장음표시 사용
121쪽
3 Duplex enim operum bonorum qualitas agnoscenda est, una quatenus poenalia sunt, &labori se altera quatenus ex charitate proficiscuntur. Propter illam dicuntur satisfactoria, propter istam meritoria;fieriq; potest,ut quod alicui est eritorium, non sit eide satisfactorium, si . s. nulla remissione poenae indigeat, quomodo Christi opera non fuerunt ei satisfaetoria , fuerunt tamen meritoria. Sylvius. .
4 Quod in bonis operibus reperiatur valor meriti, patet ex Trident. ς quemadmodum de valore satisfactionis loquitur idem Trid. &quidem valor meriti nihildiminuit de valore satisfactionis,sicut va. lat satisfactionis nihil detrahit demerito. Fili luctus.φ
. x Qui etiam supponit, valorem meriti non appli carinisi operanti. Unusquisque propriam mercedem accipiet secundum suum laborem .sTu reddes eis cuique secundum opera sua. g Et ratio est, quia nemo potest alteri mereri primam gratiam, nec augmentum eius I & oppositum esset erroneum. Excipitur Christus, qui meruit nobis primam gratiam. Trident. 4 At valor satisfactionis potest applicari etiam alteri, & valet pro eo, non solum de congruo, & ex Dei benignitate, ut Medis ait; verum etiam de condigno,&miust tia, secudum coem Scholasticorum.
122쪽
σ Ad hunc thesaurum etiam conserunt, bonis operibus eorum, &ea parte , qua satisfactoriae sunt, & praecipue B . VirginiS. Pmbatur ex exit uag. ubi dicitur ad thesauri cumulum adminic tum praestare merita B. Virginis, &aliorum sanctob. rum. Probatur etiam ratione, quia opera,&passi neS sanctorum, quatenus erant sati S factoria, inonomiata fuerunt in illis remunerata; ergo quod super fuit remunerandum, repositum est in thesauro dispensandum fidelibus. ni au
Dictum est praecipue B. Virginis, quia nunqua
peccauit, neque venialiter, & tamen maxime meruit, de perpessa est multos dolores, undeomhis eius satisfactio reponi potuit in hoc thesauro . Multi etiasancti solum habebant venialia,&tamen maximamps nitentiam egerunt, ut sanctus Ioannes Baptistata, S alij . Confirmatur, quia haec fuit saltem virtualis intentio in omnibus sanctis, &in aliquibus etiam formalis, ut satisfactiones, quibus ipsi non egebant, re quas alio expresse non applicarunt, remanerent in Ecclesia fidelibus applicandae; sic Paulus. pleo ea, quae desunt passionum Christi, in carne mea pro
corpore eius,quod eri ecc a. I -
8 Thesaurus hic, quatenus constat ex meritis sanctorum, fuit ab origine mundi,sive,ut loquitur Pontifex,a primo iusto. Quia tamen eius distributio non potest fieri, nisi per claues noui legis proprias; ideo
123쪽
SANCTI ANNI IUBILEL sonon potuit olim dispensari per indulgentiass, idque rationabiliter, tum quod merita Christi, quae sunt
primum fundamentum huius thesauri, nondum essent actu exhibita ; tum quod nondum pateret ag tus in caelum; tum quod omnia essent in veteri testa
o Huius thesauri usum in ecclesia fuisse antiqui Ssimum probat Cotonus. Insecra enim D. Ioannis historia ' inquit, salutis hominum parens Chri Bus ante actae vitae scelerum paenam remisit paralytico, dum ait, Lam noli ρ'eccare, ne deterius tibi alur ιιι quod video animaduersum . . Par tributa fuit condonatio flagitiosae mulierculae, p quod ad Culpam, atque animaduersionem attinet, sui in diuinis monumentis ita loquens Deus inducitur. ego te condemnabo ; vade, in iam amplius Noli peccare , ut egregie D. August. qexposuit.
