장음표시 사용
181쪽
CAP. V. De Sola dissantia S parallaxi . t fg
statuant alios Planetas majores, alios minores, quis negabit maxime verisimile esse, tu Terra, noster Planeta, Soli etiam appareat Q c , ut litit a parallaxis Solis is D l Credo autem Diametros Iovis & venetis superare hanc mensuram, quia Sydera sunt pulcherrima, Lucis enim est sese inter observandum dilatare. Contra, Saturnus de Mars, stillae minurum clarat, dc luminis debilioris, descere potius videntur. Venus at tem Telescopio observatus mensuram praecise obtinet, quia etiam de
Terra verum esse quis jam amplius dubitabit Erunt ita duo Saturnus de Mars mensura hac paulo minores . duo alii Iupiter de Venus pavilo majores, duo ultimi Terrae de I exacte medii. Etsi quidem (ut dixi
observationes per Tubum Opticum, non credo tam accurate posse institui, ut certo demonstrent diametrum Planetarum omnium in Aphelio sistorum non esse praecise s o . Cum itaque proxime in istum m dulum alludant observationes, confidentius concludo diametros omnia
um Planetarum in maxima distantia apparere Soli praecise so'. . Denique omnium fere Astronomorum hypotheses, si ad diagramma Hipparchi revocentur,(quae demonstratio illis maxime placet parallaxin Solis vel insensibilem, vel omnino nullam statuunt. Ex suppositis recte demonstrat Lamberrim o ro' ; ex Reptiri hypothesibus colligitur 1 , ex Deianti dc Ianmontani omnino nulla; angulus enim coni umbrae major fit Solis Diametro. Ipsius quoque Lambergii hypotheses in perigaeo Lunae, ubi habuit observatuo nem suam Semidiametri umbrae, parallaxin Solis nullam ostendunt. Denique Copernici assumpta in eodem perigaeo statuunt i 1 1'. Cernis igitur ex hac demonstratione, quam tantopere praedicant Lambergim& Hortensiuis Astronomorum hypotheses in hoc unum conspirare, Parallaxin Solis esse omnino insensibilem. Quo circa cum omnia pro nostra parallaxi O i id unanimi constitisfaciant, adversetur penitus nihil . expecto quidnam amplius desideraturi sint studiosi, ad veritatem tam apparentem (ut mihi saltem videtur comprobandam et exanimo tamen pollicens libentissime Palmam ei me concessurum, qui haec nostra solide refutarit, de ipse meliora attulerit. Et haec quidem de Uranometria Lansbergit, quanta ea Solem de L nam respicit, dicta sunto. Tempus jam monet ut ad alias Astronomiae partes nos conferamus. ino processu demonstiabitur Astronomiam Repleri, in aliis omnibus, non minus quam in hac, multis gradibus sum
182쪽
Hac, ea de re, addi habentur. variae sunt, numero magis quam re ipsa, Astronomorum de Solis parallaxi, distantia, semidiametro,& magnitudine opiniones. Si enim solunt excipias, nemo est qui in Veterum sententia non acquiescat, aut (quia permutandum est aliquid, ne totum videantur sustu- rati, timida iamodum & scrupulosa modestia ab ea recedat: quasi vero adeo necessarium esset, primas opiniones esse veras, aut saltem a v ritate parum discrepantes. At quoniam illi eandem fere opinionem avariis Authoribus repetitam, variam haberi volunt, omnem eam diveris sitatem breui synopu complectar,& quid quisque suam dixit esse sententiam ollendam: aliisque non verebor meam revera diversam subjungere. Est ergo Solis Apogaei ex sententia
Isis 3 fra. Ego vero, in medio Solis intervallo e Terra, statuo Parallaxin Horitontalem, Serupula o Ic fere. Solis e Distantiam a Terra semidiam. Terrae I soooZSemidiametrum apparentem, scrupula I s 3 o. Ergo Sol major Terra, vicibus 3 os 3 3 3. Memineris autem, Lector amice & intellures, me Solis distantiam non in pedibus & unciis definire, quod pene faciunt alii Astronomi,
dum unius semidiametri partem sexagesimam omittere metuunt, ne seblicet pereat res maximi momenti. Equidem ego tantam subtilitatem cleu potius vanitatem assequi non potui , sed numero rotundo distam tiam tam vastam, sensusque omnes superantem concludo. Non igitur
