장음표시 사용
461쪽
quam impertiat. ι lIi Vt cum defeceritis, idest cum e vita discesseritis; rccipiant vos in ceterna tabernacula, id est in clium. Flaymo ait, recipere pauperes non per se, sed per Christum. Ch ristus enim recipit vice illorum,quia,
quod pauperibus datur in terra, a Christo recipitur insccelo. ipse enim dicit, quod vini ex minimis meis fecistis, mihi fecistis. Aliter Q. Ambrosamicos perpleemosynam faciendos, non pauperes dici censet , sed Angelos,& sanctos. Nam qui eleemosyna donat Angelorum, sanctorumq; amicitiam sibi comparat. Ia , Beneficia ecclesiastica in Ecclesia instituta esse certum est, ut silerici ex ijs sufficienter sustentare
tu ita tamen ut ex eo,quod superest, pauperes quoque sustentarentur. Atque adeo fructuum, qui ex
illis percipiuntur, clericos ipso sic esse dominos, ut me obligetur,qus ex eis superfuerint, rauperibus elargiri . : id enim minimum indicat modus illς quendi sacrorum Canonum, quo beneficiarij appelitantur dispensatores, di procuratores pauperum, &Ecclesiae dimotur bona pauperum . , Dicsn- dum igiti rPBeneficlarium portioni S sibi ad comm domini im habere,.& proprietatem pures non qui illius quod ultra su Ddicientem suam sustentationem superest, sed habere cum admixtione obligationis eroga di ipsum in usus
ι3 Fructus hi res Dei aepsuntur 3, quia tum a d -
462쪽
natoribus,tu ab ecclesia destinati sunt,ut in Dei h norem, cultumq; impendatur. Ipis res fidesium, ait V rbanus l. ν oblationes appellantur,quq a fidelibus Domino offeruntur; & idem Pontifex, Rese Issae, non quasi propriae, sed ut communes, & Domino obIatae cum summo timore non in aIios, quam in praefatos usus sunt fideIiter dispensandae. Nunc pantur Sc patrimonium Christi:quia propter Chriassum, &eius obsequium, & gloria dona*sunt, quae Christi Domini haereditas nequiter eonsumi non debet. 3. Dicuntur, & bona pauperum, uti diximus, ut potePauperibus impertienda . Quomod,
etiam secundum Hieronym. aliena capere conui citur, qui vItra necessaria sibi retinere probatur, '
Denique musti canones etiam praecipiunt, ut fructus ecclesiasticorum reddituit, & fidelium oblationes quattuor in partes tribuantur, quarum Vna , cedat Episcopo, altera clericis,tertia fabricae,quarura pauperibus ; ' Dispensatores itaque, & munificidii pesatores sint ecclesiastici omne,quod superest
necessitatibus,inquit S.Gregor. ae in causspiis, acreIigiosis erogandum est, Domino magistro omni bus dicente, ν quod superess , date eleemo narast, Semnia munda out ino' isquis omnibus,qua habuit,dimissis, aut venditis fit rei sug contempto cum praepositus fuerit Ecclesiae, omnium quae habbuit ecelasia , efficitur dispensator. R Episcopus ecclesia
463쪽
lesiasticarum rerum habeat potestaxem addispen sandum erga omnes, qui indigent, cum summa re uerentia timore Dei, participet autem & ipse quibus indiget, si tamen indiget; & iuxta Apost. . Habentes m tam ,- essitum, his contenti simus . Non aliquo se ante tribunal Christi obstaculo muniat , qui religiosis animabus ad substitntiam pauperum derelicta contra fas sine aliqua pietatis con-sderatione dispergit. σ
I s Eadem vero ecclesiae mens,sententia,&voluntas permansit, a reddituum ecclesiasticorum partitione,ut cognoscimus,&Trident Synodo. i Et nisi id decretum habuissetecclesia, ut superflua in pios usus impenderentur,imprudenter,immo impie tantam fluctuum abundantiam clericis concederet; naillis a nsani porrigeret luxus , superbia, libidinis id genus aliorum flagitiorum ; frustraretque pia fideli ues vota, deberetque potius bonam illis partem detrahere, & in mestores causas, & vius impendere. Qui enim causam damni dat, damnum deὸisse purtandus est. Sed concludamus hac S. Hieronym. . breui, sed neruosa sententia, optimus dispensatorest, qui sibi nihilreservat. sic Gisbertus. f
464쪽
Is An vero beneficiarij obligentur aldindum pauperibus, quod eis superest, alii aiunt, ath negant, cum quibus sentiendum,quia contraria opinio valde rigida est, & quae vix persuaderi potest in tanta morum licentia, & habendi cupiditate, ac
tenacitate. Sed tamen omnes concedunt,ip S moratiferam culpam, cuiusuis boni temporalis iactura grauiorem, non euadere. . . SECTIO LIII. .
