장음표시 사용
91쪽
Undevicesimo Capitulo Synodus agit adversiis eos, qui quorumdam Sacerdotum vitam conversationemque livore potius quam zelo caritatis reprehendunt. Post enumerationem pravorum factorum, quibus Sacerdotes scandalum animis infirmorum generant, hoc Capitulum sic absolvit. Omnibus stududum est Sacerdotibus, at ab his deinceps ste caveant, or hu rebasis uni, quibus sibi, se his quibus praesium, Dominum propitium facere mereuntur. Vuam moderata autem discretio in vestium cultu ct mense apparatu Sacer dotibus tenenda sit, dicta Beati Gregorii in expositione Evangeliorum, necam ct
vita Santurum virorum Amustini se Ambrosii itemssime uocent. Vicesimo Capitulo probat ex Apostoli literis ad Titum, ex Decretis Gregorii Papae, & ex vitis Sanctorum Ambrosii atque Augustim, qa dvisa se conversatio Pontificis semper te es vita probabilis habere debeat. Vicesimo-primo Capitulo Synodus Episcopos, Abbates de Abbatissas,
qui suos Clericos, aut Monachos vel Moniales contemnunt, in multis redarguit. Hoc quoque correctione congruaque emendatione dignum comperimus, eo quod nonnulli Praelatorum, nulta interveniente necessisate, non cum Clericis,
sed potitas seorsim cum laicis edi quibuslam familiaribus fluit si ocinari se convivari delectentur, similitisque o a quibusdam Abbatibus se Abbatissis ineri H-
dicimus. Iua res, quia valvi a paterna fossicitudine abhorret, O sudiui in
contemptum magistrorum, murmurationemque, se in divinorum obsequiorum trans.
Vesionem pertrahit, prorses resicandam esse cens mur, se ut abhinc Praelati in
his qua praemissa sunt, quantum facultas permiseris, sibi subditis participes eluunt,
statuimas. De qua etiam re in Actibus Apostolorum, o in vita Beati Augustim, O in Concilio Sardicensi Capitulo x Iu copiosa babentur exempla. Socios mero ordinis nostri in gubernandis congregationibus Abihubditis, Canonicis videlicet, Monachis , ct Sanctimonialibus , hactenus valia negligentes extitisse, o ob id mutui in hi detraritionem ct contemptum provocasse, ita ut nonnulli alii Praelati in es-rum Parrachiis constituti, eorum prava exempla secuti, si s Amititer congregationes neglexerint. αuos paterno ct Synodati Conventu admonendos esse necessari, duximus, ut ab hae negligentia deinceps se cobibeant, se ceteris se imitabile praebeant, ne foris, propter iugorum incariam. ct d vina simitatis contemptus Opericati proveniant animarum, se auribus Excaeentia vestrae molestia ingeratur, O nostra mediocri uti in sacris Conmentibus taedium es opprobrium inferat an Comperimus etiam quassam socios Ordinis nostri non causa necessitatis aut utilita tis potius avaritia se propria Huctationis iviso m propria civitatis sa Sederelicta, Geroque neglecto, remotiora loca sequentare; de qua re, se destitutio divini cultus, o praedioatis in plebibus, cor cura Iubectorum postponitur, ct hospitalitas negligitur. duod ne ulterius a quoquam sine inevitabili necesqstate se certa utilitate flat, pari consensu inhibuimus. Vicesimum- secundum Capitulum est de Clericis laicorum. De Ctiricis vero laicorum , unde nonnulti eorum conqueri videntur, is quod quidam Epissopi ad eoram preces nolint in Ecclesiis seis eos, cum utiles sint, ordinare, visum nobis fuit, ut in utrissue partitas pax se concordia servetur, o cum camare Oratione utiles se idonei eligantar Et, ρ laicus idoneum utilemque cieracum A. terit, nulta qualibet occasione ab Disopo sine cena ratione repentur, se, si
rejiciendus est, Hligens examinatio se elidens ratio, ne sicandalum generetur, manifestum faciat. . .. Vicesimo- tertio Capitulo Synodus ex multis locis utriusque Telta. menti necnon M ex scriptis Sancti Fulgentii monet Pallores, ut gregem sibi commissum non ut proprium sed ut Dominicum tractare me minerint, nec eorum quis dicere proesumat. In Congregatio mea est, auς
is Presbur, vel Clericus meus est, cum non issius sit, sed issius cui dicatus Vicesimo- quarto Capitulo statuit Synodus, ut Praelati carnalem spiri talemque cibum sibi subjectis impendere studeant, nec dissimulat reperi-
92쪽
ri, Di vel Matram cisam titu Ier eis admini Dant, vel stiri talem aut sissiὸν eis 2lsrahans, aut, quia nesciant, non se Inisbant. δε Vacesimo- quinto Capitulo monet Episcopos, ut pet suas Parrochias d - 9 vice sua ministros non rapaces sed avaritiam exolbs constituant, in fine Lu Do V.
vigilantiorem carram ilia beat, quoκι- propter eorum avaritium O moram im- LOTHAR.
prasitatem multi sancia Eaxur, o miriseriam Sacerrituti vi peruor, or in i Mr, 13. Ecclesiis a saceriatibas malia propter eos a tigua R P I p p i N IVicesimo-sexto Capitulo Patres queruntur, quod Di porum Concilia his R. s. in ono, scuι mos Canonicias docet, per unamquamque proωinc am non flant, o Lu Do v. ob id Getissastica antitari magnam iussendium, o Principatisin auribus ins R- I3. Iens impia mensam, se mutiorum impunisus nascitur sag ιιον proinia .m XXXVI.
