M. Tulli Ciceronis Opera. Ex Petri Victorij castigationibus. His accesserunt castigationum eiusdem Victorij explicationes ac Ioachimi Camerarij Pabenbergensis annotationes Petri Victorij Explicationes suarum in Ciceronem castigationum

발행: 1579년

분량: 593페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

peij intest ibi, falsum est, er contra bictoriam. nam Pompeius in epinoti ad coss. hoc ipso in uolumne sitim habere tradit x i x cohortis, quae suae sint, x ii autem ipsius proprias:quae numeri stre conficiunt xxx m. hortium, qius Donatius habebat. supra, narrat se ad

illum scripsitse: imum uti is eum omni copia ad ρ ue

niret: si dest dubitare ut cohortes κiκ quae ex Piceno ad st iter habebant mitteret. Σαo Quod enim tu meum consilium laudas: Nos c o Naes et L I v Μ deleuimus, in nullis enim manu striptis uidiamus: Cr nisi hoc me mi uacare puto,uel potius eleganaetiorem sinsura foedare meum enim,stilicet dictum,. Mis ρiγMa intelligo: sic enim quod subiungi uocari debet, non eonsilium.multis autem locis sic loquitur cicero. . Ibidem Qui patriam reliquit: I talium destruit. Antiqui libri

melius ITALI AH RELINavIT: nondum enim

ex Italia fugerat:quanquam id facere cogitabat:omnesv uidebant eam ipsum omnino relinquere uelle. 22I Πρα ταυθ' οπι χη: Crc Haec verba Graeca, quae ante deprauata legebantur,ex antiquo nostro exemplari accisapimus:cimntur autem a suda in dictione asiarii. non

memini me alibi ea repperisse: quanuis eorum sententia non obscura sit, rectes intelligatur quam uim hoc loco habet est tamen non inutile scire,cuius auctoris esente clariorem enim hunc lacum faceret,uidere a quo,er qua occasione pronunciam csent. Ibitem Quo ad te plura scribam noti habeo. veterem hic etiam

312쪽

c AsTIGATIONE s. ros etiam lectionem reposuimus, ut Intercludor dolore, proinhibeor significet, ne ad te plura scribam. non sinit, inriquit,dolor quo premo me ad te plura scribere. nlatis aurit si accurate animaduertis frigida, Cr inepta erat

sententia nubatae sectionis. Ex Italia exire ullo modo,Crc. Locus erat ualde deis λλα prauatus. Nos ex manu scriptis nostram Iectionem satis planam,Cr ueram,ut arbitror,collegimus. Hoc ipso uoluismine hos iterum coniunxit: puris conflio uti uelle ostendit, De Lepido,Cr Tu lo quid quarti s illi uero non duribitunt quin caesari praesto suturi, in senaturas uenturisiit. Erat autem hic M. Tullius ciceronis nonri necessaarius,quem ad Atticum non multo post dicit se misisse

Occultauit occurrens ad Lentulum σα) Haec uerba lix

aliquid omnino mendi continebantinescio an recte id se pulerim.Parum hic adiutus a manu scriptis codicibusnia hil habeo quod affirmem. currens autem intelligo,magnaeeleritate iter faciens , ut lib. X tW Vixdum epistolam tuam Iegeram, cum ad me,currens ad illum Posthumus curtius uenit. Nec multo post,in initio scilicet sequentis epistolae,Domiij filius transit Formias V ii I.Id. curres ad matrem Neapolim. Quod si occultaui te,legas: existis mare possimus illum ante de hac re Atticum certiorem facere noluisse. vel tu aliquid melius excogita. M I s s V autem scrippinus, ubi antea i v s s v legebatur,aut oriri

me ueterum codicum nixi.

I ii studijs, ac literis nostris eonsumo omne tempus: sElegantiorem,Cr ueriore lectione retinent antiqua exemplari quam in nostro libro scripsimus. Non enim se dicit consumere omne tempus in studijs, ac literis: nam si