illum a me sensibiliter dissentire putabo, qui vel mille Semidiametros Terrae, aut amplius, S in distantiae ve' addit vel subtrahit. Idemque de magnitudine
183쪽
CAp. V. De Solis Hyantia S Parallaxi . 16s
magnitudine multo magis dicendum est, quam si etiam duplam feceris, me valde dissentielitem non habebis. Exigua enim nec perceptibilis parallaxeos Solis permutatio, totum hoc& amplius efficiet. Illud autem omne quod in hoc tractatu demonstrandum suscipio, hoc solum est, parallaxin Solis horigontalem esse pene insensibilem i multoque minorem quam apud Astronomos vulgo aestimatur. Denique oblemtiondi Astronomicas nihil impedire, quin potius confirmare parallaxin eam, quam everisimili conjectura, in libro de Venere in Sole visa, constitui. Hoc ego affirmo. Qui amplius a mea sententia colligit, rogo ut totum istud pro suo venditet, nec mihi immerito invidiam iaciat. Prima veterum demonstratio ab Ecclipsibus petita est. Solis parallaxin horirentalem, unde reliqua illius dimensio dependet, veteres Astronomi ab Ecclipsium Solis & Lunae observationibus conati sunt demonstrare, ope cujusdam diagrammatis Geometrici, (quod Hipparebi dicitur ingeniosi quidem, utinam aeque ad rem commodi.Hypothesium Astronomicarum ad illud diagramma examen instituens, tradidi jam regulas generales, quibus connectendae sunt hypothe 'P si s i ses Astronomicae, ut fiant Geometricae et & ex quibus parallaxin Solis si modo inveniri possent Elementa requisita, demonstrari oporteret. Ad praxin me proxime converto, examinaturus quam belle Theorematibus praemissis conveniant hypotheses istae, quibus in magna hac demonstratione usi sunt Astrono mi. Ubi haec duo mihi comprobanda suscipiori. Neminem esse, cujus hypotheses legitime inter se cohaereant, praeter unicum Repler n. a. Parallaxin horitontalem Solis, ex omnium fere Astronomorum suppositis, aut nullam colligi, aut penitus insensibilem.
CDia dius Ptolo'Mud Alixandrinim ad demonstrandam Solis Apogaei parallaxin horinontalem, quatuor ista assumit. i. Lunam si lientem & plenam in summo abside a centro terrae, distare Semidiametris terrae cis Io hinc sequitur parallaxis ejus horigontalis str. 3 3 s '.
midiametrum apparentem Umbrae in illo Lunae transitu esse Scr. ob c , hoc est, ad Lunarem ut i 3 ad A. Solis Apogaei Semidia.metrum apparentem,esse Scr. Is o', scilicet aequalem Lunari. Ex his suppositis, parallaxis Solis horieontalis, menti suae conveniens, hac a gulorum prosthaphaeresi colligitur. Parallaxis Lunae horiχontalis s3 3 umbrae Semidiameter appareni o
184쪽
Ergo semiangulus Coni umbrae so Solis apparens Semidiameter I S o Ergo parallaxis ejus horiZontalis a soHactenus recte quidem cohaerent hypotheses Ptolemmae , quas Lansisetius, pro sua in Ueteres benignitate, ulterius non examinans,
coelestem illam Diagrammatis hujus cognitionem, Hipparcho ( qui has primum hypotheses fabricavit de Ptolemaeo (3ui eas retinuit concedit, aliis omnibus negatam. Ego vero qui Antiquitatem tanta religione non veneror, veniam mihi sumam, severiori examine in veterum erro res animadvertendi. Magnum illum errorem. qui omnes ad unum Mathematicos decepit, primus commissit Ptolemais , nimirum Semidiametros apparentes Lunae ct umbrae semper esse ut i ad i 3. Magnum hunc errorem dico, non
quod in cetio valde sit observabilis, illo enim nomine multo gravius alibi erratum est. sed quia miserabili dissensione hypotheses Astrono.
micas committen*, demonstrationem hanc a nonnullis tantopere praedicatam, penitus evertat, documento perspicuo vanitatem ejus manifestans, ut infra dicetur. In praesens ostendam, quanti fiant ex hoc uno in Astronomia Ptolemaica errores.
