장음표시 사용
141쪽
. SANCTI A NNI IUBIL EL : II ciet vehementius sub sine mundi, cum & Purgatorium extinguetur, ut poenae adiunetiorie, supplicij-que grauitate maleficia puniat, atque, ut Scholae dicunt, intensiue, quae breuiontemporis decursus haud satis vindicare extensue potest, dum certum sit gradiis caloris Lenties mille ste tantum momentis uno conficere, quantum contum annorum milli .
II nobi omini: ου h. .Ludovico Regi Germaniae, quadragesimali tempore in oratione persistenti, Ludovicus Pater Imperatoris apparens, latino sermone dixit: Adiuro te per Domini- nostrum Iesum chranum, mi me eripi- ab his tormentis , in quibus detin V, vi'rim: Miquano miram possim baberet Merm visione Rex perterritus,epistolas per uost Regni sui Monasteria destinauit, ut pro anima parentis iam a triginta annis deiuncti, Diuinam misericordiam implorarent. Coriolanus
I. Hebraei quo amo promulgabant fore Iubilaum. I. Err aliquorum scriptorum circa id. 3. De Amo sabbatiso. q. In deserto non fuit lex amisabbatiei, me Iubiles. 3. Ordo,ordistinctio Annorum Sabbatie ramorabileorum. 6. Qin Imbolicesignificent bi Ami. .
142쪽
das annorum,idest septies septena,quae sesul faeiunt annos qualuginta no-t trem, etia ges se ia' iso decima di me Asa mqurannum quinquagesimum Hio,inquit Cornelius a lapide,describitur annus lubilius, iubeturhic ergo, ut anno non inlutalai, sed 4s praxedentqlubileum clangant, & promulgent fore lubilaum, ut quisq; ad eum se lisponat,ut facie modo S.D.M.
Vrbanus, qui anno Iσ 24. promulgat lubileum c lebrandum anno is a s. Annus itaque 49. non erat
annus Iubilei,sed erat annus sabbaticus. a Errare ergo videntur Radulphus, Hugo Card Cerardus Mercator,& losephus alige qui purae annum s.fuisse lubileum, eum tamen dici, & esse quinquagesimum, si in hoc numero comprehendas
143쪽
' . . SANCTI ANNI IVB GL aactum quinquagesimum, siue Iubilaum praecedentem.Hunc enim debere numerari,&abeo inchoandam esse numerationemanni sci. siue Iubilei sequetis aiunt. Errani, inquam, quia sic iste annus ro. bis numeratura. primo, mest ultimus; & so .siue Iubilaus ; secundo prout est initium iubilei sequentis . Unde hanc sententiam refutant Cyrillus, Ambro sius, Clemens,Bed , FHieronymus, Cassiodorus, Isi':
dorus, Abulensis, Chaster,&ex i, fuse Serarius. -
3 De anno vero sabbatico sic: Dominus ad Moysen. ς AEuando ingressi fueritis terram, quam ego δε- ιθ -υobis,sabbatizstis sabbatum Domino,idest obse uate sabbatum,seu quietemterrae, facite ut terra septimo anno quiescat. Erataenim haec lex caerimonialis spectans cultu es Dei diuinum, iubensque celebrari communiter ab omnibus annum septimum, sicut diem septimum; annus igitur septimus quisque erat sabbatum id est quiesterrae;inde hi anni vocati sunt sabbatici. Hoc temesabbatum instituit Deus,ut ipsa vacatio terrae, ait S Augustinus,d esset veluti merces habitationis, &.quasi pretium redemptionis ab illo, cuius est, idest ab eius creatore Deo, ut scilicet Hebraei pro terra' sibi a Deo data, illi hoc sabbatum, quasi hoc cultum, & homagium quoddam rependerent .
