D. Aegidii Columnii Romani ... Tractatus contra exemptos, antistitibus, & religiosis omnibus maxime' necessarius. Eiusdem, de diuina influentia in beatos. Eiusdem, de laudibus diuinæ sapientiæ. Eiusdem, de defectu & deuiatione malorum culpæ & peccato

발행: 1555년

분량: 112페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

DA IN PERNO atos solum etiam inter heret leos existentes a sue Arunt participes corporri, die languinis domini, debet etiam erronea iudicari. Nam in dicitur, Siqi iis mandueauerit ex hoe pane,vivet in pternum: intelligenda est,st mandueat digne, fle si in tali statu se teneat. a iii in dr ad Cor . it. Qui enim ma adaeat 5e oibit indigne, iudicium stoima adurat de bibiti Uel potiamus dieere, ut dieit Aug. at de Cluitate dei,cap. as. Non mandua eant eorpu; Christi, qui non sunt in eorpore C hristi. Eit tame intelligenda ,s eorpus Christi potest sumi tripliciter . scilicet, materialiter, de hoe modo possum infideles manducare, qa possunt sumere species illas, sub quibus est corapus Christi. Sacramentaliter vero, corpus chriiti illi maudueant, qui eredunt sub speeiebus 'illis ellae laristi verum eorpus re sanguinem vesrum,quod fidelibus bonis. 5e malis competiti Spititualiter vero eorpus christi sumunt illi,qsne remorsu conscieatiae hoc faciunt. Et hoe modo intelligedam est, qui mandueant eorpus Christi spualiter . vivent in cler mi, dumtamen δ' perseuerenti Quinta etiam opinio. s. quod deus miserebitur baptizatis, qui Herut participes corporis Domini nostri letu Christi, defuerunt fio , deles,quauis in haeres m lapsi fuerint,vel in qu cump peccatum .est erronea re falsa: quia ut di. citur a. Hebbi i .sne ficte impossibile est placas re deo. Si ergo post susceptione fidei in haereas m fuerunt elapst, impol sibile ei talas placere 6. MO.Sexta autem opinio sq, deus miserebit om cninus fidelibus in iudicio, dum tamen in fide sua

permani erunt, est falla. Quia fides line operiabus mortua ellidi Apotholus ad Cor. it. dicit. Si habuero omne fidem: ita ut montes transse ram, eliaritate aute non habeam inihil sum. Da o ergo quod quis haberet tantam fidem quod montes transferri faceret dumtamen charitate

non habeat, nihilssbi prodest ad vitam. Cu au tem diciti aut crediderit 6c baptizatus suerit, saluus erit. Dici debet quod intelligedum est de iis qui credant per fidem formata per charitastem non autem de iis qui eredunt per fidem inosormem quae est mortua. Quod aut dicebat defundamento .qusd st manet fides, manet funda me tumidiecdum est, quod si indamentu illud oest Chtillus Iesus. Et si hoe fandamentum est fides hoe est prout hae fide coniungeris deo, vel ips ehritto Iesu 'c es membrum eius: quod non facit fides informis, sed fidet formasta, & eharitate eoniuncta. Si ergo aliqua pecorata venialia committimus, propter hge pecocata non dinabimur: qilia adhue manet tandamentum quod est christus,quo manentriperire . non possumus. Septima autem opinio, quae dicit quod in Iudicio deas miserebit infidelibus. non omnibus,sed his qui se exercitauerunt in operibus misericordiq .etiam est erronea Ae falso Quia quantum sp nos exercitamur in operibus talibus,sine charitate.& fide; nihil prodest ad salute . Fatuum est enIm velle dieere vel Ie iis luminari a sole, ae nolle eouerti ad solem.Opesta ergo facta sine charitate. valent ut conuertamur ad deum: sed ad vita nihil valent. s in hoen manet homo. Dicamus ergo ,Ac eoeludamus, quo a quaecunm mala quis secerit, dum tamen finaliter in eliaritate moriatur in alia vita penas pargatorias sufferre poterit, quia forte non suffieienter in hae vita penitetia ederit de peccatis suis: ex quo enim quod in charitate morimur, nunqua pςnazaeternas sustinebiiuus. Sic erago qui eam in peccato mortali decedit, in perspetuum danabitur iuxta illud taeehiel. t s. Si impius egetit pipnitentiam ab omnibus peccastis luis quae cist itus est.& eustodierit omnia praeeepeta mea, uec fecerit iudicium A: iustitia mi vita vivet cle non morietur. Et sequitur. Si averterit 1eius usa iustitia sua.&teeetit iniquitatem fim omnes abominationes quas ollari 1 olet impluriit an quid viveti omnes tultitis eiu ς quas fecerat. non recordabuntur. Quod intelligendum est

ad salutem quia tales tui titiae nihil proficiet Diadlata em.

Cap. x II. Qubd timones, , mimae separatae, possunt uere pati ab igne in eam. Ost omnia supradicta , inuestia

gare restat, quomodo anima in inferno erucietur, Ne patiatur. Dixerat aliqui Angelos esse eorporeos. ideo mali angeli patiuntur in inferno mediatibus suis eorporibus. Sic pia et voluerunt quida animas horum habere cor i. v. pora aerea .non unita naturaliter, quae nunqua Aia ,3 deponunt: se media ntibus illis eorporibus subsis arilibus dicebant animas eoniungi istis corpori vibus grossiς. Anima ergo recedens a corpore, 'il.

poterit pati ab igne inferni, fim hanc si iam illa bs Q iatifidefert seeum quoddim eorpus subtile, in quo Misistim

poterit sustinere penas igneas. Sed cum eo murniter teneamus, laveritas sti animas, dc ai νε Naia paratulo, esse substantias spiritualest videnda est, quo uita smarii possunt patia eorpore ignis. Dicemus ergo ιε pati dolorem, hoe est. sentire dolorem pa/ per picta corti enim ab igne . hoe est. sentire impressionem is ρisu labe istam ab igne . Sentire enim dolorem .no est ideqd ealefieri, vel pati quia secundu hoe lapides. eum possint pati. Ac calefieri ab igne dolerent. Dolor ergo addit si pra passionem, sensis. Sed eum sensus fit fisceptiuus specierum stne mates teria, Ae non fiat sensus nist per immutationem intentionalem consequens est ut dolor formas liter , immutarione interionali fiat. Immo immutatio realis impedit sensus; quia caro nimis calefacta, non percipit differentias tangibiles: notigit enim de quoda, eum nimis haberet pedes

92쪽

TRACTAT v snsti datos posuit eos in aquam nimis ealida A eomparatione, quam doleat ncle ea res ab Igne nee sentiebat aquam illam , nis prius aliqua psearnis dee hae raderet de pedibus eius. Immutatio ergo realis impedit sensus. Ideo natura sescii quod oeulus esset discolor, ut posset omne colorem sentite. Et fecit earne esse proportios nem mediam inter qualitates tangibiles. ut possit meel semias tangibilium eognoscere. N erago sentire est ex intentionali immutatione, erit

