장음표시 사용
31쪽
Gusque hoc sub secunda quae Persarum fuit monarcnia perfecerit.
Hine sub Ptolomaeo Philadelpho dixemplar Hebrat- eum etiam cum caeteris libris canonicis in linguam Graecam verti potuit. Sane Malachiam ante Christi tempora prophetam fuisse agnitum , ejusque librum inter canonicos relarum solide ex lectionibus propheticis ob antiquo in Synagogis praelectis ostendi potest legunt enim Judaei Haphthinam. Mai. Ira T. a: I. cum seX-
ta legis sectione quae pnν nr Pan inscribitur,
aliam Haphtharam a Galal 3 usque ad finem Cap. . in Sabbatho magno , quod festum Paschatis praecedit. Haec sicctionum propheticarum emi saltem rem. pore Antiochi Epiphanis introducta sectionibus legis substituta nos docet Malachiae librum tunc temporis eodem loco fuisse habitum ac caeteri prophetarum: neque scripulosa Judaeorum religio eam lectionem admisisset, nil illi credidissent hoc opus ab iis temporibus fuisse in canonem receptum , quae prophetarum des elum antccesserant inter justae antiquitatis notas etiam refero linguae Hebraica qua conscriptus est ille codex )puritatem , quae nobis documento est , caraetate fuisse traditum hoc opusculum , quo gens Iudaica, puriori adhuc uteretur in sacris dialecto , quae maxime per Syriacam sub Seleucidarum imperio depravata idctur.
IV. Authoritas libri Noe divina. s. I. Clauti in hoc opusculo prophetam agit scriptoro noster, ubique ex dictato Dei loquens; filo
32쪽
υ mgeminani ita quoque libri hujus cum undecim prophetarum praecedentium codicibus conjunctione de in canonem . est insertione , testimonium accepit , se populi primoribus qua talem agnitum , ac crustis characteribus post justum rei examen comprobatum fuisse. Cum itaque hic liber propheticus cum carieris, quas audebat, cedis eadem veneratione susceptus, post exemplarium multiplicationem virorum Inagogae magnae jussu ad quascunque totius orbis siynagogas transsimissus , ibique e Magistrorum subselliis constanter praelectus fueriti cx modo traditionis evidens est eundem tanquam divina authoritate pollentem a singulis religionis Mosaicae discipulis fuisse admittendum. Neque ulla cause fuit aliter de viro , zelo legis, insigni pietate conspicuo, suspicandi quippe cujus omnia legi, caeterisque scriptis divinis fuerunt consona , ac Deum quam maxime decentia i praesertim cum inter examinantes etiam fuerint viri, spiritu Dei acti , Uingulari discretionis dono uncti, qui eodem cum nostro vate viVentes tempore, in omne vitae genusin familiam scriptoris commocle inauirere poterant. 3. a. Accedit, quod D. N. Iesu Chrisus cum toto apodolorum lauanselistarum choragio non solum ca noncm ccclesia Iudaicae ut legitime confectum admis rit gentique in ejusdem sulceptioneis conservatione fidelitatis testimonium concesserit verum quod speciatim singuli ex hoc Malachiae opusculo testimonia , tanquam divina authoritate pollentia, adduxerint in quem
3. a. Praesertim confirmamuris nos in ea sententia ex ipso libri argumentora quibus enim vaticinia in eo contenta cum rerum eventu conferre licet, illis datum est
33쪽
est ex charactere inrallibili cognoscere, quo loco hic scriptor habendus sic hoc vero est, quod nunc molimur, ut ad singulas perlaopas ostendamus , quam pulchre, quam accurate, istis Dei congrue omnia dicta prophetica in rerum eventu suum receperint implementum. Quod si ex voto siccedat, firma erit conclusio, veridi- cumin a Deo edoctum fuisse Prophetam , olim ad revelationem hujus partis consilii divini ab eodem leg,
tum , qui ante rerum eventum tam consonas eventui
