instirata. Quod tamens. no sic intelligendum est,quasi semper Scriptores sacri nouas reuelationestabueritu, dc inipserint ea, quae antea ignorabant: constat enim,Euangelistas, Matthaeum, Sc Ioannem, scripsisse eλ quae viderunt; Marcum, & Lucam ea, quae audierunt, ut Lucλs ipse fatetur: sicut tradiderimi, inquit , bis qui ab M is η' initis io riderunt. Dicuntur igitur Scriptores sacri habuisse immediatam re lationem dc scripsisse ipsius Dei verba, quia Vel noua quaedam, & antea incognita eis reuelabantur a Deo, tinxta illud: Iucerta. θ occulta farientia tua manifestali inibi. Vel Deus immediate inspirabat, & mouebat scriptores ad M'Fψ- scribenL ea, quae viderant, velaudierant,& eos dirigebat, ne aliquo modo errarent. Vt enim Vere dicitur epistola principis, quae a principe dictatur, etiamsi is qui eam scripsit, autea siciebat, quae scripturus erat ita dicitur, Mest immediatum Dei verbum, quod scriptum est ab Euangelistis Deo inspira te, & dirigente, licet scripserint ea. quae Viderant, vel audierant.At Concilia non habent, neque scribunt immediatas Dei reuelationes. aut verba Dei, sed trantum declarant, quodnam sit verbum Dei scriptum, vel traditum,& quomodo iiitelligi debeat; praeterea ex eo per ratiocinationem deducunt coclu- . 'siones. Itaque Concilia. clim definiunt, qui sint libri canonici, &diuini,non faciunt eos esse infallibilis veritatis, sed declarant itum esse tales. Sic etiam t. . Concilium Trident. cum definit verba illa: intelligi pro- β' i' ' fisurate, non edit, sed declarat orbum Dei. Et cum Nicaenum Concilium definiuit, Christum esse homo oi Patri, deduxit conclusionem ex Script . in quibus disertὲ continetur, unum esse Deum, dc Patrem esse Deum, ac Filium esse Deum; ex quibus sequitur necessario, Patrem, & Fi-

. cum

189쪽

duxit conclusionem ex Script . in qua habetur, Christum esse persectum Deum, & perfectum hominem.

1 AIterum discrimen ex hoc primo oritur, quod scriptores sacri non debue- rint multum laborare in suis libris edendis; satis enim erat,si laborarent scribendo, vel dictando, si edebant vaticii ua; vel ad immum reuocando ad memoria, quae viderant, vel audierant. & cogitarent Verba,quibus ea scriberet,

s scribebat historias,vel epistolas,vel aliquid simile. At Patres in Cocliijs deobct rem ipsam quaerere, id est, conclusiones inuestigare disiputando, legendo, cogitando. Vrade legimus,in primo Concilio magna conquisitionem fuisse factam. Idem de Nicaeno testatur. Rumniis. Quocirca dicimi Patres Concilii

primi: Visum est Spiritui stacto. o nobis. id est, Spiritu sancto nostram industria bissis i& diligentiam adiuuante. At scriptores sacri iisti Deo tribu Iindea, quae scri-- 3.bunt; ac propterea rana Lxpe repetebant Prophetae illud: Dicit Dominus. Tertium est, quod in Script . millus potest esse error, siue agatur de fide siue i. Distriinis de moribus, siue assi et ur aliquid generale, R toti Ecclesiae commune, sile aliquid particulare, id ad unum tantum hominem pertinens et tam enim est cert Lm, S deiide, sine gratia Spiritus sancti neminem siluari, quam Petrum. Paulum, Stephanaim dc quosdam alios vere Spiritum sanctum habui Gse,&talii os esse: utrumque enim eadem Script . verilsima testatur. At Concilia in iudiciis particularibus errare possunt. Quartum est,quod in Script. non filium sententiae sed etiam Verba omnia, . de singula ad fidem pertinent: credimus enim nullum esse verbum in Script. frustra,aut non recte positum. At in Concilijs maxima pars actorum adnde non pertinet .Non enim sunt de fide disputationes,quae praemittuntur, neque rationeS, qtiae adducuntur, neque ea,quae ad explicandum,& illustrandum adferuntur;sed tantum ipsa nuda decreta,&ea non omnia, sed tantum, quae proponuntur tanquam de fide. Interdum enim Concilia aliquid definiunt, non ut certum,sed ut probabile; et Concilium Vrennense, quod decreuit,tenendum, ut probabilius, infantibus in Baptismo infundi gratiam,& virtutes. laudo autem decretum proponatur tanquam de fide,facile cognoscitur ex verbis Concilij: semper enim dicere sol mit se expIicra e fidem Catholicam; vel haereticos trabeiidos, qui contrarium sentiunt; vel, quod est communiΩsimum, dicunt anathema , dc ab 'clesia excludunt eos, qui contrarium sentiunt . iniando autem nihil horum dicunt,non est certum, rem esse de fide.