Excentricitatem Lunae in Syχygiis Ptolemam statuit partium 3 13 , qualium radius Excentrici hal et Oo. Hinc, data maxima Lunae distantia, Semidiametrorum Terrae 6 , io , computatur minima ri,s . Huic respondet parallaxis horirantalis str. 6 3 , q6 . Cui cum eandem gerat ubique proportionem Semidiameter Lunae apparens, sitque haec in Apogaeo ser. is , oq; erit ergo in Perigaeo ser. I 8 , 3 sq. Huic sit, ex mente nolimaei, umbrae Semidiameter, ut 13 ad 3, nempe Scr. 8 ,rsq. Erit ergo Semidiametri apparentis umbrae, dc parallaxeos Lunae horigon talis differentia in Lunae perigaeο, str. is , I V, cum sit in Apogaeo tantum kr. ix , s . Atqui e 'nstratum est, eam disterentiam in omni Lunae intervallo eandem esse vi manente Solis eadem diis stantia, quod in computationibus istis observatur. Huic etiam consequitur, longe minorem colligi Solis parallaxin hoorietontalem, ex hypothesibus in Perigaeo, quam in Apogaeo Lunae. Ecce procvium. Parallaxis Lunae horigontalis 63 fi Semidiameter apparens umbrae 8 asErgo Coni umbrae semiangulus is ITSolis Semidiameter apparens , IS Ergo ejus parallaxis,oriZontalis o a 3Vides, amice Leetor, quam mihi militet senior Ptolemaeus ' Minimum Disitigre by Cooste
185쪽
CAp. V. De Solis distavita Parallaxu 16
mum est, quo meam parallaxin superat. Desinite obtrectatores invidiam mihi facessere; innovationis notam facile devito, antiquitatis sacro velo contectus. Si tantum opinionibus prosit, mortuorum esse . Ecce qui meum Paradoxon produxit primus jamdudum fatis cessit. Hic mnita desiderantur. De hae Solis parallaxi horieontali, alibi, paulo fumo, haec habet. Attis Astronomiae fondamentum ponit motus Solis Theoria: ab hoc enim caeterorum omnium Planetarum motus ita pendent, ut sine illius notitia computari non possint. Motus autem Solis cognosci aut observari nequit, priusquam de illius parallaxi constiterit. Locus enim Solis in Ecliptica, colligitur ex vera ejus Declinatione ab aequinoctiali observationibus meridianae Solis altitudinis acquisita. vera autem Solis altitudo in centro Terrae solummodo apparet. At nos non in centro sed in superficie observamus; ac proinde non veram, sed visam altitudinem assequimur. Haec igitur in illam prius commutanda erit, quem, de loco Solis, ex observatione pronunciare possimus. Fit autem hac commutatio per Solis parallaxin, cujus idcirco quantitas primo inqui
De parallaxi Solis, & (qvod ab ea dependet intervallo ejus taTerrae, variae sunt, numero magis quam re ipsa, Astronomorum opiniones ; sed illorum pleraeque admodum infirmae, & sallacibus fundamentis innixae: nonnullae vanissimis conjecturis temere nimis stabilitae, plurimae nec ipsis quas jactant demonstrationibus ullatenus consenta neae. Adeo ut nemo Astronomita hactenus tractantium, veram Solis parallaxin qualibet ratione certa deni instraverit. Quidquod nemo adhuc Direramma illud Hipparchi, unde haec vulgo solet demonstrari, ex omni parte intellexerit, excepto unico Replere, qui eo uti noluit. od merito quidem poteris mirari, cum illud ab omnibus fere pro suis hypothesibus stabiliendis, protendatur ; a nomissis ex professo, etiam ad aliorum inventa evertenda, pertrecterer. Unaque non inique 'mirere, omites Astronomos, in des aerea Solis distantia, tam graviterta quasi toto coelo, a veritate aberrare: cum res haec, quae vulgo maximi habetur momenti, tam diu a plurimis vario studio quaesita Lerit .mae desint media, quibus ad illius notitiam, longe eertius quam a quo quam factum ess pervenire posset. Illud autem portento cuidam simile videtur: quod cum Astronomi omnes adeo lubrica demonstratione usii sint, qualis est illa Diagrammatis Hippia cisi , ubi unum scrupulum in Solis parallaxi, distantiam ejus
186쪽
i68 De Solii Asantia S Parallaxi . Di SP. V.
