장음표시 사용
121쪽
s a mari est an frater superstes fratris destincti uxorem ducere possies Et constat ex Levitici cap. 1o ,
μι δεδεω--.o atth. c. q. ad Velitum ite, ratione scilicet cognationis, xorem durarepotest mira frater meus uxorem meam, quae secandum Festum fratria ei est, suam cognatam vocat, ut apud Gregorium L in sexto responso ad quaestiones Augustini Anglorum siue Cantuariensis Episcopi tum cognata, inquit, misiceri prohibitum eis, id eis, cum uxore tris, cum ea, quae fuit uxorfratris pos mortem fratris , quemadmodum subiicit, quae per coniunctionem priorem caro fratris facta est. Vt uxor fratris, fratria dicitur, ita, sororis maritus frater a M. Tuli qui QUM tellum P. Claudi fratrem appellat, Vt docet dominus Culac. lib. s. obseruat. c. i7. Ab ea vero lege hic tantum casus excipiebatur, sitrater sine liberis vita decessisset Deuter. . D. Ambrosius lib. . de e cap. s. Lege proximo defuncti veIsra-rri copula deferebatur eius uxoris, ut semen fatris vel proxi- mi resuscitarer D. Hieronym. lib. I. Comment. in Matthaeam, cap. I. Scimus, inquit, hoc per Mosen Deo iubente praeceptum mi rater aut propinquus abrique liberis mortuus fuerit, alius accipiat uxorem ad suscitandum semen fratris vel propinquisui. Qu9d etiam ex eadem causa iuxta legem Mosaicam per- mimum tuisse ab Innocenti III paret ex cap. vlt ex de diuortiis, si frater, qui defunctus erat , ex uxore sua liberos reliquisset, nominatim lege Dei vetabatur frater viduam ducere uxorem inter leuirum, sic vocatur frater mariti,in viduam fratris, quae glos appellatur, connubium licitum erat, nullis relictis liberis a fratre demortuo, ad suscitandam ei prolem, an olim. 8. q. I. Quae tamen exceptio recepta non fuit iure populi Romani, imo districte prohibitum fuit . s. pen Cod de incest nupt fratris uxorem duceres, itemque leuiro, id est, fratri uxoris, aut fratri mariti nubere, d. l. s. o I. β. Coae eod. tu de frustra quis hac de re quaerat Romanam legem, id enim ex lege Mosaica inductum fuisse compertissi mum est, eoque senis scriptum est in I 2 Cod Theod eod. tis. Veteres licitum esse crediderunt, nuptiis fratris solutis duc ae fratris uxorem, quod tamen nunquam lex Romana admia
122쪽
DE MATRO, O N II S. Porsit, Joc custodite d. L pen tribuit AEgyptiis, id est, Iudaeis, sic enim passim haec nomina confiindi, promiscue accipi iam est obstiuatum a viris doctis. Et notandum quod ait d. I.pen AEgyptios, id est Iudaeos hoc colore permisisse nuptias fratri cum uxore fratris alterius, qu bd prior non se im- mistuisset mulieri, qubd non dein tegrasset eam, quasi scilicet
nuptias faciat concubitus; nam uxorem facit consensus nudus, an omnis, 27. q. .vi tam Iure Civili, quam Iure Pontificio uxor existimatur ea esse , cum qua conuenit, uxor esset,& omnis vitae secta, etiamsi nondum coierit corpore.
