장음표시 사용
451쪽
domo haIllet. αuammis enim Can es matrem c rorem, o hujus Hypersonasi AN. CH. in quibus Aasta si susicis, cum isto habitare concedam, hoc nos modis omnibus ii 8 , s. eirco amparamin, qaia ιn obsequio, e occasione illarum, veniunt ali/ iηAE, PAE L u , 6 ψnon sant ei asinitare condiuntiae, O eum ad peccandum isticiant. Octavus Canon iubia Aquisgranentis statuit, ut ab Episcopis coerceantur Presbyteri, qui contra L Canones aliquid indecenter agunt. Similiser de istu probum, qui contra iis, μι at a Cun nam viatici fiant, tabernas ingrediantur, turpia lucra Myaηtur, O pi, , ies idii ossimis modis usuris inserviant, o aliorum domus inhonese se impudice ste- κ Desiuisi, O comesurioniltis o ebrietissim deservire non erubesunt, se per due Lubis. mersi mercatas in Urei e discurrant, abservandum Iudicavimus, ut abhinc ibdisthim si riter ae coerceantur, ne per eorum illicitam se indec tem actionem a C k o i io Minishrium Sacerdotiti vituperesar, o quilus dAuerunt esse is eortim exem- plam, deleniant in sandalom. Canonis decimi duae sunt partes. Episcopi 'spondent quidem se curaturos, ut quorum Presbyterorum uita ridiculo ha hetur, illorum actus minus persini debitum ad statum revocentur, sed addunt Regis hoc esse munus, ut sua praeceptione laicos ad impendendum Presbyteris honorem adigant. Sic enim Ludovicum Augustum alloquuntur. De eoramdem Presburoram mira, quae, us mos vere fatemini, Haecati
habetur, quaηιum nilu posse es, carasimus as minas perfiati eorum actas ad debitam revocentar satam. Vesram datem erit privipere Licis, ut iis congruum eis O Lbitam impendanι honorem , o in eos, qui contra eos perperam gesserum, comi a procedat castigasio, quatenus o isti corri κών, o reliqui terreamur. Ca- non decimus - sextus statuit, ut alicunqae ps iis serii, unicuique Ecclesia suus provideatur ab Episvis Presbyter. Canon nonus est de Clericis, quos necesse est Ac ad maiorem revoeaei XIII. disciplinam, & amplioribus foveri stipendiis. Necessariam etiam in Dibasam reperimus Ecitisis, at Clericorum ordo muγri ad Pingatur disiplina ct ca aed, amphoraque foveatur inpendiorum copia , ut occasone temporalium sub disrum
unttiram non depereat instavisio re m.
Canon duodecimus est de puellarum Monasteriis, in quibus eollapsa est XIV.
disciplina. Isitia numqvie necesuriam misim es de Monaseriis paritaram, qais in Dibasdam locis lupanaria potius videntur esse quam Monasteria, propter negligentiam sipendioram avis certe insolentiam praturarum. et Ade post LAdam est,isi religio viri ad hoc dirigantur, tis talia in irant, o scundam religion , Deo piacabilim emendare sudeant, Acut superius de Cleritas Canone nono ri
Ad Praelatas Monasteriorum pertinent Canones decimus tertius & de- XV. cimus - quartus. Canonis decimi - tertii duae sunt partes , una docet quomodo erga subditas gerere se debeant Praelatae, altera praescribit quales eligendae sint. Odmonenda esiam sani praeturae Monasterioram, at sabdiras moribus alae exemplis praecedans, de necesseriisses tarum victaatibas ad propristus,ss.MBis detrahere non praesemant, ne o ista inde, occasione videtic ι minorationis viatis atque vestimensorum, in lagaeam inlidunt Haloti. Sed deinrepsin .idas Christi praeferenda sunt, quas contagio mitiorum non coinquinet, sed Resigionis Histis commendet. Nam illud pers caum es, qua necdum nomerant
ess silia in iust Iiaa Religionis, nec in sese Retigionis normam habentes, matres Riligis serum fieri non posse. Canon decimus - quartus admonet Praelatas, at ρν id ant ne in iras Monaseriis multimodi sint angati, mel talia loca, Pa sint tenebravi, aut certe mi sui occatia , in galbas Deus proseuribus inibi commissis ad
Canon decimus - quintus est de Monasteriis seu Congregationibus tam XVI.
virorum quam foeminarum. In custodiis mera Congregari vim, tum Cunonicorum , quamque Monaclorum, necnon Sanctim taliam, simmopere μῶndiam censuimus, vir in omnisas locis clausia eis praevideamur rellaioni eorum con vim
ua se habitacula domoram, in qaibus religio Deum stat molentibas perfici
452쪽
P , ν ν itii monsaha denique, secundum id quod earundem seruus fugitisati congrais, religioni R cum omni aetigentia sus dantur. Lu oo v. Tertium Capitulum, quod de persena Regis suorumque dyas, o Minis .R. 1 o. rum instribitur, in multis convenit cum Synodo Parisiensi, de qua fuse C Akoii'sseruimus ad annum Redemptoris octingentesimuni vicesimum- nonum, ii j complectiturque Canones viginti- quinque. X vii. I. Quhd Regis nomen ei conveniat qui recte regit. II. QuoA Rex Ee XVIII. tuendae causa si constitutus. III. Quod Regale Ministerium se populum Dei cum iustitia εἴ pace regere. I V. Quibus verbis Regis ossi cium a Job de Salomone describatur. V. Ut Ludovicus Augustus Filiis suis& Proceribus potestatem ae dignitatem Episcoporum notam faciat. V I. Ut idem Imperator fideles suos moneat, ne siris ras de Episcopis opiniones sne causa sumant, neve se dicant Oisensos 'si quid Episcopi pro illorum salute suggesserint. Sex hi Canones ex Parisiensi Concilio transcripti sunt,
ut patet ex capitibus primo A: secundo libri secundi, necnon ex capitibus octavo, nono ae decimo libri tertii. XIX. VII Canon. Ut accusationes Episcoporum sine causa non admittantur, A ut secundum veritatem examinentur. VIII. Ut facultates Ecclesa: non distrahantur per laicos, sed ab Episcopo dispensentur. X X. Nono Canone quatuorque proxime sequentibus Episcopi rogant Imperatorem, ut magnum studium solertemque curam adhibeat in constituendis Ecclesarum Pastoribus, Abbatibus St Abbatissis, eligendis,ue Coim
siliariis ac Ministris qui pacem At concordiam inter se habeant i utque filios suos in Dei timore diligenter erudiat, At paterna hortetur admonitione mutuam dilectionis caritatem syncetumque fraternitatis amorem sca,
ri. Transcripti quoque sunt hi quinque Canones ex Concilio Parisiens,
cujus librum tertium consule, capitibus vicesmo-secundo, vicesimo - tertio , vicesimo - quarto & vicesimo - quinto.
