장음표시 사용
71쪽
LX. LXI. veniemque cernerent, si si erunt, M de Palaestina usique Ialuinem)angeremur populorum examina, ct in Chrissi Ludes una voce resonarent Altera Claudia quaestio fuit de Cruce. Dicunt, inqinebat, si falsa rei
nonu atque seperAtionis cultores. Nos ob recordationem Salisum nostri Cm- ωm pictam a Ne in V, honorem imaginatum culmin, meneramur asae adora-mm. αuibus nihil Miud placet in Salvitore nos , risi quod se impiis placuitvprobrium palssonis es irrisio mortis. Hoc de Ho credunt, quod se impii homines.sve furit . e pagani, qui eum resurrexisse di unt, cir non noverant de H aliud cogitare, nisi eum tortum o mortuum, O semper in passione tositum in corde suo credam o retinent, se non Mundunt neque intelligunt, quod ais Amsi tritis. Γει si noveramus secundum carnem rigum, sed nunc Iam non novimus.JItem. Contra quos resondendum est, quia se omne si um emate Crucis factum
volunt adorare pro eo quod Chri u an Cruce tepenαι, ν alia multa ιίtis conmenit qua Christus egit per carnem. Vix enm sex horis in Cruce pependit, o tamen novem mens bus 1 unaribus, o supra undecim dies in utero virginu fuit Oriuntur ergo puella virgones, quia virgo peperit Christum. orentur se pra- Aia, quia mox est ni natu. ιn t fio est reclinatus. Odorenων ὐ veteres Ianni, Pιa continua c. m natuι s, pannis veteribus es involutus. CAdorenturor naves, quia 'quemcr in navibus navigavit, Cr de navicula turbas δε--it, o in navi dormιτιι, or de navi mentu imperavit, ct in dexιera navigii rege minere Ist, quando prophetica lassa magna captara psium facta es. LAM-rantur asini, quia asi tam Fiando ad seresalem usque pervenit. dorentur agni, quia de iugo scriptum est; ecce agnus Dei, ecce qui tolut peccata mundi. Seu sinserversorum dogmatum cultores,agnos vivos velum vorare, Cr in pariete 'eus
adorare. Osdorentur se leones, quia de illo scriptum est; vicit Ira de tribu, radix David. forentur or pura, quia quanis is Uruce est daepositus in eo putibro est psius, o de illo Apostolus au , petra autem erat Chrastis. Seu taristas petra, agnus, ct leo tropice non proprie est dictas, per signi cantiam non per Isbstantiam. dorentur es stina ruborum, quia exinde spinea corona tempore ρΟ.nis capiti qas imposita est. L darentur O arundines, quia ab eu colaphu .ι militibus caput 9us caesum est. Postremo adorentur Hr lancea, quia anas mili- - in Cruce lancea latus esus Ucruis, unde fluxu sanguis se aqua, sacramenta unde formMur Eciam. Ridiculosa tua omnia sum se Iugenda potius quam MDiani. Cogimurque contra sustos Misa proponere , ct contra lapidea corda, non Oerbi semitas vel sentemias sed lapideos propcere ictus. Redite praevaricatores ad cor, Pi rect u a veritate, es iligitu vanitatem, O su vani facti, qui rumsum crucis tu silium Dei, O Uesu habetis, O per hos caservatim animas mi-srarum scias factas demonum basetis. CABenando eas per nefanda siniuria Vmulacrorum a creatore suo, babetis cas duia in se projectis in damnationem pedi Ad haec Dungatus sic respondit. G- veneratores sese retulanu rigae super conss cultores ex unus otiis c Mosique ructans Musu, garriensequenia fructa uia inqui Aet honoris vel ignitatu inesse, nisi tantummodo opprobrium passonis O irrisionem mortis. Eι quas ad hoc Armandum ad amis exemplum de Aristolo, io si noveramus saeundam carnaem Chrisam, Iam nunc non novimus,l imcongrue ceu inconvenienter melut ιδε, qui non intestigit abutens Scripora, messi intelligis de industria metit eam depra me. . inpostolus quine, ut ait -- ramus in libro contra Mastum. sis more vitam uouram futuram, qua iam in ipse homine mediatore Chrso Iesu capite. nostro resurgente completa est, ita decerta meditatur tanquam Iam sit praesens qua teneatur, sua utique vita non eris Acundum carnem, si ija, Christi mira non est scandum carnem, earnem nam que hoc loco non iram corporis nostri Fubstantiam, quam Dominus etiam ps r surrectionem siuam carnem appestat dicens, spalpate es videte, quia stiritus Usese carnem non habet, sicut me videris habere, i sed corrunionem mortalitatem e urnis vati inicilli, qua tunc no erit in nobis, scus 3- in tarso non eri. Nam
72쪽
enim proprie carnem no inubat, etiam cum de i a resurrectiom sis is emta aeter AN. CH. resar o Hereri, Icars o mori regnum Dii possiare ηon possunt, nequ/ 8 18.6rmptio incor 'ionem post desit meramus ergo Christam securidum conem, Lutio ita es, scandiam carnis morsutitarem, antequam resurgerer , nanc Ia non nor i is , , mim i , qaia scis disit idem A Bolas, i Chrsus resurgens a mortuis Ia .no Lois, mori ν. cir mors ei alvu non dominusitan J Nam s ira Aps.lus, sol et iste is iacus cadammasar, mati, si ut siens haeretici, uas interpretundo fremonem, p 'HHI aegritaris alleva e muralis esse in Cruce Griss arbitris vir, nisi ι ι -- ην δ' modo opprofrium palponiso irris em monis, o si ob hoc non τώδε eam a qso q'psam honorari mia esiam siri istit memorari , or e Hiras in atio duit Irio e u 's Mihi autem assi et iuri nis in Core Domini nostri 'sti Chrisi, per D 'mihi mandas crati as est, or ego mando. J Sciendum est auum quod omnis gloriatis Apost i ta Cora sit, , quicquid iugnam in τinuidas perpetra ν, hoe flos A Domini pusionem. Nolait enim Dominus fiam Cracem mei pasionem a suis ne siri isti as avi Abbas, quas propter coatumeliam es ignomin am sis mortis eum via es esse vetitam. Nam se ira foret, consequenter etiam si iusipati μου eo pari mel mori erubeserent, magis e ιontrariosam quotidis in Erclesia pis sonem commemorari o utiliari pracvit. Et inserius. Iae, nempe Claudius, pro iisti tria reparat otium Domi aqviam adorari mel coli, μαι nec saxi Araxdia puriga Dalibet innuptae, propia, veteres panni, naves, asini, agri,
