장음표시 사용
31쪽
cos; quς quidem relatio dicit de & generetur alius, qui sit albus;
pendetiam solum in natura crea- statim icipit mihi esi e simile: nulta: sicut haberi potes ex his,que la in me saeti mutatione, s ed I in Primo Libro determinata sui, lumin ipso. Simile excptu ponit cum agebatur de diuinis nomini Boethius de dextro &sinistro : L, Lib. bus, quae dicunt respectu ad crea sic intelligendum cit in proposi- Au Traturam. AD 1LLvD qti obiicit, to. Et pol etiam huius simile in- mi. se inar non uniuntur,componututa ueniri i unione rad ij,& chryliati inriti de Dicedum, stetit proprie accipia li: si enim crystallus iuperinduca us , Meltur uerbum componendi, et plus tur radio iam domum illumman tras di . est unio, tuam compositio. Vnio ti, crystallus illuminari dicitur, circa si enim dicit compositionem duorsi & a radio pertransiri,& ei copula ueri. in tertio, siue uniantur ad consu- ri absq; mutatione facta ex parte
tutionem terti j,siue n5. Compo radii,sed solum ex parte cryilaia sitio uero dicit coniunctione ali- li: sic suo modo, sed lope spirituaquorum; ita st uenii int ad consti lius intelligendum eli in natura tutionem tertii: &omne tale ali assumpta, dc persona uerbi. AD quo moest materiale respectitat ILL vo ergo, quod opponitur, lterius. Et ideo compositios P omne utabile eli proportionabi- importat impersectionem in c6- le. Dicendum,seuerum eis, si inponentibus; unio uero non:& P telligat de proportione, q attenpterea non quitur, st si diuina ditur in conuenientia ordinis. Sanatura no potest alteri componi, adi intelligatur de proportione, 0 n5 potest alteri uniri. SED AD quseli in comensuratione quali HLvD, quod obiicitur ; ' omne litatis; ueritatem non habet; pro unibile non unitum est ad copi eo st ii aqua maris infinita elser, mentum unionis possibile. Dicen adhuc possit spongia immergi,sidum, , illud uersi est de illo uni cui nunc immergeretur; & uniri rariti, quod habet perduci ad acta & ideo lii meit ad unionem proin unionis per aliquod acquisium portio, quae surgit e conuenien in ipse: de illo aut, quod est uni- tia ordinis. Et talis est conueniebile mlum per aliud acquisium tia, que est inter creaturam iona in altero non habet ueritatem: lem, & Deum; pro eo st natura
quomodo est unibilis diuina na- Gnalis,eo ipso p est imago De ,
tura humanae naturae P mutatim nata eli ordinari ad ipsam imme . .
nem factam in creatura; & i5 ex diate; sicut in Primo,& Secundo hoc n5 sequitur, ' sit aliqua p0s Libro suit ostensum. AD i II. D,sbilitas imperfectionis, uel mi, quod obiicitur,et maior eli coue
tationis in hac unione ex parte nielia oppositorum, si Dei ad φ' diuinae naturae, sed solum ex par creatura,ct ita se magis sunt uni- ' te naturae creatae. Et ro illius est, bilia. Dicendum, e & si maior sequia unio dicit relatione;relatio conuenientia rP alicuius cocinueto introduci habet in esse per participationem: nunquam tamemutationem facta in uno extro ita est conuenientia secundu immo,altero omo immobili perma possibilitatem,& ordinem uniusnest: sicut patet si ego sim albire, ad alteriun ue 2 unum oppostum
32쪽