Obseruanda est igitur ea perinde ac si rem habuisset cum fratre defuncto , eamque deuirginasset, nec sequenda amplius lex AEgyptiorum , d. l. pen se cap. 4 ex deson l. o matris. ubi Alexander III sumpsisse videtur sponsam pro uxore more Hebraeorum Deuter. χχ. viis D. Bernardus super Cantica sermone . in carna. Domini sermone ac praeterea
sponsam fratris in specie .c. 4. Alexander videtur habuisse pῖo uxore, quia sponsalia fuerant praesentanea, id est verbis
pra sentem consensum exprimentibus contraeta , quae nonnullium disserunt amatrimonio. Et hoc obtentu similiter videtur Alexander legem Dei, quae de uxore nominatim loquitur, non de sponsa, produxisse etiam ad sponsam talem , ideoque non legi diuinae, sed canonicae rationi illud obviare dicitur in cap. 4 eod. tit in I. costest. Decretal ubi haec constitutio
extat integrior Hinc liquidum&clarum est prohibitionem de non ducenda sponsa fratris non manasse ex verbis expressis legis diuinae, sed ex sententia,& recte tamen dici potest esse ex lege diuina, arae. I. g. r. f. de verbor segni Et ita tutela patronorum quamuis non clescendat ex verbis expressis legi
duodecim tabularum, sed ex sententia dc interpretatione, recte tamen esse dicitur ex lege duodecim tabul. iis de legitima patron tutela quasi videatur fuisse in mente Decemuiro
rum Nec absimili prorsus ratione fas est asserere, licet spe cialiter ex Dei fratrem fratris uxorem dumtaxat ducere prohibuerit, nulla mentione iniecta sponsae potuisse tamen Sunimum Pontificem id porrigere ad sponsam iusta interpretatione quam canonica rationis verbo designari puto in
123쪽
d. e. . quasi scilicet haec fuerit mens Dei vetantis fratrem fratris demortui uxorem sibi matrimonio iungere. Nec vero tantum fratri uxorem vel sponsam tratris ducere non licet, sed neque ulli consanguineo ponsi, vel mariti praemortui usque ad quartum gradum illi nubere permittitur, atque nominatim vetitum fuit distinete matrimonium fratris superstitis cum uxore fratris defuncti, Concit Eliberitano, c. I. sed nod. Neocaesar. c. . ac deinde l. s. Cod de inces se inutilib. nu . Synod. Aurelian I. c. 8. YYYv u. Miser Vlterius progrediamur ad tractatio . nem , explanationem illius iuris articuli in duo agi-
n.ιμαρωκms . tur de nuptiis prohibitis Veneratione ammtatis, publicae ho-eognati uxori f nestatis intuitu , placet admonere cognationem vel assinita-
. iam missi is tem ter coniuges esse non polle Nam quamquam utriuneoniviscognat3 n que coniugis cognationes, quae diuersae inter se sunt, per nu-
re: .... ptias assinitate copulantur, . . sed quoniam J. de gnidib.
d. n. - ineau o a'nibus communi tamen sententia reeeptum est virum se nupti rum, qμ', uxorem assines inter se non esse, sed assinitatis principium
impedimoniosas Ut numeri nitatem , neque amnes nil per abutionem dici
finita πη m posse, l. 8. . de condict. O . data. l. r. Cod de hered institu . Qians Quamuis autem coniuges assinitatis cognationisve vinculom Unitate non deuinciantur, cognati tamen viri amnes sunt uxoris, cognati uxoris amnes sunt Viri, d. .sed quoniam, o c. s. ex.
de consani o a'nit., quo gradu quis uxori mea agnatus est, eo etiam gradu mihi amnis est, Can porro, r. q. s. non etiam utriusque coniugis cognati inter se assines sunt, iacratione fit, ut pater, filius recte contrahant nuptias cum matre Ilia, quia neque filia meae uxoris ex alio viro, filio meo ex alia uxore est assinis, id est, compriuigni inter se non sunt amnes, d. e. s. nec est Vlla cognatio, quae impediat matrimonium l. q. g. de rim nupt. l. - . f. de verbori obligat. g. mariti, In de nuptiis, secundum hoc euenit vi quis possit dicere sororem suam nupsisse fratri suo honeste, quod apertius, manifestius fiet posita specie conuenienti in hunc modum Finge, pater genuit me exprima uxore, te ex secunda uxore, ego ausum fratres germaris. Post Diqitigeo: Cooste
124쪽
DE MAT IMON II S. Tos mortem patris mater tua, mea nouerca nupsit Titio,, peperitSeiam, Seia est tibi soror Vterina me ver nulla cognatione attingit, atque ideo illi iure coire possum in matrimonium, quo casu tu dicere poteris me fratrem tuum germanum recte duxisse sororem tuam uterinam cita commode accudi potest species d. l. 34. g. 2. Certum itaque est priuignos inter se contrahere iustas nuptias, tametsi ex nouo parentum matrimonio tratrem communem habeant, quoniam inter
hos nulla subest, aut intercedit cognationis vel quasi adfinitatis ratio, quae matrimonium impediat, ut Papinianus diserte scribit in L . L. Licet enim cognati viri uxori affines
sint, non sunt tamen amnes cognatis uxoris 3 e Conuerso, licet cognati uxoris viro sint amnes, non sunt tamen Cognatis viri amnes, S hoc est quod ait d. I. . .sed quoniam Al-
teram cognationem ad alterius finem, id est , extremitatem accedere, non in totam cognationem irrepere, infundi: Vt ager meus non tori agro vicini mei est adfinis sed fini tantum extremitati eius ita cognatio mea non toti cognationi uxoris mea est affinis , sed fini tantum eius, id est, uxori meae, vice flexa, quod, aperte definitur in d. c. s. ex de consang. se ad it Sanguis unius familiae beneficio nuptiarum accedit ad finem sanguinis alterius familiae. Extrema
enim tantum per nuptias ceu fines coniunguntur, uxor scilicet sanguini mariti,, maritus sanguini uxoris , non etiam terque sanguis.