Diles. dolor pereeptio immutationis intentionalis di' splicentis. Est ergo in earne,duplex pallio. Vi arealis, inquantum realiter ea siti di secundum hane immutationem, licet caro calefiat, non tamen proprie sentit quia non sit sensus per tautationem realem , sed magis impeditur. Alia passio in carne est interionalis, Fm qua raro sentit. dii ergo tolleretur a carne immutatio intentios

natis, manente reali nee sentiret eam, nee doleret, sed pati posset sicut di lapides patiunturi Aee contrario si tolleretur realis, quod no est posssbile manente intentionali, non solum adhue doleret. immo plus doleret. Est nihilominus' notandum, quod maxime patimur 6c dolemus secundu qualitates tangibiles, a quibus depens dent eorpora nostra, Λ quae possunt corpora nostr a destruere. His itam praelibatis.inuestigare possumus, quomodo spiritualis substantia, pati possit ab igne Dicemus vero, non esse incoueniens eorporalia, quae non possunt virtute propria agere in spiritualia, haec facere in virtute alterius ut phantasmata. qus sunt corporalia, In virtute luminis intellectus agentis . possunt

agere in intellectum pollibilem. Oportet tames, semper si aliqua unio agentis ad patiens. Et ideo eum essentia animat, si in qualibet pie corporis erit ergo intellectus possibilis in organo

vnitus phantasmatibus, Opter quam unionem.

licet no possit phantasmata agere in intellectu possibilem sui virtute, hoc tamen possunt nee te, virtute luminis intellectus agentis. Se de in proposito eorporalia aliqua unionem habent ad spiritualia taliter enim eet uniuersum destru: etum) sed ex ista unione non habent eorporas ita possint agere in spiritualia. sed magis ecciuerso: quia semper corporalis substatia guber icta, tum quia magis dependet a deo, in cusius virtute agit ignis. q saetae raro a qualitatibusta bilibusatim etiam quia raro ab igne ametam utatur realiter. Sc latentionaliter: quae immua ratio resis ut quia ealefit. impedit pereeptione doloris, di immutationeδε intentione. Anima autem totum immutatur intentionaliter, quia

solum sentit nurivi proprie dicatur in percipit ignonem δε dolet, se eruciatur maximet non atra tem immutatur realiter, quia no calefit,lieet ab

igne eremetur, fle crueietur.quia in illo suus dolor,be sua afilictio impeditur.

Cop. XIII. Qubd in animabus damnatis, , Lemonibus , intellectus fungitur vice

Jenses. Et φ tales subflantiae

crematur,quis uiiant.i.

mari.

Via vero stellectus hominis no quiescit, dicearet aliquis, no esse pose sibile corporalia quq cuncpi in virtute diuisna, posse in spiritualia

agere: quia non comunieant in materia eorspus,5 spiritus. Agetia

autem 5e patientia, oportet in materia ebmunieare, ut est per habita declaratum. Dicemus eragost qui intelligit quo modo sensus sit susceaptiuus specierum fine materia. potest intellis es re veritatem huius quaestionis. Est enim sensus, quatum ad praesens spectat. susceptiuus species rum sine materia, quia talis susceptio fit stire materia. At quia est talis susceptio immaterialist quia in hoe eomunieat sensus eum intellectu δε materialia eum in materialibus, ut intentionaliter immutentur. Sed st spiritualia no immutantura eorporibus, hoe est,qa agens poterit esse prsis antius patiente. In virtute ergo propria non poterit materiale immutare, sed in virtute altes nari habet per spiritualem: nee tamen est incos o rius. Ignis ergo in serni in virtute dei agit in aniueniens, quod in virtute superioris agentis, vi mam .intentionaliter immutando ipsam i se virtute dei, eorporalia possint aliquam fmilitus dinem imprimere in spiritualia, etiam noctuam. Δ etiam verum dolorem ea usare in eis. Si enim qualitates tangibiles, quia ab eis dependet corapus, pollunt ne sensum carnis immutare intenstionaliter quod tamen causant doloremi cu magis depedeat spiritus a deo, quam corpus nrma qualitatibus tangibilibus: poterit ignis inferani virtute dei, aliqua intentionem hortibile ea usare in spiritum siue in animam is qua magiς afasigetur. Ac eruciabitur,u assileaicaro, siue cors

pus ab his qualitatibus tangibilibus. Plus ergo dolebit, de plus eruciabitur anima ab igne fine

quem modum eam a Migiti ae eruciat. Et ut masgis ad punctum descendamus. Dieamus quod

animae peccatorum quia suam ratione Λ suum

intellectum supposuerunt rebus materialibus, cte sensibus idignum est, ut intellectus in eis lanagatur vire sensus: vet neut naturaliter ignis potim mutare sensum ea usando intensonalem imo mutationem .ste ignis in serni eausabit virtute diuina in intellectu animae separatae, vel eausabit in intellectum spiritus maligni, intentionalem quandam immutationem: propter qua verea Afiigitur anima. neut vere a Migitur raro propter immutationem intentionalem fictam in sensu.

93쪽

DE INFERNO.43 p. 3c. Tva. s. Εκ hoc autem apparet dictum Grego. in dias A pos, se ut deus in beatis est omnia in omnibus.

log. Quod anima crematur in inferno, quia via det se e re mari: ut exponatur. videt, hoc est se nolit sim que modum est quas proposito per se nota,quia ratio prςdicati clauditur in subiecto nullus enim dolet, nict quia sentit se e te mari Dictu est enim φ in anima separata, & in maligno spiritu .intellectus sungitur vice sensus i At quia

ad intellectum spectat videre, fidi cognostere,voluit se loqui Grego. qui per intelle tum ad

quem spectat videre. c cognoscere, anima cresniatur de quia non sit per hoc . intellectus fiat sensus, sed quia fungitur vice sensus, ut scut eas

ro per tensum vere dolet, de cruciatur, se anisma vere alui tur δε cruciatur per intellectum. Revertamur ergo ad propositum. 6c dicamus, s rerum ereataru, qu dam sunt simpliciter ima materialia, ut angeli, de animat. Quaedam sina pliciter materialia ut lapides & ligna. Quaedam sunt materialia: cum hoe tame aliquid particis pant de conditionibus immaterialibus: ut organa senstiua, quae licet materialia snt, aliquid tamen participant de coditionibus rerum imma terialium , quia sunt susceptiua specieru sne materia. Lapides ergo δε ligna quς solum sunt materialia, tu materialiter immutantur. Animae dispiritus solum materialiter immutantur. Organa vero senstitia δε maxime sensus tactus. viroque modo immutaturi quia eum viri ita municant: cum lapidibus quidem Λ lignis. pro quia quicqd homo desiderabit . erit in deo suadestderium adimpletum se ignis inferni in anima separata, est quodamodo omnia in omniabus quatum ad amittionem , quia ille,virtute diuina amigit intellectum, qui fungitur vice senasus, in q, non possit de aliquo eogitare. Diee, mus ergo φ se a Digitur anima per ignem seuenunc raro per ignem. Q d sane est intelligens dumt quia multo amplius affligitur anima per intellectum ab igne.ς nunc raro per sensum: Aemulto magis est ille dolor, qua iste. ut superius