leones, rura, a rusorum,. ranaenes, Iuncea, qasa his omnibus pro tempore
sua est Chri s. uas prae Ens Basiam Dominicae Crudi iasi Adam essι Wi-tigium. Et paulo post. Nulli ergo dubium, quin Jiritus fallax malignusque peros hujus in i Gumniararis eruciat s mPιmr ad in reada atque exprobranda sitibus in detium crimina, praevaricatores eos aposta que a veritate Cr amatores vanisatis anciliando. divinam autem Crucem nefandam ac sacrategum simula--m cuncto praeterim excedens temporis bla*hemium nominat. Ex quo evidentissime perversissimus Catholica disipator atque everserfidei esse convincitur. Nos rem . daveυo quibus has tam mastin o tam probroso infert calumnias, contra false i ut te Zmonia, divina opitulanu gratia toto corde credimus ore confemur Damiliasi arimo O corporas habitu ita rati, qu.d Deus selus sit adorandus es colendus, prout Dominum se creatorem omnium a sia decet adorari creatara est coli, dam in eum uelum credimus ramus, eique quotidie sacri camus. earurum etiam Dei snctam ct bonam, hoc est, Angelum sanctam vel hominem seneum, aut uenciam Crucem pro diversitate dignitarum adoramus se colimas, hoe est, humus ter honoramus, diligimus, ct amplectimur propter Deum sin Deo. Iove dis an modo, quam istam colimus se adoramus f hoc autem calum. niatur uesciens, si reque re ens rabit, o indignanda seviendoque furit ac hoc. chatur, audiens, in Gessa sepius cantari s fCrucem tuam adoramus, Domine, O senim Resurrectionem ιuam laudamus es elor camas J dcc. Addit idem Dungatus varias significationcs, in quibus idnu solent haec verba. adoro
Tertio loco Claudius de peregrinationibus ad Memorias Sanctorum ac L X II. potissimum ad Ecclesiam Beati Petri disputavit, in sitis enim literis luec ad Theodemirum Abbatem scriptit. a uod vero ais, quod ego prohibeam homines paenuentia causa pergere Romam , falsum tu loqueris. Ego enim iter ictis nec adprobo, nec improbo, quia filo, quia non omnibus alest, nec omnibus ' ias; nec omnibus proficit, nec omnitas officit. Teqsum Primam interrogare volo.
Si paenitentiam agere Romam pergere nosti, cur tu tanto tempore tantas animaε
perdidisti, quis in Monastino retinalgi, se paenitentia causa in Monasterium recepi B, ct non eas Romam misissi,sed positis tibi servire fecisti ' Dicis exim te
habere catervam Monachorum censum quadraginta, qui omnes paenitentia causa ad te venerunt, o se Monasterio tradiderum, ex quibus neminem Romam ire per misi . Si haec ita se habent, ut tu dicis, paenitentiam agere, Romam pergere est,
suid acturus es de sinuntia sita, quam Dominus aeris ρ ut fandaῖαaverit
73쪽
uatis iapasitas i s qui in me credunt, expedit ei, ut suspendatur mola asinaria in con e s. se demergatur in profundam, quam ut sandatirat unum derasiatas V, qui in me credunt. J Natam si istam maym est, quam bominem is probibere pergere viam, per quam post is ad Madia pergere sempiterna. Sciminerim, quod non latesiecta Evangetissa verba Domini Saωatoris, ubi ait Beato Apostriis Pereo. I Tu es Petr- , or sever hane rura, ad ciso Harsam meam, er tui dabo clavies Regni calorum. J Propter ista jam ium Domini verba imperisum iaminum genus pro AEquire a vita aterna, postposita omni stirital. inu figentia volant pergere Romam Si troprietatem verborum Domini subm' Dis consideramin, non est ei dictum. uodcumque solveris in cati, erit solutumor in terra, o quodcumque ligaveris in caelo, erit ligarum super terram. Mρον hoc siendum s. quod ramis Antistitibus Ecclesia Ugad mirifierium concessu-U. usquedum ira peregrinaniar in hoc monaci corpore, cum vero debitum mortis reddiderim. alii succedum loco ipsorum, qui eodem obtinent Iudiciaria potestium , scut scriptum es. I Pro patribus tuis nati sens tibi Si, consitues eos principes super omnem terram. Ad haec Dungatus, sic ue impudens calumniator nomis M. id est, uuio loco, Memarias Sanctorum osterialiter Ecclesam Sane a Petra, strandi cavisa, prohibet adiri. duens hune Iaborem manum esse se inutilem ne aliquo profecta. rmat enio Reliquias, id est, ossa hominam quamlibet Sanctorum, suis pecorum, vel merias lignas, o lapidibin aliate quapiam terra
non esse revereatiora. Cujus haereseos Eunomias primus extiris auctor. Deinde Vigilansι- Sc. contra quam baresim Sanctus Hi ι me --, ct Orthodisia eam funera auctoritate Scripturae pleniter superamit se confudit. αι ad aurem illa Sanctorum omnium Basilicas, maximeque Sancti Petri, stranssi causa, misitari a thorret, dam eam numerosiorripulus quam alias anetis Ecclesias, propter exceE-sia scilicet Apostolorum se innumeralitiam Martyrum ibidem requie,centiam in sidia in arbitror es cupiditatu stimulis agitasus hoc facit, quia votiva istuc pia rima confluunt donaria uoc teterrimo infectas livore prorumpit aerens hanc inde inolevis errorem, siad imperitum hominum genus non instas gens Dominiversa, quibus ait Petra, tu es Petrus, ct super banc petram aedificabo Ecessam .
