장음표시 사용
481쪽
ων κ . τ. 1. Quamobrem qu0niam quaedam υnάρχειν Mi etiam precamur, ut urbi condendae ea contingant, quae in sortunae arbitrio sunt Ibd. c. 13 sub sin. J2, 6): ἐνια γάρ ἐστι διά τῆς φυσεως, ἐπαμ λοτερίζοντα διά των ἐθων ἐnὶ το χεὶρον καὶ το βέλτιον. Scrib.: ἐνια γάρ ἐουν ιδια τῆς φυσεως κ. g. λ. Sed sic iam Coraes. Ibd. c. 14 init. I3, l): τουτο δὴ σκεπet ἐον, εἰ ἐτέρους ε ναι δε i roυς ἄρχοντας καὶ τους ἄρχο/ ἐνους ἐτους αυτους διά siiου. Η0c neque recte dicitur ἐτέρους εἶναι pro ἐπαλλάττειν) neque iis, quae Sequuntur, aptum est. Tollendum η, ut sit: εἰ ἐτέρους εἶναι δει et ους ἄρχονTας καὶ τους αὐχομιόνους, τους αυτους δ ἀ βίου:debeantne separati esse imperantes et qui parent, ita ut iidem semper in alter0utro numer0 maneant. Ιbd. c. I 6 med. I4, 7ὶ: etote δε περὶ τὴν ώραν χρονοις ώς οἱ Πολλοὶ χρωνται καλως καὶ νυν, ορίσαντες
482쪽
Ibd. c. b paulo ante fin. 5, 8) de habitu audientium
Προς δε τας μιαλακωτερως τὴν διάνοιαν. Scribendum videtur oυντετηκοτως. Ν0vi ξυστασιν τῆς γνο 3 27ς
apud Thucyd. VII, 7l et quae ibi eomparantur. Sed longo illa ab ores re fi distat. Ibd. c. 6 med. 6, 4) scribendum: εἰ 1 ητε τά σιρος
In libris de anima ad rerum obscuritatem molesto et inc0ndito scribendi genere auctam accedunt menda commentariis antiquis vetustiora et ita inveterata obtectaque, ut reperiri vix, t0lli 0mnino non p0ssint. Equidem unum et alterum sere levius tentavi, quae ponam brevissime. Paucissimi enim haec curabunt.
483쪽
προπων, necdum dicitur, quid animam definiant esso id enim p0st sequitur), sed quom0d0 fiat, ut, prout unam pluresve ἄρχύς statuant, idem transferatur ad animam. Duo Behheri codices recto omittunt τi. Scribendum: τό γάρ
enim animum putant, quod natura prima imitatur. Ibd. c. 4 p. 408 a s bi Scrib.: ἐτι δε λεγο/ιεν pro: ἐπι δε εἰ λεγοι/ιεν. Et λέγο/ιεν habent quattuor Bekheri
Ιbd. c. 4 p 408 b s liὶ scribi debet: εἰ γάρ καὶ δει
Lib. ΙΙ e. 9 p. 42l b g 4ὶ scribendum est: εστι δε
484쪽
Lib. IIL cum uno auditu, sed cum omnibus sensibus comparatur et illa partitio ιιὸν δὲ ad univer8am senSuum mentionem refertur. Additum est η propter καί. Ibd. c. I 0 p. 422 a g 3) primum oratio sic interpungenda: ωοπερ γάρ ὀ ριικρος χνόφος ἀνηκουστος, τροπον τινα καὶ ὀ διεγας τε καὶ ὀ βίαιος. Vulgo comma transfertur p08t et sonoν τινά. Sequuntur haec: αοραzον δε et ὀ ριὸν o κως λέγεται, ino περ καὶ in ' ἄλλωντο ἄδυνατον, τό δ' ἐάν πενυκος Ρη η ς αυλως, ῶσνιερ τό απουν καὶ etὀ an et ρηνον. Videntur Separari