in immensum variat, divisum tamen inter omnia ista elementa, quibus in hac demonstratione opus est, evadit in stingulis longe inobservabile; cumque hypotheses suae, ex quibus Solis parallaxin demonstrari volunt, ingenti inter se ab invicem discrepantia, ipsam quam quaerunt paralla-xin multoties superrare factum tamen est, ut tandem in Solis parallaxi & distantia, omnes fere praecise conveniant. Quaeris, unde evenerit mirum hoc artificium, quidlibet ex quolibet comprobandi Audi igitur, & methodum vulgarem philosophandi ex textibus, in Mathematicas etiam disciplinas admissam esse, mecum indignare. Ptolo rasu, qui primus hanc demonstrationem posteris communicavit, ipse Solis dc Terrae intervallum ex ea prodidit Smidiametrorum Terrae i et of .Haec sententia, quia antiquissima, ita sequentium Astronomorum pusillanimitatem oppressit, ut non auderent nisi modestissime ab illa recedere: sed timida ignavia Ptoloniaeo acquiescentes, de praemissis (ut loquuntur Logici omnino securi, illud unum spectasse videatur, ut cum illo coincluderent. insania tandem eo usque progressa est, ut distantiam Solis Ptolomaicam exiguo (ne nimis essent simiae immutatam nihil minus retinerent, utcunque scirent hypotheses, unde eam diminitam de- monstrari oportuit, longissitae aliam requirere. Ausi quoque nonnulli ipsam demonstrationem incusare, quod non valeret distantiam Solis Ptolemaica similem assumptam, ex hypothesibus multum diversis pro
Ceream hanc demonstrandi rationem primus deseruit Replermi non quidem ipsam demonstrationem pro salsa rejiciens,sed ex parallaxi Solis aliunde confirmata, ignotiora vice versa perquirens. Distantiam vero Solis, ex speculationibus Harmonicis aliisque experimentis, triplo fere majorem Ptolemaica constituit. Mihi vero nondum satis aucta videtur. Si enim rem attente consideremu8, apparebit eam, non ter, sed amplius quam decies superare distantiam hactenus vulgariter re ditam. Solis enim parallaxis horirantalis omnino in Asedabilis, quartam unius Scrupuli partem ad summum excedere non videtur. Est igitur illius a centro Terrae distantia, Semidiametrorum Terrae saltem 13 D . Haec mea est sententia. A qua si forte quis inveteratae opinioni superstitiose nimis inhaerens, tanquam a monstrosa innovatione abhorreat . stiat, nomina tantiis, non argumenta esse vulgatas opiniones . & multo plus virium & ponderis in unica ratione, etsi hodie inventa, consistere, quam in mille hominum doctillimorum nuda authoritate, quantaecunque sit illa antiquitatis. Nihilo enim verior est aliqua opinio, quod sit vetusta, & a pluribus unanimi consensu recepta:
illud unum praecipue quaerendum est, ut rationis quoque suffragio juvetur et
187쪽
CAP. U. De Solis dissantia ' parallaxi.
