장음표시 사용
171쪽
aε IN cIcERONEM 1 ε - - - ώμγ: Hemistichium est Homeri relib. X. O se pronuntiatum a Polaphemo, , uero nomine Vbi is audito, recordatus est sibi olim a Thamino uate hunc calamitatem praesignificatam cle: qi od α men eum decepi insidijsq; expositum reddidit, Misse dia dicit, quod nunquam puniet illum Vbfem esse tam paravo corpor Cr tam nullis uiribus praediturassed semper se existimasse magnis quempiam uirum, er formosium iso iuc uenturum, a quo sibi timendum esset, quod stathio
pulchre conuenit. cum enim Romae multis sermo suisset Statbium quendam ese, qui tantum apud Quintum pos sit, ut eius uoluntate omnia in prouincia gereret existia fients omnes hunc prudentem quempiam uirum esse. magni consilij:cum postea specio in puerum uidissent,eus esse cognouissent statbium illum, cuius nutum cuncta prouincia obseruabat , si tantae stultitiae damnanotes in sententium uerborum Polaphemi cadebant, pariuter ut ille, decepti quus omnes uoces Quinto absente ea missis esse,omnias ea conficta ante aduentum eius laetaretur cicero:magis enim timendis luisse malevolorum linguas si una secum illum duxissetinec antea Romae puerisse uictus esset: quicquid enim dici poterat, quod Q .puαdorem adyrret,iam exhaustum erat. Scimus Erasimum ariliter de hoc loco sensisse in prouerbiis: nee tamen veritis mus nostram sententiam liboee contra tanti uiri iudiiscium exponere, quia ueriorem eum putamus: tam autem
veritatis amici fumusquam qui maxime. Io Ορραν - ναυρ: 'Videtur alludere ad sententiam iram uulgatam ευ in cn-nst om ορε, ratiquam Seneca lib. κ ii epistolarim Latine pronunciat
in illo loco,Gubernator tibi non flicitatem promisit, sed
172쪽
c AsTIGATIONES. res fidelem operam,Cr nauis regendae scientiam:baee eo marigis apparet,quo tili magis aliqua frtuita ius obstitit,qui hoc potuit dicere, Neptune nunquam hanc nauem nili rectam: ti fatiscit circ. Ad eande puto stemre Quino tilianum,cum dicit, Nam Cr gubernator uult silua naue in portum peruenire.si tamen tempestile uerit abreptus, non ideo tangs erit gubernatori. dicet notum illud, Da mesaurum rectium teneam.
Diem dicendo eximere coepit: Nos ut in manu sci Πρptis libris inuenimum, o ic ENoi scripsimi s quod etiaGermani adnotarunt in marginibws sui codici Diem auritem dicendi, id est tempus:ad Atti lib. iiii, Metellus es nia dicendi tempus exemit. I dem mihi diebat se uelle nobis placere: Omnes manu scripti v Aci EBAT pro AIEBAT habent. Quotvire nos existimavimus unius literae dictu Iocin huc esse peruer .pro iDEM igitur vina Μ scripsimus, nsfllimur Ionge meliore sententia. cum enim Longilium redemptorem cohortarus esset:dicit ilium ita restondisse,
ut fidem sibi feerit, se uelle nobis placere: quod in scrurione fiuo cuperest ipse maxime ostenderat.