absolute invisibile - in Aristotele licere debet barbaroloqui - τὀ μὲν) et prope invisibile et ὀ δ'). Verum quod de h0c ponitur, apertissime utrumque comprehendit: ἐάν /ιέ, πεφυκός i ix abs0lute) φαυλ ne sui prope invisibile sit); et eodem pertinent adiecta illa δ;nερ καὶ ἐπ ἄλλων τό ἀδυνατον. quae significant etiam in aliis rebus etὀ άδυνατον n0n semper absolute dici. Scripserat Aristoteles aut: ἀόρατον δὲ ὁλως λέγεται, ῶο περ καὶ ἐπ' ἄλλων τό ἀδυνατον, ὁ ταν aut δ ἄν ri εφυκός εχη
πονθεν ὀ ἀὴρ, καὶ τό ν ἄνιτῶν αἱ υπερσολαὶ, ῶσπερ τά φθαρτικά. Nihil huc pertinere videtur disserentia tangibilium aut disserentia ab aliis tangibilibus, sed intanobilitas haec non abs0luta sexigua tangibilitas) causam habotexiguam disserentiam rei, quae tangenda erat ut aeris , a
tangentibus; nam sensus nascitur ex differentia et conflictu. Scribendum igitur: sta κράν ελον Πῶmαν διαφορύν των
Lib. ΙΙΙ e. 1 p. 424 b si ij. Interpungi oratio sic
485쪽
473Ιbd. c. 2 p. 426 b g sin. Quae sentiantur, Aristoteles
est, cum εἰλικρινῆ καὶ α/Mγη αγηται εἰς τόν λογον ad rationem adducantur, ut neque nimia neque exilia sint , iucunda esse, velut το οξυ γλυκέ ῆ αλιι υρον. Deinde addit: ολως δε ιι αλλον τὰ ιιικet ὀν Ουιιν ων α ῆ τὀ ὀξυῆ βαρυ, ἄφη δε το θερι αντον mκτον. In his recte Torstriuius vidit separanda a ceteris esse prima: oλως δὲ μυάλλον τό /υκτον universe tamen magis iucunda sunt mixta et composita . Sed iniuria reliqua tollit, quae exempla continent compositorum magis iucundorum appositione adiuncta, ut supra simplicium: ολως δὲ ιι αλλοντο μικτον, συμφωνία γῆ τὰ όξὼ η όσαρυ, . . M. et O θερ- ιαντον η ψυκ ror . Apparet, ubi puncta posui, neque quod in codicibus est, neque quod apud Simplicium et Philoponum, ferri posse, sed requiri v0cabulum mixtam temperaturam significans, quae in tactu eodem modo ad θερμαντον et ψυκτον se habeat, qu0 in auditu concentus ad acutum et grave; ea est αλiu. Scripsisse igitur puto Aristotelem: ἀλέα δ' η eto θεριι αντὀν ἡ φυκτον, Sed eam Scripturam iam ante veterum enarratorum aetatem depra- ὸ
auditur φαντασία ἡ αυτὴ καὶ υnόληφις, φανερον. N0n intellectum καὶ post ἡ αυτὴ effecit, ut adderetur substantivum pravum. Et omittitur νόηοις in cod. Ρarisiensi 2034 Vid. Τrendelenb. praef. p. LX). Haec qu0que tamen interpolatio Philopono et Simplicio antiqui0r e8t. )
486쪽
l bd. c. 6 p. 430 b s* b scribendum videtur: χωρις
Graec0s appellantur, de quibus hic agitur, pacta de litibus mercatorum diversarum civitatum άπό ου/εβολων δίκαι):ου/ιβολαί scollationes) ab hac re alienissimae sunt. Ibd. c. 4 p. 1360 a videndum, ne scribi debeat: περι
) Lib. I c. 1 p. 1354 b, cum uterer solo minore Spengelii exemplo in vol. I rhetorum Graecorum apud Teubnerum 18b3 editorum, annotavi pro συνxρηται scribendum συνήρτηται. Nunc ex maiora Spengelii editione idem Mureto video recte placuisse. Diuitiaco by Cooste
487쪽