num nias, inquiunt, pernecessariam visum est, αι ab Imperiati cis iuri li. XXXVII. serras temporis impuresar, quo haec ad honorem Dei es arilitatem Som mi Gia a musto mae correctioηem contruenter decenterque seri passint. Ei, s haeal 'au praepediente nec irase bis AequoΛι, suom in anno seme iant. Vaoniams hie es, ut dictam est, in anno per unamquamae prominciam celebra a fae-rini, o honor Eces susticus Ures Ordinis sui obtinebis ι o in dotia Portim-λ- sup riarum Clericoram, Pa pasim, auctoritate Canonica castusa , auribtis Imperialibus molestiam ingerit, resutius se impunitas dilosorum sumitoram locam diabis nae, quem n dic habet, non bub siι ι or usa malia, auae humatis sectis, quam Eul fasica disciplina docet, incesserans, ordinem scam Domiso au. xitianus abunι. Viseum se idem nobis o malia profaturam Saneta Dei Achsa fati, us, Dia ordo Canonicas dolet, ut in ipsi Conciliis ad ι Pri buri se io,.si, o omnes quis lusos existimant, or S odi experiamur examen, ad μι esiam antasusque Episcopi cruditi miri, quos ad C risii millitam edi se Ecclesia honorem aestitatemque praeparat, quatenus es ceti s gratissis nosi snt, o studium ac pro densia uisopi ad atiorem exempla manifesa fiat. Vicesimo-s eptimo Capitulo synodus vetat, ne Chorepiscopi mcnsurae XXXHIL suae modum excedant, qui praefixus est in sacris Canonibus. Ultimam C, pituli periodum accipe. ciuia hactentis quidam Gor lycopi scus, quam eurisus canonisa doceri, in Ossilis Ecclesasticis miniis c se egerunt, promiden-rim sti vera Episcopis est, ut alterius eorum chorepiscopi tale quid, qaod nee
eorum miniserio nec avoniati dimina concordat, facere periens is nec Episcopi
sui es ahad agendam permiιiant , nis quod ad eorum ostriam proprie periines, sin sacris Canonibus praefixum habetur. Lege quae de Chorcpiscopis dicta sunt
Duodetricesimo Capitulo Synodus prohibet, ne Presbyteri At Mona- XXXIX.
chi fiant villici, vel conductores agrorum, sectenturque secularia negotia, o et vagentur per diue1sa, statuitque ut eos ab illicitis illis actionibus auctoritate sua compescant Episcopi, transgrcssoresque censura corripiant Canonica. Lege quae scripta sunt ad annum. Redemptoris octingentes-mum decimum-tertium , ex Conciliis Remensi 51 Cabilonens. Undetricesimo Capitulo Synodus inter celera, quae Religioni Chrisianis assimos Furi, hoe nihilominas conιrariam se pericatisim asserit, quod Pommdum Praelus oram remerario vase, θώι Isbi licere parant quod non lices, er ex iure quod non expeti, Eces si seis ad temptis Udaansar Sacerdotistis, Doniam si quid eis isserens s negotiis agendam, si Dad eιiam in Hier= atiis parasitis nantiandam occaso necessitatu opponit, id potius per Sacerdotes Domini currentes s discurrentes, quam per alios elici praecipians, non atrendenses qaia eorum absentia
infanses sine Baptis sis regeneratione pleramque moriantur. Iaanti avium sod uiminis, Opersonae mistenιῶ, sei qtia milliιών, animaram peracati, quaslinde hajus rei causa fiant, lisaiaeo prodans. Proinde omnibus Praelasis cavendum est,
ne sincisassii Presriterarum irasmissione animaram Marum fibrant damnasionem. Tomus VIII. H
93쪽
Ttieesimum Capitulum est de Scholis. Jam dudum a Pio cr Oribodoxo
Principe Domno Hluuomico Deo amabili ImperatoreIuoum G atimonitum est, uta aures Ecclesiarum in Ecclesiis sibi commisis strenuos mitiles Christi, quibus Deus placari posset, praepararent Gr educarent, at uncentes laud Danistis Pio em. ui autem Geti fuerant, fulgebunt si ut fundor firmamenti, or qui adiu ia- erudiunt alios, sicut stagae in perpetuas aeternitates. J Sed super hac Vuquem Principis
admonitione, immo susione, a nonnullas Rectoribus repide es uesia Me hactinus dictum est. Unde omnibus nobis visum es, ut Ahinc ponsis totius torporis negligeniiά ab omnibus ditigentior in educandis se eruau/- militibus Chori se rubgilantior adhiberiar diligentia, quando ad provinciale Isoporum Comitiam veniam fuerit, unusequi que Recurum, sicut Iam in praecedensibus memoratum es, Schola Beos sos eidem Concilio adsise faciat, ut suum solera stadium cina divinum cultum omnibus manifestum flat. De Scholis lege quae transcripta sunt ante quadriennium ' ex Aquis granensi Capitulari. Triccsimo - primo Capitulo Synodus statuit, ut Episcopi, quando Pa
rocluas suas circumeunt, his quibus prodesse debent non sint Onori. Didicimus san. quorumdum relatu nonnullos Coepi porum nostrorum in 'ragrandis Parrachiis suis, non stam Consacerdotibus, verum emam quι viam risis detibus, quibus consultum ferre debuerunt, oneri exissere, es ob hanc causam multos in sui detractionem detestationemque pertrahere. Idcirco in commane flaIuimus, ne ulterius a quoquam Οὐιoporum tale quid fiat. Stat,mus Giam, ut ιempore
congruo unusquisque Parrochiam Fam circumcat. Et quamquam auctorisas Canonica doceas, ut quarta pars decimarum or redituum ex oblationibus fideliam in uso
scoporum cedat, ubicumque tamen Episcopus se a hiare, seu contentus sit; ubi autem nihil rerum Eccusiae suae habet, accipiat de memorata quarta parte sibi se, seque, non quod avaritia, quod absit, suaserit, si potius quod necessitas compulent. citerum si accipiendi nulla necesitas urserit, nihil de memorata quarta parae accipiat, sed usibus Ecclesiarum se pauperibus Christi impertiendam sicundum suam ius sitionem relinquat. Prima pars huius Capituli legitur in Capitulari h,
quod anno Redemptoris octingentesimo vicesimo-secundo Ludovicus Amgustus in Attiniacensi Conventu publicavit. Tricesimo - secundo Capitulo, quoniam multi Sacerdotum partim incuria, panim ignorantia, modum Paenitentia reatum sum confientibus scus, qui Iura Canonica decernunt, imponum utentes silicet quiboam codicillis contra C nonicam aucuritatem siriptis, quos Parnitentiales vocant, Synodus decernit, at un Iai ae Episcoporum in sua Parrochia eo sim erraneos codicillos diti nurperquirat, O invenios igni tradat, ne per eos ulterius Sacerdotes imperiti homines decipiant. Subditque de Sacerdotibus illis imperitis, quod isterii studio ab Epi . opis suis instruendi siunt, qualiter cir confitentium peccata di cu ι aiarere eoque contruum modum fundum Canonicam auctoritatem paenitentia noverarint imouere.
