장음표시 사용
361쪽
3 o IN cIcERONEM piam, uel uitae potius taedit gignit. Mali noli illi si brarj j per duo M hanc uocem scripserunt.
α ρ Si acciderit ut legaren) Legerer habent manu scripti codices, ut in i iii. etiam lib. Y1titi simus: illie enim eandem Iocutioncm restituimus. est autem huic ille Iocus.
ualde sinat 3. Nefius defindebatur illabis E legatione
rei locatus, nam eum caesari legerat Appius. sunt autem lecti, legati: non tamen urbe exierunt: cum Piso etiam socer apud caesarem offenderit, quod in Senatu de ea re mentionem acere auctus sit. Hoc ex Dione accepimusquide hac legatione sic loquitur, καπι τε/τῶρβ
λ79 Idm Udi Cr an milli ardet:) Ante haec uerba Graeca dictio desideratur: quam cum ex priscis characteribus intelligore nequiverimusillos dilige ter descripsimus. nutrito autem modo Mάπsimi legi potest,ut crediderunt Geniis mammam et nullum sim mi hic ea uox habet, cir foemiis nitium csse debere iam ante docuimus in penultima praeae cedentis libri epistola. Perspicere autem possimus consio in tes nostris omnino characterus esse in antiquo codice Germanorum: quos ipsi, dum student eam uocem aliquem significatim habere, aliquantulum peruerterunt, sed mismen non ita ut non retineat adhuc multum sinalitudinis. iso Altera tibi rede die epistolam dimui. Nos is A N Creposivimus ex manu scriptita exemplaribus,quae vox cliti
pa librariorum omisa fuit, cum ese debeat: Iocuti anaerea su
362쪽
c AsTIGATIO NE L s itea sumus de hoc loco,ubi etiam plura exempla huius seris
Quorum societas, Cr sceleratae consensionis fides. iso castior omnino, eligatiors antiqua lactio est,a mersi tum,quae SOCIETAT is habct: ut postea se quasi corriga qui societate appellarit cosensum,cπ coitionem eorum: m potius scelerata, Cr nefaria confiensio appetilanda'. sidem autem societatis dicit, quia illi cam sis,
quae cogitauerant texerunt,ex postea exercuerunt.
Quod intes cret se apud ipsum legem ostendisse de
aerario. a Nulla sane alia re discrepant antiquiores codiaces, nisi quod i P s A Μ, Cr non I P s v Μ habent: ut
nunquam stre stu b d insticiaturi qui si cr ipsi aliqua
parte mendo si sunt, tamen aliquod uestigium retinent verioris lectionis, ut hic accidit: putamus enim nos pro LEGE Μ, PLEARM Iegi debere, ut intelligamus caesarem perturbatum esse, quod intel lexerit se in magnum odium plebis venisse in eo negotio de aerario. grarium enim clausium,non sine scelere i quibus non debebat aporiri poterat, quod etiam inter magna Caesaris impediamenta cicero collocat lib. v ii. cum inquit de illo, Non eum rerum prolatio, nec Senatu magistratuumq; dis V sus, nec aerarum clausum tardabit. cum igitur ille eius
claustra stegisset, publicaues pecunias diripuiset, ualdei ab omnibus reprehenctus erat, er plebs uiolatum ab eo Tribunum, contra cuius uoluntatem ausus ait id facere, iniquo animo tulerat. Sequenti autem epistoIa idem ritverbis ast a Curio mecum uixit, iacere caesare putans
ostensione populari. Item secuta ab hac epistola, Quippei qui floretis,ac nouos,ut uti diebus i si illi egent ac peris ditae multitudini in odium acerbifimam uencrit. Etsi in γ 3 primis
363쪽
s a IN cIcERONEM Wisis uerbis medum sit. Ollyndere κurem apud aliquem, id est odio illi esse: alibi apud ciceroncm reperies, ut ad
Qu. Fratrem lib. it. Nam apud perditifimum illam disinsimum strem populi propter Nilonem, suboij indit, crboni muta ab eo desiderunt. ass. in fine Atque ego me recessurum, Cr solitudinem quaerere. E mendauimus RECEssu M. Recessim enim appellat Ioca ab hominum coetu remota. ipse lib. κ ii. Nam rabirecessus, π solitudo prouincia est. 3s Atq; videbat. Reliquum huius epistola multis meradbs staret: si in tantis peruersionibus conati sumus quumtutifime potuimus omnia ad antiquorum codicum fidem reuocare: multae tamen restant macul ut dici non positquam male habiti sit haec epistola. in uetuniore no roreepturi ne illud quidem 1 vaga AT integre lagitur: sed detruncata, Cr lacera quaedam vox IvLEBAT: quae magis adnotamus,ut fidem Iacimus mic ,σ coraeruptum esse totum hunc locum, quam ut ullam opem adae frant huic cotextui verbon :cum praefidium i iud, quo multa menda sustulimus, nos pene destrucrit. quid aliud facere possumusquam deprauata loca indicares Ibidem E t sermonis Hirtiani. L istiani habent manu scripti
