Illustrationes, & commentaria ad bullam S.D.N.D. Vrbani papae 8. pro sacri iubilei anno 1625. Georgij Polacchi presbiteri Veneti. Quibus pleraque ad christianam pietatem, & eruditionem, tam theologorum, quam iuristarum, ... tractantur. Praecipue vero

발행: 1625년

분량: 568페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

3ANcTI ANNI IVBILE L aes rre, non cum Apostolo Iesu Christi. Ita Rodericus

i Cur postea in refugii urbibus manebat homiccida usque ad mortem Pontificis, varias causas dat Rabbini, quas recenset Ferarius, s quibus omiisis Cornelius a Lapide hsic dicit. Prima causa fuit, ut interim longitudine temporis , ira ,& acerbitas c

gnatorum mitigetur , ne ubi eum viderint,occidant,

sed mortuo iam Pontifice, cogitem iram quoque is mori, de extingui debere, eo quod mortuus sit summus sacerdos, & sacrorum, expiationumque princeps, quo vivente delictum est admissum; ac proina de in eius morte, & linctu sepeliendas es e priuato omnes noxas & iniurias ; ita Teodor. Secunda,

quia Pontifex erat quasi patriae parens, ut eo vivo vigeret respublica, eo mortuo etiam aetati illi, siue seculo finis imponi videbatur . ita Magalianus . 'Tertia quia Pontifex personam repnsentabat. Deiν in quem peccarat homicida, ac proinde homicidia in Pontificis iniuriam redundabat, ut merito eo vi uente recludi deberet homicida, ne inter homines lib. e caput attolleret, dum vivit ille, qui in terris Dei interpres resetur , &diuinam maiestatem quasi adumbrat, contuens scilicet e summo sacerdotalis dignitatis fastigio,quae pie, aut impie geruntur. Et hoc innuit To, qui rem sest oleosancto q.d. lateat

homicida, dum vivit Pontifex, in quo Dei maiestas violata est per illiusmodi facinus, quod interea dum ille

172쪽

rsa COMMENTARIA IN Bra LAMille pro Deo summo fungebatur sacerdotio, patratum est. Magalianus,& Malius. ι

is Quarta, datu hoc fuit Pontiscis novi,qui mortuo succedebat,gratiae, ut sicut ad Deum hominibus propitiandum nouus accedit; ita etiam nouum beneficium, & salutem miseris reis, qui ea digniores videntur, praestet . Quinta ostendere, inquit Oleaster, voluit Deus, quantum abhorrere debeat sacerados homicidia, etiam inuoluntaria. Rursum, Fontifex erat Dei vicarius, agebatque partes iustitia diuinae,qua Deus vindictam ab hominibus expetit;& eo mortuo videbatur pars aduersa extincta, quae ultionem pro Deo pet et , & ideo tunc reus omnino' absoluebatur. . Sexta. & potissima causa suit, ut fgnificaretur vera libertas,quae per Pontificis Christi mortem homicidis, idest peecatoribus omnibus,

parta est . . . ' ., i in n. O. a C

1 ς 'Allegorice is homicidae, im 'it, GEgenus humanum, dehomines peccatoresa 'techri sit aduentum; qui peccatis occiderant animas suas, non sponte sed illecti, & impuls a coiucu centia. Hi poenitentes sugerunt, &abdiderunt fganturbes iesugij, id est in limbo patrum usque ad imortem Matiscis,id est Christi,qui eorum vincula laxauiqeosque e Limbo, & Inferno cduxit, ita &S. Greg. a

173쪽

TES IN HAC LACHRIMARUM VAGLE MISERE PERERRAMUS, ITER NOBIS PRAEMONSTRATUR, H

T emisit eum, Adanimn scilicet, Dominus de Paradiso moluptatis, i ope raretur terram, de quasumptus f. aEucherius videtur existimare in occurrisse per istam ablegationem a Paradiso aerumnis, ac doloribus vitae, in longissimum tempus, aut in ipsam aeternitatem duraturae. Si enim n qui an Paradiso manerent mmortales quiadem forent, de ligno vitae eomedentes , sed issis tamen miserise omnibus ob nox',quas ob peccati paenam ex Dei sevientia erant passuri; atque adeo infelicius tune τι-

Merent, quam nunc moriuntur. Terminus enim ect ia- rum,maerumnarum msrs. Sic Eucher. Exules itaque

174쪽

que sunt ab illius esu ad tempus effecti, ut per congruam poenitentiae satisfactionem rursus illuc,und emissi fuerant, reuerterentur.

