장음표시 사용
151쪽
ita nobis necessaria te mundo raptim sumenda sunt, ne a daemone capiamur, reliqua pertranseu da sunt. Quidquid circa te iacet rerum, tamqui hospitalis loci sarcinas specta; 'tran leundum H Se
. I .mas virtutes rectituat 'niteritia. a. Quomodomittentiasse evisa Di ipsius. 3.opera nostra sunt in duplici differentia. o spera mortifieat per peccatum revisescunt. 3 aec veritas an sit de fide.s Mutiuiscentia meritorum en opas misericordiae ctiustitia. V. An hac opera mortis reuiuiscant ad aliquwmetrios Messentialis.' Ner in Norto.
ta redeuntsecundum primum valorem. 9. ando tota gratia meritis mortificatis debita restituatur. I o. An homo semper ad maiorem gratiam resurgat. I i Utrum per penitentiam homo in prisinem dignitatem restituatur. t 3 .opera mortua priuatiue non reuiuiscunt. Iq. Nec per qbsolutum Deipotent m. Quid Drusus feruiateire. hane e Mestionem. I S. O I6. Error haereticorum circa necessitatem operum bonorum. IT. R
bus. I9. Lutherus,er Caluinus Uerere non erιιbem nt,nihil peccare, nisi incredulitatem et O. Caluinus facit Deum omilis peccati auctorem. al. L cus Dauidis declaratur, qui videtur necessistem operum, O meritorumtoaere.12. Q rid Lutherus contra bona operai'ιopcione ιlam ςΠι.3 3. tberus auimae immortalitatem negat. ..
152쪽
SANCTI ANNI IUBILE L ars NUNC VIRTUTES, DONA, ET MERITA, QFlBVS PECCANDO MERITO EX VIMUR, LIBERALI DEI MISERL. CORDIA REC1PIMUS.
Oenitentia restituit tantum virtutes infusas, non acquisitas; nam hae proprio studio parantur, &labore;& hinc est, quod non tollantur statim
prauae inclinationes,etiamsi sint habitus virtutum infusarum, quia haec non afferunt maiorem facilitatem, ad hanc enim opus est exercitatione, & frequentatione actuum ad prauas affectiones tollendas, sic Filii ucius:a qui etiam asserit id intelligedum esse primo de ps nitentia, Vt est Sacramentum, quae remittendo peccata restituit gratiam,ti virtutes; Secundo etiam de penitentia, prout est Virtus, lisc enim cum remittat peccata,etiam infundit gratiam, cum qua virtutes etiam infunduntur.
et Sed dissicilitas est, quomodo ps nitentiast causa sui ipsius, nam si ipsa est causa gratiar, & ad gratiam sequuntur uirtutes infusaeanter quas etiam est rini'tentia infusa, ergo punitentia erit causa sui ipsius. Duobus modis id posse explicari docet idem Filii ucius. . Primo secundum sententiam S. Thomae, &Thomist. P ite, iam scilicet quoad actum,&in genere causi materialis, &dispositiuae esse causam
153쪽
SANCTI ANNI IUBILEI. IIImae est assirmativa. Probatur. Illa opera sunt in acceptatione diuina, ita ut possint perducere hominem ad vitam sternam, si auferatur peccatum, sed
per poenitentiam ausertur peccatum, ergo & opera mortificata recupcrant efficaciam per poeniten tiam perducendi eum ; qui facit ea, in vitam aeternam, quod est ea re uiuiscere. Nugnus. c
Hec veritas, quamuis non sit de fide , videtur
tamen adeo certa, ut sine temeritate aliqua, & impietate negari non possit. Est recentiorum Theologorum,&ratio est,quia id negare esset contra communem Scholasticorum, contra probabilia loca
scripturae,& Trid.&denique quia haec sententia fauet diuinς prouidentis,&pietati,&consentanea hominum fragilitati. νσ Simpliciter loquendo dicendum est, reuiuiscentiam meritorum esse opus utriusque virtutis, & misericordis, & iustitis simul, iuxta illud Vniuersamiae Domini misericordia , εἰ veritas , & quidem in particulari, si per reuiuiscentiam intelligatur sola ablatio impedimenti, sc dicendum est, esse opus misericordiae, si sola retributio' meritorum, vel acceptatio ad retributionem, quatenus durat pro eo statu, quo homo surrexit a peccato, sic dicendum est , esse opi' iustitiae praesupposita misericordia. Omnis enim Iustitia,quae obligat Deum, supponit promissionem suam ex misericordia. Filliu cius. ἡ
154쪽
Merita omnia mortificata per peccatum reui.