fuit declaratum. Est tamen omnino consonu,

ut sm illam partem corporis, ut stra lingua, fieret eruciatus in diuite. Fin qua plus peceauit; qa' epulabatur quotidie splendide. Sicut ergo disti et ille s du vivebat in eorpore, fuisset postus in igne se eruciaretur lingua in flamma, s puenisset dolor in anima per eorpus mediante sensu lingue se virtute diuina talis dolor maior erat in anima diuitis separata, p illud quod agebat ignis inferni in intellectu eius, cum plus ageret in intellectu eius, et egisset dum vivebat in sensu: vip quq peccat homo,per hqe torqueat. Nam licet in in serno esset anima diuitis non habentis eorporalem linguam tamen talis eruciastus virtute dei poterat eausari in anima separata per intellectum. qualis fieri poterat eo vivente.

per linguam in sensum. Hoe ergo modo potintellisti linqua diuitis δε digitus Laetari quia ille

ut materialiter immutanturi eum spiritualibus si diues se affigebatur in anima exuta. ae s fuisset autem substantiis,prout immaterialiter immutatur. Et inde est. 9, immutatio realis nunquam a sensu derivatur ad intellectum. Nil quam enim intellectus, potest fieri filetidus .aut ealidust ut dicitur. 3.de anima. Vbi ostenditur,q, no est cor, pus, nee virtus in corpore Sed immutatio inte, tionalis a sensu peruenit uso ad stellectum: sed inter has duas immutationes, hae e est dii ferens tia, quia stem immutationem realem sit eorruptio passi, secundu quem modulariptum est

passio magis facta abiicit a substantia. sed F m im .

mutationem intentionalem,s si ultra pportios nem debitam, causatur dolor.' crueiatus, non aute corruptior .ppter hoe lapides immutati solum realiter,eorrumpuntur,no autem dolent

sensus aute dolereri eorrupi potest. Anima au Diem da nata quia solum intentionaliter immutatur, dolere potin mente, sed nunil eorrumpi: nuna .ri talis passio magis facta, abiicit a substantia. Et de hoe intelligitur , pagens, fle patiens, semper comunicant in materiar ut de illis agens

tibus , quae per realem actionem corrumpere possunt. Illa aute alia agentia quae solum in tenationaliter immutant. Ac rem immutata non eorrumpunt. t O concedimus in materia Ae in essentia, comunicare. Nuttii n. dolor animae existeritis in in serno cessabit, quia talis pallio non eellabiti quia anima corrumpi no pol a tali igne, cusecum non comunicet in materia. Dicemus erain igne postia earni coniuncta Deus. n. est ea

se eausarum δε quicquid potest mediantibuι se,

eundis substantiis. bene potestsne illis. Sicut ergo potest affligere animam per ignem, mediat te earne se potest eam assuere fine earne, per ignem. Petebat ergo diues, g, Lazarus intinxeates digitum suum δε refrigeraret sibi linguatiae idest, petebat s saltem temperaretur in vita ista bper guttam aquae postam in lingua, squis eo bureretur in igne.

Cap. X IIII. Quomodo uerificatur dictum Au

gu lini s animae danatae exutae corporis

linguia es ad infernum,detantur ire

proprie ad corporalia , sed ad

similitudines coruporalium. T dicta doctori; se exis 3 A Gen. aleellentis. 5: sanctissimi. st . eap. s.

eust sane. solidem intellieantur .s q, anima exuta , corpore non serat

ad eorporalia loca. sed ad smilitudine corpo statium: est diligetet adauertendum modum suum esse, ut semper altria

94쪽

Cap. a a.

TRACTAT vsbuat factum es. quod est aesendum smquemo A realiter,sed intentionaliter,mi militudina rhisse

dam loquitur ipse. 8 super Gen. ad liter a. eudiscit deus mouet spiritualem ereaturam per tepora .non per loca. Constat autem P per loea mouentur angeli: descendunt enim de egio ad terram. non tame mouentur per loca localiter, si Ino eo mensurant se eorporali loco i bene tamemouentur successive, quia cum applieant virtutem suam ad unum Iocii. desinunt applicare ea ad alium, ut cum sunt in te Io Empyrio no sunt in terra. Igitur quia successo tepori applicatur: quia quicquid successuum est, tepore mensuratur seeundu cphinoi, ideo Aug.ipsum motum angelorum diuidii per loca, quia no mouentur sub hae ratione qua mouentur successiva, quC

sunt nune in uno loco, nune in alio. Idem . n. di B 5 fine igne.sse ut eum igne. Intantum ergo dis

fle anima separata per intellectum applicita ad

ignem. per hane immutationem vere erueiaste

dolet. Aduertendum tam e q, ut supra diximus licti intellectus fungatur vice sensus, non tameintellectus fit sensus Ae air immutat intellestus. a sensus. Sufficit tamen in etia hoe recipiat s militer intellectus ,steut sensus. Quia vere erueiae anima per intellectum seut eorpus per sesum. Nee tame oportet p. s. malignus fit semper esia

iunctus igni eorgorali inserni adhoe q, eruciadi patiatur has pς nas. Nee est neeessarium, Psemper portet ignem inferni se mi quia potes est deut fimilem immutationem facere de s mileps nam horribile in anima stne spiritu malignorit, ereaturam spiritualem moueri per tepora, non per loca, idest moueri successive . no loea,

liter, qua uis vere nune si spualis substantia in uno loco nunc in alio. Sie ac in proposto quis iocus in sernalis corporalis sit tamen si eonndeatamus modum Ae rones, qualiter animae danaitat sunt in in serno,dicemus m animς danaiora, non seruntur ad loea psnalia. sed magis seruntur ad smilitudines corporum , et ad corporas lia loea Sic etiam licet cs seruntur anima: st locusetum si s stue in nobis, sue in anima separata, non fit dolor ex immutatione realh sed sola ex intentionali. Et quia ire ad in sernum, est ire ad locum psnalem.& ad loeum dolorii: ideo disetum est pinsetn ut magis dies smilitudinem corporum,sm quem modia immutati pol anssma separata, a dieatur eorporalis, Fm que m Oadum immutati no potvi quod infit detur, de ν- ealefiat. Quia s se esset tantum posset ealefieri. t cstum empyrium, ad ql si ad ultimum fieret ignis qd omnino et absura,eus eorporalis, de animae dum. Est etiam diligenter notandu ad plenam existentes in esto empyrio, dicuntur esse in pa intelligentiam dictorum August. vi possimus radi sottamen animae euntes in paradisum non adaptare omnia ista verba ad propontum nos dicuntur ire nee ad loea eorporalia, nee ad s, strum, qu6d anima existens in Inserno , duo militudines eorporum, sed ad aliquod exeellen C plicem passionem habet, uel dupliciter dolet. Duram corpore, a s militudine eorporum. Est Urimo, quia eruciatur. Seeundo quia ne earaitam infernus, eorporalis lorus, quia est loeus infimus ile ille ignis est eo oratis ignisi anima tamen exuta corpore no est localiter, idest pereomensurationem, se ut eorpora quanta comesuratur loeo,sed solum per applieationem vitatutis ad in sernalem ignem. Ex qua applieatione in sernalis ignis per st militudinem suam in leti nalem, virtute diuina immutat intellectum, tam animae , si substantiae separataei ex qua immutas