Tricesimo - tertio Capitulo Synodus ostendit Episcopis convenire, ut j uni per impositionem manuum tradant Spiritum Sanctum. Sicut enim Mis semus, excepta insemorum causa, non nisi a junis celebratur Sacerdotibus, ita etiam traditio Spiritus Sancti, excepta praemisia causa infirmorum, non nisi a Ie-junis celebranda est Pontificibus. Dignum Dippe es, ut Pontifices Cissi prunum I9unando Gr orando in cordibus suis donum praeparem Spiritui Sancto, σμ perimpositionem manuum.ceteris delibus eum tradant orando. Sicut autem duobus
remorasas PUM Udelicet es Pentecosti, Rapti simum, ita etiam traditio Spiritus Sancti per impositionem manuum Atibas tradatur; exceptis videlicet, ut dictam est, in Amis, ct morte periclitantibus, quibus sicut Baptismatis gratia juccurren dum, ita incun Zinter donum Spiritas Sancti est tradendum. . Tricesimo-quarto Capitulo Synodus adversus eos, qui contra naturam peccant, statuit, ut patratores tam nefandi mi Deoque detegabitu vitii sicundum Iudicium Canonicum, quod in Ancyricano Concilio sub Tisuis x v I contine-
94쪽
ειν, μἁλουν. Additque quod hoc peccasum Sancti Patres, dimino spiritu af AN. CH. sali, merito in scias C snibias acrius ceteris Iudicandum decreverant; quoniam 8 ira regnanse, o suram Christi Eccissa infirmari, O Regnum perictitari aperid .
Tricesimo- quinto Capitulo Synodus queritur, Disa quidam Presbythra : Μν si rum, grasum, quo diminas irati mancipisti scint, amιssere nihiI pendam, qa. 0 HAR Huo eo amisso, adeo sibi Eebia, id est, absque jugo, essitariar, as nec pa- Μ' blicis, quia fas non es, nec Canonicis, propter quoramdum Disoporam inca- ἔρρι rriam, tignus constringuntur, o ob id a quibasa, mini feriam Sacerritati non ' I
aevino amore anctitur, siremerenter tructuor, se impadenter umittitur, o, q4.2'Mvov. hia mavus is, τιtias latitar. Ideoque decernit, ut via Dissae Discoporum, 3'κon solam nosmeraram, merum etiam Avientiam Oriuatim Parrachia Iaa, gru- i dam amittentiam visum o conmersarionem morumque emendusi em tam per squam per mini hos suos asi rit, e que Canonica paenirentiae salire non nebigus. Tricesimo- sexto Capitulo Synodus eos rcdarguit, qui statutis Can XLVII. num spretis alterius Parrochiae Clericos aut recipiunt aut recipiendos curant. Pristas temporibus, quando ara Coonam sam imasant vigorem, segras Ctiricoram Paruitiam sciam, in qua dii a mitis a deitanus eras, reti aere, o ad istiam sae Disivi sat commendustriis literis, cν episeolis Dis mos Canonicus Formasas appestat, aadebat quoquomodo pergere. Nos,i vero temporis mi-sraitis digiaque emendatione ino eiu consae do, eo Dod multi Ecclesiastisa Regalis si cri, propositi o Ioci sui deseriores effecti, passim qaocumae eis motan-xasse erit, posthustia damnitisse nonica pergans, cadi non sum as aliis Epis pis O Abari s , ω H- erium a Comisibin Cr no a gii Hiis nolituas viris re- Icipiavitur. ΔΤaod ne atrarias sis, o ab Episvis es a ceteris Ecessasscis P, Iuris Antae es Aservandam, oe a Cel sad ne Imperiati humitiser petendum , at potesate Reguli prohibeatur, An uisiam laicorum sistisan uas recipere praestimatati rias ciencam. Sed is hoc Fre utito ab ejas Netis dine fulsiandum necessius expositi, ut sua octoritas labibeas, ne Datiri Episvi, Auauiaque, or C.-mius , ac cereri naides viri, at oram clericos ex Germania GaIIaque iliac fagi res recipere prasmans, quia an hoc facts value Ecclesoficis honor ludior o G Διών , o Regati Canonica cononestum Tricesimum-septimum Capitulum de Abbatibus Canonicorum se ha- XLVIII.
