장음표시 사용
61쪽
Sexto, quos ascendit in ei tu ra. Septimo ,-in, de venturus est iudicare vivos, emortuos. Et sa Dia ista reuelata sunt nobis ex plenitudine diuinς sapietis bene dictum et .s ex plenitudine illa debemus induci qualiter fle quid credamus cap . V I. in quo ossingitur quomodo eae sicunda
Ita quomodo eae prisma laude diuinae sapiestiae.quia eli se plena, et copiosa , potest solui prima quaestio. Qualister Λ: qd ereaedfi ni,volumus nueondere qualiter ex seeunda laude:
quia scilicet illa diuina sapietia est ita subitati . 5e alta soluitur secui dam,videlicet quid si sperand6. Aduertenda erago,q, semper spes tendit in ardua, & in altu, no est. .pprie spes de aliquci paruo . sed de aliquo magno . e arduo Ideo cle n eae abundantia diuisnae sapientiae. aliquo mo inducimur, ut in Deci speremus tu ad d agendum maxime, & pprie inducimur, ex eius altitudine , di nobilitate. utrum aut debemus sperare videlicet, ae perueniemuη ad videnda illam altitudine diuinae fas pientiae per visone apertam,& fruemur exscellentia diuinae bonitatis per eharitate perstacta In quo aut eoAstat principalius 'lieitas nostra. An in visone illius altitudinis diuinae sapietiae, An in dilectioe illius excelletis bonitati tali hi declarauimus inee est hoe pntis speculatiOis. Suffciat aut ad psis seite, s in utram extat 'liscitas nra.5 in utram sperate debemus. Pnt aut assignari quinis speciales vines. quare ex altitudine diuinae sapientiae inducimur, quo, quid,&qualiter debeamus sperare. Navii considerauerimus altitudinem illam, aperte conspiciemus,pad illam omnia ordinant i s ex ea. omnia putrefici. N: reficiunt,a, ab ipsa i omnia conspiciunt, quod in ea omnia continentur : quod per ea omnia penetrant in ipsa,omnibus illabitur. 1n
solo iram Deo debet eae spes nostra,vi non insHier. . eurramus in illud dictum prophetieum. Males dictus homo qui eonfidὰ in homine, de ponitearnem brae hiu suum, 5ea domino recedit eoreius Sed ecotrario in eurrimus bradictione , qa, Benedictus vir qui eolidit in diao.5e erit in Deo fiducia eius. Quod aut in Deo debeamus eonfidere in eo solo ponere principali spe nram. omnia illa quino quae diximus de altitudine diuinae sapientiae, peramplius nos indueunt . Na
ut diximus diuina sapientiara sui altitudine, A est illud ad qd omnia ordinanturr nam semper
insitiora ordinantur ad superiora. Et quia illa sapientia in altissimis habitat, ut habet Eccle ea.
ι .ideo ad illam omnia alia ordinantur. Si eutergo nunil quiescit intellectus .donee veniat ad vitima eam de qua no est ulteriore eam qu aereare, ut sapientes pisi protulerunt)i se eor nrmn unu quiescit in aliquo.qa dependeat ex alio, de quod ordinatur ad aliud, sed in eo quiescit quod ad nihil ulteriucordinatur. Cum ergo ex altitudine diuinae sapientiae, sumesenter possumus arguere Deum esse super omni a. re ipsum ad nihil aliud ordinari possemon debemus spe nostram ponere, ni st in eo, quod potest eor noti strum quietare, hoe autem est id quod ulterius non ordinatur ad aliutan solo ergo Deo debemus spem nostra ponere, ut dicamus eum Avagus . a . lib. consess. p. i. Ad te nos secisti dire. Λ: inquietum est eor nostrum .donee requiescat
in te. Secundo altitudo diuinae sapientiae, est id
a quo omnia possunt refici, vel reiiciutur: nam non solum Deuc non est effectus alterius, nee ordinatur in aliud, nee causatur ab alio, ut ex hoc possi quietare tor nostrum , ut habendo
ipsum non dea derem ua ulterius aliquid aliud: sed ipse ne est omnium ea uti, quod potest omnia restaurare. 5e reficere , s ellent etia an nullasta, ut ex hoe habeat eor nostrum quietare nam
id potest quietare eor nostrum, quod potest reficere omnia nostra, hoe autem potest Deut so
C lus sacere. Via sanni hilati essemus, adhuc posset nos in idem numero reficere. In tali ergo debemus spem nostram ponere , qui is essemus annullati, se essemus occis posset nos adhue restaurare. 5e reuiuificare, de beatificare. Ideo discebat Iob eap. a a . etiam s oeciderit irae an ipso sperabo. Tettio. eae altitudine diuinae sapienstiae, possumus declarare, quod ab ea omnia caspiciuntur: nam oculus qui ela in imo , pauca potest conspicere: sed ille qui est in alto, omnia videt. Sic enim diuina sapientia alta est, ut omnia sta sint lucida & elam. Ideo dicitur ad Hςah reos . . Quod discreto test cogitationum, de intentionum cordis,' non est ylsa creatura in suis bili; in eonspectu eiusa omnia autem nuda, 5: aperta sunt oculis eius. In illo ergo debemuet
D spem nostram ponere , qui potest omnes detactus nostros videre, de cogitationes omnes eos
gnoscere, cui nihil est inuisbile. nihilm oeculatum. Sicut ergo de illo medim debet infirmus confidere , qu baptime scit infirmitates cognosseere se in Deo spem nostram debemus po a re, cui nulli desectus nostri latere piat, Quareto, ex altitudine diuinς sapientiae, possumus tacludere,in Deo omnia. i. pet sectiones oianaeontinent . Nam eum diuina sapientia sit eausa omnium rerum, iuxta illud O .nnia in sipi euaseeisti Plas. O3.5: ea qugiunt eausatorsi s amspitii; insunt eauas ut dicit Dionyssus seeundo de diuinis nominibus ex ipsa altitudine diuinae sapientis,
62쪽
D v l N A 8 ssapientiae per quam arguimus Deum omnium esse causam, eo ne ludere possumus cp perfectiones omnium ea asatorum peramplias, de perse. mus sunt i a Deo. In illo ergo debemus speras xe. in quo sunt persectiones omnium, de qui potest omnia in omnibus, quia. eius solius est deasteria omnium eomplere, di cor cuiussi bet quietarrvnde August seelido lib. eosessi cap. sexto, probat P etiam in omnibus falletibus uitiis, insumitur quaedam umbratica spesi sed quod petafectum δε non desectivum bonum est, quod in sua puritate eonstitit, in Deo est. unde ait, est
quaedam defectiva spes δε umbrattea in vitiis sallentibus . t 5e subdici Quod superbia telntudisnem imitatur, quum tu sis unus super ora Deus Meelsus. Et ambitio quid nisi honores,de glos xiam quaerit et tu fls prae eunctis honorandus nus,5: gloriosus in Urinu Quiequid ergo boni diaderare possumus tota reperimus in Oea. In ipso ergo debemus sperare . qui pol omnia defideria uoltra eoplere. Illi enim vitiost sunt,qperuerse in creaturis quaerunt,quae pureo ex celletuo reperiuntur ia Deo.Quinto . ex altitudine diuine sapientiae, possiamus ostendere, eius est omnia replere Sicut n. videmus in istis elementis,quo uato aliquid est altius, Ne sub Iimius, lato magis est penetrafiuum, ut aqua magis habet penetrare a terra.&aer m Vis si aqua, de ignis magis quam aer.Diuina ergo sapientia. ex quo altissima est,oportet ipsam pura, desimplicissimam esse, ratione euius simplicitatis, omnibus illabitur, omnia penetrau propter qu d, diuiam sermo, Λ: diu a lapientia ratione eius
Maetrationis gladio anellata assimilaturi iuxta illud ad Hebrsos eap. . . Vivus esti enim sermo Dei, dc effrax, de penetrabilior omni gladio ancipiti. In illo ergo debemus spe nostram po
nere, qui pinest eor nostrum, mentem nostra. o animam nostram replere: hoc autem facere
potest latus ille, qui animae nostrae potest illa.