XXI. Canon decimus - quartus est instar transitionis ad alios Canones, per quos Episcopi multa sperant correctum iri. Queruntur Canone decimo- quinto, quod contra divinam auctoritatem Principes in causas Ecclesasticas prosilierint, A Sacerdotes ultra quam debuerunt secularibus se negotiis occuparint. Canonem decimum - sextum instituunt de Episopisti I semrate, quam suffragante Imperatoris adminiculo adipisci cupiunt ad seruitium Dei peragendum. Utrumque vero transcribunt cx duobus postremis
capitibus Synodi Parisiensis. Canone decimo- scptimo petunt, ut tempus Quadragesimae viris Ecclesiasticis sub quiete liceat agere. V ram , inquiunt, Dio amasitis Avaste, perimas ctimensium, viti a jue ineetirabili necessiore sanciam temptis apti,dragesimae liceas Ecclesiasticis siris βι qaiιie agere,
quatenus tempus Ecd, qaod ptiri ratio esse diset aliorum remoram, non iκqain rar inquie dixe penurbationiam. Illo Canone monent Imperatorem, ne publicos Regni Conventus per Quadragesimam celebret. Canone decimo- octavo statuunt ut die Dominico nee inunium teneatur, nec placita vel nuptiae fiant. Ibjuniam disias Dominicis tenere o Canonica inserdicil auctoritas .I O Resurrectionis Domiaica ruaera Sol nisus. ει ides Mucisa Ess Lebus, mouenuptias, pro remerentia tanta Solemnituris, celurari Cisium est. Canone unae- vicesimo de Monasteriis, quae propter rei publicae nocessitatem seculatibus dantur, ita decernunt. Moras ria diminis solummodo cutidus dicata non
Euere scalarius dari es cun ira prodis auctoritas es ipseram des actio D -
453쪽
Clerici Iocis, in quilus seruat, restitur, θ ο uae opportunitas id permissas emeΛ- 816. duri ph, os. Canone vicesimo laicos sane monendos aiunt, ne Sacerdotes L ii contemtui habeant, ne is eorum montra H Dians, ct iam G tur naetiti, a i , 'p'y hactenus. Canone vicesimo primo, ne familiae Ecclesiasticae injuste graven- itur, sic vetant. Me isse debent, ycii res Getissa es 4ὸ familia sis, misisti si, a i
halent, non ess d Ere se ere es revidi Der cum eis agere, seu cassare, quia atra- p rumque Dominus es in caelis, o consertim alae anti tim ab es liis .aei. - ' φ η nt, nihil superaddentes. Canone vicesimo - secundo de communicatione . Corporis Domini sic praecipiunt. Sane communicario Corporis Domini omni: 'VR 'die Dominica debuit celebrari. Id 0ue necesse est, quantum ratio permitiis, ut mo- ρ' dero corrigatur consuetudo, ne fonὶ qui longe est a sacra-ratis, quibus in re. 26 RV ri tui, longe sis a salute quam fuerat conscuta s. Canone vicesimo tertio postulant de Presbyteris, qui hinc inde de iuversis partibus ieniunt, se in Palatio morantur, ut sine proprii Episopi consens ibi locum consissenia non habeari nec recipiantur, quia fieri pote , ut intra Parrochiam metu perpetrati criminis, ne id palam juxta Canonum sanctiones ulci tur, Palatinas aedes frequentem, aut certe, licet non sit ordinatus, i tamen ab Iue sileris ordinatum se aiisetur. C none vicesimO- quarto non minus postulant de Monachis, ut es 'si in publicis locis siae ratione decenii disiurrere prohibeantur, quia hoc a propostro ijs-rum procul ab iis. Fieri etiam potuis, ut quidum i orum, sicut se penus L. meis tae Presbyteris, perpetrato si lire in Mono io, causeam vagandi potius eligant, quam Regularibus di plinisse acere. Denique Casione vicesimo-quinto dignum ducunt de raptoribus viduarum ac virginum, ut ab aniversis Comitibus omni ni seu in suentur, se inventi conigna invectione Imperiali castigentur, ut a tam iugi cita praesemptionis uudacia i coerceantur, O ceteri hoc admittere
Altera pars Aqui ranensis Concilii tres distinguitur in libros, quibus XXII.
