M. Tulli Ciceronis Opera. Ex Petri Victorij castigationibus. His accesserunt castigationum eiusdem Victorij explicationes ac Ioachimi Camerarij Pabenbergensis annotationes Petri Victorij Explicationes suarum in Ciceronem castigationum

발행: 1579년

분량: 593페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

hs' ana ποπει κενεγοτε.Sed tam frequens est arapud poetas er oratores haec figura,ut omnes friant, vim quam habet, eiusf elegantia capiantur. saepe tamen quod incommode accidiouitio librarioru deleta est qui cum in exemplari eandem vocem repetitam viderent,inem esse putantes,semel taenti scribebant. 4ss N agnae nobis est solicitudini,etc. N os secuti antiquo insin. m codicum fide, qui in hoc omnes coueniebant, huc epiastolum a. ciceroni restituimus. ni etsi quasdam coiecturi rus quae id cofirmarent ad ne possemus,satis esse putaui mus libroru uetustitem,er testimonia,ut suum unicuique reddatur . Quod autem in cunctis impre1's ante legebaritur: FRATER TIBI SAL. Di C. nos in ijsia dicibus scripsimus α. F. T I B I SAL. DIC. F. allαtem,silium significare non fratrem, nemo est qui nesciari. abidem. Ad casso mo Vetusti Geplaria CAss Io DB M. Nos errarum unius literae in illis esse existimavimus , erCASs Io PEM restituimu3:de quo portu Strabo lib. i.

λούσr φιλαρ . Plinius etiam lib. I II I. cap. X II, Insula autem ex aduerso Thestrotis a Buthroto κ .m p .edde ab Acrocerauniqs L. ω.ca urbe eiusdem nominis cor ora liberae ciuitatis er oppido casiope templos c ij Iolin pag. L X X X X v I r. in Iongitudine patens. Seder A. Gellius in initio lib. κ κ I. Nauigabamus a

casiope Brundisium. Sed

162쪽

c AsTIGATIONE L rs sed mirus inuaserat furor non solam improbos. Nosi sic uu latam, receptamq; Iectionem non mutauimus, ni , seu tamen exemplaria ab ea dissentiunt: quorum lectiorinem a recentioribus Grammaticis repudiatam A se , Obids hine delatam exinimo. Non sum autem illam ego

contra hos restituere avfri: nec tamen committere uolui ut huius Iocutionis exemplum e Latina lingua extinαguatur, sisne doctioribu3 probaretur. Q gare rectum me acere putaui, si hic eam adnotassem. Scias igitur oriptime lector IMPROBis tertio multitudinis casu in illis legi. Qigod quia non facile credas librariorum nea gligentia accidisse: quod sequitur, eadem ratione in illis

legitur: SED ETIAM HIs, non Hos accusandicabu,ut in reliquu libris. Vix autem uerisimili est imperitos librarios temere in ambobu3 Iocis lapsos. Nos tam novam, Cr nostris auribus inauditam structurum uerborum recipere, er probare ausi non sumus: nec tamen culpant mereri nobis vid vir, quod banc rem, quantulacunque est,a monere non piguit . micquid de hoc stituent cleis gantiores,GT eruditiores uiri,nos libenter sequemur: Itaque habui noctem plenam timoribus, ac inserijs: Sic oinnes uulgati libri tam magno confienctu, ut noster in Brietiam communem culpam si tineat. ut uerum enim uteri mu parum in hoc ipso uidimu Quod tame tunc peccaati cum alijs adnus us,nunc omnino reiecimus,autoressvnicuique sumus, ut noster etiam Iiber castigetur, cum antiquiis concordare cogatur,qui rectam lectionem reαtinent:sic enim legunt, Itaque habui noctem plenam tiα moris: ac nustrius, tuis literis nihilo sum factus certior Erc:Vt meo iudicio fla prorsus legi, cir intelligi debeat, duo accidisse egi maxime cireronem cruciarint, unum Andri

