D. Aegidii Columnii Romani ... Tractatus contra exemptos, antistitibus, & religiosis omnibus maxime' necessarius. Eiusdem, de diuina influentia in beatos. Eiusdem, de laudibus diuinæ sapientiæ. Eiusdem, de defectu & deuiatione malorum culpæ & peccato

발행: 1555년

분량: 112페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

milatio ad scire. Sed amor transformat, quia a Q -- lentiae, uidetiet, quia esst perfectus amor, Uno vult esse amans id e q4 s ,

Iesamata. Ideo dicit Dionysus. 6. de diuinis . . i 1

nominibus P amor ponit rein extra se se eoilo vi ur quinta quaestio, qualitercatiptam in re amata.Quarto amor Diuinus is debemus Deum timestit nos de Deo gaudere Nam quum habe t re et ei in omnibus nos transformare in Deum, N: facere no Dς, obelire. formes .& diuinos. consequens est, quod faciat nos gaudere de rebus diuinis. Nam ex conium P π in X disis quatuoretione conuenientis eum conuenienti, de neces-ppostiis quaestioni state sequitur delectatis,fle gaudium .Huiusmo bus,di adaptatis audiergo amor,qui nos transsermat. 5: consora , quatuor Iaudes dis

matrebus diuinis . facit nobis diuina esse deles 1' Nil E. uinae sipientis octabilia. Pondus ergo in eorporibus. Deit tm l turmis expedire q5 quia corpora tendant ad illum locum in quo B l'- em quinia. quoseonseruatur. Sic amor iste diuinus facit nos dea modo demus Oealectabiliter tendere in Deum de esse in ipso; de timere, de ei obedia per consequens quatum est de se, fatis nos pera i S πα-απα- Ata te: quam expedie. sistere in Deo , cu conseruat nos in ipso, quia mus secundu quinta laudem diuinae sapientiae. quilibet libenter perinit in actu delectabili. Et Erat enim quinta laus, quod illa sapientia omo quia ste est ideo inter cetera fgna. hoc est valde nibus est propinqui. Na huiusinodi sapientia magnum signum, quod homo sit in charitate. attingit sui dicitur Sap. 8 a fine uso ad fine sorde quGd habeat huiusmodi amore,quando dea liter, dc disponit omnia suauiter. od non es lectatur in rebus spiritualibus,se diuinis. Certio set . nisi super omnia diuina opera esset diffusaitudinaliter quidem seire non possumus: trum de nia omnibus esset propinqua Λe intima. Posamore vel odio digni simus,ut dicitur Ecclesta/ nuntur autem eomuniter tres modi,quomodo steς. ν. sed per signa valde probabilia, ut si non Deus est ubi ,Ne quomodo est propinquus et habemus remorsum conscientiae. si libemerau intimus omnibus: quia et 'ubi per praesentia, dimus verba diuinat fidelectamur in verbis di omnia videndo &eognoscendor per essentia, uinis i eonfidere debemus, qudd in eliaritate su c omnia in ella conteruandolper potentiam,ommul. Quinto h moi amor charitatis facit nos ia nibus dominandorquae omnia possumus vati

Deci qescere qa mens delectata in aliquo. t fim de eongrue diuinae sapienriae adaptare. Nam quod delectae )quiescit in illo, Λ: maxime si dele Deus per suam sapientiam omnia cognoscit, elat in eo finaliteri qui delectatione finalem de quia quae eunt sunt nota.sapienti. sunt ei nota Deo , ficit in nobis diuinuet amor. Erit ergo per cipietiam : queeuncpergo sunt nota Deo, huiusmodi ordo . qu6d huiusmodi amor inas sunt nota per sapientiam Dei. Et stem Deus ritatis, primo incipiti secundo perficit: tertio ste per sapiendam sua omnia cognoscit ne per ean persectus, lacit amatorem disere eum Paulo, dem omnia in esse eoseruat. Nam sapientia Dei Cupio dissblui. ratione delectationi et diuinae, dicitur esse cauti rerum, re Deus per tua sapi de esse eum Christo,siue esse in Deo. de quieta tiam dicitur res eautisse. Vnde A ugust. t s .et. s. re in ipso. Ergo secundum hune amorem, inci do finita cap. vlt ait, Vniuertis autem creatapientes per desiderium in Deum tendunt: peri ras suas de spiritales 5: eorporales no n cla sunt, eientes ei uniuntur ι persecti quali omnino: Dei ideo nouit sed quia nouit, ideo sunt. Vbi vuli, semes, ta Deum translarmanturi transsor, g, scientia de sapieua Dei sint eausa rerum. Hoemari, nihil est eis aliud desectabile, nisi Deust o idem etiam Philosopluasseruerunt: unde mase autem de Deo delectari quiliseunt in ipso. ment. super. ta. Mel. eo. 39. dicit, di selecta

Ergo st dabitas, Qualiter debemui Deum dis Dei eausa treM sed stientia nostra eautitur a res Mere: eo quod debemus ipsum diligere sae bus. Si ergo Deus per suam scientiam,&sapi ea modo i ut diligamus ipsum quantum pos tum ea at res, oportet qudd ipse per talem fit

sumus extensuet. 5: intenduei sui sus pientiam eo modo eausat res, neut ipse est eauperitis dieebatur) ut omnia ordis sa rerum: sed ipse se est eauci rerum, P eas emnate diligamus reter isim, elibe eonseruat, ergo oportet φ ipse per suam quem diligendor a sapientiam, res in esse producat, fle in esse eoista ordinem superius exprimebamus. Debes uet. Quum enim omnia comparentur ad Deu .mus etiasse eum diligere, ut in eum sevi artificialia ad artificem quia vi de Deo ditendamus, ut ei uniamur, ut ia citur Sapientiae. . Omnium est enim artifex.isim trassormemur, de deleo omnem habes virtutem oportet si scur in reactemur in ipso.' quis bus artificialibus volutas 5: sapientia artifieiς est stamus in ipso. causa rerum artificialium iste dein Deo, volun.