Nota Tὸ, quando ingressi fueritis terram s non ante ingressum,putain deserto, ut notat hic CorneliuS
144쪽
tro coMMANTHYLA IN BIVLLAM 'lius a Lapscla,haec lex anni septimi, uti Iubilei obse uata non sitit . . Annus septimus, '& Iubileus sunt inducta ad soluenda debita, labores,&seruitutes; i' nulla erant delicta in deserto,cum ibi nulla esset inopia s, nec ibi laborabant aut terram colebant, cum Om nes e Coelo aequaliter alerenturm an na vesti rentur ijsdem semper vestibus manentibus integris ,& incorruptis, ut patet ex scriptura. In deserto Clioquenon erant seruitutes; quae propter haec debita, &necessitates corporales apud Iudaeos inductae sunt, ut innuitur. I l .
e, Deuter.8. eodem capite Deuter, , .
s Qui plura de anno Sabbatico, & Iubileo videre cupit,legat Cornelium a Lapide Serarium,h & Sa lianum, apud quos legetordinem,&distinctionem annorum Sabbaticorum, es Iubileorum, quando sabbatici, & Iubilei anni a lud is numerari desierint, quota terrae diuisione ad Christum Dominum summatim fuerint sabbatici, & lubilei, & ea qui ad
buccinarum clangorem spectant, ut multa alia ad hanc materiam pertinentia. i
6 Symbolices Franciscus Valesius. Deus, inquit, Iubileum per 3. annorum septennia descripsit, apposite ad annos climatericos, id est scalares. 1 sunt, qui singulis septennys clauduntur, puta Rn nus 7. q. 2 l. 28.3 s . 2. sed maxime 9. & σ 3 . eo γ p. ex septem septenniis, y s .noue septennbs conti
145쪽
' SAN TI ANNI IVBI EV i a rtur. Hi anni vocantur scalares, eo quod in iis vita hominis, quasi per scalae gradus ascendat. Gradus enim sunt ipsa septennia, in quibus singulis insignes in quolibet aetatis , & vitae mutationes accidunt multosque morbo tentari, quin& mori contingit praesertini no4 Nos . quos proinde merito Augustus Caesar ita rmidabat. lubileus ergo apposite constitiitus est post septimum septenium, quasi post vitam unius hominis generationis siccedat nouum seculum , .nouaque aetas,& generatio,in qua proinde omnia renovanda, atque ad auitas possessiones reducenda sint.
LABORIOsA EO TEMPORE AGRI CULTURAE OPERA INTERMITTE
BANTVR . . iRohibebatur. n. eo tempore agrorum satio,& vinearu putatio, quae terrae proscissioni respondet, ut autem ostinis labor agricolaru circa aegros, ita& vinitorum circa vineas interdicebatur quibus respondent aliaeactiones duae aeque
146쪽
messis,& vindemiae. a viros non feres quae Dontogignethum os, non metes ut explicatius habetur in Hebraeo, quod ex deciduo messis tuae sponte uascitur , ne metas. Hoc cedebat in usum pauperum, qui nihil alioqui eram habituri , quod comederent . Vineis aggregabantur oliveta , ut pariter inculta illo anno dimitterentur. Eadem ratio vid tur valuisse iii pomariis, & viridarijs, ceterisque arboribuo pomiferis. Salian S. - Ο
a Qu i etiam tenet cum Abulense, Hortos suos ab uno quoque coli potuisse, qui intra ciuitates, domosque clausi erant; quod lex intelligat de arboribus , & agris, quorum fruges, fructusque in propatulo positi omnibus iumentis, pecoribusque, pauperibus,& peregrinis expositi sunt, ut ipsa legis verba fgnificant; quod hortis sepibus, aut muri S conclusis non conuenit , neque enim tenebantur muros
eorum, sepelae demoliri, aut aditus diu noctuque apertoS relinquere , ut ipsae quoque fers ijs vescerentur. Quaecunque autem leguminum, aut frugum genera in campis seri, metiquo possunt, ea in
terdicta fuisse intelliguntur. At si forte aliquibus in locis omnes agri, vineae, Oliveta, viridaria, validis sepibus , murisue clausa essent, tunc aper tus ad ea loca relinquendus fuisset aditus, ne fraus fieret legi. Caiet nus quoque hic asserit, non prohiberi
147쪽
hiberi hac lege, aut herbas in horto serere,autputare arbores,aut colligere fructus earum.
I. Vsus Indul ntiarum non renon perfectiom. a. I ligk o maioris perfectiavisinobseruare registam, quam acquirereDidiagemiant. sitosuo nisioris Charitatis ad L -'velisperpurgatoris Diaere,quam per In stentiam. . An papvit Indulgentiam concedere, non exirendo aliquod pium opus.