haec ad Pippinum Aquitaniae Regem epistola pia ponitur. Imi Io caelestique gratia Regio munere insignitersubtimato , Domno Pippino Rem Nobilissimo, per immensium a Deo confirmando, caetus Venerabitium Praeselum, se siquentis
ordinis Residiosorum Sacerdotum, apud Aquas rani jussu Iasuifro se oraeue promidentissimo Pii simi se Orthodoxi Genitoris vestri Domini nostri Ludorici OG-ris eximii, ob honorem se decorem Sancta Dei Ecclesia procurandum, O qua a Dignitates Ecilem is r magna ex parte conpos atque fuso tu, ad prastinum surum nitoremque Domino opem ferente revocandas snoda siter congregatus aterna
beatitudinis optat felicitatem. Nos igitur delissent oratores τι i, a rique vepra amatores Letoli mi, miseramus nuper destia ni vestra per Venerabiles Fratres, Ataricum videbor Cenomanica urbis o Her inradam Para Forum Coepi posnostros, quandam Medulam, quaeda- ex auctoritate Mintuerii nostri se utaria
monita. continentem. Cui quia de negotiis, unde vestram magni diuem ad nobmus , t . onia Sanctarum Scripturarum, vitantes Egius prolixitatem, a celare nequivimas, uiue necessariumque yudicavimus, ut in boc opusulo ea br irer avi
notaremus, ve que prudentissimae solertia legenda mitteremus, ut si forte quispiam obicere voluerit haec qua vobis siri mus non ex aucuritate divina consure, sed potius arbitrio cordis nostri , immo cupiditate es quadam assinventione commentata esse, his inis atque perpensis evidenio quoi i nos quae Dei sunt Oad vestrum silvationem his se in aeternum, O ad Regni solis c. issi stabilimentum, se autem ea quae munia sunt, e u que amatores di xunt, se Dei volum rati assuequaque contraria exinani, O ad animarum inuritum pertinens, absque
dubia loqui. Primus liber capita duodequadraginta, secundus unum triginta com- XXIII. plectitur. injd uterque contineat, docet haec alterius Praefatio. Praesiens usurum, quod hactenus ex libris Mosaici Legis de religione oblatarum Deo pie erendarum rerum, quantum Dominus donare dignMus est, breviter congessi Tomus VIII. Ggg
454쪽
mus , ct Mine tam de vereri quod restat, quam utim de no o Te menio OSanctorum Patrum documeniis, congcrem aluvante Christi gratia cupimus , ob utilitatem legere volentium, O fastidiosis taedium auferendam, in tribus libellis linguendam Die ocimus. Exactus si ergo primus, ct exorium 2 Ebro sese Naiae sumatsecundus. Libri tertii capita sunt viginti- septem, quibus Praefatio quoque cum hoc initio praefigitur. Insue praecedentis libella nos promi- A e meminimus quod in buvus exoriso, prout Deus posse de sit, ex Sanctorum Parram oracatis breviter ostenderemus, quod Templum Domini, quod a Salomone Graium se de arum Domino est, Aura fuerat Catholicae Ecclesiae fler umiem sem o iam iussus, ct contior i ius Salomon Rex flersonam gessi u Christi, Pod quidem nos, Domino favente, a plere conamur. In eodem libello ex Sanctis Patribus, Hieronymo praesertim & Augustino, complures sententiae proferuntur adversus eos, qui possessiones Ecclesiarum, de ea quae in Dei donaria collata sunt, suum in lucrum vertunt. Sequitur epilogus sic. Te quoque, Nobilis e ct Glori fime totoque Orbe famos ime, optime Rex, humiles ac tio: imi Oratores vestri, vestraeque I alutis amatores cenis mi ac de Iifimi, fiunt iter exoramus, ct sexis poplitibus ves cestentiam sagitamus, ut boe Opusulam, quod propter honorem communis Redemptoris nostri Iesu Chri si vestra
que animae Divationem, O Regni vobis commissi Iuttionem, atque in longinquum felicem Ius praulationem, vesidiorumque hostium superationem, digesimus, et est o tua Λιι obtatibus si gratum atque acceptum, vobis e protique ac Zopulo vobis se fecto, Domino opem ferente profuturum, quod non ex carnoso fonte jactantiae vel cuyuilibet trasumptionis elatione emanasse, sed potius ex veri accris aeque Aris integratate O Sacerdotali curam ammae murae incomparabiliter gerente auctoritate cosi tam atque conscriptum esse non dubitetis. Monem que satiu-briter Magnitudinem Culminis mestri, ut haec perpe aris , qualuer progenitores me Di ct aerando is exaltando Sanetam Dei riclesiam Regnum hoc longe Liaque ditataverint, gloriosumque ac cunctis in circuisu nationibus terribile atque Domina se protegente insuperatis fecerint. αu propter fideliter se humiliter vestram hoseianao persuademus es per adendo horiamur a Deo sublimatam potestatem, ut eorum , qui Milesis Dei d.honoraverant se humiliaverunt, rebus e propriis ex o-tiaverant , naitarenus 1mItatores, scd magis progenitorum vestrorum, qui eam di- raram atque examram ct Hversis muneribus exornatam ad vos transenserant,
exi satis sictatores, se jure cum illis escum ceteris fidelibus Deo syncere ac de tu sua offfrenidus su an es haeredes perpetua felicitatis mereamini effici. Sancta es
