장음표시 사용
51쪽
HAEc divina cum Iudaeis lugentibus disceptatio qua
Deus sui erga Istaelem amoris probat constantiam quaestionem solvit I. Assertione , addita assertionis causa. Α Αssertio divina , constantiam amoris Dei erga Israelem assi anc dicit dilexi vos , dixitD-
B. Causa amrtionis ponitur in interrogatione rogantium , etiam vos Meritis , qua in re dialexigi non ibid. II. Confirmatione, potiora Israelitarum prae Idumaeis beneficia allegantes ubi adducuntur amoris divini bona A. Praestita facta comparatione prae bonis Etavo concessis longe praecellentia. I. Comparatio dicit in frater erat Maia rebi ibid. a. Repraesentatio praelationis ait Nailominins Iacobum dilexi asum dis hiaui: ω posui montes ejus in solitudinem , is haeredit tem ejus draconibias deserti verso. Praestivida in futurum ubi iterum facta collatione exponitur. I. Malum Idumatis imminens ex causa superbae mlationis,dum sibi restitutionem pollicentur Auanae dicturus es Edom , depauperati sumus , re reaedisicabimus astata ita dixerat 'ho B
52쪽
; NA LAONIAS MAL. I: as. Deus exercituum Didii aedificabunt quidem , sed ego Estrua rauci ii terminus improbitatis, is populus sis, quem yeia hievere
tractavit in seculum. Vers. . a. Bonum Israelitis paratum , quod ab istius judicii conspectu sequeretur partem sinceram. Tunc videbunt oculi vestri, o vos Heetis magnificabitar Iehovis iatra terminum I ae s. vers. f.
Vet 2. Dilexi mos , dixit ese ab isti si vos dixeritis , qua in re dilexisti nos
1. Videas hic alloquium divinum, quo Diiovali,
partem populi meliorem compellans , testificatur de amore suo. Uersiones aliae legunt hoc Dei effatum dioxivos , aliae diligo vos ego autem versionem priorempti erendam censeo ; quia tempus, quod in textu originali est , retinet , illudque uberiorem gignit sensum. De emphasis est in annotatione objecti amoris , cum enim dixerit Deus , dilexi vos, restringit amorem suum ad I gentes, cum exclusione aliorum , qui illis luctus mei crant causa. Erat enim in populo pars sincera, quae sesa erat haeres promissionum foederisum, quam nunquam cessaret Deus diligere. Mens effari istius divini est , quod Deus eos non sesum amet in praesenti, verum etiam a multis seculis usque in hoc tempus ita singulariu amore hunc populum propter illos merit cometexus,ut in dilectionis eximioris testimoniis seu effectibus prosecutus fuerit,is nunquam in manifestatione signorum amoris deiecerit. Ita non tum amorem utim assev
53쪽
Max. I: as ILLUSTRATVS trat Deus, verum etiam amoris si jam olim comprobati, constantis ci cinus exercitium erga populum sibi electum ne quidem cessasse unquam , nec cessaturum in aeternum affirmat serio. g. a. or Dei quo quemcunque electorum se rum prosequitur est voluntas conferendi in amatum,
quicquid ad ejus bene esse pro sua sapientia facere novit, cum singulari munificentia & spontaneitate operos a B
na autem , quae ex hac benevolentia profluunt, non selum corpus is huius ita conditionem verum etiam animam, aeternamque hominis salutem respiciunt adeo ut vel ipsa externa dona spirituali ejus conditioni subservientia sint, ad verum hominis bonum cooperentur. Hine sera electorum in infinitum praestat conditione reproborum s licet quo ad externam faciem fimilis fortuna, aliquando felicior hisce evenire vide tur in terrisci quicquid enim reprobis evenit, tantum illis ex consilio exercendi longanimitatem ad majorem judicii ab iis sumendi justificationem adstituit Deus. Quod autem in electos confert remor Dei c-ipsis quidem exceptis castigationibus , aliisque adversitatibus, ad eorum explorationem facientibus beneficii vicem adimplet , dum ad salutem hominis Electi promovendam unice conducit.
Huc prae primis tendit effatum hoc Dei quo non obstantibus variis, quibuscum luctabantur, dimcultati. bus, nihilominus an ori ui constansiam erga pios asserit aut neget castigationum tuarum verbera explorationis certamina defectui amoris sui esse adscribenda cimo potius contra interpretanda esse constantioris amoris esse cta, quippe non ferentis , ut sui in devios pergant e rores, aut in obseuro lateant quippe explorationibus dis vinis manifestandi.
