장음표시 사용
151쪽
sa ANIM AD VIR sostv μBayfius magnae proculdubio eruditionis vir, sympinium plane reiiciar,contra lecturam do ctissimorum etiam virorum, quod ait a quibus nusquam probari posse hanc lectionem contendit. Ego vero,bona eius viri pace, apud Ciceronem dc Arnobium sympina dici ostendam. Locus est Ciceronis in sexto de repub. monstro. deprauatus,etiam apud Nonium Marcellum, in quo clare sympina, ex uetusti codicis eius semaculatissimi fide, legend si est. Sed adscribam
primo lectionem vulgatam, Ut corrupta est,Omnem ex Nonio Marcello. Samium, inquit est testa. Lucillius satyr. lib. et . Et non pauper me utilamio certo catino. Mar.Tullius lib. 6 derep. Laeli quam omnes habemus in manibus, quam
si imperia pontificum diis immortalibus grata sine semio quae ut his scribi si capedines. Qui taquis es diligens lector & aequus, obserua lectionis discrimen &in utrius p autoris codice hul cus prorsus Chironium sana,ex ea quam subq-ciam lectura, ita scripturus: Samiu est & testeu.
Lucillius satyr. lib. 3. Et non pauper uti Samio curto catino. Μ.Τull. lib. s. derep. Extat oratio Laelii,qua omnes habemus in manibus quam sympina pontificum diis immortalibus grata sint, SamiaeF. ut is scribit capedines.Quid hac sententia dilucidius quid illa prodigiosius in qua sympini
aut sympinii voce appositissime esse usum Ciceronem uides. Arnobius quoq; lib.aduersus genires quarto: Piaculis, inquit, dicitur cotracta esse commise
152쪽
comissio si per impindentiae lapsiam aut in Ver bo quispiam aut sympinio deerrarit. Et iterum lib. . Date quaeso diis immortalibus bibant,scyphos, brias, pateras, sympiniat depromite. Quae vero est ista ratio ne dicam stultitia,negare sympinium etymi sui originem a combiben
di argumento, πιωας το συμ Πνειν, trahere, quum
sympinium aut sympullum admittas per y literam Latinis auribus auiam ut Terentiani Mauri verbo utar scriptum Qusnam est ista praepostera sapientia,ireratis editionibus ita ludere nihiliu certi adserre, quo destruas quod probabulius tuo uideatur Nam ut de Cicerone taceam, certum est Arnobium in iis,quos aduersus gentes scripsiqocto libris omnigena eruditione r ferris retexisse abdita sacrorum gentilium mysteria eam solennibus ipsorum voci bus expretasisse, itam receptum Verbum no fuisse corrupturum, si aliter se liabui si et: qua in re subscribent mihi omnes, quotquot emunctioris esse naris
in autoribus legendis decet.Venio ad Sympuvium, si non potius Sympinium scribendu est, cuius usus est apud Iuvenalem sat . s. Aut quis Sympuvium ridere Numae pristum, catinum. ubi pro priscum, codices nonnulli nigrum logunt. Nonius Marcellus sympuvium uas di cit esse ligneii diuersum ergo a fictili.Vtil & Varro: N5 uides, inquit, ipsos deos si quado uolunt gustare uinum, deripere ad hominum fana, de ramen tum ipsi illi libero sympuuio uinitari udem lib. . de uita populi Rom. Item erant vasa
153쪽
vinaria, sani ita manuscriptu exemplar haberi loco sicut, quod in Nonio legit, cuius vocis sus etiam alibi extat cymbia, aquilinae, patera gutti, sextar l, sympuviii. Et Gclenius Vir extra controuersiam doctissimus, apud Plini si lib. s. cap. 32. sympuviis legit ex antiquorii codicii fi de ubi sic loquitur Plinius: In sacris quide etiainter has opes no murrhinis crystalliiij sue, sed
fictilibus prolibat sympullis. Iam vero Simpulum a simplicitate operis fortasse dictu, siue sympullum,ut legit Bayfius, apud Festu legitur, ita
describente: Si inpulum va et parusi non dissimile cyatho, quo vinum in sacrifici js libabatur.Api Ieius quoq; Vtitur:In hodiernu, inquiens, populus Rom. d is immortalibus simpulo Sc catino fictili sacrificat. Hermolaus Barbarus citat etiaVarronis exemptu, Deos ipsos vili simpulo inuitarti detortii fortassis ex iis que paulo ante adduxi verbis eiusde autoris,libero sympuuio uinitari.Haec fere de tribus Vocibus, unu tamen idem hi significantibus, annotare inter disceptantes gramaticos visum est. Porro superiore Μ.Ciceronis ex ε.de repub. sententia expressit nos mel, sed variato dictionis colore, idea utor, quae Ioca lubebit in mediu adducere, ut lectione illa nostra co firment, ne iudicioru morositas tem ritatis crime in nos distringere queat. ac pri ex tertio de natura deoru exemptu profera, Vbi
