장음표시 사용
51쪽
scripturae, Math.7.cavcte a falsis Prophetis ut auten caveamus,opus est diligenti, ac accurato dicio, non festinatione. Item, Ephes . . docemur eae simus pueri sensibus, qui fluctuemus, ac circun feramus quovis vento doctrinae, per versiliami minum. Item Iohan Non cuiuis spiritui Te credendum, sed probandum an ex Deo sint. Quare in cognescenda vera religione, non est tanter agendum. Quid ergo faciendum est' So uamur primitiva hc lesia exemplum cum enim
Chiustus ejusque Apostoli damnarent quosdam
abusus religionis,ac dammarent quoque Pharis,- S, tum auditores non statim abiecerunt Christu
Apostolos, nec continuo quoque a sensiam pre-huerunt eis, sed cum animadvertissent impieta em 'arisaeorum, nequitiam eorum,discesserunt ab
Cis,aci rimum omnium audiverunt Christum&Apostolos, contuleruntque hanc doctrinam cumfund mento, num conveniat. Sic beri oenses quotidie scrutabamur scripturas , an etiam Apostoli vera docerent, qua scilicet cum fundamento con- citarent, fundamentum vero est, quod ab initio
Urbis terre promisitis sitChristus, , quod promulgatus sit decalogus observaretur,ac per Messiam remisit peccatorum habeatur, oim qitura melligerent doctrinam Christi apostoloru
52쪽
Habemus iosiqndamentum,videlicet deca Iogum ct symbolum Apostolorum,adde tiam orationem dominicam, horum enim alterum continet quicquid de Deo credendum, alicrum quic quid boni operis praeceptum , quicquid mali pro
hibitum sit, haecque est vetus religio,exorta est au tem hisce temporibus multa controversia de religione, non igitur lamnemus statim, quod non lacognovimus, nec Suscipiamus quod nondum expendimus,sed audiamus, imploremus ope Dei;&conseramus cum veteri religione , ibi tum de praehcndemus ipsi,quod multa irrepserunt inveterem religionem pugnantia cum veritate. Quid ergo dicemus de his qui mortui sunt ante haec tempora num damnati sunt nili: minus, multa nidem reprehensibilia ad mixta sunt verae doctrinae,naajores tamen pi credentes in Christia, vere mirabiliter scrvati sunt, qui omnem impieta te abiecerunt,& confisi sunt sola misericordiaDei in Christum,igitur servati sunt. Et quemadmodum tempore Helice septem millia qui non curvaverant Baal genua, sic hi quoq;
salvi sunt facti, nunc autem revelata Veritate, non
velle illam audire damnabile est. Variae, dc diversae inter Philosophos de animal minis sunt senteti: e, Varro scribit hominem uoque animam neque corpus esse,verum hominem
ex anima: corpore compositum quid esse.
53쪽
ANIMAE i in Augustinus in lib. is de civit. Dei hanc vano- Uis sententiam lauda quamuis vero corpus hominis carnale est,anima biritualis,consonantia tameniter corpus antimam adeo est firma, ut separatio dum homo vivit sit dissicilis. Nam post dice mana animae a corpore, corpia non vivit,non audi non loquuti imo non plus sentit quam lapis. Circias Impedocles dicunt, animam subtilEquendam igne a s)spiritum Hypocratc doctissimus medicus idem sentit sed ignis urit in semitilr,auis alpatur per passionem , quod anima non facit, veru anima per aerem sive spilitum, calo-
Summa corpora nostra per animam vivunt ouinquem homine excitat alit sensus co noscere facit quoque hominem res inviti biles habeto anima liberam voluntatem accipiendi res aut re ciendi eas res quas intellectus illi praes)niat tuo C
Augustinus inici est quomodo Verbum i ex ore, ream linguant i it rea anima, ideo non est constaterandia, iid homo faciat, se quo animo voluntate u voluntas ab anima procedi 'i eodem facto, inquit Augustini s invenimus cum patrem, in quo invenimus&Iudan ra
torem,sauem benedicimus, ludam da mi
54쪽
nam traditio Christi,facta est volente, consentiente patre, Iuda,una res facta est, qua tam ela te fecit in charitate, Iudas in proditione,igitur intentio & ex anima voluntas diversa,vasis irae Deus nunquam redderet interitum si non spontaneum inveniretur homo habere peccatum,quia necDe-
iis homini peccanti juste inferret iram, si1 homo ex Dei praedestinatione incidisset in culpam. De Tyrijs zydonijs oritur, quaestio, an ii Iorum merito, silve voluntate sit factu quod non crediderunt quid aliud possumus respondere,qua non esse illis a Deo justo suo judicio datu, It croderent, qua tamen credituros ipsa veritas dicit, si talia, qualia apud non credentes facta sunt virtutia signa, quare hoc aute eis negatu fuerit , dicant qui post Lint, qui calumniantur, dicunt, cur apud eos dominus mirabilia , quibus non profutura erant secerit, apud eos quibus profutura erant non O cerit, nos sit rationem facti&proseinditate judicii ejus penetrare non possium', manifestissime tamen