Ad Uria Triniias, bone Rex, ad profectum es exaltationem atque defensionem Sancta flua Ecclesin per immensum confirmi, O post hujus vita iacivmabilem comvagem, Sanctorum Regum consortem ejiciat. Amen. Res prospere successit. Pippinus enim monita pii patris sanctorumque virorum libenter suscepit, de , ut ex Astronomo jam diximus, omnia, quae cum ipse tum sui multis Musis abstulerant, restitii etiam per anuli set impressonem constituit. In Chartulario Miciacens legitur Praeceptum hoc anno datim Aquis grani, declino - quarto Kalendas Martias, Indictione decima - quarta. In Nomine Domini Dei omnipotentis se Sareatoris nostri Iesu Gripi, Ludomicus ct Lotharius filias ejus, d vina ordinante providentia Imperatores Augusti, notum Aeri volamus imprimis successoribus nostris necnon es omnibus fidelibus, quia pinulavis Magnitudinem nostram gonas elis noster, Aurelianensis Pras I GA Aa, ut divina semirutis ob hono=em, se propter Monasticum veraciter religios que servandum ordinem, nostra octori ratis Privilegio committeremus issi Possidam Carnobium Regiae potestatis, nominarum Miri cum, in Aurelianensi Diarcs fundarum in honore Dei es glori protomartyris Stephani a Clodoveo primo Christianis imo Francorum Rege, is posseriorum muniscentia Regum a Vfice ubi mram. Idem autem venerabilis Praesul Ionas praefatum Miciacensim locum steriali amore desigens ob meritum ct remerentiam Sancti imorum Patrum Ea Picii, Maximini, Aviti se aliorum qua plurium, qui in eodem Carnobio cum plurium
455쪽
fatrum numero sub Monastico oriane probabiliter Deo vixisse se placuisse Gaarantur test monio evidentiam Miraculorum, non ambitiosa capiditate aut fastu superbia expetit , sed ut Regularis ordo Monapheus religiosissime custodiendo teneatur. Nostra ergo Pleias tali ratione committit sibi praefatum locum se successoribus uin, ut magis per eos Pirituali se temporali augeatar incremento quam minuatur, seneque ultim tyrannidis dominationem super Monachos, finitiam, mancipia, fiervo' o neque ira aut aliquis secresseram evus a jure se potestate pra-
fui Misiacensis Monasteris aliquid rerum I2arum mobilium vel immobiliam, quas nune Chrisso propitio possidet, vel in futuro acquiret, aut in dominio proprio invadat, aut quoquomodo Furripiat vel Aubtrahat, vel alicui tribuat. c d notitiam autem futurorum placuit nobis in hoc iragmatico, quod in praesentia nostra ipse Ioas Epi pus una cum conniventia Metropolitani sui Atarici dicundo composuit, Osriptum nostra Excrigentia corroborandum obtulit, annotari possessionesurrarum qua in Praeceptis Regum continebantur, quorum muniscentia praedicio loco largita sunt, quas praesentialiter Dei gratia securi ac quiete possidet. Prior esse dias Miciacensis cum appendiciis δει is, ac fluvius Literis se Ligerici ; continuatim pertinet aqua e sisem flavii Lineris ad praediatam Carnobium ex utraque rapa, ab iugo loco ex quo incipis terra eius em supra C pesiam Sancti Maximini ab Oriente, donec finiatur tota advenio Occidentem cum fluvio Rosieno. Tantum vero μ-mii Ligerici pertinet ad praedicum Monasterium , quantum hic annotatur. Incipit enim MFssio fluvii Ligeraci a furinario cujusdam Dromedamii, , decurrit per ripam Sancti ullarii siquedam cuyusam Morrosii nomine vici deradendo fines LLoris alveo non moduo invehitur, terminante quadam conclavi terra alterius ripa
praedicti Mon erit contra ubi etiam publica via est, inter quam o alteram terram praeiacti Carnuti paululum extenssit se quaedam terrula Sanctae Crucis, nec non Ofluviolus Rosienus, qui in eodem loco ad praesens invehitur Ligeri. c tura verbripa praedicti fluvii Ligerici semper praedicti Caenobii est potessuris, quamvis cuyuscumque terra alurius Iuru desuper habeatum H in civitate Aurelianensi sidet praefatum Caenobium Miciacensi claustrum quod dicitur Cape a Sancti Max mini, O terra i us audii exit ultra murum. Et alio loco in civitate habet audiam Mom me inter Sanctum Stephanum es Sanctam Mariam boni nuntii, se ultra flavium Ligeris habet villum Berarii, quae dicitur Carisia Sancti Maximini o omsiacum cum bisa se montem Pastoris se montem Thebaidi, se mistam Marmanios. Et in alio loco habet Cambiacam victum cum Eccissi a se omnisus sibi pertinentibus. ει in aho loco villam , quae dicitur Fontanas, ubi est rivulus aquae, seprope uiam habra visiam qua dicitur Cassiari. In Secalonia ver; possidet curtem Venuensem eam Ecclesia, mancipiis, terras cultis se incultis, Oblvas, quae dicitur Tassmata. Curtem etiam Litimi acensim, qua vul, dicitur Monstraranni cum sem lisis O aliis rebus sibi alacentibus, ac villum Dardi cum omnibus sibi tertinentibus, ac mutam, qua vicitur Fontenestas, cum diva, Armis, ct omni ιμι setinentibus. Et babes Ecclesiam Sancti Petri in Gaudiaco ct Ecclesiam Sanm Hilarii ultra Ligericum. c in Maragiis, in uno loco possidet de pratas xxx m. O ia albo loco, qui dicitur ad arenos in audio aripennos IIII. se in prosectu Aurelianis in loco, qui dicitur ad tortum , aripennos de vinea v III. Haec Godo ivis primus, Rex Francorum, loco Miciacensi Iare hareditario donavit. Et inpago Ataricensi instu Case Lum Sancti Gundu hi habet curtem Pausiacum cum Ecclesia o aqua minus ac omnibus sibi pertinentibus. Et habet alteram carum ibi juxta praedictam Pauliacum, qua dicitur ad Sanctam Martinum, cum Ecclesia ac omni ν sibi pertinentibus. Hae Cloismirus ius senioris Clodomaei praefato loro cessi. Habet quoque pote Hatim, qua dicitur Vienna, cum Ecclesia se diva de omnibus sibi pertinentibus, in qua es Consimitas, ac potestatem, qua dicitur vilia Maria, cum omnibus sibi pertinentibus, ac fisam, qua dicitur Torsistis, tenentem daas levis. Hac Clotarius Rex nidicto loco concessit. In Besca vero habet ρο- t Mem Arheni 'patri cum omnibus sibi pertinentibus, Bittiaco, Montemsicheth, Pinario, Sancino, Noeumento, ac sibi servis pertinentibuι. Et in pago Stampensi