cerata cruciatur. Sicut enim.eorpus nos ruet

in loeo per eomensuratione , ne spiritus est inloeo per virtutis applieatione iti scut nune homo corporaliter vivens, suae libertati relictus, potest se commensurare nune imo eo, nue illi, prout vult sed s poneretur in eareete hoe non polIet: ne spiritus suae naturae derelictus, potest applieare suam virtutem ad quodcum eorpus:

sed hoe non patitur sed postea in pgna deli

ea qua immutas P se noc non patitur ised postea in pena delitione vere eruciantur, tam animae dinatae si spi . isti lactum est quod anima da nata suam virtuteritus mali. Psnalitas ita' animae est ex immuta, a licare non posset.nia ad tale eorpus i vi adtione similitudinaria oe intentionali, de ideo p infernalem ignem: ut eae hoe quast dieat es in ut anima sertur ad loea insernalia, vel ad loea earcere de hoe si ei magna pena: Fm quem mopsnalia, non debet serti ad eorpora sed ad simi Ddum ips maligni spiritua qui tenetur re lus inlitudinem eorporum: quia suseipiendo in teso, insemum dieent christo: Vt quid tibi, nobisnaliter st militudinem eorporum eruciatur, Ne dolet. Nee valet siquis obiiceret ex hoe, P anisma non feratur ad pignas, sed ad similitudines ps narum i quia in late disputauimus vera pς, na, di verus dolor est ex eo P percipimus lxa sinum. vel immutationem aliqua terribilem , itas, qui non sensit, non dolet: Λ: quia sensus non

pereipit nisi immutationem intentionalem, vesrap na. 5: verus dolor est ex huius immutastione intentionali. Sicut nune ergo anima eoniuncta eorpori vere dolet ex eo φ 'per sensum

applicatur igni, cum sensus Fm quda huiusmo, di, de prout sentit,no immutat corporaliter, Ne fili Dauid venisti ante i sis torquere nost Secula est pςna animae da irat sequia non solum carceri addicta cogitur virtutem suam applieare ad taa Ie eorpus.ut ad igne inserni sed quia ex tali aps plieatione ne fit intellectui suo quaedam horris bilis immutatio, ex qua immutatione verissime eruciatur. Qualitercum tamen sumat in sernus. sue dieat pς natis Iocus, quia est earcer animgistaue anima sti in tali Orpali laeo, no est ibi totalis

ter per conmensurationem, sed per virtutis apoplieationem. Vnde Aug. ta .super Gen. d alam exutam corpore, ad eorporalia non ferri nisteum aliquo corpore , ut non localiter ferri: st

95쪽

vero dieatur Insernus Ioeus p nalis ratione imι A nihil suaue habeat Idem etiam in eodem Io eo mutationis qua facit in anima, di ignis non dicit esse quid eorporale, sed familitudo eorporaliui quia anima solum immutatur intentionaliter,&s militudinarie: non vere eatefit.nee stigefit: sed solum eruciatur, de dolet: non quia corporalis locus sit in sernus, Ae etiam ignis ,sed quia cui dictum esto modus essendi non est ita scut ea quς corporaliter sunt in loco, ut ex hoe verificent

dicta Aug. ut anima, eum est exuta corpore, nostitur ad loca, idest ad modum essendi retu corporalium in loco sed ad smilitudines eorpora situm.i. ad modum rerii spiritualium in loco existentium, qa est per applicationem virtutis, vel dieit.Quod nu quam sbi Oeeurrit seriptura Canonis, in sernum alicubi in bonum posuisse semper enim infernus sumitur in malam partem , septo afflictione .s: pro earentia gaudiorum. Sie ergo intelligimus infernum, ut omne illud ha,

beat qa da natis displiceat di s lenis in serni postest habere'lucem, hoe non est nisa ad dolorem danatorsi. Vnde Isid. de summo bo. lib. t . cap. a 9. dicit. Ignem gehenne ad aliquam lume ha, bere, re ad aliquam non habere hoe et , lumen ad danationem, ut videant impii se in tanta misseria constitutos Ac ad quas afficiantur, unde doleanti Ae no habet ille ignis lumen .unde vidiat, per immutatione intentionalem. Sic autem diu B 5e gaudeant. Ponit aut Isu.exemptu de illis tri cimus de anima damnata Sed anima beata non

sertur ad loca corporalia prout dieitur esse in paradiso,nee ad n militudine eorporalium, sed ad aliquod excellentius. Est enim edium empyatium ubi sunt angeli beati Ae ad qd seruntur animae beatae .locus quidam sed vere dicitur anima esse in hoe paradiso, quia est in esto Empyrio, quia fruitur ipso deo,& dicitur,vere paradissus animς si foeus amenus eius,5: regio in qua optime est sibi, se ut ipse deus, qui nee est cors pus nec sini litudo eorporis,sed est longe 5e in infinitum quid excellentius omnibus erraturis,

paradisus animae dici potest .

Cap. X V. QMmodo praeter Paradisum , infer, nam Ul ilare purgatorium, es Limbum puerorum . Et s ante Aristi assuentum erat tire Limbum sanctorumpas . Eι quo pro peccato temporali Ibeas iusis poma gloria.

Olentes praesentem tractatum eonsumare, que

in titulare volumus de

irae destinatione.' praeeientia ratione quarum

de inferno ad quem se runtur pt scies longum sermone setimus. Volumus summatim ad ma. iorem gloriam beatoru, 5: ad maiorem miseria damnatorum dicere, quid nomine paradisi, e quid in serni intelligi debeat. Dicit. n. August. r a super Gen. ad litera : Qudd licet latina lingua hoe sonet, ut dicat Insernus locus inserior,

de subtus terram: Ac sicut eorpus mortuu subtus terram ponitur,se anima peccatrix, qus seques volsitatem corporis digna est subtus terram po fe eae hoe in insernum descendere: tamen ut

idem in eodem dieat scam grae eam linguam, origo nominis inferni appellari afflictio, eo sbus pueris misss in fornace ignis ardentis, qui ignis combussit in eis quod erat cottistans, quia

combussit vincula unde erant ligatii non autem combussit quod erat placens, de delectans: quia nee eapillus capitis eorum erat adustus, ut dicit. Danie. .Sie econuerso ignis, fle alia quae sunt in inferno agent quae erunt ad danatorum tria stitiam . non autem quae ad laetitiam. Sie in beastis eeouerso paradisus dicit quicquid potest ex cogitari gaudii nct autem aliquod triste vel molem Est ergo paradisus, locus in quo bene est