codices σ infra,Lurtio conuento. ubi prius Hirtio:quod quamuis non certam historiam aciat huiuε negotij, tamen a nobis receptum est cur enim non potius antiquis eodia cibus fidem habeamusquam nouis,eν contaminutis suidem Tu optimor Terentiae dabis. Ita etiam habent manu
scripti codices nullo strictu: nos tamen Oppios legi posse arbitrati fumus ni in extremo sequentis epistola de eode egotio agens ut putamus De Opp s VHiensibus cinis qui quid placeat,cu Philotimo videbis. Et lib. v i r. ubi . loquitur
364쪽
loquitur de aenigmate,quo usus fuerat Atticus in sua epia sola, inquit, Aenigma Oppiorum ex Velia. Et paula post, Oppios enim de Velia, ere. est autem de nummis ut opinor cr pecunia semper firmo. Lilam etiam v a. sic inquit, Ad Philotimum scripsi deuiatico, Ilaea Moneta, nemo enim soluit,fue ab Oppiis tuis coiit bernalibus. Hoc causae luit cur Oppior potius scribedum esse exictimauerim. qui meliorem, certiorem, lectionem inuenerit, me Iacile in Ram opinionem ducet. Quod nubi mandas de quodam regendo α I.in pria
Hoe etia uerbum Graecum in uetunioribus incertum est, o deformatum, ut puto: nam ibi ita legitur A p c Aa I A N: Nos ut in mala no omnino in te ut pulmus
γ' ti legi posse iudicauimus: id est simplex,Cr stultu mnam haec vox Graecis quemadmodum A N T I a V v sLatinis, sepe non bene sonat. Aristophanes nφ Muir -κι τ'liboli δα uinx. scio sane Erasmum uirum doctifimum receptam lectionem sequi: crederes ciceronem ad Graecum prouerbiam alludere. quod est i μ' - quod non reprehendo: licet antiqua scriptura aliquantum diuersa sit, er durum mihi uideatur si prouerbia indicare uoluisset, unum tantum verbum posuisse. Quamuis enim ut plurimum cicero truncata, Cr mutila prouerbia adstrat, hoe tamen nubi modum excedere uidetur. vetustum exemplar mιbi bane susticionem creauit: nam alioqui libenter optime de Larutina lingua meriti iudicium secutus essem. Loquitur aristem,lit putamus,se Qu. Cicerone filio. nam in fine sequentu epistolae, cum nonanatim de illo supra epiget inquit, Quem tamen nos disciplina regimus. Item supra ine
dem epistola, cum de eodem sermo esset: Vellem, it qui
365쪽
qui suscepisses iuuenem regedum. Item non multo post, cum dixitFet, Iuvenem nostrum non possum non amneraddit postea, sed erit curae, Cr est ut regaturivi fortassee pro a v o D A Μ Quinto legendum sit: quod tamen non adfirmo. nunquam enim tam incertim sui, quam um,
in hac huius epistola parte Resmipli cr ijti madio si uiseu laco tamen amiliari
Noster antiquior pro i s T A, babet Is To. Germani quoq; in margine sui codicis ex uetusto exemplari uidentatur adnotas is TOMACH o. quae enim a notis quia busdam correctoribus no acceperunt, ex ueteri codice itilos hausise possumus exinimare. ipse RESCRIPSI
EI STOMACHO SE, partim ex ueteribus codiciabus, partim ex ratione ipsa ductus stigm scribere ut intelliis gat rem illam, quam postea apertius exponi cum inquit, Vectenum mihi amicu,ut si ibi uti puto esseCcu eo quod lato μωs ad me scripsecrat de numis curandu)erat:id tu si ille aliter acceperit ac debuit, lenies. N onerutili aute adscripsi,quid ille ad me proconsulem σα Crodo autem intestore iocum familiarem, quod monentem eam appellauerat: nam simitatem inter illos interrefise ex hoc etiam loco declaratur. Dum certius aliquid repeis ritur,non incomode sic legi posse existimo. nam etsi conisiecturis aliquantulum usus sum, eus tamen tam frinus drabitror, ut non omnino repudiandae sint. numerum autem dierum,quo epistola data est, qui incommode in eaput seisquentis epistola collapsus erat, in sinem huius retraxi: haec enim stud illorum uerborum sedes.