non habet ordinari ad sit impositum sicut ad causam,& complementum; sicut creatura ronalis liabet ordinari ad Delim. C5l uenientia autem in participatione ali citius cibis non facit aliqua esse unii illa; nili sit aliqua couentcntia secundum ronem inclinationis,&ord: ni sicut patet: ma gis enim anima uni bilis corpori, quam sit una anima unibilis alteri. Et sicut non tenet illud argumentum, Anima non potest alteri animς uniri, ergo nec potest corpori uniri: sic nee illud argumentum concludit. Oppositum non potest uniri opposito ergo creatura no potest uniri Deo. v AE s T t o M. uua p rsona uniri possit huma
Lib. 3 a Primo per Damas qui dicit,st mori Dod. diuinis omnia sunt unum praetcrsae ca. in generationcm,generationem,o. processionem : sed incarnatio
non est aliquid horum, ergo si incarnari conuenit uni persons, necesse est Q coueniat alteri. Ii EM. Opera triuitatis sunt in diuisa: ergo opus, quod conuenit uni personae; neccile est, et conueniat alteri: ergo si incarnatio cit opus
Dei, impossibile est st convcniat
uni personae sine altera . ITEM. Incarnatio est opus recreationis: sicut hominis torniatio fuit opus
creationis: sed impossibile eis hominem sormari ab una persona, 2 non ab altar ergo una peribi non potest incarnari sine alia. ITEM. Persectiori modo eli neus in aliquo, quando est per unio-
inhabitantem: sed impossibile ἡ
unam personam inhabitare in aliquo sine alia : ergo impossibile est unam perlonam uniri carni
possibile est silium uenire in mentent, litin simul ueniat cum eo &pater, spiritus ianctus, sicut di- capa citur loan. Ad eum uenicii uis, Scmansionem ergo impossibile est filium uenire in carnem,quia sim it ueniat pater,cc spiritus sanctus. Si ergo mitti in carnem eth '
poisibile eit aliquid absolutum
contienire uni, si, non alteri conueniat; pro eos, tre, personae mlum relatu onibus distinguuntur: ergo si esse incarnatum, ues esse
hommem est praedicatum absolutum ergo impostibile est,st conueniat uni: ita quod non conueniat alteri: ergo una non potest sine altera incarnari. SE D CONT 8 A Ioan. Verbum o cap. r
ro factum est: sed uerbum sicut Dist. in Primo Libro habitum est, nominat proprietatem person .e: ergo si attribuitur ipsi uerbo incarnatio, uidetur st alicui personae poterit c6uenire per se. IrEM. Incarnari non est aliud, nisi in ca nem mitti: sed mitti potest co uenire uni personae sine alia : qa filius mittitur,& nunquam pater legitur esse missas: ergo nec incarnari.ITEM. Incarnatio est unio
in persona: ergo si alia est persona patris, alia iiiij, nidetur quod si unio sit in persona una; non siet eccile seri in alia: & si unio potest seri, inniliter & incarnatio. αITEM. Damuis una sit ueritas patris,& si , & spiritus sancti: t men persona patris signari po-
ttii per aliud signunt, quam per
33쪽
nna silit,uel spiritiis sancti, siue
loquamur de signo uocali, siuercali: qua ratione si num potest copulari uni psonae sine ali
secundum significationc m; eodemodo potest aliquod crcatum copulari increato secundum uni nem personalem: erso sic na potest sine altera signari, similiter rotuna sine altera incarnari.