456쪽
ligus duas , Castas ct Castaneum Villare. Im Rex Chilpericus Adit. in Re vacensi pago babra Ozam, qua iacitur ad Sanctum Maximinum cum Ecclesia in honore i in Mata, qua vulna est Sylvamctensi Parachia. Et in sectu Aurelianti potestatem Brumas, qua vicisar ad Sanctum Dionysium, cam Eccosia in Martyris honore dicata, cum Abi sertinentibus, Asiarias, Caventono, Asnarias, si is, terris, pratis. Et in alio loco villam Nemese cum aqua, terris,' tis. ct omnibus siti pertinenti . Haec Detuentu Rex est largitus. Et Iuxta Luam longam habet villam, qua dicitur Vitare- magnum cum Ecclesia sancta in honore Sancti Maximini. LAc in pago Dunensi cesiam babet in loco, Pi dicitur Mons Letardi cum aqua Conida, molendinis , sylva, pratis, terris cultis es incultis , di is ct vineis, ct mancipiis se servis. Haec Theodoricus Rex ex hoe ditate Lupi pessunt Ducis praeiacto loco contulit. Et in pago Lemmicensi habet E clesiam, qua ascitur Magni acus cum Ecclesia Cr aqua, molendinis, terris cultis crineustis, vineis, pratis, sivis, pasiuis, flamis exilibus O regresibus, firmis. mancipiis. Hanc curtem genitor noster Gloriosus Augustus Carolus Magnus Imperator contulit Miciacensi loco. sc in Pictavens terrisorio, in portu Vitraria, in
pago uerba ico super fluvium Tannacum, habeι areas salinarum ad onerandas naυes, site ad suas necus ater excludendus , se possidet praedictas areas cum vineis, terris, pratis,pa ii, ij is, is omibus sibi pertinentibus, qua Garothiaenas de Aso Rgio bubuli, siliat a Mogro avo Pipino cir filio ejus 4enitore nostro Carolo regali mari rentia collatum est Carnobio Miciacensi. Nos vero, ne inferiores videremur praeuictis Regibus, beneficio concessimus praeiacto loco per deprecationem Druce H Abbatis Vsus loci, ct Privilegio auctoritatis nostra corroboramus iasa sionem trium navium per diversa Imperii noJuri flumina, silicet per Ligerim.
Sequanam , Maternam, Carum, Viennam, Sartam , Meduanam, Lidum, pro
quibuslibet Monasteris necessuaribus, ut secure se liberi ire ac redire valeant, ac non reddant ultam teloneum vel ultim consuetuinem vel aliquam redibitioncm. Et ne quisibet exariris Asici, de carris vel careetis vel sarmanis via de quocumque viaiculo sive per unam sive 'r aquam facto , vci de quocumque commercio pertinens ad praedictam locum exigat vel accipiat ullam consuetussinem. Nec quiba libet negotiis factu, vel in villis, ureis, aquis, bivis praedicti Monasterii, undectimque potestas Iudiciaria aliquid exigere praesumat, aliquam legem vel consuerussinem accipere veI exigere, vel quamlibra molassam inferre. Et obeunte Abbate Monasterii ipsius volumus, ut nuta se occasione neque Visopus neque quilibet Regia potestatis Minister in is itinias praevidendisque adquisitis adquirendi que 9usdem
Monasterii rebus permiseat ι Abbaum vero rarim Monasterio non alium, quam quem dignam moritas communi consensu Congregatio tota poposierit, ordinari molumus. Os orandi tantummodo causa accedenssi ad praefatum locum Disivo licentiam damus, aut si forte ad peragenda sacra Missarum fueris lavitatus mysteria; se si volueris prauidis Caenobio aliquid de Episcopio suo dare, nostra Regati crsa Pontifria auctoritate peragat; at, si voluntas ct facultas denegaverit, de iis quae coilata sunt rebus nihil invadere praesumat. Porro, si contigerit aliquod insem tunium cssumque perturbationis, quod ab Episcopo psit minime Husaui, vel
ira erga i um locum male agens, jubemus ut nostrorum s ccessorum Aegum auribus decliaretur, ut Regali judicio quidquid depravatum fuerit corrigamr. Ne ergo putent Praesules Sedis Aurelianis Iropter hanc commendationem ad alatorium aedefensionem Miciacensis Carnobii a nobis pie ac misericorditer factam, cum fideli nostro sonae Disicopo committimus, eo quod prasinito nostra longὶ remota asillis partibus, res praefati Monasterii qualibet machinatione alienare vel usum locum inquietare, praesraim cum se praefatus locus Regio beneficio sit fundatus, σres ipsius Caenobii larga Regum muni coria sint largitae. Itaque summopeia iubendo volumas, ut Monachi prassiori loci ad divinum servitium honorificentius peragendum rebus superius memoratis ditati regulariter otium sanctae quietis per adjutorium Epi per hanc nouram autIoratatem adepti in bis in quibus si Deo devinxerunt, misa Iuvante gratia immobiliser permaneant. Et pro hoc bo
457쪽
2Ineficio a nobis imparatio sagitamus omnimodo si os Dei praesiti loci Monachos, CH ut pro nobis es condive nostra Iudith se prole se flabilitate Imperii a Deo nobis
collati, o per cuncta scuti per secus res nostrassa a gratis ima pietate confrian- id , semper Omnipotenti Deo preces Iundant. Hoc autem Praeceptum, ut pleniorem D V in Omnipotentis Christi nomine obtineat vigorem se a successoritas nostris crassim i y δῖ
xi Iii. Octum in i runt Palatio Regio, in Dei nomine. Darasdus Diaconus ad vicem Fridum i Cancrigarii reeu GL I- u D O V.