I. Quantum bonum seu pax, Oeoncordia. a. deriem III. Sax iis Dux quam fuerit pacis amans. 3.Probus,σ Octo Imperatores pacis amantissimi. Calamitas deploranda, quod gloria sit multos homines Oecidis R. s. Bella omnia sint mala. 6. Qui bella omnia improbat , eriam uisus 'A' Ri etia proditor. ,
ADMONETE ETIAM OMNES, v T ORENT PRO REGIBUS, ET PRIN-Ci PiBVS CHRlSTlANIS, VT QVIETAM, ET TRANQUILLAM Ui TAM AGAMUS, ET PAX, ET CONCORDIA PERPETvO CONfERVETVR '
ah tum bonum si pax,&concordia, vel hinc satis patet, quod ad hanc 'Christus in hunc mundum Venit. Hoc est , quod Angeli Christo nato cecinerunt, Gloria in excelsis Deo, S in serra pax hominibus bonae volun talis; id est;
465쪽
bonae voluntatis, vel, ut S. Leos pax sit hominibus, quae scilicet eos faciat esse bonae voluntatis. Hac de causa rursum Christus abiens e mundo pacem n bis testamento reliquit, nosque in ea sibi, suorumq; bonorum omnium heredes instituit, dicens. Pacem
meam relinquo vobis, pacem meam do vobis, hoc est,
quod ait Apostolus Pax Christi exultet in eordib. mestris. ita Bam agasius Praefectus exercitus Regis Abyssinorum, cum Praetore Lnsitano foedus initurus , apprehensa Cruce nixus genibus, quam, inquit, pacem Iesus Christus generis humani Redem ptor discipulis reliquit, eadem esto inter noS, qui eiusdem profitemur cultum , & fidem . Ita Ma
2 Federicus IH. Saxoniae Dux pacis aman S, nullas arces, aut munitiones condidit, immo conditas ab alijs solo aequauit, nec pecunias congregabat, sed in usus utiles, & pios expendebat. Rogatus cur id facere te Respondit, ne ego leuiter offensus aliquando, arcibus, ac pecuniis meis confisus nimis facile vicinos me in seriores bello lacessam, & paccm cum eis violem si quod utique factui us non erat,arcibus, di pecunia, qui belli est neruus, destitutus. 3 Probus imper. dicebat, breui milites necessa rios non habebimus, sperabat tantam pacem, Vinihil opus esset exercitu . Hanc mentem utinam Deus
466쪽
immittat omnibus nostri seculi Principibus.. Ocho Imperator cum videret , aut deponendum imporium, aut magna ciuium strage tuendum, statuerat spontu mori, ac amicis, & militibus hortantibus,ne tam cito de belli euentu desperaret, negauit sibi vitam suam essetati, ut hac de causa bellum ciuile nasceretur. QuiS non miretur hunc animum in ethni. co Principe, eoque triginta tres annos nato' 4 Humani generis calamitas deploranda, quodpi o sol ijs lauri nationes integrs concidantur, quodque cupidine triumphandi bella serantur,&maior iit gloria multos hominum occidisse,quam multos seruasse. Alexandrum, Caesarem, Machometem , Tamberlanum admiramur, & summae laudis habetur multos malos, S multos innocentes sine discrimine n ccidisse; quo titulo Nemesum Leonem, Hydram Lernsam, Aprum Caledonium laudare possis. Faeda est professio Cesaris, undecies nonaginta duo hominum millia a se occisa,&de bello ciuili nondum loquitur. Ponamus in delubro Mineruae inscripsit, a se vicies semel centena,octoginta millia fusa, Algata, occisa, in deuitionem accepta. Quid
est hoc, o i 'eus meus, inquit Adam uS a ContZen rivi in societate humana, inter erudita etiam ingenia fastigium laudis teneat multos occidisse P sed bella acum orto mundo fuerunt, & bellantes decretoria dies inueniet.