buvianae ,erjopposita ibi diuersa ,sit: tu realirea sine al
RESPONDEO. Dicendum,' sine dubio una persona incarnari potest: ita quod non alia incarnetur: sicut operis euidentia manifestat. Et ratio huius est ista: quia cum contingat dupliciter comparari creat uiam ad creatorem, ii-
delicet secundum susceptionen alicuius completionis, A secundum relationis habitudinem:onacoparatio neccilario respicit tres
rionas indistincte, & indiuisio; Pro eos, in eis est una persectio sciatialis. Comparatio itero se cundum habitudinem relationis potest elle reipectu alicuius perionae doterminale, & distincte, peo quod ins personae relationibus distinguutur.Similiter Deus dupliciter habet comparari ad creaturam, uidelicet in ratione principii causantis, & in ratione ibi politi substantificantis. in prima comparatione ncccssatio sibi α laicant ucsrςrsona. Pr
eo quod in Deo unica est natura,& unica est uirtus operativa; perquam Deus creaturarum cst causa. Sccunda uero comparatio potest respicere aliquam perlisnam dillincte; pro eo, quod & si una
perlona conueniat ci in altera in
natura, &eius uirtute: distinguitur tamen ab alia in stipposito, &personali proprietate. Quoniam
Ergo in unione naturarum, iuc in
incat natione psona dii ina sit suppostvna, siue hypostasis humanae naturae; ita quod unio, siue incarnatio non tantum dicit habitudinem Dei ad creaturam per modicum causae , immo etiam per modiim: uppositi: similiter ex parte
creaturae non dicit comparationem solum quatum ad susceptionem completionis ; sed etiam
quantum ad habitudinem relationis hinc est, quod incarnatio Potest conii enite uni personae, ita quod non conueniat alteri unde rationes, hoc ostendcntcs,concedendae sitiat. AD ILL v Duero, quod primo opponitur: quod inditiinis omitia sent unum praeter generationcm &c. dicendum,quod iterum
est. Scd cum dicitur: quod incarnario non est aliquid horum, Dicci eum,qiibd si non sit aliquid horum, tamen aliquid horum includit. Includit enim intellcctuna personalis distinctionis: incaritatio enim culinio carnis ad naturam da uinalia in i crsonam diuinctam. AD ἈLUD quod opponix, quod inditiis a sunt trinitatis opera : dicendi m , quod verum est. i Sed cum dicitur, q'i d incarnatio est opus trinitatis , Dicendum ; st incarnatio iccundum Pestit op avoncmica ccmmunis
34쪽
tribus personis: sed & praeter hie
importat relatione: ideo uni pionae sine alia pol attribui. Et inexeplsi. Si tres puellae uestiat una ueste, uessis induitio est a tribus, no th tres induunt, sed una sola. Similiter tres personas operatae sunt incarnatione: & in una sola dicitur incarnari. AD ILLUD,qa opponitur de opere creationis. Diccndum, non est simile: qa hominis formatio dicit actione,
ει operationem tantum, non relationem ad personam:& ideo communis eli tribus: non sic est de incarnatione. AD ILLUD,quod Nponitur ; st filius non potest este in aliquo per inhabitatem pram, ς non sit & tota trinitas. Dicedu,
g no est simile: qa Deum habitare in aliquo dicit effectu in creatura,qua necesse est esse a tota trinitate: sed uniri dicit respectu ad asionam: & hoc mi esse ad unam persona sine alia, sicut prius ostesum est. AD ILLvD , quod opponitur de missione in carnem,&mentem. Dicend si,qa non est simile: quia missio fili, in mentem solum est secundum operationsiellentiale, non secundum unione personale non se est de missione filii in carnem. AD ILL vo,quod opponitur, 'id esse inornatu est praedicatum absolutum. Dicendum , t quamuis non sit bdicatu
relatum exterius rest tamen relatum interius ; & ratione relationis implicite potest alicui person ς conuenire distincte. Hocratet: quia nihil aliud est silium an mari, quam filium sibi carnem unire. Nihil aliud est Deum ei se holem, quam unam, S uua
dem personam esse hypostasim divina & humanae natur
Q V AE s T r o III. una persona uniri posit cum
mero assumere λVTRVM persona una possit simul uniri cum alia allumendo unam,& eandem naturam numeroλQuod non uidetur Ansel. Plures personae nequeunt una,& eundem hominem assumere : ' 'quare ratum in una persona fieri necesse est. ITEM,Si personae Plures unirentur uni,& eidem naturae: aut ergo in unitate essentiae, aut in unitate suppositi. In unitate essentiae non: quia impossibile est creatorem, & creaturam conuenire in una essentia. In unitate