bet. Oportet, ut religiosὸ, caste, ac pudicὸ vivere saris Ars menationibas, ta suo ae lacris, Durissae mani uti s Paternitati sae non conmenientibias naiquis unus insemiant, ne perstim mutam exemplum Iasitos is minum periratiar, pia in hajas. ιδ Pristi oram ii uiris fisis o magnam animaram pericalam generatar, or Aetigio Clericulus a multis vituperatur. Onde etiam , .mmopeia
Episcopis, ad Poram carum persines, providendum est, at hujus sae Abisus ab Eruitius ab is ani, O dictis es exemptis Ab sab iis ad visum auream δε- casum praebere consendunt. ΣPaod s Episvo suo obedire superbiendo roserins,
Synodiati jadicio aut corriganiur, das certi Principati octoritate interveniente, honore Praetitionis primen nDuodequadragesimo Capitulo synodus ex multis locis Sacrae Scripturae x LIX. probat Sacerdotibus Domini non convenire is sarritualis, o mittiquiis, O hi Arionum os aenas scationes, o reseras vanilaus, qua animam Chrissanam a rigoresa rem 2isis emost restini, in cachinnos ora disiavere. Undequadragesimo Capitulo sceminas, quae prius eiusdem propositi L. discipulae non extiterunt, Sanctimonialibus utpote matres spiritales pr. sci vetat. O sto Dam disina .actor Ius es Retigio Chrissasa docet agitur, quando famina amisiis viris, eatenas carnatiso Uienus, repentὸ o sne prolarionis examine ad regimen animarum peruulantur. praeficiuntaque Sanctimonia
Idas utpote matres stirituus, quas namquam contigit e sim proposit ae si extitisse. AHae at Pa snὸ feliciser incedetant, earum pravis exempIis miser Atiio mant. Dam his quar, ast generos iuris, os honoris temporatis, avit ceria
95쪽
misiatinarum ἀτitiarum causa, hujusmodi Praetitionis honor committior, v randiam est, ne animarum iliarum ruinae fomea praeparetών. Quadragesino Capitulo Sunodus statuit, ut viduae inconsultas Episcopis non velentur, SI Presbyterum, qui Conis iurionis Hyas consumisciter ιransgressor extiteris, poenis Canonica correptionis subiicit. Apud Benedictum Le vitam in Additione secunda , Prem1ter, qui viduam inconsulto Episcopo praesumit velare, gravis sal periculum incurrit. Quadragesimo - primo Capitulo Synodus virginum, consecrationem Premiteris interdicit, vultque Presbyterum, qui deinceps id facete praesumpserit. utpote Canonicae auctoritatis transgressorem irrefra Iubal ιιν feriri.
Quadragesimum - secundum Capitulum est de taminis, quae sine Sa cerdotum consensu velum sibi indiscrete imponunt. Inmen rem quia γὰ- dum foemina, maximὸ ha, qua valde censu tenues sunt, sine consi a Siste distam , iatris stimetipsis velum imponam, at seb praetexta huyus velaminis, E cissurum excissatrices o a iniuratricesseri possint. Hac igitur incavisti metitio un quiaque Disopus proiideat ne in parrochia sua sat Et quia in ptiris MLeis hajusmodi meluias I aerum Sacerdotum extitius cognoismus, prohibemu
ne qui uam Presbyteroram hujus odi perseras ta Basi cis Hi commissi prahabu .ia usquis admittere praesumat. Talu mero vetitio ne alterias tibiasis est inhibeis aν, o lsu ossi malisnula examiso ν o in antur Daliur, si propter Deum se ruri volunt, vel da sint, quatiterque eamdem velasionem jusca ratu es h militaris 'vasto con ement, ditigenter admoneantur. Quadragesimo - tertio Capitulo Synodus queritur, quod quaedum Auisisse edi cetera Sanctimoniatis non sum mirius sta etiam Urgines paestas m larestitu ι, redditque rationem cur hujuscemodi viduae seu puellae virgine; hoc mori potius quam a Sacerdote vesari molanc, nempe quia dum clamesis scor, uni, nihiIsbi oles. ad peccandum ruti metimensam parant. Addit teme rarium hoe factum adeo haberi in usu , ut iis dat mi a velari a Pred ου-ris , aut puella virgines consecrari expetani a Ponti iuvis. Postremo poenas ita decernit. Si forie aui Alarissu, aut atia Distiset Sanctimonialis, post hane δε-
Initionem in tunsam audacium proruperis, at siduam utit puellam τir,nem iri Iare praestimat, congrua ab Epi poseo correctione coerceatur, o paenitentia cano
nisa ussae ad satisfactionem δειλιών. Quadragesimo- quarto Capitulo Synodus de nobilibus taminis, quae velantur anustis viris At in propriis domibus residere delectantur, statuit ut hujusmodi viduis amis' Gru repote non metentur,' cum coniventia Epis p sui triginta dis s. ur a glorioso Principe Domno murisico cum consensi Venerabilium Episcoporam amridum cossi tutum est, expectent; quibus peractis, aut nubans, atit, se potius Deo sesacrari expostulaverant, admoneantur se infro κιών, ut non in domistis pruriis sed in Manasteriis sub ρiri Maias Matris is imine Dus smi κώ sabdant, quoniam hujus ossi adolesenstitu Grai ami sentes, o in Santrimoniada habita in propriis domitas residentes, perspe in Iu-queum diaboli Iosia tis aeditamin. Alludit ad Capitulum b vicesimum- primum Capitularis, quod anno Redemptoris octingentesimo vicesimoia se cundo Ludovicus Augustus in Attiniacensi Conventu publicavit. Quadragesimo - quinto Capitulo Synodus audaciam retundit tamina rum, quae accedunt ad altare, sacra vasa contrectant, aliaque multa contra fas sibi licitum perficiunt. Est idam nostrorum veroram virorum relatu, quidum etiam misi dissicimus, in quis tam provirilis', contra Legem Divinam Cunonis gae Inssurionem, seminin Sancto Aharibis se tituo ingerere, sacrarisae vasa imparinter contingere, o indumenta garerdotalia Presbyteris iaministrare, o. quod his majus, indecensias ineptia, ae es, o vis se Sanguinem Domini populis porri re, se alia qua ae, quae ipso Hatis turpia seni, exercere. MAranda sene res es, ande is illicitas in christiana Religione irrepserit o. , ut quod
