장음표시 사용
101쪽
niuatia in vanum no sint deducenda. o quod fides Gristi bonis semper sit op
Undecimo Capitulo Synodus auctoritate Sacrae Scriptilis demonstrat apertissime, quod Templa divinia cultib s mancipara Irequenter adiri, ibisue Deum constanter se demori Fortis inmorari Duodecimo Capitulo Synodus omnes fideles adhortatur, M nisu in M. Hem inhonestam, aut cogitatione. aux dicto, aut facto gerant, ae seria peccam. pro quibus absolvendis consaxerant, peccata ac mulantes, non ab tationem peccatorum acquirant, sed magis funes, quibus quodammodo Iigemur, sibi aua.
Decimo-tertio Capitulo synodus eos redarguit, Di pro eo quod sus Mis aere MDeant, O Retigaras Sanctorum praes non habent. idcirco mora precam Garum ad Dominum, ut oportet, sentiri devotione non fundunt. Et ipsum Capitulum egregia Sancti Hieronymi ad Eustochium monitione lae ab solvit. Egnduentes hos itiam armet oratio, reTressientibus de platea oratis ocru rus ante, quam fesso, ne prius corrasiuiam requiescar, quam anima verbo Dei pascataνι ad omnem actum, ad omnem incessum, manus pingas Crucem. Huc usque Parisiensis Concilii secundus liber, cujus Capitula primum ac secuniadum a Benedicto Levita inserta sunt Additiora secundae, & in veteribus
editionibus numerantur vicesimum- primum ac vIcesimum- secundum, in Baliniana vicesimum - quartum ac vicesimum quintum. '
Tertii libri tres sunt partes. Prima complectitur epistolam Episcoporum ad Ludovicum fit Lotharium Augustos. Secunda scptem proponit Capiatula ex eodem excerpta Concilio Parisiensi, quorum observationem praecipue necessariam censent Episcopi. Tertia viginti conssat Capitulis, quo. rum observationem Episcopi deposcunt. Literas Episcoporum, quia pollunt in confirmationem adduci multarum rerum, quarum mentionem supra fecimus, integras accipe. Dominis praestantissmis o pietatis intia praeditis, marimo O Lothario Orthodoxis atque Inviari is Augum, os famuli vestri, quamvis indigni, tamen. Episcopi, Deo humiliter grates persolωimus, qu que immensam pietatem se benignitarem ob laudamus se priaicamus, qui mos adeo in sua amorem deum os famulos suusa reare facit, ut de profectu se exaltatione Sanctae sua Ecclesa indesinenter cogitetis , eamque utpote matrem stiritalem sicut fideles se Hlectis ratales sui ad me. Iura se potio ra semper provehere 'deatis. Nam cum mucro divinus Imperium vobis divinitas commissam interias exteriu que, merito nostra iniquitatis, multifariιs attereret classibus, prudenter anima eruntes, quod hac non ni F Iusto Des adicio evenirent, itrico scriptis Serenitatus vestra anno praeterito cunctos Ecclesiarum Pastores admonuistis, ut, quia constabat eos poculatores Domini exsere, σgladium divinam super terram, id est, super peccatores Deum grassari, memin riat b culationis sua, o jejunio triduano ab omnibus generaliter peracto, unus quisue in quot bet ordine positus, diligenter conficientiam fluam conveniret, O, Mi se Deum omendisse cognsebat, maturus per perirentia satisfactionem corra gere non disserere. In quibus etiam apicibus insiine vobis placati, uι si Deus pacem undique se otium vobis tri ret, in hoc Placitum vestrum generale conse
mere voluissetis, ut primum Picquid in vobis. id est, in persena O minisse
vestro, corrigendam inveniretur, Damino auxiliante corrigeretis. Deinde quaecum que in omnibus ordinibus Imperii vestri Deo duJlucerent inquireretis, se secundum eius voluntatem eum consensi sitium vestrarum ad tramitem rectitudinis rem caretis. Scilicet ut eum vobis topuloque vobis commisi. propitium faceretis. Sed quia tempus optatum exterioribus incursionibus praepe ientibus, secundum desiderium vestram naui non estis, libuis Senenturi vestra exm quibusdam fili ι tris praeterita Deme Placitum habere, o de his qua praemis Iuni diligenter rea rare, Diaque voluntatem quaerere, O Ecasa votis cummissa utilisaum providere. Guapropio de omnitas, qua ad rempus emendarione digna visa δε- , cour
102쪽
Capitula Serenitas ve a digessit, Legato uestrenuos delegavit, at per eassim G- AN, CH. pisula, ct flagitia malorum hominum panirent, Cr bonorum Ladem vestra Ce*ω- 8 2 9.dini nauserent. Inur quae etia statuista in quatuor partibus Imperii etessia Con- Lunov. ωentus Episcoporum uno eodemque tempore fieri, in quibus tractarent, quarerent, I M p. is. atque cum Dei afuturis inmenirent ae causis ad Religionem Christianam eorum- Lotu cque curam peninentibin, quid a Principi ι O reliquo populo, vel ita ut divina I ia, is auctoritas docet, aut aliud teneretur, vel quid inde ex parae aut ex toto dimissum I i h p i u i esses at non teneatur. Deinis quid in i oram, qui Pastores populi conintuti sunt, R is moribus, conversatione, σ actibus inveniri risso, quod divina Agula atque Lunov.
ctoratari non concordarus Amulque invenireor, qu occasiones in uxraquc Or- R. ii.