personae nomqilia tres pesons in persona non conueniunt, sed di singuunttur personaliter: ergo uidetur,' nullo modo plures p-sonae possint unum hominem accipere. ITEM,Vnio diu ins naturqad humana facit sibi mutuo communicare propria idiomata:ergo si tres peribns assumerent unum hominem, ille homo esset pater , de filius , 5e spiritus sanctus: & ex hoc sequeretur propter comm nicationcm i diomatum , t pateresset fi lius,& miritus sanctus, Sceconuerso:& si hoc, tunc periret personalis distinctio. li Exi, Si
tres personae assume rem unum, S eunde hominem: aut ergo uniaca unione,aut pluribus. Si unica:
ergo cum pater,ct filius, & spiritus sanctus non communiccnt nisi in essentia; unio illa esset in aliquo essentiali quod est impossibile.Si pluribus: ergo plures cssent incarnationes resectu unius
nis: sed impossibile est esse plures incarn.ationes respectu unius
carnis quia in citatio non habet incepti
35쪽
im direm nisi ratione carnis: nulla est repugnantia,eu una aliacto p i ratio ae nec numerari circuna incedat: & una sit cu alia habet nici ratione carnis : ergo ergo si nullum est impedimento nec pluribusncarnationibus,nec vi , simpliciter , in plures psonae unici plures ersonae possuntas possint holem unu assumere
samere unam 5 candem natura. REsoLvTro. Sao cos A humana natura P res personas eandon natura idoneiumn labet ad hoc , ut numero assumere, utcumsumatur a peris , inquatum est que implicat. in ago sed uae , ct cadem anima REsPONDEO. Dicendum in sicut
est imago trim personarum s- dicit Anselm. plures persono non Vbis mul, 2 semel ergo uidetur, st a possitiat unum & eundem homine pra. tribus persona possit simul, & se assumere, non propter desectum mel asilini. LEM , Vna perissim potentiae,sed propter repugnan- t sumere dures naturas ; & tia contradictionis implicitae. Siniti l impedit. V Dei filius non enim plures personae assumeret D. possit assumer unum alium lic' unum hominem ad daptatem ta- 3.
minem cum relatus non sit adit lena,quae faceret communicatiola singulateaturam qua assum nem idiomatum:ergo aut aflume ort. 6.et
psit:ergouietur pari ratione, i rent in unitate,quae esset unitas, plures persex possint assur aere quae quidem se teneret ex parte unam,& eanem naturam, cu ita alsiamentis,aut assumpti. Si in uni t spossint pluri personae assumere tatem,quae quidem se teneret ex dist. Munam naturn,sicut persona una tarte assumetis: cum ex parte aia 2 plures naturi. ITEM, Gratia lici sumentis non sit reperire is uni conformariaturae: sed pluresῖ- tatem personale,& unitate essen-sonae diuinaomunicant per na- tialem,tunc plures personae assi turam in ursibilantia, & csicn merent unam naturam in unitatetia simpliciet una : emo pari r essentiae,uel unitate personae, sed ne commulcari possunt in una utriinq; horsi eli impossibile sim natura pera innem gratuita .er- pliciter.Nam plures persone di-go plures tritonae Po: sunt una , uinae no possunt couenire in unari eande num assumere. ΙΤΕΜ, persona, nec natura creata, & im Aut una Cura, quae assumitur creata possunt transire in una n
una pckna , potest assii mi ab tura. Si aute assumerent in unita alis,aut ni .Sa sic .habeo proposi te, quae quidem se tenet ex partum. Si iacuaero, quid impedit, te assumpti; cum illa sit unitas in cum lion ibi nisi natura crea- diuidualis,assumeret ergo in uni Psorti uina. Aut ergo erit talem indiuidui: sed illud adhue Impedammmcx parte naturae est impossibile, quia assii mens n5 Cam,ai 'κ Parte personae diu/ trahitur ad unitatem assiimptine Sod erat te naturet creats no sed potius trahit assumptu ad unis sic:cia a I tabiaceat omnino P tatem propria. Nam assismere est tentii dirar personae. Ex parte ad se sumere. Et sic patet,q, si dia
MDiox Porix no: qui' anter dia catur,tres nsonas assumere unit
omas uulla cure iactu, fle. em homine, omissius imo du
36쪽
dis implicatur contradictio; siue intelligatur, st assumptio sat in
Mnitatem naturae, siue in unitate personae. Nam si sit talis assum. rtio in unitatem naturae: ergo ex diuina natura,& humana constituitur una natura: ergo non est