Hoc Praeceptum in elogio Fri legi si Cancellarii sub Ludovico Pio com- λψ mendatur a Philippo Labbeo cum hac si abscriptione. Datam x i v Latinae C A R Lλ L r Maraia, anno Christo propitis xxiv Imperii Domni Ludovici Piis imi Augosii, R 7
Indictione x IV, anno ab I. D. DCCCXX xv I. L fcctum Aqui gram in Priatio 'UN. Regio in Dei Nomine. Durandus Diaconas ad vicem Fridumpi Cancelgarii καμ' 'gnoiit. In ipso Chartulario Diploma non aliter quam Labbeus datum legimus XIIII Kal. Martii, anno, Chrso propitis, xxim Imperii Domini Ludomici Piissimi Augusti, Indictione XIIII, anno ab Incarna Ione Domini Dcccxxxvi. Sed Imperii Ludoviciani anno x x mi, ad oram resecto reposuimus annum xx i, qui per mensem Februarium cum Indictione xiiii & anno ab Incarnatione Domini DCCC xxxv I convenit. Ipsum tamen annum ab Incarnatione Domini Dcccxxxvi, licet per mensem Februarium cum Indictione x iiii rectὸ componeretur, dclcndum duximus, quia Ludovici Pii aetate publicis Instruinentis annus Incarnationis Dominicae nondum apponi consueverat. Ad marginem quoque rejecimus nomen uteremia Metropolitani Senonensis, ejusque loco substituimus Al dri cuin. Obiit enim Hieremias anno Redemptoris octingentesimo vicesimo- octavo, eique post aliquot menses Aldricus anno Redemptoris octinis gentesimo vicesimo- nono uaccessit. Quamvis autem illud Diploma naevis
aliquot in Miciacensii Tabulatio foedatum deprehenderimus, nostris tamen Annalibus existimavimus inserendum, quia multorum Regum insignem munificentiam erga Coenobium Miciacense per capita distinguit, docetque sigillatim, quid eidem Monasterio Clodoveus Magnus, quid estis filii Clodomi res de Clotarius, quid Chilpericus Clotarii filius, quid Chilperici
nepos Dagobertus, quid Dagoberti nepos Theodoricus Tertius , quid Pippinus, eiusque alius Carolus Magnus ac nepos Ludovicus Pius contulerint.
Tomo superiore ad annum Redemptoris octingentesimum decimum- XXVI. quintum ' transcripsimus Privilegium, quo Ludovicus Imperator Micia- N censibus Monachis concessit, ut tres naves per Ligerim aliaque flumina liberὸ discurrentes haberent. In illo Privilegio praeter alios hi duo recensentur fluvii, Taunucus de Hylarius, qui Geographis incogniti manent, nisi Taunucum interpreteris Tannacum fluvium in pago Helbatilico. Ludovicus Imperator in Praecepto proxime descripto, quo praedictum Privilegium de libera trium navium per multos amnes discursione nec Taunu- cum seu Tannacum nec Hylarium nominat..Verum naevo non videtur in eo carere, qubd Sequanae meminit ac Maternae seu Matronae, quid enim ad Miciacense Monasterium libera navium per Sequanam & Matronam discursio Quapropter horum quoque fluminum vocabula censemus abradenda, ut ad oram brevi monuimus notatiuncula Dructetadus seu Dutresindus vel Drucendinus Abbas erat Miciacensis anno Redemptoris octingentesimo decimo - quinto , quando Ludovicus Augustus Praeceptum supra laudatum emisit. In Abbatum Miciacensium Catalogo h ponitur Dracendinus ex veteri Privilexio, deinde Petrus an. y - , τεὰ,
Hic Drucendinus non alius est, Dutresindo, qui sexto Idus Ianuarias, In- caii. Clitia.
458쪽
dictione octava, sive anno Redemptoris octingentesmo decim - quinto a Ludovico Pio Privilegium accepit. Petrum eiusdem Drueendini leu Du- tresindi proximum successorem inficiamur, quia Heriricus sve Henricus Miciaco cum Abbatis titulo praeerat anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- quarto, ut ex Transsatione decessbrum Abbatum, Maximini Senioliis, Theodemiri & Maximini Junioris tunc facta constat. Eiusdem Abbatis Heririci sive Henrici mentio si etiam in Cestis Aldrici Cenomannensis Episcopi, capitibus quadragesimo-octavo de quadragesimo - nono, quae hinas Ludovici Augusti literas complectuntur inscriptas Ionae Aure-laanensi Episcopo, ut una cum Henrico Abbate de causa Carilephianorum Monachorum diligenter inquirat. Imperator in prioribus ita scribit. Tibi priscipimas o Henrico Ablati, us vos omai diligentia &c. In posterioribus, sic. Voltimas, at Missas noster sis ana cam Henrico Albure, se eo em Monis os , nempe Carilephianos sive Anisolenses, plena aactoritate canonamor regulari alae nobis ad proprium Monashriam redire compegatis. Si mero quiFpiam eorum vos non obaudierat, volamas ut compestatis eum menire ud nos mpraesentiam in proximo Placito quod halitari stimus vad Cari cum. Celebratus est ille Conventus mense Septembri, Indictione prima, sive anno Rodemptoris octingentesmo tricesimo - septimo, nec ab hoc computo recedunt Diplomata, de quibus ad illum annum acturi sumus. Inde autem colligimus Heriricum sive Henricum annumerandum esse Miciacensibus Ab-hatibus, eique locum tribuendum inter Dutresindum & Petrum, quorum ille anno Redemptoris octingentesmo decimo-quinto, hic anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - quarto, necnon he anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - septimo floruerit. Unde etiam liquet suum Mi ctaeensi Monasterio Abbatem non defuisse anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - sexto, cum Ludovicus Augustus Praeceptum quod ante annos unum ac viginti Dutresndo concesserat, altero Diplomate confirmavit, &Mietaeense Monasterium Ionae Aurelianensi Episcopo commendavit, ut hae docent literae Ludoviet pii decimo - quatto Kalendas Ma tias, anno Imperii sui vicesimo - tertio, Indictione decima quarta sic scri bentis. Nolam fieri motamas imprimis successorisas nos,is necnon es omnibus fidetisus, quia potativis Magnitudynem nostrum Jonas Melis no eri Aaretianensis Praesit Eretistis, at disina serii iis ob honorem , propter Monastisum veracisonti ossae servandum Oriunem, κυ antirituris Primitigio committiremas illi quoddam Canobium Regia potestaris, nominarum Miriacam, in Maratiun ns mar- si fundatam in sonore Dei o Horis pratomari ris Suphani. Nihil suris in Coenobium Miciaeense vel Ionae vel ejus successbribus Aurelianensibus Episco pis hoe Regali Praecepto collatum est. Jonas, qui Miciacenses Fratres Ora dinemque Monasticum valde diligebat, hoc unum ab Imperatore Privilegium accepit, ut eum Abbate Heririco diligenter attenderet, ne quid detrimenti caperet in Miciacens Coenobio Regularis ordo Monasticus. Huc spectant varia praelaudati Pragmatici fragmenta. Tria praecipue selegiinus, quae denuo repetere non otiosum erit. Primum, sc. V uerasus PrasI Jonas nissum Miciacensem Ioram seriali amore diligens, non ambitiosa capidirare