dine id e ecerint, ut a recto tramite devi ens; sequic d de his invensum fuisset, vestra Celsiadisi notum facerent. EPuod ut Deus pesse dedis, nos Metissimi ac
depotisimi statis vestra procurasores, Iuxta parvitatem sensus nostri, prout brevisas te oras permist ,secundum sanctam devotionem se ordinationem mesbam, is causis ad Religionem Christianam nostrumae ministerium atque periculo pertinentibias, necnon O de his quae ad nostram correctionem se emendasionem peris risere perserimm, sive de M. quae populis generaliter adnuntianda se admonenda pravissimus, capitulatim in praecedentibus adnotavimus libritas, vestraeque Sereni- rati legenda, ammo probanda obtulimus H quamquam de his, quae praemissa sunt, ωestro ardentissimo ae derio prius si acere eluerimin, nequaquam tamen haec, qua decialiter ad vestram perfnam ministeriumque pertinere cognovimus, oblivioni tria dimus inuntius vestrae saluti pr piciente , nonnu a Capitula nece aria in sicundo huyus operis tibiago ad nomen mini feriumque vestrum pertinentia, periculumque cavendum, siaeni studio caveomm , O vobu familiariter admonitionis gratia pyrigenda devovimin, M ea diligenter inficiendo, legendo, cr audienis G, aperte atque iusincte vestra cognoscat Cestudo, de quibus o pro quibus in momor sis Conventibus nostris, secuniam virium nostrarum possibilitaum, deliter salubriterque egerimus. Abhinc sequuntur quaedam, qua ex Capitulis Con--ntus nostri braviser duernimus, qua ad nostram stribumque vestrorum laicorum
observitionem se statem pertinentia, necessaria eje tres imus. Dehinc sequantur alia, quae vestra Pietati deposioda valde salabria esse judicavimus. Has Ii- . e. teras, ut liquet ex Additione secunda , prae manibus habuit Benedictus
Alteram libri tertii partem septem constituunt Capitula. Primum est de LXXXui
vita & ossicio Episcoporum. Secundum, de diversis travorum hominum sceleribus ac flagitiis. Tertium, de iniustis inaequalibusque monsi iris atque ponderibus. Quartum, de Presbytcris indiscrete per diversa non mitten- Tdis. Quilitum de observatione diei Dominici. Sextum, de Missarum celebrationibus non faciendis in locis incongruentibus. Septimum, de nobilibus se minis, quae velantur amistis vitis. dc in propriis domibus residere
delectantur. In iisdem rebus versantur Capitula libri primi, quartum, quin-rum, duodecimum, vicesimum-quartum, vicesimum-nonum, tricesimum, tricesimum- quartum, quadragesimum - quartum, quadragesimum septimum, quinquagesimum, & quinquagesimum-priinum. Quomodo autem haec Parisiensis Concilii Capitula partim libro quinto Capitularium Parum in. Additioni secundae inserta sint, clichium cst supra b. n. Sequuntur iii Concilio Parisiensi, quae postremam Iibri tertii partem LXXXIV. viginti componunt Capitula, de haec eadem sunt Capitula, quorum obse vationem postulant Episcopi. De singulis per ordinem hic nobis agendum. Primum Capitulum est de potestate de dignitate Saccrdotali. Petimus LXXXV. humili re, aiunt ad Imperatores Episcopi, meseram Excelsentiam, ut per vos Filii se Proceres vestri nomen, potestatem, vigorem, se dignitatem Sacerdotatim inscant. a Pod ex verbis Domini facile inulligere possunt, quibus Maro Petro, ravus vicem indigni gerimus, ait. EZuodcumque leaveris super terram, erit ι-
gaiam cse in caelo o quodcumque se eris super terram, erit solusum se in. caelo. Tomus VIII. I ij
103쪽
Et ini aescipulis generaliter dicit. Accipite Spiritum Sanctio e quorum mni
Fritis pecc.ua, remittuntur em se quarum retinueruM , retenta sunt. JSecundum Capitulum est de non contemnendo Episcoporum ministerio. Hoc Capitulum cum superiore conjungitur apud Benedictum Levia tam libω quinto Capitularium.