animae,infernus autem econuerso, ut patet.Prster autem paradisum, di insernum, est date teratium locum scilicet. Purgatorium. Cum enim multi decedunt eum charitate fle gratia, tamen quia non uiscientem pς nitentiam egerunt inhoe mundo de peccatis suis,& quia nullum malum impunitum .se ut nee bonum irremuneratum, oportet sese habetes post hane vita alias

pqnas tollerare de in paradisum introire se salaui fiant, sic q uas per ignem. Non ergo omnes pqns purgatorie sunt vi videtur Plato sensisse, prout ei August. imponit, quia in vita ista pςsnae purgatoriae sunt se pςnae que ad purgationem non faciunt: quia aliqui flagellantur in vista ista, nee ex hoe ps nitent, sed ex hoe incipit

quas eorum da natio Pharaonem enim flagela latum, non pςnituit. Nabuchodonosor flagellatus, ad pς nitentiam reuersus est. In vita ergo de paradiso ad quem se o praesenti, ut experimento videmus .flagellatiostuntur praedestinati, & nes fle percussiones diuinae vel sunt purgati an es vitae praesentis, quia per eas h omines couertuntnr.& boni fiunt i vel sunt initium eatentiae s licitatis sterns: quia per eas homines no eorrepti, sed potius indurati morientes, ad in serna descendunt. Vnde Is. 3. desum bo. e. s. d. Qa iomnis diuina pereusio, aut est purgatio vitae

prς sentis, aut est initium p nae sequentis . Et subdit, quod Quibusdam flagella ab hae vita

inchoanti, de in aeterna percussione perdus rant. Et se in hae vita , non omnes ps nae sunt purgatoriae . de multo minus in alia viata. Est ergo triplicem locum dare, videlicet, Paradisum qui est decedentium eum gratia,&non habentium ad purgandum . Est de puro

96쪽

TR ACTA Tusgatoriui qui est deeedentiu aegra,& hntium ad ' purodu. Et infernus danais m. qui est deceden

tiu sine gratia.& no valetium purgatoru recipere. Verum quia duplex est peccatum, videlicet, actuale.& originale . Decedentes in originali, quia carent gratia, nunqua vident deum: habes bunt ergo penam dani, Ppter carentiam grastixi sed non habebunt psnam sensus, quia tale peccatum non est ex inordinata delectatione, sed solum ex origine Protoplastorum contra

elum. Et quia pgna afflictionis rndet gaudio in ordinate delectationis, nullam habebunt pς nasensus. Praeter ergo paradisum,insernu, di purgatorium, est dare limbu puerorum, quod est quartus locus: sed decedentes in actuali pecea ato, digni sunt ut tormentis, Λ: pqnis aeternis ple ictantur. Insuper, praeter omnia haec tria Ioca, ante christi aduentum erat dare alium locum,ssanetorum patrum limbum. Omnibus. n. ante

christi passionem, erat clausa ianua regni extractis, quia nodum solutum erat prscium pro peceato primi hominis,put suit insectio totius sus

manae naturae. pro quo,purus homo satisfaces re no potuit. Decedentes autem eum gratia, s

habebant aliqua ad purgandumabant ad purogatoriu.6c purgabanti eum iam purgati essent,no poterant ad estum ascendere, quia nodum solutum erat prscium, nec satisfactum pro humana naturat ideo ibant ad limbum sanctorum patrum, quem christus expoliauit, dueens secuad csos captiuatos.Nunc autem nullus ad taleloeam accedit, vel non est amplius dare modὼ talem loeum. Quia nqui deeedui in gratia sine peceato aliquo, statim euolant ad cςlum a quia

satisfactum est per passione christi, di est y hoe

amotum naturq impedimentum. Si vero alioqui decedunt in gratia be habent aliquid purgadum, vadunt ad purgatorium,& purgati ad eslum ascendunt. Patet ergo φ no sunt nis quas tuor lora. s paradisus, illorum qui decedunt ingratia,&sne peccato. Insernus sibi oppostus, qui est loeus deeedentium eum actuali culpa, flest ne gratia. Et purgatorium , quo d est deeedenotium cum gratia, no tamen sine peccator Ppter

quod purgari indigent. Et limbus puerorum in originali deeedentium . qui nunqua deum vi ldebunt, non habentes pqnam sensus, sed dani. Iumum autem loeum,vel no est dare, vel ad eum n ullus accedit. . limbum sanctorum patrii:

qa pallio christi eum expoliauit tota .His ita praelibaris, quia ex dictis insurgit dubitatini Cadictum sit aliquos fore in aeternum eruciadosi vol unaus priusqua huic tractatui finem imponamus difficultate hanc aperire, ερ declarare qdo deerat diuinam iustitia, pro peccato temporali infligere pς nam aeterna. Dicimus,in peccato quatuor est ednderare, videsiere,pqnam peccato debitami ipsum preeatem: peccatum commissum: N: deum qui offenditur pro peccato. Omsnibus his declaratis viis patet decens esse P pecorato temporali debere In qui pena aeterna. Prima via sumitur ex parte penarum inflictam Ppeccatis. Recitat autem Augu. at . de ciuit det. cap. ti . dixisse talium. 8 genera esse penarii postarum in legibus. s. Danum,uincula, verbera, talionem,seruitutem, ignominiam, exilium, de mortem. Vbi Augus . dicit ia, nihil horum tanstra celeritate plectatur, quata depreheditur sulla se peccatum perpetuum nee forte talio. Vocae

autem talio, quado quis patitur in se qd alteri secit, ut oculum pro oculo, di detem pro dente. Potest enim eotingere.' in tanto tempore oculus alicuius eruatur per iustitiam, inquatum ipse eruit ocula alterius per nequitiam, de iram: sed caetere aliae pgnae, no ς quantur in celeritate teporis cum peccatis. Ut siquis per morulam par/uae delectationis delectatur, nex hoe puniatur psna dant, non oportet φ solum per tanta morulam patiatur huiusmodi dant pς nam, ut Wpter hoe cinatus fit in pecuniam,sive in aliqua alia re, P earentiam huius rei no plus tempore patiatur, nisi quitum proposuit in perpetratio ne peccati. Immo illa re carebit in sernum etiaiuste, pro peccato, quod comist in paruo tepore. Sic de vinculis, di ignominiis, di de multis a Iiis, possit ni habere talia iuste pro peccato, qain paruo tempore perpetrati sunt. P ter enim talionem, nulla est ibi alia pς na numerata, quq no vel perpetuo. vel saltem non in maiore parte possit de iure durare, quam fidit peccatu pera petratum. Igitur si gentes hoc faciunt, quia pesnas perpetuas infligunt pro peecato temporaali: no debemus deum de iniustitia arguere, sed . de iustitia eomendare, si pena perpetua puniat peceatu, qu suit in paruo tempore perpetratu. Seeuda via sumitur ex parte ipsus hominis peeeantis: Nam peccator usi ad morte Greg. peceat in suo extremo , quia peccauit qua diu potuit, ex quo usi ad mortem noluit pgnitere. Iudicadus est, P quatum est de se, in peccato pinpetuo fuit. Igitur s peccauit,s quatum est de se perpetuo peccauit,iuste aeterna pena plectune. Tertia via sumitur ex parte ipsius peccati tam unis. Nam sunt aliqua peccata, quae iusta pcna,