sic ait: Docebo meliora me didicisse de colendis diis immortalibus,ture potificio 8c more maiorum, capedunculis quas Numa nobis reliqui side
154쪽
de quibus in illa aureola oratiuncula dicit La lius quam rationibus Stoicoru. Rursus in libello quem graeco titulo praeter morem suu πανά f. inscripsit ad Brutii cap. i. Quid Numa Pompilius, minus hegratas diis immortalibus capedines ac fietiles urnulas fuisse, a delicatas alio rum pateras arbitramur equo loco Deliacas cunaysto legero potius, a filicatas cum Camerario. Eode respexisse S Q. Septimiu Tertullianain apologetico aduersus geres putarim, cap. 2s. quando sic dicit:Nam etsi a Numa concepta est curiositas superstitiosa,non dii tamen aut simulacris aut templis res diuina apud Romanos c5 stabat, frugi religio, & pauperes ritus,& nulla Capitolia certantia cccio sed temeraria de cespire altaria, de vasa adhuc Samia, nidor ex illis. Iste vasa Samia vocat, quae Laelius Samias capedines: ac Samia quidem in genere dicuntur figlina, a luto eius insulae fietilibus conuenientissimo. Vnde apud Ausonium legitur Agathocles rex abacum onerasse Samio luto, fictiles lances intelligi quum uellet. Et Galli Blatria
deum sacerdotes famia testa virilitatem amputabant,ut ait libro trigesimoquinto Plinius.Capedines Nero a capacitate fortassis, nisi a capi endo matris, quod essent ansatae, atque ita faciale prehendi possenr, ut S capidula usitato vel ribus uocabulo vinarium Vas ansatum legitur: atque har etiam erant fictiles, cuiusmodi vasa κε
155쪽
ss ANIMADVERSO RV. Μquod rotae circumactu fingerentur. Notandus ergo oscitantiae Morisotus,qui in conuertendis in Graecam linguam Paradoxis, exemplo Gazaedic Maximi Planudae multu operae potuisse uult videri, quὀd capedines, reddiderit αγρο ξιας, qua uoce significantur latifundia, ta ampla spa-ciosal loca: procul extra sententiam Ciceronis. Adeo non est procliue Latina in graecam colo niam adoptare cuiuis, aut e diuerso, ut neq; cu'iuslibet Corinthii nauigare. Xystus Betuleius hoc pervidit, admonens πλουκι iis substitui poD se ex Athenaei dc Pollucis lib. to. cap. ro. dei cri prione, propterea quod eius in mysteriis solen nis erat usus. Huc pertinet quod Maurusius Iuba scriptum reliquit, ad Macedonum us* dominatus tepora vasis fictilibus Samii sue usos fuisse ueteres, quod in Athenaei dipnosoph. se xtolemini est. Addendum est dc illud corolla rii loco, Culullos fictiles suiste calices, in sacris pontificum ac vestaliu uirginii adhiberi solitos. De supplicandi modis varie apud diuersas
R Ixv3 praecipuus & irrefragabilis suppli candi apud Persas is habebat, ii supplex
sumpto igne flumen ingressus, minatus fuisset,se ignem aquae immissurum,nisi uoti fieret compos, ut refert Plutarchus in commenta
rio de primo frigido.hoc eo spe stat,quod apud eos sacrosancto in honore ignis habebat. Scribit enim lib. . L. Curtius,ignem,quem Persis sacrum S sternum uocabant,argenteis altaribus praeferri
156쪽
LIBER SEcVNDVS. 9 praeserri consueuisse ante Persicum agmen, de quo S Agathius lib. r. histo.& Procopius lib. a. bello Pertici,& Ammianus Marcellinus lib. 23. ignem coelitus lapsum apud Persas sempiternis foculis custodiri narrat, cuius portionem exi guam, ut faustam, praeisse quondam Asiaticis regibus, ex aliorum fide commemorar. Apud A syrios supplicans incuruatis membris,humum pene utiliti contingebar, manibus post tergum reiectis contris , uti scribit lib.i8. Ammianus idem. Apud Scythas maximum suppIicandi genus habebatur, si quis extenso humi corio bubalo reiectis in dorsum manibus, desiderer, te ne Suida.Apud Iudaeos supplex manum subq- ciebat femori eius cui supplicabat. Apud Graecos oleaginas Virgas ore manu P praeferebant supplices lana candida circundaras: unde ἱ ρίοι κλακοι apud Aeschylum supplices rami, αδειν Δυν Olivae ramum a supplicando Graeci nominant, quem Q ώνί- caeteri. Istud non fugit Virgilium,Vbi ait:
Iam oratores aderant ex urbe Latina, Veluti ramis citi venian rogantcs.