72쪽

tas. : sipientia sua sint eausi omnium rerum. AEt ideo dicitur in. 6. Metaph. st in diffinitione artificiali ponitur voluntas i 5c artificiatum est volitum, quia ars no progreditur in opus . nisi per imperium voluntatis: Agens enim secvns dum artem est ages a proposito. Inde et , quod eausae rerum dicuntur, Dicere Dei: quod pertinet ad sapientiam, iuxta illud, Ipse dixit Ae facta sunt: Ac dicu tur velle Dei, quod pertinet ad voIuntatem. i ta illud. Omnia quscunq; voluit, fecit.Quod se est intelligendum, P in arte . de in sapicria artificis relucent similitudines,mem plaria, rationes, Ac Ideae Diam artificialium, quae rationes di I deae sunt scieriae productivae reru. Sola ergo voluntas artificis non posset produacere res, quia in voluntate artificis sui voluntas vel γ no sunt Idqe fit rationes productivae rerinsed talia sunt in sapientia, Ac in intellectu. Ideo voluntas artificis, mediante sapientia 5e intelle elu, progreditur in productione rerum artifitialium. Sicut. n. smanus deberet imprimere

formam sigilli in eera, quia in ipsa manu n6 est exemplar figurae imprimendς oporteret quod hoe ageret manus mediante sgillo, ubi est talis forma: propter quod quantiacunq; manus desterminet fgillum 5e moueat ad huiusmodi ima Pressionem , de quantiacunm manus possit dici causa illius sormae impressae, erit tame huiusmodi causa, mediante sigillo . dicimus enim quoid a forma.quae est in solio est forma, qus est in cera. Sie dc in pposito, ut patet per Phylosopha μγ. Metaphy. a domo, quae est in anima est do, mus, quae est in materia .Quantumnq; ergo voluntas sdificatoris, sit causa aedificii: tamen quia

in ipse voluntate i secundu quod huiusmodi

non est exemplar,& imago aedificii construens di, non poteIit voluntas ella huiusmodi eausa, ni fi mediante intellectu. Sic suo modo , Ne in psposito se habet. Nam diuina volutas est prima, de sum a causa omniu ut dicit Ausust. 3. de Tris nit. cap. . Attamen haec lacit diuina voluntas. mediante diuino intellectu. 5: mediante diuina sapientia, ubi sunt rerum Omniu rationes , quisbus omnia sunt condita. Nam svi dicit Augustinus. 8 3.quaestionu qugstione de Idaei non est dicendit Deum irrationabiliter omnia condis idisse. Et ait. Si hoe recte: dici& eredi non postest, restat ut omnia ratione fini eodita. Et quia non eade ratione conditus est homo 5: equux, sed singula opriis sunt creata rationibus, quas rationes non arbitrandum est esse nis in mete creatoris: diuina ergo voluntas vel ipse Deus, nullius est eaula, quod non eauset illud per sua sapientiam. Sicut ergo Deus est caula rerum, se eaulabit eas per lapientiam suam. Et quia

Deus est caularem producens, bc conseruans,

nil conuenientius dici potest quam qudd per

sapientis suam, res non solu in esse producat, sed etia in esse conseruat. Imaginabimur .n P& multo amplius ae etiam eruatius, sicut a sorma sigilli tan qua ab exemplari ea uti , est sorma

in materia aliqua: he ab excplaribus reru in mete Dei. sunt res in propria natura. Et imaginabimur res sunt magis fluxibiles ad retinendam

sine praesentia Dei impressione lactam i Deo. vel naturam eis impressam ab exemplaribus diis uinis , quam si aqua fluxibilis ad retinendu foramam sigilli. Sicut ergo sim per oportet esse sis gillum praesens ipsi mus, ut conseruetur in ea forma i ngillo impressa i sic semper oportet Deum, vel diuina sapientiam, vel excplaria reorum existentia in illa sapientia .esse praesentia rehus,ad hoc conseruentur in eis naturi imo pressae ab excplaribus illis. Deus ergo per laspientiam sua lut sit pra diximus t est omnia proaipiciens, Ne omnia producens, de conseruans. .

Est etia per huiusmodi lapientiam Omnibus dominans: nam dominari potissime attribuitur lapienti, iuxta illud Prouerbior v. i . Seruus laspiens dominabitur filiis stultis. His icio tribus modis. videlicet, omnia conspiciendo, omniabus dominando, omnia producendo de colerauando,est Deus ubim per sapientia suam i sed quarto modo . eis in bonis de lanctis viris i eis gratiam 5e dona largiendo est quinto modo in malis,iuxta sua opera in eis iustitia exere edo, vel paratus iustitiam exercere. Ex quibus quinaque habentur quin P,propter quς quis potissis me timet, Ae potissime obedit Domino suo. Nam quis Dominii suum non timeat,vel ei in suis' mandatis non obediat, quantu ad piis spectat, ex quini potest contingere. Primd si non credat illum Onm omnia eospicere. Secudo, si nocredat ipsum omnibus dominari.Tertio .s non credit ipsum dominari titiliter: tia si quis eredes ret Diam suum ou scire fit eum tibim dominari, in si opinaretur eu non dominari laciliter, possset intra se dicere i secure posset foreticere eostra dominu illum , quia etia s talis Diis potest ubi s dominari δε ubim sua iudicia exercere in

dissicile sit ei hoe facere, suum delictu remanea ire poterit impunitum .Quarto, quis aliquando non obedit domino si eredat ipsum no esse gratiosum Ac liberalemi dicunt enim homines, quare seruiemus tali Osio, nihil praemii consequeamur ab illor sed quia boles libenter volunt grastias 5e retributiones δε multum timent perdere eas, libenter seruiunt Domino, c timent offensdere eum. quem sciunt esse liberale , di grati sum. Quinto, aliquis potest esse no sol ieitus ad obediendum Domino Δ ad timendum eum, si credat ipsum non punire mala, vel non infligere tanas, iuxta delinquentiu deIieta. Cu ergo Deus per sapientia suam, primo Oia prospiciat: secundo Oibus dominei uertid omnibus domi, netui laciliter quia per illa Dpientia ne dominatur omnia coseruat, ita ' statim perirent res, si solum se subtra fieret quarto Deus per lapientiam suam est praesens omnibus bonis se iuustis, dando eis suam gratiam, de sua dona: Δ:

73쪽

Ac quinto , est praesens omnibus malis, in eis Asuam exercendo iustitiam, vel paratuς suo tem spore iustitia exerceret omesa igitur valde subssunt dominio eius, eum ad monicium sne ipso esse non possunt. Propter quod patet, qualiter debemus eum timere. Debemus enim hoe Beere tana ei, cui nullu sceluς nostrum potest esse te notum tanqua ii sub eui is dominio cuncta sunt posita: qui omnibus faciliter dominatur, Ac ad suum nutum omnia fiunt i tu quam ei, sub quo nullum bonum irremuneratum . de nullumalum relinquitur impunitiam.

Cap. XVII. In iis o ostentauriquomodo exserata laude druinae sapietiae, i omnia in timni bus Toranir et omni mole saecula fluidi

ni sexta quaestio, qualiter pro lsenes silis ceptis debemus Dei

gratias a re.