96쪽
-u solaribas Uicitum est, femina, quarum sexat nasiatenas competit, AD AN. CH. quando contra farsias sicitum facere potuerint aeuod quorumdam Episoporum ia- 8 1 0caria se negligentia provenise nasti dabium e II. Et intiae Hoc ergo tam illiclium . factum, quia ex toto a Religione Christiana abhorret, ne ulterius flat, inhiben- , dum est. Proinde κnu quiaque Disivorum so icue ueraciterque provideat, ne in . in 'ochia tale quid fleri drino', sinas. R. Quadragesimo-sexto Capitulo Synodus statuit, ut nullus Canonicorum p ' vel Monachorum, nisi utilitatis causa, de ex licentia vel Episcopi vel eius 'kη qui vice illius fungitur, Monasterium Monacharum aut Canonicarum adire '
Praesumaz. Comperimus quo am Canonicos o Monachos, di aluo Resigionis st ' μ' η' suae pudore, Monasteria Sanmmoniatium, tam Monacharum quam Canonicaram, . v ii inconsulto Episcopo suo, impudenter atque irreverentur adire. Idus obienirese 'iam e non ob aliud accedere, nisi aut tropinquitatis, aus familiaritatis, aut certe nescio evus collocvitionis ratia. αu factum, quia nec Canonico nec Monastico congruit proposito, prorsus interduimus, nis forte causa praeduationis, aut cerrὸ inevitabιtis necessias id facere coegerit, o Me nrigatenus sine licentia Episvi, aut usus qui vice illius fungitur, fleri praesematur. ΔΤuod si sermo pria cationis faciendas est, congruo in loco coram omnibus Aas. Si vero colloquendam cum aliqua Sanctimonialium ratio expos lux, id non aliubi, nisi in constituto loco, id est, in auditorio, sub testimonio virorum religiosorum se resigiosarum fae minarum flat. I uando vero Sacerdotibus in Monasteriis puellaribus Missurum celebrationes fatienda sunt, cum Mini is sibi deputatis 12ue ingrediantur; quibus riιὸ peractis, non ad secretas collocutiones Sanctimonialium se ulu modo divertant, sed cum Mini is suis iugiso egrediantur. Porro F Sacerdotibus Sanctimoniales peccata sua conseri voluerint, id non nisi in Ecclesia coram Sancto Altari, ad Zantibus haud procul testibus, faciant. Si autem in mutis praepedierit, ut in Ecclesia eadem con-
ista fleri nequeat in quam uetare domo facienda est, non nis testibus similii,
haud procul astantibus fiat. Nasto modo quine videor nobis convenire, at Monachus reticto Monauerio suo, idcirco Sancrimonialium Monasteria adeat, ut com mssentibus peccata sua modum paenitentiae imponat. Nec etiam Agud videtur nobis congratim, ut Clerici O laici, Oscoporum se Presbyterorum Canonicorum ad cia declinantes, Monasteria Monachorum expuam, ut iti Monachis Sacerdotibus
confestonem precatorum seorum faciant, praesertim cum ei iam Sacerdotibus Monachis id faceres, non sit, exceptis his dumtaxat, qui sub Monastico ordine si- cum in Monasteriis degunt. Ilns namque eis confessis peccatorum facienda, a quibus subinde Or modus paenitentiae cons tam stans capiatur, se . quibus post tempora poenitentia peracta secundum Canonicam Isitutionem, si EpiscopusIusserit,
recoxUliatio mereatur. Paenitentia porro non in multi dine annorum, sed potius
in contritione cordis se corporis ese aestimanda. Episvis sanὸ idcirco jummonia providendum est, ne Canoni ram auι Monachorum accessus indisretas in Monasi tertii Deliaribus passim flat, quia fersepe hac occasione mulus utriusque ordinis. Cunonici midelicet se Monastio , miros mus palam diabol. incurrisse e
Quadragesimo- septimo Capitulo Synodus vetat Missarum celebratim LVIII. Des in locis incongruentibus heri. Plerique Presbyteri, neglectis Basilicis Des dicatis, in domibus , hortis, Missarum celebrationes contra iuvinam Auctoritatemo Canonicam In tutionem facere praesumunt. Et hoc similiter adosoporum Liam Vrri re te pisum est. Proinde necesse est ut uno uiseque Di porum M scemada temerariam consiue dinem a Parrochia sua penitus amoveat. Eisquis Presbyterorum abhinc , excepto quando is itinere pertitur, se locus Basiluae procul est, or rdia Astaribus ab Episopo consecratis fleri necessitin comesit, ne populas Dei sine Missa -- α Hatione, es Corporis , Sanguinis Dominici perceptione maneas,.Missarum celebrationes in ha semodi illicitis locis post ut tantoque prohibitiones urere auenta erit, dignam est at gradus sui periculum incurrat. Laicos namquellerasque meminisse oportu parna Regis Ozia, qui pro eo quod conua fis Sacer
97쪽
LIX. . CH. tale Minisseriam arripuit, lepra immunditia Egita multari meruit. Et diIure reo , A perpendant non esse sui oscis, ut relictis Minicis Deo dicatu, se Episiopati aactori- rare contempla, ad tibitum saam in hortis se domo M, vel certὸ aeviculis, quas iuxta rimos suin construunt, O palliis exornant, in quibus Abaria erigi faciant, Musarum celebrationes Presburos facere compellant. Satius igitur Ugis est, Missam non audire, quam eam, ubi non tuu nec oporret, audire. Sed se Presbyteri, A tamen Presbyteri vocandi sunt, qui inconsultis Episcopissis Altaria in taluisticis erigere praesumunt, Iuxta μυ-um Canon cam gradus sui periculam incur-