Tertium Capitulum probat fideles offendi non debere propter illa, quae ab Episcopis pro eorum salute suggeruntur. Quarto Capitulo Synodus ab Imperatoribus obnixe deposcit, ut Concilia , quae per sacros Canones in anno bis haberi praecipiuntur, saltem vel semel quot annis per unamquamque provinciam celebrentur. Lege in e dem Concilio Parisiensi Capitulum vicesimum- sextum libri primi, de quo supra. Quinto Capitulo Synodus obnixὸ ac suppliciter Imperatori Ludovico suggerat, ut saltem in tribus congruentibus locis ex epis auctoritate fiant Scholae publicae, ne per incuriam labor cum ipsius Ludovici tum Caroli patris depereat. Sextum Capitulum est de revocandis ad Ecclesias suas Presbyteris, Dia. conis, ceterisque Clericis fuga lapsis. Simili ur se hoc, inquiunt Episcopi, a vesba Pietate necessario duximus expetendum, ut Sacerdotes se Lemitae, Os uentis Ordinis Clerici, qui in Hiemis Imperii vestri parata, maxisneque in Italia regionem fuga lusi sunt, vestra auctoritate per Missos vestras diligenter peri uirantur, O in pristentiam me um venire compeliantur,o' per vestram Clemem nam unicuique Maesiae, a qua per contumaciam defecerunt, restituantur Septimo Capitulo Synodus de frequenti Monachorum, Presbyterorum; ac Clericorum, ad Palatium itione sic apud Imperatores queritur.'IPud quoque nihilominus a vestra flutate sensiciter flagitamus, ut Monachi, ct Presbyteri, necnon se Clerici, qui postposita Canonica auctoritate passim Palatium adeunt, O vestrusacris auribus importunissimam molestiam inferunt, vestra au toritate se potestate deterreantur, ne hoc facere praesamant. Puoniam in huyusi modi facto, se viris Ecclesiasticus contemnitur, ct Religio Sacerdotalis se Pro festo Mon lira vilior efficitur. Hoc Capitulum insertum est libro quinto Capitularium. Octavo Capitulo, Episcopi suppliciter rogant Imperatores, ut ob amorem de honorem Dei, de animae suae salutem, morem Caroli Magni sequentes, cogitent de sublevatione Sc consolatione quarumdam'Sedium Episcopalium, qua rebus propriis viduatae, immo a nugata esse videntur. Nonum Capitulum est de evellendo malo, quod in Parrochiis duorum
Episcoporum, Alit galli videlicet Cameracensis de Rangarii Noviomensis, perpetratur. Sed c, i ud, ait Synodus, a vestra Pietate fieri deposcimus, ut in quadam flane Parrochiae Alligarii se Raetarii, ubi turpis imam ct nefandissi mam ct i o dicta sardissimam rem perpetrari audivimas, Missi vestri fideles existant, ροι per ραι fatem Imperialem vesPam, simul cum eorum auctoritate, quorum Parrochia sunt, idem malam ab in loco quanto us rudicitus evenni
Decimo Capitulo poscit Synodus, ut Imperiali auctoritate caveatur, ne temeraria sanguinis effusio deinceps in Regno fiat. Nesiimus, inquiunt Episcopi, Pa pernoxis adinventione a nonnuris usurpatum est, ut hi, qui nunmini ris fulciuntur, pr 'ersa odia se diser imo voluntates pessmas, indobitum sibi usurpara in vindicandis proximis se interficienἀι hominibar vindictae misi eris , O quod Rex saltem in uno exercere debuerat propter terrorem multorum, Visi impudenter in multis perpetrare non metuunt propter odium t se tutant sibi licere ob inimicitiarum vindictas, quod nolunt ut Rex faciat propter Dei vindictam. Hoc Capitulum, de quod proximo sequitur, inserta lanx libro quinto: Capitularium.
Undecimum Capitulum est de Abbatibus tam Canonicis quis Regularibus, de Abbatissis quae Sanctimonialibus praesunt. 5e de laicis qui Min
104쪽
Duodecimo Capitulo, Episcopi rursum observationem diei Dominici pi,
commendant. De Presburis, inquiunt, o Cupiatis Palatinu, contra Canoai- .am is 2Dritatem o Aulem cum honesuum Monsuliὶ habitu. meorum mone- Lotio V. mia. stirtiam, at a vobis poti te infitiantur. Iuoniam pro ιν hoc es honoν i. risu ictis mitior fui ν, O mestri Praceres, O Palatina misi i , in distas xc v 1 stimnibus, sicut dura, violi is ad Missarum celebrationes non 'ocedunt. Nam O AHxὸ deprecumar, vis ia obse aiione diei Dominici, scuri Iam dudam mosis reati sumus, Alisum istaseatis curum, quatenm, nise magna compel&nu ne rasinu. in ipsa die a cruris hilud utis mandanis, quaaiam potestis, vos exauiu, o quod tuntis dei menerationi comperit, O mos furialia. O me os s-ιro mestra exemplo es doceriis se veri compediasu. Decimum-tertium Capitulum. De perceptione vera Satri Corporis , Saa. XCVII. ruinis Domini no i sesu Chrisi, nititimin s monemus, at quod rarisiana Retigioni M aet, O sat moris a Patristis minis admonitam est is albis cinio. tibus, quando possibile fueris, faciatis, o me Bro exempti mosisse Ianus, vis hoc faciant, in uiatis. Decimo - quarto Capitulo, quod de honore Ecclesiastico sanetendo XCVIII. inscribitur, poscit Synodus, ut Imperatores. qui propter honorem Eccles
miam in generali Conventu Capitulum constituere decreverunt, Ferandiam Dei motanraum, qaod metivis exinia illis visam faeni, ad enectum in - ιο perducant.