I Is itam peractis, volu mus de sexta laude diuinae sapientic Vere, ris

delicet, demus laeundirat ei l sc Rcunda est, omnia in omnibus operatur. Ideo dicebat

psalmus. φ. Dico euo opera mea regi. Quast dire cret, opera mea operatus est in me Rex, vel operatus est in me Deus: Ideo ego dico. id est recos gnosco, N: confiteor ea sta tanquam opera sua magis, quam mea. Ex hae autem laude diuinae sapientie ς, se fecunda est, quod omnia in omnibus operatur: possumus soluere questionem sextam , qualiter pro susceptis beneficiis debe. mus Deo gratias agere. Ponuntur autem a Dionyso in libro de Diuinis nominibus, eap. 8. Ae Damasceno, secundo libro. cap. 2 3. tria esse in omnibus rebus, Substantia , Virtus, Aeoperatio. Secundum quae tria, possumus tangere quinque, quae diuina sapientia, propter suam 'eunditatem, operatur in omnibus res obus. Nam ipse Deus, per suam sapientiam, omnibus rebus dat substantiam. virtutem , Aeoperationem: Se omnia conseruat in sua subastantia, de virtute , Ne etiam in sua operatione. Largitur enim Deus per suam sapientiam omes nibus rebus substantiam, & naturam . Nam

tui probat Dionyssus in . . de Diuinis nomini bus 3 Binarius non habet rationem principit. sed unitaςt ideo quibuscunm duobus demonsstratis, secundum ipsum, vel unum ea utitur ab

alio, vel ambo a tertio. Illud ergo quod a nullo causatum est, consequens est , quod sit omanium causa. O a s aliquod esset non eausa tum ab eo, tune illa duo se se haberent, quo dunum non esset causatum ab alio, nee ambo essent causata i tertio. Nam eum ponatur aliterum illorum non causatum , non poterunt

ambo illa esse eausata ab aliquo. Eo ergo ipso, qudd Deus non est eausatus ab alio. conseques est, qudd omnia snt causata ab ipso', ut nullast natura . quae subterfugere possit causalitastem eius. Et non soli im ex eo quM competit Deo negatiud , ut quia non est quid eausatum, possumus ipsum ostendere, esse omnium caussam: sed etiam possumus hoc idem concludeare ex eo quia competit Deo pontiuei ut quia est ipsum esse, 6: quia summer habet esse, ex hoe omnia produxit in esse tala nulla est natura, qu non sti ab eo producta . Dicemus enim cum

Phylosopho in. a. Metaphy. qudd illud quod Tex. l.

est maxime tale, est causa omnium aliorum t ut maxime: ealidum est causa omnium calidorum:

ste illud quod est summet ens , est causa om/nium enitum. Nam sicut indemus in aliis perfectionibuς. se arbitrari possumus in ipso e vin ea lor est quςdam perfectio, calor, qui est in

materia. non habet om Rem rationem caloris:

quia limitatur iuxta eapacitatem recipientisi sed si esset ea lor separatus, haberet omnem ratiosnem caloris. Sie esse in materia, non habet

omnem rationem essendit sed in ipso esse sepa, rato, est omnis ratio emitatis. Nihil ergo quod habet in se materiam vel aliquod materiale est summe Ens. Deus iram, qui est ipsum esse sesparatum, est summe Ens. Ne habet in se omne esse, 6e est eausa omnium quda habeant esse.

Naturae ergo creatae, quia hoe modo pro duactae sunt, inquantum communicatum est eis esse . eum omne tale esse si causatum a primo

esse, fit ab ipso Deo , qui summe esti consesquens est qu6d ipse sit causa omnium naturas rum. Et haec est veta August. ta . de Citii. Dei. cap. .ubi ait, a Deo, qui summe est, facta est omnium essentia i quae non summe est. Et Cosment. exponens illud Phylosophi. a . Metas Tex. phys Id quod est maxime tale, est causa o munium aliorum ait, Vnum est per se ens. dc per se verum tomnia autem alia sunt entia, 6e vera per esse, 6: veritatem eius. Ab ipso itam Deo est omnis natura, ab eo etiam est omnis virtus. Probatur enim in lib. de Causis, qudd Deus in Prop. a sua actione non indiget alio continuatore. Omnis enim alia natura , 5c quaecunque alia substantia, eontinuatore indiget ad hoe ut astat, quia nihil erratum immediate per suam substantiam agit. Formae enim substantiales, ut probat Commentator, septimo Metaphy. Tex. 3 3. non sunt immediatum principium actionum suarum, sed oportet quod substantiis re natu aris erratis superaddatur eis virtus, quae sit ima mediatum actionis principium. Cum ergo resereata agit , ut peractionem uniatur rei actae, indiget cotinuatione. L indiget aliqua virtute superaddita, quae continuet agens eum patieno te: quia eum Agens e reatum no agat per suam substantiam,

74쪽

D i v I N AE s A P I E N T AE. Msubstantiam non potest se se eontinuare passo. Inee potest in actionem progredi . sed oportetoe hoe ficiat per aliquam virtutem superaddita uae naturae. Nihil ergo ereatu est sua virtus, sed est participans virtutem. Deus asit qui immediate agit per suam subst intiam, e qui non indiget aliquo superaddito ad agendu, oportet quod sit sua virtus, de quod non si participana virtutem. Quu ergo esse . quod est essentialiter ta te, si causa omnium aliorci, quae sunt per participationem: eonsequens est . quod Deus non solum sit summe Ens de stea usa omnisi substantiarum .sed tangid quod est essentialitet sua virtus, si causa omni u virtutum. Vnde Ee in libro de Caussa, viri ut diuina dieitur esse virtus virtutum et nam in . s. propositione dicti libri seri, ibitur, quod omnes virtutes pendentes sunt per infinitum primum, quod est virtus virtustum. Diuina hau sapientia se est Reunda in

rebus, quod est eausa in eis omnium naturaru, omnium virautum , Ae etiam omnium opera. tionum. Nam operatio in rebus semper depecidet ab eo quod est primum operans: scut omanis motus hie insetius seeundum staturae cursiam quem videmus, dependet a primo moturita quod st tessaret primus motus, inin Deus immutaret hune ordinem quem indidit rebus)cessaret 5e omnis altus motus. Vnde P hilosop hus. Tere. s. Physt. appellauit motum primum,vitam in a. ciet entibus, quia iseeundum Com. ille motus primus, respectu omnium aliorti mobilium .se habet quast vita, quia suo modo se habet, scut Anima in rebus vivis. Nam ste ut motus vitae in rebus vivis fit ab anima , ita quos separata anisma, nullus motus vitae remanet in eo oribus

se suo modo omnis motus simplicitet in omisnibut aliis rebus mobilibus sita primo motu . ita quod eclante illo motu cessaret omnis alius motus. Ita igitur , quia Deus est primum opestans, est eausa omnium aliarum operationsi, de eius est efficere omnia alia operae Ideo dire st g. bat Dominus in Evangelici,Sine me nihil postem Beere. Et Isaia. as . scribit. Omnia enim opera nostra operatus est in nobis Dominus Deus nostet. Quarto tanta est Reundita. S. suae sapientiae, quod non solum omnibuς dat substantiam virtutem, fle operationem: sed omnia eon seruat in sua substantia, de in sua virtus te. Vnde August. in libro Consessionum ait,

