장음표시 사용
331쪽
meus lib. κο i. de Omphale regina odorum loquens, quae ante quam regnum occuparet, una cum alijs multi seruirginibus er matronis certo quodam loco a Lγdis conturmesium passa est. gens enim illa quondam luxu, Crintemperantia admodum perdita erat. postquam autem ipsa regnum adepta est, ueteris iniuriae memor, Cr ipse intemperans ulcisci statuit eos,a quibus olea pases a bet ludibria. seruis igitur qui in urbe erunt uirgines heriles flus tradidit: in res locum,ubi uim,contumeriliusq; omnes perpessa erat, coactu nudieribus ut inuitis heras cum seruis uni clausit. σθεν inquit λvisti m πνρ ris πηεωs kγο-lοδεοι, Hν nani ολγ ν γ κ 05-- γλυκὶ- ὼγυνοι Eadem igitur ratione,ut culpam Pompeis minueret Atticus quae fuga appellanda erat, peregrinationem nonarrauit: imaduertit tamen Cicero consiliu illius. 26i Fugam ne sidam an moram deserendam. contra bucilocum stessulam adposuimus: deprauatus enim omnino nobis uidetur: nonnulli in antiquiore nostro uerbum F ID A Μ in P B D A Μ mutare tentiruntinum ubi uulgatio EsERENDA DEFENDAM habet. Nomnullas aliquorum emendationes recitare piget: nec tamem
ipsi quod firmius fit inuenimus.
χοα cum tu ad me quaedam αρρavi rip μ scripsisses Scria psimus γνικωμον. nam ita uetustiores codices habent primo autem libro ad Atticum dixit: uulgata latactis,non ut inepta Cr Alsa a nobis repudiati est, sed haec ut uerserim certior magis probata. Ibidem Hanc a κῖνα valde ante in uulgatis corruptum uer bum Graecum erat: quod integrum Iere in antiquis adhuc conseruatiar: νικέα enim erat Attici verbum, quo turpem
332쪽
casTIG ATIO NE 2 remitatum caesaris significabat, ex flagitiosam turbam simproborum quam ille secum ducebat, sequenti epistola,
Quam ille haec non probare mιbi quidem uictus est, quam illam νυ itu appellas timeres Alludebat autem Attiaeus ut puto ad librum x i. O geon quo Vbses narrat quomodo iussu circes ad inferos peruenit, ut Tiresia uatem de reditu in patriam, er de sua socior is salute consuleret. eam enim eius poematis partem appellarunt antiqui νεκi: quod ibi de mortuis agatur,er quod si gat Homerussimilactra Cr umbis herou er illustri faeiminarim ad Vbsem confluere, er sermonem mm eo habere. Non uisa est autem quibusdam haec de mortuis narratio eum habere grauitatem quam reliqua illius diuiani poematis membra: quod etiam ipsim Homerum aniae maduertisse argumentantur: nam versum illam quo iubet mater Ulassem ea diligenter perdiscere, ut posit postea uxori exponere,de hac potiRisu νεκφx dixit: ut qui peris spiciebat auscultationem eam mulieribus potius quam viaris aptam er accommodatam esse.
niter scriberes Teriam eandem uocem restituimus, quae aut os mino deesse aut fIbo repositi esset:legimus autem, ut hic etiam priscum baset exemplar stre sincere, ὁηὲ rta: id est,cum appropinquaret accessus quartanae Dbris. intelligit autem epistolan de qua meminit etiam an te hoc ipso in uolumine his uerbis, Tmen ad eam ipsam
conscius ego alijs. Locus ualde obscurus, Cr fra se corruptus: manu scripti libri nihil ab excusis discrepant. Germani consi s alijs etiam legunt. uideant quaeso doctiores quod de hac re'tuendum sit: nobis utras lectio
333쪽
3ιε IN cICERONEM sustem est: cum autem nihil creti haberemus, vulgatam
,s. Existimatus quidem est semper autor otij. Quamuis receptam lactioncm non improb , tamen quia antiquior noster eo x aliquitum ab ea discrepat,non ueritus sum licet inquinatam illius scripturam notam,ac temtam m
: AT 1 ille habet. iudicet nunc de hoc quisq; pro suo iungenio. Autorem hunc pacis, uel potius non fiuscipiendi belli grauisimum cicero in epictola ad ipsim scrim apupellat. quare cum hominis natura receptae Icti ioni robondeasicr sermo ciceroni familiari sit c num quosdam etialib. κ IIII. autores latrocinij appellat reci n hi uictis hie antiquo codici fidem non habui sie: cιm tamen raro soleat ille peccare, non malum Ait pervcrsiones etiam itilius adnotare. Ibisem. Qui prudentia potius attendere0I ocus perae us. πdeminutus. Antiqui codices cum vulgatis consentiunt: quare nos eorum auxilio destituti, nihil nouare ausi si mus: cum nihil quod melius esset aut ipsi excogitare po tuπimus,aut ab aliis excogitatum sciamus. α 5 Quid enim tu il luc Scipionem,quid E magium. Nos