uiscunt ad proprium, & speciale praemium essentiale, hoc est ad aliquem gradum gloriae, &beatitudi- nis essentialis, qui non daretur homini paenitenti nisi habuisset merita praecedentia Unde merita priora vivificata coniuncta cum subsequentibus coponunt
maiorem cumulum meritorum, in quo sunt ta meruta operum praecedentium,quam subsequentium. 8 Omnia merita mortificata redeunt non secum
dum mensuram dispositionis, aut charitatis, in qua quis resurgit, sed secundum primum valorem quo-- modocunque quis resurgat, siue per intensiorem is contritionem, siue remissionem, siue in sacramento, siue extra. Sic ex multis D D. Filii ucius. fR tio, quia contritio non concurrit ad hoc meritum . tanquam causa per se illius, sed tantum ut remouena prohibens, quod est peccatum: sed hoc remouetur omnino per quamcunque contritionem, etiam per attritionem cum sacramentos ergo per quamcumque contritionem reparantur omnia merita.
s Tota gratia debita meritis mortificatis restituitur statim ipso instanti, in quo talia merita vivificantur, siue dispositio sit intensa, siue remissa , siue contritio, siue attritio cum sacramento . Ratio est, quia merita reuiuiscunt quoad totum hunc essectu ,& ille talis est, ut possi i dari statim s in quo differta gloria, cuius non est viator capax in hac vita, sicut est totius gratiae. Neque ad hoc requiritur specia-
155쪽
SANCTI ANNI IVBILE Llis dispositio, nam talis gradus non datur gratistaed ex iustitia ob opera prscedentia ; ergo si datur,totus dabitur statim. Filllucius. g
io i etiam h tenet, hominem semper resurgeret ad maiorem gratiam, Ratio, quia in primis semper accipit nouam gratiam proportionatam suae dispositioni, sicut in sacramento, sue extra,& deinde recipitetotum cumulum gratiae, quam antea habebat; ergo semper resurgit cum maiori gratia. Hinc est, ut etiam, qui resurgit a peccato, habiturus si maius praemium est entiale meritorum, quam habuisset anite peccatum; nam & habebit illud, quod correspondet contritioni,& praeterea integrum praemium com
respondens prioribus meritis. . , .
Ii An per poenitentiam restituatur homo in pristinam dignitatem, Respondendum cum Sylvio ι duplicem esse dignitatem, quoad Deum, quoad Ecclesiam ; illa vel est principalinvel secundaria. Principalis recuperatur perrinitentianua, non secundarias haec enim est innocentia; nunquam autem fieri potest, ut qui per peccatum cecidit, eoque amisit innocentiam , illam non amiserit S, qui hoc implicat contradictionem , & ad praeteritum non est potentia. PrincipaliS autem recuperatur,
quia lisc est status gratiae,& filiorum Dei,qui habetur per iustificationem.
156쪽
Is COMMENTARIA IN BULLAM 11 Quod attinet ad dignitatem Ecclesiasticam ,ea,
quae est ordinis, non amittitur, eius tamen usus, seu
facultas utendi ordine, potest amitti, sicut & potestas iurisdictionis, no quidem per quodlibet peccatum mortale, sed tum pere quae tali prouisione digna iudicauit Ecclesia, tum per sententiam I udicis, tum per irregularitatem, & quia restitutio huiusmodi dignitatis non habet necessariam connexionem cum vera poenitentia, ideo non semper restituitur per illam, sed prout Ecclesiae, vel Praelatis eius vi sum fuerit. Is De operibus vero mortuis priuatiue dicedum, ea non reuiuiscere, nec fieri meritoria vitae aeternet, per subsequentem psnitentiam, h&est communis. Ratio, quia cum nunquam fuerint viva, & transi runt, nec possint etiam eadem numero redire,' non potest fieri, ut iam fiant ex spiritu Dei, & reuiu, scant. Nihil ergo prosunt ad vitam aeternam promerendam , at multum vero ad alios fines,ut primo ad obtinenda bona temporalia, secundo ad humiliationem 3 tertio ad vitanda maiora tormenta in
34 Nugnus dicit i nec per absolutam Dei potemtiam hic opera mortua viviscari posse, quia implicat contradictionem, quod hic vivificentur: legatur ipse Nugnus. Sylvius m scribit, quod illa opera, quae a poenitentibus propter spem vitae sternae fiunt ex gratia Dei, non quidem adhuc inhabitantis, sed
157쪽
eos pRuenientis, & mouentis ; etsi non sint viva simpliciter, quia non procedunt a principio vitae habituali; non esse tamen Omnino mortua, cum fiant ab homine, qui vivificari incipit per operationem Dei dantis ei vitae nouae propositum, & inchoationem. Videndus Iacobus de Valentia. n
Iir . Aliqui Hiretici, excludentes omnia bona προ ra , dicunt, solum ob merita Domini nostri, & Saluatoris Christi nos censeri iustos coram Deo,&cr dunt probare hanc propositionem ex verbo Dei, multa loea ostentantes sacrs scriptur ; sed nullus est, qui dicat, aut saltem obscure insinuet, quod propositio habet, solum ob merita Christi , m. Alsi asserunt, solum per fidem nos censeri iustos coram Deo. Prima propositio excludebat omnia opera, & fidem praeter meritum Christi. Haec ita ponit fidem, ut excludat merita Christi. Omnia licent his impostoribus . . i Hanc secundam propositionem sic ostendunt
s Deo placet ex verbo Dei. Tantummodo crede, o sed
quid est impostorem agere, si hoc non est ' Petit ibi Archisynagogus seruari filia suam, quae in extremiserat. Antequa ad eius domum Christus perueniat, nuntiant domestici, puellam mortuam; proinde petere desinat eius sanitatem . Christus contra , , smmo, inquit, ne time, Tantummodo crede, &
158쪽
posse reddere vitam. Quod & facit. Iam quaeratio est ita argumentandi. Chri ilus Archisynagogos -lla: vitam promisit, modo crederet, ergo solum per fidem censemur iusti coram Deo. Fitamen hoc est su mere probationes ex puro Dei verbo.