Sine eo esse volebam, fine quo esse non potes ram. Propter quod,Mut omnes substantie eonseruantur at Deo,in suo es se etiam eonserua,tur omnes virtutes i alioquin, non esset Deus virtutum. into, tanta est Reunditas diuinae sapientiae, quod non solum eius est eteare omnia opera aliorum, sed etiam eius est omnia eonseruare in suis operibus. Distinguetes hane eo seruationem a conseruatione substantis de vita tutis, ipsam autem eon seruationem substantiae

di virtutis non distinximus ab inutiemi quia de substantia N: virtus erraturarum sunt de geneo re successivorum. Λ: maxime n illa operatio vel illa actio si fundata in motu . secundum quem mod si loquitur de actione ille A i stor. 6. Principiorum,in cap. l. de Achione , qui ait, quod omnis actio in motu fundat. Cum ergo aliud si esse sueeeruorum.& aliud si esse permanentium. t quia successivorum esse, est in ordine partium, non in s multate partium i nam eum totus motus factus est, nullus ulterius motus est i qa innuit August. ii. eonfessionum ea. ε 3. vhi vult

quod quia nostri anni transeunt, ideo isti anni

tune omnes erunt, quum Omnes non erunt.

Non est ergo esse sueressi uotum in stmultate partium, vel in eomplectione partium, vel inesse totum sed in ordine partis ad parte, ut tamdiu durant lueeessiua, quam diu pars succedit parti i 3e quum totum sueeessivum factum est.

non amplius est. Permanens autem econtra;

non est proprie, nisi quum totum estia oporatet nos ait loqui de conseruatione in esse unius: Be aliter de conseruatione alteriug . Propter quod, per se mentionem fecimus de eonseruastione rerum in operibus suis. distinguentes hae eon seruationem a Gnseruatione rerum in suis substantiis, fit virtutibus. Deus autem non sosium dat rebus f operentur: sed etiam dat eis leonseruentur in operibus suis. Ideo August. s.de Genest ad lite am, eap. is. dieit, Si Deus

subtraheret Occultam suam operationem extin cta remaneret operatio naturae . Innuens ex

hoc, quod operatio aliorum agentium no postest durare, nee coseruati in esse fine Operatione Dei. Ex hae ergo Reunditate diuinat sapientiae . quia ita *cunda est, s operatur in nobis substantiam,virtutem de operationem: de quia eonseruat nos in nostra substantia, di virtute de etiam in nostra operatione . apparere potest,

qualiter debemus Deo referre gratias de benefietis susceptis. Nam solus Deus est diues per seipsum . ut dieitur in libro de Causti nos autem div. t.

sumus diuites ex mutuatis, inquantum . s. Deus vult nobis mutuare, Ne nos participes facere dehonitatibus sui; . Nihil ergo habemus quod

non aeceperimus. Ideo Deo tanqua mutuanti., de praestanti nobis omnia bona substantiam , videlicet, virtutem. 6c operationem 5e eon seruatinos in talibus bonis, debemus in omnibuet grastias agere, iuxta illud ptim ς Thessalo. r. in omnibus gratias agite. Advertendum autem quod licet supra, qu uiri agebamus, qualiter debemus Cap. s. timere Deil Ne obedire sbi, aliqua tangeremus de eonseruatione rerum per diuinam sapiens tiam, de hie aliqua de hoe tetigerimus, no deabet hoc ineo ueniens existimari. si ex uno 5e eodem multiplieiter in Deum forimur: ut quia Deus conseruat nos in esse.debemus euna ex hoe timere.& debemus sibi gratias agere.

75쪽

est Deo in omniusseruienduNI. Itimo videndum est de

t pientiae, per si uani sal

egS' . , enim est idem omnino,

eaxi sed recunditas magis sonat in multitudine pro duetorum, Emeaotia vero in velocitate 5: habilitate producendi. Cum enim illa diuina sapientia ut tantae emta, me, quod Omnia bona ab ea simus sortiti, secta dum omnia debemus sibi seriine Nam di omisA do deuotionem in ipso, ut oremus, se psallasmus Deo At in laudem eius moueamur, non solum mente . id est intellectu i sed etiam spiritu, idest spirituali deuotione, di voluntate, Ac aftioctu siuxta illud prim Cor. t . orabo spiritu, orabo fit mente psellam spiritu, psallam 5: men

e . quae duo eonnexa sunt. Nam si diligimus,et deuotionem habemus in lege Dei, oportet meditemur de ea: immo in hoc maxime exprismitur, & insumatur dilectio nostra, di deuotio ad Deum,& ad lege Domini, quando tota die,

idest assidue meditemur de eo iuxta illud Psalami i 18.4 Quomodo dilexi legem tuam Domine, tota die mediatio mea el . Tertio debemus situite Deo . ordinando in obsequium eius, vis B res animae inferiores. fit virtutes corporales,

quae possunt dici mebra nostra, quia sum perfectiones membrorum.& persectiones organ

rum iuxta illud Apostoli ad Rom. I. Humanum dico. propter infirmitatem earnis vestrae:

sicut enim exhibuistis membra vestra seruire immunditiae , 5: iniquitati ad iniquitate: ita nunc exhibete membra vestra seruire iustitiae in lanania nobis Deus secundum ordinem suae septentiae dedit,&jn omnibuς fuit effie ax ad dandum. Et ideo secundum omnia debemus sibi emeaeis

ter seruire. Omnia autem nostra in tres partes distinguntur, scilicet in animam, corpus, di res exteriores. Animam quῖdem sue animae postentias in tres partes st militer possumus diuideare in Intellectum, voluntatem , de in potentias inferiores, quae sum potentiae organicae. Deci ergo ste debemus seruire, ut omnia ista quinertordinemus ad ipsam,& ad obsequium eius, de

ad honorem. 5 reuerentiam εpnus, videlicet, Intellectum. Voluntatem, Virtutes organicas flue eo orales, Ipsum eorpus, N: Ipsas res exsteriores. Et debemus ei mobsequium, flem honorem, Ac reuerentiam eius, emaei ter ordinas

re nostram mentem siue intellectum, assidue de ipso meditando. Ideo dicitur Deuteron.6. Verba, qua ego praecipio tibi hodie. in eorde tuo erum, At enarrabis ea filiis tuis, Ae meditaberis sedens in domo tua. Et undecimo cap. serabis tur. Ponite hae e verba mea in eordibus θ: in animis vestru, dc suspendite ea pro figno in manibus, di inter oculos vestros e iccat ei docet te filios vestroti ut illa meditentur eieci. 5ic enim eor nostrini. 5e intellectum , mentem, debemus ordinare in obsequium Dei, ut seni, per meditemur de eo, ut non consentiamus peccato, 6 ne prstermittamus precepta Dei ivirata illud quod dicebat Tobias filio suo eap. 4.