Affinitas est necessitudo quaedam iuris, quae vel ex sponsalibus vel ex coniugio nascitur , estque nuptiis contrahendis impedimento, hinc fit ut sponsam alterius nemo ex cognatis eius uxorem ducere possit, si sit nubili aetati siue pubertati proxima , id est , si cum ea sponsus matrimonium contrahere Potuerit, cap. 8.ex desonsal se matram Ratio prohibitionis est , quia ex sponsalibus iure constitutis coniuncitur assinitatis species, causa, adquiritur&propagatur is nitas inter uxoremi cognatos sponsi in vicissim inter maritum cognatos sponsae Inter se sunt affines cognati viri de uxor,&retrb cognati uxoris, Vir, can.porro. ys. q. Des . . de con- fani ab it x. quae assinitas nec morte alterutrius coniu-
125쪽
gis in superstite perimitur,4 i. s. q. io haecque affinitas olim impedimento erat nuptiis contrahendis quinto, vel sex to, vel septimo gradu ruan nullum. I. q. 2 or 3. C. de propin- qnis ead cau se . hodie ex Concilio Lateranensi ista pro . sibitio extenditur tantum usque ad quartum gradum, id est i interdicitur viro connubium cum cognatis prioris uxoris ratione affinitatis usque ad quartum gradum , A contra muliericum cognatis prioris mariti, C. m. de consanis 'nit. ex.
n. de propinquis se an. aeq.aliter Π f. 3. Ratto autem cur
haec prohibitio porrigitur usque ad septimum gradum, haec reddi potest ex Concilio Toletano II quod habitum fuit circa
333. n. quia matrimonia Contrahi non debent, quequo consanguinitatis lineamenta generis successone cognoscunt qui contrahunt, quod etiam Gratianus ait exaudiendum esse doseptimo gradu, an de consanguinitate. s. q. a. o inean in copulatione eod. addit usiquedum generatio recordatur cognoscitur, aut memoria continetur, id est usque ad septimum gradum, non intra imam, Vt recte Modestinus in L . s. i. E. de gradibus &affinibus, ultra eum fere gradum rerum natura cognatorum vitam consistere non patitur. Quid si quis sponsalia contraxerit cum minor quam septem, annorum hoc casu nihil vetat quominus cognati eam uxorem ducere possint, quia sponsa legitima non est, nisi quae excessit infantiam, id est, quae maior est, quam septem annis,l l . . de onsal c . S. 6 pen de de onsat impuber ex. Non prohibentur, inquam, cognati se illi matrimonio iungere, quoniam cadumtaxat sponsalia affinitatis speciem pariunt, quaecum ea contracta sunt, quae uxor esse potuit. Imbwaliquando prohibitio nuptiarum coeundarum producitur ad cognatos eius, cui puella nondum septilennis fuit desponsa, puta si illam deintegrauerit, vel tentaverit de integrare, utc. . ex. deustonsaces matrim. Nam ratio publicae honestatis hoc elicuit, ut etiam ex importuno congressu, qui non seruat tempus naturae , imba ex sola suspicione coitionis in is ducatur quasi affinitas d. c. . atque eiusdem publicae honestatis contemplatione affinitas quoque contrahi videtur non ex
Iicita tantόm, seda ex illicita venere c. 6. 7. en de eo qui
126쪽
DE MATRIMONIIS. Iraragnouit consani uxoris suae ex can. nec eam. II. q. 2 quia, ut ait Apostolus, is, qui agglutinatur scorto unum est corpus cum scorto. Qui meretrici iungitur, num corpus facit, ergo, quae scortatori impuroque sociatur, unum cum eo corpus efficitur , inquit Beat Hieronym epis. o. lib. 3.