Decimo- quinto Capitulo Synodus spuenitir suggerit Imperatoribus, XCIX,
at d incidi in bonis Potin s Rectoris gae in Ecclesis Dei constisuendis ma tim Hum a quo si risimam adhibeant curam. Hoc Capitulum, & quae si persunt alia quinque, conveniunt cum tribus postremis, quibus Beneia dictus Levita secundam absolvit Additionem ad Capitularia. Decimo - sexto Capitulo Synodus similiter.rogat Imperatorcs, ut in C. constituendis Abbatissis, & in eligendis rei publicae ministris surri amrr identiam habeant. Decimo - septimo Capitulo, Episcopi hortantur Imperatores, ut stirim Cl. simam istitialiam adhibeant, quatenus Consiliarii ceterique Palatii minis tri concordiam inter se habeant, de fama sanctae opinionis omnibus imi tabiles existant. Deut qai se, inquiunt, at Sacra Domias vestra cunntis .II V U
Ialilii appareat, o imi Attis existis, o fama sancta visi is, sue alios
Imperii iesra siduus, sis /xteras nationes, abaatiantisime persendus. Ubi Οὐιαν omnes dissensiones γ δ iaba dirimendu, O amnis mutilia Imperiali odiaritare est comprimenda, necesse est, H Dod in Hiis corrigere diurnis, in ea mi
Duodevieesimo Capitulo, Episcopi humiliter obsecrando eosdem adia CILmonent Imperatores, ut filios suos in timore Dei mutuaque concordia diligenter erudiant. Et soc, inquiunt, humilFIre obsecrando admonemvis, at liberos me os, quos molis dimina pietas Iargiri malais, is timore Dei Pilio δά- genioque eradiaris, scati oscitis. ει ua in malua diliationis cantate, o semitatis amore, atque vinum iuris concordia, vicissm cons δεπι, fiala pater- l l l . '. nuga/ a ιχitiam ias sturis. ει ne i Iouis actum orasoris sat sinosum incurram, promidas erisque cis insectione nihilominas invigiletis. Undevicesimo Capitulo Sγnodus praxipuas multarum praevaricationum C III. causas has affert, Dia se Principatis potestas, disress occasion ius laterientea-
105쪽
. CH.. . sacerdotes partim neotensia, lanim ignorantia, parsim cupiditate, in μα-829. Iarisas negotiis se sescι tandas mandi uiua quum desaer I occvaverint. Lutio v. vicesimo Capitulo, Synodus ea, quae spectant ad Episcopalem liberta-I M .. 1 item, an tempus dicenda Sc cum ipsis Augustis conserenda reiicit. Loi Α . Porro, inquiunt Episcopi, de Eli pus laberrare, quam Deo anκuente τυλω-Iών. 13. que adminiculos rugame, adipiss ad Dei semitium peragendum cupimas ,stio Pi ho itii in tempore vobis dicenda atque obsum conferenda res ait s. insatenas ira
L u o o v. sis , atque pro vobis o subissitate Imperii messes tiberias iri amas Domiκι R. 13. Fricordiam exorare, o de mestras obsequiis O Regni is istorio statiam HM .HC i v. minime subirabatur. su, si possibile fueris, potius augeriar. C v Α Stephano Badurio in Notis ad Capitularia, cum agit de Capitulari,
quo Ludovicus Augustus mentionem quatuor Conciliorum in totidem l cis habendorum facit, ad haec verba, in Paris , sic recensentur Antistites, qui Parisiense Concilium celebrarunt. Elbo Archiepsopus Remensis, A dricus Senonen sis , Rugin Mas Rothometenses, Landrumnas Turonensis. Brasi suus Aaretianensis, Iesse Amsianensis, Rangarias Nomiomosis, Astharis Saessione D. Matii us Casustinensis, Hildemannas Miloiacenses, Godoliatis Silianectos s. Fre fas Lexoviensis, Halugurias Cameracenses, Franco Cenomanenses, Naribatius Auli1sodorensis, Nelias Carnore is uas Tricassinas, inas merae A, estilenas Meliansis, Inchadas Parisens s. Praeserta vero Gai uris, Theia Ias, Amasseas, R rasistis, Falcharius, o nersenas, ignoraram Sediam
porum Consantie sum salutis. I a Pharias mera is fostin es qui Fiat turius moratur in Cataura se soporum Anigui Asiam, o eum Calliarum teneῖaι anno ianui Dcccxxv I II, at patra ex Priscepto, Do Larisios Pias con , marcommatur onem inser ipsum Cr Winnerudam sciam. Hinc etiam fortassis δερ. plendi sans Lasas, qui reperiaκιον in Cariatiis Episoporam Laadanensum, Ea-jorensiam, Arincalensiam , O Graisensum. C V I. In praelaudato Capitulari, provinciae, quarum Antistites Parisios ad synodum convenire debent, per Archiepiscopos ita designantur. In Parisis, Euo, Ragno Mas, Lamramnas, Archiepi pus Senonis qui fueris, ιum eorum
Saufragamis. Id est. Ebbo Archiepiscopus Remensis seu secunda: Bclgica iRagnovardus Archiepiscopus Rotomagensis seu provinciae Lugdunensis secundae, Lantramnus Archiepiscopus Turonensis seu provinciae Lugdu- nensis tertiae i & Archiepiscopus Senonensis seu provinciae Lugdunensis
quartae, qui Hieremiae nuperrime mortuo successerit. De Praesulibus singularum provinciarum per ordinem disseremus.
CVII. In provincia Remensi seu Belgica secunda praeter Archiepiscopatum
Remensem undecim erant Episcopatus, Ambianensis, Atrebatensis, Bellovaconsis, Cameracensis, Catalai mensis, Laudunensis, Noviomensis, Su- noctensis, Suessionensis , Taruannensis, S: Tornacensis. Interfuerunt Pari sensi Concilio, qui iam laudati fuerunt a nobis, Ebbo Remensis A
chiepiscopus, Jesse Episcopus Ambianensis, Alligarius sive Halligarius il Episcopus Atrebatensis Si Cameracensis, Hildemannus Bellovaconsis Episcopus, Adalelinus sive Adalelmus Episcopus Catalaunenss, Godestillus seu Godostediis Silvanectensis Episcopus, Rantuarius seu Ragenarius Episcopus Noviomensis & Tornacensis, de Rothadus seu. Rotardus Suessionens s Episcopus. CVIII. In provincia Rotomagensi seu Lugdunensi secunda praeter Archiepiscopatum Rotomagensem sex erant Episcopatus, Abrincensis, Ba occnsis, Constantiensis, Ebioicensis, Lexoviensis, Se Sagiensis. Interfuerunt Pali risensi Concilio, qui iam laudati quoque fuerunt a nobis, Ragnoardus seu Raginoardus Rotomagensis Archiepiscopus, Wilardus seu Culladus aut dus Episcopus Constantiensis, S: Freculsus Lexoviensis Episcopus.