54쪽
3, MALACHIAS MAL. I: - s. g. 3. Hoc dum essiciendum sibi sumit Propheta , ut pii in populo afflictionesi tentationes suas credant esset, non amoris divini exstineti , sed potius constantis effecta , auctorem istius assertionis facit Deum ι quando
Vertimus in praeterit , quasi diceret, audivi Deum invisione ita dicentem , atque hanc amoris sui constantiam , contra et metuitis , affirmantem. Ratio istius
acceptionis est , quia Propheta hic personam sustinet Legati Dei, qui ex penetrali divini consilii in publicum
prodiens in abdito audita publice denunciat, atque adeo in visione accepta nunc cum piis communicat. Quod in hujus vaticinii expositione crpetuo observandum est. yeho mallegatur ut dicti auctor , partim quia ille solus est verus Deus , quem profitebatur Istaei, cultu Mosaico venerabatur qui proin erat audiendus , Ἐ- ne ulla animi haesitatione in dictis suis credendus r partim , quia illud nomen ex mymo suo constantiam Dei ejusque immutabilitatem tam naturae quam consilii signuficat: si enim unus ille verus Deus, qui sibi semper constat, amorem suum testetur , oportet ut amorem illum constantem intelligamus, qui ob consili divini immutabilitatem nunquam mutari aut exstingui potcrit.
Ansa istius effati divini subjungitur nimirum dictum piorum in populo verbo ram N quod e
timus etia si vox dixeritii ut in allegato Dei dicto sit contradictio , dicto humano opposita , qua contrarium ejus firmatur , quod homines suspicaces dixerant. Copula ara saepe in sacris vim conjunctionum etiamsi,
quamvis licet, exercere observatur. Vide Ruth. a i 3. Sam Ir r. 3 6. s. s. Didium autem humanum, per Dei effatum corrigendum , aut responso divino solvendum , apponitur sub
55쪽
Hoc est, qua in re , quove opere , singularem istum dilectionis tuae affectum erga nos probatum dedisti aut quid ad nostrum bene esse contulisti, quod etiam aliis praestitum non fuit ' Postulant hic animo iliciti, Judaeorum corruptiaonem simul ac deploratam conditionem lugentes , ut erudiat eos Deus , indicetque ea amoris sui specimina atque exempla , ex quibus se aliis naelatos colligere oossint praesertim in ea inquirunt, quibus olim nunc Idumaeis ccnsendi sint feliciores. Sic dicta tristiori congruunt tempori, quo severior Dei castigatio praestanti simas prioris est. cnedictiones eo usque obnuntiaverat, ut Judaeorum haereditas nulla in parte Idumaeorum te cerneretur praestantior: imo potius eo usque cum illis communicata , quo videri postin illam potiori jure tenere, ac prospeio rerum successu Itaelitis praeva
conne fater erat Epa Jacobi ρ Nihilominus JMObum dilexi.
3. x. Postulato satisfacturus hoc praesens repraesentatur responsum reposuisse Deus t quo striem Iacobi ut ais conditione praestantiorem demonstraturus , ad
rei exaggerationem utriusque juris paritatem praemittit. Monet E υ- Iacobium fuisse fratres , ex iisdem parentibus genitos is quod plus est, eodem partum
to geminosa ex Isaaco patre Rebecca matre ortos.
Hinc utriusque paritas manifestatur. si enim Deo sfuit Isiaci filius, i Graiami nepos e idem quoque erat oui unde tenendum, omne distrimen, quo comcra, ditio
56쪽
ditio Jacobi piaestantior erat, soli gratiae Dei esse attribuendum. Respicit autem hoc oraculum illud distriamen , de quo vaticinata fuerat Rebecca. Gen. a1r,. r. Propositio ista interrogative enunciata ad maj rem facit convictionem : eficit enim ut communis ad omnium judicium fiat provocatio atque supponit neminem aliter statuere posse , quam quod assumitur: scilicet fratre sibi mutuo esse pares natura, nihilque habere ab ortu suo , quo discernantur.
