Hadriani Iunii Hornani ... Animaduersorum libri sex, omnigenae lectionis thesaurus, in quibus infiniti penè autorum loci corriguntur & declarantur, nunc primùm & nati, & in lucem aediti. Eiusdem De coma commentarium ..

141쪽

sa ANI HADVERSORUM quidam pertu si perforatiue, S nigri, qui cori demnabant: alii qui absoluebant, albi S in te

gri:illi qm ιι πινα, dc ανωρῶ ti, α -υπ- να dicuntur ab autoribus: at hi λου-ti,ousso M,IM3σαι, de apud Aeschinem Sitella vero, quae de Urna, graecis VaSerat in quod immittebantur calculi:cuius operculum per quod in iciebantur, κυuor dicebatur Duas vero fui ne urnas, priorem mortis, post riorem misericordiar nuncupatam, annotatur

ab Aristophanis scholiaste in Vespis.

Locus ex annotationibus Budaei in Pande-ctas expensus. Cap. VI.BVdaeus renascentis graecae literaturae alter quasi Camillus, in annotationibus quas in Pandectas scripsit doctissimas, annotat apud Demosthenem in oratione ποι προαπεσsesar, hoc est,de legatione male obiista, significare κίμω, coma astititiam. Equidem si a tantae in re literaria autoritatis uiro dissentire fas est, tiaram aut pilet g nus ad defendendum aestum 5c imbres alias. aeris iniurias comparatum intelligo, praesertim quum Grammatici dicant id esse quod uulgorem μελαυκρον ab arcendis solis seruoribus dicere rur, καυμα, ca enim lectio resti tuenda est in Suida, pro πινμιλια M. in quem V- sum hodie feltra didia e caprarum aut hircora villis rudioribus i lanis coagmentantur cocinnanturi. Facit luic quod nonnulli eam vocem μαλον siue umbellam exponunt. extat apud

142쪽

LIBER s EcVNDVS. 8s Aristoplianem Telephi VAE . alioqui &κ cum voce diminutiva idem signat Thucydidis scholiastae dc Suidae: qua voce dc significa tione usus est Dion libro s8. de C. Caligula lo

est:Senatoribus concessit fultos e lanis coactis galeros ad spectacula adferre, Thes alico mo re,ne solis seruore molestarentur. Hephaestion grammaticus annotat, Thessalicos illos gal ros insignes fuisse, his verbis: υωγαρ πε&ασιὴσαν Hi ααλιπιι πῖλοι. Thessalici galeri seu petasi, veprsmagni meminit & Theophrastus libro quarto de plantarum historia, ubi de faba Aegyptia loquitur, quam dicit proferre solia ingentia,

αμ υτ μεγ fa πίλν θετ λικα εοικῖν, id est, magnitu dine Thessalicum pileum aequantia: Ubi notanodum venit, quod iste πιλω vocat, a Dioscoriis de πέτασον nominari quum de eadem herba libro secundo in haec verba scribit: is, b φή μ

γα δε πετασον. id est, folium habet instar pera si magnum. Sophocles in Oedipo Colonaeo, καιί- δενακά. a Vocat talem galerum, velut galeam Ttiessalicam solem arcentem. V

sum istiusmodi galeri indicat dc Callimachus, ubi ait:

Impositus erat capiti galerus fultus, recenter admodu e Thessalia profectus, solis defensacu Ium: πέων enim solem ex Anaxagors opinione

143쪽

84 ANIMADVERSORUM dici hic puto. Dionysius Halicarnas aeus lib. 2. apices interpretatur Saliorum gestamina, π

galeros ue prsalios in coni formam fastigiatos. quos Graeci κυρίαισι res appellant.Talis fuit Scausis usus,ex Eustath.Iliad. 2.Mωλαc- μμουκερ

id est: Causia tegme erat capitis Macedonicum e lanis coactis,ut tiara, aestum defendens. quod S in Epigrammatibus lectu est . Neq; aliorsum accipienda sunt Demosthenis Verba, quae Budaeus adducit, quibus Aeschinis molliries per stringitur:Tu,inquir in meditandis infelicibus

verbulis & exercendis lateribus ocium consu mens, securus esse de reddenda tantorum criminum ratione putas, si vel imposito capiti gale ro obambules mihim conuicia facias: -μ πιλί

Locus obscurus apud Ciceronem in Orat. pro Roscio explicatus. Cap. VII.