N. a: in animam nostram intrare.Seut enim is corporalibus, uisa replet aliquid, nisi quod potest intrare in ipsum , se nihil potest satiare. de replere animam nostram. nia quod potest imarare δε esse in anima nostrat hie autem est sos Ius Deus. Si ergo quaeratur in quo,&quid, de qualiter debemus sperarediremus quod spem nostram debemias ponere in Deo, ut per sinu consequamur seipsum, quia solus isse est, qui potest nostra desideria sanaa
quae omnia probari possunt. 3e etiamnes ira altitudine
diuinae sapientiae. A P l E N T l A . EX
Cap. V II. In quo agitur, quomoro ex tertia laude diuinae spienne, ut ex eius ressituline, solvitur
tertia liar; bo quomodo, uidelicet . persecte debemus de peccatu poenitere, quia putissime
fit 1isciuerimus laee. , quot bona
μοι penitentia. Stenso qsso ex plenitudine diuinae sapienae postumus deelarare cui, de que, se qualiter fit eredens du: di declarato, quo Gallinadine eius, in quo, de quid, di qualiter ni sperandum , Volumus patefieere quo ea veritate, di rectitudine illius sapietiae. possumus concludere, quo di qualiter, de nostris culpis, defectibus, ae peccatis,sti psallendum. Imaginabimur quide, φ taut in istis teporalibus, statim Praestate linea rectarapparet quid obliquum,et quid rectum, ade6 q, 6e multa videmur oculis vecta, quae ad praesentiam reguis apparent ob liqua. Vade te aedificatores non credunt prosPriis oeulis de rectitudine aedifieii. sedistin pla/baat Λ: applicant ei regula, ut appareat qa est obliqua. Propterea bene dictum est qd dicit in Pal. γ . eum accepero os ego iustitias iudicas bo. Multae. a. hie mr esse iustitiς quae in iudicio sinali apparebunt esse eulps Et quia tanta est rectitudo illius sepieuix.et, quae eum obliquitas di. scordat ab ea, valde debemus esse inteli, qsio psinueamus de peccatis nostris, Δ: qffoemedemus iobliquitates uras. ω st bene nos ipsos iudieas 'bimus,non utiqi ab illo iudicabimur. Et ga pnia est secada tabula post baptisma. per qua mare huius seeuli possumus euadere. 5c ad gram diuinam.& a a virtutes, Λ: dona redire, dc ex his nos stras obliquitates roetaearet ideo ne . discordemus a rectitudine diuing sapietiae .debemus psectet de Mecatis niis pq nitere. γ potissime: fiet, si eonfideremus quae, se quot bona pnia habet lacere. Die n. August. in lib. de vera o falsa petnstentia, cap. s. quantum sit appetenda gratiamnitentiae,omnis clamat auctoritas, omnis bonorum vita ponat ostedere. Pqnitentia. n. fimeum languores sinat.leprosos curat, mortuos suscitat. sanitate indueuaugetΔ toseruat: elaudis gressum, aridi seopia,egeis restituit visa . Vialia sugat, virtutes exorna mente munit di: roborae Uiasinat, oia laetifieat. Τeperat successus.
eo stringit impetus, moderat excessu ,. ignoras.2hae se recognoscitaqus rens, per hac se inueniti rixe estque holes ad angelos ducit δε Ereatura reddit erratori. Ista oue perdita monstrat quorenti. 5: decim1 drachma obtulit anxianti. Hsedissipatore filiu ad prem reduxit in vulneraui a
latronibus custodiendil, bc curandu tradidit. In hae omne bonum innuitur. Per hane oe boanum eon seruat. Fugat tenebras, inducit luce,
excoquit omnia. Ipse ignis eosumens est.
63쪽
gendovi uerba A uou mi de Γonis quae fa
cit paenitenta, quantum ad potentias, persectiones potentiarum actiosnes, , modos agendi. Τ et eo intelligant uer. ba Augustini 1 diceres possumus i quod eireai gubernationem nostra,ὶ Λe eitea tegimen rarum ii est quino cons derare, videlicet potentias peri quas agimus . disponstiones, δι perfectiones potentiarum, per quas habilitamur ad agendo: aetiones ipsas i modum agedi: fle finem in quetendimus per huiusmodi actiones. Peeeatu autem omnia ista peruertit, Tollit bonas dispost,tiones, de persectiones potentiarum i impedit actiones,Peruertit potentiaci destruit modum agendi, facit nos pomeria: in finem tendere.