O tibi dabo claves Regni caelorum, se reliqua, consuetudinem ad mlsis adiso Romanam, quas ibi plus quam alibi possit proficere, cum Petrus nisil inde sciat,
nee ma M tuccurrere neque adyuvare. Et quia non dixerit Dominus Petro, quorietimque flveris in caelo, eris solatum se in terra, ct quodcumque si veris in cae io, eris ligatam super terram, ob hoc Petrus de terra migrans ad caelam religauit ad mini rium, quod ei, quamdis in terra habiraverat, concessum est, O atiis heredentibus est traditam. Sed ea excogitata expositio tota perversa, tota es vana. Omnia enim in ea contraria is amar, scilices ut Aseliam pedum Dei ja- duum falcis sua esse feris decuisset, is hominam terrigenarum propria has ira tio cistam haberi, ut ibi judiciario Menses jure ligens reos, ct solvant emendaus. O hoc Dominus quasi in terra inferius sessidos assuriendo O perdomando con Irmet. Sed hu ita esse non debere neque contentu emnibus rem δε ensibus esiste uentibus paret. Usius ergo potius aesorum parium hanc esse diu flutem se mendi ac tigandi intercedendique pro ad is, Pam is peregrinantur in hoc mortata
Evangelio. Deus Abraham, Deus Isaac, ct Deus Iacia, non est Deus mortuorum. Ita simorum. J De quibus dicitur: muntur agnum, quocumque vadit. J Unde meronymus. Si agnus ubique, ergo hi, qui cum agno μι, ubique es cre- endi sum, o cum diabolus cr damanes toto vagentur orbe, se celeritate nimia ubique prasentersint, Mart es post effusionem sanguinis sui , quadam in ossia ope riantur inclusi, is inde exire non poterunt ρ. Etsi Dungatus totam Clatiat, & Theodemiti dispviationem ad tria re.
duxerit capita, de quibus suprὶ . tamen Claudius in suis ad Theode un
74쪽
literis hunc ad quintam usque interrogationem progressum sic ostendit. pulvia tua in me oliatio es, , dis Iscere tibi dicis eo quod Dominus Ap .Δ-cus indignarus sit mihi. Inde colligimus, quod Dungalo tertium est disputationis caput, in duo distinguendum cste, quorum posterius specialiter ad cultum Beato Petro exhiberi solitum de ad postulandam Dus intercensionem spectet. Quarto igitur loco Claudius contra Catholicos Mec scripsit. i aduecthoc insipientes in populo, se fluui aliquando Iapite, qui interces ionem Apostoli
Iroraram pergendo quaeritis, quid contra vos dico idem in se dictus Maii mus -- gustinus, in Iuro enim de Trinitare octavo inter cetera se dicit. Redi ergo mecum consideremus cur diligamus Apostolum, nunquidnam propter humanam speciem, quam notis imam habemus, eo quod credimus eum hominem fuisse ρ non utique, alioquin nunc non est quem diluamus , quandoquidem homo ige Iam non es, an ma enim vas a corpore siparata es, seu id, quod in Ego amamus, etiam nune v
Respondit Dungatus Claudium non intellexisse, quo sensu Augustinus dAxeris Apostolum non propter humanam speciem, neque ob hoc quod homo aliquando fueris, es diligen m. Nemo enim aut tropter pulchritudinem, aut proZIer camnalis assectum cognationis voluptarove appetitum vel abam quamlibri causam, hominem Abel diligere, nisi tantummodo propter Deum , in quo se ob quem totus homo, qui ex duabus subdamiis anima es corpore constat, est diligendus eo modo, me uia qua utrumque contenti diligere. Citavit in eam rcni varios Sancti Augultini textus ex primo libro de Doctrina Christiana. Deinde taee de eodem Sancto Augustino subiecit. Si Augustinus Sane Ioram Memorias orationis causa non esse censuisseι anetendas, ob hoc videlicet quod nasia ibidem copiosius τel praesinit .s eorum meritis a Deo se retia supplicantibus praestarentur,
mirum videtur cur tantus cst talis auctor tam doctus se verax in ceteris suis libris omnia sibimet contraria dorere se confirmare non erubuerit, dicis enim in i bro de cura pro mortuis gerenda, aditu unum Episivam. Alii sunt humanarum limites rerum, alii divinarum signa vinatam. uia sura quae naturaliter, alia quae mirabiliter sunt. ab uamvis cir naora mas ad , , miraculis natura nonae sit. Non igitur irio patrandum est vivorum qui fidet interesse posse defunctos,
quoniam qui fidam Ianandis vel adjuvandis Martyres adsunt. Sed ideo potias intelligendam est, quod per divinam potentiam Martyres vivorum rebus intersent, quoniam defuncti per naturam propriam visorum rebus interesse non to ant, quanquam i a Porio vires intelligentia nua vincit, quemadmodum op Iulemur Ma
xyres his, quos per eos certum est adjuvari, utrum Usi per si os ad x, uno tempore tam diversis locis o tanta inter se longinquitate diser iis , sive ubi sunt
eorum Memoriae, e praeter suas Memorias ubicumque adisse sentiuntur; an ius in loco suis meritis congruo, ab omni mortaliam conversatione semotis, O tamen Deus omni orens, qui est ubique praesens, nec concretus nobis, nec remotus a nobis, exaudiens Martyrum preces, per Angelica minisseria usiquequaque dissas, praebeat hominibus i solatia, quibus in huyus vitae miseria )udicat es praebenda, O Forum merita Martyrum ubi must, quando vuli,quomodo vult, maximeque preeorum Memorias, quoniam hoc novit expedire nobis, ad aediscandam fidem cingi,
pro cujus illi confisione fiunt pol, mirabili atque in uili potestate ac bonitate commendata, res est haec altior, quam ut a me possit attingi, se abstrusor quam ut a me valeat perso turi. Et ideo quid horum duoram sit, an vero fortassis utrum-q e sit, ut aliquando issa fani per ipsam praesentiam Martyrum, aliquando per gelos sis ientes personam Martyrum, ine ire non audio, magis a scientibus aferquirere. Neque enim nemo ess Pi baec Hat, ne quis sibi scire videatur senes lat. Dona enim mi sunt his alia o EIs alia largientis secundum Apostolam, qui διit unicuique dari manifestationem spiritus ad utilitatem. Et pauli, post. ciam ergo magna ct pene innumerabilia Miraculorum signa, o inexhausti comrorum animarumque remedia ad Memorias Martyrum, divina per eorum oratio-AN. CH.