conscripsit praedictiones. Quisquis fuerit , qui in hisce notandis Deo fuerit amanuenins hoc nobis tussicit eum, comprobante rerum exitu , vera Dei attulisse oracula, eaque fideliter cum ecclesia communicasse, quod solum ad fidem nostram huic subjiciendam postulari inter omnes constan, Caeterum in hoc codice nil videas , nisinive insignem pietatem, orthodoxam fidem, patrum de regno C isti futuro spem intemeratam spirant; quaeque eo traduntur scopo, in Sacerdotes Levitae , nec non omnis Ministraelitae ad pristinam pietatem, orthodoxiam revocentur is quando repuraadonis rempus advenisset se ad conversionem ac necessariam reformationem vocari paterentur. Cumque hi copus sit irreprehensibilis , consilio Dei de se in homine peccatore glorificando consentiens sis via ad eum finem commendata nil commendet praeter seriam si e os o servantiam, inuicquid caeteris scriptis divinis plane est consonum. Quid ni credamus cum , qui ista promulgavit, virum plumi orthodoxum fuisse, Deum, euius timorem inculcat, aliis in exemplum summa cum veneratione colentem cujus est nihil sub nomine Dei audere nisi Deo auctore. Quando igitur porro vir talis toto Eo libro Deum exercituum repraesentat loquen- a tem,
34쪽
tem, sibique assumit legati Dei titulum, sub quo dises
plationem Dei, sibi coelitus traditam, cum populo Ist, elitico communicat, credendum sane est eundem pro sua pietate in timore Dei agere , atque revera legari nem a Deo impositam iideliter exercuisse. Prariertim cum nulla ei, quoad missionem istam , fingendi qui quam cause fuerit argumentum enim adferens , quod severiores ob correptiones minus foret gratum , quodque ob minaces comminationes ad pravorum irritationem era compositum , nil lucri aut gloriae sibi ex hae fictione apud pessima indolis homines , in populo pr. dominantes , spondere poterat. Sane in gratiam causae Dei, ex amore gloriae Dei promovcndae, nemo Deum amans mentiri velit Deum quippe cognoscens ut me daciorum forem, humanis figmentis non egentem; causamque Dei, ut satis validis argumentis a prophetis anterioribus instructam, nullam novam legationis a ctori alcm postulantem. Proin hoc solum reuat, quod Deus ex superabundati gratia gelantem pro gloria sui nominis , doctrinam spei distinctius cum majori luce exponere cupientem, nova hac legationis auctoritate munire voluerit, postquam arcana consilii sui ex visi ne addiscere penitius concesserat. Hisce argumentis , praesertim inter se collatis , in eam pertrahimur sententiam , hunc codicem non mino. res in se continere divinitatis characteres ac queml, het alium V. . librum canonicum, quare eundem quoque eadem ac caeteros venerationes, deique nostra
subjectioise pertractabimus, divinae sapientiae unctitatisque vestigia ubique manifestaturi.
35쪽
r. Uisquis leviori saltem oculo hunc paucaruris paginarum librum perlustraverit, faciles
nimadvertere potuit ejus argumentum esse elenctico- anorticum , perpetuam Dei cum populo disceptationem quasi forensem referens : opponit enim hic sermose declinantibus hinc sacerdotibus aevitis , illinc im piis in pormio, quos magnorum criminum reos arguit, .nisi retiplicant maturos declarat ad judicium. Hinc
speciatim crimina allegat, quae in quibus dictisin factis consistant, pluribus ne ista hypocrisi dissimulare de sua iustitiain probitate bene sentire pergant, ponit.
Cui disceptationi ad majorem animorum conviction , solidiorem a vitiis dehortationem etiam interspersa sunt partim ex comminationibus , partim ex promissi nibus conflara praesagia , consilium Dei de populo repursando explicantiaci atque piorum per conversionem ad sanam mentem redeuntium is impiorum , praeconium resipiscentia respuentium fata, imposterum ut ra, praedefinientia. 6. a. Qui ad sermonis divini nexum largument
rum eincaciam paulo attcntius animum suum applicuo .rit, non potuit quoque non observasse viarum Dei, tantopere disterentium , terminum noue exitum poni
in adventu Christi, regnique ejus constitutione diem enim judicii alicujus severioris denuntiat, cujus invium ab exploratione populi & ejusdem solenni ad resipiscentiam invitatione inciperet progressus vero hominum heter geneorum discretionem & separationem praestaret rinis autem hinc pertinacibus , atque fidem respiscentiam a Pro-
36쪽
proterve negantibus exterminium illinc vero correctionem admittentibus is per fidem ad solem justitiae confugientibus ne gentibus quidem exceptis acceptatI ne δε cum gratinam gratiae administratione is potenti adversus hostes defensione inferret.