106쪽
In provincia Turonensi seu Lugdunensi tertia praeter Archiepiscopatum
Turonensem undecim erant Episcopatus, Aletensis, Andegavensis. Brio- censis, Cenomanensis, Corentinopolitanus, Dolensis, Leonensis, Lexo-hiensis, Namnetensis, Redonensis, de Venetensis. Interfuerunt Concilio Parisiensi, Landramnus seu Landrannus Turonensis Archiepiscopus, Franco
Cenomannensis Episcopus, & Fulcharius forte idem ac Flodegarius Ania degavensis Episcopus, de quibus supra. In provincia Senonensi seu Lugdunensi quarta praeter Archiepiscopatum Senonensem septem erant Episcopatus, Aurelianensis, Rutilliodorensis, Camotensis, Meldensis, Nivernensis, Parisiensis, Ec Trecensis. Interfuerunt Parisiensi Concilio Aldricus Senonensis Archiepiscopus, Ionas Episcopus Aurelianensis, Heribaldus sive Haribaldus Autilliodorensis Episco. tus, Berninus seu Bemoinus Episcopus Camotensis, Hubertus sive FI-ertus Meldensis Episcopus, Jonas Episcopus Nivemensis, Inchadus Parisiensis Episcopus, de Helias Episcopus Trccensis. De utroque Iona, Be nino, Hucberto, Inchado, de Helia, Episcopis, jam locuti sumus i Episcopatum Camotensem suscepit Beminus anno Redemptoris octingenteia si o decimo-septimo, Ionas Aurelianensem anno Redemptotis octingentesimo vicesinio-primo, Meldensem Huc rius anno Redemptoris octi sentesimo vicesimo -tertio. Haec suis locis ostensa sunt. Inchadus anno Redemptoris octingentesimo undecimo Parisiensis iam crat Episcopus. Id quoque supra probatum. In controversiam vocari non potest, utium Trecentis an Carnotensis Episcopus is extiterit Helias qui Concilio adsuit Parisiensi, Camotensis enim anno Redemptoris octingentesimo triccsimo. quinto nondum gerebat Episcopatum, Trecensis vero vitam finivit anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- sexto. Lege quae dicta sunt de Trecentibus Episcopis ad annum Redemptoris octingentesimum undecimum , deque Camotensibus ad annum Redemptoris octingentesimum
decimum- septimum V. Lege etiam quae de Nivemensibus Episcopis ad annum Redemptoris oetingentesimum duodevicesimum ς scripta sivit. De Aldrico, priusquam ad Senonenses Infulas intimeretur, sermonem saepe fecimus. Ex Abbate Ferrariensi factus est Senonensis Archiepiscopus, etiaque tunc in munus Abbatiale successit Odo. Constat hoc anno ista conia tigisse, priori enim anno decessit Hieremias, de sub eiusdem anni finem vacabat adhuc Archiepiscopatus, cum Ludovicus Augustus Diploma de celebrandis hoc adno quatuor Conciliis edidit. Lupus Ferrariensis M nachus , paulo antequam Aldricus ad Archiepiscopatum p moveretur, ab eo minus est in Germaniam, ut a Rabano Monasterii Fuldensis Abbate in Divinis Scripturis erudiretur. Id patet ex prima ejusdem Lupi epistola,
de qua sustias ad annum sequentem, necnon ex quadragessima, quam Remerentissimo Patri eximioque Praeceptori Rhabano inscripsit. In Fuidenti Monasterio manebat adhuc anno Redemptoris octingentesimo tricesimo-se
io, ut ex Rus epistola sexta suo loco probabimus. Ioannes Mabillonius inobservationibus praeviis vitae Sancti Aldrici, tres, quibus celebratur, dies
ita distinguit. C litur Vis Sanctus in Melesia Senonos dis sexto Junii, ναi
sortia Les est ejus ordinationis; nam obitus ejus incidit in diem decimum Octaris,
qui dies apud Ferrarienses fesμὲ celebratur, Transsatio ver. trigesimo die Julii.