id fuisset, nec suis honestum illi in tantis reip. perturbμ

313쪽

soώ IN cIcERON EMtionibus, utitos belli motu vicio boni ciuis deest ea loquitur de lumentationibus,Cr querelis, in quibus totos dies uersabatur: dicit enim se uereri ne cum nihil pro fiaelat,dedecori sit studiis,m literis suis : qui enim philosori phiae operam dedi eiusci praesidijs munitus eridebet fortiore animo 'rtunae casus sustinere: consumere autem se omne tempus in praeclaris,m egregio ciue dignis cogit tionibus. conisderabat enim quam uis esset illius uiri Crc. in eunctis uulgatis codicibus praeter punm,quae perue se conlocuta erant, i N praepositio abundabat: deera' aci TvR post uerbum C o N s v M o : quae castigari, planam Cr onceram seripturam relinquunt. aa 4 I umq maiora magno tumultu:) Antiqua lectio omni pene mendo uacua est,una tantum litera in nonro abunis dat pro MARi enim, MARi A in eo legitur. Est auritem initium carminis ea tempestile notiginta,quo cassani dra futura mala Troianis denunciat. I dest apud Cicerotanem libro primo de diuinatione, Ianis, mari magno clusesis cita Texitur,exitium examen rapi Aduenit, CT fera velivoluntibus Nauibus compleuit manus littora. Quod autem pronunciatum sit a Cassandra, paulo ante declariraturi. inquit enim,Deus inclusus corpore humano,no lain Cassandra loquitur. quae autem nunc nobis tam obscurra sunt,Cr incerta, ea tunc plana, CT non omnibus erant.1 Iius autem malorum, id est infinita quaedam uis,CT multatitudo prouerbium est, de quo E ustathius in prooemio in IIsmerum mentione ficit, Mu-M,ννοι κακω ια'

αα1 con Icari inquum nustram Italiam uidebis proxima aestite, tutriusq; mancipiis. Haec uerba mendo uacare

non putomam er antiquae scripturae diue has id arguit,

314쪽

c AsTIGATIONE s. 3ο er monosillabum A v τ, quod cum disiungendi raturiram habea semel tantam poni non solet. Nos primo cum fide ueterem lactionem proponemus, deinde quid leuiter

susticemur explicabimus: P Rox IΜA AESTAae

post ut priori verbo sinate, Cr Irre par secundum porina conculcari inquam,m quati Quatere autem in stare significat auctore Nonis Marcelsio, qui id confirmat testimonio Virgilij in vina libro, Aut rastris terram domu aut quatit oppida bello. sed haec incerta sunt,m tonuibus quibusdam tantum coniecturis nixa. Animaduerativius autem hanc epictolam foedis muta maculta restorissam escer a libro s undis psime acceptam. Nec tam inruptio pertimescenda. Nos arbitrati μὰ lba.

mus legi debere P Ros CRIPTIO. in antiquo enim eodice I PT Io: er non multo post, CONFLIm G E N D O, ubι OBLrGANDO ante legebatur: cuius

etiam castigationis non paritum in eodem libro uestigiuinuenitur. Et ne ullam rem, quae posi,st aliquid opis adterre ad ingenuam lectionem indagandam, uel ad loci uitium Cr peruersionem animaduertendi,relinquamus,sic in illo hic Iocus scriptus est, ΜvLTIS SERMONIBUs

DE NUNCIATA EST IGITUR Q.VAMINI VERSAM INTERIT V s. Hoc autem omis

simus . nec enim potuimus ex tam confusis diectionibus aliquid boni eruere. c.Hircu cum v cohortibus subsequi. castigaviamus Hirrum. putamus autem intelligere Hirrum illum inimicum ciceronta , olims eius competitorem , de quo aute Iongius locuti sumus. Rem parui omnino momentin α ia

315쪽

adnotare non pigebit: hoc inquam nomen, N. litera feris minari in antiquiore liostro codice: quod etiam animadis vertimus in primo lib. minent. caesaris de bello ciuili laenim ex ibi scriptum est, I pse ex finitimis regionibus

quas potest contrahit cohortes ex delectibus Pompeianis: in ijs camerino fugientem Vicillum Hirruit cum sex cori hortibus,quas ibi praesidio habuerat,excipit. iis cum eo uenigeni, uidi amplam delectum babere: Quiuis uidere poterat hic mendum inesse: nec enim erat nomen eiusqui delectum haberet. Autoritate igitur ueturastioris noctri codicis castigauimus T. Ampium. Secutum autem hunc esse Pompeii partes notat est. consolatur enim eum cicero,vel potius benes erare iubet,confirmos illide suo celeri reditu epistola illa,cuius initia est, Gratulor mi Balbe σα appellabatur autem T. Ampius Balbus, ut etiam colligitur ex epistola quadam, qua ipsius libertum Ser. Sulpitio commenda ita enim inquit, cum T. Ampio 'Balbo mihi summa familiaritas, nec itudos est: eius Ilisbertum T.Ampium Menandrum hominem stug CT mori destum,eT patrono,er nobis uehementer probatum, tibi

commendo maiorem in modum.

xx In sine posterioris epistola Cn.Pompeij fiunt haec verriba, C V R A VT VALEAs: quae in melioribus manu scriptis non laguntur. ea, seu nos non deleuimus, quod in lagendo praeterierintseu tunc a nobis damnata contra nostrum mandatum libraris descripsierunt:uerum sintne,an non sint,parui omnino restri. αιτ Quae Dialio ad confiulas dederas. Nos cir hic, σiterum in epistola Pompei , quae non multo post est, D. Aelio scripsimus. λ' Atq; ea bonorisce,er tetria: Emed imM LARGRex nostro