3. 3. Hinc Chrstus depingitur , ut sibi populum cupiens expurgatum , atque adeo regnum moliens, quod sincere cum pietatis studio credentibus salutem , impiis vero sese i opponentibus anathema adduceret, habiturum enim annum gratiae quoque sibi conjunctum diem irae , adversus isto Judaeos exercendae, qui veritatem in injustitia opprimerent, jam ex aliis Prophetis notum erat. Proin argumenti partem primariam hujus libri tacit doctrma de adventu Chrasea, populique prinparatione ad eum aegne recipienaeum , nasi velint misere perire: sub quo salutare populo consilium , prudenter ab unoquoque expendendum, contineri, quilibet facile mecum agnoscet quod nemo, nisi cum salutis damno neglexerit impostcrum. VI. Sema repraesculammis. 3. I. T Ropheta hanc disceptationem divinam eum in I modum proponit, ut ipse occurrat actionis istius forensis totis aurituri quippe ab sese audita paulo post cum pluribus communicans, Qvemotenus in exsecutione legationis suae fideliter referens. Huc mciunt toties instaurata, repetita verba π T rixityὸhosus is sit dixit Iesma meus exercituum,
quae, quid aliud sibi volunt' quam praeteriisse jam h
ram , qua Deus ista , quae nunc enarrat, locutus fuerati verbum enim I se in praeterito, in significatione
37쪽
praeteriti servandum , atque ut fecimus , vertendum eo se, jure a quocum uectore postulamus. Quare ipse, ut dictorum in coesis testis , nunc quasi ex penetrali a canorum Dei in publicum prodit, audita in arcano suo cum Deo commercio cum populo communicaturus in publico , ut testem Dei fidelem decet. s. a. Quando titulus , fronti hujus libri inscriptus,
hunc sermonem propheticum appellat nai Q Navo
prolasio-n verbi Lot sermonis Ictovae monemurysio m non solum vere ruisse locutum in visone verum etiam sub repraesentamine Pudicis semet Prophetae objecisse, qui e tribunali quasi in foro sententiam dixit, qua mimo flexiles absolvit, pertinaces vero conden navit. Sub hoc formali considerandum esse in hac sic na Deum res ipsi exigit, vox Μ si vera ejus significatio hic obtineat, exigit licet enim varii in te pretes onus vertant nos tamen cum Cl. Cocedo Gliisque prolationem sententia forensem denotare potius x Prophetas , ad librum propheticum Haba u cin sphoro. nostro primetico evicimus pag. et f. Hinc versus primus nodis vertendus est, Sententiasermonis δελ- ad I raelem , manu Malachiae. In quo notatur Malaehι operuiermonem Dei Israelem compellantis,& per modum sententiae prolatum a quo eum Proph in probe intellexerat, &ndcli memoria retinuerat huc scripto tuisse cum ecclesa communicatum.
3. 3. Israel videtur huius repraesentaminis in scena praesenti quoque parrem fecisse, ad quem Iudex suum direxit alloquium : compellat enim haec disceptatio nunc Sacerdotes, postea Levitas , abhinc quoscunque alios, non aliter, ac si ad tribunal Dei adducti , coram Iudice starent, ab eo ad convictionem examinandi, M ad objecta crimina respondere coacti. Cum caussam suam
38쪽
agens Judex , in hoc examine non solum hypocrisi o
velata eorum peccata in lucem protrahit verum etiam tacitas eorundem exceptiones, & quondam prolatas excusationes convellit, atque ad decretum in similas peccatores judicium reos damnata diemque ad exsecutionem definitum denunciat.