Duodequinquagesimo Capitulo satuit synodus, as praetiarat an amque Psoporum, ne in flua Parrochis qui quam Presbyterorum Missumsiam cel trane 'U-at, se, si hunc definitio m superbiendo rean res fuerit, Canonicae me ionis,faceat. L X. Undequinquagesimo Capitulo. Synodus prohibet, ne deinceps Presbyter duas pluresve Basilicas nabcat. Sicut unicuique, inquit, civitati convenis proprium habere Di pam, Ma cr,unamquamque Basiluam Deo dicatam docet O oportet proprium basere Presbyterum LXI. Quinquagesimo Capitulo Synodus observationem diei Dominici ptiscipit de ut transgressoribus auctoritas Regi. metum incutiat, bis exposcit. Primo, sic. Omnibus nobis visum est, ut prunum Sacerrites, postea Reges se Principes, cunctique cles summopere Procurent, ut tanti dui detita Aservatio, nune viaque maena ex farte neglicta, abiam ob insigne Chri antiaris demolitis exhibeatur. Deinde, tic. Specialiter atque humiliter a Sacerdotibus Imperialis celsitudo flagitanda est, ut 9us a Dei ordinata potestas, ob honorem Cr reverentiam tanti diei, cunctis metam incutiat, ne in hac Sancti or veneratisi die me
catas ct placita se ruralia quaque opera necnon se quasiibet carrigationes albas conditionis homines facere praesemant. αuoniam, dum hac agunt, O decus Christianitatis obfuscam, O nomen Christi blas hemantibus locum amplias Hirabendi
Quinquagesimo - primo Capitulo Synodus eos danurat, qui mensuris inaequalibus utuntur. αaidam non solum Curiaei laici, Dominici praecepti transiressus essecti, minoreo modium atque sextarium in vendendo atque commodando, majoremque in recipiendo habent; μάlque stateras minores atque δε-losas in musaando atque vendendo, majoressae an recipienso habentes, o ob hudum sal intolerabili cupiditati satisfacere aestuant, heu pris dolor I miseros quassae paupertari addicunt, σ mendicos esciam. Et inserius. Hac consuetudo inquatium modioram, se in storum sextariorum, atque ponderum dolosorum, neesse est ut Principali metu osus corrigatur, O ad praece am divinum tama tortitudorsectatur, quia verendum es, ne inter cerera mala hoc quoque non solam facientibus ct consentientibus sed etiam non corrigentibus, quod asset, promeniat in
LXI II Quinquagesimo - secundo Capitulo postulat Synodus, ut ab Imperiali
Clementia quoddam prohibeatur interdictum, quo pauperes apud pleranque provincias aggravantur. Non solum rumorem etiam venerabilium vir rum relatu comperimus, quod in quibuserim Occidentesibas provinciis, suadente avaritia, sopi, o Camites, ceteri Praelati, pauperibus sibi subjectis soldans eductum imponere, ut nullas illorum tempore meos modium flumenti, nec tempora vindemia modium mini majori pretio, nisi quod ab eis constituitur, vendere ρυ- sumat. Mias qui iam illorum facere praesumserit , o paupertati sua magnam Iacturam patitur, inseper etiam acribus verberibus flageliatur. Undest ut cum abis modius menti daadecim denariis ct modias vini viginti denariis venandari possit, hujuscemodi seniores modiam flumenti ad quas uor, se modium Uri ad sex sibi extorqueant denarios. res Pia impietatis iniustitiaque plena est, necesse est ut Aissi ni Principis omritate inhibeatur, quoniam merendum es, nedum bis o bis Amilibus putaminibus pauperes aueruntur, ira inserim Iudicis
98쪽
xon stam facientibus su etiam con sientibus es corrigere nolentibus ac ma rar; qaaunus pauperibas tibertas tribuatar, ut reduitis seniorihus sis quae )UNridianda sunt, reliqua qaa Hi spissat liceas albis, prout pactio vendentis oementis grusa fueris, ab ae prohibitiones libram suorum dis here. Quinciuagesimo - tertio Capitulo Synodus usuras prohibet. Multisarias
earum adinventiones enummare misina dicit essetis a magnae ae prosisiaris. Duas tantum species proponit, unam tempore famis, alteram tempore necessitatis. Primam sic. Fumis tempora, eam quis iam pauper omnium rerum penaria auenuatus ad aliqviem faenerarerem etenit, ut Fore uter admirem, quos
ιμμι uno pretiose Chrsi sensurae redemptos, petens ab eo fas misera lis necesilaus sublevari, s L ah id qtis iniuges commodari, saliter jibi ab eo scit refponderi. Non es misi mentum.. os abad quid, quod in cibam sibi semere sis, is mutuuadam, sed metis au tendendam. Si iis emere, fer prasitim, o solo. Cui pauper. Non es mali, inquis, Pidquam pretii, qao emere id quo indigeomatium. Sed pera abs se, ut miserearis mei, CP quomodocumae vis, mihi quod peto, ne fame peream, mutuam porrige. Farnorior e constu. citios moia denuriis posum modium m/nii mei vendere, aut ros denarios tempora factas nomimili redis, avit cene Gram purium in fluments o mino, o ceteris quibus Ibo gibus, adploum supple. Unde emenire siri, at pro uno menti mod o rasitirma aro Ires aat cerae Da ον modii a pauper,sas tempore messis siolour exiguntur. 22 3od se de modio misi s bur eristit. Alteram, sac. Sani etiam Ai cod simi faeneratores, qui tempore necesitaris nihiI commodare pauperibas molant, nis meis Lu fias O mineolis o pratilia ea ratione in pignas dederint,isi quic id sum in hise colligi poserat, pro parvo quod masuum acceperans, ex ase amisi I. citiae res non mιnimam pauperibas generas alsimonιm G penuriam. Postremo Capitulum ipsiun sic claudit. De Uns porro non fuci ius, o de misericordia mι ibas impendenda, supersas copiosiora utriusque InstramenIi do mentis, O Sane Ioram Patrum eximia dictu, qaa sectatores usuraram non et Aaros, negae in m se ias habita ros, sed potius quia immiserior vis extiterant , cum lautiraro es iamro ae se parnas alimans luituros. Quinquagestino-quarto Capitulo Sγnodus illos, Di propter reatum sviam Iabrtiis Ant paenitentia male Dii, removet A tis Quiis, videlicet vis me alisa de scri sentis baptismate sus plani, κ/c etiam is percipiendam Sancti Spiritas Anum, utioram patroni eorum Ponti das exi sunt, donec per dignam paeniun.