75쪽
nes operante manu, quotidie gant, ex paucis qui Sanius Augustinus in x x irlibro de civitate Do refert, Matis apparet, dam vus Claudius fisam auctoritate sic-- ψ ιι posse esse s ultam, cavus verba sunt haec. Vir Tribunitias Hesperias apud nos est, occ. Longum effet recitare Miracula, quae narrantur a Sancto Augustino. Locum illum adi. Ipsum quoque, si lubet, Dungatum consule , qua praeter Sanctum Augustinum alios Ecclesiae Catholicae Doctores allegavit, dc ex eorum scriptis eruit, impios O praevaricatores perdurantes in Alexibus seis, nuPo modo per aliorum quorumlibet sanctorum interrefunes sine s. a propria sortia or latore a tormentis posse liberari; paenitentes autem se conversos affligentes se in fletu se planeta, ct eleemosnis sua redimentes peccata,
O inducentes Presbyteros, or Memorias Sanctorum adeuntes, oririque diligentia
fuit actioni in entes, a Domino per Fam ineffabilem misericordiam se per hae
exercitia posse liberari. Quinto loco Claudius, audito quod sibi Romanus Pontifex indignatus esset, salubre super ea re monitum Theodemiri sprevit, &, ut haereticis familiare semper fuit, Sedem Romanam Summosque Pontifices sic conatus est in contemptum vocare. αuinta tua in me ob mo eis, G displicere tibi dicis, eo quod Dominus Apostolicus indignatus sit mihi. Hoc dixissi de Pasichati Ecclesiae Romanae uisopo, qui praesente Iam caruit vita. Aristolicus autem dicitur quasi Apostoli cuius, aut Apostoli fungens oscium. Certὸ non illa dicendus eis Apostolicus, qui in Cathedra fidei Aristia, , sed qui Apostolicum impletos ium. De istis enim, qui eum locum tenent, se non implent osticium, Dominus rixit. Super Cathedra Mores Aderunt Scribae o Pharisei. Omnia ergo, quaecumque dixerint iobis, fitate es facite, secundum opera vero eorum nolite facere, dicunt enim se non faciunt. De his Dungatus non magnopere curavit, tamen ad caput secundum, quod fuit de Cruce, postqu- varias exposuit significationes horum verborum , adoro δί colo, pauca subiecit de verbo, Apostolicus, atque ut in illis ita de in hoc Claudium erralle sic asseruit. Sicut ergo in his verbis adoro videlicet de coloὶ erravit, unde, ut arbitror, sua cuit origo perversitatis, ita Iam in hoc nomine, quod est 'ostolicus, licet minori periculo , simili tamen est deceptus imperitia. Juxta etenim artis professonem Grammatica de eo tractare co-Matus antiquorum more Doctorum, quι cum omnibus sapienti ι Itudiis eruditi famem, quando in libris vel eorum expositionibus alicuus de iugis causa ratiό- r periri contigissct, pleniter eam intimari atque enodare; ita es ine eorum imitator aut etiam praelator, huyus nominis, quod est Apostolicus ,sensum rationemque nitens exprimere, ac si Esud ex integro se corrupto est compositum, quasi Apostoli
custos, non vere nec rationabiliter praesumptuose audaturque incognita ad mans, O de incertis certa disiniens, Apostolicus enim simplex nomen est, o derivativum a nomine, quod est Apostolus, addita cus vus genitiso, se non habeti tam flensem, quem isse imperite excogitasit. Non enim dicitur Italicus Italia custos, Gallicus Gallia custos, Germanicus custos Germaniae,sd haec nomina ad Fnsium forum pertinent originalium. Quot annos Dungatus post editum librum vixerit haud patet. Huic diu superilites extiterunt Claudius de Ionas, de quibus sermo non semel recurret. Interim audi quibus verbis Dungatus in operis sui Prologo Chrisitianissimos Imperatores Ludovicum ac Lotharium adhortetur, ut exemplum Caroli Magni sequentes in extirpandis haeresibus officio suo rite deis iungantur. Rogamus vero suppliciter nostri Dominos Christianissimos ac Ret - ι - , ut Glo Dei commoti sua sancti matri Ecclesiae gementi se periclitantio Vortune dignentur succurrere, eamque diris serpentum morsibus diutias non μnant laniari. Cum enim Dominus beati ma memoria Carolus ferventissmus vis silantissimusae Catholica fides tutor se propugnator, nequissima caput vipera in magi o huyus erroris Felice, contra sibilantis unitatem Ecclesia, Aristolica an
raris iis praevalida seruarae consteterit virga, rectis quidem est Pin ab θησ
76쪽