Ex stupro vel ex concubinatu quasi affinitatis causia si , e. a. de consanis 'nis imbi quasi cognatio, l. 14 δε ιru nut. Ex stupro, inquam , qualicumque quaeritur affinitas , siue id mature, siue in ture ac extra ordinem illatum sit adedit non possit quis sororem vel consobrinam eius VXO rem ducere, quam Cuoquo modo extra ordinem effusa vilibidinis constuprauit, qud si eam duxerit , ea coniunctio tanquam nefaria dirimitur, c. 3. defensi se matris ex. c. . de eo qui cog consani uxorsuae ex Velitae enim sunt nuptiae cum consobrina eius, quam quis polluit, stupro cognouit, licet congressus ille citra ius uxorem, vel sponsam non fecerit d. c. 7 ct d. can. ne eam. Nefandum te scelestum crimen est stuprum, nam adulterio aequiparatur, B Ambros Lib. . de Abrah. c. 4. Nemo blandiatur i deIegibus hominum. Omne stuprum adulterium es oris Hieroum. d. s. o. ad Ocean. Alia sunt leges Caesaris, alia Christici aliud Papinianus, aliud Paulus noster praecipit Apud istos impudicitiae fana laxantur, or solo Hur atque adulterio condemnato, passim per vanaria, Mancis las tibido permittitur. Olim nuptiis contrahendis obstabat non tantum affinitas&cognatio, sed etiam propinqMitas, quae nec cognationis, nec assinitatis vinculum ullum haberet, minter propinquos huiusmodi vetabantur nuptiae non minus, quam inter cognatos, aut assines, sed arctius, propinquiore gradu; nam cum inter cognatos affines usque ad septimum gradum nuptiae prohiberentur inter propinquos, qui nec cognati nec assin erant, non Vltra quartum vel quintum gradum improba bantur, can de propinquis. s.fα. Vbi eos propinquos, qui ad affinitatem veniunt, interpretamur non affines, sed assi .
nibus proximos , de qui citra affinitatem ullam propinqui sunt, quam prohibitionem pudor extorsit, siquod est in can.
127쪽
hoc quoque ead cau. q. non tam iuris fuit, quam , ut loquuntur de iustitia publicae honestatis. Hodie tamen obtinuitit inter cognatos S amnes solos impediantur nuptiae, nec
ultra quartum gradum , inter alios propinquos nullo modo, cessante illa iustitia publicae honestatis, de qua in cap. . iam cta glossa, de desonfat. impuber ex. Quod ergo veteri illa florentis Ecclesiae disciplina statutum de nuptiis prohibendis ultra cognationem, affinitatem ex causa remotioris propinquitatis, d. ean se hoc quoque hodie sublatum est, ut alia eiusmodi multari fatemur tamen eiusmodi nuptiis etiam interpropinquos tutius S honestius abstineri, ne in id, quod lex permittit magis, quam probat, matrimonia effundantur , in quibus certum est non tam quid liceat quam quid honestum sit, spectandum l. I97. F. de regul iun. quae sumpta est e l. i. . de ritu nupt. id est , non quod mero iure prohibitum non est sed quod bonis moribus. non repugnat, verbi gratia , in nuptiis considerare oportet non tantum affinitatem, quae nuptiis contrahitur, sed, quasi affinitatem, quae ex sponsalibus oritur, I. q. .sed quoniam ,
de gradib. se ornu non tantii praesentem adoptionem, sedi finitam, ditatulam l. 4, M. . de ritu nut etsi adoptionis ditatutae non soleat haberi ratio, l. 3. de adopt.