distinctio assumentis ad assumptum; ergo necassumptio uera. Si autem sit assiimptio in unitate Personae: ergo plures personae comunicant in unam peri nam : erso p urus persori non sunt plures personae. Si autem fit assumptio in unitatem indiuidui , cum illa unitas non se teneat ex parteat lumentis sed assumpti; assumes non assumit naturam aliam ad Ppriam unitatem: ergo non assumit ad se, sed ad aliud: S si non
assiimit ad se,non allumit: ali um- Ptio ergo in unitatem indiuidui non est assumere uere,& proprie, scut nuc loquimur de auumptione. Propter igitur contradictione implicitam, plures personas assumere unam, & eandem naturam, nec cil possibile, nec est intelligibile. Bationes hoc ostendentes sunt concedendae. AD PRi M v M, quod oppoeitiir in contrari si, quod una aninis eii imago trium. Dicendum, quod imago de ratione sui dicit expressam reprssentationem nosecundum totum id, ii et illius, an quo imago est, sed secundum: liquid sui. Vnio autem, qux est in personali incarnationU, totam humana naturam in atomo,
sic secundum totum fac si uniri divine personae, ita quod tota substantificati irin una , tanquam in una ppria hyponas. Non eli aut in conueniens, q, aliquid repraesima plures personas siccundum
differentes proprietates, & potatias: inconueni cm autem eii, lunum & idem uni tur pluribus personis in pcrsona unitatem: Scideo non se uitur,' si una anima potest esse imago triu m,quod simul&semel possit uniri tribus personis. AD qa opponi tur, quod una persina potest assumere plures natu Cis: opo similiter plures per nae inam natura. Dicendum quod nim est simile iquia cum unio illaincarnationis fiat in unitatem pei Znae, non in unitatem naturae, pluralitas naturarum non sic repus nat unioni incarnationis,sicut pi ralitas personarum. AD iLLUD, quod opponitur,quod plures personae pol sunt communicare in ciem essentia per naturam &c, Dicendum, 'id non est simile: quoniam unitas Psonarum in una substantia dicit
conuenientiam innesi ira: conuenientia autem in natura non repugnat distinctioni in persona; sicut
nec econuersb diuersos in natura repugnat unitati in persona. lSed unio gratuita non dicit coniuenientiam in natura, sed in persona: S ideo pluralitas person rum repit gnat unitati unionis: &propterea praedicta ratio non tenet, quia no in simile hincinde. AD rLLvo,quod quaeritur, quid impediat. Dicendum, st nec Persona impedit per se, nec natura humana per se, sed modus unionis. inia en in diuina natura unitur hii manae in unionem persongincompos libile est, quod in illa
unione sit unitas ex parte extremorum,& pluralitas ex parte med ij, in quo attenditur il la unio. Vnde sicut est incompos libile, o
plures persone sin una persona
37쪽
aa mytttit psnam iam persomnia, sita propter implicatione ἐρρ imor litorum: sic in Proso tu intelligendum. Haec auteἡ risu ite incarnationei pla secua lucumodun secundum quehatidicautum coicationem; Pque modum silvis Dei factus euhomo. stillo modo impossibile est liuelli tete, plures personas assumere unum,1 eundem hDiem, stat ollendit Ansel. S ollendui AD u rationes praemisset . In hoc tamen ob rea non excluditur omni, alius m , v. dus assumptionis: quia cum muti ora.omistinus sacere, quae intellectus noller no vr posse capere; mod/ - quis audebit asserere, quod tres persona no possint i num, & eundem hominem assumere Nihil enim uidet inipcdite, quin tres
personae possint p gratiam illudessicere,ut sint perionet uiuita sinsularis naturae in tempore; cum illa natura sit postibilis, di omnino obediens respectu cuiust tpersonae in trinitate. Et pro tanto voluerunI aliqui dicere non irrationabiliter, quod poterant tres personae allumere unum limmine in unitate indiuidui: quod si rationabiliter intelligatur,tatis Gnabiliter poteli subliineri: nec pugnat uerbum Ansul. nec ea, quae P de terminata sunt. Non ina uolutat diccre,st illa assum
Estaicitia Iem ex Parte assumentis; sed trcs Prcsons,si unum hominem assiana CrCnt; citent unus lisi rita in in il lis tribus perionis enice commonis ianitas singillaris
to, impossibile est unum,& eunde hominem assumere propter multiplicationem implicitae contradictionis: quia sequeretur, quod filius esset pater. Q V AE s T x o III I.