Spernenda non videtur haee conjectura, dies enim sextus Junii Dominici fuit anno Redemptoris octingentesimo vicesimo- nono, qui praessitus fuit litera Dominicali C, de Parisiense Concilium, cui praesens interfuit Al-dricus, eodem die coeptum est, ut ex ejus praefatione iam citata constat. Praeterea tres, inter Frotharianas 4, inveniuntur epistolae Senonensium: quae Senonen m Ecclesiam per aliquot menses Archiepiscopo caruisse segnificant. Prima talis est ad Hilduinum Archicapellanum Palatii. Excel. senissima venerationis honore dignioimo Hildaino Domino veia Sancti fimo Sex
107쪽
AN. CH. nim labis humi Lima devotio aeterna prosteritatis in Dominosalutem. Iaia dimina o ' isse Me misericordia fastidiosa importunitatis nostrae clamoribus, mι Domine,' - δερὰ comprii dignati estis, idcirco raramnum nimia compus nec fitate vesso GD
Ι ' ne, pinmodo prioribus pilisionibus nostris benignὸ ct misericorditer ad flere di-L0xηδ'' Diali sis, quomodo niam a nuta nostris meritis, o quod nunquam futurum 3Μ 3 osterabamus, alteram nobis electionem impurare ac concedere adui . Sed quoniam P N ream αι his, ut credimus, exigentibus, vota O desideria, quibus Sane litatem vestram iotio 'ulsare aus sumus, plurimum impedita ad essetam pervenire non
L VPQ meruerunt, idcirco se hac vice ad vos causas miseria nostra referre campul δε- λ 3' mus. Fecimin , Domine mi, O nunc secundo electionem, O invenistis homι. nem ex nostris a pares nobis benὸ notum, genere se moribus non infamem, docilem aetare, huic orio congruum, sitieratoria professionis non usquequare ignarum, disina quoque scientia non penitus expertem, quarundam etiam aliarum aratium portionem habentem. uem cum obrulissemus, nullaunus putantes rvicien
aum , iasis Misss Dominicis impedientibus, quod optavimm, non meruimus ad pisii. Propterea vestra pietatis ves iii animo provoluti flebiliter postulamus, ut tamdiu rem sustendere H emisi, quo que cum fripto homine au vestram Cre rudinem properantes, ipsi vobis metius nostram pandamus memoriam, o, siquidem ad hoc onus ferendum persua, qsam dicimus, Iusscere, minUve potent, Ε,
gnationis vestra judicio aut susipiatur aut reprobetur, dum amplius nec nos a qui sitis ac si onibas quida, sic crucient, nec a nobis afectissmis me Da mansueti sim a Mublimitus Hutias inquisieran uis itaque Clementia vestra suggestis, atque utinam impetratis, oramus severi am misericordiam, ut multimoia vos prostentate valere concedat, or aeterna Beatitudinis gaudia consequi quandoque permittat. Altera brevior est ad Eginhardum Abhatem. Inclyto se omni nobilitate praeclara Ein hardo Domino sancti a Senonica Ecclesia humillima devotio. I'raesumsimus , mi Domine, auribas Clementia vestra nece tis nostrae causo humisito innotincere, ut per vestram pietatem de his celeriter mereamur cons inionem recipere. No. tum vobis esse credimus, quod nobis indignissimis a Domno Imperatore concessum
fuerat, ut ex nobis Vsis electionem faciendi haberemus licentiam. Sed cum Egum, quem suis, elegissimus, cir a Serenitate Domni Imperatoris non pleniter fuisset receptus, termissum nobis iterum est, ut alium, A potuissemus, ex nobis huic of cio contruum inveniremus. Sed cum esset inventus, ut cressimus, in Dei es Domni Imperasoris servitio habilis, nescimus ob quam causam a Mi Dominicis n.n est plena benevolentia susceptas. Unde vestram oramu . BenignItatem, ut ex hoc nobis in adjutoriam esse dignemini, quatenus Vsum, de quo dicimus, ad prae sentiam Damns Imperatoris nos ipsi deducamus, o qualiter jusserit discutiatur,or probetur,s nobis prodesse valeat, se in servitio Dei aptus esse posset, an mi-
nus. Optamus vos divinis semper marini prolatiis, o ιmmortalitatis corona quandoque gloriari, Pliseime se Remerentis me Domine. Tertia Iudithae Augustae inscribitur. Inclytae o omni nobilitate clari ma sed th, Gloriosae Imperatrici,
Senonica Ecclesia humillima demotio. Prasium mus, mi Domna, auribus Clemen
ita vestra dec. ut supr, in literis ad Eginhardum ad proximas usque perio. dos. Sed cum esset inventas, ut credimas, in Dra Ur mestra servitio habilis nescimus ob quam causam a Ni s Dominicis non es plena benevolentia Fusceptui. viae vestram oramus Benignitatem, αι ex hoc nobis in abutorium esse du-mini, quatenus causa su endutu=, donec ijsum, de quo dicimus, ad praesentiam Domni Imperatoris se vestram nos usi deducamas, o qualiter usseritis disci riatur, or probetur, si nobis prodesse valeat, se in fervitio v ro aptus esse possit,
o miniis. Optamus vos divinis semper muniri praesidiis, cr immortali alii corrona quandoque gloriari, Pisima o Serenissima Domina. Anno Redempto ris Octingentclinio decimo-nono, cum Judith Ludovico Augusto nupsit , Ecclesiae Senonensi jam praeerat Hieremias Archiepiscopus, Sc anno R dcmptoris octingenteisimo quadragesimo, mense Junio, cum idem Lud vicin
108쪽
viem obiit, superstes in vivis erat Aldricus Archiepiscopus Senonensis, AN. CH qui proximus Hieremiae successor in omnibus Catalogis ac libris habetur. 819. Quaecumque igitur in epistolis supra descriptis commemorantur, ea post Luo ov. Hieremiae mortem contigerunt. Existimamus autem illum, qui post sc- Iis, ic. cundam electionem multis nominibus in literis praesertim ad Eginhardum Loisili. commendatur, alium fuisse ab Aldrico, quem augustiore panegyri prom- I is,ptioreque Missorum Dominicorum studio dignum amicramur, quia Pala P i ν ν i u itinarum Scholarum Magister de Abbas Ferrariensis extitit. Hujus Abba- Riis promotionem ad Archiepiscopatum Senonensem sic laudat Lupus Ab- Luo ov. ibas etiam Ferrariensis in literis ad mentionem proximum in eodem AG Rchiepiscopatu successorem. Decessor messer beata memoria AEdricuae, praefati Cae- . E. . io
seris Ludovici ussa, nobis, cum est Abias, Matus, ct misi a Senonica Pomtifex factus est. Ut in hoc textu, sic de in aliis multis Lupus Monachum se
reariensem fuisse sub Abbatis Aldiici distiplina testatur, ac potissimdmin literi, b ad Immonem, in quibus Aldrici tum mortui meminit tanquam . M. i. Domini ac nutritoris sui, cujus obitum destet. Odonis Abbatis, qui post Aldricum Fςrrariense Monasterium hoc anno gubemare coepit, saepe memtionem facit, ut suis locis ostensuri sumus. Ceterum ne quae supta de Missis Dominicis ex Senonensium epistolis recitata sunt, adversari credas Αt. tiniacensi Capitulari, quo Ludovicus Augustus adpensum Oraeni Eulsassico praebuit anno Redemptoris octingentesimo vicesimo - secundo, ut Epi. IZoi per electionem Curi es populi, secundum 'tuta Canonum, de propria mae. Vs, remota persnarum se munerum acceptione, ob vita meritum O sapientia donum eligantur, lege Iacobum Sirmondum in Appendice ad Tomum se cundum Conciliorum Gallicanorum, hajus enim legis boeficio, ita electio. num jure in posterum usas ait Ecelesias, at singula mortuo Epi po trimum omnium novi eligendi facultatem a Rege peterent. Qua de re multa, cdm O casio postulabit, exempla proseremus. Aldricus, postquam electus fuit Archiepiscopus Senonensis, electionem Heribaldi sive Hatibaldi Autissio. dorensis Episcopi proeuravit. Hujus enim panegyris in Autissiodorensium Episcoporum Historia ς sic inchoatur. Heribaldus Episcopuου ex latre Antei Cap. ιε.
