Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

471쪽

Lib. III.

πάτηκεν, a δοξει, δικαίως απολωλεναι κρίνεται. Longius iusto tertium membrum est, neque recte pro ipso interitu substituitur iudicium hominum de interitu. Codex Σ ἀπο- Scribendum: υιιῶς εξηπατηκεν, ἀδοξε , ἀπολωλε, κρινεται iudicium subit). CD. II 8: αδοξεῖν, κρίνεοθαι, πάσχειν οτιουν et IIb: κρίνεοθαι βουλεται. Λικαιωρ additum est ab aliquo. cui Dem0sthenes videbatur Eschinem miserari non debere. Ibd. 221 scribendum: Ita γαρ α8 ταυτ' ἐρεε, Gκο-πεiτ , ω ἄνδρες δικαoταὶ, ἐφ' ο ρ ὀ οτιουν άδι- κων θω εφοβουμιην ρινγ διά et ουτους ἀπόλω/ιαι, τί

Cum aberratum a cohaerentia orati0nis esset, additum est εὸ ante ἐφ' ola. Video citari Funissensili do hoc lore disputationem; eam non vidi: sed ea est huius 10 i forma posita in aperta comparatione et conclusione. ut anae0lusti excusationem excludat. γIbd. 294: Ty δ', εν Μεγάροις Ουκ oianct εινα

βηκοτων πραγμάτων; ουδ' εla. Inepte in priore responso additur καὶ πιν κνεν squasi n0n ex ipSa rei natura concludatur); prave quaeritur, quis Megaris harum rerum auctor fuerit: agitur, repertusne aliquis sit. Itaque oratio sic distinguenda et emendanda est: ἀνάγκη. καὶ J Πί ηνε 'Tlς α Tloe . . . πραγ/tάτων; ουν εD. καί aut additum est oratione male distracta aut natum ex κη. Eiusd. in Leptinem 117: EI /ιὸν γάρ τις ἔχει δε ξαε

472쪽

Lib. IV. omnino relinquitur pronomini τουτο priori. Scribendum videtur: τουτον αφηρηιιενους. Ibd. 120: IF γαρ εσται πιστοτερον τὰ της εἰκO

νος η τὀ τῆς σιτ γοεως ῆ τὀ τῆς ἀτελείας, ἐν προτερον τισι δόντες ἀφνγρεγιένοι φανεισθε; Et hic FunkMenelium citari video, suspicorque defendi aliquo m0do πιστοτερον pro πιστοτατον. Sed omnino prave haec tria sic ex aequo comparantur; necessario cum eo genere honoris, quod Leptinis lex tollebat, comparantur duo alia, quae simul infirmantur. Scribendum igitur: T. γάρ ibται nasτοτερον τὰ τῆς εἰκονος καὶ τὰ τῆς σιτησεως η το τῆς ἀτελείας, ῆν κ. τ. λ. Mutata particula est membrorum coniunctions sit diiunctione non animadver8a. Eiusd. in Midiam 132: καὶ τὴν λοιδορίαν, ην ἐλοιδορηθη κρατίνω περὶ τουτων, ὼς θω πυνθάνομαι, μέλλοντι βοηθeiν αυτω. Non contumeliam sedit Cratinotum, cum ipsum adiuturus esset, sed Cratino ei ipsi homini

rei praeter legum populum admonuit 8 Et quam inane hoc

ab aliquo, quem offendit accusativus substantivi altero loco apud άναμι/ινήσκειν positus. Xen. an. IV, 2, 11: άνα-

mosth. XLIX, I. Animadvertit hoc primus Fr. Nutg- hornius, cum philol0giae studiosi apud me in hac orations

exercerentur. Ibd. 19: πρωτον μεν ουν, οπερ et δίκηοε Πρωτον, τουτ' ἐρω, ως παρὰ πάντας τους νόμους ἐνομοθετει,ειτα των ἄλλων ἐξῆς ὁ τι ἄν βουλομένοις υμὶν άκουειν Non primo statim partitionis membro continetur omnium

473쪽

Lib. m.

legiun violatio, deinde praeter omnium legum violationem l de ceteris dicturus orator est; sed ex iis, quae contra onmes leges Timocrates fecit, primum de eo dicturus est quod illa primum commisit. Scribendum igitur: πρῶτον

ριὲν ουν, Oπερ ἡλκησε πρωτον, τουτ' ἐρῶ ων παρα πάντας τους νομους ἐνομοθέτει.nd. 28: ἀλλ' ινα προαισθοιιενου μ ηδενὀςάνθρωπων ιιηδ ἀντειποντος τεθείη καὶ γενοιτο κυριος αυτοὶς οδε ὀ . . . νομος. Scribendum: ἀλλ' ινα, προ- . αισθο/ιένου μηδενος ἀντειποντος, τεθείη κ. T. λ. ιNam μη post ινα subiectum ante προαισθοιιένου μηδενος necessaria sermonis lege ad τεθείη pertinet, quo sententiasvertitur. Ibd. 156: I'ην /ιὲν ουν του ἀνοριατος φιλανθρωπίαν Oτι ταυτην ἄν 3ιάλιστα προσιεοθε, κατεὶδε. Scrib.