qi alibet trium personarum incarnari potuerii
VTRνΜ quς libet trium personarum p ssit incarnari per se ipsam Etu, sic,ludetur. Tantunde distat creatura a persona fili j, quantum a persona patris, & sipiritu sancti: ergo 'lita rone pellona fili j incarnori potest, di ilantia non impediente; eadem rone uidetur,st etiam persona patris, &spiritus lancti .iTEΜ. Posse in carinnari spectat ad dignitatem, a lioquin iasi conueniret filio: sed quicquid potest filius ad dignitatem spectans, potest & pater; cum totum posse habeat filius a patre: ergo si persona slij potest incarnari,S carnem sibi assumere; uidetur st hoc possit & pater consimili ratione. iTEM. Ad incarnationcm faciendam non plura exigutur, quam extrema uni bilia, &unita, in persona, & immoestas in potentia; quae extrema lala colimgat: sed natura patris ita eis uni bilis, sicut natui a filij: cum
sit una, oc eadem: persona patris ita eii una, sicut 'rionabili, α potentia immensa: eigo &caei. 14 1Μ. Si persona filii porusi incarnari, aut eoipso, quo eii filius ue aut eo ipso quo eli rei sona. Non eo ipso, quo eii filiori quia filius solum duit respcctum ad
ro si potest incarnari, eo ipso quo est persona diuina : igitur cum Pater, S ipiritu, sanctus se persona diuina; sequitur necessab.Bon. Lib. 3. B ris
38쪽
riis,quod persona patris,sc spiritus sancti ita possit incarnari, si ,
cui persona fit ij. SED CONTRA . Si persona paris,ii et spiritus sancti incarnarci; tunc dilo essent filii intriuitate; sed hoc est inconueniens: quodlibet autem inconueniens sicut dicit Anselmus) apud Deum eth 'r Oς impossibile: dic. emo uidetur sivi hQ. . nailiter esse impossibile, pcrib- nam patris incarnari, uel spiritus sancti. ITEM. Incarnari non elialiud, quam in carnem mitti, sicut uult August. 2d impossibile Li b. .δ patiem mitti,cum non habeat Trin. ' alium , a sit: ergo impossibi c. i9.et ca patrem incarietari.Iet aia. dest propritim linias personae, impossibile est alteri conuenire: sed ancarnari est proprium fili j, ε sibi soli conuenit: ergo impossibile est quod alteri personae conueniat. IT 2M . Maiorem conuenientiam habet natura assumpta a verbo cum alijs personis, quam alia natura, quae non est assumpta: ergo si aliae persi, nae non possunt ilsam n. atura ast amere; quae allum prati est a uerbo; iis detiir quod Subri, aliquam aliam : sed illam noA.i possunt assumere, sicut in praecedentibus monstratum est: ergo uidetur, ' nullam aliam assumere valeant: sed altera persona altera naturam assuinpsit. L persona spiritus sancti naturam columbae: ergo&spsis sanctus potuit humana naturam,qua filius a: sumpsit; assumere:a destriictione colequetis ad destructione antecedentis.