163쪽

de ualetudine Tironu, multati; quae nosset cogitans, nocteque intercesit inter diem it u quo expectabat ex istu quo venit,plenam timoria habuerit.AItem quod miserius appellat, in literas Tironis, quas Andricus attulisino scriptusuisse quomodo se haberet,si tame recreatu dicit. cognovivit enim er aduentu Andriri. ipsius litervissim uiueare:quare maiorem illum metu depulit quem mora Andriaci attulerat de morte ipsius: magnum tamen ei dolore adis

portauit post solicitudine qua ea nocte bubuerat,non esse se accurate a Tirone certiore fictu quomodo sie haberet. Od ipsienustrii quanda suam,Cr inflicitate putat. Nolumus hic amplius comunem Iectione damnare, ne nostru iudicium una condemnemus,qui primo tam comminatam, er foedam scripturum non animaduertimu3: vere tantiamer incorruptae collatio, quam beneficio priscorim coindicum nunc promulgamas, satis ualet ad illam conuinaeeendum in hac ipsa epistola. I ide codices Vmmu habet, ubi uulgati Mu mirnu: quod nomen nostri librarii corruis perunt,quare corrigatur. N e autem hoc nomen quia rarus,amplius ut nouu repudιetur, asscribemus epitaphium

quod Pisis in antiquo lapide uidimus:in quo ualde fimile Die cr quasi ab eo derivatim nomen legitur.

D. M.

164쪽

casTIGATIONE LTibi gaudeo profuisse: Haec est uetus sin

cera lectio: Trai claφρ γ σα midi'μφρmiud cet Galenus lib. κ IIII. Therapeutices, cap. delecominflammatione,bis verbis ικι-m γοψ ἡ is. τει φλεωγμο- iasin τυν iapi Aod si Mia, ' a ' rure μενου hi lin* θεωρη uis eston πβ ἰν τψ φλεγμαί. νονm Aor MF. Latini digestione aut evaporationem dixerunt. huiuscemodi res non meum est hic longius deae clarare: sunt enim medicorum uocabula, et ad eoru artem pertinet ea accuratius explicare. satis mihi filii priscam Iectionem notam sacere, Cr quum ea huic loco conuenia at, ostendere. Rλurrirest:) Nos emendauimm αὐγέαν, adiuti ab an- ibia

liquis exemplaribus: quid enim vii a potest ad bonam valitudinem quae uacuitus est doloris. tiam quod sani tem utilia animi detestatos, paulo post addit. dicendo. autem , id est uitatio immodic rum defatigationum, necessaria est ei qui sanitatem tu ri uult. πιποι enim,id est nimiae defatigationes Urim gia

frequens est hoc uerbum apud medicos er alios etiam bonos autores, ut nihil notius sit. Remedia etiam quaedam medici quae dejatigationes has ex nimijs laboribus ortas

lavent, ακοπα appellant.

Helluo nequi mussestertia ducenta dabat cre. Uetu Ibidem Ili libri sic habet, H ALIGO NE cLVIS SI

165쪽

tc. I N cIcERONEM in dant. Noster tamen hic pro nota qua ueteres mire stagniscabant, Μ . habet, tam nondum opi illi qui a nobis renouati suntobricati esent:alijs autem locis semper ubi M. habebant uulgati codices, in in cunctis priscn exenis pluribus a noba inuentam notam reposuimus: neque solii in hu uidimus ephiolarin antiquis libris hoc semper seruatum esse, sed etiam in Liuiami quibusdam uetudiis simu exemplaribus quae in Diui Marci bibliotheca se

vantum. quod idem er M. Varronis in eadem bibliothecamrae antiquitatis codex retinet, Cr columeliae non ne

gligenter scriptus a Nicolao Nicolo liber, quem olim Politianus uiderat a laudat. Sed quid opus est haec rem

accurate uel ambitiose potiuε testimonia colligeres nutilos unquam uidi autiquiores codices,qui non semper loaeco millenarii numeri hanc notam retinerent. Non debuismus igitur licet omissam Cr obsoletam rem contemnere:

eum nostrum totum studiam fuerit ad priscum er gonuinam scriptura bos libros reducere. nec enim canigrare,aut emendare receptos ciceronis codices uoluimussed ope priscorum exemplarioru importunus,et ineptas quorundam audaciorum castigationes eicere, er dolere: seαeuti consilium Timonis Phlias , qui Diogene Laertio auctore,ab Arato interrogatus quomodo sinceru, er inαtegrum Homeri poema sibi parare posset, restondisse strtur,si antiqua eius exemplaria sibi proposuillet,non qua ab 2iquo castigari iam essent. censuit ille optivit iudicij

visiquo magi i tramiti esent, Cr castigati antiqui autores,eo magri contaminatos, inquinatosq; esse . iam tum enim uigebat haec pestis,quae nostris teporibus adeo pera vagata est,ut omnes meliores libros foedis maculis deturispatos habe mus. Eatam igitur notam renoiagimus, ut