Q. V ID FAus Tubi, ex antiquci libris emendavia
mus. Nentionem ante de hoc ycit in prima huius uois luminis epistola, cum catalogum Aceret eorum qui Cn. Nagnum in Graeciam secuti erant: inquit enim, Et mamen praeter hunc er c. casium reliqui legati, Faustuι proquaestor. Ibidem. Quam uera iv nec nostri esse, nunciant Aera Dptu,Cyc. Consenti ut cum uulgatis codicibus antiquiores hoc loco. Nos tamen α NE c, Cn. scimus, id est, cnei
334쪽
ciri nostrLut Pompeius intelligatur, que sepe in bis epiastola sic appella ut non multo post, cui Cn. noster Daecum,ubi hortos ediscaret dedit. nam de eo sermonem esse nussi dubium esse debet. Quae sequuntur autem verba id maniseste coarguunt: existimabatur autem Pompeius in Histantis prouincii fuam,ubi er Iegdii ipsiusCr exercitus erant,nauigamr-π omnino ad occidentem spem rescum decimo libro Cicero persuasum in Idilia multis fide dicat Pompeium cum magnis copijs iter in Gem niam per Illaricum stris: miratur autem ιυ αψυχ γPompeij,Di in tam remotas terras proscisci cogitare Crtam longinquam Iugam pararet: quod etiam in ultima huius uolumitus epistola tangi I n Aegγptum nos abdimus,
exercitu pares elle non possimus, pacis fides nulla est. Eodem autem 'gnificatu quo μαραψ civi hic cicero: Strabo μαραμμὼν dixit, loquens de ista qui cassini ab Anniballe obsesi erant, in quinto libro his uerbis αν
longanimitas, si Latinum uerbum Greco par fingere veαb , significatur, er infinita quaedam, Cr obstinata ratio
obsi tendi. Et quidem est tui conssibi ad finem huius msseminiis ui
M. Locus obscurus,Gr ortasse deprauatus quidam A Dαν INis emendant,ut est etiam in nonnullis manu striaptis,quos puto a nostro antiquiore des iptos esse: in eo enim ADFINas legi, supras ultimam uocalem, quae sequitur ordine uocalis, scripta est, vi Aori Nis fati nulla tamen ex his lectio ita mibi perstima est,ut non uati
335쪽
tem paulo post ex civ ID EM, Q. VIBUSDAM 1eae ei, habui huius animaduersionis autores antiquos libros. Torquebatur mirifice cicero,quod nonnutilis sepses, aut
fila fuisse uidebatur,quia in I talia mansiset tanquam nullius rei rationem habere debuisse nis suae salutis, er ut A
lieitu: sapiens, si id consilio strisset: stlix, si casu hoe Mis
eidilbet. ille uero, qui se omnia honeiti consilia cautioriabus praeponere uideri uolebat, aegre 'ebat, homines ita de se existimare. 6 . in s.cr Nec interim potest non modo statui, sed ne regitiri princis q. quidem. Nos ex antiquo nostro codice restituimus locutationem similem isti, Cr pene eandein, que lib. II. harum epistolarum adnotata est: ea autem nisi Allimur deleta, erat ab aliquo eorum, qui eam Latinam esse, er a Graecosmmone fluxisse nes irent. Σιs Quod ab ijsdem dilecti sumus. Antiquior idem codex
ILLECTI habet: ego tamen receptam lectionem eo
seruaui. videbunt nunc doctiores utra euctior ueriors sin Ibidem. sed sit boe Quam inconfiderate hic positum esset hoc uerbum Graecu,dici noti potest. Qui πλαασμα emendarunt,coniecturam magis secuti sunt,quam au toritatem ueterum exemplariorum: id enim uerbum supα pleuerunt, quod sententiam tantum impleret. si Germani accurate suum veterem librum perstexissent, integrant ut puto ex ingenuam in illo lactione inuenissent: in noes pro enim tam certa, Cr clara est, ut nihiI in ea desidereae
tur: itaq; eam avide arripuimus, of autem λα Num mn ut Hesdichius etiam docet, Cr λαπιsἰs κοωχητ8sq sis8s. Non credebat autem cicero tantus copias haberire caes ire, M atiums amcu illius, eas nimis uerbs augerare, Cr gloriose iactare putabat. Est igitur a rarax, Alsa quaedam
336쪽
c AsTIGATIONES. si, quaedam ostentatio, er amplificatio rerum suarum.