omnibus autem diebus vitae tuae, in mente hasbeto Deum t 6c cave ne aliquando peccato eo sentias. 5e praetermittas praecepta Dei. Secuns do. debemus feruire Deo. non solum in obsesquium Uet. ordinando mentem fle intellectum.

alsidue meditando de ipsor sed etiam se debes mus ordinare voluntatem di affectum habensetificationem. Condescendit enim Apostolus infirmitati nostrae: nam eum posset praecipere, quoid longe amplius, membra nostra, idest viro

tutes nostraς organicas, Λ: vires animς inferio/res, di etiam omnia nostra ordinaremus ad tuo

stitiam is ordinauemuis ad iniquitat eiquia longe amplius debemus seruire Deo, quam seruierimus mundo ipse tamen Apol olus humando volens habere ad nos. eondescendit infirmistati nostrae, de mandat quod eonuerst ad Dea serviamus Deo,de iustiti incut quando eramus auersi seruiebamus iniquitati. Quarto debeo

mus in obsequium Dei ordinare eorpus nos situm ipsum Deu adorando, genuflexiones,et inclinationes. de reuerentias etiam corporales ei ex lubendo.Nam sicut habemus a Deo MOn solum animam, sed etiam eo us i sic ad obsesquium eius virvcp ordinare debemus. Ad hoc autem seruiti ii reducitur omnis maceratio cors

poris, Λ: quicquid in eorpore nostro ficimus pro Deo, quia totum est ad obsequium Dei. Ideo dicitur Apoea. t . Timete Dominum, fi date illi honore sdi: lequitur adorate eum quiseeit Celum de Terram Mare de omnia que meis sum. Quinto debemus ordinare in obis quium Dei ipsis res exteriores. st quas habeamus. Nam Mutammam di corpus habemus et Deo; se ab ipso habemus res exteriores iide scribitur Prouer. 3. Honora Deum de tua subastantia , di de primitiis omnium frugum euata da pauperibus: de implebuntur horrea tua sa turitate dic vino Torcularia redundabunt. Vbi innuitur quod quum a Deo habeamus ista temporalia. bene utimur eis. ordinando ea in obsequium Dei. 3: in pauperes distribuendo ea: lanciendo , Deus multiplicabit nobis ea . Adhoe aute obsequium reducuntur oes oblatios

76쪽

D I V I N AE SAPIENT AE. voti pauperta nes, quas heimus in Melissa iti quaere tremta cacia. potalia in Dei obsequia ordinamus. Nec sunt peioris conditionis promitientes paupertatem, non valentes huiusmodi oblationes facere, nec temporalia conferre . non habentes aliquid

proprium, nee substantia se qua hoe poisnt adimplere: quia promittentes paupertatem in hoc faciunt diuino spiritu ducti.&n sunt pausperes spiritu plus offerunt Deo de teporalisbus. st aliquis alius Olferat . quia offerunt ei non solum quae habent, sed etiam quae possunt habere, ut magis seruitio Dei vacare valeant. Sie totum Deo offerunt,ut de cς ero non liceat eis aliquid proprium possidere. Quum ergo quς ritur. qualiter debemus Deo seruire: dicemus, qudd secundum omnia nostra debemus sibi is mulari. Debemus enim ei famulari secundu in stellectum de ipso assidue meditando :lae secuna

dum affectum .ad ipsum sine intermissione deo

uotionem habendo iseeundum vires inferiores animae, eas in Dei obsequium ordinando: seeiis dum eorpus nostrum, eorporales adoratiosnes, di genuflexiones, di inclinationes pro eo ficiendo de macerationes in ipso nostro corpore pro ipso tollerandor debemus etiam ei seruis re de propria substata in habemus ipsam putiaeultas se offert, in oblationes eecles arum 6e subuentiones pauperum ordinando. Et in hoe imponatur finis huie tractatui, quem in titulari volumus, De Laudibus diuinae Sapientis: quia secundum praeassignatas eausas de diuina sapietia,omnia a vobis postulata effectui demandasuimus:& soluimus vobis oes propostas quaesitiones. Quod quia, s ne te Domine Iesu Christe fieri non poterat, Tibi sti honor, di gloria,

in secula seculorum. Amen.

FINIS.

77쪽

D. AEGIDII COLUMNII A

nila Pristatis, Orcynis atrum Eremita

riun sancti Mollini, miris daris ,

TRACTAT Us Incipit Tractatus.

Cv. I. Quare boni , siluanii Acuntur pretis autem -sed praesciti tantum: Et quid es prae, iratio: Et quo σδε praetiysmatist D prae cien

na Mimguntur. I. De Praeiellinatione, Praesciencia, Paralist, et Inferno.

Capitulorum distinctio.

tinentia eam ingento.

namine, non cor tua ,sed lituti eorporis importetar. Cap. ix. iEd infernas dieit vere corporalem trium ξι dictam Aatquod videtur esse eo rarium, non est assereni ἡa, sed magis nostra lagenia exeret anti Artam. Car . x. Quoi sciencla dei se extendit ad damatas. ιι agi aliquanti alaifant, secundam errores, O opiniones ersea trηlias diuersias. cap. H. in qua reprobari sar omnes errores, ἐν salse opiniones supradictor. .ss Dei m serieardua se ex relat ad saluandos damnatos. cap. xii. si Ma daemones,, arime separasae possint vere pati ab isne inferni. cap. xiii. QMd iη ammabus damnatis. ἐν daemonibus iat llisus Iunitar vice sensus: Eι quod taliis flantiae erram Iar, ara vitent i sientiuκιρ eremari. cap. xvii. Quomodo veristatar ditiam Auall. quos ani