NUNC PROPRIO QVISQVE PARCENS LABORI, FRUCTVS, QVOS CHRisTIDOMlNI, DEiPARAE VIRGlNIS, AC SANCTORUM MERITA PROTULERUNT, UBERRIMOS PERClPIT.
Ndulgentiarum usus non mu1gnat perfectioni, nam operari ad lucra, das Indulgentias est ex suo genere ibonum;tum quia frui thesauroChristi modo ab ipso instis o sanctum: est; tum quia opus,quod fit ad Indulgentias lucrant das, est ex suo genere bonum , & finis etiam bonus, ad tollendum scilicet impedimentum gloriae , em go, &c. Hinc insertur non posse diciopus tale imperfectum, nec etiani in genere satissectionis, quia indulgentiae acquisitio nonimpedit, quomilvis hi
148쪽
c0MMENTARIA IN BULLAM mo possit exhibere propriam satisfactionem, si voluerit. Filii ucius Qui etiam asserit, &Religiosis
conuenire lucrari indulgentias, tum ob dicta , quia est opus per se bonum, & conueniens s tum quia
etiam religiosi possunt indigete tali subsidio,& non
et Sed tamen precise loquendo maioris persectio-.nis est Religiosos obseruare Regulam,quam acquirere indulgentias: per illamen impr. emium essentiale vitae aetern re meretur, quod praestat remissioni cuiuscunque poenae, etiam Purgatorij, D. Thom. bVisae sequitilr, quod quando indulgentias emularendo regularis obseruantia dissoluitur, tunc indulgentiae a Religiosis perquirendae non sunt', qu niam minus bonum efficiunt, quam regularis obseruantia ,
Non est opus maioris charitatis ad Deum, velle in purgatorio soluere per rigorosam poenam, quam alieno solvere per indulgentiam. Solus citatus a Suarer et fatetur hoc de poena damni,&impedimento visionis beatae, quam maxime appetit charitas, sed de poena sensus nega t; At Suareet de VIraque pe-,na hoc affirmat, dicens, se non videre,quomodo ad
charitatem pertineat, velle pati rinas Purgatoris, aut per illas soluere potius, quam per quamcunque aliam satisfactionem propriam, Vel alienam, quia ia illis poenis non crescit charitas, neque in illis est
149쪽
ANNI, SI EL ' Iasconsormitas ad Christum , nequo pro albs est alia
BANTUR. Euit. a Reuertetur homo ad possessio. , puta ad agrum, domum,& similia bona immobilia , de his enim tantum est sermo; nam haec &s milli seissent vendita, tempore Iubilei redibat ad primum
150쪽
: SANCTI A CNIIVBILEL . ar dis superbit, & murmuri daretur locus, sed quai
sua sortesque ac Iosue inter omnes diuisa,conterui, socialem,& amicam vitam agerent.
3 Α-nsis ς scribit, hunc regressum bonorum ad primum dominum in Iubileo sanxisse Deum, ne tribus istaei confunderentur , sed per haereditates,& haereditarias successiones,in ditionibus,& possessionibus cuiqueTribui assignatis;cognosceretur,ex qua quisque esset Tribu : idque propter Messiam,viceris constaret ludaris lima lacobi vaticinium dChristum natum esse de Tribu Iuda. Addit denique huius rei hanc quoque causam Corneliin a lapide, ut scirentscilicet Iudaei se terrae suae non tam dominium,quam usum habere,Deumque sibi eius Dominium resemas ride quo infra re Terra quoque mea non vendetur in perpetuum quia mea mos aduenae, colonimiae ris.
Pulchre Philos est hoc loco docet solum Deum rerum omnium esse ψqminum, de possessorem hominem Vero earum tantum habere usumfructum ad Vitam, non vero dominium. Quare in trahsithran tum nobis hoc mudo utendum est, perinde ac canes bibunt e Nilo ; in Agypto enim caneS, ne a croco dilis capiantur, in bibendo moras non trahunt, sed lambunt,&fugiunt, teste Plinio. f Vnde post fuga Mutinensem quaerentibus quid ageret Antonius,