Quantum ad perfectiones, Ac dispositiones potentia rumi peceatu lacit tria mala quia lacu nos languidos, leprosos.& mortuos .Facit nos lans guidos, nos debilitando: leprosos nos inficiendo idi mortuos gratiam. 5: eharitatem. & alias bonas dispositiones fit perfectiones per quas vivimus tollendo. P nitentia vero ita nil peccato opposita languores sanati leprosos curat, mortuos suscitati nam contra haec tria videlicet e5tra languorem lepram δε mortem, sinitate dat, auget A: eon seruat Dat quidem sanitatem, per quam languores tolli auget, quia non solum ab insectione leprae nos eustodit. sed huiusmos di sanitate conseruat, quia nos pisseruat a morte Sie ergo se habet culpa fle ps nitentia. qestu ad disposationes, Ae perfectiones potentiarum. Sed quatum ad actiones ipsas, eulpa facit quinaque mala: quia nos facit claudos, aridos. egeos, di insuper, nos vitiat, di virtutes deformat. Faseit nos quidem claudos, ne in bonas actiones telamus: aridos, ne ex bonis actionibus frumificiam usi egeos, ne huiusmodi bonas actiones quasygere debemus, ternamus. 6e videamus. Et non solum eulpa ste nos impedit, quantum adactiones bonas, sed etiam nos vitiat inclinando in actiones malasi quod heledo etiam ipsis virpides o spei tutes in quae remanent)deso imat; Hs post me peccasu eatum remanent in nobis fides, de spes, qus inaremane ι ins ter virtuses eomputantur, non pollunt remanes Ormes. re formatae sed informes Ps nitentia ergo om nibus his quinca, quae eonsequimur per culpa, te opponens. elaudis restituit gressum. aridis eo piam honor uiti fructuss .e eis restituit visum. vitia fugat, virtutes exornat. Insuper. ipsi eadem culpa. quae peruertit nos, Ac quantia ad dispos, tiones potentiatu. 5e quantu ad actiones iptis,
nihilominus etiam nos luditiquantuin ad ipsit A potentias. 5e quantum ad hoe, eulpa quatuor mala iacit. Primo a potentiis munitiones. Ac sortitudines tollendo, Secundo in eis aegritudine operando, Tertio dispergendo eas,3e auario dolorem Λ: tristitiam ea usando in ipsis. Homo enim per eulpam perdit primo suam fortitudinem, Λ: robur, ut non possit peceatis res stere. Quadiu.n sumus in tulpa . 5e dum non sumus in gratia, non possumus omnia peccata vitare; hoe enim ponere, esset inciderem et rorem Pelagii, ex puris naturalibus possit sibi qui soab omnibus peceatis ea uere Culpa ergo, prismo a potentiis munitiones N: sortitudinem totalit, de secundo eum hoe eas infirmat, Ic fgrotat: ne ut enim aliud est perdere ea lorem. 5: aliud est ineuitere frigiditatem, se aliud est perdere muη nitiones de sortitudine , 5e aliud est contrahere vitia opposita Ac infirmati. 5e aegrotati. Et s h duo se se habent op unum concomitatur aliud,seeundum tamen aliam 5e aliam rationem, sua mittit hoe 5e illud. Haec ergo duo mala facit in nobic culpa Ac vlterius lacit malum tertium. qa potentias dissuit se dispergit i in peccatore n. potentiae non sunt v nitς. sed dispessae No dissuais, quia unum dictat agere ratio re aliud secundum sensualitatem agitur. Qilario eulpa in potentiis nostiis Ae in mente nostra dolord se tria stitiam ea utit. Nam Mut gloria nostia hxe est, testimonium eonseientiae nostr i se dolori. 5ettistitia mentis nostiar. est in nobis ipfs eontrasc tiam nostiam conscientiam inuenire. Cotta aute hse quatuor mala quae lacit culpa tangit Augustinus quatuor quς faeit pς nitentia, quia metem natinit, Ac roborat, contra primum: omnia sanat, contra secundum: omnia reintegrat. contra tertium: omnia istificat contra quatium. Ets dicatur is I e etiam superius tangebantur. quum dicebatur, op peccatum Deit languidum, quod est tollere robur 5: Deit hominem leprosum, quod est inducere infirmitatem,& morbu:
penitentia vero econtra opposta bona latii. .
Porro dicemus p 5e s peccatum bonas dispostiones tollit. 5: actiones bonas impedit. At pote in isdit de si uno ictu omnia haec mala laeti mihilominus hee plura mala sunt: se econtra, opD posta que lacit rinitentia sunt plura bona igitur st Augustinus . vel alii oncti detestando eulpam. vel comendando penitentiam, ridentur idem pluries iterare, potest illud se pluries iteratum ad diuersa reserti, in ad remotionem pera sectionis. vel ad Issonein potentiatum. vel ad impedimeta actionu . vel quomodrilibet aliud. Patet ergo quomodo loquc dum est de culpa, di de pς nitentia,quantum ad potentias, bonas dispostiones, vel perfectiones potentiarum. Λ quantum ad actiones. Sed quantum ad modsi agendi. dicimus qu/d culpa tria mala lacit, gahabet intemperare suceelsus,dispergere impotus immoderare grestus. Na quum incidimus in culpam: primo incipimus vana cogitare. βρ
64쪽
D i v i N AE sAPIENTIAE. hoc dicimur non te perare suceellas . quas A re possumus septem in nobis facit pereatum.
cogitatio succedens cogitationi a quae non est teperata. nec ad debitum finem ordinata sed est vana. Secundo quis per eulpam quum incepit
vana coPIare. 5: non temperare iace essus, incipit in rebus vanis delectari.propter quod dicit
non constringere impetus. Et tertio consentit illis vanis, Λ: tune dicitur non moderare gresssus. Hic ergo est modus culpae, & modus ages
di per culpam. Sed pς nitentia tanu totaliter eulpae opponta, temperat successus, ne eo temus vana costringit impetus, ne delectemur in eis. moderatur grellas, ne consentiamus in ipsι.
quod diuidit inter nos de Christu, quae omnia
restauratienitentia. Nam peccatu ticit nos esse uem perditam quia lacit nos a pallore nostro deviare. Faeit nos esse drachmam amissam . quia habet nostra imagine deformate, nam se ut in denario, sue in drachma. est imago principis. se in anima nostra est imago Dei se ut ergo. sa denario tolleretur imago, non diceretur esse denatius .se quando ab anima deformatur, vel
etia q uoda modo tollitur imago, quod fit p peetatus iuxta illud psalmi. a. imaginem illorum ad nihilum redipedi anima quom desilit esse drachma vel di esse drachma ammissa. Qualim quo 6bnditur , quomodo hi resim , autem peccatu tollat imagine de qualiter no,
plana est responso. quia non tollit quantum ad ipsas potentias. tollit aut quatum ad persectio, nes potentiarum ipsis etia potentias licet non simpliciter tollat: eas tam e vulnerat. 8e inhabili Cap. IX
da sunt in Augusini, de bonis sis facu
paenitentia, prout per eam uisnem tendemus.
paratur ad Christum generaliter quidem qua drupliciter nos Deit deuiare precatum a fine. Primo impedi edo intellectum, ne homo seipssum eognostati f. n. pectator seipsum eo nosceret.& bene seipsum eonsderaret. quantu vis iis es eius est per peeeatum stitim a peccato recederet. Secundo peccatum peruertit affectu,
ut homo nolit seipsum quςrere . nolit seipsum inuenire, quia si seipsum quaereret, fle seipsum inueniret, videret se esse animal rationale.& soti offert: dilIipatore filium ad patre reduci' vutineratum a latronibus. Ac expoliatu, custodiens dum. Ac eurandii tiadit. In hae omne bonum inuenitur, 3c eon seruatur quantu ad altietum.
Ista fugat tenebrasanducit luce quantum ad instellectu: exeoquit omnia opera nostra qa ignis eonsumens est, quantam ad actum, seu quanta ad opus. Aduertendum aute. v omnia ista possumus referre secudum q, e5paramur ad Chri stum quia ipse specialiter in Euagelio, loquitur Naa. t 8.eundum ronem dibere agere. Tertio per peca o de ove perdita, de drachma amissa, de filio Lue. s. earum. a societate angeloria separamur .ad quoa dictipatore, de vulnerato a latronibus: per ipm tum foetetate perducti, una cum eis deberemus eonsequimur omne bonui ipse n. est magister nostro sine.'e nostro ereatore Irui Quarto per noster , lagans tenebras, inducens lueenit per peccatu ab ipso Deo creatore avertimur. Et Pps nitentia per omnem modil peceato opponitur .ideo contra hare quatuor quibus per peccatum deuiamus a fine .ps nitentia quatuor latit.