plectuntur morte. Cum igitur per mortem Gauseratur in sempiternum a societate viventia, quia st resurgat, vel moreretur morte naturali, hoe totum est per accidens: se dignum est, ut

deus pro peccato teporali possit infligere pς naaeternam. Nam dato qu6d nunqua sesset futura resurrectio mortuorum .di postio qudd nuqua quis moreretur morbo, sed solum posset mori gladior quilibet sanae mentis iudicaret, qudd si quis delinqueret in regiam maiestatem, vel in

rempublicam,quod esset morte moriendus, per quam mortem, in sternum priuaretur a foetestate vivetia . Quarta via sumitur ex parte ipstus dei. Quod per peccatum offendit infinitu bonti dignu est ut in infinitu patiatur. Sut ergo in peceato duo scilicet auerso ab in mutabili bono,

de coverso

97쪽

DE NFERMO. εσ& eonversso ad eomutabile borium. Ex parie autem auerstonis. meratum est infinitum, quia avertit se ab ineomutabili. 5: infinito bonot sed ratione eonuersionis est finitum: quia eonvertit se ad finitum bonum. Cum ergo peccamus in infinitum .s seeundum mensura delicti fle peceari , debet esse mensura penae . oportet hane mensuram esse finitam, Ac infinitam . Cum ergo in pP a non possint ei se nist duo , quae potissmetunt ponderanda Laeerbitas, i 5 duratio inam ex hoe ponderamus pinam, vel quia est multa acerba, vel quia multum durati ergo F m hee duo, oportet esse finitatem .di infinitatem in pς. na. Non potest autem esse infinitas, quatum ad Merbitatem, ves quia no est possibilis huiusmodi infinitas i vel st esset possibilis. ereatur ad rasum acerbitatem durare no posset. Si ergo susmetur finitas , di infinitas in rina . ut respodeat Ennati, dc infinitati delictimit infinitas ibi ex parte durationis , de finitas ex parte aeribitatis. Vel

possumus dieere.s, aeerbitas ring dicit O post

riuummu qua autem finiri, dieit quid priuatita. Cum ergo in peerato si priuatio ex parte asuersonis ab infinito bono, de ibi si positio ex parte conuersonis ad finitum tantii digndestri aeerbitas, quae est quid postiuum res podeat eouerstonitin terminario pqnς. 8e rarentia glos riae, res deat auerstoni i cte quia averso est ab

infinito,erit earentia gloriae, eum interminatioone rint infinitae. eouersto vero , quae est quid finitum erit acerbitas pqns finitae. in infinita ergo danati priuabsitur deo,cum tanta p*ὶς misteria 5e in infinitum beati fruentur deo. eum iasta gaudii laetitia Et in hoe erit summa 'licitas

bonorum, quia videbunt se euasisse tantam mio seriam, di adeptos tantam gloriam. Cuius glos riae nos partieipes faciat Cnristus Iesus, per inanita seeula. Amen. Tractatus de Praedestinatione Praestietia, Paradiso, et Inferno. editus a D. Aegidio Romano, ordinis fratrum Eremitarum S. Augustini.

98쪽

D. AEGIDII COLUMNII A minum.ὶ tertia, Et lux in tenebris lueet. qtrata

Romani, Bituriem is Archiepiscopi. et Apuiuas ta est, Et tenebrae eum non eomprehenderat. niae primatis,ordini oratrum Eremitas

rum sancti Augustini , iacturis clarissimi, De Defectu bHeuiatime malorum culpae , peracatorum a Verta Tractatus,

Nunc primum excusius. Car. I. In quo ostendit per quatuor clausulas in principio Euangelu loam spvias. mala et peccata non sunt averis, nec per Verbu. Laeuit nobis proponere quaestione de eo qd

habetur Ioan . t. Omsnia per ipsum facta At & fine ipso factum est nihil. Vtrum ex hoe possimus eoiluder omnia tam boa et mala esse iacta per ipsum, idest.

Per omnes autem has decem clausulas eontentas in ipso textu Euagelii, quarum quatuor sui praeee detes duae pro postiae . di quatuor sequetes intendimus declarare mala 5e precata non ella facta per Verbum. Primae. n. quatuor: clausulae praecedentes quantu ad personas diuinas ne se habenti quia prima eontinet Hlantiae unia

ratem, secunda per lanarum alietatem vel prosprietatem.tertia personara diuinarum aequalita em,quarta personata diuinarum aeternitatem.

Ille ergo qui fecit Praefationem in missa de Trinitate qui ereditur fuisse Gregorius, eum dixit de Trinitate, In essentia unitas, in personis psprietas ita maiestate adoretur aequalitas si ad adidisset in dura ne veneretur vel adoret pernitas) fuisset satis ae copetenter haee quam clausula ad tres clausulas propostas copulata. Prisma ergo clausula cum dieitur, In principio erat verbum. Nominet in patre di filio essentiς vitia talem: dx quia nunqua sunt separandi Pater &Filius a Spiritu lancto, qui est amor ae unio dinexus amborum nam, ut ait Dionysius quarto de diuinis nominibus, Amorem flue diuinu, nisue angeli eum , siue intellectualam idest humanum .stue animalem idest senstbilem v vegetabilem, siue naturalem sim P grauia dicimus amas redeorsum & leuia sursum, unitivam quadam intestigimus esse virtutem oeum ergo nominas per Verbum Et videtur quod ste: quia qui om C mus patrem & filia semper intesIigimus ibi spisne dicit nihil exeipi t st ergo omnia una sunt per ipsum .idest,per verbum .di nulla meeptio est ibi adiecta, videntur omnia tam bona qua nmala elli facta per Verbum. Praeterea & quod ibi addeur,Et sine ipso factum est nihil in invia detur, multum fortificat quaestionem. Na mala idest.pereata non videntur esse nihil: nam pro nihilo Deus no damnaret homine: eum ergo Deus damnet hominem .ppter mala & peeeata. videtur φ talia non sunt nihili quare si solii nnihil factum est fine Verbo mala re peeeata fascia sunt per Verbum. Sciendum ergo ex multis viis per verba Euangelii unde sum pra sunt verba praefata, probare possumus mala& pereata

ritum sanctum.rana virtutem unimam,ae tangamorem & nexum amboru. Cfi ergo in prima

clausula dieitur. In prineipio erat yerbum. id est in patre erat filius, notatur in patre & filio. ae steonsequens in spiritu sancto, qui est amborum