δαηαν ire non proprie alearporalia, sed ad fimilitas

nes corporalium. Cap. αν. praeter paradisum, ei inserati,ea lare purgataria ei limbam puerorum: Ei s ante ebriis a tuentum erae

dare limbum sanctorum patrύ: Et quomodo pro peccam temtarali tibeas infigi paeaa aeterna. Ost dilhnctionem eaὼpitulorum, restat Traietatum coponere. Diocemus aut e primo dedesse prs scium Q mnium futuroru . habet quidepraescietitiaram dees,

nandis, et de saluandast sed prae selenita de damnandis dicitur praestientia tantum de saluandavero dicitur prς destinatio. Cuius res possemus duplitem eausam aisgnare. Primo quidem, sta ideus se scit bona, s ea eausari mala autem se scit, ut ea non eausat. Unde Augd in de uera innocentia, Omnia quorum deus ipse est auactor sest: nec tamen omnium peccatorum, qus praescit, ipse est auctor.Quorum autem tui malorum)non est auctor est ultor Bonorum a

tem se est prς seius a, etiam est eorum auctor. Verbum ergo illud Auer in. ia . Metaphy. Υex .st. quod scientia dei causat res intelligendum est c quantum ad mala. Ex hoc autem patere potest. st deus se praestit damnatos,st eos non praedestinat ad mortem. Sie tamen praescit salvandos, P eos praedestinat ad vitam idemnare enim ideest ci, mittere. Vnde eomimis usus loquendi habet Doe de aliquo mittente nuntios in seruititi, re dieitur destinate ei illud. Sed praedestinare idem est si praemittet e. Si eut enim videmus, Pisodd homines per diuinum impulsum, ac per diuinam gratiam destinantur. . mittuntur,in vitam aeternar se deus quos ab aeterno praeuides tales in seipso prs destinauit. i. praemissi sua gratia, in vitam aeternam. Malos autem non impellit ad mortem δε ad miseriam, sed sua malitia vadum. Si eut ergo deus non mittit eos ad miseria. o se nee praedestinauit, nee praemisit eos ad mortem. Praescientia ita saluando ru .ste est prςscietia in deo. φ etiam est praedestinatior quia tales impulsu dei missi sunt in vitam aeterna, per gratiam diuinam. Sed praescientia damnando tu in deo, ita est praescientia is no est praedestinatio, quia deus no mittit. nee impellit malos ad mors rem . sed solum dimittit. Seeunda aure ratio sus a. mitur ex iis, quae videmus in aliquibui nomini,hus Videmus .n g, numerus superficialis dieitur de numero ducto in se.neut bis duo Dei ut qua/tuori & dieitur de dueto in alio.quia bis tria is eiunt sex. Tamen quia numerus ductus in s habet nomen proprium, quia dicitur quadratus inumerus ductus in alio, retinuit sbi nomen eo

mune,

78쪽

DE PRAED. ET PRAESCIER

mune , Ac voeatus est numerus superficialis sie Aetiam hoe nomen Propria , ut patet in Topia eis, dicitur de distinitione: tamen quia diffinitio habet nomen propriti, propria passio retinuit nomen eomune, , appellata est propriti. Sieetia in proponto praescientia Dei comunis est ad bonos,' ad malositam e quia prςscientia saluando tu habet nomen proprium, quia nomis natur praedestinatio,ideo prcstientia damnatorum retinuit sibi nomen commune, de dicta est

praescientia sold Ex hoc aute apparere potes . quid si prς destinatio, di praescientia. Nam pro scientia dicit fimplice Dei notitiam, qua habet de danandis, vel si dicit diuinu spontum , hoc non est sed m P deus agit vel scam l proponit Bagere, sed lemn q, cessat ab actu vel secundu P ' proponit celsare ab actu. Vel dieamus 2 diuisna praescientia eli notitia qua habet deus de danandis, prout proponit aliquos indurare, idest permittere t indurentur , qui indurati danaabuntur. Na deus non dr indurare impartiendo malitia, sed cessando ab actu, fle no dando gratiam. Exponcdu ergo est illud os . Deus que ' vult indurat. i. indurare permittit Sed praedellinatio non dicit Dei simpliee notitiam .sed includit diuinu propositum m actu, scam quod P ponit aliquibus misereri δε dare eis gratia in praessenti,& gloriam instituro Et inde in q, praedestinatio multis modis a factis. 5e doctoribus desseribitur. Aliquando. n describitur ab ipso fine, cad que boni tendunt. Ac se deseribitur. Praedes stinatio eth aliquota electio in finem. Aliquado describitur a remissione eulpe. 5e scam hoe dicitur. Praedestinatio est diuinum propositu miserendi, idest .a miseria. Ne culpa liberandi Aliqua do ab auxilio describit praedestinatio , per que tendit in finem pro post tu. 6e recedit ab opponato ut quia fit per diuina gratiam: 5e quia limGidiuina gratia quatuor modis constderari potiideo secundu hoe pol ipsa praedellinatio quas Grara .as tuor modis describi. Potest considerari primo

tormiuera gratia ut comparatur ad dantem , 5c scdm hoe seriarur . est gratuita donatio; secunda quem modu des

stribit August. de fide ad Petrum. φ praedem

natio et praeparati gratuitae donationiς. Ses oeundo modo potest considerati ipsa gratia ut eomparatur ad recipientem i de secundu hoe .

est prς paratio ad beneficia diuinasseeundu quem. 3s . moda describit eam Magister primo sententia rum, quod est praeparatio beneficiorsi dei. Tertio modo potest considerari ipsa gratia ut eomparatur ad finem; 5: secundu boe, est praepara tio ad vitam qternam. secundu quem moda des t . . scribit eam Augu in de prs destinatione sanctor v. d. Pr destinatio est praeparatio ad vita aeternam. Quarto modo potest eosdetati ipsa gra ita fim se. 6: se ut est virtus initiata dr gratia: sed ut est eonsumata dicitur gloria Et seeundu hoe describit eoitera doctoribus. 9, praedestinatio

est pret paratio grig in pnti, de gloris in futuro.

contingentcr . Stendemus in praesenti .. Trapitulo. Vtrum diuina

natio, rebus necessitate imponat: Hst deus praescit hos esse danandos, de neces state danenturire si saluandos, de necessitate saluent. Et qualis necessitas ibi esse eo ingat. Sciendu ergo, quod August. s. de Ciuitate Dei cap. 9. ostendit Ciseeronem, & Stoicos, moda oppositum tenuissse. Nam Cicero, ne negaret eontingentiam a rebus, negauit a deo prescientia futuroru . Stoici vero, ponctes omnia subrito,dixerunt, omnia ex necessitate edtingere. Sed sue Fatum inatelligamus vim aliqua, siue quacunq; ordinationem 'derum vel secundam eausarum, ut dira Geluib. 1 3. tur Fatum s sor, aris, ut homo prius eorde eo cap. .eipiti& pollea per verba exteriora pandit illudine deusa, ab qterno concepit, per secudas causas, in tepore manifestat: ut dicant secundς ea usae qusdam verba exteriora,respectu dein P qu si deus situr.5e findo suo propositum manifestat. Sive per Fatum intelligamns diuinam prouidetiam , fim quem modu. D. August. s.de Ciuitate dei .eIp. 8.vult , m nomine Fati diuina voluntas aliquando aut diuinum pro post tu, aliqn ured ipsa series eausi tu intelligatur. Quo cum autem modo sumatur Fatum . no oportet a rebus eos