Quia per pς nitentiam homo ignorans se recognoscit. grens per haneae inuenit. Hee est. quae homines ad angelos ducit. Et ereatura reddit creatori Sie ergo loquendum est de eulpa, di de pς nitentia, secundum s loquimur de de uiatione. uel de eon se fione finis generaliter. Sed prout specialiter . comparamur ad Chri,stum qui est mediator inter nos, de Deum idice,
ipsum excoquuntur igne charitatis omni Fbpera nostra, quia sne ipso nihil possumticlachre. Iun. is. Si igitur hie iterantur aliqua superius ta ha, tamen ad aliud. x ad aliud reserti possunt Nam p nitentia facit praetita quatuor generaliter, non descendendo secudum hune modum. vel illum i Ne titit hae e septem specialiter destende do ad hunc modum, prout per penirentiam Christo eoniungimur per quem omnia illa se prem consequimur. Aduertendum es i. quddmort Christi.& s pro redemptione omniu fuerit sufficiens tamen redemptionem omnici non
65쪽
est emetes quia iniquitates nostrae diuidum ins Ater nos, di ipsum, ut non perueniat ad nos ins entia lanoetatis suMised quum per tam ten
tiam ad ipsum conuertimur i& ei coniungimur. tunc tanta ciuis pol ea ab eo inuenimur, inusquam drachma atrum ab apta recuparmir et cf. quae supertu sunt ex preM. Aduertendum et, quod drachmae amissio pertinet ad 1maginem. quae consistit in potemus anim/e, in quibus vul eramur, ut sunt quaedam naturalia Λ expoliamur a gratuitis , ut perficiuntur per virtutes didona propter qd huius a miluo drachmς videt esse idem cum vulneratione, di expoliatione. Sed dicemus quod imago Dei.& drachma nostra consistit in potentus superior Bus: aequi a m Augustiuum in lib. ε . de Trin. p. 3 .in eo quod cit ponismum in anima,quae reda el ima Bgoivulo eratio aute di expoliatio, est in virtutibus inferioribus . quia ipsa eOcupiscibilis.& ita scibilis, sue ipse apperatus sestiuus per Peccata expuliatur a suis perfectionibus. α vulnerat di inhabilitatur ad bonum deo ad aliud ,α ad
aliud referre potiumus haec recta. iCap. X . in quo gemonstrat m, cps talumus ges. Q consior mari relli lini diurnae sayent , . . debemus de peccatis mybis gene cotem,confiteri si satisfacere, es quid V ed contrino. 9 propter pias
Vonia ergo loeutidiatius sumus, quot hosna faciat ps nitentia ut inducamur ad ps nitentiam ne discordemus a rectitudine diuinae sapienne. volumus nun
de partibus ps intenrita loqui. Nam culpa facit omnia prs habita mala, per quorum quodlibraeistot damus a rectitudiae diuisue sepistulae, in quam ab arte recta di vera, in qua omnes h iusmodi obliquitates eognoscuntur E contuta se auism p niteria facit bona opposita illis ina Iis, per quae illi rectitudini illi arti conformai mur. Verum sa huiusmodi pstiueria inteptas tur ex multis partibus, nee est aliquid peris
sine omnibus suis partibus. ideo ut perfectς Mirectitudini consor memur,de omnibus P nitri tiae p2rtibus decreti imus pervactare, quae communiter dicuntur ei se tres, Contritio in corde,
Paenit. rarus. Consessio in ore, Satis aerio in iapere. Debet. n. iprimo peccator in corde conteri quod fimilitudinarie' dictum est, ae si cor peccatoris, esse H iplenum selido liquore, quia est repletum turmpibus culpis. Cum ergo cuinere sua liquidi minutas partes tangere. eor peeratoris debeesse contritum. i in minutas partes fractum , ut
totus ille liquor inde exeati st n. fiangeretur i magnas partes, posset ibi aliquid de illo liquo
re remanere. Sed quando omnino eontritum
est, nihil ibi de illo liquore istido remanebit. Ista ergo eo tritio dolor est de peccatis, de quisbus dolendo vacuatur eor a 'ditate.& immundicia precatorum. Vnde Augustinus de huiusemodi dolore,qui requiritur in rinit evadoques in libro de vera & filia penitentia .dicit: φ poseator semper dolea re de dolore gaudeat. & seno semper doluisse doleat. Iste ergo dolor deis
bet esse quas contritio. i. cofi actio in paries paruasi quia sigillatim nostram tonsetentiam debemuS inquirere de omnibus, quae comisimus cotra Deum, di de quolibet iIlorum debemus dos iere, ut in nulla parte cordis lateat aliquod precatum, vel complacentia alicuius peccati immone fingulariter, & partibiliter debemus de quoslibet peccato dolere,ut totum cor, quantum ad continentiam peceatorum, secundum quamlibet sui partem sit constactum non retinens in se aliquod peccatoriam. Nam lut dicitur. .sen. dist. t . & allegatur auctoritas Gregorii. I qui se alia peccata deplorat, ut alia tamen comittat, adhuc pq nitentiam agere aut ignorati aut dissimulat Et lubditur: Quid . n. prodest .s peccata luxuriae quis defleati x adhue auaritiae aestibus anhelat. Et Augustinus ita de vera.& lalla pς nitentia cap dicit Qiixdam .ia impietas indide litatis est ab illo qui iustus di iustitia est. dimidiam sperare misericordiam. Debet ergo cor . esse c5 tritum per singulas partes, & confractu ut de singulis peccatis doleamus. t ossumus autem assignare quin causas. quare se debeamus de peccatis conterii di dolere. Primo, ut a mundo auertamur, iuxta illud: Nolite diligere munudum, nec ea quae in mundo sunt. Secundo, ut ad Deum conuertamur, sicut ipse per Prophetam Ioelem cap. a.nos inducit i Convertimini ad me in toto corde vestro, di scindite corda vestra. Ter fio ut ex hoc Deum adiutorem habeamus: sicut n. qui se auertit a lumine non habet adiutoriu ab ipso .se qui se auertit a Deo, quantum in se est, respuit auxilium Dei: eoua quos clicitur in psalmo. xl. Ecce homo qui noli po
fuit Deum adiutorem sibi. Quarto, hoc de bramus icere vide peccatis displicentiam habeas
mus . nam no possumus inchoare noua vitam,
nisi nobis displiceat praeterita vita. Quinto deabemus ne conteri & dolere, ut a peccatis tu posterum caueamus. quia hec est, a s
era penitinia secuta illim Am n, hibrosium imala praeterita
plangere, & planagenda iterum non committere. Et secundum Greg. est acta peccata deflere,&ssent 1 oda non committere. 1 1 pinu
66쪽
car scap. X r. In quo flenditur quod e mi essio M. Al est fecunda pars paenitente, habet animamicorare: in q, propter quisb ca σsas debemussacerdoti bus confiteri.
Ecunda pars pq nitetiae est consesso,ad quam induciamur tellimonio Iaeobi discemis, confitemini alter trum peccata vestra . Conseiso.n. peccatorum animal eo rar pulehram lacit.