τ i C E, cum uerba ilia nihil significati haberent, ut diis xcrit se omnino uelle nauigare ad Pompeium, cosilium phoc
366쪽
casTI G A T I O N E s. 3 I hoc uim aperte se exequi uere,nec exitum rerum Histanarum se expeddituri sat in illa quidlibet. quiuis auorem non callide hoc agere uesit, tamen iubet ut reticeat hoc suum cosilium,ne ulla ratione impediri posit: timuit enim ne cum se quod cogitaret palam facere uelle dixisset, Atticus id non tegeret: id autem cum utilitatem nuti lam habeat: er incommodi aliquid gignere posset, nusso modo uult cicero diuulgari. N ec tamen in acie, sed militi aut alio in loco. Nos ita cantauimus pro militio MELiτA E:quae ivsula est, uicina siciliae, pene adhuc antiquum nomen seruans, de
qua meminit cicero in Verrinis. Plinius lib. i I i. cap. v I r. CT strabo:unde appellatos volunt catulos Nelia reos eam nunc Hierosolamitanae religionis equites Rh
do pus muniunt,er sedem reliquarum suarum fortuna rari βcerunt. cogitauit autem Cicero ibi marim donec bellum esse quieto loco,er ab omni bessi fusticione remoto,ut in finesequetis epistola narrat his uobis,cum Antatonio item est agendum, ut cum Curione Melitae me verilis esse. Item non mulic post, Melitam igitur opinoo cari pess emusrim quod in Hispania,quod quidem propemoα dum uideor ex caesarta literis ipsius uoluntates me poscse. Ouamuis igitur non habeamus nobis in hoc loco ueateres codices,ex posterioribus tamen his lacu videtur itis tuto posse metiri , quod illos etiam occupauit, serLcrete si curio: Haec est uulgati lactis,quae quam fit a Ibidemst,dici no potest uetustior noster codex, cten inos adis moniti ab antiqua striptura,cr bictoriae ueritate sectanates, FRETO SICILizN si scripsimus: sic minica sar ipse primo libra, bello ciuili de curione laques, Fretumis Siciliae classe occupauerat.Item in initio secunα
367쪽
ilauium κvi. in quibus paucae erant aeratae,L. Domitic.
an asilicisibusq; 9ubsidio imisus elo Siciliae, imprude
te,atque inopinante curione prouehitur. Dicitur autem Fretum Sicilicisse,ut praetura Siciliensis. De natura Deois rum lib. iii. Quid chalcidico Euripo in motu identiisdem reciprocando putas feri pose constantiusi qui reoto Sicilicusis
186 Quintum puerum accepi uehementer: Male punctis dictincta haec oratio adeo confusa erat, er tantas tenebras gignebat, ut quandos hic locus immerito corruptifimus existimatus sit, in quibusdams impresis asterisio, ut mancus, signatus. Accepi autem uehementer, significat grauiter accusaui, Cr aherioribus uerbis reprehendi. sic loquitur er coelius de Pompeio, Accipitur satis male a curione,Cr totus eius secundus co ululas exagitaturinam saepe etiam in bonam partem hoc verbum sumi pro signia scatu, ui adverbii quod ei adiungitur,notifimum est.
Graeci eadem ratione παχέωi Aranu grauiter accusare dicunt,Cr e contrario familiariter, er lato animo recipere. Vtriusq; locutionis exemplum est apud Plutarchum. in vita enim cras ubi de N ι io eius legato agi qui contra spartarum paruam prost)ere pugnauerat, se loquitur, . A reo aras ἀυπι ἡρμωμιρο πω.
Ἀλωρ οπι φνλαὲωσ. In Cicerone autem, talin de ipseo fierisino esset, qui puerum adbili Octauium obuium sibi forte in uia 'ctum accurate,cr blande seniper excipiebat, μαmnio de fitura ililius potentia admonitus, ita inquit, ἔκ l
368쪽
c AsTIGATIONE s. 3 eter trium etiam puerum scilicet Odisium bladitiuisseceb j ciceronis amiliariter solitum esse accipere. Quod fieri non debet Duo postrema uerba in manu α rscriptis libris non inueniuntur: alij codices excusi pro ta
la, DICIT Is opoRTERE habent. donec tamen
uidero antiquiorem codicem,qui ea habeat, sempers ἶ-cabor noua esse,Cr ab aliquo inculcata. uidendum potius an sit figura ovo virmi, ut quid intelligendumst, resina
qua in unisu auditorum. An ni ualde his in absentia Pro AasENTIA, αιε AB szNTr s,babent cuncti manu scripti codices.priamum aute verbum A N N i s A L esse debere censuimusiadiuuante non parum nostram coniecturam antiquo illo codice. cum aute de immiti atrocis hoste sermo est,fici persic loquitur,ut antea lib. v ii. Utrum de imperat,
re pop.Rom. an de Annibula sequatur. E t in Philippicis, Annibal credo erat ad portas. Quod fi non ita legatur. negare non posemivi hunc lacum corruptifimum e e. Non haec collegij nostri ab Attico L egimus, A a A p Ibidem P i o. scripsit autem Appius dedisciplina augurali liis brum,quod declarat M. Tussius in epictola quadam ad ipsium, his uerbis, Quod egomet multis iam argumentis ante iudicara maximes illo libro augurali,quem ad me amantisime scriptum, sumsimu msisti. I tem Sex.Poma prius in dictione solinimum, inquit, Appius Pulcher inauguralis disciplinae libro primo ait esse tripudium, Cre. militudo nominis decepit librarium: hoc enim nomen quod epe,imo in singulis paginis haram epistriarum habetur n errorem hominem induxit.
Qilippe qui forentis ac nouos ut vii diebus, Cre.) Ibidem. Haec erat De omnium impressorum codicum lectis,a qua
369쪽
i s IN cIcERONEM nihil discrepabat antiquior noster liberi aiunt postea Boronidum emendasse, Quippe qui forens, ac nouas primis diebus,a c. alij rectius putant, Quippe qui florentibus, ac bonis ueluti rebus ipsi illi, cui jit cum occulta uertante unusquisq; in suam aliquam sententiam omnia cona
tur intorquere. Tutius igitur existimauimus in tam perrunciso,cr deminuto loco ueterem scripturam conservare, illiq, mendi notam adponere, quae iantister maneat, dum aliquid coetius inueniatur.
bidem in L Nansuetudini in N etesso,diuitiaru in Afranio Nos,
IN AERA Rio legimus ut idem caesurusti ,nec mansuetum, nec diuitem quod uideri uolebat eum esse argueret. quomodo enim mansiuetus, qui Metellum Trib.
pl. occidi uoluerit nam si diuitias quas ostencibat habuis- set, quid opus erat amarium clausi ,ui, impediente Trib. aperire,public q; pecunias dones Non paruam ansam huic errori dedisse puto, quod sepe in hoc codice r litera pro e sumpta est: propter si litudinem ut puto quam linter se habebant in uetere sFiptura hae literae. qκid di tem de Afranio loquatur,qui eo tempore lcgatus Pompei in Hilpania ei dis
tea quiddam omnino desideraretur, nonnulli reposuerat, acceptum ut apparet ex manu scriptis, nec tamen satis purgatis libris,interpretatis sunt,ditem expedis iis. quam nihil autem ad hunc locum Acia omnes acile uidere possunt. Antiqui codices una minus ollaba π Ωκ habet, quae sincera est, ex vera lectio. πMΩγκὼν enim tempestiatem, Cr nauigationem idoneum expediiis signiscat, composito uerbo. cum notifimo apud Graecos nomine, erquo Uim esse antea ciceronem docuimus: num in libro
370쪽
c AsTIGATIONE A s νx v. in uulgatis etiam codicibus legimws, Hic autem quantua nias; sed uidebimus. Ob hoc igitur cicero se diiscit non reperire quid scribat: quia cium omnia quae pari rari,conjicis debebant prouidisset, nauigationiq; inteii , tus, idoneam tantum tempe'tem expectaret, quae omni momento temporis surgere poterat: quid amplius scribe
N attinebate Ut meam ipse iam euocem sic erat in impresis coae εν odicibus inani aliquanto statio relicto: quod nostri vetetaris auxilio expletur. legitur enim in eo, Ne meam ipse mi rum euocem: adeo clare, ut mirer ab alijs non esse id animaduersum. Quam autem hic accommodata sit Greca haec uox,dici non potest. cum enim de incredibili amotare in se Tulliae supra locutus sit, rito ex eo sermone delatabitur: sientiebat enim se iam commoueri, UyMwq, suos excitari, quod nolebat. Verbum hoc notum est: quod si iam facile exprimi posset uerbo Latino, quam uis eius,βαgniscatusq; intelligitur,nihil laboraremus. Cicero id notamen ponit lib. O. de diuinatione,eiuss uim no uno uerbo 'reddit: haec illius uerba fiunt, Aut enim diuina uis quaeis dum consulens nobis, somniorim significationes sucit,
aut coniectores ex quadam conuenienti Cr coniunctiorine naturae, quam uocant onma V, quid cuique rei conis
ueniat ex somniis, er quid quans rem sequatur intellia
gunt, c. Verum hic diuersam uim restetri; habere uiae detur ab ea quam in Diuinatione babet, Cr potius eodem
Agniscatu hoc loco sinipti esse, quo alibi uerbum ab ea
deductum cicero usurpauit, cum dixit, Atticae commotia
Infamiam quoque quamuis sit fisa nauigio esse te Ibidem itura trans muro valde diuersus est hic locus in antiquis die