tingentiam negare: ut negabant Stoici. Nam saties secundaru causarum vocat Fatum:cum halutaudi ea ule in suis effectibus possint impedisti, multa euenient contingenter, ut non semastella, cuius est causare humiditatem Ae pluuia, existente in signo euius est causare humiditatere pluviam, faciet hoc, quia sorte impedietur ex alterius aspectu syderis,cuius est eausare fecitatem: vel ex indispositione materie, quia secuda Ptolς meum . in Centi loquioaexpectandum est

iudiciu a seeundis stelliς, idest ab elementis, qu sforte non sunt disposta ad suscipienda influentiam secudara causarum. Et fi dieamus p 5: ipsa disposito materiae a motu eausae deficeret . Dis

cemus,l non oportet tantam unitatem, re unis

sormitatem dare in effectu, scut in causa ; quia semper effectus deficiunt a eausa sua: vin semo per redeunt sydera ad eundem punctum, non oportet i semper ordinate redeat etfectus hie inserius ad eundem puchum .Ex hiradi itam desfectu, quem patiuntur emetus, respectu eausas rum multa eueniunt contingenter. In quo des struitur error ille, qui ascribitur Platoni, videli, In Timo tescetist in magno anno, qua do omnia sydera res tar a prv c.

79쪽

TRACTATUS dibunt ad eunde punetum, es effectus hie inse A ius, ad eunde punctum redibunt. Vts Plato nune est in scholis δε docet: in fine magni anni erit id e Plato in ei lac scholis Δ docebit eosdem scholares quod omnino ridicula est dieetei uaquotu substantia deperit .non redeunt ea de nuT. . o. mero . ut habetur in fines a de peneratione. Sed sue in maeno anno omnia redeant ad eunde punctu.sue non,propter tota limoi seriem ea usiis , non denegabimus a rebus eontingentiai

quia hae musae in multis desciunt in suis effectibus , quia possunt a multis mediis impediti in suis effectibus. Et etia effemas isti multum des,

Eunt a suis causa, ut non uniformiter redeant se ut causae, ratione cuius multa contingenter eueni ut .Quod s in iis, quae dependent a motu Iceli multa contingenter eueniunt i consequens

est multo magi, in ini quae dependent a libero arbitrio r quia liberum arbitrium virtuti fideiunon potest esse subiectum directe Sed dicemused philosopho in de generatione. Quod suiu, tua quis incedere, non ineedit, quatucsim secus . dae causae, tum est de se, habeant,st iste debeat incedere Ex hoe possismus dicere iste est fuaturus ineedere: poterit tamen impediti .de potes rit esse ci, non incedet. Igitur .s per Fatum intelligatur seties secundarra causat ni non oportet omnia euenire ex necessitate,scut stoici posuerunt. Sed si pet Fatu intelligatur diuina prouidentia. qua uis haec non sit propria loeutio, qascdm Augiam s. de Ciuitate dei. s.cap. aut po init omnia sub Fato esse.quia omnia sunt sub Διuina prouidentia , sententia teneat, lingua cottigat. Ae n diceretis non deberet diuina prouis dentia Fati nomine nuneupari. Quicquid lasmen sit de nomine is volunt Stoici omnia esse ex necessitate . quia omnia sunt a deo prς uisa di. cemus, quod omnia coparantur ad deu, se etia

utura, se ut praeterita, re prs sentia. Sed in iisqus sunt praesentia, equei certi sumus. δου eque non fallimur in contingentibus sicut in necesstitii, , vi s praesentialiter video estu moveri, Aeaue volare,eque non fallor. de eque certus sum . de volatu auis, se ut de motu cfli qua uis e lummoueatur necessario Δ auis volet contingeter,

Sed quia totus ille decursus est deo pissensi in nulli, fallitur δε in omnibus est in fallibiliter certusi sue necessatio, sue contingenter eueniant. Non ergo tollemus eontingentia a rebus prospter intillibilitate diuinx scietiae. Dicemus ergos diuina praescientia vel potest dicere simpliee dei notitia, vel potest includere diuinu propontu. Si aute dicit smplicem dei notitia, se secudilMagistru primo sententiam dist. 3 8.no est caussa reru.nia eausa sne qua non. Et secundo siue modu scire dei non ponit necessitate rebus, euhoe modo non sit smpliciter eausa reis. Seesi

dum hoe ergo dicemus, ip scientia dei suo mos do se se ha bet ad fienda. sicut scientia nostra ad laeta. Sicut ergo quae scimus esse facta, saeta

sunt δε ppter nostru seire illa non sunt sacta ita

ut contingenter δε necessario eueniant sectansdsi exigentia sui generis:se quae deus scit fi eda,

sunt fienda necessario , 8e eontingenter, prout eoru genus requirit. Sed s diuina praescientia includit diuinu pro postu. ut dicatur deui talia scire quia se disposuit ea facere, secundu hune modu scientia dei est causa teru . Intellectus. n. Omnis speculatiuus non est causa tersi, nis sne qua noni quia nisi specularetur artifex, nihil arstifieialiter laceret: intellectus. n. qui est eaulare Ti. t si est intellectus practicuti nam secundu philosophil tertio de anima, Intellectui speculatiuus extenso ne fit praeticus ina prout se extendit ad opus, se extendit ad emetiam , sue ad voluit. I tatem artificis . eum vult per intellectu aliquid operari. Vnde dicitur .c . metaph quod in dissi, Ca. ta . nitione artificiati ponitur voluntas δε omne artifieiatum est voltis quia ut diximus intellectus non fit praeticus , nis per imperiti voluntatis.

Igitui s se accipiatur diuina prs scientia, prout includit diuinum*posium vel diuina dispost,

tionem, adhue non imponit necessitate rebus;

quia Fin August. inde civi dei, Deus se admini γ. cap. 3o.'

strat res, ut easyprios eursus agere snat . Quaestueunm ergo deus disposuerit de rebus. huius, modi dispositio sinit agere res sprios eursus. υς contingentia sunt contingenter euenitandi quae necessaria, necessario. Decipiebantur ergo Stoici.ppter Fatum a rebus contingentiam . remouentes. Quia s se hoe esset, vel esset tone

intillibilitatis, vi quia diuina praescientia silli nopotest quod no potest esse cum totus decursus rerum si deo prisens quae sunt nobis pntia,

situ me uno snt contingentia non tillimur, tua dirando de eis. Nee ratione causalit., , eum se deus eauset δε prouideat, cit eas finit eurrere sea eundum proprios cursus. Valde igitur decipitabantur Stoici, sed multo magis Cicero negant Lib de rasa

seientiam a deo ut res contingenter euenirent.