g. . Adde , quodis alia Israelis pars in scenam
prodeat, quae docuis eum Israelis licet non sine lucta retinet, dictisque Dei adstipulatur horum enim semmones alicubi Ny G. Mai. i. o. inteiponuntur qui
proin concipiendi sunt hoc agere, ut accusationes istas tanquam testes adversus improbos confirment, aequitatem judiciorum comminatorum agnoscant, & promissiones
foederis Dei per restipulat onem adimpleri oportuno isto tempore postulent. VII. Tempus huic scenae resondens. g. r. Uoniam res in istiusmodi visionibus oblata , unequaciuam censeri possim csse omnium
temporum , sed istoriam continent praeoccuparam,
atque adeo certo cujusdam temporis articulo alligitam, nunc operae pretium erit, hunc temtoris articulum indagare , Medulo inquirere , quando talis rerum facies , qualis hic in coelesti quadam visione adumbrata cernitur, in terris conspecta fuerit. Supponunt vulgo Interpretes , Malachiam detonare in vitia sui temporis, atque corruptum ecclesiae Iudaicae, in qua ipse vivebat, statum exaggerare, simulque eum populares suos ad poenitentiam revocare. Verum cum haec hypothesissensum variorum locorum valde implicet , existimem hanc scenam Propheticam inspiciendam esse , tanquam status
39쪽
status reipublicae Iudaicae corruptissima repraesentamen, prout se haberet proxime ante manifestationem Christi, praeconium prodromi ejus , qui in hoc ip temporis articulo concipiendus est a Deo ad praeconium resipis centia mitti ,- ut Christo viam praeparet in populo udaico ad cum ablegari. Gavisus sum admodum, cum postea cernerem mecum sentientem virum acutissimum Luae
Capeltam , cujus verba ex ejus commentariis posthumis appono. Tota , inquit , haec prophetia proprie conce- pra es adversus uro , non eos , qui tempore Malachiae , vel proxime pos emn vixerunt sed adversus eo , qui Christi s Apostolorum ipsius praedicarionem, euangeliumque sibi oblatum proterve repudiarunt, quique propterea etiam a Deo resecti , atque a suo foedere excissi, gentille M in eorum locum μὴ ituti fuerunt, quod futuru- ω isiis Malachias interminatur Cap. I: Io. II. Hanc sententiam confirmaturus ita pergit. Si etenim vitia populi scerdotum fui temporis duntaxat
increparet, non siis interminaretur evropter redi Iionem eorum hodiernam exclusionem eorum a suo foederet non enim e severe cum ipsis egit Deus ante captimietatem Bahronicam , cum mores tamen eorum non essent minui tam corrupti, adeoque multὸ forte corruptiores , is neglectus cultus divini soni major, quidem aperte in idololatriam prolapsi erant. Verum ouiascelus eorum in Christum longe sint atrocius, ciuia inmmni Anum tara longe graviorempamam eis intermis tur, quam fuit caprevitas Babylonica. Ad quae sic con cludit vir doctissimus. Itaque in explicatione hujus
Prophetae eo es restimandum , ut omnia , quae a Propheia dicuntur , quadrant , competant in udaeos, qui Christi is Apostolorum tempore vixerunt, ei que o - rum posteris aptari possim mane viri optimi animad-
40쪽
versionem non solum probamusci verum adhue distin.ctius jam ante operum istorum editionem observavimus Deo disceptanti hic rem esse cum populo prout foret, cum prodromum Christi ad eorum correptionem in praeis senti mittebat ut supponendum sit in hac scena visio.
nis is prodromum christi, & Christum Dominum
respici , ut jam modo natos is ad eam aetatem prove.ctos , qua uterque munus suum proxime auspicaretur rut nihil restet, quam utriusque missio , ad repurgationem populi corruptissimi, separationem fidelium ab improbis dominantibus, requisita.
g. a. Hanc nostram sententiam ut solide confirm mus , notandae sunt tres temporum differentiae, uuihus
disceptatio haec divina in toto hoc sermone utitur. r. Ad verba praesentis temporis attendente, missionem Prodromi Christi ut rem praesentem spectare coingimur, ad quam Deus conspicitur, ut jam accinctus hoc agens Inspice verba Hal. 3 I. Ecce me miti rem legatum meum. Verbum n v cum sitia ticipium benisi , haud dubie praesentis temporis significationem amplecti nos jubet is primis cum illud Uan praemittitur, quo oculos in praesentis actionis Dei effectum intendere incitamur. Conferi 2 4 L
ui vobis mitto Eliam Prophetam ubi eodem ut supra verbo mittendi Prophetam hic uti videas in participio B noni atque ita nora temporalis indicat missionem illam ad scenam hanc ut opus praesens esse spectandam. Hine ut rem manifestam colligimus , hanc Malachiae prophetiam praevio quodam repraesentamine rem postmodum suturam ut praeuentem adumbrares de inlachiam ipsum in praesenti visione ad posteriora tempora transferri, ut eorum aciem quasi coram intueatur. a. Ut