aut fusa superbia expetis , Ita at Regularis Ordo Monasticus religio μὸ east
aerari seneatur. Alterum sic. Osonte Albate Mon seni ipsius molumias, at nam
se suasione neque Episcopus neque quili ι Regia potesaris Mini kr in risi is dis praevidend que ad asis a tiirendψque ejus m Monashrii rebus permiseat. --
basem mero eid m Monasterio non utiam, quam qaem di num moris- commotconsensu Congregatio tota popaserit, ordinari volumias. Ultimum, se . Ne parent Hasales Seris Aanlianis tropter hanc commendationem is alatorium ac defess-nem Miciacensis Caenobii a nobis pie ae misericoria Iersesam, cum siti nos agona sopo committimus, eo quod praesentia nobis longe remota sit ab illis partibus, res praefati Mona erit Patitit mutatavilom atienare etes Vsemiticam i uiuari,
459쪽
praesertim cum es praefatus lucus Regio bene Dio sit fandatus, ct res ijssus Caenobii larga Regum muni scentia sint largitae. Ad annum sequentem de Abbate Horirico recurret sermo. Nec scrupulum tibi moveat, qubd Heriticum eundem cum Henrico constituimus. Heriticus enim de Henricus seu syllaban 6c litera n facile permutari possunt. Pippinus Regiae defensionis M Immunitatis Praeceptum Monasterio Sancti Juliani in Comitatu Brivatensi apud Arvernos, pro incolumitate sua, uxorisque suae Inget trudae Reginae, de pro remedio animarum Hermem arta quondam Reginae genitrieisque sitae, Theiberti & Nebelongi Comitum patris de avi eiusdem Inget trudae, Sc prole, Regnique statu concessit quarto Idus Martias, hoc codem anno, Regni sui vicesiuno- secundo, imperii Ludovici patris vicesimo - tertio , Indictione decima- quarta. In Nomine Sanctae ct Individuae et italiaris. Pippinus gratia Dei Rex Aquitanoram. Si petitionibus servorum Dei iuuis ct r.monabilitus divini culi amore favemus, id nobis procul dubio se ad praesentem vitam fel iter transigendam ct ad iternam perpetualiter capessendam profuturum Euenus dubitamus. α propter notum seri volumus omnibus Sanecta Dei Ecclesiae detibus se nobis, praesentibus scilicet ac futuris, Venerabilem Arvernorum Epis opum ad nostrae Dignitatis acres si Clementiam, humilii ergae periisse, ut Monasterium cons ac min honore Sancti Iutiani in Comitata Bra tense, cui quoque ipse Canonic favente sab notio munduvias ac ruitionis ope acciZeremus, acceptamque nos radefenderemus praerogativa, cujus religiosis suasionibus ob Dei amorem ranto libentius ostensum praebuimus, quanto id ad nos remunerationis praemium amplius profuturum 'rseximus. Praecipientesque Iubemus, Iubente que decernimus, ut in suprascripto Monasterio nullus Regius, aut Abbatialis, aut Episcopalis, mel Comitia bis homo, mansiones sine fratrum consensu accipere praesumat, neque in vi abuspraedicti Carnobii ubicunque lacatae fuerint, quas nunc habere vel quae Dro donante aucta esse potuerint, ut nullas fudex publicus, nulta cujuslis GJudiciaria potesatu persena aliquem dis ingere, aut VH res tollere, aurparentina accipere, neque mansionat Acososveparatas, aut paronedos, vel voloneum, aut pontaticam, sive cis laticum exigere, siu aliquid quod ad publicam di ictionem pertineat agere aus inferre prinsumat. Sed remota procul, ut diximus, omni siculari vel fudiciaria /ote fure liceat eis qualemcumque sibi sua Ponte elegerint Advocatum habere, ipsi ae Advocatum nemo praesumat temerario ausa di fringere mel in tortum mittere, sita nos a coram Comite Palaesi, Ecclesiam praelibati Martyris, videlicet Sacri Juliani, absque alicujus inquietussine vel morarum dilatione liceat inquirere, etiam dictis G ricis sub praetextu uo a Donationis. Ac pro incolumitate no a uxoriaque nostra Ingorudae Reginae, G pro remedio animarum Hermeingardae quondam Reginae Genitrici que nos , Thuberti ac Nobetivi Comitum patris avi V dem Ingestruda, o prole Re sque flatu libensius Dei misericordiam delectet i lorare. Statuere nobis nou seque Melibus placuit, ut qui haec stituta a nobis Ismara violare tentaverit, talenta pondera auri libras duas coactus perfluat. ciuin etiam eidem Morasseris donavimus quicquid de praefati rebus Monas rii jus fui exigere
poterit, in integrum in usus Congregationis ibidem Deo famulantis, vel in alimoniam pauperum proficiat in augmentam. Ela autem hoc nos Irae defensonis immuni- tuis que ediatam validiorem in Dei Nomine obtineat vigorem, manu nos a fr-vimus annutaque nobi impressione subter jussimus sigiliari. Signum Pipini Gloriasissimi Regis. Data 1 v. Id. Mart. anno xx iii Imperii Domini uiadjici Serenissimi Augus, cr x x ii Regni nobi, Indici. X i v. Episcopus Arvemorum, qui Pippinum adiit, non alius est ab Αdeberto, cujus mentionem ante triennium iam fecimus. In Gestis Aldrici Cenomannensis Episcopi, Praecepta non pauca reperiuntur, quae Ludovicus Augustus Aquis grani pro Ecclesia Cenomannens dedit mense Martio, hoc eodem anno Imperii sui vicesimo. tertio, quamcunque sequaris epocham.