, Io . Corinthii multis precibus a magno Paulo es flagitarunt, ut incestae libidinis viro psnam remit- . teret, quod ipse quidem lubens concessit, & hoc in persona Christi, ut ipse memorat, & explicat Theo
retus, & post ipsum ingeniosissimus, & singulari
ri Post aetatem Apostolorum D. Cypriani,&Tertulliani consequuntur testimonia de remissione , quam Antistitos martyrum pGationibus inuitati, N a quo
124쪽
quorum esset in patiendo nobilitata constantia, aut alias ob causas tribuebant. Tertio,&quarto seculo illustria ad hanc rem concilia sunt, tum oecumeniaca, tum prouinciarii propria in quibus Indulgentis concedu turpgnite cibuS, iuxta sipiens, moderatumque iudicium Episcoporum. Legatur ipse Cotonus. Ia Seculo quinto, atque sexto, Gregorius Magnus benigne indulgentias ijs concessit, qui stationes Vrbis Roms pia religione celebrarent, ut S. Thomas de Gulielmus Altis odorensis i produnt. Concessit etiam varias Indulgentias Leo III. Sergius II.&alij quamplures summi Pontifices, ut videre licet apud Cotonum, qui etiam ad corroborandam hanc veritatem, prodigia, atque miracula multa, & m
I Ex quibus omnibus sequitur, InduIgentiarum usum, non a quingentis duntaxat annis exortum, verum & a temporibus Apostolorum suisse stequentatum, licet propter populi feruentiorem ad vinducanda peccata promptitudinem, primis seculis parcior fuerit, quam a quingeneri annis. Conclude dum igitur est aliquem semper indulgentiarum usum in Ecclesia fuisse, & consequenter esse doctrianam Apostolicam, talem potestatem in ecclesia esse, donec haeretici contrarium probent. I Legatur etiam Card. Plaeseus,u ubi etiam ipse probat Ecclesiam semper fuisse in possessione potestatis
125쪽
SANCTI ANNI IUBILAI. , Iolflatis concedendi indulgentias; & ait, cum in Ecclesia potestas sit rinas imponendi Canonicas, m gnum esse absurdum, si quis illam ab eis absoluere . non posse defendat, cum rationi consentaneum sit hanc potestatem ab illa non posse disiungi.
as Conatur ipsi Haeretici tollere omnino ab Ecclesia huiusnodi indulgentiarum usum, dum dicunt,
remissa culpa nullas restare penas luendas, ut ex eorum libris docet Bellarminus, sed remissa culpa . tapissime testat adhuc aliqua poena temporalis per-sbluenda. Ita Trident. λ' & cum eo omnes catholi-Ci . At verum, semper una cum culpa mortali tolliiniam debitum poenae aeternae. Et sic poenam aeter-mam Deus commutat in temporalem, quatenus sci-- licet illam ita remittit, ut tamen relinquat in homine debitum subeutidi aliam rinam temporalem, talem scilicet,qualem decet eum ab amico,a quo grauiter fuit offensus, exigere. Quanta autem poena pro singulis peccatis iam remissis soluenda restet, . nobis incertum est, quia Deus talem statuit,qualem ipse iudicauerit expedire.
. xs Huius autem thesauri certa pars coceditur deis functis , non per modum absolutionis, sed per modum soliationis, compensationis, siue suffragi , inquantum aliena satisfactio ijs applicatur, velut suffragium, seu bonum opus, quo ips spossimus esse
126쪽
ior COMMENTAR IA IN B VL LAMi Negant id Heretici,quia negant Purgatoriuria,&omnes indulgentias. idem negarunt aliqui olim Catholici, eo quod B. Petro solum sit data potestas soluendi eos, qui sunt superterram, siue uiuentes . Ita Gabr. sed ut ait Bellar. cito correxit errore, ut perspicuum est ex additione ad eandem lectione.
I 8 Sed concludendum posse etiam defunctis I dulgentias conserris est enim Theologorum, & vis detur damnata contraria sententia in E pistola Lemnis X.qua damnauit errores Lutheri. Ratio praecipua est communis sensus, & traditio Ecclesiae, quae non potest errare in re tanti momenti. Et si potest priuatus suas satisfactiones applicare defunctis,quare Ecclesia non poterit etiam defunctis applicar osatisfactionem Christi, cum omnia hic possint reperiri, ut scribit ConincK. b quae ad iustam Ecclesiastici Thesauri dispensationem requiruntur.
a s Defuncti non sunt capaces Indulgetis per min dum absolutionis. Ratio est, quia absolutio tantum datur in subditos j animae vero Purgatoris non sunt
subditae summo Pontifici. Unde particula illa surrin verbis, Hunquefolueris super terram, - est tantum respectu personarum,quae sunt viatrices, & degentes super terram, ut declaratur ex illis Verbis, pasceouei meas; qtiibus tantum ii homines in'. cluduntur, qui pascuntur super terram.