bo Laa generatione supradictis cauda bestia dira cuncta seo inficiens nidore, eo- AN. CH. Am contundatur hassii, eaque ad nocendum in quantum viget maligno si verbere 8 1 8--ns, tamdiu tenendo ct caedendo comprimatvr, quamdiu conse Lis ni - desi- 1 uno palpitare, ut quia terversis di palus permersam pessiferamque magistrum nisis i R ' ' η'
secum quiparare, verum etiam depraxando orbLshem.indo excellire contenderis, r' δἴ Acatsriptum es, de radice colubra egredierar regulus, validiori etiam castigatione, i 'quam suus antea aucur fuerat, corripiatur, quo ceteri timorem habeam, ne ama 'r'
Iliis malignissimo superbia stiritu in fari talem auriates excogitare navita Pansam Ch 5 Ecclesiam, cujus vos Deus Promiseres Defensusque conintuιι, 'di mare molareque praesumant, ut ais Augustinus in expositione Elisueti, --'μ ' ψ 'dam Dannem. Si ergo quando vult Deus concitare potestates adires.s haereticos, advertas schisematicos, adserias dissipatores Ecclesiae, advers.s exsufflatores Christi,
a vera.s Ma ematores Sanctorum e us, non mirentur quia Deas concitet, ut a Sara verberetur Agar, eo oscas se Agar, ponat cervicem fiam. Mirantur autem quia commolentur potestates Christiana adversas detestandos dissipatores Ecclesiis. Si ergo Bon moverentur, quomodo redderent rationem de Imperio suo Deost Intendat caritas vestra quid dicam, quia pertinet boc ad Reges secuti Chrisianos, ut Pus suis pacaram velint matrem fiam Ecclesiam, uni stiraliter nati sunt, Ad haec quoque tempora reserendum videtur, quod in libro de Transi L XIX. Iatione Sancti Sebastram narratur de Oilroldo Laudunensi Episcopo. Reliquiae Sancti Sebastiani Roma Suessonem translatae sunt anno Redemptoris octingentesimo vicesimo-sexto, collocataeque sunt in Monasterio Sancti Medardi quinto Idus Decembris, qiu dies uti Transtationi sacer apud posteros fuit. Locus ille quamplurimis statim Miraculis enituit, quae tribus capitibus in editione Bollandiana , decimo videlicet, undecimo ac duo- D. M decimo, commemorantur,& , nobis vitandae prolixitatis ergo praetermi tuntur. Capite autem decimo-terivo sic aemulorum ac potis limum Episcopi Laudunensis obtrectatio reprimitur. Omne bonum semper e vicino invita O, ikoio miratur. Caeperunt plurimi Sacerdotum rati rubigine uri, prohibentes pubes Abi E.. L mcommissas aa sus toto orbe crebrius experta Patrocinia properare. μίque adejus ouu. - - raeclara A nora vota proferre. iebant namque rectius fore, ut Ecclesia, in qui- GRiNATIO-bus Baptismi eique manus perceperant, ex his duareni ν stipendiis, or earum με M A P S. Heremur si AE ac popali, nec esse bonum egere se alios ditescere; sed expoliare γ o alioι induere. Hvus liseris rubigo adeo excrevit, at etiam Doramdim E si v ' rorum corda inficeret. Ex quibus Ostroldus, qui ea tempestare Lugduni, iiu est, 'μ ' Laudum, quod & Lugdunum Clavatum appellatur, praesidebat, dum sermonem de hac re habisurus ad populum pulpitam consenuisset, postquam diutino tractatu ad populum concionatus est, ita infit: quid, inquiens, Suessionis per - 'gando quae iras, quast Sebastianum Martyrem Hie reperiuri e N eritis sari quia
Roma dudum post Di delibationem Amtius, hactenus ibi jacet a nemine motus. Habetis his Oenerabile Dei Geniretiis Templum, hoc sequentate, in eo vota ves - tra vomere, O reddite. Non es opus vobis aliorsum vagari, se externa auxilia expetere. Per eam, qua fideliter positis, omnia donabuntur a Domino. Postquam alim populum aEocutus est, redierunt quique in sua, i e diei ducens gaudia G-cina marintia praeproperὸ deturbanda. Diem iugum sine tenus nox superveniens clau- fit. Di pus pransus cubitam per)it, membra sopore resista, cum jam conticis nil te as incumberet, ecce vir quidam ephebus orythmiam sive elegantem sermam Dumni Sebastiani praetendens, ante pratum ejus constitit, duobus secum pixeius dextra laevaqua affissentibus, simitaque fulgore rutilantibas, Infulis tamen Pon- Rastris QT. itficalibus redimilis, ipsi vero mititari chlamyde amiciebatur, virgam auream minnu ferens. Gua palpato Episco o, iocatoque ex nomine, his eum verbis increpando assatur. Eeo, inquit, Ium Sebastianus Defensor Ecclesia, qui Roma otim pro amore orsi oppetia, qtia se corpore hamnus sepultus jacui ; nunc vero, Dei 'adestinatione. ob amorem Medardi Noviomagensis apsopi. quem a laevam sum rimas VIII.