460쪽
Unum occurrit capite decimo - tertio, consignaturque decimo- sexto Kalendas Aprilis. In Nomine Domini Dei se Salvatoris nos ri Jesu Christi. Hudovicus d et a repropitianIc Ctimentia Imperator A, gusus. Si illaus amore, cujus manere ceteris mortaluus Iraelati sumus, loca divino cultui consecrata congruis munificemiae nostra beneficiis ad vivinum cultum uberius exequendtim sustollimus, digna retributionis praemio nos a Domino remuncrari Aebur credimus. αua ο- er omnium istium noarorum M volentia iam prae lium quam se futurorum, Epi lorum virilicet, Abbatum, Ducum, Comitum, Dome oram, cr eorum δει-
penoris se inferioris Orinu iam Ecco quam rei publica administratorum n ram esse volumus, quia complacuis Cebimini nostra quandam Ctatio sitam in pago cinomanico in subadio tuus civitatu, id es, intra fluvium Sarthae ct murum praefata urbs, quae est con bucta se dedicata in honore Sancta Dei Genitricis Maria o Sancti Petra Apostoli atque aliorum Sanctorum , quorum Reliquiae ct Memoriae inibi menerantur, Iab int ritate cum omnibus rebus, appendiciis, o terminis suis, ct cum omnibus ad se pertinentibus, id est, Basilicis, domibus, citer V eadi ciis, vineis, terris, pratis, silus, camiis, pascuu,quu, aquarumque decursbus, motininis, iacis cultis es incultu, mobilibus rebus se immobilibus achi u moetentibus, mancipiis aver exἀs ct aetatis, Matru es citi latu Ecclesi Cenomanis Senioris, quae est fundata cr dedicata in honore Sancti Salvatoris es prae a Sanctae Maria sim ν rginis 2 Sanctorum Martyrum Gemasi o Prothoi atque Sancti Stephani, ubi praesenti tempore Vir Venerabilis nobilique Melis Auricus Epis pisPastor es Retur esse dinositur, noOra largitione tradere atque concedere, o de nostro iure in )us ac potesarem illius solemni Donatione iransferre, ea videlicet ratione, uι famulissem seque Dei iηibi consistentibus d pendia necessaria aberiis mini eniar, se necessitates ejusdem Ecclesia tam exterius quam es inurius facis. Iias procurentur. Per hanc quoque Auctoritatem notam, per quam minoratam cistam cum omnibus a se pretinentibus, sicut superius dictum est, praescripta Matris se civitatis Ecclesiae ac praefati Aldrici susiam Seris Episopi delegamus, praecipientes interdicimus, ut nullus aut nostris aut sicce rum nostrorum temporibus
eandem Cestam inde abstrahere, Urpare, aut invadcre praesumat, sed in IV dicta Ecclesia Pori si scussorumque seorum Pontificum ditione Iure perpetuo con ut ad ea, quae Ara diximus, exequenda es per cienda. Et ut haec nosrae conersionis traditionOve Aacuritas sui vigoris perpetuam obtineat smitatem, manu propria sebur eam firmavimus, ct anuli nossit impressione obsignari jusimus. Si timuludovici Serenissimi Imperatoris. Hi inmarus Notarius ad vicem Hugonis recognovi ct s. Uripsi. Data xvi Kalendus Aprilis, anno Christo propitis xx Imperii Domni nostri uludoυici Piissimi Augusti, Indictione x iv. . cum Arui
trani Palatio Regio in Dei Nomine feliciter. Amen. Alterum extat capite decimo- quarto, datum undecimo Kalendas Aprilis , silc. In Nomine Domini Dei se Salvatoris nosni Iese Christi. modovicus divina repropitiante Clementia Imperator Augustus. Si SaccHorum scrvortim emi Uis se rationabilibus petitionibus aurem accommodamus, e que ad optatum essedum perducimus, non sium Regalem se Imperatoriam exercemus con clud nem ,sed etiam eo em pro excessibus nosis Domini mi icordiam exorando devotiores promptioresque facimus, atque per hoc immensem Dei misericordiam facilius nobis conciliandam esse confidimus. Idcirco notum esse volumus cunctis fluetibus Sancta Dei Ecclesiae se nostris p sentibus se futuris, quia Aldricus Venerabilis Cenomanicae urbis Episcopus sue fit nostra Excialentia Monasterium Sancti Mariae ct Sancti Petri situm extra muros memoratae urbis, a decessore so Innocente quondam Disopo in rebus se ex rebus sui Epi pii fundatum atque constructam, deinceps quibus am intervenientibus causis a jure am dicta sanatis ructum, o ab lilius dominatione hactinus fuisse dilatum. Utque quod afferebat veraci sernobis patefieret, detulit obtutibus Majestatis Murae quaedam Chartarum moni menta Regumque, decessorum videlicet nostrorum, Auectoritates quasdam, quibus
inspectu atque evi docer ostenditur praedictum Monasteriam uris spei a sedis