Non. Aprilibus s. C. Pompeio pecunia deerrex in σεν rem frumentariam adriri MCC ccr Nos notam banera deleuimus,nunquam a nobis in antiquis libris neque his neque alibi inuentam. Habent tame hoc loco antiqua exemplaria supra numerum siluem lineam, quae augme
iam Millenariij nomeri signiscat: quam nossem ior rios nostros omis P. Nos rectius ut i aliquo libro uidimus Iro
173쪽
IN cIcERONEM μου mirriodi legi putauimus, id est a musis percussus crvulneratus:minis enim sonus est qui ex percusione residiat. hunc etiam vocem videntur Germani in suo an tiquo inuenisse. 1rt Lucretii poemata ut cribis lita sunt multis, ere. Non ueritissimus hunc licet satis receptam lectionem deistere. In manu enim scriptis libri s non inuenimus, Cr nutilo modo rectam esse iudicamus. Naeu quae infra posita
sunt uerba MULTAE TAMEN ARTis: necesse
ut an edenti sententiae repugnent. cum igitur artem in illis laudet, uerisimile est aliquid prius improbatum fuisse. Quod sicui mi uidetur iudicatum esse quados Lucretium Hegantisimum, ex ornatistarum poetam, non satis multis ingenii luminibus sua poemata scripsis scis iudicium militi reprehendat. nam siusticari pinuamus,clum quo modo potest eum tueatur,m ornet M. cia
cero, non ualde etsi uideatur illud confirmare statris iudicio de hac re stetisse: noluisse tamen iracundo homini aduersari:quifrresse quod j, quoque uersus scribebat,
inuidia motu3 uerum non uidebat: potuit tamen sic iudi care,qu)d Lucretius poema suum non contexuit ut inis genium eius elucesces, sed rationem ab Epicuro traditam summa indu tria cr artificio explicavit. I73 Secutus ille capitalis: Nos si CvLVS ILL E,auxilio meliorum librorum rectituimus. cum enim de calliae
phene, cr Philisto supra locutus esset, iudiciumq; de callistbene iam protulfet, nunc de Philisto quid senistiat exponit: quem Siculum quasi vastum, er cassidum appellat. sic enim de Epicharmo quos loquitur libro primo ad Atti. Ille siculus infusurret E picharmu Fuit enim ' Dracusius Dion sj oranni cognatim, pro quo contra
174쪽
c As TIGATIONES. 16 cilles suos pugnans,ab iris captus,σ interfectus est. cum equis,tam urni,quoniam scribu poema nonrim 11sub eo probari quadrigis poeticis: Omnes excusi codiaces,eπ manu etiam scripti unam, eundems hanc lactisonem habent sed tamen nos eam peruersam, Cr depraua tam esse putamus. Erasmus pro V IRas, VELIS legit, quod no improbam ut sit prouerbiu Equis, uellas seα qu aut fugere: cum omni conatu, ex totis iuribus Aignia
ficare uolumus. Nos tamen pro v I R I s, v E R o scriα
simus aliquantulum, quod necesse erat, a uest ijs illis corruptis declinantes: ut totum illud quoniam scribis poema nostrum ab eo probari inra παρένθεσου dictu sit,niunedis in translatione cursus tum equora , tum quadriga n. cum enim 'rtasse uelis injerre uellet aptius uisum est, quadrigis poeticis dicere, cum recordatus esset poema uum ab eo probari.nam si aliter legas, uerba illa quadrigis poeticus quasi abundare videbuntur, er c a nusso pendean otiosa nimis esse,σ inania. τοιαυτα-Nos hune senariolum dissoluith σ7si
stactum in suos numeros restituimus, quos in nostro etiam uerere codice conseruarat. Est autem Euripidis uersus in Icetidibus a Theseo pronunciatus cum Adrasto loquente. cum enim ille aduersum suam fortunam lumendi .
metu narrans eaedem fortium uirou ,duci s in Theribana clade,dix eis, ' θ' αmuhiar' αygias α duusubiungit Theseus, mis V, ο τλάμων πολεμ γ ἔμγηε τολAmbitrus redit immanis, nutiquam sitit pari. Ovinianus I rer cetera: Locros hic in uulgatta codicibus ualde corruaeptus, er mucim legebatur, in nostro multo minus deprauatus est, etsi aliquid adhuc dedideretur. Nos enim quae tuto potuimus castigauimus Oax enim in antiquis libris
175쪽
iss IN cICERONEM sententiae optime quadratia inuenimus,si recipimus,non videmur nobis in culpam incidere posse: quae aute in illis quos deprauata deprehendimus, ut ab illis accepimus alijs damus. Videtur hic eandia re reponoe,sgis ad Atti. scripsit libro quarto his uerbis, Ardet ambitus, cisa Amri φλfoenus ex triete Id. Quintilibus Murea b iabus. ut ymoe notae bae, quas nos, ut potuimus ex antia quo nostro libro depinximustrientem, er bl signis scent hoc ensu, Idib. Quint. faenus luit besibus ex trierite. Hanc tamen fust)icionem,er coniectura quandam esse aremur,Cr ita accipi uolinus. Notis autem quibusdam solitos esse maiores illos significare partes, Cr nomina librae,nemini dubium esse debet. nam etiam Volusius netianus libellum de illis eomposuit, qui extati nec omnino his disimiles quasdam habet, quibus haec nomina signia scuri docet. etsi verisimis est,notus has vetustasim imcuria librariora corruptas,defmutuesse.I n uerbis etia, quaestitim post has sunt, nonnihil mendi inest, ut proapter hoc nos stellulam apposuerimus. Quod autem pro