Nam, ut ait August s. de Ciuitate dei, cap. s. Confiteri deum esse negare illum praescium suturorum .maxima insania est. Et idem ibidem, Qui confitentur deum esse di negant eum praescium futurorum,non dicunt aliud il dixit iusspiens in corde suo. non erat deus Et subdit Qui . n. non est prς scius omnium suturorui noestvtim deus. Nomine enim dei intelligimu instellectum quenda separatum in quo nulla postentialitas est admixta. Sed Fm philosophum in lib. de Bona tartuna .ubi plurimus intellectus, ibi minima sortuna. Ergo ubi omnis intellectus, ibi minima fortuna. Qui n multum habet de intellectu, multa prouidetΛ pauea sibi accidui casualia Sicut ergo s esset albedo separata. ha, beret in se omnem rationem albedinis i se quia int/llectus diuinus est omnino separatus, habet omnem rationem intelligendi. Negare iram adeo intelligetiam futuro tum est negare ipsum intellectum separatum, fle per eosequens est nes' gare

80쪽

DE PRAED. ET PRAES lEM. gare ipsum esse desa hoe enim intelligimuς noν mine Dei. Intelle id stilicet separatum. Oportet ergo hic per viam mediam ambulare, ut noteneamus alterum extremorum cum Cicero sne.excipiente i deo futurorum intelligentiam:

nec alterum extremorum teneamus eum Stoia

Cis, a rebus contingentiam auferentibus: sed dicemus P deus Omnia praescit, fi: P in sua praesscientia minime fallit. Propter quod se futura cognoscit, sicut sunt, N: etiam eontingentiai falleretur. n.deus .st aliter futura presciret.a essent: de quia non fallitur,quq sunt ventura eontingeter, scit confingenter euenire; N: quae necestas xio, necessario. Simul ergo stant diuina praescietia , 5: futura contingentia, nec unum alterum tollit.

Cap. LII. QuaU Iuina prae cientia aliquam necessitatem imponeret rebus, illa necessι

tas contingentiae non repugnat.

Via nescit itellectus hominis quiescere in masteria hae . Oportet de ipsa multas distinctiosnes adhibere. Nam qaquiequid deus praescit,

necellario est euenire, oportet aliqua necessistem esse in omnibus ideo praescitis t quod st ipsa eo nungentia sunt ipst deo nota. antequa fiant, etiam quod est deo

notum, necessario est euenire. Consequens erago est. φ N: ipsa contingentia .ut sunt deo nota, quodam odo necessario eueniant. Propter qc

oportet de ipso neeessario dii inctiones facere. Faciemus ergo de ipso necessario, quantum ad pili spectat. octo diltinctiones, ut FH quamlibet illarum possit ad q6nem propos tam responderit quia videlicet necessitas imposita rebus presscitis, rerum tot ingenuam minime destruit. Est

autem prima distinctio de ipso necessario, quest quaedam necessitas quae contingentiam tot stit, quaedam quae roborat,& cdfirmat: ne ut est immobilitas aliqua quae mobilitatem tollit, stilicet posse moueri: quaedam quae roborat, Ne eos firmat, Ne quae mobilitatem arguit,ut immobilia ter se habeat ad mobilitatem si eis, no possit vistare ut non m mobile. Talis autem immobilitas motum non tollit, sed potiuς arguit, Ne eonii ramat. Sie quia deus quae praescit necessario eueanient, quaecunq; deus scit edtingenter euenire, illa necessario eaeniunt eontingenter. Praesciestia itam dei non tollit eo ingentiam, sed potius confirmat. De nee necessitas aliqua,fimmobilitatis tollit motum sed roborat. Vnde August. s. de Ciuitate Dei. e. t o. hane materia pertractas, ostendit . qu61lle ut dei potentiam non minuimus,cum dicimus eum no posse mori, quia moA ri, non est posse,sed no posse, ideo dieedo hociattribuimus deo impotentiam,vist hoe posset, impotens esset. Illud ergo non posse, no tollit posse, sed magis arguit. Sic di quae deus prescit necessario eueniunt ergo quccul Deus scit cotingenter euenire, illa necessario contingenter

euenient. No ergo si scientia dei tollit totingentia sed magis arguit, N: eofirmat. Sic ergo per prima distinctione possumus ad qone rfidere, seu soluere uno modo. Est aut seda distinctio ν es quaedam necessitas rei. 5: quaedam dictii vel, sidem est, necessitas in sensu diuiso Ne in sensu eo posito; ut Sortes sedens potest ambulare, duplicem sensum habet . vel si res ipsa, quae est Sortes, di est subiecta sessio ut, potest ella subiecta

B ambulationi, bc tune est verus sensus. vel P totuillud dictum Sortes sedes posset esse sub ambu latione, bc tune est sensus falsus i quia se simul

sederet. 5e ambularet. 5: per eo sequens simul seoderet, Ne no sederet. In sensu ergo diuiso, quod Sortu secundu se consideratus, posset esse sub ambulatione, est locutio vera; sed in sensu eomposito P Sor. eum sessione posset esse sub ambulatione, est locutio falsa Sie in pro post tot cudicimus, Haec res contingens a deo praestita, necessario euenieti si conderet ipsa res, que est cottingens, pol euenire et no euenire, sed st eo siderat hoe toni in sensu composito res simul ea praescientia dei, necessario eueniet; ne est a deo praescita ut si est praescita contingenter, continc genter eueniet: st autem necessario necessario.

Et quia necessitas in sensu composito potest stamul stare eum contingentia, ut currens in senala composito, necesse est currere, dum . n. alique urrit, necesse est op eurrat, quia no potest simul eurrere.& non currerei praescientia itam dei.qain sensu coposito imponit necessitatem rebus, ab eis minime contingentiam tollit. Poteli auteeoglutinari illa seeunda distinctio eum prima, ut dieatur. φ in sensu componio praescietia dei

eontingentiam a rebus no remouet, sed magis arguit ae eonfirmat, Fm P dicebat prima dis insctio.Τertia autem distinctio est, quoddam neseessarium est simpliciteri quoddam ex conditionei Ne seam hoe solvemus qJnem,tertio modo. o Dicemus. n. ex necessitate stmpliciter, sunt res necessariae stimpliciter, sed netes state conditios nata, possunt esse necessariae quae cuni res confingentes scam quem modum distinguit philosophus in Perihermenias, volenς φ necessitate conditio nata, omne quod est, dum est, necesse est esse. Prςseita sunt ergo a deo necessaria, neseelsitate eoditio nata Nam quod praescit , oportet ca, illud sat futuram, ut vult Anselmus inde Concordia praescientiae, Ac prςdes inationis. Dieemus ergo si hoc est praescitum adeo, est neseessario futurum.1: ut diximuς. hoc esse praesciatum esse suturum nihil erit aliud dicere, u si es futurum, necessario erit futurum i secundu quemodum omnia sunt necessaria , ut dicamus, n

SEARCH

MENU NAVIGATION