amor, nexus,& vnio,in essentia unitumam planat sibi insunt ppter ellantiae vallatem. Na quia una est essentia omnium trium personarum.&illa una di eadem sentia praedieatur de qualisbet persona stagulr,re de otius no pluraliter, quia pater est diuina elsentia. ω filius es illa easdem et etia, di spiritus se netas ea de essentia totis ramen tres personae non tres essentis, sed una

ellantia. ia ergo nullus ira destperet non soanon esse facta per verbum ni st permissiue . non iam de personis diuinis, sed et de quaeunt re, autem effecti e Incipiemus .n a principio man quod diceret,Erantiam rei no esse in rei nullat gelii,quod ne ineipiti In principio erat verbu.ν ergo pol ira desiste dicat, Essentia pris no essedi ostedemus per verba ipstus textus euangelii prseedentia re sequentia, ae per proponta versha, veritatem intentam. Duae n. clausulae sunt proponiae, quain prima est, omnia per ipsum facta sunt seeunda est, Eestne ipso saetum est nihil. Quatuor etia sunt clausulae praecedens test quaru prima est, In principio erat verbum. seenda, Et verbum erat apud Deum. tertia est. Et Deus erat verbum quarta est. Hoe erat in principio apud Deum. i Similiter quatuor clausulς sunt sequen te s. prima est Quod factum est in ipso vita erat. I secunda est, Et vita erat lux hoctus sunt in patre. Bene ergo dictu est, P personae diuinae libi insant pster eisentiae unitatem t&benedictum est,s eum in prima clausula dicitur, In principio erat verbum . idest in patre erat filius, vin patreae filio spiritus sanctus. quitan qua nexus amborsi intelligitur in viro . circa omnes personas diuinas notatur in essentia

unitasEx hae autem prima clausula pollamus expresse arguere ae probare s vitia di mala aepeccara

99쪽

MALORUM CULPAE A UERBO.peeeata non sunt per ipsum .ides , per Uerbum. Nanvst est tanta unio Verbi ad Deum patrem. quod est in ipso Deo patre mala 5e peccata, qu non uniunt nos eum Deo, sed separant nos a Deo, per ipsum ideli per verbum facta esse non possunt. . Viso quomodo prima es ausula quae est In principio erat verbum,manifeste eones adit, mala vitia. 6e peeeata non esse facta per verbum: volumus hoe idem ostendere ex seeundacia ulula,quae est, Et verbum erat apud Deum. Dicebatur. n. supra P steut in prima clausula In principio erat verbum. denotatur etrea persos nas diuinas in essentia unitatisse in seeunda clausula Et verbum erat apud Deum, notatur circa personas diuinas personarum alietas vel Ppriestas. Nam distinctio de alietas personaru non nisi

per Ppria esse potest: ppter quod et in diuinis

proprietas 5c alietat pati passu currunt. St. n. persona in diuinis essentia eum proprietate, ut pater est essentia diuina eum paternitate, filius est essentia diuina eum filiat i5e, spiritus sanctus est illa eadem essentia eum proeessione, iuxta illud Damasceni lib. a .eap. a. In diuinis ola sunt unum praeter ingenerationeadest, paternitate, Ac generatione, idest . filiationem, Ae proeessios nem. Revertamur ergo ad propositum, Λ: dieamus P proprietas filii, qui est verba in principio apud Deum, est in ei approprietur virtus Λe fas

stum, dei virtutem, te dei sapientiam. Proeedit enim filius i patre fleui verbum t ergo procedit per modu intellectus, bc ei appropriatur sapientia: ipse est. n. patris sapientia, te splendor. 5e fisgura. Rursus quia pater dicedo faeit quiequia iacit, iuxta illud Ipse dixit 5e iacta sunt, oportetu, filius no solii n sit sipientia patris prout pc ait a patre per moda intellectus. sed etiam sit virtus patris.quia pr dieendo verbam. per ipa quod dicit, facit quicquid ficit:ppter quod dicit

virtus patris, quia per ipsum tana per virtutem operatur, iuxta illud Auguae t r.eon seir. Versbo tibi eoqterno simul Δe sempiterno dicis o mania quae dieis,& fit quiequid dicis. Si ergo Dei filius verbum patris, est sapientia Ie virtus patris. per seipsum non possunt fieri aliqua mala, quia omnis malus ignorans .Fm Philosopha in Ethicis, quae .sagnorantia repugnat sapientiq: N: omnis malus desectiuus,qa repugnat virtuti Deus ergo pater per sua verba quod est eius virtua Iesapientia . nulla mala loquedo de miliς eulpae operari pol. Mala. n. pqnc, qu x inseruntur pro demeritis nostris, pateli Deus operari tanquatustas iudexaui est tribuere uni e uim sim opera sua, iuxta illud opera. n. illoru sequunt illos. 2sua virtute se sapientiti quia talia no inseruat ex desecta dei, sed ex eius virtute: nee ex ignoratia

Dei, sed ex eius scientia Ni io nos punit, ili scit

nos malos taliter. n. non esset iusta et iudex .u p nitet erraturas suaς. esst sciret eas et se mala sit sta illud Psit. Ut iustifieeris in sermonibus tuis,A Ac vineas eum iudiearis, idest eum in iudieio

ad alios compararis. Iudicamus ia Deum dicentes , quod se debet faeere vel ste Beere : sed eum bene perspicimus omnia in sapientia facit, 'e omnia debito modo Deit. Bene ergo dictum est, deus pater per verbum rana per eius virtutem, in qua non pol esse aliquis desectus: Ne sapientia. in qua non pdi esse ignorantia lieet possit saerare mala rinae,qa ipse potest ficere omne opus rustitiae inon in potest faeere mala culpsi quia talia sine desectu Ae ignorantia, quae sunt a Dei verbo penitus aliena. committi non pnt. Dei et go verbum ab ς terno eum patre dc spiritu sanacto nos praedestinauit, idest ad gratiam in praessenti, se ad gloriam in futuro nos praeordinas

η uit. Cum ergo nee eum gratia, nee cum gloria. quς est gratia consumata, possit stare peccatum, bene dictu est quoid per verbum peccatum vel mala eulpae fieri non piat. Aduertendum in Pseut Christus Dei filius verba patris ab sterno

nos pr*destinauit. nos preordinando ad gramin praesenti 5c gloriam in nituro, quae duo euis pae ae preeato repugnant: sse nune lad dextera

Dei sedens est apud patrem aduocatus pro uos bis, ut peceata vitemus , 5e gratiam cosequamur, iuxta illud. t. Ioan. a . Filioli mei fixe se ibo vos

his ut non praeetis: sed st quis pecea uerit aduocatum hemus apud prem Iesum chris a iust ff. de ipse est propitiatio pro peetatis nostris, non pro nostris autem tantu, sedetii pro totius masi di Suat. n. haee valde repugnantia quod Christus letas lit iustus, diaduocatus noster apud patrem pro peccatis nostris, di in ipse fit illae, per quem pectata fiunt, fle eulpae eommittunt. Caergo dicitur, Et verbum erat apud Deum,idest a pad deum patrem,quia erat apud ipsum tanquirtus de sapientia, quibus repugnant de Russe ignorantia. quae sunt in quolibet peceato,nopalsam a sex hoc arguere quda per Verba sntfacta mala Y peeeatai sed magis qudd per ipsa snt amota 5e deleta. In omni a peceato est dessectus de i gnorantiis N im esse ibi desectam, noest dubium .eum feeunda August. i a. de tauit.