Ludam ae vellem: Locum hune ualde corruptura Crdeminutum esse exinimo : ideo notam, mendum indicet adposuis .antiquiores etiam codices nihilo hae
parte meliores. Alij conati sunt rem discitem,eT perie lasam meo iudicio, uo stilicet ingenio hune locum rectia tuere, er supplere: quorum quia notae sunt opiniones,
nihil eas attinet explicare. Aλυδ ia uideo tibi non probari. Hoelaeo parum dis ligenter librarii nostri se gesserunt: nam er Latinam uomcem,quae hanc Graecam praecedere debebat, onustrunt, Cr perperam orationem pupugerunt. post locum autem ex Platone citatum,altero prineipio secto in aliam enim rem transio ita scribere eos uolebamus, I lla Hi in uideo tibi non probari σαVocat autem is Da loca quedum quae portus non habebant: quare ea Atticim non proαbabat. se tamen de illis cogitasse cicero dicit, quia occutinationem eam quam quaerebat, in illis habiturus eratinec
qui ea quae sibi opws forent Adeliter admininramen supra peditarenis, desituros sterabat, quae omnia se alio παIebri Ioco inuenire posse diffidebat : toto autem pectore
hoc tempore de nauigatione cogitabat. Verba autem Platonis dictio e illa ἀαγκαι, terminantur: sunt autem accepta ex V II. epistola,quescripta est ad Dionis prompinquos. Germanos quoq bane scripturum in suo antiri quo exemplari credendum est repperisse , in margine
Et occulte sic omnem: Emedauimus occvLτΑὰ ibidem T I o N E Μ : antiqua autem scriptura, etsi aliquant Ium inquinata est,adeo tamen huic quam restituimus proinpinqua est, ut fine temeritatis culpa uideatur ita pori
337쪽
33o IN c I c EiRO NEM tuisse corrigi. Cum autem insta, Sed ibi occultatio nunc est: dica uidetur omnis dubitatio sublati esse. ex ictus enim commodis,quae in locis importuosis uidebat,alteru omniano Brundisii deficiebat,de altero no loquitur: nihil enim verrerim de eo Brundis . I ii Iocis autem desertis pericuisium erat ne quae sibi ad usum necessaria erant, deessent, praecipue si uel et ibi occulte degere, quod emen ipse silenter se prouidisse dicit.
Locum uberem ut hortos aedificaret. γ Nos auxilis
ueterum codicum L OCVΜ, UBI HORTOS A Eα
DIPiCAR ετ scripssimus: vs E tantum in illis, o v s i Iegebatur: in reliquis nihil omnino peruesionis. sed qui in antiquis exemplaribus tramnis exercitati sunt , huiuscemodi errores sepe inuenerint neceste est: conjunduntur enim hae duae uocales, Cr altera saepe asteririus locum ubi ut a diligentifimi her eruditifimis uiris animaduersum est.
αγο Nihil curione se duce facere: Nanu scripti libri,
C V R I o N B M accusandi casu habent,quam lectionem accepimus, Cr siinceram esse existimamus, ut se Sγllae, curionem Pompeio comparans dicat, Nihil curionem βcere se duco,quod Pompeius antea Sγlla duce non fecerit. Locus tam certus est nisi fissior ut nihil amplius eum oporteat confirmare, Cr declarare. uidendum potius acta ratius in uerbis his quae sequuntur,an uitia sit, Ad dimbitione quibus exiiij poena, Crc. ego enim ualde dubito: nec tamen in manu scriptis ullam uarietatem inueni. Lin prin. contra se mouerunt: Nos duas has ultimas uoces deae leuimus, nec enim nec buriae fiunt: pulchreq; intelligitur quod desideratur:Cr declarationem, paraphrasias, quaniam illas fuisse arbitramur a recentiore,nec ualde erudito
338쪽
CAsTIGATIONE L si Amm. ς regione sequentis versus notam, quae depraua tionem ostenda costitui iusimus. Quia enim ex bu uerbis
NON DICAT, idoneum sens ullum eliciat' Illine equidem Cn. profectum puto. Receptam bicle, ibideractionem conseruauimus:in antiquiore tamen nostro codi tace, ILLI Μ Εα VIDE Μ,σα legimus.Eadem rati ne qua antea multu locis obstruase nos exposuimus,
er Virgilius dixit: u Patet illi ianua lato. Et in i i. Illi mea tristia icta Degeneremq; Neoptolemu narrare merimento. ita enim exponit Aelius Donatus. Teretius,Intem
ea, dum sedemus ilicinteruenit adoles ens quidam Iaco inans. E t in Heora, I taque ineptus hodie dum illisedeo. Huius autem adverbi, multa ut puto exempla inueniaretur,nisi pasta illa ab aliquibus,qui corruptam scriptuorum credebant,deprauata,Cr contaminata esent. Et primaε eius actiones horreo. Nos sinceriorem,er xγε meliorem lactionem putauimus esse eam quam rectiturumus inuentam a nobis in antiquis libris. Vt prima e put intelligat Cr principum : non enim actiones appe lat, ut puto, quae gerere debebat caesar in Senatu, fita quae in congressu Llo a se agenda, ex tractanda errat cum caesare.