77쪽
miris, ego se hic dexterior Gregorius Romana Urbis Papa, Suessonis missi si
mus, ut locam istam se ejus incolas nostro patrocinio e ossiamus. 9 custolendo foveamas. Tu vero livore ductus procaciter egissi hsemo adversum me, avertens plebem tibi commissam, ne ad consis ionem nominis mei euntes vota sua in obsi-quium mei deferrent. Insuper falso perbi si mea hamana illic penitus non ha- ri. Ut autem omnis scrupulositas ex hoc ab animo tuo pellatur, his verbensus, '' ' ' disve me Hic, sicut nunc cernis, ab Me alia corporis diminutione.otim depositam yyyyy joxia cinsessoris Christi Medatas quiescere tumulum. Haec fasua, virga, quam, Α' manu gemiat, cecidit eum merseribus plurimis , pracipiens ita. Vade Suesionis. R P Q duas naius incedens, O Hgmata verberum, qua tibi irrogavi, palam ι undria ' ostenta, ut norim omnes me illic fore praesentia corporali, minate quoque spirituasi praeesse se prodesse, non fiam loci Uius in iis, sed c omnibus Galliarum popalis, agi meo se Domino meo fideliter ad rentibus, mihi quoque mes que eo artibus, issius Uriticet loci patronis, dignis obsequiis frinulatum impendentibus. His dic- sis, caelesta reposciι cum suis consenibus gaudia. Disopus dolore verberam ct confusione insomnis, ut festinato cursu lax diurna redeat, anhelas expectar. ab M
mortalibus reddita, astris consecretatibus O necessariis amicis visionem panuit, ictus verberam tumentes ac tividos detegit. In vero anxii plurimam fue lauati. . operis executione quod imperatum divinitus fuerat, masurandum quantoc Ius com-s Mix mo μι. Denive instruitur iter, parantur σ munera ines o Martyri deferenda. Mu . iis . . Perii rem ducem hymnis canora rurma sente sub quitur, quo De veniam est ad et u a. locum, in quo ingens frequens a PFulorum excubabat ante Martyras Iamulum. Omnid si percilio, Gyecti que in terrum profodo pudore luminibas, ruit pro ratus in Iaciem santa humtirate, quanta O divina correptus fuerat siveritate. Oratio in longum protenditur. Gemitus cir tria ex profunuo pectoris proferuntur. Explicita cratione, capitulo competenti a loci i us primasibus evus commendatur Iaulicario, dehinc placabitia dona proferuntur; exinde nullis stareum concio advocatur, fit delicti confesso, ostenditur divinae censura subsecuta correptio: stoniatur per omne visa sua tempus Ierientior erga beati simum Martyrem permansera devotio. Itaque vir Dei verbere divino am eruditior factas, mente docerior, corpore v graior. Lugdunensis Cauedra bblimia gratanter repetit δε tigia. Hujus rei ex tua ramo tunc notior omnibus extitit, quanto se persena dignitas Iamosior fuit.
Ositu ori in edito posito res in Ae gem occuli sub modio minime potuit. Venerabilis ergo misyam dictas Og tuus Di opus ab optimo iuda l. a. ia ducibi factus coepit tiberi privatim publiceque docere, nequaquam fore quempiam d divi
nis verberisus immunem, neque cuiquam impune, qui Sebastiani Martyris contemptui daxeris Memoriam excolere. Sic cessit plurimorum invidia, Martyris vi tui sus victa.
Quatuor proximis capitibus sese narrantur quorumdam Magnilocensium Monachorum fraudes, unde nata post occasio, ut pars lintei, quo Reliquiae praedicti Martyris involutae fuerant, Suessione ad Magnum locum deferrentur. Rei gestae dabimus epitomen. Magnus - Iocus in Arvcrnia YEr. quo nomen traxit a Magno in eadem regione Presbytero, qui cum aeger est et, Ra Lx qu ia Romam ad tumulum Sancti Sebastiani perrexit, recuperataque sanitate QRVO RVAE, pulverem, qui circa sepulchrum erat, cum summa fidei devotione collegit . atque pro summo thesauro in patriam perlatum appendit sorte a boris ramusculo sub crius umbraculo discubuerat, nec inde potuit auferre quibuscumque postea modis adniteretur. Ibi facta statim Miracula non pauca. Quapropter erecta primum Cella , deinde insigne Monasterium sub nuncupatione Sancti Sebastiani. Conditor istius Coenobii fuit Sanctus Genesi s Arvcmorum Episcopus, qua florebat anno Christi sexcent simo quinquagellino-sexto, ut Tomo tertio probavimus. Procedente te pore fugerunt inde duo pseudo-Monachi, qui diu per Gallias vagati Rc mam tandem ire decreverunt. Prius autem quam Urbi succederent, si euerunt alicuius Sancti Reliquias mercari, quarum evectione non indul-
78쪽
gentiam modo sed de gratiam apud suos mererentur. Optabant sibi po- ΑN. CH. cisti iniam dari Corpus Sancti Sebastiani. Nesarie delusi sunt ab eis, qui- 8 1 8bus luam numerarunt pecuniam, accepto enim ethnici Caesaris cadave- Lubore, quod in sarcophago multis aromatibus reserto delitescebat, iter in iis, η' Arverniam relegerunt. At Deus fraudem detexit, nec passus est Magni- locensium fratrum congregationem decipi. Crescebat in dies singulari; ira apud eos erga Sanctum Scbastianum cultus, de Abbas illius loci, post- pi,, quam rescivit huius Martyris Reliquias allatas suis te Suessionem ibique Retebra fieri Miracula, misit illuc nonnullos e suis Monachis, qui narra- Lutio Vrent imposturam qua circumventi fuerant, de aliquas Sancti Sebastiani iaReliquias postularent. Suessionenses obtulerunt linteum quo Reliquiae fuerant involutari rei puerunt Magnilo.enses, postea vero cum illud enixe peterent, partem tantum impetrarunt, ad quam innumera Deus ope. rari dignatus est Miracula.
Cum post beati Sebastiani susceptionem tot suessione prodigia fierent, L X XI.