Dei e p. 6. malum non habet causam effieiente, sed defieientem. Ait . . Nemo igitur quaerat cauD Dira effieientem male voluntatis' non enim est

effieies, sed defieiens. quia nee illa, idest mala voluntas est effectio. sed desectio. In omni ita malo fe peeerto est deficiest quod repugnat virtuti. Est etiam ibi ignorantiai quod repugnat sapientiae. Nin 'est non omne peccatum fit per ignorantiam. quia ignorantia respectu peccati non se raper se habet eausaliter: tamen omnis malus ignorans, ut ait Philosophus: quia ignorantia ad peeeatu te si non semper se habet eausaliter, semper tamen se habet eo neomitariae . O tenta , quo per primam elausulam. quia In principio erat verba Nidi qua modo per feeunodam elausulam. quia Verba erat apud Deum. na passam tu arguere propositum, quod mala

100쪽

positumi volumus hoc idem declarare per ter tiam clausulam tum dicitur, Et deus erat verbut quod statim apparere potest Nam si omne peccatum in tantum eli peccatum, inquamu auertiti Deo esare clarius apparet P peeeata no fiunt per Deum . Lumen. .quantum est de se temper habet illuminare,nullus. n. obtenebratur ex eos conuertit se ad lumentiu quia Deus lux est. etenebrae in eo non sunt vIIa tenebra vel peeratum no comittitur per Deum qui est lume sine admixtione alicuius tenebrς, eum fim Comme. Deus sit actus purus sne admixtione alicuius potentiae. Peccatum itam non est per Deu, nee e Deo: dc quia Verbum est vere Deus. eum disetum si in tertia elausula st deus erat verbu peceatum non est per verba nee a verbo. Propter quod Hilarius in suo libro de Trin ita te expcianens hoe dictum, Et deus erat verbum, ait Cessat sonus vocis δε eognitimis eloquium. Et subsdit, Verbum hoe res est non sonu si natura est. no sermo leus est,non inanitas. Nos enim possumus eξ dii dicto vel sermone auxia illud Pubmi. Ego dixi dii estis. Et potest quis esse Deus, quia costituitur aliquis Deus . iuxta illud quod dixit dominus M ovssi Eece eonstitui te Deum

Pharaonis. Sed V erbum non est hoe modo Deus εἶ sed natura Deus. Mala ergo de peccasta avertentia a Deo seu a Verbo , quod est nastura Deus, non sunt per verbum nee i verbo. Declarato, omnes tres praefatas clausulas inhoe conuenire quod mala de Merata non sunti verbo nee per verbum: volumus hoe idem Melarare per quartam clausulam,quae est,me erat in principio apud Deum: quod ne potest exponi. Hot, scilicet. Deus verbum erat in principio,idest ab aeterno apud Deum. Cum ergo mala fle peccata nunci respiciant nisi res tem porales 3c deficientes ab perno laciti esse non possunt per Verbum, quod erat in principio de ab aeterno apud Deum. Potest ergo hae quarta clausula texponendo eam ut expolita est circa personas diuinas asserere quod personis diutinis competit in duratione renitas Nam se in prima clausula quod in principio erat verabum idest in parte filius .flc in unom spiritus sanctus, qui i patre At filio minime est separandus,

denotabatur in essentia unitas, quia personae sibi insunt propter essentiae unitatem i 1 in seseunda quod verbum erat apud Deum, ostendebatur in personis proprietas lin tertia vero . dc Deus erat verbum, in matellate aequabatas: ne in hae quarta clausula quod hoe erat in principio, idest, ab aeterno apud

Deum i nos

tamr circa personas diuinas in duratione pernitas.

A Cap. tr. Ubi per Aus duinulas prepositas bκ

idem concluditur, luod mala , pcccata non habens esse a uerti

nec per uerbum. Istinguebamus enim suspra clausulas euangelii qς volebamus exponere ad ostendendum intrium P mala fi peccata non sunt a verbo nec per verbu, diacentes P quatuor de illis, clausulis erant praecedentes, duae erant proponis,& quatuor sequentes. Egimus ergo in prieedenti cap.de quatuor clausulis piscedetibus. Ae ostendimus per quamlibet illarum clausula arum mala de peeeeta non esse secta a verbo nee per verbum. Nune autem volumus agere de

clausulis propositis quae sunt duae, quarum prima est . Omnia per ipsum heta sunt. Secunda est. Anneipta lactum est nihil. Per quamlibet

autem istarum pro postiarum elausularii duarii ciste debatur mala fic merata esse facta per Vershum. Nam eum sne exceptione aliqua dieatur

φ omnia sint facta per ipsum idest per verbumidi qui omnia dieit, nihil excipit:videtur 9, mala fle pectata sint laeta per verbum. Rursitsi ea mac is di pereata no fim nihil.quia pro nihilo Deus no damnat homine di tamen damnat ipsum pst mala de pecorat eum ergo a lactione per Verobum non exsuctitur nis solum nihil, vr P ab huiusmodi lactione no excludatur mala di peceata. Selandum ergo P eum dr,omnia per lpa

laeta sunt nopolintelligini fide laetibilibus. Nam sevi sub hoe nomine Animal no eonfianentur nisi animalia Ppter quod st diceret tali die Deus produxit omnia animalia, non possem mus ex hoe argueres, Deus illa die produxes rit lapides, quia sub nomine animalium lapides comprehendi non possumi. Sie a simili eum dicitur, Omnia per ipsum laeta sunt non potest hoe intelligi nisi de lactibilibus.quia sub nomia ne laetorum solam iactibilia poliunt denomio P nari. Mala ergo di pectata,quae non sum factiobilia sed defectibilia, de que non sunt lactiones sed desectiones dub lactis vel lactilibus comprehendino possunt. Omnia. n. lacta de omnes tietiones habent eausam efficientemi mala enim de precata no habet eausam efficietem sed deficientem. 5: non sint laetiones sed defeeticinest quae omnia concordant eum verbis Augustini suprapositis. t a. de Civit. Dei, cap. . ubi ait, nemo igitur qu at efficientem eaulam malae voluntatis: no enim est emetens rauci sed develes, quia nee illa i. mala volutas est effectio, sed desectio. Cum ergo dicimus omnia esse laeta se verbii lintelligitur de laetibilibus no de defeetiabilibus, vel intelligitur de factionibus no de dea sectio ibus. Argummum ergo praelatum non

est ad

SEARCH

MENU NAVIGATION