Bueoario, matre Fratilde Vastinens,sedit annos xxx I II. Nunc ab ineunte aetate
in Palatio educatum post decessum avunculi sui Angelelmi cierin σ 'palus I lemni eleetione facta Ponti catui suffecerunt, Aldrico Senonensium Archiepis cum
e sopis ex Praecepto Ludovici Imperatoris hujus negotium procurante. Constat autem eum in Ecclesia Beati Germani o electione designatum Gr ordinatione promotum. Hujus loci censetur Abbas fuisse, prius quis ad Episcopales Infitias assumeretur. De proximo successore non leyis est dissicultas. In C talogo, quem a Domno Georgio Viole Monacho Benedictino acceptum publicarunt Sammarthani, series Abbatum, qui Monasterio Sancti Geomani in suburbio civitatis Autissiodorensis Ludovico Pio Imperatore prinfuerunt, sic exhibetur. Aleg recus, Ludomici Pii Imp. tempore Dd. S. Heriba
rin Auli1pod. Pa . Deus dit, impetravit Primi legium eligendi Abbatis an. PIO. B. Christianus, ex Ludovici Pii electus an. tys. Carolin Calvus extatre an. yst. De Ale eco sive Ategrum convenimus. Hic enim pro suo Citnobio Praeceptum obtinuit datum v I Idus Martii, anno, Chrisso propitio, tertio Imperii Domni Ladovici Pissimi Augusti, Indictione I x, ta est, anno Redemptoris octingentesimo decimo- sexto, quo Praeceptum integrum recitavimus d. Nihil etiam obest, quominus Heribaldum Abbatem agnoscamus anno Redemptoris octingentesimo vicesimo, sed ei succe rem, nee ante annum Redemptoris Octingentesimum undetricesimum quo factus est Episcopus, nec Abbonem
damus qui regnante Carolo Calvo , ctan prias Abbas esset, in Auli modorensem Episcopatum successit. Eo igitur in aliud tempus rejecto, Deus Tomus VIII. x
109쪽
AN. CH. dedit proximus Heribaldi successor occuriit anno Redemptoris octingenia 819. tesimo vicesimo-nono, & ab Heribaldo tunc Episcopo Privilegium pos
Lutio Q. Lutat obtine que anno Redemptoris octingentesimo tricesimo. Christia Iiab. is. nus, cujus decCssor Deusdzdit, non Clzctus est an. syx, erat enim iam Loiij x. Abbas anno R dcmptoris octingentesmo tricesimo-tertio, quando Con Iia,. is. Ventus Senoncnsis habebatur, ut ad illum annum repetemus. Serius ad
Pi , ν 191 niurius Abbatialc, deinde ad Episcopale pervenit Abbo. R. is. Ex supradictis liquet Concilio Parisiensi, quod quatuor ex provinciit
L u o o v. Convocatum fuit, Archiepiscopos Ebonem Remensem &i Aldricum Seno R. 13. nznsem, eorumque, Suffraganeos omnes interfuisse praeter Episcopum CXI. Laudunensem, qui non videtur alius ab Oilroldo, cujus successist Simeon in vivis adhuc superstes erat anno Redemptoris octingentesimo quadraia gesimo-quinto. Tres igitur Episcopi Theodisclus, Amatheus, de Herbe tus, vel ad provinciam Rotomagensem, vel ad Turon issim, vel ad utram ii que perlident. In Concilio Parisiensi nomina quatuor Episcoporum e provincia Rotomagensi desiderantur, Abrincenss videlicet, Baiocensis, Ebroicentis, dc Sagiensis. Per haec tempora mutili sunt Abrincensum & Ebroi centium Episcoporum Catalogi. Secus sentiendum de Ba)ocensium de Sagiensium Nomenclaturis. Anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- tertio, in Concilio Setionensi, Privilegio pro Senonensi Monasterio Sancti Remigii subscripserivit Greuthur Bajocensis Epi opus & Inge nonus
mensis Episvin. Nullum autem documentum obest, quominus affera mus utrumque iam Episcopum ante quadriennium sedisse , cum Parisiense Concilium habebatur. Porro corrigendus in auctiore Gallia Christatiana, qui nos minlis cautos ad annum Redemptoris octingentestinuin unia decimum fefellit index Sagiensium Episcoporum , ut in erratis superroris Tomi monuimus. Post Sanctum Godegrandum, cujus obitum anno Christi septingentesimo septuagesimo consignavimus, apud Sammarthanos Ra-gemmdus, Patratus, & Reginaldus, sic occurrunt. Iragem dias. Patratus Episcopus circa annum ras memoratur in Actis Transutionis Sancti ciuistini raui omiss2s in Catalogis. Reginaldus circa ann. yy ex Concilio mormaciensi. Ragemfridum Sancto Godegrando proxime successisse non inficiamur. At expungendum censemus Patratum, nec eum Catalogo Sagiensium