qui dicere uolunt nulla permna incarnari potest, nisi persona
uerbi. Et ronem huius assignat rquia si persona alia incarnaretur, nasceretur quaedam trinitatis c6fusio, dum plures in trinitate filii dicerentur. Nasceretiir et quSdam squalitatis diminutio; dum duo iiiij essent in trinitate, tuoruunus haberet excollentiorem nobilitatem, quam alter. Nasceret
etiam quaedam oppositoriim indi si inctio: quia tunc unus, R idem filius genitus,& ingenitus dicere tur, si pater incarnaretur: & haec omnia sisnt incouenientia. Et qa iiihil inconueniens potest poni in Deum,& circa Deum: ideo di xerunt,st nulla alia persona a dissilia filii potuerit incarnari, non propter defectum potentiae ; sed propter dignitatem personae,quc non admittit aliquod indeces circa suum opus. Sed licet uideant in hac positione sequi B. Ansem. ipse in tamen ueraciter no sequiitur; o eo st nec Ansel .uult hoe dicere,esse impossibile apud deualiam per iram a filio incarnari: sed uult hoc ostendere;st non est ita decens de alia persona, sicut de persona filij: & hoc uerum est sicut melisis uidebitiir infra. Qd aut pater, aut spus sanctus incarnari possit absq; aliqua repugnantia, plana est: pollet enim sormare sibi corpus, iuba sibi unitet
de genere humano,non per uiam generationis, sicut lar uit corpus Euae, quae non dicitur esse filia Adae. Praeterea. Esto, st alia persona assiimpsisset carnem de uirgine, sicut assumpsit verbum ;adhuc non clIct ibi confusio, neque equalitatis diminutio secundam rem: quia ex hoc nulla fi
39쪽
ret ira simulaclo circa personas divinas. Nulla enim eii confusio, quando nos credimus; luod unus S idem eii temporalis, & sternus, immortalis,& mortuus, immensus,& circunscriptus. Nulluetiam est inconuenien ;elim filiudicinnus esse aequalem pa ri, Sminorem patre secundum naturam in qualitatem. Et ideo concede
dum est sicut Magister dicit in litera)u quaelibct trium personarum pol, ct potuit inca inari. AD ILL Dergo, id primo,opponitur in contrarium,' si pater ancamaretur,quod duo tuc eiscnt filii. Dicendum, P ista ratio procedit;supposito,st Deus non possit aliter assii mere cari,cm, quini αsumeret de muliere ra quam e mairn hoc autem est salsum: a aliter posset Deus sibi carnem as sumere,si sibi placeret. Praeterea. Esto quod alia persona assumpsisset carnem de uirgine, & esset s. Iius uirginis; hoc in nullo deroraret Deo: quia nihil perderet . abi diuina persona: & ideo si est smonueniens, hoc est sollim propter nostram reputationem,& ratiocinationem. Cum autem dicit Ansel.quod quantumcunq; pa tium inconueniens in Deo est impossibile. Dicendum,' hoc intelligitur de eo,' est inconueniens in Deo secundum se:& tale est in coueniens, quod nisso modo potesselle conueniens: S ideo ei impossibile. De eo autem non habet ueritatem,qubd est inconve, niens secundum nostram aestama. tionem: quia deus posses illuu sacere conueniens. Vnde sicut con- odimus de aliquo malo, P pQ test Deus facere illud, pro eo P
inia potest binc fieri, sicut in
ma tum tanq: de aliquo uero n6, quod cli secundum se malum. qa nullo modo poteli bene fieri: si e etiam in proposito eil intelligendum,cum dicitur, Quod libet in- conueniens in Deo est impossibile. AD iLLvD,quod opponitur;Pincarnatio non est aliud quam in carnem mcitii. Dicendum, i Derum eis, prout incat natio dici me de filio. Sed iocarnari secundum suu ni intellecti m g neralem nod:cit plus,si uniri carni in unitate personae. Et quamuis persona patris non possit mitti, potest rameunirit & ideo ratio illa tio tenete pro eo quod procedit ab inseriori ad superius destruendo. AD in IVD,st opponitur, quod incarnari est proprium fili j. Dicendum , ς sicut si Petrus sit unicus filius Pauli, esse filium Pauli est proprium Petri; no quia non possit conuenire alteri; sed quia nune non conuenie alij. Sic etiam in )pposito intelligenduin est,s, incarnari dicitur cite proprium perso nς filii,non quia alia periona n6 possit carni uniri ; sed quia nulla alia persona a tua liter unitur carni a persona filii. AD iLLvD, qa opponitur; st natura assumpta a uerbo plus conuenit curialis; disonis, in m non assumpta. Dicendum, P sicut in pr cedentibus di . .ctum eti) & si plus conueniat na vi ratura talis cum aliis petinnis latio 1 3
ne eminentiae,s dignitatis, tamenon plus conuenit conii lentia ordinis quia cum sit actualiter a persima ii cibi assumpta, non habet possibilitarem ad ulterioremas lumptione ni r non sic autem est de natura quae assumpta non est: S propterea illa rario non comeludit.