Vnde conseilio ire decor siue pulchritudo conuertiatur Ne unum sequitur ad aliud, iuxta illud pselmi tor. Consessionem di deeorem indutasti Et alibi: psil. 9s.Confesso β: pulchritudo in
conspectu eius. Fueruiat autem nonnulli dicentes, cpin sola contritione dimittuntur peccata,
ut quis nem indigeat confiteri: quod patet per simile de leprosis, de quibus dicitur, quod dum
irent, mundati sunt: mandatum. n. eis fuerat Pse o tenderent sacerdotibus. In quo sgni'eabatur, P peceatores debent sua peccata confiteri, se sicerdotibuς ostendere. ante tamen quam se ostenderent,videntur fuisse mundati alite ergo
quam quis confiteat, in ipse contritione,in ipsa proponto eonfitendi: mundus est, quod con/ ecordat cum Psalmo. 3i . Dixi confitea or .LPp
sui eonfiteri.aduersam me iniustitiam meam damino , 5: tu et cf.Si ergo in proponto fit remisso. non indigemus ulterius confiteri. Dicemus
ergo P utua ae vana ea voluntas, stadat eo moditas δε tamen no redueatur ad actam. Nulli ergo remittitur culpa nisi adsit confessio in vo to.': nist proponat confiteri, aliter non est illi
remisso. Si ergo ibi adstate propositit δε ad. est eo moditas eonfitengi A non adimpleat qa
habuitia proposito, di in voto, fatuum reputatur tale pro postium, non est sumesens ad se, lutem. Poteil ergo quis sne eonfelsone silua ari.dura tamen conteratur. 6: proponat confiteri. 5e desti sibi spatium eonfitendi: sed si adat eo fitendi eo moditas. vel fine pposuit qa volebat Dimplere .vel est a suo bono proposito remotus de ex hoe est oeo ingratus, in qua ingratitudi, ne persistens,n5 potest Alutem consequi. Pos sum uet autem aisgn re quin prati aes,ppter quas qui et debet eonfiteri. Primo ut in re cerata se ponat: Nam quu ri quis cofitetur, clauibusee lesse se supponit, quia magna est virtus fas uium: se multoties virtute clauium quis de atristo fit eotritus homo nescit bene iudieare an veram eontritionem habeat, ideo debet se supponere clavibus, sperans Ne confidens. φ virtute clauium, suppleatur, si quis sit in contritione desectus. ratione cuius magis se fundat in re cerra, dicente sententia sapientis: Tene certum, Ne dimitte incertum. Secundo hae debet sacere quia transgressionem mandati vitai t nam quum prieeptum sit φ debeamus eonfiteri , qd figuratum suit Levitici. t . eap. ubi dicitur et, hic est ritus leprost, quando mundatus esti adducetur ad ciscerdotem. Ubi figuratu est quod peccator mundandus a lepra peccati per eonsellionem, debet se ostendere sacerdoti. Tertio debet hoe Acesre, ut augmentum gratiae habeat: nam de si in contritione consecutus est gratiam, per consesnonem si deuotἡ hane agit in augmentum graηtiae promeretur. Ideo dicitur Prouerb. 8.ca P. φ Qui ab emia scelera sua, non dirigeturia austem consessus fuerit, se reliquerit eam, misericor
diam consequetur. Quae miseri eordia intellia genda est, vel quia de non grato fit gratus, stante consessionem non suit in gratia: vel quia de grato fit magis gratus, si in gratia existens, deuote se clauibus ecesectae subiicit. Quars to hoe debet facere, ut de peceato cognitiosnem habeati Supponitur enim P sacerdos ste scies discernere inter lepram Ne lepram, et sciat dare notitiam de peceatis, de sciat ligare, Ne soluere. Vnde Augultinus in de veram falsa pς nitetia ait, ili qui vult confiteri peteata, ut inueniat gratiam, qu*rat lacerdotem scientem ligare. 5esoluere, ne st negligens circa se extiterit, neglis gatur ab illo, qui eum misericorditer monet, repetit ne ambo in saueam cadant. into debet aliquis confiteri peccata, ut penam sibi debitam pro peccatis minuat: nam ipse erubescena,qugeth in confessione est pars saris lanionis, di ianuit pgnam debitam pro peccatis.
Cap. x II. Drq o ostenditur quodsatisfactio sis edit terga pars paenitenreae propter
e imi causas est nece saria paenucna. Ertia pars pqnitentiae est set tactio, quae pol comparari ad quinquet Nam in peccata sunt tria, videlicet Superbia,prout peccator non vult Deo subesse: Atiaritia, prout vult propriam voluntatem. Ae eupiditastem conseq into stigatio ad pgnam ratione itasgressionis. Ad quiaque ergo potest comparari titissa tio. vel ad superbiam q ux est in pecca/to, prout no vult voluntati alterius subesset vel ad quatiuam, prout vult suam voluntatem, Ne cupiditatem consequi: vel ad obligationem ad p qnam: vel ad alias partes pinit et ixi quae sint contritio, Ne conseiso: vel ad ipse n sitis laesens tem 5: pq nitet . um ergo pq nitens hoc modo sitis liciat. quia supponit se vola tari alterius scilicet sieerdotis Ne relinquit voluntatem prospriam δε sedit illud quod sacerdos sibi iniungit, dito p sibi sit graμeδε sibi displieeat facere, papterea quini requiruntur, ut si bona talis sarisanctio. Primo, ut peccator voluntati alterius se
67쪽
to. Secundo, ut voluntatem propriam deserat, contra auaritiam, quae ct est aequaliter in quolibet peccato. Tertio .ut in seipso pς nam gerat. contra obligationem. quae habet esse in quoli, bet peceato. nam hine dicitur pq nitens secvns dum Augustinum in de vera, di falsa penitens tia, cap ista, quasi pcnam tenens. Quarto hoe debet Beere, ut desectum st quis edtra hoe fuit, in huiusmodi eontritione, ' conseisone, lupopleat. Nam dolor contritionis, χ pudor contes
nonis, sunt partes satisfactionis. Sed forte non fuit tantus dolor, nee tantus pudor, i sufficien et satisfaciat pro peceato. Ideo praeter contristionem&eonfessionein, iniungenda est aliqua halia satisfactio. Quinto bona est satisfactio, ut pi nitens totum se Deo tribuat. Nam in satis. factione iniunguntur orationes, abstinentiae, eleemosynarum largitiones, peregrinationes ;ieiunia,ficalia huiusmodi. Cum ergo eontritioni in eorde, eonsessio in ore,ut anima ipsius peeratoris ordinetur in Deum , tam corpus, ares
exteriores in quas habet ut totia se deo tribuat, iniunge da est satisfactior vel quantu ad ieiunia, per quae corpus maceratur: vel Orationes, per quas totus in Deum Ordinatur: vel quantum ad ad genuflexiones per quas corpus inclinat , 5e anima humiliatur: vel quitum ad itinerationes, per quas eorpus fatigatur: vel quatu ad eleemosynarum largitiones .per quas bona exteriora Gmunicantur, ut ne totus homo,seeundum se ρου seeundum omnia sua possit ordinari in Deff. Vnde eum maturitate 5c eum discretione debet Beerdos videre, quid euiu imponati quia quasto magis pqnitens conterituri& dolet, & magis vere eundatur de peccato, anto magis satisfacit, de minor m p na ulterior ponenda est: neut et iuuenibus magis est abstinentia iniungenda,in
magis macerenturJn carne, bc ut macerati sibi a peccatis caueant.