NEscio quomodo mihi placuerit semper

impensius vetus illud prouerbium ab omnibus decantatum, Dissicilia quae pulchra: ita semper aduersus ardua,quael plusculudifficultatis primore fronte obtenderensi eninendum mihi esse duxi: iram quum apud Ciceronem in oratione pro Sex. RoscioAmerino inter legendum occurrisset dignus vindice nodus, quem nemo liaestentis,quod equidem sciam, explicare adnixus est,inuenisse me ratus sum quod quaerebam. Saxonius,cuius prae caeteris erudi

144쪽

Ioci allegoria,aut aenigma potius perfecte in tetiligendum, Delio natatore putat elae opus. Ne pSylvius aut Latomus momenti quicquam ad loci explicationem adferunt. Accingar igitur Ogo,&quoad eius fieri potest, senticetum dissi cultatis omne tolla: quod si in re obscurissima lallar opinione, conatus tamen in parte laudisponetur.Ciceronis Verba sunt:Te pugna Cannensis accusiatorem sat bonum facit: multos ca sos non ad Thrasimenum lacum, sed ad Serui lium uidimus quis ibi non est uulneratus ferro Phrygio Incessit hic Erucium notae improbitatis accusatorem, qui Syllanae proscriptionis tempore in calamitoso reipub. statu,occasionem bene gerendae rei nactus, clarum accusatoris nomen acquisierit.Vocat ergo lite allegorice Cannensem pugna, Syllanam proscriptione: quod ita esse,perspicuum fit ex Arnobio Lactantii ii lius magni praeceptore, cuius ex lib. quinto ad uersum geres verba huc adscribenda sunt. Nunquid,inquit, bellum Iliacum in Socratica verti condemnationem potest aut pugna illa Caia nensis, proscriptio fieri crudelitast Syllana Potest quidem proscriptio quemadmoduTullius ludit pugna dici & appellari Cannesis,sed quae gesta est dudum pugna, esse no potest, eadem proscriptio dcc. Vides clarer Cannensis pugnae appellatione,venire dc intelligi proscriptionem Syllanam. Sed quae sequuntur plus habent dissicultatis. Multos caesos non ad Thrasimenum

145쪽

s6 ANIM AD vrRso RVH lacum, sed ad Seruilium. Correctio est, de lacu autem Thrasimeno in agro Perusino notu est, periisse illic caesa ingenti clade, una cum Flaminio Cos. uicena Romanorum millia, praeter captiuorum non parcum numerum. Lacum ver ,

Seruilium, quem Sylvius negat se legisse ubi siti

Sex. Pompeius Romae ab autore nominatum refert in principio uici Iugarii, basilicae Iuliae continentem ubi Hydrae effigies extiterint a M. Agrippa positae: quod forum hoc nomine fuisse asserit antiquitatis omnis scientissimus Morii

Ionus. Certe Cicero illic Seruilium lacum appellat tribunal C. Seruit a Glaucis longer post homines natos improbissimi, optimorii quorunNeiuium dc sena rorum sanguine madens atq; re stagnans. de quo intellexit de Iulius Firmicus libro primo mathesexia,ubi ait:Vis ne aliquid tubi, quia in Syllanis temporibus immoramur, de lacu Seruilio referam ui quo multoru senatorii capita ad ostentatione immanissimi lacinoris.

sed tis ceruicibus pependerunt. Et Seneca lib.de diuina prouidentia: Videant largum in foro sanguinem,& supra Seruilianu lacum id enim proscriptionis spoliariu est) senatorii capita. Quod ut dilucidum fiat dc probabile,repetenda est altius paulo historia. Constat enim ob factiones byllanam Sc Marianam, sine iure quum esset M sine ulla dignitate respub. C. Servilium Glauciam cum Saturnino Apuleio gladiis caedibus vomnia comiscuisse, dc ad libidine Saturnini incudios mortales seditiosissimis suis conatibus obsi-