40쪽
'ONSEQUENTER quiritur de secundo principali , uidelicet de
incarnatione uerbi quantum ad congruitatem. Et circa hoc quaeruntur quatuor. Primo quaeritur,utrum in opere i carnationis seruetur debita congruentia.Secundo, quae sit inca nationis ratio praecipua. Tertio, quae personarum trium sit ad incarnationem magis idonea. Quarto quaeritur, quae hora temporis magis suerit congrua.
seruetur debita congruentia ex parte Dei λEt sic uidetur. Infinita potentia, sapicntia,& bonitas debet se persecte manifestare: sed non potest se perfecte manifestare,nisi per effectum aliquo modo infinitum: nihil autem ellinfinitula actu, nisi solus Deus: erisgo ad hoc st diuinae potentiae,sapientiae,& bonitatis infinitas manifestaretur; congruum fuit aliquem effectum fieri,cui attribu retia Deum; φ est esse bonsi infinitum: sed hoc fuit,cum deus unitus est carni ergo Sc. Item Psecti stimum ages debet produc re actionem sua ad statu;& coplementum: sed status, coplementu rerum est coniunctio primi cuultimo: primum autem, P quod facta sunt omnia, est Verbii, siue
Deus: ultimum autem in operi. bus est homo: ergo ad hoc st persecta esset operatio procedens a persecta potentia: congruebat stdutina natura uniretur cum ii
mana. II E M. Contingit pluralitatem naturaru reperiri in una persona: scd si, una natura roperiatur
in pluribus persbnis nullo modo multiplicata,hoc spectat ad dignitatem diuinae naturae: ergo pari ratione ς, una persona in duabus
naturis , uel substantiis subsiliae nullo mo composita; hoc spectae ad dignitatem personae: sed ois prietas dignitatis prscipue congruit diuinae personae: ergo italde congruum est, i persona diuina
in se habeat duas naturas: hoc autem si per sacramentum incarnationis:ergo uidetur, st in incarnatione seruetur debita congrue tia. I TEM. Decet largissimum remuneratorem diligentes seremunerare persecte:sed homo qui est Gen.I
amator Dei non beatificatur perfecte,nisi in ipso Deo ; quieti tota merces nec beatificatur perse. 'o 'r'. die, nisi totaliter beatificetur ex parte corporis,& ex parte ani ς p. 6.mae,&ex parte sensus exterioris, .. i. &ex parte sensus interioris : sen Trau. sus autem exterior no potest beatificari nisi in re corporali: ergo cum deceret Deum persecte hominem beatificare; & Deus beatiscat hominem in seipso,dando se in praemium:decebat eum habere naturam non solum spiritualem, sed etiam corporalem: S hoc est
coNTRA . Nullo modecet sapiεφtissimu coditore facere aliqua ιε excedere terminos, quos sibi si
tuerat p natura:ergo cli Ois creatura,quantu est de natura creationis,stior sit infra deu,& intra terminos creaturae; uidetur st nullo modo cogi uit, quod Deus faciat creatura Desi esse: crso no uideriit opus icarnationis sibi csigru e