Praeterea obseruandae sunt non tantum ciuiles de legitimae cognationes, sed naturales tantum, veluti ex seruitute ortae, vel ex illicita coniunctione venientes I. 8. LIq. g. seruius, ct .sq. . de ritu nupt. l. 4. c. de nupt. Estque attente dispiciendum secundas nuptias etsi licitas quidem permissione scilicet, conniventia Ecclesiae, non tamen honestas haberi , ideoque nec sacra benedictione consignari, c. I. si ex. de secundis nupt. Itaque, multorum matrimoniorum experientiam legitimam impudicitiam recte vocat Valerius Max. c. I. lib. 1. de adulterium legitimum Martialis lib. . adia nabit toties, non nubit, adultera lege est. In coniunctionibus igitur, id est, innuptiis contrahendis non
solum quid liceat considerandum est, sed, quid honestum
sit&pudicum,atque ex sententia D. August. lib. Is: C. I 6. etiam
ipsa pudicitia coniugalis erubescit de generatrice libidine.
128쪽
DE MATRIMONIIS. II 3 Reliquum est ut subiiciamus rationes, modos, quibus matrimonia ditatuuntur, neque enim ut solo consensu contrahuntur, ita nudo consensu distrahuntur, I 8 Cod. de repu-His, sed certis tantum praescriptόsque modis, de quibus agemus in hac postrema parte nostrae Tractationis sic patriam testas, quae ex legitimis, solemnibus nuptiis oritur, certis tantii sibi lege finitis modis soluitur, I. g. . de his quis vel
alieni iuris sunt. Sic quae a natura prodita sunt, certis S praescriptis modis aut enascuntur , aut emoriuntur nec enim temere, Λ quouis modo omnia creantur, ne quouis modo intereunt. Primus autem modus soluendi matrimonia est mors, quae est ultima rerum omnium linea. Et recti Tertulliano mors definitur corporis S animae diuortium, Mλυαε, di lutio , nec minus apte in causa matrimoni dici potest esse animae, corporis di luti, chim ea contingente coniugibus vel via eorum, abscindatur vinculum, quo tam arcte nectebantur, ut una caro, unaque anima inini esse viderentur, Matthaei c. I9. Marci c. IO.
Ovio dicemus de deportatione, quae quλs mors est,t. n. ., is, a. societas. . pro socio. r. g. οὐ si morte. . inton e ni ex ob quando de peculio actio annalis es. 5 deportati mortuorum vibur matrim V,co habentur, I. I. g. n. de bonor. ρα con tab.L44. AE. zzz de bonis liberiorum f. dimit enim ciuitatem, L . . con tur auram Iurem fumitur. . de extraord cognit., in peregrinitatem redigit, ' I. o. g. liberos parente que .ssis incias vorando amissa ciuili libertate, quam M. Tuli vocat ex iure uiritium, in fine Orat pro Caecinna, eaque sola retenta, quam Seneca lib. 3. Naturat. Quaest ait esse, ex iure natura Deportati rac ij, quibus aqua Ac igni est interdictum, dicuntur ά-λιδες, LI. g. deportatos, . de legat. r. ad differentiam scilicet eorum peregrinorum , qui certam quidem ciuitatem habent, non tamen Romani clues sunt, ut Vlpianus docet tib sngulari re-HI rit de te m. i. o. Et, ut quaestioni propositae fiat satis,
tespondendum est , constituto discrimine inter ius ciuile, ius gentium, inspecto quidem Iure Civili solui nuptias, l. 16. soluto marrim ubi conditio haec, si nupta esse dessierit, di-
129쪽
citur impleri, marito redacto ad peregrinitatem per deporta tionem, ut deportatione nuptiae soluantur , quae consistere non possunt, nisi inter ciues Romanos qui soli habent statum publicum, libertatem publicam, quae respectu Reipu- blicae consideratur. Iure verb gentium, quod potissimum innuptiis spectatur l. I . g. LAE a rito nupt. non solui, L43.