ita satisfactionem recantillationem mereamur
Huc usque Parisiensis Concilii primus liber, cu)us Capitula, primum,
secundum, tertium, septimum, octavum, nonum, decimum, dccimum- sextum, decimum-nonum, vicesmum, vicesimum- primum, Vicesimum secundum, vicesimum - septimum, vicesimum - octavum, triccsinritin, tri Cesimum- tertium , quadragesimum , quadragesianum- primum, quadrage- sinum- secundum, quadragesimum- tertium, quadragesimum . quartum, quadragesimum - sextum , quadragesimum - septimum, quadragesimum octavum, quadragesimum - nonum, quinquagesimum, quinquagesimum-
tertium, & quinquagesimum - quartum, Benedictus Levita in epitomen redegit, partim quinto Capitularium libro, partim Additione secunda. Lege in veteribus editionibus Capitula libri quinti, centesimum sexages-mum- tertium s exque proxime sequentia, nccnon de centesimum septuagesi iniim-tertium cum duobus subsequentibus. ω centesimum septuagesimum- scptimum cum centesimo septuagesimo - octavo i item Additionis secundae viginti priora Capitula. In editione verbi Baluziana consule duodecim Capitula libri quinti, nempe trecentesimum decimum quintum sexque proxime sequentia, nec non St trecentesimum vicesimum- quintum cum duobus subsequentibus', & trecentesimum vicesmum-Nonum cum trecentesimo trieesimo, item Additionis secundae Capitula viginti, primum videlicet & quinque proxime sequentia, necnon MAN. CH.
99쪽
nonum elim octo subsequentibus, dc d cimum-nonum cum qiuatuor pro
Instar transitionis haec Praefatio secundo Concilii Parisiensis libro praeponitur. Hari in de cavisis ad Resigionem Chri Banam curamque Pagoram pertinentibus, mel de his qua is persona eorum emendasione digna, vel etiam de hu, qua ab stsis usique nunc neglecta sint, in praesenti luelu comprehensium est. In hoc quoque, qui squitur, liri osccialiter de Regibus se Principiam, O generaliter de omnibus fluctibus, O quod uti avaritia, insidis, O ovium, se cetera vitia caritati contraria regnant, quia eadem c ritas, qua Deus est, bis inesse non potest, flatus Ecclesia periculetur, Cr quod Religio Gristiana seu Apostolis detorias .aam nunc fibreas, bruerit, o nostro seculo circa multos marcescat, restat prosequendum. Secundus hic liber tredecim constat Capitulis, de quibus compendiose
Primo Capitulo Synodus docet, quid se Rex, qualis esse, quidve cavere debeat. Rex a recte agendo vocatur. Si enim pie es ste O misericorditer regis, merito Rex Upe Mur. a uia ergo Rex a regendo dicitur, primo ei studenaeum est, ut semeti um suamque domum, Chri I a uvante gratia, ab operibus nequam emaculet, boniaque operibus exuberare facias, ut ab eo ceteri se ecti bonum exemplum si per capiam. se etiam salutiferis Chrissi praeceptis Ad iter atque obedienter obsecundra, ct recte agendo eos, qui ν temporaliter imperat, in pace, concordia usque caritate ceterorumque bonorum operum exbibitione, quantum
sibi disinitus datur, consissere faciat, o iactis atque exemplis ad opus pietatis o ustitia es misericordia Iolerter excitet, attendens Pod pro his Deo rationem reddi Larus sis, quatenus ita agendo, Sanctorum Regum, quι Deo sincere stertiendo placuerunt , post hanc peregrinationem consors lutatur. Et inferius. Iussita Regis exaltatur solium , ventrie solidantur gubernacula populorum. ius a mero Regis es, neminem injuste per potentiam Yprimere, sine acceptione permarum inter Urum o proximum suum Iudicare, advenis O pupisiis es mi is defensorem fana cohuere, adulteria panire, iniquos non exestare, impudicos o hi striones non narrare , impros de terra perdere, parricidas o pe eranus silere non sinere, Eccle-sas defendire, paveres eleemosnis alere, jums sver Regni negotia cons ruere,snes o sapientis o sobrios consitiarios habere, magoram es hariolorum niloni laramque sverstitionibus non inuadere, tracandam dissore, parriam fontio Ojuse contra a esurios defendere, per omnia in Deo τι-re, proseritus ιus non e re an mam, cuncta adversa patienur ferre, siam Caiasticam in Deum bulere, hos suos non sinere impie agere. Seeundum Capitulum est de ministerio Regis. Regule mini ritim θ liter es popalam Dei gubernare o regere cum agairate or astitia aι pacem cir concord am habeant, μι aere. Ipse enim debet primo Afensis esse Eces aramo se oram Dei, Griaram, orphanoram, ceteroramque paveram, necnon es omniam iniugentiam. Ipsas enim terror o studium Myti modi, in quantum possibile es, e e dura, primo at nasti ilustitia fas, deinde s emen rit ut na gomodo eam Iussuere perminat, neessem desis seniuste odaciam maia a ad cai- quam retiaquas, seu fiant omnes quoniam se is ipsias notitiam perveneriι quicquam muti quod admiserint, nega tiam ancorrectum istis inaltam remaaebii, sujuxta facti qaalitatem eris se modus justis correptionis. Iuapro re in throno re-