vetur: haec enim in Philosophia, ut antiquissimus, ita & supremus est
arbiter. Obliviscatur itaque Leeior, alios me doctiores dirersum senasisse, usque dum mea cum illorum argumentis aequo animo pensitave- rint. Ea sunt hujusmodi. -
i. Stella Martis, Soli opponta, interdum triplo sere propior est quam Sol ipse: habet Ago Mars in isto situ, parallaxin triplo mu
rem Solari. Et hoc ex observationibus demonstrari, doctis viris affirmavit At qua piethodo demonstratio illa texeretur, narrat Nepleris. Tichonici longa & taediosa computatione ex forma hypothesium 2 sinu, tandem demonstrant, Martem in oppositione Solis, ipso Sole esse Terrae propiorem, ac proinde majorem habere paralloin. Quod quidem nemo iis negabit, nisi forte systemate mundi olemaico adhuc illudatur. Hoc autem iis quaerendum potius fuit, quanta esset illa Martis parallaxis, ct an valde observabilis. Illi vero hoc neglexerunt. illud ab observatione demonstrari temere asserentes, quod non nisi calaulo ex propria hypothesi & praeconcepta Solis dia instantia collegerant. Vides hinc, quantum Altronomiae noceat, illam . praeiudicio tractare. Atqui abunde demonstravit Repleris, idque non
uno tantum examine, parallaxin Martis, etiam ubi misima et , non esse quavis ratione observabilem. Non est igitur, ad summum, ultra unum Scrupulum vi atque ideo Solis, non excedit tertiam aut quartam ejus partem. Asserit quidem , t suam Solis parallaxin unius Commeat. minuti tueatur observationes non valde redarguturas eum, qui Martis is, parallaxin ponit scrvd. et aut , nimirum, quia tam exigua paralla, xis non est valde observabilis. Nondum tamen sequitur eam esse tantam, dum observata nullam requirunt. Nodi enim Martis, etiam ex observationibus Acronychiis, inveniuntur praecise oppositi. Inclinatio ad Eclipticam in utroque Semicirculo eadem observatur. Motus diurnus apparens & verus, ad omnem sensus & observationis subtilitatem,
semper est idem. In statione Martis, distantia ejus raxis per plurimas
horas eaedem manserunt. Quae omnia nequaquam fierent, si parallaxis ejus esset sensibilis. Ex observatis annorum Christi is 8a & i 38r, parallaxin Martis Acronychii invenit scrupulo i aut inunquam majorem, interdum minorem. Sindles (ut ipse testatur extant observationes annis is 8s & Itys, dc passim, ex quibus parallaxis invenitur serexigua, saepe nulla vi nonnuenquam & in contrarium rem recidisse, manu Brahaei annotatum fuit. . Et si vero impossibile sit, Martis paralla An esse penitus nullam, multόque magis in contrarium rem' posse reciderei satis tamen hinc arguitur, illam esse valde exiguam, nec instrumentis exquillussimis certo capiendam. Quanto igitur longius
188쪽
observationis metas tran redi putabitur Solis parallaxista. Idem ego de venere possum assumare: cujus interdum, citra conjunctiones cum Sole inferiores, quadruplo fere Sole propioris, nullam tamen unquam parallaxin deprehendere potui. Perpetuo enim .. I ongitudo &' Latitudo ejus observ' seu vili, cum vera ex calculo reformato deducta, ad amussim consentit, sine ulla parallaxeos conta.
a. Argumentis certissimis confirmatur, Eccentrinatem Sota veram esse partium i et sy, qualium radius orbis est Iooo oo . atque ideo quationem Eccentri maximam, esse grad. i. sp i , V. Atqui haec Eccentricitasrex altitudinum meridianarum observationibus colligi non
potest, nisi assumatur Solis parallaxis horigontalis str. o is Deis enim, alii, qui eam statuunt 3 o , Eccentricitatem Solis nimi , tradunt. Argumenti hujus partes singulab hac strictim recitatas, Toquens Tractatus csi Deus voluerit, amplius confirmabit.