Cum tu haec lege ego tam frense renuenero. post Ibid. in fise
haec verba addidimus ex uetere codice κοπιρ' . er priss sui tur autem CT Germanorum antiquus codex, ex notis
quia illi pinxerunt,eandem bancscripturam habui te: hi nostro tam integri sunt, Cr recte compositi hi characteis res, hi non facile existimandum sit hunc Iocum corruispium essem tomen omni scrupulo uacuus et t. τετ ι
339쪽
33α INC I CE R O 'N E M sepe dixit Homerus pro sustine, perfer, perdura, quod a
uerbo τHui, ut maxima pars grammaticorum putat, modo imperandi τλαθι Cr in m o αδπλα ursisν τίτλui ι fora mutum est. Quidam non ignobilis grammaticus censuit esse verbum τετλη Mi, unde τίτλαὸi ortum sit, a cuius foratisse prosim τετλ, - τετλα formatum ess eodem modo.
er significatu: uel τέτλα per extremae Hllabae abscisi nem a m τλα i Actum est: seu uitium potius fuit librarij, qui r τλαθι scribere debui cx fortasse reliqua uerba qui se inter hanc j unt Cr posteriorem uocem in uerseu Homeri, qui insta positus est. nam duo sola ista uerba uix possunt
absolutam sententiam reddere, nec ea memoria teneo me
unquam ita apud Homerum legisse. Sententia sane eius Dersiculi quem pronucia Vbses, uidetur hic ualde apta Cr accommodati esse: Cr haec causa fuit cur hanc sectiorinem probarem Cr reciperem. nam duo haec Graeca uerba etsi recte scripti sunt in prisco exemplari, non tamen ita perfectam sententiam, er certam rationem habent ut non aliqua dubitatio infit. bortatur autem seipsum ut forti animo congressum ilium cum Caesare fustineat, quem maxia me formidabat. Iisdem fere uerbum Ubses cor siuiam perferre iubet praesentia mala: didiciliorem fortunam quandos i stud perpessum esse docens. Est autem is uersus ab illo pronunciatus lib. 1i. O seae, τέτλαθι A vaI κ
χ α. Vt ne Trebatiu quidem Vetus sane lectio Trabitu; Quam uocem cuncti quos formis excusi libri olim babeae. bantinonnulli eam postea in TREB AT IUΜ, conraverterunt' unde in omnibus nunc Trebatium esse coepit. Ego ut illius nominis nullam rationem, aut bilioriam adrisii re possum,quae rem obscuram aperiat, ita tot librorum . consen
340쪽
c AsTI GATIONES. meonsensum uix contemnendum esse puto. Qui primi pria 'scum,σ receptam lectionem condemnarunt,s; aliquo dragumento cantationem suam confirmassent, studiosis omnibus omne dubiam exemissent: cum uero nihil eiusis modi fecerint, mirari non debent, si maioris adhuc dumaeritatis apud quosdam est antiquorum exemplariorum fiades, quam illorum iudicium. AMα-ο- Crc. Verba Homeri ex Iri. libro αγα O Jeae: quae Minerva Mentorem referens pronunciat, hortans Telemachum ut absq; timore Nestorem diloquarutur. Verebatur adulescenssapientem senectutem laudati viri ipse imperiim rerum, Cr qui tunc primo petis domo mouisse sis autem sequitur, νὼ -ὁi lil
hie locus a Platone lib. II. Legibus, i isdem fere uerbi S de eadem re so icitos benesterare iugit discipulos suos uerm Deus, Cr qui nobis indignifima nece salutem, uiaetanis procurauit,si diuina profanis commiscere licet. Vide quam sit antiquorum. Castigauimus, VI DBαγα
. id est simplicis ingeni , 'r minime callidi, qualis antiquihomnes erant. Graeci item appellant rudes,
LItos homines,Cr propter eande causam suum eo demquos vocant. Miratur Cicero, fies nimiae simplicitatis damna quod Atticim iustim suam in Dion lam iracun*diam reprehenderit, ses msgnopere stultitia su er triamia bonitate deceptum dicit. putasse grauius illum Iaruorum,quae Dion siim improbe fecera quam si, duabus de causis,er quia amicum offenderat debemus autem iniuririjs amicorum commoueri) Cr quia iudicium ac testimoαnium quod de isto apud se fecerat Uesserat. philar