Cap. XIII. In quo Vbiaitur 3 ex quaria laude divime sapiendia, ut quia in issa relint
insecta bonitas,per eam a creaturis i.
participata, soluitur quarta' quaestio , ualiter Deius
laudibus diuinae sapientiae, per quas soluimus tres spontas queitioones: Volumus agere dela atta laude, videlicet, de bonitate diuinae saepientiae: ex qua poteris in iis soluere qucstion Equatiam: Qualiter debemus Deum di iner ps bene sciueriinus, ite potetmius quae,m quot nobis dilectio charitatis. Sciendum ergo spide
est amare ' velle bonum. Vnde &Philososphus seeudo Rhetorieorum eapitulo deamos cap. reait,l diffinientes amare, dicamus est velle alleui quae putamus esse bona. Ex ipsa iram rastione bonitatis,quam volumus alicui,vel nobis. oportet , ἐν sumatur ratio amoris. Igitur, ex bcinitate Dei seire poterimus, qualiter diligendus sti Deus. Dicimus autem P quarta laus diuio ae sapientiae, est eius bonitas. Nam illa sapientia. non solum est plena, alta. 6c recta . ut dicebant tres primae laudes: secl etiam est bona , 6c optioma,sseut dicit haee quarta laus: Dicitur enim bonum qualiterentLSicut igitur aliquid est ens, ne est bonum , 5e quod est infinitum ens, est in finitum bonum i 5e quia illa diuina sapientia est infinitum ens, consequens est φ si infinitum bonum.Si ergo ex ratione bonitarum sumitur raotio dilectionis eonsequens est. φ Deus sit in infinitum diligendus: Λ: quia ad hoe no possiimus pertingere , quia dilectio nostra, sue si actus dilectionis,nue habitus est finitus quum sit quid
creatum; consequens est, P no possumus Deutantum diligere, quin sit plus diligendusi inde
est ' secunda Gregorium modus eliaritatis est non habere modum: ideo praecipitur in legem os, ea & euangelica st diligamus Deum omu EM. . . ni modo quo possimus , ex tota mente, idest ex
tota memoria. ex toto corde,idest, ex tota intelligentia, ex tota anima, idest, ex tota voluntate,
quq sunt tres partes imaginis. Et ulterius debeo mus ipsum diligere ex omnibus viribus : quod dupliciter potest exponL Primo, ut omnes vi res referamur ad illas potentias animς. Na non solum partes imaginis, quae sunt superiores animae vires, memoria, videlicet, intelligentia. 5evolutas; sed omnes alias vires animae, debemus ordinare in Deum: propterea φ non solum ex tota memoria .intelligentia,&'voluntate, sed eae
omnibus aliis viribus anims debemus in Deutiiserri,& ipsum diligere, et omnia ad ipsum per dilectionem ordinare Vel possumus dicete, nullum debemus habere modum in diligendo
Deum, aee extenstite, nec intennue, sed nos tostos,et totaliter ordinare debemus in Deum. DEbemus ergo Deum diligere, ex tota nacte, ex toto eorde,& ex tota anima, idest omnia nostra,
et nos totos, ordinando in ipsum .ut fit ibi tota, Iita; extenstue ut nihil sit in nobis quod non ordinemus in ipsum. Debemus insuper hoe faces te ex totis viribus, g, sit ibi totalitas intensuerive
eum omni seruore. et quantum possumus, et secundu omnes vires nostras, omnia nostra ordinemus in ipsum. Prima ergo totalitas ut dicit
ex tota mente et e. in sumitur extenstub. ut ibi ecti prehendaptur omnia nostra. Secunda autem totalitas quum dicis. ex omnibuς viribus elec. sumetur intensue, quia omnia nostra noenu
id i modo, sed modo summo debemus ordia
68쪽
D lv MAR SAPIENT ARnare in Deum rex bonitate iram illa qua relucet A lucet infinita bonitas. Nam pro ut Deus p suam . re sapietiam cognoscit se infinitum bonum, suam bonitatem comunicauit rebus per suam sapientiam, ut dicantur omnia in diuina sapientia esse facta. Et quia prout per suam sapientiam bonistatem suam comunicauit nobis, de seeit nos ella debitores suos, ut ex hoe teneremur isim dilige re, dino Iaabere modii dilectionis io laudi diuianae sapientiae .put ipsa est infinitum bonu, se in ea relucet bonitas cinita .hscvolumus adaptare.
q. X II M. In quo ostenditur quomias eae mos
do Alectionis diui sapientiae stare possu
mus qua, in quot,et quo ordine, i μι ex charitate Aligenda.
in diuina sapientia, scire possumus quali Deus si diligendus : sed ipsa diuina bonitas que reluscet in ipio Deo , Ne in eius sapientia, tripliciter
poteli considerari. Primo quata est in se. Secundo quata est in suoru effectuum productione. Tertio quanta est in ipsoru conseruatione. Ex ipsa autem diuina bonitate in se, ostensum et . qualiter sit diligedus, quia diligendus est, secuncum omnia nostra.& seeundu omnes vires. Ac secundum omnem modu, secundu quem possumus: quod non solum veritatem habet, s eo nanderemus diuinam bonitatem. relucente in illa diuina sapientia quanta est in sei sed etiam .st c6st deremus eam in rductione suorum effectu u. cor. . quia secundum sententiam Apostolii nihil hasbemus quod non acceperimus. Ab ipso enim
habemus mentem, cor, c animam: sue memo riam, Ac intelligentiam di voluntatem,& omnes
pollatas animς: ab ipso etiam, habemus omnes vires,de omnem conatum in bonum, qui potest esse per huiusmodi potentias: ab eo ergo habemus Omnia extenstue , di intensiud quantum ad res habitas cte quantum ad modum habendii quantum ad id quod sunt.1c quantum ad eoru conatum. Et quia magna ingratitudo est. no ordinare omnia quae habemus ad illum a quo habemus: ideo ne ingrati fimus Deo, omnia n secundu omne eo natum debemus ordinare in ipsum Deum, nee ad hoc sufficit quia no possuIximus autem supra, Psi sciuerimusqualiter sit Deus diligendus, scire possemus, quae di quot sunt diligenda ex elias ritate, Ne quot bona fasciat in nobis dilectioth aritatis. Recitat aute
chris . cap. a 3. quatuor diligenda esset numquod est supra nos .videlicet Deus t aliud quod nos sumus i tertium quod est iuxta nos scilicet proximum:& quartum quod est insta nos vismus ei reddere aequivalens. Si enim constderis C delicet eorpus noli rum sed eo modo quo ipsemus hune modum, nihil supererrogamus, Δe nihil facimus, quod non teneamur faceret ideo M.t . dicebat Dominus et quum omnia bona seceriamus debemus dicere serui inutiles sumus, Ne qadebuimus facere secimus. Tertio hoe idem pastet, si confideremus diuinam bonitatem relucetem in diuina sapientia, quantum ad effiei tuum conseruationem. Nam Deus non se est causa rerum,steut dii eator est causa domus. quia res cedente qdificatore adhue stat domus: sed si ad mometum Deus desereret creaturam suam .s astim ella desineret. Vnde August . super Gen. La. t a. ait, Nem n. sicut structuram aedia quufabricauerit quis abscedit . at illo cessante , dc
posuit quatuor se esse diligeda, potuis et ponere quin Naste ut nos ipsos diuidimus in duas
partes. in hominem interiorem, Ac exteriore. vel ut loquamur verbis Aug. i .de doct ehris . cap. 26 . in animam,& eorpus: ne possumus Aeproximos nosticit diuidere, ut dicamus quin diligenda esse ex e haritate videlicet. Deus q est supra nos: ho interior, quod nos sumus: ho insterior proximi, qui et iuxta nos: homo exterior noster,stue corpus nostru , quod est infra non de homo exterior proximi siue eorpus eius qa est iuxta corpus nostrum: sed si fie dicimus novidemur omnia erium erasse, quq sunt ex chariatate diligeda Nam .ct: ipse amor, N: ipsa dilectio abscedente illat opus eius: ita mundus, vel ictu D est ex charitate diligenda. Vnde Aug. 8 de Tri.