. Observationes Ecclipsium etalis & I,unae optime computantur, si adhibeatur Solis parall1xis admodum exigua, aut prorsus nulla i dinficilius autem quo major haec statuitur.3. Terra in systemate mundi opernicana, (quod jam onmes Astronomorum nomine digni amplectuntur, unus est Planetarum mismariorum, qui circa Solem moventur. Jam vero reliquorum miniis tam Planetarum Semidiametri, in media mrum a Sole distantia, a Drent Soli lar. o i.3 , aut certe hon maiores, ut peculiari capite taendo.
Quis igit3r nobilissimae 'ilolaphiae Pithaguricae sectator jam amplius dubitat, & nostri Planetae Semidiametrum, clandem mensuram o tinere t Certe, utcunque alii conjecturam hanc solummodo arbitrentur, mihi inter argumenta apodie ita non ultimas partes tetiere videtur. Quid enim ab ius, quam, caeteri, quinque mobilibus ini eandem proportionem exquisite consentientibus, unicam Terram eisdem legibus eximere, aliis omittas rebus se sociam praebentem Praesertim cum observationes Astronomicae tam pul ram harmoniam, non potiantur modo, sed omnino confirment. 6. Si Solis parallaxis esset vel unum minuriam, uti habet F. Lepti rus, (quo nemo minorem statuit sequeretur Terram esse Marte majorem. - Hujus enim Diameter nunquam major apparet Terrae scrupulis 1 at vero Terrae Diameter, hac ratione, videretur Marti str. 6 rerer atque ideo Terra Martem vicibus Is sire fimo 2 fere siseraret. At valde imprubabile est, PIaneta, inferiorem superiori majorem esse, cum in caeteris ordo non frangatur: si idem venus Mercurio major, Terram habet majorem; haturnus maior in Jove, qui de ipse Mari era
189쪽
CAP. U. De Solis dissantia , parallaxi. . ipi
Martem superat,&cur, quaeso in m & ille Terram Quanto majus hoc absurdum in parallaxi Lam,regii, ubi Terra est omnium Planetarum maximust Aut Tichom & veterum . ubi unica Telltis omnest Planetas simul sumptos magnitudine excediti Tollitur autem incon.
cinna haec confusio, ubi Solis parallaxin posuerimus squae diam triim . Soli apparentem exhiberet eandem in nostra Terra quae in aliis apparet e sie enim eadem erit prmortio magnitusnis & orbium Plan, rarum, quod in operibus aeternam (ut Potodiat exercentis Geome- iriam, aliquid habhi ultra probabilitatem. . Ssuculationibus Physicis optime consentit haec parallaxis Solis. Longe enim hinc major sit corpoHs Solaris magnitudo, quam sunt omnes Planetae simul: Id, quod ratio omnino postulat. Neq3; enim ali-
. ter unus Sol tot ac tanta corpora moveret, sed oporteret ut tela aliquid
in Solem vicissim possent. nili ipse, omnia simul sumpta, infinito pro- pemodum interva superaret. Dchonis dimensiones statuunt Solam
ad omnes Planeta habere ut i ad 38, ergo Planetae sunt amplius i quam quarta pars corporis Solaris. Ex Uranometria Sol non plene sexies major est omni bus Planetis, scilicet ad eas se habet ut g 3 ad y . At uegnim de Aphraganus Solem Planetis minorem statuunt, is
Xod in Astronomia Philosophica & Magnetica plane absurdum est.