de donat inter vir se uxor. l. 2 . Cod. eod. tit. I. I. C. de resuriis L DF de bonis damnat dummodo in maritum deportatum constans 6 integra permanserit mulieris affectio,
d. I. I. ruta. D apniam igitur qui deportantur,& quibus
aqua & igni est interdictum, nec ciues, nec liberi manent iure Quiritium I. 4. g. vlt . de gradib. V ib. nuptiae noo
manent iure Quiritium Hsed quia retinent eam libertatem, quam naturalem appellamus, nuptiae manent iure gentium. Sunt uui hoc proponunt, sed in media salebra haerent, conciliandi rationem nescientes haec est vera ' in cassiimo horant qui aliam quaerunt. Quamuis deportatus desinat esse ciuis,i peregrinus fiat. retinet tamen libertatem ex iure naturae, reliqua, quae sunt iuris gentium. Neque enim haec capitis cminutio semper morti comparatur, non in hac specie, non in specie l. 77. g. hereditatem. V. de legat. h. Vbi deportato non aufertur eligendi facultas , nec ut eligere possit, desideratur restitutio Principis Ideo autem non amittit electionem, quia facti est electio potitis, quam iuris. At quae in facto consistunt, media capitis deminutione , qualis est deportatio, non intercidunt, .pen. . de capite minatis. Non adsimilatur quoque deportatio morti in specie . l. is neque in specie I. 19. de condit s demonstrat. Non idem erit dicendum, si ea poena in aliquem statuta fuerit, quae irrogat seruitutem, quia seruitus morti comparatur, d. I. I9. l. 2o9 1. de regul iur Veluti si quis in metallum damnatus sit cis enim efficitur seruus poenae , non Caesaris l. .m de his qu. pro non scrViis sab. l. 7. . ose parnis d. l. 24. C. de donat inter vir se uxori maximam capitis diminutionem passus, quae semper morti aequiparatur, deportatio non semper nam Sc aliquando ad ianc ciuilem mortem calus mortis naturalis trahitur ociu
130쪽
DE MATRIM N II S. Is specie l. vi. g. M insulam. . de verbor obligat o Iustinianus in Nov. 12. comparat monachismum morti , atque
ideo quod pacti sunt coniuges in casum mortis, trahit etiam ad casum monachismi, ut I vis Cari de Episcopis se CD-ricis, inde tamen non sequitur monachismum esse capitis minutionem , ut eruditissime praestantissimus Culac contra Accursium vindicauit in Nov. 1. Notandum autem est abrogatam, sublatam esse ae Nou. 22. c. g. omnem poenae seruitutem, per quam quis, amissa libertate simul, ciuitate, non hominis ullius, sed supplici seruus etfficiebatur, L8. g.seruos. . de parnis atque ideo damnatione in metallum non dirimi matrimonium. Itaque hodie damnatio ad remam poenanti idem est, sed poenae seruitus non est,&qui triremibus est addictus, seruus non est, cum etiam moribus nostris nulla sit poenae seruitus, quia neque seruitus aliqua est.
CAPTIVιτA τε quoque , t alia quacumque contin
gente seruitute alterius coniugum , matrimonium diri mi stul-
bus capta sit, vel deportata, vel ancilla effecta, nam indistin ρρε -- die nupta eiI desinit, . 36 soluto morim.& ut, quod ca τοῦ Isis, his
pituitate di lutum est matrimonium , redintegretur, nec ni auam ora
postliminio redintegratur, opus est nouo consensu l. 34 g. r. .. zsin. de captui se . Nim reuersis cuius praestandi necessitas incumbit, nisi iusta subsit causa recusandi , puta quia aliud connubium est contractum,&poenis discidi tenetur qui dissentit sine causa probabili&legitima β. 8.eoaetit Hodie ve-rd, id est, No. Iustinianicia matrimonium captiuitate non soluitur statim,& qui, quaeve mansit in ciuitato, connubiunxnon haber, id est, ius secundi matrimoniicontrahendi, quamdiu certum est superesse captiuum, sed si incet tum hoc sit satis est eum expectiari quinquennio , post quinquennium secundae nuptiae impunitae sunt, quasi bona gratia solutis primis , d. 7 bau. 21. Im patientia quinquenni non sum cit Nou. III. , Leonis Philosophi Nouos nam quandria nescitur, superstes, an fato functus sit captiuus interdicitur matrimonium, ut plene satis ostendimus supra. Est igitur dilia