316쪽

casTIGATIONES. id ex nosti o Ao codice quam quis non uinat meliorem esse

sectionem s Cum enim primo Romae coeptum est agi de puce,multi libenter odio ciuius belli eius conditiones deiscipiebant: urides ad eam propensi, Cr inclinati erant, ideoq; cicero ad Caesaris conditiones, postulatas bon risce,Cr large restonsum esse tradit i autem TARDE, contrarium esset sententis ciceronis. Quae quoniam ratio omissa est: Hic receptam Iectiois xionem conseruauimus: cum autem manu scripti omnes Aiater habeant,non uisum est alienum eam quos scripturani nota scere:CT temti apud omnes relinquere:itu enim e

Fateor sane me nunqui hoc verbum sic posita inuenisse:

ueruntamen quia quaedam in natura uerborum inuenia tur,quae quamuis nos facere aliquid, dicere uideantur,tiaemen potius rem illam,de qua dicuntur, putis lanificat, ut Verto sepe apud Liuiu Cr alios optimos autores: quemaadmodum etiam apud Ciceronem Couerto in Bruto,Vox permanens,lierum subrauca natura,sed hoc uitia bula uni in bonu couertebat. Et in libro de Fato, Quia fiunt imi 1actibili liec in afum e vero praeterita possunt conuertere. Quem locum ego emendaui ex uetusto exemplari, cum corrupte antea conuerti,segeretur,Cτ non pauca ali ut notifim m est, Cr a Grammaticis diligenter adnotat . Quis scit an etiam M i s i τ hic a cicerone ita sugmpi sit Accuratius hoc eruditiores considerabunt, ego nolui

oscio meo deesse: cur enim,quae aliquam imaginem pria De Iectionis habeant,nota non sacer si improbabuxatur, poterunt acile repudiari: Cr tamen sic conseruari suo loco recepta iam lectione adnotati,nihil nocere posse uidentur,er sepe non parum prodesse u 3 Per

317쪽

FABAT v M,nori Fabium habent nos tamen nihil mutatauimrss. Dion L. caesarem,Cr L. Roscium nominat, quem locum ante citauimus libro septimo,dum confirmamus cactigationem illum civ AE sIT ΟΡΜΗ C A EmsARI s. videndum igitur an L. Roscius Fabatus παpellaretur.

is α Seu per montes explicare: E t hunc etiam lacum non tetigimus, licet corruptus sit, ut putamus: nec enim ei ullum opem adfrre potuimus. proponemus hic tanti ueterem scripturam,σ ipsam inquinatam,Cr perversam:

Vt pars exercitus ad Balbum mittatur.) Manu striapti libri, AD ALn A M. Sic etiam cicero ad Atticumscribens hoc uolumine, cohortess sex, quae Albae sussen Cr cetera. quare ad Albam scripsimus: erant autensibi cohortes Domitis in praesidio: Antea in epistola Ponis pej de Domitio loquentis, Nam partim Albae, partini

Sulmone conlocavit.

Ibidem Vt quamprimum cium omnibus copijs huc uenias.

Nos, C V M OMNI COPIA, ut est iii antiquiore

non , scripsimus. Appellat autem sepe Pompeius in his epistolis copiam singulari numero τα αναμιν. Antea inquit, Vt si uobis uideretur,alteruter vestrum ad me uerunire alter in Siciliam cum ea copia, quam capvae, Cr circa capuam comparastis. Sic Virgilius, Resticio,Cr quαμ mecum copia Iustro. Quin er cicero pro L. Murenaxam uocem eodem significatu usurpasse uidetur, cum inmquit, Non usq; eo L. Catilina remp. destexit dis contemα

318쪽

GAsTIGATIONES. mpsi ut ea copia, quam secum eduxit, se hoc ciuitatem

oppressurum arbitraretur. Sequenti tameti minoIu idem Pompeius copiag numero multitudinιs prot dit,ubi tame aduersarium pro aduersarior of posuit: quae antiquis diuris Iocutio a Cicerone notatur in Oratore. seruius etiam Sulpicim oppidum dixit pro oppidorum, cuntnno loco tot oppidum cadauera proiecta iaceant.