166쪽

CASTIGATIONE L

quantum a nobis fieri potui uetustitem illa,Cr integritatum, quam ino nostro labore deprehendimus,expriis meremus. Quomodo autem haec nota conflata fuit, quia scimus eruditos quosdam uiros in hoc mustum laborasse, nec tamen rem,ut erat,inuenire potuisse, ex Prisciano docebimusqui in libella de ponderibus er men uiris id aperirisibis uerbis, Mil le secundum Atticos per χ literam, sed tit sit domenti ad X circunscriptis lateribus X , quod infra etiam tangit. Quam simile autem haberent Latini suum X qua litera decem significant) χ Graecae literae, declaratur maxime,quia id quin Graeci χιη, sub haelitera 'mato uerbo appestant, id ipsi actua itidem litera Des ussare dicunt. Licet igitur hac aetate omnes mille nuta

merum prima eius nominis litera describant,cum tame antiquos potius hac nota usos er antiqua omnia exeplaria, er non cotemnendus Gramaticus doceanimon debuimus

eoru libros aliter,quam ipsis uictum sit describere: na qui in suis libris morem usumi nostri temporis potius seoquetur,nunquam a noni reprehendetur. quemadmodum

nos cum digni nosumus,si antiquos autores antiqua cosuetudincer quae usque ad haec me tepora durauit, striis bimus . nam in m tis etiam non ita antiquis isdem notis hi inmeri designati unt. modestiores enim librarij tune erant, Cr non omnia, quae aliquem scrupulum habebunt reiciebant, quod posteriores nimis audacter ficerunt. Quod autem olim hanc noman non perciperent,intemporanter temeres aliquis pro ipsa,ducentas ipsit: quod erratum in omnes codices inuasit. De quadrimo calone: Sic omnes er antiqui Cr imis os prefi codices habent. Aliquos tamen scimus D E α v A. PRIMO CATONE emendasse: parua omnino licentia,

i unius

167쪽

- IN cIcERONEM unius scilicet tantum literae conuersione,ut cin superio re sermone coniunctu sit hoc membrum: de qua omnino interpositione primo catone diximus seu aliquid tuti intelligentes. sed quia nunquam scimus illum sic appes lase librum de senectute, sed semper catonem maiorem:

ideo receptam lectionem commouere ausi non fumus. Quia tamen res non omnino contemnenda uisa est; nota luimu3 praeterire quin lectorem admoneremus, praesertim cum sit locus obscurisimus,er itostro etiam iudicio non

vacuus mendo.

uer Vtrique ad aquas stinas: sic omnes babebant ui uti codices. Nos bu neglectis,ut in ueteribus libris inueniamus,scripsimus. Ad aquas autem intelligit Baianus, queri admodum in epistolis ad Atticum lib. κ iiii, Haud almo uel hos designatos, qui etiam declamare me coegerarunt,ut ne apud aquas quidem acquiescere liceret. Id est, Ba sinum quod in cunctis in fine epistolia Appi AM legebatur, nos isdem antiquis codicibus autoribus P Atavi AM scripsimus.

iNDI cI illi quidem: veteres codia

ces, VINDICI α VIDEM ALIENAE DOMINATIONI s Crc. Quia ta

men hunc locum si pectum habemus: consueti notam adposuimul. Alij ut purinior siententia essetis VPPLiC A , suo addiderunt, uno sup POCA ILLI α VIDE M. An

168쪽

c AsTIGATIONE LAn hoc ipsum ea re Iacit: Manu scripti libri, C A R κπACIT: et si nouum uerbis, non tame confinendam.

Quia uictus est nobis ualde conis derandus huic etiam ioco norim adposuimus: Cr quam habent meliores libri varietatem proposuimus. Non multo seupra in hac ipsa

epistola locus est non minus obscurus, Cr in antiquis coadicibus ualde perturbatu er macus, quorum nos lectisanem in medium proponemus, ut iudiciunt sciat doctiois res,sit ne habendus er ipse inter deprauatos. Est autem hic, lino triumphus, Cr stipendi , Cr omnibus decretis hortationis: pudeat concupiscere fortunam, cuius nomen susceperit confiularis ut Ciceronis est. Nos tantopere peris versione bori uerbori , π dsctu etiam conturbati sumus,ut quid dicamus nonsuccurrat.