146쪽

LIBER SECUN DV s. Mobsistentes grassatum fuisse, tandem a Mario in sexto consulatu occisum: quod autorii testimo Inia cofirmant. primum nanq; Velleius Paterculus rem omnem satis enodaliubi de C. Mario loquitur: Non ramo, inquit,huius cosulatus frau-oetur gloria, quo Seruilii Glauciae Saturnini Mulcin furore cotinuatis honoribus remptib. la erantium, S gladias quom ac caede comitiadi cutientium, Cos. armis copescuit, homines dexitiabiles in HostiliaCuria morte multauit. Ex Valerio quoq; Maximo lib. s.cap. r. liquet Seruilium Glauciam maximos seditionu motus excitasse, praetorci ipsum a Mario iam tum lene opprestum fuisse. Plin. lib. de viris illustr.describit Seruiliu istum seditiosissimu L. Sarurnini satelliorem, ab eoq; praetore creatu. quod & L. Florus

lib.epitomes tertio cap. is. comem Orar, in Uno

tamen falsus,quodConsulem eum iaciar,quum constet ex Cicerone lib.de claris oratoribus, ad eam dignitate no emersisse: quanqua no negat eum in praetura consulem potuisse euaderessi ratione eius haberi licere iudicatu fuisset: ira enim ait:Is ex summis & fortuns& vitae sordib.in prs tura Cos. factus esset,si ratione cius haberi lice re iudi catu esset: nam & plebe tenebar, & eque stre ordine beneficio legis devinxerat. Is prstoreodo die quo Saturninus Trib. pl. Mario dc Rae' c Cos. publice est interfectus, homo simillimus Hyperboli Atheniensis,cuius improbitate veteres Atticorii comoedis notauerunt.Hunc Seruioltu ob vitae turpitudinem S spurcitiam senato

147쪽

s 3 ANI HAD VERSORUM ria dignitate summouere conatus fuit QTaeci lius Metellus,reste Appiano lib. t. best. ciuil. cui ille tantum non aqua dc igni interdicendu sta tuit dc proscribendum. De huius ergo Seruilii Glauciae caedibus loqui Ciceronem, tunc mani festum fieri potest. Quod sequitur de ferroPhrygm,non est quod Romanum gladium cum S luto exponamus, quod a Phrygibus origine di cui Romani: sed argutius festiuius ,ferru Plirygium putadus est uocare, seruilis generis arma in rempub.expedita: quippe quit Phryges igno miniole ut serui nominentur, iuxta parcumiam, Phryx plagis emendatur:quando dc Seruilii nomen inde non abludit, dc apparet ex verbis Ciceronis modo citatis,e summis re fortunae dc uitae sordibus emersisse:quibus designari puto reseruilem hominis conditionem, dc contamina tam libidinibus,vel saltem egestate insigni ais Etam vitam. Haec habui, quibus lucem dare loco per se admodum obscuro me posse speraui.

Porro Saturninum,cuius meminimus,Vt turbatorem plebis nominatim memorat Corn. Tacitus lib.annalium tertio. Locus ex Μartiale pristino nitori re ditus. Cap. VII L

EPiνδmm est elegans apud Martiale lib.

epigr.et . quo notat insignem auaritiam sordes Naevoli cuiusdam, qui cum arcam haberet innumeris synthesibus dissertam, nihil tamen in tenuioris fortuns amiculos erogarer, passurus eas a tineis exedi citius, quam earum

148쪽

LIBER SE cvNDVs. 3svsu commodaret quicquam,aut succurreret

gestati amicorum. Huius epigrammatis postre mus versus ita ut in vulgatis codicibus legitur, Venere omni dc sale carere mihi uidetur.Is ta- Iis est:

Non metuas mortem Naeuolesta tineas.