scimus ierit esse quod dixit, justu est quod ii cir,&non soli Tyrijs&sydoni js sed quoque Co-yaZim, Belgaida potuisse converti, fideles ex insidelibus facere si hoc voluisset Dominus in eis operari, neq; enim ulli falsum videri potest, quod raritas dicit, nemo venit ad me,nisi id fuerit ei da
Et ambrosius sciibii, non est quod corpora
55쪽
ncitrum adscribamus aerumnam quae peccatum Equitur, nisi nostrae voluntati, quae ex animali cedit, nemo nostrum tenetur ad culpam, nisi pro pria voluntate; deflexerit, voluntarium sibi milite eligit Deus voluntariu sibi servum actionatur a than, neminem jugo servitutis adstrictum possidet: sathan, nisi se prius peccator aere vendiderit. Nec tamen deficiat aliquis,aut de se desiperet, saniit cupiditate vici', aut libidine impulsus, aut me rore deceptus aut in coactus, ad injustitiae via lapsus est, potest enim reduci,& liberari si eum poeniteat actorum,d ad cliora conversus, haec lactan
Multi vero dicunt, quid mihi anima sana, atque Deo morigera prodest'si fatum est, si Deus omnia pro illo arbitrio moderatur, quid prodest si casus imperat nam mutari certa non possunt, nihilq; adversias incerta praeparati potest, sed aut consilia meam Deus occupavit decrevitque quid facerem, aut consilio meo nihil fatum permittit, quicquid est ex his, vel si omnia haec sint, philo phandum est, sive non inexorabili lege fata constringunt, sive arbiter Deus cuncta disponit, si ve casus res humanas sine ordine impellitin aes at Philosophia
nos tueri debet, haec adhortabitur ut libentur. Deo obtemperemus, ut Ortunae contumaciter resista mus, haec docebit ut Deum sequaris , fera castu, ι,
haec eneca Iohannes Chrisostomus de alii mae si pecca n
56쪽
.hemus bene operandi, liberia non autem postea. quia nostra virtute post peccatuli evadere non possumus de manu diaboli, sed sicut navis fracto clavo illuc ducimur ubi tempestas voluerit, sic diabolo a peccato in peccatuna ducimur , nec hactenus quicquam facere licebit, nisi quod ipse diabolus voluerit,in nisi Deus nos valida sua manu misericordiae soluerit, usq; ad mortem in peccato, aram vinculis manebimus. Verum peccatum ex peccato oritur ut Grego xius scribit,quod interdum peccatum non solum peccatum,sed peccatum, pcccati poena,quod justo Dei judicio, Deus omnipotens cor peccatis obnubilat, ut praecedentis peccati merito, etiam in a Iijs cadat, liqui malum sciens perpetrat, deinde e tiam in alijs notens cadat.
Et Iohannes Chrisbstomus dicit,peccatum pec cato addit, qui culpae quam secit patrocinium de sensionis addit. Apud plos vero semper caro concupiscit adversus animam,&anima adversus carne, atque hoc hellu nunqua fuisset, si natura humana in rectitudine perstitisset,nunc autem quia pacem cumDeo scelix habete voluit anima,cum carne pugnat in- .foelix,atqui nullus sanctus&justus caret peccato, tamen propterea non desinit esse justus, vel sanct',
sicu affectu teneat sanctitalcm.Igitur quemadmO dum
57쪽
ANIMAE. bid im Zoroastres Philosophus hortatur, toto eo de ad splendorem Dei praecalione properandi ervi
regat illam qua nobis infudit animam. Supra ex pidoro. lib. ii Elimologioru dictum est,animadum recolit, esse memoria, jam de Derbeneficijs nobis omnibus in genere praestitis , ac deinde singulis juxta beneplacitum suae gratiae datis, quoties ea recolis,atque ad memoria revocas, ut ita Deo gratias agere possis , Animae hoc opus est, nulla vero intentio in praecatione ara in cogitatione de Deo , ciebus divinis ab hominibus ebriosis esse potest, ubi anima ita perturbata est, ut
non possit judicare; magnu essedcei quod homines sibi ipsis paulatim morte conscis ut, quod domiciliu Dei destruunt , quod expellunt Marcent Deum,quo minus cordis eoru mentis possessione queat gaudere,neque mali censent, quod multos dies temulenti, iurentes sine uda invocatione, aut meditatione de Deo vivant. Et certe multis magnisque nominibus Deo devincti sumus, i quibus homo gratus singulis o mentis cogitare deoque gratias dicere debebat, stupidus si non cogitat, si non animadvertit plane coecus in tot tamque varijs rebus a Deo creatis, tu dam simplici essentia, quaeda ita, quaeda sensu