προσε ἐσθε quod video nunc in duobus codd. esse), optativo modo. Dindorsius ἄν sustulit, ne ad sententiam quidem recte. Eiusd. in Aphobum I, 26: καὶ τους λαβοντας ἀπεδείκνυσαν καὶ ουδὲν ἀν αυτῶν παρέλιπον. Scrib.: καὶουδενα αυτων. Neque enim ad res referri αλῶν potest.

Da g 63 huius orationis dictum p. 102. Eiusd. adv. Spudiam 11 mire in apertissima partitions

trium membrorum sic scribitur: ἀλλ' u /ιὲν ἔχει προλα- iβων, των δε τα μέρη κορι ρεται, τά ουτω φανερῶς

Ουκ ἀποδίδωσιν pro eo, quod requiritur: ἀλλὰ τά ριὲν

Oratoribus Atticis adiungo Aristotelem, Demosthenis aequalem, ingenio, rerum genere, oratione eius dissimillimum. Huius libris communibus philolog0rum studiis non sane celebratis ne ipse quidem tantum operae et gladii tribuere potui, quantum vellem. Legi 0lim do poetica librum ita ut ad universum argumentum sententiasquo magis quam ad singulos locos et orationis Armam animum attenderem;

474쪽

lagi multo diligentius ethica Nicomachea eorumque, quae magna et Eudemia appellantur, partes, Sed neque a sermonis Aristotelii duri et salebrosi cognitione eodicumve usu mihi ad eritieam factitandam satis instructus videbar neque eam partem valde curabam; pertractavi postea studiose politicorum libros et ex longe alio genere de anima annotavique in illis plura, in his pauca. Rhetoric0s qu0que perlegi non indiligenter. Ethicorum tamen Nicomachiorum unum Iocum attin-gain. Nam VI c. 10 B. 9, 4 Michelet. scribitur: ὀ γάρ

καὶ ἀρετy male declarandi causa adscripta et ad ole accommodata. Debebat, ut grammaticae satisfieret, φρόνηοιν καὶ Γρετήν scribi, ut rei, φρονησιν καὶ λογον. Neque enim Aristoteles hominem nasci putabat virtutem habentem nec virtute in contraria uti licere, bene et male. Ιbd. c. 6 init. Bekk. se. 2, 16, scrib.: τουτο δὴ κἀ

ευνοια δοκεi το δίκαιον εἶναι, etoic δ αυτο τοteto Mκαιον, τὰ τον κρείττονα ἄρ χειν. Non indicatur causa. Scrib.: γάρ τουτο, τοὶς si εν ευνοια κ. T. a. In politicis permulta melius a Schneidero et Corae administrata deteriora fecerunt Goeulingius et Sinhrius, neque in sententia exquirenda neque in re grammatica satis acuti, saepe prave acuti. Diuitiaco by Cooste

475쪽

Lib. III.

ασται, η δὲ κτῆσις Πολλα περιείληφε ιιέρη και ὀ πλουτος, ωοτε Πρωτον ἡ γεωργικη κ. z. λ. Cum in codicibus Scriptum esset ει γαρ pro εν γάρ quod ipsa illa δεκτῆσις nολλά ostendunt subesse), sententia nulla erat; itaque longo Goeulingius et Sinhrius aberrarunt corrigendo γνω-

τρός ξ ιυς αδελτους ἀλλήλων. Nihil est διαφροντίζειν

αυτὀ πληθoe διά et de ἄτεκνίας. Τ0lletur hic quoque prava apud futuri participium particula ) recte litteris in

ὶ Notissima mihi sunt, quas ad Platonis apol. p. 30 B et ad Isocri Arehid. 62 et 63 et alibi adseribuntur aut ex Hermanni

476쪽

Lib. m.

unam vocem Aristoteliam constatis ἀνοριαλισθησο ιε νηπι, USUS enim eo verbo de exaequando eadem sorma

qua μοι o λογουμαι, ficto) Aristoteles rhetor. ΙΙΙ, 11 p. 1412 substantivo ἀνομάλωσις hoc ipso libro c. 12 sub fin. BAh Θ, 8 St.) 3. Ibd. c. 6 sub fin. 3, 12 , ubi Aristoteles formam senatus legendi a Platone in lem. libr. VI p. 756 B sqq. propositam reddit, comparato Platonis loco, primum initio

ubi editur: αἱροόνται μεν γὼρ πάντες ἐπαναγκες, αλλ' ἐκ του πρωτου tollendum quod prorsus sententiam turbat, nisi id potius ex nota XC malo intellecta ortum est; nam numerum hic positum fuisse, significare videtur, quod sequitur: εἶτα πάLν ἐσους ἐκ του δευτέρου. Plato: φέρειν ἐνενηκοντα βουλευτάς ' πρῶτον ιιὲν ἐκ των /tεγίστων τιμιημάτων ἄπαντας φερειν ἐξ ἀνάγκης. Deinde pergi sic debet: ἐκ τῶν τρίτων ου πάσιν