At si manuscripti codicis te stionem sequamur, quo Vetustissimo emaculatissimo p ab amico quod a Anglo donatus olim fui, sordebit prior re vulgatior lectio statim, S posterior expedi tior erit de argutior longe, ac festiuo Martialis ingenio dignior, quae talis est:

Quod renuis,non te Naevolesed tineas.

Nam quum Naeuolus iste,ut dixi,infinitis abundaret vestium generibus,at 3 aequis oculis amicos spectaret pannosos, nihil interim largiens: ah miser,inquit, quantulum tandem foret, si de traheres,non tibi,id quod facere recusas,sed tineis duos pannos: nam multiplex synthesis pascendis modo tineis asseruabatur a Na uolo, utpote qua ipse non frueret. Culpandus igit iure summo, qui renuebat seaudare non seipsium, sed tineas, binis pannis, quos potius quam amico

Vtendos largiretur, arcae inclusos .i tineis cor

rumpi atque erodi sineret. Proinde sic ait,& perquam lepide:

Quantum erat,infelix pannis fraudare duobus, Quod remis,non te Naeuolesta tineas. Vsqueadeo iste Naevolus ad H , quam My. amicus esse maluit, Simonidem aliquatenus exprimens,qui in extremo senio cur ad rem eia

149쪽

so A NIMADVERso RVM set attentior,interrogatussi Stobaro credimus. respondit malle se inimicos a morte ditare, civiuum egentem,amicoru fidem experiri.Quoadictum hoc seculo multi mordicus tenent. Iaeodem epigrammate, ut dc illud obiter dicatur. tertius quoque versus paulo aliter in manuscripto legitur: impressi enim codices ita habet, sic tua suppositis perlucent prαla lacernis. At meus, Sic tua compositis collucent prata lacernis, Vbi tamen praela magis probem : nisi si dicamus,in pratis illum interdum explicare solere Vestes insolandas, quemadmodum nos lineas

consuevimus. Locus in Epigrammatibus graecis emendatus. Cap. IX.

1Mmiscere iuuat subinde Latinis Graeca. ita

que e collectaneis Epigrammatum, libro primo, titulo rer subqciam hic unum, in quo vitium est non leue, interpreti opsopceo ignoratum, quod tamen facile sanari queat. Epigramma Philippo tribuitur. senariis coi stans esti tale:

150쪽

LIBER SECUNDUS. νε poeus ad navim reserens exponit, auxiliatorem ipsi scilicet naul,legendum est σωγοναυταr Unica

disione, epitheton Dioscurorum S Pollucis,

velut deorum tutelarium & opem ferentium indiscrimine nautis, quemadmodum ex Statio in

tertio Sylvarum,Theocrito in Idyllio Dioscuris nuncupato. 8c Horatio in Odarsi primo liquet Itaq; hic autor dicit Lysistrata in summo versantem periculo confugisse ad vota, &Geminoruprssentem opem implorasse, eamq; precibus impetrasse.est ergo ridicula Opsopcti expositio, dc locus ita interpolandus, ut a me laetiim est. Sed quid moror carmen carmine reddere Stridens protellis Asticus caligine

Inuoluerat densa mare, furens notus, Voluebat aestus uno arenas e sinu: Rugosa praeceps carbasa in mare abierant, 'moesh: ad imos iam ferebatur ratis, Nautarum opiferos claeum Lysistratus deesSupplex precatur, qui mare is sanum nimis Strauer nauclcri unius uicti prece. Locus ex Ciceronis libro de repub. 6.& simul ex Nonio Marcello integrae lectioni restitutus. Item de sympinio ympuvio,&sympulo nonnulla.Inibi quid Samium,Capedo,&Cu- Iulius. Cap. X.

V Eteres in sacris suis fi stili vase neutiqua

operoso quo libabant, vii fuere: quod trifariam efferri inuenio: nam dc lympullum,& Sympuvium, dc Synapin tu diuersi modὰ

apud autores ueteres lego, ut mirum sit cur