g. 3. Ab hypothesi paritatis in ortu pergit responsum Dei ad indieationem discriminis, Huidemque causas, dicens. Nihilominus Iacobum dilexi. Nota , quod
vas copula hic recte ab Interpretibus vertatur ut paristicula exceptionis quare reddunt per hilo us sensit id exigente. Hanc significationem frequentem esse a. pud Hebraeos Grammatici norunt.. g. . acobum declarat Deus dilectionis suae objecturn
speciale , quod etiam in aliis prophetiis videas alleg,
tum , ut g. 63 9. yer. 31 3. Hos II I. Sub hoc nomine comprehendi etiam semen Dei electum , quod Deus in testamento suo promissionum suarum scripserat haeredem , notum est. Qui in hedere cum Abrahamo dixit, ero Deus tuus , feminis tui post te , ille dicerimen faciendo inter I acumis Imasium is abiune inter Iacobum ω --, ostendit mentem dictorum esse , non quod onme semen Abraham naturale elegerit in communionem foederi, sed quod decreto firmaverit se semper ex Abraham posteritate sanctificaturum quoaeam, qui ad Abrahami exemplum huic foederi ad
stipularemur, & eommunionem foederalem eum Deo haberent. Quando ima Iacobtam cum ontra distinctu one ad Esaviam a se dilectum praedicat, evidenter innuit penes se fuisse consilium, gratiam illam de sanctificando
57쪽
MAL. I:α- s. LLUSTRATUS. 31 cando quodam semine Abraham dispensandi, 'uidem tua solos Iacob posteros , ita ut interrupta serie
inter illos oeconomia gratiae vigeret, quae partem electam singulari favore amplecteretur.
s. s. Dilectio ipsa est voluntas beneplaciti divini de benedictiones Graham dispensanda in familia Iacobi.& per gratiam sanctificandi electos ex posteris ejus illi ad perpetuam gratiae suae laudem applicanda. Sub ea ben
d Iione fateor contincri conce nem terrae pro Hae cum multimoclis mediationibus terrestribus i verum omnem exuberantiorem benedictionem in his absolvi nego ulli concedendum esses cum vel ipsa castigationes in terra illa haud exffecerint dilectionis divinae, quam alimgat , suspensionem , aut interruptionem. Sane terra illa promissa , ut excellentior promissio , eatenus ben dictionis patriarchalis pars erat, in quantum Sancta dicebatur , id est , a Deo erat separata , ut durante Uet. Test oeconomia Theocratiae constitueret territorium, atque verae religionis sedem , instrumentorum, mini strorum , ad sincerum Dei cultum cultum spectantium, necessario subsidio instructam. Proin haec erat Judae
rum prae aliis populis praerogativa , quod illis tantum
concredita fuerint verba Dei PDI. I I IN IO. Rom. 3 1 a quodque iis locus fuerit praeparatus , quem
Deus sibi elegit in thronum theocratia , in quo symbolum praesent suae collocavit,quemque sibi peculiari modo defendendum in it, ut in eo pure cin fide ad exemplum pietatis Abraham colererur. Ex qua benedictione excludi nequit gratia sinctificandi sibi, conse vandi semen Jacobi genuinum, quocum semper communionem foederis paterno exerceat affectu. Peccantitaque admodum contra scopum hujus disceptationis,
qvi hanc Dei dilectionem ad amplam Israelitarum posi a lassio-
58쪽
semonem, agros uberrimos , ac denique ad terram lacte melle manantem restringunt: non perpendentes
corporalia illa commoda relationem habuisse ad giatarn illam libertatem , qua Deum colere sine ullo advers riorum impedimento inquilinis licuit, sub ficu, vite sua sedentibus : imo signorum rationem habuisse in illo benevolentiae Dei pignore illa omnia , quibus rerum spiritualium, coelestium veram jucunditatem obsignare populo electo placuit Deus , dubitandum non est. 3. 6. Quando dicit in praeterito dilexi , provocat ad