Denique; In ipsis decretis de fide non verba, sed sensius tantum ad fidem

pertinent: non enim est haereticum dicere, in canonibus Conciliorum aliquod Verbum esse superuacaneum ut non recte positum; nisi λrte de ipse verbo 'sit decretum formatum t in Concilio Nirino decreuerunt recipiendam vo

cem in Ephesino vocem θω . οκον.

Quantum est,quod Script .non eget approbatione Pont. Vist authentica; sed tam um,ut morescat eius auctoritas:at Concilia generalia, &legittima,

non situ Irata, a Pont .confirmentur.

190쪽

tempore Coiiciiij Pisani: quia, cum duo Pont. qui simul sedebant iii scismate.

Gregor. XII. & Benedictus X IlI. nota videbantur serio cogitare de rol rendo scisinate per spontaneam abdicationem, quemadmodum ante Pontificatum Vterque voverat,& iurauerat, Cardinales vrriuique partis secesserunt Pitam,& tractare caeperunt, an sibi liceret inuitis Potitii. tulis Concilitim generale conuocare, & eos Pont Hepo nereφDeinde , ctura paulis post fieret Concilium Constantiense , & Ioannes XXIII. qui situs ad Concilium accesterat, a Concilio clam di i celsisset, atque ita Concilium line capite remDasisset,iractare PatreS caeperunt, An Concilium posset inuitum Pont. iudicare,& deponeret Sed maxime controuersia creuit tempore Conci Iii Basileensis, quia enim Eugenius Papa I V. Concilium Basileense inchoatum dissoluere volebat, SC

impedire, ne Vlterius progrederetur, caeperunt Patre, quaerere, an telieremitrobedire Pont. an Pontis potius teneretur obedire ipsis, id est, gelae rati Concilio φ&quoniam paulo ante viderant duos Pont. Ioannem XXII I.&Benedictum XI II. depositos fuisse per Concili uim Constra ciense, &lic impositum finem maximo scitimati, caeperunt metuere, ne, si Ponti f. non teneatur obedire Concilio, iterum scisina renouaretur,& sine ullo remedio Ecclesia

remaneret.

Itaque hac occasione tunc plurimi in eam sententiam luerunt, ut Conciliuesset sit pra Potat. Sed, dum voluerum scitimatibus viam praecludere, ipsi nouae scisina fecerunt creato Pseudopapa Felice V.qui postea cognito errore abdi- cauit se Pontificatu . Et qi iam uis pollea in Concilio Florentino , & Latera-arensi ultimo videatur quaestio definita, tamen,quia Florentinum Concilium non ita expresse hoc definiuit, S de Coeilio Lateranenti, qtiod expressissimhrem defit iust, nolit uilli dubitant, an fuerit vere generale, ideo viilue ad hanc diem quaestio siuperest, etiam inter Catholicos. Obieruandum autem duobus modis poste comparari Papam cum Concilio. Vnon odo, ut sumatur ab una parte lus Papa verus, & indubitatus; ab altera Concilium generale, cui pr. xiit Hapa perie, Vel per Legatos, ita titillat definiatur litra consensu ipsius : Altero modo , ut iii matur ab una parte solus Papa , abaliera Concilium generale, cui Papa nec pei te, nec per suo SI egatos praesit. Intelligo autem non praesidere per suos Legatos, etiam qua-do Legatus quidem ab eo millus praeel Concilio. sed agit contra ipsius Pont. voluntatem: tunc enim non e 1 vere eius Legatus, licet pro tali legerat. Qus stio pretians, licet nonnullis videatur versari circa priorem comparationem, quippe qui existimant, Concilium sine Papa non clia verum Concilium, & proinde sine dubio, Papam esse maiorem tali Concilio; tamen re iter . quaestio pri ci ptiae ii de posteriore comparatione. Quod patet primo, quia illaquetilio introdite a est propter Pont. depositionem, id cli, ad inquirendum an Papa etiam inuitis a Concilio iudicari,& damnari, dc deponi posset Ad hanc autem linem sit perii aculea est illa quae stio : An Concilium cum Papa sit maius solo Papa' Nam siue sit maius, si ire minus, nil Num iudieabit, neque damnabit, neque deponet inuitum Papam, intomod enim hoc illud

concilium faceret, quod nihil asit dine consensu Papaes Nam Papa seipse Diuitiam by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION