장음표시 사용
341쪽
33 IN CICERONEM bid. in fue Philargam bene. Sic omnes veteres,er novi codices:
quare nihil mutauimus: quamuιs abj, DE PHI RAE GYRO Iegant. Putamus autem de Dion si1 iniuria adhuc ciceronem loqui. cum enim ut opinor de hac re philaris
Drus sermonem habri et cum Attico, Ciceronenis franoe accusare planum ei strit Atticus rem aliter se habeis re atque ille putaret. cruebat enim PhilarDrus Diona α. sum esse relictum, Cr eiectum, cum ipse potius improbe Ciceronem reliquisset. ideoq; dicit ilium habuisse causam Cr veram Cr bonam res enim ita se habebat. Acile autem ciceroni uidebatur destit m sua suscipi Cr ad exitum perduci posse, ut scilicet in eo negotio nihil culpae admiaesisse probaretur. Existimamus autem intelligi debere re, pondisti Istu aliquod si Ie uerbis. 7 ε sed quid praecipiat sentiam. Antiquiores libri, sED
VID PRAERIPI, STATIM Cyc. con paulo
anti ingressus esset distutire quid a se in eo mingre u μα
ciendum esset, cito mutata fiententia, Quid praeripi, inα qui supple necesse est: stitim ut cum eo locutuε ero,pem scribam quaecunq; βceromon oportet haec anticipare, erante, quam gem sint, velle explicare. Eodem hoc uerbo, eodem significatu utitur prima sequentis libri epistola, Nisi,si tu aliter censeas,Cr hinc abero, CT AIq, sed alterum.bi est certius, nec pruripiam tamen, expectabo tuam eonsilium. Vulgati autem lectio siensium frigidum habet. cr parium etiam strinonis eandorem. αν Tardioris 're belli quod cu ijs Sinuessam non veneriamus. Auxilio uereris nonri libri huc locu turpiter foedata tum purgauimus nisi filio ri sic autem scribimus: TAR
DIORIS FORE RELI α VOS, SI IN HI s
NON v E N ERI M v s. nullum autem est uitium, iis unius
342쪽
casTIGATIONES. 33 unius tantum literae in antiqua sciiptura, pro RE μα vos enim BELLIn vos scriptu est: nam cretiae
librarius scribi oportere Quam inepta aute,CT ausa uuti garis esset lectio, nihil attinet dicere. quid enim nunc de Sinuessa loquatur,cum exponat querelam Caesaris, quam serum habuerat, quod ei nes fici se ad urbem rentum squomodo autem Meres tardius bellum facere poterat Haec sunt tam inania,et ridicula,ut nihil fiupra dici post Recte aute iudicabat caesar reliquos fore tardioris, si ci cera in illis non fulser:omnes enim boni uiri reprehensῖoanem eam fugere cupiebant cim autem unus inuentus esset
qui faeter negasset,illi quoque difficilius cogi poterant.
Sequitur autem sermo huic sententiae con armis. Tardioinris autem accusandi casum numero multitudinis,quis non uideat esse non unitatis generandis quod ortalbe nonnihil occasionis dedit ad errandum. I n bta autem, frequens est apud Ciceronem, id est unus ex his, ut in eis etiam lib. XIII. Academicum omnem quaenionem libris iiii. in eis quae erant contra praeclare collem ab Antiocho Varroni dedi. Item in eodem lib. Incidissemus etiam in illos,in eis in cognatum tuum. Quae ut tu soles dicere νεκῆα. Sic locu restituimus duis *7Fxilio meliorum redieum,in quibus adhuc haec vox Graeca inuenitur,etsi imperitia librariorum aliquitulum inquiri
nata,non tamen ita ut tota non agnoscatur: num ante etia
cum hac dictione usus esse ut de nomine prius ab A tticoer sepe issurpato locutus est:ita enim inquit, Quam illam ut tu appellus timere. quod in eoe stimus ex epiastola illa, in qua multa loca ex epistolis Attici citat, nil in
uno sic legimus: Iti ut si saluus sit Popeius,cr reniti terit
343쪽
33s IN CICERONEM alicubi,hanc δεκqvrelinquus. Quid autem de hoc nomiis me sentiamus, ante diximus quae autem post hanc uocem sequuntur uerba, adeo conturbata sunt, er peruersa, ut nos rectum esse iudicarimm contra ea stellulam adponetare: antiquam autem scripturam reposivimus cum fide, σdiligentia. siqua enim stes restit quandos sinceram Ierictionem restitutum iri, ex priscis uectigiis eam exprimi atq; erui possesterandum est. Quidam AREA s c Ee
quae tamen idem significa reponunt: alii etiam aliis moridis,ut fit cum ueritus occiata est: nos nihil, quod certum esset uidentes, institutum nostrum conseruauimus, ut in tantis tenebris antiquorum eo cum utametsi obscurari
Ibidem Illa tamen is ussoSic nonnulli Iegunt: quomodo a tem exponant, notum est. antiqui sane codices ΚΑΤ K I c habent:ego puto unam ollabam in medium restitatui debere, quae incuria librariorum omissa fuerit, Cr sex inmman feri Cr legi: quo uerbo etiam utitur lib. 1 I. hamrum epistolarum, sed me ,-αwm mea ista comouet circ. Arbitror' autem denunciationem illam hic intelligere, quam ipsie Caesar in primo commetario de bello ciuili miri tioribus uerbita a se facta esse tradit: inquit enim,Pro quia bus ora κis postulat, ut rem fuscipiant, atque una sericum administrent: sin timore defugiunt, lili se oneri non defuturum,Cr per fieremp. administraturum. nam neque illie hoc nomen communi signiscatu ponitur. Ibidem Non ivit rogidum. Nos cu antiquis, N O N FVI πNEGANDUM, legimus: constituerat omnino hoc illi cicero libere negare, quod tamen molestu CT periculam
sum erat quam autem hoc Caesar quasi pers exisset, ut honestio
344쪽
c AsTIGATIONE Ll 33τHnectiorem finem sermoni imponere ut deliberaret peritht. quare cicero gaudens commodiorem exitura, quam sperabat, sermonem illum habuisse, Non fuit negandum, inquit. In antecedente etiam epistola,Ergo ei ncgantam inquiis quasi dica hoc no timi cum periculo feri potest. Inde expecto qui in ina rarim illum tuam.) Haec λ7s est recepta Iedlio, quam cum sententiam nullam habere
eximinauerimw eo confugimus, ut antiquos characteres potius descripserimus, quam inania haec uerba, π ineruae dis hie inutiliter iacere pateremur: unum autem tantam
nomen, atque id fananino genere desiderari susticamurer ex hoc loco, ex ex illo etia qui est in secundu epistola sequeta. libri, qui in nostro antiquiore ualde sinales huic
notra habe ut qui unum purgari ambos rectituerit. Ille uero non Negativam particulam leui, quippe quam in nutilis antiqua libria inueni existimo autem figura esse ut magis accusandus fit Seruius, quam Pontius: num G timoris causa id commili turpior aut res Scrutum impulit ad id consilium capiendum. In quo autem discrepat paulo supra antiqua exemplar a uulgata lactione, quamuis id no receperis,celare nolo: in eo enimis legitur, Sed erit in itifimus Seruius, qui silium misit
ad es tigendum cn.Pompeium,aut certe capim ,πα
Quod si Efligere expellere significaret, Cr quasi ui Cr
pressit quodam extrudere, quemadmodum apud Graecos ἔκρhic Q, quod Latini ut puto Exprimere dicunt, non ineptum sortisse sensum haec sed io habere eundemq; planum Cr apertum. sed quia de hoc nubi parum comperasum est,ideo ueterem lectionem repudiaui. Et aliquando sententiam terminemui. Ni di manu Ibideri scripti hoc extremum verbum habent. ut hie I lacus
345쪽
sis IN cIcERONEM Deus pronunciatus sit, est sermo iratorum: cuiusmodi hic esse ciceronis, ex uerbis ipsius liquido apparet.
i r Nonis tris Decembribus. Iusseram ego,ut dictio itinnis bis scriberetur,nota figura,in quo magna culpa esὶ librarioriam, qui ea quae non sine aliqua incitat ex laribore indagavi, ipsi sua negligentia omistrant. Saepe ita
locutus est Cicero, ut in ii. . ad Atticiam, Vectius ire. isse noster index CycEt in primo, Nosti caluu ex Nomneianis illum,illum laudatore nostruem. quam avicinuimes habeat haec repetitis,unicuis planum esse ambitror. Quantopere autem solitus esset cicero celebrare Nonas Decembres,quo die de colamans si pliciam*mαpsit: maninum est: nimis enim erat isse laudum suarum iactuor: ut atrucis etiam, nedum alienis fistidium tam crebra illarum praedicatio gigneret. Brutus in epistola ad Atticaem, An quia non omnibus boris iactamus Idus Martias sinaliter dis ille Nonas Decembres Rus in ore habe eo meliore coditione Cicero pulcherrimum fictu in vituperabit, quam Bestia, Cr clodius reprehendere illius
i et Quidnam ego,quid iste: γ Et locum hune auxilio ueriteris codicis antea eorruptum, Cr deminuivim restitui: uerba autem Graeca Homeri sunt, χ. λ pronunciam ab Hectore. eosdem uerβη adducit cicero in epistola, qua Praecilium caestri commendat: quo loco plenilis eius sententiae uim,Cr excellentiam explicaui. a s Ne attractu seisi de pace agatur. Vetus illud exentis pla Si de ea renatu habet.ego tamen receptam lectiom
346쪽
c AsTIGATION E s. 139nem non streui qui uetere magis dese uti potest nunc eam pro βuo arbitrio reponere: nam quin de pace intelliata dubium esse non potest ex sequentibus uerbus.
Vt dum oratores cantent,ride an quiessean Tradunt ira Berouldum sic emendasse, EANT, RED SANT: quam nos castigationem non improbauimus. nam Cr s tu modoti est,cir ingenua: er quae antea verba legebat turiris i ucre unicuis mouere poterant. in manu aut scriptii codicibus, ta v i E s C A T unitatis naraero Ierugituis: nam in al: s nihil dis repant prisca ac noua lectio. Quem autem si marium appellet, nobis ignotum est. eam uocem etsi nonnulli attentire eonati sint, quia in cunctu manu scriptis est, π nihil meliusneq; a nobis exclcogitari potuit, neque ut alijs adhuc prolatum scimus,ut erat reliquimus: sitne autem corrupti, an non fit, nihil compertum habemuLEκφω-i τ s, Posteriorem Graecam uocem depi dis Ibidem uatam esse credimus. Quid enim ibi sciat cum panolo post v ει scτAvi τ, scriptum sit s quod uerbum superiorem sententiam concludit. Nos autem aduerinbium quoddam, uel isti mp uccis istius latorion desiis derari arbitramur: quod tamen quale sit,dicere non pos- .sumus: Graecos autem characteres depinximus, ut atqueram ex illis lectionem quae latet, euocare positiit. Quod
cum omni studio ipsi Atare conati simus, adhuc prodire
Haec est αλωσι in qua nune sumus mortis in Eri Veis I bid. in finteres libri αλη habent, id est πλανη Cr erratio . animi minmen, non corporis errationem intelli cie debemus: cum
aliquis uarijs gravibusq; cogitationibus distractus in quo conflio consi citreperire non potest: quod magna mola
347쪽
s o IN cΙcERONEM piam, Hel uitae potius taediis gignit. Male nostri illi I brarji per duo M hanc uocem scripserunt. α ρ Si acciderit ut legarer. Legerer habent manu scripti codices, ut in m i. etiam lib.restiti sumus: illic enim eundem Iocutioncm restituimus. est autem bule ille Iocus. ualde finalia. Nesius defendebatur a ilabis e legatione
reuocatus, nam eum caesari Iegerat Appius. sunt autem lecti, legati: non tamen urbe exierunt: cum Piso etiam socer apud Caesarem ostenderit, quod in Senatu de ea re mentionem acere auctuε sit. Hoc ex Dione accepimus,qui de hac legatione sic loquitur, καὶπι τ instrarum προσRrs
79 Iam Gest Cr animus ardet: Ante haec uerba Graecari cilio destieratur: quam cum ex priscis characteribus intelligore nequiverimus,ssios dilige ter descripsi sis. nutilo autem modo μή res Maligi potest,ut crediderunt Germis mani:nam Cr nullum sensum hic ea uox habe CT foem, nitium esse debere iam ante docuimus in penultima pro cedentis libri epistola. Perspice, autem possimus cons nates nosti is omnino characterus esse in antiquo codice Germanorum: quos ipsi dum student eum uocem aliqum significatim habere, aliquantulum peruerterunt, sed moinen non ita ut non retineat adhuc multum similitudinis. aso Altera tibi eode die epistolum dictaui.) Nos Η A N creposivimus ex manu scriptus exemplaribus,quae vox cu&
pa librarior omissa fuit, cuam espe debeat: Iocuti an trasu
348쪽
c AsTIGATIONE L s ista sumus de hoc Ioco,ubi etiam plura exempla bulas seris
moriri adposuimas. Quorum societas, er sceleratae confiensionis fides. iso castior omnino, elegatiors antiqua lectio est, a me restiatum,quae SOCIETAT is habet: ut postea se quasi corriga qui societate appellarit cosensum,cπ coitionem eorum: an potius scelerata, Cr nestria conliensio appeti
landa sit. fidem autem societatis dicit, quia illi cum fde,
quae cogitauerant texerunt,ex postea exercuerunt.
Quod intc cret se apud ipsum legem Olyndisse de
aerario. a Nulla sane alia re discrepant antiquiores codiaces, nisi quod i P s A Μ, Cr non ip sv Μ habent: ut
nunquam stre stustra instici turi qui si cr ipsi aliqua
parte mendo si sunt, tamen aliquod uia iura retinent verioris lectionis, ut hic accidit: putamus enim nos pro LEGE Μ, PLEBEM Iegi debere, ut intelligamiis caesarem perturbatum esse, quod intellexerit se in magnum odium plebis venisse in eo negotio de aerario. aerarium enim clausi ,non sine scelere a quibus non debebat aporiri poterat, quod etiam inter magna Caesaris impedirimenta cicero collocat lib. v ii. cum inquit de illo, Non eum rerum prolatio, nec Senatus,magistratustras dis sosus, nec aerarium clausum tardabit. cum igitur ille eius
claustra stegisset, publicasq; pecunias diripuiset, ualde
ab omnibus reprehen us erat, Cr plebs uiolatum ab eo Tribunum, contra cuius uoluntatem ausus uit id facere, iniquo animo tulerat. Sequenti autem epistoIa idem his verbis ab at Curio mecum uixit, iacere caesare putans
ostensione populari. I tem secuta ab hac epistola, Quippe, qui florens,ac nouos,ut uti dicbus ipsi illi egenti,ac peris ditae multitudini in odium acerbifimum uencrit. Etsi in γ s primis
349쪽
3 a IN cIcERONEM primis uerbis merim sit. Olyndere κurem apud aliquem, id est odio illi esse: alibi apud Ciceronem reperies, ut ad Quaratrem lib. it. Nam apud perditifimam illam disinsimum strem populi propter Milonem, subolyndit, tarboni multa ab eo desideranti. in fine Atque ego me recessurum, Cr solitudinem quaerere.
E mendauimus RECEssu M. Recessem enim cppessat Ioca ab homitum coetu remota. ipse lib. κ ii. Nam mihi
recessus,er solitudo prouincia est. 3 s Atq; videbat. Reliquum huiuς epistola multis mera dis scatet:ipsi in tantis peruersionibus conati siumus quam istisime potuimus omnia ad antiquorum codicum fidem
reuocare: multae tamen restitit macula,ut dici non positquam male habiti sit haec epistola in uetustiore nostro exesari ne illud quidem 1 vaga Aτ integre legitur: sed detruncata, Cr Iacera quaedam vox IVLEBAT:qgae magis adnotamus,ut fidem Iaciamus micum,e corae raptum esse totum hunc locum, quam ut ullam opem ad aefrant huic cotextui verbori :cum praesidium illud, quo multa menda sustulimus, nos pene destrucrit. quid aliud facere post usquam deprauata loca indicares Ibidem E t semonis Hirtiani. Lurtiani habent manu scripti
codices Cr insta,Dirtio conuento. ubi prius Hirtio: quod quani us non certam histori faciat huiuε negotij, tamen 'd nobis receptum s cur enim non potius antiquis eodia cibus fidem habeamus,quam noui ,σ contaminatissIbidem Tu optimos Terentiae dabis. Θ etiam habent manu
scripti codices nullo strictu: nos tamen Oppios legi posse arbitrati simagini in extremo sequentis epistola de eodenegotio agens ut putamus De Oppijs Veliensibus cinis qui quid placeaticu Philotimo uidebis. Et lib. v I r ubi loquituΥ
350쪽
sua, inquit, Aenigma Oppiorum ex Velia. Et paula post, Oppios enim de Velia, erc. est autem de nummis c ut opinor er pecunia semper sermo. Libro etiam vi ii. sic inquit, Ad Philotimum scripsi deuiatico, siue ei Moneta, nemo enim soluit, siue ab Oppiis tuis eoiit hernalibus. Hoc ccuse Ait cur Oppior potius scribe mese exictimauerim. qui meliorem, certiorems lectionentinuenerit, me facile in Ram opinionem ducet. Quod mihi mandas de quodam regendo in r) α I.dinia. Hoe etia uerbum Graecum in vetustioribus incertum est, o deformatum, ut puto: nam ibi ita legitur Apc Aax A N: Nos ut in mala no omnino inepte ut purimus
ηαruditi legi posse iudicauimus:id est simplex,er stultrum.
nam haec vox Graecis quemadmodum A N T I α v v sLatinis, sepe non bene sonat. Aristophanes νε pluui 'δειπολMδη κι τετlγων δαμ- . Scio sane
Erasmum uirum doctifimum receptam lectionem sequi: crederes ciceronem ad Graecum prouerbum alludere. quod est is fur μ ενῖi, quod non reprehendo: licet antiqua scriptura aliquantum diuersa fit, er durum mishi uideatur si prouerbiu indicare uoluisset, unum tantum verbum posuisse. Quamuis enim ut plurimum cicero
truncata, Cr mutila prouerbia adstrat, hoe tamen nubi modum excedere videtaeri vetustum exemplar mιbi bane
susticionem creauit: nam alioqui libenter optime de L tina lingua meriti iudicium secutus essem. Loquitur autem,lit putamus,se Qu. Ciceronestio. nam in fine sequentu epistolae, cum nonunatim de illo supra episet inquit, Quem tamen nos disciplina regimus. I tem supra in e