omnia tempora , quae a Jacob etfluxerant usque ad diem praesentem , quem scena refert atque ita includit conclamtiam amoris Dei ergd Iacobum , per tot se. cula comprobati, adeo ut Vel ipsi dies explorationis imtercedentes ne quidem argumentis gration ejus amoris erga electos fuerint destituti , Deo tantummodo gratiam suam in vocatis electis per istas dissicultates , suorum constantiam manirestante. Haec amoris divini constantia effecerat, ut per gratiam sanctificationis sibi semper semen electum paraverit, cujus in gratiam promissiones suas foederales fideliter praestiterat. g. . Notatur stimul electionem Iacobi una cum s mine ejus sanctificando non habuisse ullam causam in yacobi meritis , aut nativitates cum fuerit frater Esavi uterinus, jure primogeniturae eo potius minor natura, caeterum cum eo sub communi sorte corruptionisis tus is propterea illo amore Dei aeque ac Elavus haud
dignus. Proin libera fuit dilectio , qua Jacobi posteros
sibi in populum elegit Deus, proutetiam testatur, Deut. . . Io I . F. Unde confirmamur in ca doctrini, quae tradit electionis gratiam ex mero Dei beneplacito et te derivandam , qui pie pro libertate sua inter duos
illos discrimen secit Iacobum eligendo Elavum re
59쪽
I GL U S TAE A WV S. αα probando. Unde Paulus citato hoc Malachiae loco, de altissimo & prorsus impervestigabili electionis divinae
eonsilio disserens ita colligit Rom. 9 II. cum eum nomdum natifuissent pueri, At aliquia boni amisia resent ut propositum Dei secundum electionem maneret non ex operibus , sed ex vocante dictum es eici quod major serviet mino sicut scriptum eo. Iacobum ditiis ,
Versa. Et Eb-η odi badui es sui montes ejus insolitudinem , o bareditatem ejus draconitus desertii. Dilectioni Dei erga Iacobum opponim ossium ejusdem erga Esivum in dictis , o Esavum odio habui. avus qui ponitur objectum odii divini hic non
aliter ac Jacobus in assertione antecedenre concipi debet non solum in sua persona , sed etiam in sua posteruta teri quod evidenter constat ex subsequenti specimine odii divini, procul dubio ad ejus posteros referendo, qui illud severitatis divinae exemplum experti sunt. a odium Dei norat justam Dei voluntatem , qua Elavum iusque posteros servituti fratris ejus decrevit subjiciendos, ex adoptionis gratia excludendo unde cum caeteris gentibus injectus est, Deo eum abire sinente in viis suis , sine Deo , de sine spe promissionum di
3. Specimen operis, in quo odii sthis facta est manifestatio, allegatur , cum dicit, se ossi montes ejusim solitudinem. Dum montes ejus allegat s intelligie montanas illas oras , quasi avus Idumaeorum parens incoluit , de posteris suis inhabitandas reliquiue Mon- 3 tanae
60쪽
ranae fuerunt istae regiones, atque saxetis asperis hortiadae , vocanturque in sacris montana Seir Gen. 36 8. Smt a: Hi montes ad terrae sanctae
austrum protensi , atque ab AEgypti finibus usque ada cus Asphaltilis extrema sese porrigentes, haereditati Judaeorum proxime imminebant ita tamen , ut a terrae sanctae fini sexcludantur, dum istic ejus limites australes ponuntur. Hic situs terrae Seir ex Israelitarum itineribus, ingrcuum in crram quaerentibus , constat illis enim, ex Arabia Petraea revertentibus , cum terram suam trajicere negarent Idumari , accidit, ut ultra mare mortuum viam suam instituere coacti fuerint, per terram Amoritarum pergentes. Vide Num aci -22. a I OG
g. 4. Hos montes poritos in solitudinem dicit quae phrasis vastationem terrae innuit qua partim occisis, partim abductis in captivitatem inquilinis, regio illa in colis suis Idumaeis fuit orbata saltem eo usque , ut te ram illam implere haud potuerint,is multas partes imcultas relinquere fuerint coacti. Verbum unde n*PED carentiam ornatus 6 decoris indicar, aut
privationem utriusque dum manus terram colentium abest , aut ablata est. Hinc solitudo est culturae defectus, aut destrucrio, qualem introducit aut ablata cura, aut hostilis subversio. Confer quoad phrasin Exod as: ao. Ita Idumaea vastata erat a Neb adnezare juxta vallainia Per xy II. Gaa. 7: -7. C mos e
g. s. Ne autem putarent id casu factum , Deus semet pronunciat istius devastationis auctorem , dum hunc effectum sibi vendicat ut Iudici, dicens: eo posui momtes erus in soliminuem. Quod non solum notandum est propter doctrinam providentiae Dei univerialis , qua