eum illo in epistola supra citata, Messala languet. I77 Hos, quae in singillos apud M. catonem depositis:
Nos pro a V A B, α VINOBNIs scripsimus. verabas haec omnia in ruris inti AEla intelligimus, er ita notauimus:αV AE,aute pro in errore librariorum seriaptum filisse putauimus, per quam literam eam numerum quandoque significabant cum prima eius nominis esset: pro ch, etiam, cum nomen significat, sepe in anaetiquis libris civ A L legit uribis autem in nostro me antiquiore
176쪽
casTIGATIONE L Mygulare in. recte est. E andem rem OO. libro ad Attiis eum his verbis explica Tribunicij cundidati iuraruntse bitrio catonis petituros, apud eu fari Quingena deposuerunt,ut qui a catone dinatus esset id perderet, er coapetitoribus tribueretur. Quam rem er Plinius in prooemnuo suoram librorum tangit: er Plat. in uita catonis dialigenti sime narrati qui deposuisse dicit δρ sp
vel honestite tectudinis, uel ualde boni. Hic lo 3 11; prope praecipue debuit mendi nota signari.est enim corrupisse finem. mus. Nostri meliores codices nihil a uulgatis hie discreis
pant nonnulli pro sorii, BoNv Μ legret,nulla uitalitate uetera vectigia licetcorrupta,magis contaminantes,Cr peruertentes.etenim nihilominus uera sententia latet. De Fufidio res et C c c emeramus. sic uulgati codisces. Noster antiquus is S CCCI OPP m emeramus: quc
notae centumnalia fiignificant,ut ait Priscianus non stemnendus gramaticus in libello de ponderibusσ mensuris, seu quis magis alius uerus eius libelli autor est nam a Dactisvrus uiris Prisciani esse non ereditur. Nostri libramqpro C I in medio B T scripserui perverse. Qua re Iocmemendandus est. sunt autem pluribus Iocis hae notae in Itabris ciceronta, quas nos ex antiquis exeplaribus restituismus: sepe tame eadem negligentia usi nonri librari , utragula illa, uel lineam, quae cubita apostrophis c. ponitur, per L. littera expresserunt,omnino male, Cr contra veterarum codicum autoritatem, in quibus i semper scriptu est.
177쪽
uersus numerus est pcdum in nostro antiquo exemplarL. sic enim in illo legitur:Pasuam ii l. s. ut pusuu i 1 i. milibus putem legi debere. Quod autem paulo supra Rzαs i N E R E, in excusiis libris legebatur,nos RETINERE, una tantum mutata litera, castigauim M. Quod verab G diligenter locus considerabitur,optime quadrare, ni Silo iudicabitur. Germani improbius,Gr deteriores'
gnificatu RBs CINDERE emendarant.
dia. Honeste vergit in tectis infrioris porticus: γ Manuscripti v ERT 1τ habent: quam uocem hic non imprombo. Paulo p)st , sed bis iudicijs nihil audeo confidere: ijdem libri, i N Dic t i s habent. Nos receptam lectiorinem secuti sumus, nec tamen ueterem supprimere uolaiamus:posunt nunc studiosi, si has magis probauerint,ipsi
suo arbitrio rectituere. Is: Ego uero nullus Mesr r ντAuet cetera. Etsi nos hic nihil inutauimus, non ingratum tamen fore putamu , si sententiam horum uerborum aperuerimus.Prouerbi est', δυντ ρα φρο1 nns : quod pronunciare solent qui se quod sententiam mutarint excusant. re enim a se melius, π accuratius conisderati , se cognouisse era rem, perseuerares in illo noIuisse ostendant. Euriis pides in Hippoloeto coronato ex persona nutricis, quacum Phaedrae umorem grauiter increpuisset, postea re diligentius, meliusq; cogitata, er animaduersu, cum ipα sum intempestiuae seueritatis poeniteret, se consilium nrutilbe dicit his uerbis : νυν δ' ἔννειαι os ουῖ καδ
suam in eo amore consciendo pollicetur. Athenaeus etiam libro xi O. sex uersus Euripidis ex creses, quae irra
178쪽
cicero in x ii. Philippica hoc proverbiam interpreta tur, Posteriores enim cogitationes ut aiunt sapientisis
res solent esse. Quare cognoscere possumus, nihil aliud hic ciceronem per haec uerba significare voluisse, nisisci quod semel consiliam ceperit de caesaris rebus, id perpeis tuo uelle retinere,etiam si non nimis sipienter scisset, in integrin, restituere posset: nec enim ullus se habere in
illis posteriores cogitationes,quanuis uulgato prouerbio sapientiores haberi soleant. De epistolis iliis, quas in Tusculano eius, Cr cetera. Omnes quos uidi manu scripti codices hic EP v Lis retianet,quos nos secuti sumus: nec dime in damnamus recoptam lectionem,ut prorsus eam deleamm, repudiemudq;. i ii re haesit summa in stequetiaoGermani I N REPS ITeastigarunt,quam Iectione non coicinno. Quia minen innuata inuem manu scriptis,eam reponere non sum ait M. satis admonere lectorem uis est. Quod te paulo poly
Quam lictionem uerba quae sequuntur non parn confruniunt: cm omnes homine inquit agerent,er truderet, Cr cum ego eis maxime vulnerarem, sustinere non potuit. quia grauioribus er acerbioribus uerbis,quam ceteriri in illis usius erat dicit se illum vulnerasse, citra illi nnistrum proturbarent, de recto gradu deiicerent.