ἐπάναγκες πλὴν τοὶς ἐκ των τριων. Vulgo: εis ἐκ τῶν τρίτων' πλην ου πάσιν ἐπάναγκες τοὶς ἐκ των τριτων ἡ τεταρτων. Plato: τρίτη δὲ ἐκ των τριτωντι η/ιατων φερειν /ιὸν τον βουλομενον, ἐπάναγκες δ' εἶναι τοις των τριων ε ιιι πιατων. Postremo: ελ' ἐκ argutiarum promptuario de partio. ἄν librisin petita aut ab ipsis

editoribus excogitata. Vellem attendissent, detractis iis locis, in quibus is, quem hic notavi, error aut similIimus versatus est velut oυδὲν αν pro ουδεναὶ, aut in quibus res vertitur in una voeali ποιῆσοντας αν, ποιησομενος αν pro ποιήσαντας, ποιησάμενος), quae relinqueretur testimoniorum materia. Plutarchi Camill. e. 42 scrib. μαχησαμένων αν βέλτιον pro μαχησομένων, Cie. c. 3 ἄν toΙlendum, ortum ex αυτω, Agid. c. 13 incertum utrum ἐνδεξαμένων scribendum sit an tollendum αν ante αυτῶν. in Admodum miror Spengelium et in rhetor. contra codices ωμαλέσθαι scripsisse et politic. II, 12 pro ἀνομάλωσις non oμάλωσις, sed ὁμαλοτης reponi iussisse, quem hic tertius fortasse locus et verbi ἀνομολογεισθαι comparatio in aliam adducet sententiam.

477쪽

Lib. m.

των τετάρτων /ιονοις ἐπάναγκες τοὶς Πρωτοις και Eoie δευτέροις. Vulgo: εἶτ' ἐκ του τεταρτου τῶν τετάρτων aut των τετταρων, hoc quidem perverse abundans; sed ἡτου τεταρτου p0tius adscriptum Videtur ad των τετάρτων quam hoc ad illud. Nam οἱ ἐκ του πρώντου, δευτερου, metsi του, τεταρτον τι G si ατος etiam Simpliciter οἱ πρ-οι, δευτεροι cet. appellantur.) Ιbd. c. 7 sub sin. 4, I 2): Tων ουν τοιουτων ἄρχη, ιι αλλον του τάς ουσίας ὀ/ιαλ ζειν, τὰ τους /ιὰν ἐπιεικεie '. τυ ει TOlDυτους παρα κευαγιν κ. τ. i. 'o ἀρχή requiritur vox remedium significans. Ususne est Aristο-

teles poetico vocabulo ἀλκή p Nam ἄκος 10nge serma discedit. Ibd. c. 8 med. b, 7): τό τε πλῆθος ἄπορον εο ται

των γυναικων, ινα πολυτεκνωσι, τὴν προς TOtς

ἄρρενας ποιηοας ὀ/tιλιαν. Excidit adieetivum inter πολυτεκνωσι et την σπανίαν τὴν προρ τ. ἄρρ. aut similiteri.

478쪽

Lib. III.

Lib. IV c. I post med. I, 43: μὴ δὲ τοιαυτην

et ad constructionem ) et ad sententiam κοινωνε ἐν. Agitur enim de transitu a sorma reipublicae, quae iam sit, ad aliam meli0rem. Scribendum videtur καινουν aut

χειν πανzων, των δὲ καθ' ἐκα set α τας αρχὰς καὶ την πολιτείαν κρiνειν. Scribi op0rtet: τας ἀρχάς, καὶ ταυ-Tην FIOλιτει αν κρίνειν, et hanc demum quae ita constituta sit) rempublicam putare. Dd. c. 9 extr. 7, 6 : ni . . . καὶ σωζεοθαι τὴν νεολιτε αν) δι' αυτῆς καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι αυτης ιι τω Πλειους ε ξωθεν εἶναι τους βουλομενους εἴη γαρ ἄν καὶ πονηρα noλιτε α goυθ' υπαρχον , aλλα κ. z. λ. TM-lendum alterum εξωθεν male ex Superiore versu repetitum; exclusa salute, quae extrinsecus asseratur, dicitur, qua ratione per se servari resp. debeat.

Ibd. c. II aliquanto post init. 9, 4 : 1τι δ' ηκιοθ' ουτοι φιλαρχουσι καὶ βουλυρνυοιν' τα - α δ' α/ιποτερα βλαβερατα ἐς πολεοιν. Mire homines genere, divitiis, viribus excellentes minime φιλαρχεiν dicuntur, neque minus mire, inutile reip. esse, homines imperandi et magistratuum gerendorum cupidos non esse. Etiam minus ad reipublicae utilitatem pertinet, tales homines senatus principatum tenere; id autem in inscripti0nibus, apte ad c0mpositi0nis formam, βουλαρχεὶν significat. Pro φιλαρχουσι n0n dubito, quin Di iliaco by Corale

479쪽

Lib. III.

Aristoteles φ ιλερ λ ουσι p0suerit; alterum quid fuerit, non reperio. Ibd. e. li sub fin. 9, I 2 : δ' αλλων Πολι- i

480쪽

Lib. III.

Gτων κυρίαν.