iportot enita ut Sοl, motus omnis origo, tamque facili Sceptro Planetis imperans, ut ipse immotus omnino maneat, longo intervallo corporum mobilium magnitudinem superet, ut ita pervicacem eorum inertiam invicta virtute domitet. 8. Denique rationes, quibus alii Astronomi majorem Soli parallaxin tribuunt, nullius plane sunt momenti: imo, si rite examinentur, pro me seciunt, eamque vel nullam vel admodum exiguam probant. I . Hipparchus, ct post eum Ptolomais, ex observationibus Eclipsum, geometrice demonstrant Parallaxin Solis str. 1 si' in Apogaeo. . Sed praeterquam quod iste modus demonstrandi sit admodum lubricus, ob causas bene multas uas alibi ostendam, observationes Veterum longh crassiores suetistit, quam ut tantae subtilitati lassiceresst. Falsae quoque sunt hypotheses unde illi demonstrationem ornant, ut omnibus notum est. Minum igitur cur posteri tam obstinate illius sentetulam sint amplexi, cum omnes illius fundamenta rejiciant. a. Eadem ratione usus Altatu niis, aut potius (ut mihi videtur opinionem tantum non plene volens amplecti, prodidit scris o , sed hypotheses suae danto io', ut recte demonDrat Lansbem
gi- s quod ni ecum facit 3. Copernum simili demonstratione invenit et s 3 Apogaeo
190쪽
x a De Solis distantia-Parallaxi. Disp. U
Solis, sed hypotheses suae, quibus ianititur demonstratio, non sibi constant : nam in Perigaeo Lunae dant i et 1' tantum, in Apogaeo 3 3yNihil igi put certi expectandum est a secum pugnantibus hypothesibus, quae & coelo quoque & observationibus non minus pugnant.
P, o T. I. Trcho Hahaeus, medius inter Ptolemaeum de Copemicum ince-
p. i dens, habet et in Apogato Solis: distantiam autem mediocrem . semidiametrorum Terrae Iiso, ex libello quodam 'h. Franci Ossus ejusque symmetria corsorum mundanorum, & numerorum mysteriis, mutuatur, qui eam S 6 integris diametris definivit. Sed addit, hanc distantiam observationi bri suis in Eclipsibus accurate factis & demon.
strative examinatis quam proxime consentire. At vero infirma valde sunt haec fundamenta. Veritas enim nunquam media est errorum ex eodem e remo peccantium. Nihilo tutior est media navigatio, si ea .
' inter Scyllam & charibdim fiat. Suffciat mangonibus nostris Philosophis, si inter diversas vententias assensum suum arte Geometrica(quam, ubi oportuit, non adeo perite tractant) a ualiter distribuere
noverint . Astronomi suam in mensurandis intervallis operum divin rum, non οpinionum humanarusq, ostendere debent. . Porro quod of -' 'si speculationes Harmonicas & numerorum mysteria, falso cui non-- nullis xidetur adscripta, concernit i quantacunque pulchritudine transcendent alia ista leviores animos captant, certe tunc demum pro revera pulchris admittenda sunt, cum ex observatione & experientia formam suam compriorem reddunt, hac autem destituta, .c quod in distantia Solis T chanica contigit nihil aliud. sunt quam va,
. niminae conjecturae. Et mirum sane videtur, observatorem, diligentissimum, & nihil observationibus suis non tribuentem, tam fri. volae vanitatis fucato, lenocinio capi tamen voluisse. Quid autem ex Eclipsiuin observationibus demonstrue potuit Ucho, ego quidem non 'video: hoc certe scio, hypytheses suas, quas se ex observatis obtinuise testatur, si ad Geometricam demonstrationem revocentur, parallax in Solis exhibere penitus nullam . quod pro mea ententia facit. I r. Dan. . s. aeque infirma conjectu edistantiam Solis col pari. at ligit ex angulo quem Lunae orbis facit ad Solem, semidiam. Terraei 18s, quam non dubitat amplius ab Eclipsibus quoque probari dosse At vero nunquam demonstrauit Longomontanm, quantus sit ille angvlus orbis Lunaris ad Solem. Assumit pro suo lubitu gri et, yo , quanta est, ait ille, secundaria Lunae aequatio in Quadris, supra AEquationem in SyZygiis. . At quam miseruis hoc est argumentum, seu potius figmentum, & somnium merum i Sexcentas ego hujusmodi demonstrationes pro re qualibet ausim promitteres neque vero unquam ex E-S . clipsibus