Ludovicus Augustus Regali exutus purpura, calceamenti seque temo ferme lapi- Lunovi ei de rvectis, cum conjuge nudis ad Monasterium, quo jam locatus fuerat, ρroces E T I u D isti plumis. Et quia aliquos flagitiosos audierat Imperatrix Judith, vi quadam Au. . impraefocabili, in Conventu publico crimina sua detexisse, ct odii litore interiiss y ΤΑ
'rusos, palam exterius metuendo nimis examine ignibus atrocitas ct,tremari, se tro eo qμod priusquam loco devenirent, suorum criminum an tius digri, eba 'fesonum ac paenitentia remediis coercere neglexissent, anxietatis nimiae processis eos, c.m praeco novi et iLuc Coarem tur aissonere . nec se ab eo abiaque sui rubore dirimi ρυμ, totam se ad propitiam Redemptoris contulit omnipountiam, age que cum Venerabilibus Sacer tibus custarum suarum secreti M feni munus cum Psalmissa strabat, ut ab occultis suis mundari es ab alienis merereturas is Eleemo 'narum interea impendiis, ceteratamque bonorum operam exhibitionibus , per spatium inteVecti temporis quod procirrat incunctanter operam dedit. Sicque demum religiosa Musati votiva comes essecta, ad Sancti Mandi stimina praeuaris meritis pracsua properavis. Cumque Abias Reverendissimas Hi duinus se mirum ornata cohors tanta Cia iudini assurgens, festiυo apparatu utriussae eorum prae foribus servans adventum veniret, o tandem fisceptos ad
rumbam Martyris canoras vocibus concretando deduceret, in humili quo erant haliis solo renas cum multa nobilium phalange se ratis comminus sibi digiis,
antequam margines adtingerent Ataras, extemplo in faciem ruentes, gemebundas ac lucr=marum rore maiadas treces, militis Vsius merita recolentes, piumque intercessorem inlocantes, universati Domino protractis sessiriis effudere. Inde ab oratione surgentes, verse congruo, omnium assa entium voto eorum commendatur oratio. Igitur aulam tanta sublimitati trovisum introgressi, Imperiatia O ea qua tunc cultiora fuere ornamenta reinduti, o diademate compti, Mi aram se lemnia Caesar, consistorium fundens, in honore Martyris fecit decantari. .e i , cam ad Evangelium ventum est, Calicem aureum cum patena patris sui Magni Carati monogrammate insignita, manibus propriis, inter Ietendum, ponderis ingeniis tenuit, cir cam oblatione Iaire da eidem dicavit. Post expletiomm quoque celibrem. ad vestigia ejus cum conjuge accessit. Ubi cum si e prolixa oratione Deo per Sancum commendavissent complexiva omni ae o remini enda δε none, singistatim a stemmate usque subuculum cultu Regali exuti uterque Madituri inibi reposuere. Textum deinceps Sacrorum Evangeliorum aureis charai Ieribus exaratam, Iaminiaque metalli 0 dem absque admixtione cnu que materiei
inclusium, thymiamateriumque quadraginta O octo ficiorum V iam scies, idimasiam olei amphoram ad luminaria concinnanda , mente promptissima obtulit. Monetam eιιam publicum cam incudibus se trapedieta perpetuo famulatu sa- 'cris Vsius des itura subdidit. Abbatiam quoque protomartyris Stephani Caucia- cum, quae Atingentarum familiarum esse perhibetur, ad Templi fabricam statiandum dedit, se Praecepto Regia auctoritatis, ne a quolibet temerario abriper Tomus VIII. Fij
79쪽
MI, P. tur, onsuum se anathematis innodatione, annuli si impressone si a
S 28. roboravit. Haec in editione Bollandiana leguntur capite decimo nono, L u o o v. nec dubium quin gesta fuerint antequam Ludovicus a filiis captivus de-I M P. 1 f. cineretur. Lotu a. Gabriel Bucelinus parte secunda Germaniae Sacrae non omisit Herivor. I is p. ii. diam, pucllare Monasterium in mesiphalia. Nemerin, inquit, nobile vi Pippi si sinum Christo sic rum sis Regula S. P. Beneaecti Diaceseos Pude ornensis R. i nobium, quod sub A. C. IIo. fundavit cir doravit Siso quartus Pade ornen-Luo ov. sium Pontis x. At istius Monalterii multo vetustiora fuerunt incunabula, R. 11. si quidem, teste apud Bro erum Anonymo in vita Sancti M in erci, ει- LXXII. cum uerisordensis, sicut Ecclesa Corisiensis, in Episopatu Paderbornens a Eeetias ix a Ludovico filio Caroli Magni constincta, ct a Maro Badiarias Pade omen ΚHεitivo isopo dedicata praedicatur. Nec aliter censuit ,'qui Sanctae Pusinnae Dia D Da- Translationem anno Redemptoris . octingentesimo factam conscripsit, Mς τψ ex manuscripto Codice Monasterii Bodccensis ad diem vicesimam- tertiam Aprilis ita publicatus est ab Henscheluo. Fundata igitur duo nobilissima Carnobia sent tempore augusta memoria Ludovici Imperatoris , quorum unum nominatur Cornia, alterum Her ord vocatur; unum Domino mili antibus Monachis, alterum sanctis Virginibus Deo consecratis. Tomo primo Seculi quarti Benediistini vulgatum est Ludovici Regis, cognomento Germanici, Diploma, quo nihil ad assertionis nostrae confirmationem validius excogitari potest. Initium Praecepti tale est. In Nomine Sancta es Indiυidua Tr nitatis murimisus divina Iavente gratia Rex. Si petitiones servorum Dei justus cir rationabiles ad essectum per xerimus, se ad humanam vitam feliciter transigendam, se perpetuam felicius promerendam procul dubio nobis profuturum seramus. uapropter notum esse volumus, quomodo Venerabilis Abias Marinus adiit Excellentiam nostram, sentitater orans, ut nostra muni centia rossiceremus Monasteriis issi commissis, quorum unum est Monachorum, nova o Mia nominatum, ubι or Age primum Regulari electione Abbas exsiliit, or alteram es Sanctimonialium, Hensia dictum, or propria Abbatissae, evas nomen Addila, sebectum. Sed juxta consecludinem, quod ancillarum Dei Congregationibus procurari soni Praepositi ex Maesiastico ordine, Iam dicto Abari commendamimus, ut tam in is plina Abbatissam Iuvaret, quam in cunctis ne o