maxime ex hac adiectione et ex sequentibus) significari qui iniuriam facturi sint. nisi ipsi iii, de quibus agitur, occupaverint sacere. Τ0llendum igitur ' u λλ ων, ex
Tollendum ταληθζ ex versu proximo altero huc translatum Impugnandum esse dieitur totum genus; quam vere impugnetur, nihil ad rem. Ibd. c. tb p. l.377 a scribendum: δ ora ὀ in ν ό ignia eo υκ cino MM0οι, του δε pro τοὐς δέ) ρινὶ ο/mou ος
488쪽
Ibd. p. 21 p. l394 b in versu trochaico ignoti poetae:
tiamque sic absolvi debere: θνητά χρὴ τον θνητόν, ουκα θανατα φρονεiν. Sed ita perit versus. Is sic sero scribendus est: θνητα χρὴ τον θνηtὀν, ἀθάνατ' ἀθαν άτ ου ς ἐῶν Θ) φρονεὶ '. Iam recte se habent du0 c0ntrarie relata. Ibd. c. 23 p. 1400 b: και Αρύκοντα τον νομοθέτην,οτι of κ αν ἀνθ ρώmoti οἱ νό/ιοι ύλλὰ δράκοντος. Felici errore, si err0r est, apud Behkerum αν excidit, quod ortum est ex proximi v0cabuli prima syllaba. Lib. III c. 2 init. p. 2404 b: ση/ιεiον γὰρ o τι ὀ λογος, ως ἐαν μὴ δ= λοῖ, ου ποι sει et ὀ ἐαυetου ἐργον. Spengelius oει et ce abundanter iuncta defendere conatur;
ὶ Cum solo minore exemplo Spengeliano uterer, et e. 9 p. 1387a οπλων καλλος scribendum conieci pro ὁπλα δν κάλλος et e. 12 p. 1388 b: Tα ποιοί τινες καὶ τα πάθνὶ . . . κατα τας ηλικιας καὶ τας τυχας. Illud colices praeter Ahabent, hoc Muretus aliique occuparunt, quibus frustra Spengelius repugnat.
489쪽
477 sed quid signum est 3 et quo pertinet haec signo de
lumnia infamavit aut sino calumnia mala 0pinio, sed qui post inn0centes reperti sunt. Ad hanc sententiam inepta illa H ἄλλος αυτους. Scribendum: εἰ ἄλλους διεβαῖεν γη αλλος f αυτ ος aut hic ipse, qui nunc quoque eum, qui se defendit). Ibd. c. 17 init. p. 1417 b scribendum et oratio inter
490쪽
Ibd. p. 14l8 a sub sin. de Gorgia semper materiam reperiente ad proxima et adiuncta egrediend0ὶ scribendum: os olως di και αν tia ν εnia ινε i) ῆ τά καὶ et α ποιεi ηεοιονδε ἐoz ν. Persequitur opera Drtitudinis et eam describit. Vulg0: η τὰ καὶ τἀνιοι εi' O τοιόνδε, sed codex
παιδες ε ν ῆ θεiόν τι κ . r. λ. C0niungitur neceSsari0 ικο&rζς τνρετο. Dρηκεν, quod pro ειπεν in narrando pravum est, ad Meletum pertinet: nam ex eo, qu0d is dogenio Socratis dixerat, Socrates interrogandi occasionem cepit. Sententiae satisfaciet: ειρηκοτος δὲ, o ς δαι/tO-
Appendicis loco brevissime subiungam, quae in Theophrasti characteribus, eum eos a collega amicissimo Ussingio edit0s a. ld68 relegi, annotavi ab aliis, quod sciam, non 0ccupata. Nam quaedam, in quae incideram. aliis iam in mentem venisse intellexi, ut char. 14: ἰδυ γε et wr ἄοτρων ο ζει. In praelatione igitur subditicia init. scribendum videtur: zi Ωρα δν noτε pro eti γάρ θ'.), char.