ominis postus es ad ad cia recta peragenda, ui ipse pers providear o perqui
rat, ne in assicia aliquis a meritare Cr aequirate deesinet. Scire etiam debes, quod
causa, quam 3axia minisuriam pia commissum admini ut, non hominum MDei causu existi, cat pro minseris, quod δε vis, in examinis tremendi die rationem redduarus est. Et ideo vorsu, at ipse qui iudex est saecum, causam pauperam ad se ingressi faciat, o ditigenter ι airus, ne fori. iE7, qui ab eo conuitati sens o miram Vas agere debent in populo, i Ue os negliranter pauperes oppresones pati permitiant. Apposite si ab tinem Capituli eitatur hic textus beati Isidori. Sape per Aetnam urrenam cal se Regnum proscis, ut qui intra Eccusam
100쪽
sesam positi, contra fidem O di prinam Ecclesia et ni, rigore Principum AN. CH. conteramur, Vsemque H ptinam, quam Ecclesia utilitas exercere non pn aget, 1 cervicibus superiorum potes, Principatu imponat. Cogno At Principes secuti, Deo deberese reduere rationem propter Ecc iam, qaam . Christi tuendam fusi RR0 iriunt. Nam sive augeatur pax es disciplina Ecclesia per eos Principes, sile 'sivatur , uia ab eis rationem exiget, qui eorum potesati famoEcclesiam cre QTH 'didit. II.
Tertio Capitulo Synodus asserit, ad peccatum Regis pertinere, quando sudicibus mini s que iniquis ministinum suum implensum committit. Neque enim minis enum seum per alios tantum administrare, esse ab eo debet alienare. Non ergo dicit Synodus, ut stas urgia es querimonias populi audiat, or in inget, sede niat, quoniam nequaquam ad haec se sessuere potest, sed magis ut tales sabs, timentes Deum, o avaritiam odienter constituat, per quos Regem Regum non fendat. Quarto Capitulo Synodus ex multis locis Sacrae Scripturae probat, LXXI. quod pietaν, jussita es misericordia flabiliant Regnam, se laesiones iiduarum sera Eorum, calumniaeque miserorum, violentique Iudicia, O perierso iustitia .
Quinto Capitulo Synodus ostendat Regnum a Deo dari, in cujus manu LXXII. omnia Regna consistunt. Et idcirco cuicumque ab eo committitur, ita Egud secandum uus voluntatem dissonere es gubernare procuret, quatenus cum eo, a quo Eud se pis, feliciter in perpetuum regnare valeat, quoniam nihil prodeu cuipiamurreuo Regno frincipari, s , quod absit, contigeris eam aeterno extorrem rei. Sexto Capitulo Synodus non sine magno animi doure conqueritur, quod LXXIII. caritas, qua Deus emac decus Christianitatu, se in qua summa totius o nostra Uint, in mustis utriusve ordinis, Clericalis videlicet M Laicalis, non
Septimo Capitulo Synodus ostendit Religionem Christianam sub Apoc LXXIV.
tolis devotius floruisse, quam nunc floreat, cum mesta professionem Christianam verbis tantum teneant M. operibus negligia Octavo Capitulo Synodus fidem & obedientiam erga Regem sic prae- LXXV.cipit. Cossus potestarem Regalem omnibus Abi sub cris Iecundum .laitatis odidinem consultum ferre debere, cr iacino oportet, ut omnes subecti fideliter Ossiliter atque obedienter eidem pareant potestari, quoniam qui potestati a Deo ordinata resistit, Dei utique ordinasioni iuxta Apostoti documentum resessit. Sicas enim .hem a Rege sibi votant pie ct u opitulari, itas cialiter ra primum a salutem anima sua precurandum, deinde generaliter ad honestium cse utilitatem Regnis eundum Dei voluntatem dissonendam utque ministrandum, indissimulanter atque irretracta liter stitiam opportunum debent exhibere. I uod cum faciunt, se diminum praeceptum adimplere , fidem Regi debitam evidenter probantur cons
. Nono Capitulo Synodus multa profert exempla, quae divinam ultionem LXXVI. in transgreuores mandatorum testatur; deinde hanc infert conclusionem. Neresse es, ut unusquisque in Ordine suo pro viribus flariat, ut quantum Deus annuerat, quae Iussit adimpleat, se sua vetuit Mirat, ut non cam contem oribus damnari seriae potius cum executoribus divinorum praeceptorum valeat remunerari. I Eoniam non est dubium, quin propter inobedientiam se contemptum trace to- um Dei , Regni perutilatio se animarum proveniat damnatio. Decimo Capitulo Synodus insectatur quosdam Christianos dicere so- Lxxvii. litos, quod hi, qui in Christo renati sunt, quamquam seleriae vivant, se in malis operibus Hem extremum claudunt, diuturno atque par torio non tamen pedire tuo sint igne puniendi i probatque eos, qui fidem Christi perceperunt dein flagitiis perseverantes vitam terminarunt, atrociora passuros tormenta, quam illos, qui, licet lavacro Christi in Ecclesia ne aquam sint ba ioci, bona tamen opera fecerunt Atque inde concludit, quod indulta tempora par rimas VIII. I