Ille enim cr Appium confulcm secum habebit. Ma gno fuit auxilio Appiim Pomptino in hoc io negotio: ses ab eo magnin beneficirum accepisse Pomptinus semis per prae se tulit, gratos animo operam iri sium poneu praebitis, cum legatus ciceronis in cilicia illum a Dola
179쪽
bella reum sectum audisset. Quod cicero ad Appium bis uerbis scripsit, Poptinus qui a tetractatus est praestinii, ac singulari fide, cum tui beneficij fium ego testis, praeo
sat tibi memoriam, beneuolentiarns quam debet. Non tamen para negotii habuit Pomptinus, ut putabat ciceoro . Ualde enim ipsi Tribuni plebis molesti uerunt, ut sine magnis concertationibu ea dibus illi triumphum ducere non licuerit. cur autem tantopere illi infinii es.sent,narrat Dion historiarum lib. κ κ κ I x . quem lom cum diligenter ab ipso explicatum, quo melius tota Meres intelligatur,hic scribemus, καν etiντιρ-ὲ uis 'bo ι
λμπωns ad ea uero Erc. Verbum Graecu,qualecilique est, coniugi debet cum sequenti clausula, simulis orado trium primarum vocum restituendus, qui peruersus erat: cuod etiam eum nostro concordantes adnotarunt Germani in margine sui codicis. Restat nunc de characteribus illis Graecis diuinare, qui non mediocriter corrupti sunt. nos lana urso scripsimus, uidentes ex verborum
pructura decusandi casu esse omnino debere dictionem ilium, in nostros antiquo libro frinas eas literarum hula uerbo uiciniores,Cr similiores invenientes tas desine res ut casum illum multitudinis numero prae se strant. Vtitur autem sepe hae Graeca voce cicero, eas huic Ioia
180쪽
c AsTIGATIO NE s. et reo recte conuenire uideturiues enim is ijsi appellae in gumenta, ex quibin poetae ua poemata conficiunt, uel quas intelligit, oratione quapiam Bruti cum Attico loquens Ego minens istam causam habuissem, seipsissem ardentius ἱ-;rsi. Ego quod potui praestiti: siquis, qui
nostram hanc opinionem non probari meliorem ipsie certiorems inuenerit, me quoque babebit se sententiae coisinite ex destriforem. Et quaeri . Est etiam nobis Me dictio Graeca non parum sustina: non enim ex antiquo codice manspo comprehenditur quomodo legenda sit. Alij alijs modis castigauerunt. Nonnulli re legunt. Germani, in . nobis immurare non tutum usum est: magis enim adhue uulgatas Iectiones improbare postmus, quam uerum esse ullam ex ipsis confirmare, aut ipsi certiorem in mediam adstris. huiuscemodi sunt uestigia in manu scriptis libristit qui in os legerent, non longe ab illis discederent primum enim rivi dictionis elementum, potius π Graeco fomites quam κliterae. o autem, A lam similes fiunt,
ut altera pro astera pasta sumatur sed quae idonea senistentia eliceretur ' N os rem incertam relinquimus, cupiamvis integriore aliquem codicem in lucem uenire, qui hane litem dirimat. nam etiam minutae quaedam peruerasiones tantam caliginem obsundunt, ut vix, aut ne iuxquidem ueritas posit pulsis tenebris apparere. Sed er imam Cr Erigona: Germani putantes de duri Ibi Lbus tragoedijs supra sermonem habitum esse cistis coris rigunt. Nos ut in cunctis Cr excusis,et manu scriptis inaeuenimus, I STAΜ retinuimus. Potius susticamur supra uitium esse in istis uerbis,Elamm,er Troadu: nee enim Trois propriam nomen unde appe ruα fit tragoedia:erin