Quod magis dejeri inustu esse a literii: Partim as Σιν an mi

antiquo adiuti,partim coniectura ducti, DE sVERr T cip. Μ v TvΜ Ess B A' LITE Ris, scripsimus. Nuintam autem a literis,ut in Oratione ad Pontifces pro doαε no susInops ab amicis dixit, cr nuda a magiaratibus. iocin autem ipsum ponemus, Tam inops aute ego erant ab amicis,aut tam nuda rest a magistratibus. od si dia identer antiquior noster liber cons deretur, sic etiam scriptus inuenietur locus ille quinti libri in eo, In Amano tuto consedimus, copioso a stinento,Ciliciam prope cons iciente, Cyc. Verum quia totus ille lacus aliquantulum perturbatus est,ibi receptam lectionem, quae praepositioαnem eam non habet, construauimus: non incommodum

aurem *it, datam nobis esse occasionem hanc rem tunc negligentius actam etractandi. Eo modo autem ambulat caesar , cr ijs dioijs: Iti xi enim scripsimus,cum ante imprefi uis ot CTis braberent. Alii corrigunt, His TRIARIis: quod non probo. quid si Fi is coruoi Asti Is legus omnino iis illimur locus mendo M. Di AR iis autem scria psimus,non quod ea lectione delectemur: sed in tantis teis nebris a luce ueterum codicum deflectoae timuimus. iussimus autem ad hunc locum stellulam poni: quae insta triabus Mersibus importune posita estnihil enim medi est in eo

319쪽

.innis. An illam adipiscendi: cton antiquiores redires A PISCENDI litantvrs hac uoce Lucretius, Terentius, Tacitus: cur non debui Cr ego ita scriberes nam scimus quandos ciceronem delectitum esse uerbis antiquioribus. Ser. quoque Sulpicius in epistola de obitu Tulliae inquit, Magnams ex ea re laudem apiscis3s Nec me mouet quod scribis senupsi meum si diliis genter animaduertus,nihil sere medi habent hoc loco antatiqui codices, unde reliqui fluxerunt:ut mirer tantopere postea ab alijs cum Acile ante corrigi poseo depravaatum uisse. Noster antiquior IOVI IPSI NICVΜ. quod si confiderassent c. Cr α. Isteras sepe confundi, alteranis pro altera capi, nullo labore quicquid restitabat peruersionis restituissent. nam cum duae sint uoculas Abi haerentes,sepe altera supprimitur,cir interit,ut patrato supra D I A R i s, pro diarijs in antiquo est scriptum. Cr eadem ratione infinitae pene voces. Nos igitur putaramus Io v I IPSI IN I avvΜ scribendu mese: id est uehementer iratum, Cr ex peratum, ut nec dijs, nee hominibus parcat. Sic appellat in epistola ad Plancum, Seruilium,qui actionibus siuis aduersebatur, Res in posterion dila uenit paratus Servilius I oui ipsi iniquus,cuius in templa res agebatur.c. autem pro qu,in antiquis codiaribus alibi scrip m obseruaui. 3' sed nihil defero: N os o Esi DERO emendaviamus:ut sit sensus, nihil amplius opto. nam quod tibi pluriceat, Cr quod rectam fit intelligo. cum enim de his si bus ante dubitare cupiebat ab Attico doceri:nunc se coragnouisse dicit,nihils amplius desideram suas nuc partes.

ut bi

320쪽

ut bibonoris suo non desit.

v tres sine sanguine conficeretur. Nos CONFIEπ α ΟRET, ex antiquis codicibus cactigauimias:quo etiam uerbo usus est sensu itius in epistola,qua consolatur cicerironem de obitu filiae: inquit enim,Propterea per quos ea eonferi debent,propinquos,ac semiliaris,ipsi pari moliis Bia asciuntur. Nam Vergili- etiam hoc non repudias

se,ut uetus nimis uerb-,notum unicuis est. Municipia uera adeunt. Sic antea in cunctis legebra ibi utitur: eam nos lectionem improbauimusveterems restituia mus,credentes hanc esse sinceram, er rectam. agit enim de bonoribus Caesari habitis, Cr ostendit quemadmodum omnes omnia facerent,quo isturm sibi conciliarent:optimates enim occurrebant,CT se et uenditabant,municipia ueriro Deiam, scilicet Selebi omnium bonorum, laudium genere in illum effuso,er olim de aegroto Pompeio βααrant, os orando, Cr uota nuncupando pro illius salute. sie er alibi de hominibus loquedo,dicit Cicero:ut in eptalogo orationis pro P. Sestio,Video P. Lentussi cuius ego patrem Cr Demn,Cr parent 'tuo fortunae ac nominis mei, statris, rer is nostrarum, Crc. In iii. item libro de Oratore, Quem Dem utim dicam inter homines putant. A D E V N T autem multu de causis nisi fallimur probari non poterat. Qui me exturbe eum ipsi domi maneant Debuit deri x

clarare locu unde se exturbarent qucre nos, α VI H SEXTURBENT CvΜIs cactigauimus : ita enim

pre habent manu scripti codices. Exturbare, est de loco violenter mouere, Cr quasi praecipitem agere. ipsi autem

domi maneant,otiosi omnibus commoditatibus circunst ratibus,tu me autemseueritatem exercere uolunt. v I Ex

SEARCH

MENU NAVIGATION