donata sunt, homini vero haec nania donavitDeus Opt .max. addidit praeterea soli homini vites et-ctu,na quicquid aeterae res aut habent, aut sunt; a non
58쪽
OpERATIONIBUS 'ala sua caiisa habent,&sunt, quorsum etaim vir
lutesvi dotes illae cuique suae, si nota norunt sol in corporibus coelestibus summu tenet locum Trutti cxcellit stirpibus,& in brutis aliud alio praestantius, quid interest, sis aliquid aut habeas si nescis 3 excellas si non discernis, suaveoleas si non olfacis, Iuccas si non vides' certe sita homini haec scireda uisit, frui,proinde soli homini omnia creata, data sunt ut etiam Regius Propheta psal. 8.dbcet. Sedit aperti loquar, Deusdedit homini quod
cunque caeterae creaturae aut habent aut sunt, nec
Joco creaturae solum editi j homine quoque ha bere voluit cui Andia consulto dedit condituque utendu tradidit, possidenda, rursum si posses retam rem quae possidetur longe superat, mundus clute hominis possessi , est, qui sucro ad hominem mundus, quanto devinctior Deo homo qui ho
mine creavit,atque sua ipsius manu ex terra mana tinxit cuiae era Omnia ex nihilo, bio usu se cit, huic non blum mundii, sed homine homini dedit,quod si cum non agnoscit, a quo non hanc possessionem modo sed sua ipsius esentia accepit
quid dicandu ξ nisi degenere plane filiu se qui
Dofi ratione modo sed anima quoquc amiserit, ain tot hominibus,qui singuli magna illa obligatio ita tenentur insolidit,quam multi de ea nunquam cogitant quam pauci beneὶ si quis obligationsi hanc agnoscit, quoties satisfacere conatur tit autenonnulli
59쪽
ANIMAE arcuantuli conentur,' iis tandem implςt cui reabo Omnibi is postulatur ut Deo reddant' iod uult, id est nosmetipsis,&omnia quae Deus nobis dedit,cuentiam scilicet, vitam en sium, meditatione,
ratione, nimamque u Omnibus Operationibus
ejus, actionibus,ac quod simus, de quod habem'
ad Dei gloriaro applicemus. Cum nos sane contra Omnia ad proprium co- modum, tanqua suu sinem, imo nos pia ad nos tantum conferamus. Subducemus vita calculum, quota parte tribuamus Deo, quotusquisque passus ei inseruit, quotaque cogitatio ad Deum erigitur praeces noti rae quid nisi deli, a continua, cum in ips ardore frigeamus, in ipsa attentione in vanas cogitationes abeam US. Cum injuria patri corpori commoveatur quis vehementer, sed animaru parenti si qui contumeliam intulerit, nena hoc curat, si stemmata nostra quis lacerat, si vitreum monumentia quis fregerit, existimationem nostram agi putamus,contra quis injuria proximo quantumuis gra i illata, vel levi' terassicitur Quis hominis caede multum mmovetur nisi frater, proximus,&intimus quis angitur propter imaginem Dei honunt impressam confracta cm te
imaginem illam non agnoscimus amplius, alit quin violare quis ausit, quia tantum generis au -''ph asstasii cam confitetur , qui iO
60쪽
b dibus oppleti sunt,ut a quoquam vix conspici
inga vero agnitione illa quae a Deo animam
parente des cendit, non tangimur amplius, sed vili illa tantum carnisin sanguinis communicatione, contagione , quae non magis ad illam accedit quam anima ad glebam, interim sic quisque sceleratissimus capitalam suum hostem qui cum nulla sibi cognationem putat occiderit, simulac caedem Patravit, torquetur anima , acrcs conicientiae morsus sentit,plus qua simille boves unu die ociciderit. Vides haec omnia si cogitas , sitim cogitas si Deo gratias agis,anima in temperatur tua, alias carixo,tot tantaque bona non curat , neque debitra pratias Deo reddit. Flavinus Monachus.cap. 3. sui libri aliquota bulosas recitat historias, quibus defunctorum antimas suis benefactoribus,gratas esse, atque benesa- ereprobare conatur contra quoque hostes si ςdisse eisque male velles, certum est nimas quos in hac vita noverunt meninisse ut Evangςli . at soria,Lucae cap. 26.de diuite testatur, qtii defra :ibus suis sollicitus orat, petiitque ab Abrahamo ut Lazarum ad suos mitteret fratres, Ortareturque illos ita se comparent, ne Milli in lucum poenaru enirent eddenegatum illi hoc quantatacunque