1 Ad loca A postoli, Nempe,ri operatur,
credenti autem in eum, qui iuriscat impium, reputa'
tua fides eius ad iustitiam 1', di alia q respondendu in illis excludi opera legis, non utique moralis,&chr,stianae, sed cfrimonialis, & typics, quae, Christo incarnato,&pata, cessant. Et haec responsiba Catholicis millies data est,& ex scriptura, fideliumq; consensu probata, nec unquam ab haesteti cis refutata. Si haec non placet,ostendant suis seductis esse improbam, sed ostendant ex verbo Dei, ad quam conditionem se obligarunt, &respondeant simul, quidnani
dicant ad illud lacobi. r Uidetis, quoniam ex operibus luctificaetur homo,'non ex e tantum ue &ad illud Christi . f Remittuntur ei peccata multa,quoniam dilexit multum. Sic Ioan . Roberti.
i 8 Multa, &clarissima diuinae paginς testimonia proseri Cotonius η veterum etiam Patrum auctoritatem addendo, ad probandum, quod fides iustium efiicere hominem sine operibus nequeat, pricipuo contra Lutherum; qui Christiani hominis opes iasola
159쪽
tis peccatum in mundo reperiri.
Io Atinnumera qui lam vitia reprehenduntur in sacris litteris. pornicatis,im-ιn a,luxuria,ido. lurum seruitus siria, inimitatiae , contentiones , amuiationes,irae,rixae, Hssensiones, sectae, inuidia, homicidia, ebrietates,commessationes, & his sim illa,quoniam qui talia aft, regnum mi non sonsequentur.
Sed Lunaerus , uti vidimus , quem etiam caluinus sequutiis est, toti huic ternae concessa venia, pubis. cum vulgat edictum, Nihil peccat nisi incredulitas, adeo, ut si cum fide fieri posset adulterium , peccatum non esset.
ro Sed quod dicere horret animus in lacilesiam
Deum Caluinus 3 omnis peccati auctorem ; quae est non solum in se summa impietas, & horrenda blasphemia, sed etiam hominesad summam impietate adducit,acvltimam desperationem; quare, ut&de alijs Caluin istarum erroribus,&blasphemi plura inuenies apud Becanum in Priuilegbs Caluinistarum, presertim priuilegio s. quod est tale: Caluini-siarum peccata , quantumuis enormia apud Deum illis pro peccatis non imputari. Sic Thomas Vitus.
zi Affertur &lociis Dauidis ad probandum, Beatitudinem, & cetera dona tribui spei, & fiduciae in christo, quod profecto nihil aliud videtur esse,quas necesse
160쪽
necessitatem operum, ac meritorum negare. Locus est in I salmo secundo,dum Proseta in fine eiusdem Psalmi tali utitur Epiphonema, per quod solet suos Psalmos concludere, loco Epilogi. 6um exarseritias breui ira eius,beati omnes, qui considunt in eo. Sed di cendum cum Genebrardo hic , David salutem spei tribuere, quoniam ei res erat cum fidelibus, quibus iam spes maxime est necessaria in his mundi casibus ad acquirendam beatitudinem,&ceteras promissones. Sic Paulus fidem urget, quia verba faciebat apud infideles, vel etiam fideles recens conuersos, qui erant alliciendi ad fidem, tanquam ceterarum
diuinarum virtutu ianuam. Interim quoniam virique eadem attribuuntur , argumentum est fidem nullam, neque beare, neque sine spe, &charitate tanta bonas bi applicare. Item spem esse necessa riam,quae nec fide, nec charitate orbetur. Denique tria haec esse συνατια, ac ad eundem beatitud in is, iustitiae, gratiae esse, tum concurrere s verum nunc Vnam, nunc alteram urgeri pro instituti ratione.
De Caietano dicendum,doctissimi,& pyssimi huius viri scriptis ab haeretico quopiam inserta esse , quae fauet sententiae asserenti, beatitudinem nihil laboris exigere, nisi spem, seu fiduciam in C hristo ; quod
notat Lorinus in explicatione huius loci. Iden . euenisse multis alijs Doctoribus, & etiam sanctissimis Patribus testantur Auctores grauissimi. et a Northus u s a testatur Lutherum in concione quadam aduersiim S. Iacobum sic clamasse: Uultisi ci scire,