AD Q. FRATREM

LIBRO PRIMO. Aut ex domesticis coniunctionibus: Diligenter conα sederandum an potiu3 Cos v1CTIO MI B V S I

gendu fit:quo nomine utitur M. cicero filius in epistola ad Tironem, Tum etiam iucundisimu eonuictio: et i eo etiam loco in pluribus codicibus deprauate coniunctio tegebatur. Quod aute hic paulo post legimus, APPA*

RITIONI Bus, vetus ille codex, A PPARATIONIα

B v s, habet, quemadmodum in epistola qua, Q.. Thermo commetat M. Marcilium, scriptum babet Dedicelta codex, Ego cum antea studiose commendabam Marci, tam :tum multo nunc studiosius,quὀd in longa appara tion e singularem,Crc. Quam dime orthographiam neua

169쪽

164 IN cIcERONEM 1 6 AM' αιυτνια φωm A-: Hetallichum est Homeri ex lib. X. O se pronunciatum a Pobphemo,cum, uero nomine Vbi is audito, recordatus est sibi olim a Thri mo-hoc calamitatem praesigniscatam esse: qi od αυ-men eum decepit, infidijsq; expositum reddidit, uisse diiscit, quod nunquam puniet illum Vbsem esse tam paravo corpor er tam nullis uiribus praeditum sedsemper se existimasse magnum quempiam uirum, er strinosium ita luc uenturum, a quo sibi timendum esset, quod stathio pulchre conuenit. cum enim Romae multis sermo fuisset Statbium quendam se, qui tantum apud Quintum pos sit, ut eius uoluntate omnia in prouincia gereret:existis mafients omnes hunc prudentem quempiam virum esse. Cr magni confisij: cum postea speciosum puerum uidiissent,eus esse cognouissent stathium illam, cuius nutum cutim prouincia obstruabat, se tantae stultitiae damnantates in sententiam uerborum Polaphemi cudebant, parriter ut ille, decepti quas omnes uoces Quinto absente Olmssus esse,omnias ea conficta ante aduentum eius laetaritur cicero:magis enim timendis Iullie malevolorum linguaue si una siccum illum duxisset:nec antea Romx puerisse uictus e et: quicquid enim dici poterat, quod Qu. puradorem adferre iam exhaustum erat. Scimus Eruset araliter de Me loco sensisse in prouerbijs: nee tamen veriti sumus nonram sententiam libcre contra tanti uiri iudiacium exponere, quia ueriorem eum putamus: tam autem

veritatis amici fumus, quam qui maxime. IIo Ορον - ν ' Videtur alludere ad sententiam illam uulgatam messost Om h st νήυν uim Ἀωsquam Seneca lib. κ ii epistolarum Latine pronunciat

170쪽

casTIGATIONE L ros fidelem op ra,er mulis regenti scientiam: e eo marigis apparet, quo isti magis aliqua crinita uis obstitit,qui hoc potuit dicere, Neptune nunquam hanc nauem nili restim:arti fatiscit Erc.Ad eande puto stemre Quinistilianum, cum dicit, Nam Cr gubernator uult silua naue in portum peruenires tamen tempestile fuerit abreptin, non ideo minus est gub diorridicet notum illud, Dum

clauum rectum teneam.

Diem dicendo eximere coepit: Nos ut in manu sci Πρptis libris inuenimus, o ica Not seips st:quod etiaGermani adnotarunt in marginibvi sui codici Diem a tem dicendi, id est tempws:ad Atti lib. iiii, Metelim calumnia dicendi tempus exemit. Idem mihi diebat se uelle nobis pidine: Omnes manu scripti v AC iEBAT pro AIEBAT habent. Qua. re nos existimavisim unius literae defctu locum huc essep .pro iv εμ igitur viva M scripsimus, nict allimur longe meliore sententia. cum enim Longilium redemptorem cohortatim esset:dicit illum ita restondisc

ut fidem sibi fecerit , se uelle nobis pidine: quod in s

mone suo cupreest ipse maxime ostendreat.

Non. Aprilibus s. C. Pompeio pecunia decreti in σον rem frumentariam ad reri Μ C C C C: Nos notam bane M deleuimus,nunquam a nobis in antiquis libris neque hie neque alibi inuentam. Habent tame hoc loco antiqua exemplaria supra num m illum lineam, quae dumem

SEARCH

MENU NAVIGATION