127쪽
ao Prosunt tamen Indulgentis eis per modum suffragii, uti diximus. Quid sit autem indulgentiam κoncedi per modum suffragij, Filii ucius et scribitares esse modos, quibus id Doctores explicant. Primus, quod Indulgentia per modum suffragij non sit omnino in fallibilis, sed pendens ex libera acceptatione Dei. Secundus, quod non concedatur In dulgentia directe immediate animabus Purga toro, sed viupntibus simul concedendo, ut possint applicare defunctis, sicut possunt suas priuatas satisfactiones. Tertius, quod indulgentia per modum suffragij differat solum quo ad modii causandi m
raliter illum effectum remissionis poenae: nam quan do est per modum absolutionis, qui eam concedit, . immediate remittit poenam tamquam Dei minister, .& iudex citis locum tenens s quando vero est solum per modum suffragii, concedens non remittit poenam, sed offert Deo pretium aequi ualens, ut ipser mittat;& ex his modus tertius videtur omnium prin
et i Tunc Indulgentia prodest defunctis, quando
id informa indulgentiae exprimitur. Nec satis est, quod Indulgentia concedatur omnibus fidelibus, . S quod ad eius effectum nihil exigatur, quod indefunctis inueniri non possit. Nam iuxta communem. cecitas usum id satis non est, semper enim solent ex--primi etiam defuncti, nomine fidelium absolute
128쪽
viventes intelliguntur, utpote simpliciter viatores',& immediate subiecti clauibus ecclesiae. et et Anni sacri igitur Indulgentia non acquiritur pro defunctis, quia id Pontifex non expresse in Bulla explicat. Sed tamen negandum non est Animas Purgatorii plurimos alios fructus,& utilitates ex sacro lubileo secundario, vel indirecte consequi. Qui enim Romam accedunt eo tempore, possunt multa pia opera ad iuvamen illarum praestare, vel missas ad Altare S. Gregorij, vel S. Laurenti extra muros, in quibus suffragia mortuorum copiosa concessa sunt, celebrando, vel alia pia munia erga illas exhibendo. Expectant hunc annum animae illae satis pa.. tietes, ut ex affluentia spiritualium diuitiarum, quae Romae existunt, aliquid misericordiae,& indulgentiae in eas redundet. Postulant ab amicis, ut earum miseri compatientes, guttam pietatis in illas distillent, ut in illis flammis refrigerentur,ab eisque diui- na pietate liberentur, clamantque cu Iob f: Miseremini mei,miseremini mei altem vos amici mei, quamobrem maxime illi ingratitudinis,negligentiaeq; nota inureretur,qui eo anno in tam magna copia satis factionum illas obliuioni traderet. Ben EoniuS. A
a 3 Alexander V l. in anno sancto, qui in suum , tempus incidit, videlicet in anno millesimo quingentesimo, etiam ad animas Purgatorii hanc lubi-lei l ndulgentiam extendit, data eleenaosyna ad a bitrium
129쪽
qittium alicuius sysmientia rij mmmmtione Basilicae sancti Petri, ut videre est in sua Bulla. . - O sacris tum tunc offeretidum est prout sanima , cur in diu mia procuranir: quand&verba rescriptKS.indulge ae kHildicant , ut fidicatur, offerendo missam pro defuntio, liberetur anima illius a Purgatorio ; si vero diceretur, dicendo nilia am , vel quoti missam dixeris, libet e , animam Ia purgatorio; tune itis est opus illud facere, etiam fiaructus non applicetur. i Filiivcnis. - 'n Y, 'laba iVtrum vexo missa habeat valorem infinitum. intensiue necne, Fillinctus' respondet, &dicitpri mo, quoad effetatim ex opere operato habet valorem finitum; & probar, quia ad valorem' infininum x opere operato tria requirun tur, res oblata itis di ta , offerens proximus in finitae dignitatis ὸ & ipsa οoblatio infinita'; quod quidem habuid inuinqueta Christi sacrificium, in coena scilicet P& in Cruceὲ nam ex dignitate peis te divinar ipsa oblatio habuit infinitum risiorem in ratione me iti, driscissa, ionis'. isi ergo classideretur hoc sacrificium t est a Christo , sic es et qui uerna infinite satisfactorium ;sed quia Christ iis dilotis statim riserendi, &tatis faciendi; nulla illi respotichiisatisfactio. d i
2 i Neque tam eii propterea licendum, tolli sacri scio Nim satis facienai; in quo deceptus est quidam rc sponsor casuum, ut ait Fili luctus,putans Theolo-O SOS
130쪽
faciendi infinitanas id enim aecessario negandum quia Christus cum M in termino, ampli non mereturs: quare neque peractione', quas nunc eis, eo tamen in omnibus missis ipse,in suuncipaliter offerens ; ergodum ossem, non meretiar, neques tisfacit. Verissimum tamen est apphcari per hoc sacrificium satisfactumes Christi vi ainonum i eius
quas exercuit, dum esset viator on a d
adῖ Q tenus vero est a sacerdote,res oblata taniatum est infitiata,non cetera,quare recipiet finitatem
ab offerente proximo finito , & oblatione ipsa , quae ut etiam est ab offerente proximo, qui est finitae dignitatis, etiam ipsa finitaerit: Christus etiam noluit per tam cc em inflatum ericiunt, sed tantunia determinatum , 3e finitum, que ipse solus nouit, nos autem lisgimus ex communi sensit Eecksae, quocostat unam missam sic oblatam pro iusto, non semper ciniferie satisfai 2ιonem totius enae; & a plicatam pro animabus Purgatoxij , non ilhideua, cuare. Signum eigo est 3pplicationem sexisfacti num Christi esse finita quantitatis, & hocineme stinitum valorem intensive . Congrue autem ita factum est , ut magis homines incitarentur ad missas