culi stare poterit. st ei Deus regime suum substraxerit. Et quia Deus est sup omnia eoseruans ea .5c fine ipso nihil sunt omnia; ideo ad ipsum debemus couem per omnia .cle in ipsum omnia nostra per dilectionem. omni modo quo possumus, Adinare debemus . Unde Aug. loquens
Deo. 6. eon lassonu ca. 6 ait. 6d relictis omnibus conuertamur ad te. qubes super omnia .etstne quo nulla sunt omnia. Aduertenda autems, modus dilectionis diuinae est, φ ipsum diligamus super omnia intcsue,quia ex totis viribus, Ac super omnia extenstue,quia secundu omnes Potentias nostras,quem modu diligendi appropriam ut laudi diuinae sapientiae, prout in ea ree. 8. Nemo dicat non noui quid diligam, diligathatrem , de diligat eam dilectionem, qua diligit seatrem Dicemus ergo duo esse genera diligendorum. Nam aliqua diligimus, tanu ea quibus
bonum volumus, aliqua autem, non tanquam
ea quibus bonum volumus, sed tand aliqua bona que nobis, vel aliis volumus. In primo quisdem genere,vno modo sunt tria diligenda alio modo sunt quatuor, alio modo quinq;. Aug. autem ty de Trin. cap. .et. t de doct christ. α,6.T tia dicit esse diligeda ex'eharitate Deus, proximus, N: nos ipsiquς tria diligeda innuun , tur quum Dominus ait. Diliges Onm Deum Miny. 3. tuum, e proximum tuum ficut te ipsum. In. t.
69쪽
autem de don e litist e. a 3.dicit esse quatuor sediligenda , quia diuidit nos ipsos in animam de corpus vel in nos de corpus nim, Nam quum aliquid componitur ex duobus, semper supreamum sumit nomen totius ut quod facit I'ipa dicitur fatere edesecta, quia Papa est caput ecclessi ei di se ut Papa supremum in eciles a dieit,
se ani na nostra. vel animus, vel homo interior.
videtur Ie nos ipsi sed scut nos ipsi diuidim ut in duo,ste de proximos nostros in illa duo diui,
dere possumus. e potissime put homines sunt proximi nostri, qui diuiduntur in naturam eorporalem, 5e spirat ualem: quod dicimus oropter Angelos, qui etiam sunt proximi nostri. quia poliunt nobis miseraeordiam impartiri. No. n. inter no de Angelos, est illud chaos magnu firmatum s non possimus ire ad eos, de s no possnt diei proximi nostri Quin m ergo tui tanile hamus uni diligenda ex charitate Natura spiritualis, quae est supra nos videlicet Deu et: se natura spiritualis quae nos sumus, videlie et anima nostra: Ic natura spiritualis proximi quς est iuxta nos, videlicet anima illius, sue stat spus Angelici, sue humani: de natura eorporalic nra quae
est infra nos, videlicet eorpus nostrum: Ac natura corporalis aliorum hominu, videlicet eo ora eorum,quae est iuxta eorpus nostrum. Haee
autem omitia diligimus laqua ea quibus bonuvolumuς, quae hoe ordine sunt diligenda. Nam primo est diligendus Deuς, magis etiam g nos cips, quia propter i unumquod p ti illud massis i . Poster. um ergo Deus sit diligendiit propter seipsum: quilibet autem debet dilige, te seipsum, non propter seipsum . quia non est ipse sui ipsus finis , sed propter Deu: eon seciues
est s quilibet debet plus diligere Deum et teipssum. Nec in hoc possumus dubitare ua si amor est quςdam unio. magis Deus unitur ,de est masgis vicinus nobis .q nos nobis ipsis, ut vult August. in . l. lib. eo sessionum eap. 6. Immo magis,
bonum nostrum no posset substithre sne Deo.
Bonum ergo nostrum reseruatur in Decima,
pis il in seipso i quia bonum nostrum non posset subsilere sne Deo. Bonum ergo nostrum non posset subfstere in seipso , nis esset eoniun.ctu Deo. Vnde si anni hilatum sciret, de s nihil restit in seipso poli et a deo refici. Ergo quilibet homo debet se magis amare in Deo, si in seipsso δε magis amare Deum a seipsum. quum sua bonum magis sit ipse Deus, a stipsemet. Sie et se ut debemus diligere Deum, il proximos nos
stros. Nam filii plus sunt uniti patri. u ubi ipsit Nam non sunt unitis,ipss,nia quia sunt viiiii
patri a quo descenderunt, propter i maior est amor filioru ad patrem q ad seipso; . Se et noς gerimus imagine unius Dei unici ergo ad alios est ex unione quam habemus ad Deli, ut Deuplusa omnia alia diligamus. Debemus erilo d lii gere Deum plus i no . 5:pximos. Sed nos de hemus plus diligere nos A proximos nostros. . v Di2 Va IA Nana non piscipitur nobis. ν diligamus proximos nros plus a nos ipsos sed ne ut noet ipsosci. ad id ad quod diligimus nos ip si ut se ut nos
ipsos diligimus ad vitam aeternam. se de proxia
mos nostros ad vitam e ternam debem ut dilis gere. Oportet. n.Per fine sumatur omnis ratio
dilectionis. Nam sinis se habet in diligibilibus stut principia in speculabilibus: neut ergo principiis e redimus propter se.eones ussonibus aut e propter principia: ideo plus credimus princi, piis quam conelusionibus i se finem diligimus propter se alia autem propter finem. Deus aut est diligendus quia ipse est finis.& beatitudo nostra ideo est summe diligendus. Nos autem de a bemus diligere nos ipsos propter hune finem, ut eo niungamures proximos autem py hune finem Atallaciem ut eis ita huiusmodi fine Et quia plus est uniri fini. a allaesari aliis in unios ne ad finem, plus debemus diligere nos ipsos, uproximos nostros. Corpora autem nostra deshemus diligere propter hue finem, de sp hane
beatitudinem, ut quia a beatitudine illa in antima. redundabit beatitudo in corpus, scut enim quum quis est istatus in anima,a letitia quae est in eorde resultat pulchrior color in eorpore: se in patria de multo magis, a decore,1 beatitudine in anima , redundabit decor de beatitudo in eorpore sp tergi corpus nostrum est qua rato loco diligendum. Corpora autem proximo: rum debemus diligere tan a ea quae nostris corporibus associabuntur in participatione secun suum talena resultatione talis beatitudini; i ideo eorpora proximiorum sunt vltimo dilistenda.