ν At minime afferendum est eum: Anabaptistis ,
467쪽
Erasmo, Agrippa, &aliis haereticis bella omnia in se esse mala; nam bella vera, &iusta, qualia ges runt etiam pi mi Imperatores, sunt licita; damnentur tantummodo ambitiosa, iniusta, nica, quibus ex libidine dominandi inuaduntur innocentes . Quod belIum non esset licitum Christianis,sic Iulianus Apostata per derisum exprobrabat, alapam dantidandam & alteram madcillam, non igitur beIIo vindicandum: Lutherus non tantum
bellum offensitium,sed &defensuum sustulit. Eius enim hoc est paradoxum, Turcae Christianos inuadenti resistere non Iicet , Ratio est, quia Turca est
sagellum Dei, qui ergo ei resistit, Deo sed
pari ratione, inquit Cornelius a LWide e con Iu-ss et, nec diabolo, nec stelarato vIIi esse resistendum, quos tamen Deus iubet compesci, immo o
igitur seris,atqudexanimo omite bellu improbat, eum ego non haereticum modo, sed Rei' etiam proditorem esse iudicos quorum primum ad Theolagos,alterum ad magistrat tim pertinet. Bella igitur sunt suscipienda,ut .sne iniuria in pace viva inus; Non modo hone stum est, sed etiam necessarium,cum vi vis illata defenditur: hac legem beluis natura, mos gentibus,ratio prudentibus, necessitas omnibus imponit. Nulla Resp. perseuerare potest, nisi quae militarem artem excolit. Nam cum ma
468쪽
nes, ubi obstaculum non vident, eo ruunt. Si igitur Princeps bellicosus non est , aut duces ignavos habet, hoc ipso bellum expectet. Impetum enim facient, ut Danitae in Laisam,alij in alios. SECTIO LIV.
. I. Geus Aponia explicatas. a. Quid sit de reo. Fracipuum christianorum epithetum. q. Locus I ausi declaratus. . Scriptores' phani odoris metaphora in moribus taxandis utuntur.
POsTREMO DOCETE EOS, CUM SANCTAM PEREGRl NATIONEM S SCEPERINT, QUA MODESTIA; QUA DEVOTIONE, QUA FRATERNAE PACIS OBSERVANTi A CONNlTI EOS OPORTEAT, UT SINT CHRISTI BONUS ODOR IN OM NILOCO.
Hia,estra notaesit omnibus hominii tu , , sic Apostolus hortatur Philip- . penses :optabat.n. Apostolus, ut ipsi modestiam omnib.exhiberet,qua internam animi moderationem testa- .rentur,quoque alios allicerent ad Christianismuni, &suam modestiam imitandam ι Idem & summus
Pontifexposcita fidelibus, quis gram peregrinR-
469쪽
tionem ad Urbem susceperunt. De S. Bernardole κgitur, quod sua specie,& morum compositione Om nes ad Dei amorem , & vitae puritatem inuitabat. Hac modestia excelluit quoque Sanctus Malachias Episcopus , Hiberniae, qui nullum membrum sine ratione mouebat, inquit S. Bernardus in eius vita, Et S Lucianus presbyter, & martyr, qui selo suo aspectu modest o , hilari,&pio, multos ad Christum conuertit. Modestia autem virtus est,qus
modum ponit, & moderatur omneSactiones exteriores,scilicet incessum, vestitu, sermonem, risum, lulant,ac totum hominem exterius recte componit, prouenitque ex interna mentis,&passionum mo deratione.
a Devotio est seruor bonae voluntatis, quem mescohibere non valens, certis manifestat indicijs, in quit Cassianus. Alii sic eam definiunt, quod sit affectus feruens, & promptus ad Dei seruitium. Et sic sumpta deuotio significat affectum illum vehementem, quo ex praescripto mandati diuini se totos sanctae suae vocationi, tam generali, qua m speciali son secrant, &inhaerent, ut synceros Dei filios, ut seruos decet. Et hi merito dicuntur deuoti: quia cum d bitis coditionibus, videlicet promptitudine, &kruore affectant,& faciunt ea, quae ad Dei cultum, Mgloriam spectant, & ita Dei se obsequio esse mancipat i& dedicatos patefaciunt opere. Unde a non
470쪽
424 cOMMEWARIA IN BULLAM tis affectus ad aliquid essiciendum propter ob
3 Inter epitheta, &infignia christianorum hoc praecipuum,quod vocentur fratres,non in Adamo, auialiquo terreno parente, sed in Christo, qui nos genuit per suam mortem, & baptismum, ut per hoc significetur, Christianos omnes sepositis omnibus odio, dissidbs, & varietate tam nationum, quam complaxionum,& ossiciorum, inuicemamare debo re quasi fratreM4 ut sint Christi bonus odor in omni loco;Iocus firmptus est ab Apostolo idest, ut bonam Christi famam, verbo, di exempla spargant in honorem Dei. Bon us odor ex praestatibus herbis,vel pretiosis aromatibus exhalatur. Talis est bonorum Christianorum fama,glaria,& decus ex virtutibus ipserum ortum, &meritis ipserum debitum. Huc alludens
RHieron. Ea, inivit, debet esse conoematis,' vita dicamus Sinos cuiuscumque Christi ni ut omnes motus , ,gressur, atque vnimersa eius operacaetissem redoleavi vati π.
ν Quin & ita subindoe profani scriptores odoris
metaphora in moribus taxaudis utunturia Sic Maristialis. Pomumenon bene Met,qui seis semper otitia.
Insinuans, eum de pudicitia esse suspectum, qui peregrino semper odore, morbi sui pudendi setorem