Episcoporum putamus intrudendum ex Achis Translationis Sancti Quintini, de quibus fuse loquemur suo loco '. Reginaldum quoque negamus interfuisse Concilio seu Conventui Senonensi, nonnullis perperam Vosmatiensi, in quo Senonensis Archiepiscopus Privilegium conccssit, cui subscripsi In Donus Sagiensis Episcopus. Successerunt igitur, Sancto Go-
degrando Ragenafridus, Ragemfrido Reginaldus , huic Ingelia iis, de
quo sermo post quadrimatum recurret. Qi md attinet ad Praesules provinciae Turonensis. Quando celebratum fuit Concilium Parisiense, praeeter Landramnum Turonensem Archiepiscopum, Franconem Episcopum Cenomannensem, Be Flodegarium Andegavensem Episcopum, quorum su- Num. res pi, meminimus h , in illa provincia sedebant, Ermor Aletens s Episcopus, Liberalis Episcopus Leonensis, Radulfus Episcopus Lexobiensis in prae- laudato Privilegio corrupte Lexoviensis, Atto Nanuietensis Episcopus, marinus Episcopus Redonensis, dc Ragenarius Venetensis Episcopus. Sedes igitur, quarum ignorantur Episcopi, supersunt tantum quinque; Abrincensis de Ebroicensis in provincia Rotomagensi Corentinopolitati MBrioeensis de Dolensis, in provincia Turonica, tres ex illis assignandae,
Theodisclo, Amathco, dc Herberto, Episcopis, scd quae cui, divinare
CXII. Observatio, qua praecitares Capitularium Collector nomina recenset Episcoporum qui Concilio Parisens praesentes interfuerunt, sumpta est ex parvo Parisiensis Ecelesiae Pastorali, cu us Charta nonagesima-secunda
110쪽
talis est. Ego Inchadas dilina ordinatione Pari se ac a Giliaris Disopi, &c. I sar cognosio omAium scatura poseritas Pruseiamque nobis scia dentiam pia paternitas , quia petieranι a nos a exiguitate tres nostri Sancta matris Acciasia, i mi Frans e Deo des mimias, at mesu D roram ea am propessendo aurisure mas eorum sipendu Dasium milias de rebas ipsius matνis Ecclesis, quarum reδiuitias cr ipse seam necessiiuum propellerent, o Episcopum maliorum moviis astrie exagitaram non inquietarint. Iuoram nos petitisai assensim praesus, Λ Ecessu, Pa es in honora Sanas buphani protomartyris, eorum ι o μυ- cto Alran, in praesentia veneratiliam mirariam ob Dei causam ad Synodalem convensam apud Parisiorum artem conmeniensiam, Eslonάου sideticet Archiviscopi , Attici Archiepsopi, Ra ικι arae Archiepiscopi, Lamiunni Archiepiseopi,
i ριν es sexdos quos filiam tiberalitas , ossiis eorum fuream diaetavit,
id cra Satii eam, quem Stephanus instru Ur o pia recortiari is omes, κα-noa uxor vas Amatitoris eorum usatis diaetaverunt, ita tumen us uuia pars uafrim i ita Iaminaribus Euissae cederet. Sed is medietarem nonarum es auri-
imas , Pa de rebas Eulaesa ab Lis qui eu urantur nos Eul sae conferaniari Haec ergo omnia paterna caritate Het Actus petitio/i mirum Bosraram ego Iachadus pro iijssimὸ favens, ut 3am pratibasimas, eorum usibus d aramus, ob mi Omnipotensissrmitatem propensetis exhibendam se is curituum alerias per
ferendam, quatinas non stam pro Mia Sancta Ecclsa, es pro pac/ o ia-
ώ-itare Domni Liastici Regis, prois que ejus, totis que Regm sas suta , necnon o pro mea absitatione animae fiatis e ac demori sime Domina misericomaeum exorent. I per es tectiram curam putribus deparasoriam, ne iri se δε- pereunt, ad s pertinere nomeriar. ora imus Auidem ut sepervenientes uestum Canonicos Pam Monachos de atiis Congregationibus hoc si opere prosi-deans, at cum carisare eos se piant, eoque in cibo o in criffusione Illi partiri pes faciant. Decima qaque earumiam visitarum, id est, de indominicaro tunum, Hiar is latetrum ad ligad hostiale paveram, quod es apud memoriam Lusi Chri uphori, tibi fruires tempore sata io pedes pauperam Iavandi gratia consa χι.
Petimus avitem siccessores κιμοι in Domini nostri Jes Chri ii amore se te aurato Humonis, M hoc nostram Ira tiam insistibiliter manere permittant, Daiisas o nos suaei notio alae .evotionis remuneremur mercede, o mos pro riniare operis vinemini aeterna felicirate. Cred mus enim non minorem retritationem manere Mae in sanus quam bene tritiara μιδι prope0Are Distis. vosti asae Mysias noMaenus. Hoc autem novam sauiam vit Feniorem in Chrisi nomine obtineat ismiiutis istorem, manus nouisae se acuti subsignati. mos, Mambu que sectibiadam personarum retorari deo imas. S. Inchisae Pari