Assignauimus ergo ut est per habita manifesstum) in hoe genere diligendorum prout sunt ea quibus volumus bona o quino gradus Quia primo volumus bonum diuinum ipst Deo. Seseundo volumus huiusmodi bonii uniti nobis. Tertio volumus in illo bono associari nobis
proximo nostros. Quarto volumus illud bos num aliqualiter resultari in eorpora nostra. Quinto volumus in tali resultatione atrociarie orporibus nostris Orpora proximorum. Sed
se ut assignauimus ordinem in his.quae diligismus, tanquam ea quibus bonum volumus i se' potnmua assignate ordinem in his quae diligismus,tanu quedam bona quae nobis. vel aliis voIumus quae sunt in triplici Ordine. Nam primo est ipsa dilectio siue charitas, qus est mater om 'niuin Setudo sunt aliqua interiora bona. Tertio pollunt etiam ne diligi exteriora bona: qus omnia etiam propter finem, Ac pput beatitudisne debemus diligere.Charitate ergo, di omnia illa bona sne quibus nuqua est Uraritas, de quς nunqua sunt iliae charitate, debemus primo dialuere. tantaeas ne quibus beatitudo haberi nopotest .& tana quibus habitis, a beatitudine frustrari non possumus. Bona autem illa interiora debemus diligere ex charitate tanu cosecuti uafinis, 2 quasi adminiculantia ex propinquo. Bona
70쪽
hona etiam exteriora possum ut diligere nobis A naturae in vult Augustinus undecimo de eluita de aliis ta quam aliqualiter iuuantia ad fine quoadam modo ex longinquo Sed hae e omnia noproprie diligimus tanquam ea iquibus bonum volumus,sed tanquam quaedam bona quae ex charitate nobis vel alui diligere possumus. Nare ipsam charitatem debemus nobis Ae aliis eae charitate velle. de diligere. ut ne vetifices in nos his illud Cantico tu primo. Introduxit me Rex
in cellam vinariam . ordinauit in me e haritatc. Qui enim vino charitatis inebriatur .ar recto ordine dilectionis non distrahitur : immo magis ipsum tenet. 6c eontineti ut inebriati hoc modo, omnia diligenda suo ordine diligamus. te Dei cap. t . Sicut ergo eorpora in locis eo ntra naturam non qilietant udisse quum animus fertur in aliquid per vitium non quietatur, imamo per hoe magis habet psna. iuxta illud Ausgustini primo cosessionum eap . t a. IusJili Domine,& se est,ut p. na sua sibi esset omnis in ordinatus animus. auum ergo mens sertur per amorem in id quod est secundum naturam, vel in id quod est eonveniens naturae, vel quod paficit naturam seclidum quem modum fertur in Deum, quod potissime facit in nobis amor charitatis dieemu s a, secundum talem motum, Aeseeundum talem amorem, natura spiritualis coo is sequitur qui iam, correspondentia illis quini, cap. xv. In φυ ost aitur qua, in quot bona qugeon sequuntur corpora , prout per ponin
scit in nobis dividius amor e taes
ctio charitans Olentes aute complere omnia quae de dilectione diximust volumus ea narrare que de quot bona facit in nobis dileetio charitatis , quia de haedilectione loqui intens dimus. Propter quod scienduit secundum Aug. i 3. confessionum, cap. 9.et. ιι . de civi. Dei cap. a 8 . Quod illud qd est podus in eorporibus,est amor in spiritibus. dus ordinantur in locum sta conuenientem. Nam h moi charitatis amor facit nos in Deum tendere: vnit nos ei: transformat nos in ipsumi facit noc de Deo gaudere Ae in ipsum quiescere. Facit primo talis amor in Deum tendere Nam quumrprie talis amor sit diuinus Ae in omni but faciat nos habere Deum laqua finem, quia nos facit diligere omnia propter ipsum, qυum res quaelibet naturaliter tendat in suum finem, consequens est. q, hoe si de natura hut ut amoris. φ prae cunctis nos faciat desiderare Deum. 5: in ipsum per desiderium tendere. Habet etiahuiusmodi amor, nos Deo unire, quia hoc est ι de ratione amoris.l sit quaedam virtus 1 n itiua unde ait, Pondus meum,amor meus, eo seror C amantis cum re amata. ut dicit Augustinus de quo eunque feror. Possumus autem dicere, st Trinitate cap. io. 5e Dionyssus quarto de Di, accipiedo pondus large stetit aecipit Aug. pro omni eo quo seruntur corpora in lora sibi eos uenientia quin consequutur corpora ex suo zmdere. Nam primo corpora per pondus, in ea sua tendunt. Seeundo locis suis uniuntur. Tettio, locis suis assimilantur. Quarto,in eis coseruantur. Quinto ibidem quiescunt, ut grauia per grauitatem ad eentrum tendunt Em vniuntur: assimilantur eentro secundu q, eon seruant. de quiescunt ibidem : respectu eentri loci sui omnia ista eoncurrunt. Dieuntur enim res suis io cis assimilari. 5e ibidem conseruati: quia quum
in locis suis quiescant, Λ: nihil quiescat in eo
nue Diuinum. sue Angeli eum, sue intellectuarem, siue animalem, sue naturalem, unitivam quandam dicimus es. virtutem. Inde est ergo quod Apostolus prima ad Corint. cap. s. dicit quod qui adi, ret Deo scilicet per amorem unus spiritus et eum illo'. Τertio huiusmodi amor habet nos in Deum transformare. Nam plus facit amor i u faciat scientia, quia scientia assimilat tantum. Sufficit enim quod in scientesiit st militudineι scitorum ad hoe quod illa ses, ta seiantur ab eo. Immo aliqua do maior est coagnitio rvi scite per similitudine, quam per essenest lampliciter sbi dissimile oportet q, locata si tiam Husi ut Angelus de seipso habet eognitio cui in loci, suis quiescunt se aliquI similitudine P nem per essentiam sua mi Deus aute non habet habeant ad loea sua vel aliquam fmilitudinem
cotrahant,ex eo sunt in locis suis leonseques etiam est .a, in suis locis eoseruentur ratione eo formitatis, quam habent ad ea vel quam cottas hut ex eo oe sunt in eis. Haec autem quin m quae
dicta sunt de eorporibus respectu sup poderis. vera Hi de spiritibus respectu sui amoris, Ac maxime . quum per amorem serutur in Deum: qi fit per virtutes qui motus quodammodo est naturalis vel est conueniens naturae, quia Λ: si sit per gratiam .gratia non tollit naturam sed per fieit ram. Nam ferri secundum vilia. est serti eostra naturam: nam omne vitium est eo nuatium cognitionem de re errata per essentiam rei creatae, sed per essentiam suam quae est similitudo de exemplar omnium erraturarum. In eo naparabiliter tamen pleniorem cognitionem habet
Deus de Angelis, quam Aneeli de seipsis. Una de Dionysus seχro de Angeliea Hierarchia. vult. quod quanti fle qualet sunt eς testes spiriatus, solus princeps.ldest, Deus perfectiones eos rum nouitit 'o subdit quod ipsa Angeli dicunnir proprias ignorare virtutes quod intelligendum est respectu Deir quia adeo est et ara coagnitio quam habet Deus de Angelis. vi respeictu illius eognitionis ditantur Angeli ignorare