Percelebris est concertatio inter Doctores,quanto tempore pristiterint primi parentes in Paradiso terrestri. Res plane difficilis. explicatu ; quis enim ubi nulla metio fit a sacro scriptore, pro certo quiddam audeat assirmare: soli coniecturae locus est in , praesentia. Coniiciunt quidam uno, eodemque die creatum Adamum, translatum in Paradisum, cohabitasse cum muliere socia, S: adiutrice, animantubus npmina dedisse, peccasse, damnatum in iuditio,expulsum denique fuisse. Ac proinde ad enume- radas noras istius diei, quo paradisum incoluerunt, procedunt. Contra vero in alterum deflectentes extremum nonnulli constituunt quadraginta dies; nec desunt, qui ultra dierum metas, ad triginta, &tres annos expatiantur. Quid vero certum videatur, nihil omnino subest,ut scribit Fernandius,l qui de coniecturis, quaenam minus abhorreat, & exor-hitet, sic iudicat, sanius nimirum procedere, qui dicunt plus uno die versatos fuisse in Paradiso, cuius amaenitatem aliquandiu contemplati fructum vitie, aliosque degustarunt. Addit idem Fernandius, per octo d ies in Paradiso primos parentes permansisse, ita ut seria sexta sequentis hebdomads peccarint,expulsique fuerint.

175쪽

' savcTI ANNI IVBILEI. 3 Is s3 D. Chrysostomus e iuxta septuaginta tenens ha bitationem Adae fuisse iuxta paradisum, sic inquit, Sed , eonera paradisum illum habitare fatiebat, me

iugem dolorem haberet, quotidie cogitans Unde exciderit, γ' in quem Ratun se coniecerit ; t, quamuis grauissimi doloris spectaculum erat, ea tamen metuae

stilitatis oeeasio, ut dolens continuo aspectu,munitior, es' eantior esset inalys , ne iterum in eadem peccata in-eideret. Hax , & alia in eandem sententiam pluriabus Chrysostomus, quem sequitur Theodoretus,&Procopius, qui addit Deum deliquenti propinquum indixisse exilium , ut spem faceret reuocationis, & restitutionis in integrum.

Plurima sunt, quae hic discuti possent, ut, an si Adamus aliquem genuisset in mi ad ista priusquam

peccaret, filius ille peccatum originis contra iurus fuisset; an si tantum concepisset Eua in statu innocentiae, nec tamen genuisset, nisi post peccatum is infans in lucem editus illo peccato inficereturi quibus ad Theologos remittis ; solum quod sentit breuiter aperit Merseni Gnimirum infantem ante peccatu na ex utero egressum nullo originis peccato pollutum iri,tametsi pater paullo post fructum vetitam comederet, immo nec illum, qui tantum in illo iustitiae statu c6nceptus fuisset , quamuis non emitteretur in luce, nisi post peccatum, dummodo anima fuisset informatus, atque, adeo homo ante peccatum, quamquam haec omnia ex diuino pacto dependent;

V si enim

176쪽

1 m COMMENTARIA IN AVLLAM

si enim Deus illos tantum inuolui voluerit, &peccato teneri, qui post peccatum animam receperunt, nullus in dubium reuocare debet, quae dicta sunt, si

vero omnes alios, secus dicendum est..

Ergo, d vos nunc infelices, quia ligno vita procul arcemini, inquit Fernandius, quia Paradiso voluptatis ablegamini; adueniet felicissimum tepus desideriis vestris, & perennibus ad Deum precati nibus illud accersite; Cum venerit plenitudo temp ris, non modo noua fient omnia, sed longe maior erit gloria vestra, quam illa fuerit, quam amisistis . Alter Haradisus isto & sanctior, & felicior existet

Virgo Dei mater. In hoc tam nouo, tamque admirabili Paradiso non modo ad Dei gratia exul reducetur homo,sed in unitate personae Deus homo fiet. σ An vero si Adam non peccasset, Verbum fieret homo, dicendum in hac controuersia duplicem esse oppositam sententiam. Prima asserit, quod &s Adamus no peccasset, Verbum fieret Homo, quam sequuntur multi graues Doctores, Alensis, s Alberitus Magnus,g D. Bonaventura b dicit hanc esse sub tiliorem opinionem , quam oppositam ; Gabriel iScotuS. Secunda opinio contrariam tuetur sententiam, asserit enim quod peccato non existente, Verbum non fieret homo, hanc defendit D. Thom. ι legatur lo. de Rada qui exponit,&explanat utramque opinionem.

177쪽

Conuenientissimum erat,vt Uerbum non statim in principio mundi incarnaretur, sed quasi in m dio tempore, inter initium, & finem mundi , iuxta, Abacuc. v In medio annorum notum facies, s e. Tum - ut ex Vna parte cognosceret homo clarius morbi grauitatem, suamque infirmitatem, ex altera parte r mediu non nimis differretur, tum ut paullatim aminus persectis ad persi ora procederetur id neque tamen in summa statim sua persectione mundus collabesceret, tum propter dignitatem Verbi, vi & debita Preconum series praemitti, & ipsum uberius,&efficacius salutem in humano genere posset Opera xi,& probabiliter credi potest,etiam si Christus inbtio mundi statim venisset, iuxta mores h6miqum, non plures propterea saluandos fuisse, quam nunc

saluentur. Sic Ada S lannerus. O . t . .

3 ob reparationem humani generis non fuit simpliciter necessaria in earnatio non solum,quia Deus Absque illa, mera sua liberalitate, potuisset condor nare peccatum , Velyhyno quopiam, aut pluribus pro sexeris ; seu etiam, singulis pro se imperfectam quandam satisfactionem acceptare s ses extam atas qte hominem absque ni remedio relinquere

178쪽

tis. q Et, Deus visionum libere egιt. Exemplo, sunt Angeli, quibus cur Deus minus parceret, rationes quidem adferri possunt congruenteS, ut quod Angelorum pars minor peccauit, quod maiori malitia,& absque suasore; saltem loquendo de supremo Angelo , quod singuli propria voluntate, eademque - natura sua quodammodo inflexibili, quod in natura praestantiorr, quae hoc ipso minus ad miserico diam Deum inuitabat &c. sed nullat, quaelconuincat s aut his consimiliter subueniri non potuisse, aut homini debuisse. idem Iannerus.

x Hinc soluitur illa quaestio,an dsmones post

catum potuerint agere poenitentiam ; non potuisse sciliceti quoniam redemptore caruerut,propter cinius merita auxilia illis supernaturalia ad agendam pinitentiam necessaria concederentur. Vnde illud D. Damasceni is quod hominibus ea mors, hoc ea in Ictis isses. Scotus tamen η existimat potuisse Amgelos agere poenitentiam, antequam e coelo praecipitarentur. Dico,inquit, quod quado Angelus peccaui ecundo peceato , potuit poenitere de primo Et ita primum peccatum ex se non fuit irremediabola,quia si poenituisset, inuenisset veniam, & miser, cordiam, &c. Idem arbitratur Gab iei & Salin rony, media, nquit, sententia, videtur, ut post p-catum admissum ab A ngelis, certa aeui duratione fuerint expectati ad respiscentiam,va cum abute

reatur, ad superbiam suam alendam, de csto deiecti

' . . ti sunt

179쪽

.' 'SANCTI ANNI TUBITER I rs sunt,&c. fauet D. Bernarias. inquit, ii noluerunt Egmones a via priae θηvisonis .ineado e in miam obstinationis, se conuerta ergo potuerunt.

SECTIO XX.

.Guoriqsa res marem, reva. a. Prinebra in subditorum anima in uunt.s. Constantinus sua eonversione pellex, miatos infideles admi dem cissi areflectendam, .In Iulniso clerio Lincredibilis conorsus.. s. situ peraculum potuit imminuere deuotio HU Grilhil .6. Unde tantus e cursus Romampro Iubilio obtinendo. 7. ' factus II ' Iub tuum ab Urbano indictum celetrat. 8. Asertus mamctio Ates asIlemam verit in Me Iabitio.9. Bc facius 'Nister occurrentes necesta arastasirium a pietate christiana implorat. I o.Sonifatius retiringit M tirem Indulgentiarum ad artιculum mortis. I r. ianumine corium probatur.I 2.σ I, .QMd Petrat Mattheus de operibus Sanctis Flo Uinis in Atala ooe .dicat. I . Cassa conuerso sn-H--Harentinaia Metabitu. II .multi Principes ad Metabum Iomam venerant. IGas ta merces in terra,σ in erio maneat Principes christiarin,quisti 'ditas ad pietatem exemplo erudiunt. 17. S. D ei Franeorum exemplum. I 8.Quales Principes facit Nachi ellus. I9.SIncretismus a

180쪽

eo COMMEM RIA IN BULLAM

VOs lGITVR CATHOLICI PRINCIPEA QUI TOT DECORVM PRAEROGATIVIS INSIGNITI AD CHRISTIANAM PIETATEM PROMOUENDAM ARCTIORIBUS, QUAM CETERI, OBLLGATIONIS NEXIBUS OBSTRICTI

Loriosa res maiestas regia, sed iustitiae legibus pietatisque munita , sine qua antiquus scriptor Stenidas a nuhil pulchrum,honestumvedicedum sne regno , aut principatu . Quod si id de paganis imperijs in iure,rationisque lumine , Olofundatis vere dici ipse credidit, Quam verius de Christianis regnis non naturalis solius, sed diu, ni supernaturaliique luminla irradiatione fulgent, sus hoc dici debere putabimus ὸ Sed magnas viri res monarchim dignitas,atque regia desiderat,quia quanto quis albs dignitate, tanto de virtute pretesta re debet. Esse quippe debet Christianus Princeps,

ut scribit Mauclerus Lin medio populorum tamqna hortus, paradisusque deIiciarum, ex cuius pectore, veluti ex altero Paradi terrestri, quatuor mystica sumina, Iustitiae scilicet, Misericordiae, Charitatis,& Sanctitatis egrediantur,& ad irrigadam tota do minationis suae terram, & plantaria fidelium popularum,animos nempe eorumque mores insuant, ut . . spe

SEARCH

MENU NAVIGATION