tiis, qua famula Chrissi pro sexu se profisone Ha exequi non possent, i rum
proviser Cr patronus exi ret. Is ergo petiit Cestudinem nogram recordari, quod piae memoriae genitor noster Hlud icus Imperator amio haec Mon Eria exstrui jussu, ad normam videlicet praecipuorum in Gastia Monasteriorum, novam utique Corniam ad similitarinem antiqua Corbeiae, Herisordensi vero Caenobium ad exemplum Mona rii Sancrimonialium in Suessionis civitate ex otium. Et ut in elimosinam fa- ac totius generis sui in itutionem eorumdem perfritio expleretur, Celiam juris sui, qua vocatur Meuia, cum decimis es' possessionibus
unique ad eam pertinentibus, ct Ecclesiam Eresburg, quam avus noster Larolus primo exstruens in Saxonia decimis dotavit circumquaque habitantium per duas Saxonicas rastus seu per duo milliaria Saxonica, praefatus noskr genitor ad novam Corbe iam tradidit. Ad Heribordensis oram Monagerii ad umentam
dedit in Epi patu Ase se gens Eccusam Eretiniihi cum suberitis Abi Εαυ-
Ais, in Parachia mero Mimige fouens Maesiam Reni cum bis qua ad eam pertinent Eulsis , ita sene ut decimarum aliorumque redituum proventiones praefatis cederent Monasteriis, se ab ius vicisse procurentur subet a plebes in Baptisitate, in Eucharistia, in Hulturis, in confessione peccatorum audienda, O Presbieri, qui principales ex his Ecclesias tenerent, Archipresbyterorum oscio fungerentur ad agenda omnia, quae sciat fieri ab Archipresburis Di
LXXIII. Tomo superiore non semel amim de nova Corbeia. Istius Monasterii primam originem anno Redemptoris octingentesimo vicesimo- secundo
80쪽
consgnavimus. Antiquissimos laudavimus Abbates Adclhardum de Wa- AN. CH. tinum. Adclhardi mortem retulimus postridie Kalendas Ianuarias, anno 8 1. 8 Redemptoris octingentesimo vicosi ininsexto. Nec omisimus codem anno Lutio. Diploma datum decimo Kalendas Julias, quo Ludovicus Augustus prae- iis, i dicto Coenobio partem contulit postessionum , quas postea Lud.vicus i iiii, Rex. Mus filius, enumeravit in Praecepto proxime citato. Nobis non ilicuit adeo distincte loqui de Heri vordia, desunc citam Auctore , qui Pi,,isi puellaris huiusce Monasterii vel cxordia certo figant anno, vel Abbatissarum Catalogum exhibeant. In vita Malae ', quae Tom primo seculi I utio vquarti Benedictini publicata cst, Adelhardus de idem mala germani fra
tres ita commendantur. Erat sic proprium ιn eis quod erat u i, ut commune a Lib. i. e. o.
probares esse ambobus, ita tenus ut vere isse imidius alterius diceretur, sicut esiae integrit, suas putabatur. Hinc est, quod in Saxonia tam unanimes ta-que devoti nova pluntationis germina plantaverunt, O utriusque sexus a fundamento Caenobia favente Domino construxerunt. Haec utri rue sexus Monasteria Ioannes Mabillonius in suis notis interpretatur virorum quidem Corbeiam novam, Virginum autem Her ordiensi. Mutuatus hanc interpretationem videtur ab Anonymo, qui Translationem Sanctae Pusinnae Virginis in literas retulit, de sub iij ius lucubrationis initium aedificationem stupradictorum Monasteriorum institutam affirmat a Reverendissimis viris orsumma laude celebrandis, Adalbardo videlicet ejussae fatre inula. Id impro
bare non audemus, quia certiora non habemus monumenta. Coenobium
igitur Herivordiense recentius est Corbeiensi Saxonico, suaque primordia repetit ab illo triennio, quod a prima inchoatione Cotbciae Saxonicae ad obitum Αdelhardi Abbatis cilluxit. Eidem enim Adelhardo, qvi praefuerat utrique Corbeiae, duo ii cesserunt Abbates, Wala frater in Corbeiam Gallicanam, in Saxonicam Warinus, nec deinceps Corbeiae novae negotiis immiscuit se Wala. Quapropter existimamus a recta nos Chronologia vix aberraturos, si Basilicam Herivordiensem ab Episcopo Paderbomensi Badurado dedicatam hoc anno, Redemptoris octingentesimo duodetricesimo, censuerimus.
I ii praeviis observationibus, quas prima parte Seculi quarti Benedicti ni LXXIV. Joannes Mabillonius Translationi Sancti Viti Martyris praemisit, Herivordienses aliquot Abbatissae recensentur, quas ex antiquis Diplomatibus eruit Adolphus Over hamus Nerthinentis in Archiepiscopatu Coloniensi Tt
Monachus. Tetta primo loco ponitur ad annum Redemptoris octingen- Mai A A tesimum duodequadragesimum, Ludovico Pio tunc Imperatore. Credi- tur e Monalterio Suestionensi cum aliis evocata Monialibus, & Heri vordiensium Abbatissarum antiquissima perhibetur. Utrumque certe multum probabile. Chronologia non repugnat, quominus Herivordiae regimen ab ipso Monasterii conditu susceperit, vixeritque post annum Redomptoris octingentesimum tricesimum-Octavum adhuc superstes. Et, ut Ludovicus Rex in praecitato Diplomate testatur, muriwicus Imperator ambo haec Monasteria exstrui iussit, ad normam videlicet praecipuorum in Gallia Monasteriorum, novam utique Cor iam ad similitudinem antiqua Cornia, Heris densi vero Carnobium ad exemplum Monasterii Sanctimonialium in Suessionis civitate ex entium. Quemadmodum autem instar coloniae ex antiqua Co
heia missi sunt in novam Monachi, sic e Suessionens Monasterio directae videntur in Herivordiense Sanctimoniales, hac tamen intercedente di serentia quod Adelhardus Abbas, qui Corbeiae Gallicanae praeerat, in Corbeia quoque Saxonica munus Abbatiale gessit , Theodrada vero Suessonentis Abbatissa permansit, Sc Tetta ex Monacha Suessonensi facta est Herivordiensis Abbatissa. Quando conditum fuit Herivordiense Monasterium, florebant apud LXXV.Francos, Ludovicus Imperator ac totius Franciae Monarcha, tresque filii