Hinc est quod Valerius Flaccus dc Papinius supplicem olivam appellant, quippe perquam Lutarius pacem supplicando seri dicit. Reneas ire apud Virgil .lib.8. supplex Euandro vitra comptos praetendere ramos legitur. Ita Plautus velatas manus dixisse videtur,ramis oleaginis inumbratas,ceu Velamento quopiam,Vbi inquit: Postridie in castra ex urbe ad nos Veniunt flen-
157쪽
s 3 ANIMADVERSORUM tes principes,Velatis manibus orant, ignoscamus peccatu suum. Nisi intelligamus manus velatas, quae Obtenderent atm sponderent fidem, cui manu ad digitos usq; inuoluta S intecta di uina res fiebat quod Livius Horatius & Seruius innuunt. Ita Liuius prodidit Locrenses ob tendisse ramos oleaginos, supplicii Velamenta, lib. quartae decadis: cum sordida, inquit, ueste tenentes Velamenta supplicii. Apud Lucanumide faciunt 8c Massiliciasses obsessa urbe, ubi ait: Orant Cecropiae praelata fronde Mineruae. Legati quoq; Rhodiorum deprecati peccatum, ramos Oles supplices iactantes procidis leguntur, Liuianae deca dis quin te lib. s. Commentarn
Euripidis id fieri quoq; lauri foliis annotant in
Orestem: Vnde συα Euripidi in Oreste. Iam vero & Macedones χλεσαίκω tunica, quam subuculam dicimus, sola induti, supplicata leguntur. Antiquae Graeci in supplicando, mentum eius quem deprecabantur, attingere mos erat: unde obiicit Hecuba Vlyssi ut inexorabili S duro, quod uultum auerterat, frμὴ Hozθεω ementii eius mulcere colaetu posset, reflexo capite, Vt ne supplicem admittere cogeretur. Apud Homerum,& mentum dextram dc genua contingunt supplices: ac mentu qui dem Vt annuerer,aut pro deprecante intercede. relisi quid faciundum foret ex vis dextram V ro, Ut faceret:genua vero,Vt necessarer, sed per
geret. Hecuba Euripidis etiam illud Vlysii pra tracto obisscit, quod dextram occuluerat, praeci
158쪽
LIBER s EcVNDVs. 9st se spe veniae omnis. De genibus quod ea supplices attre filabant, multa fit apud amores utriti que linguae mentio: certe misericordis sedem in genibus cos cratam fuisse a vetustate memorat Seruius. quod dilertissime his verbis extulit lib. I x.cap. s. Plinius Hominis, inquir,genibus in est quaedam religio, obseruatione gentium: haec supplices attingunt, ad haec manus tendunt, lisc Ut aras adorant fortassis quia inest 's'italitas,quippe quorum inanitate perfossa, ceu iugulo spiritus fugiat. Priamus Iliad. vltimo iube ur a Mercurio itineris duce, Hedioris corpus redempturus, aduolui supplex ad Achil iis genua:
Idem alibi Iliad. s. ωλεύσετο γόνων.
Et genua amplexus, genibus volutum. Et iterum: Et genua amplectens effatur talia supplex. Sic apud Tryphiodorum Sinon periurus ἱκεσίαιο xλ ισσω Priamo aduolutus. Similiter apud Euripide Orestes supplex Menelai g nua contingit, F μνώων, iri quiens,
Pronus atq; in genua procidens supplex factus. Liuius lib. s. quartae decadis, ubi de Perseo agit: Sunamittente i se ad pedes sustulit, nec attingere genua passus. Claudianus de raptu Proserp. Genibusq; suas cu supplice fletu Admouere manus.Apud in Curti si mater & coiunx Darii prouolutae ad pedes Alexandri,orant ut liceat sibi g a
159쪽
patrio ritu sepelire Darium, quem rebantur in acie cecidisse. Huc spectat quod Homerus Iliaci nono,Litas deas supplices fingit esse claudas.eo quod γα κωνεio,id est,sexis genibus supplicerit qui priores offenderint.Prometheus apud A ' schylum vinctus negat se supinas muliebri ritu
manus ad Iouem exteturum, supplicum more, γ-ακομ ore υπῖιάσμασιwων. Fuir dg iste mos supplicum,quod Lucillius Tarrhsus refert, ut in foco sedentes verbum nullum facerent silentio a nimi demissionem contestati: id quod canit Ar gonaul. 4. Apollonius:
At tacitus mutus socis confiedit uic , Supplicibus quae lex impendet dura misellis. Istud mutuatus ab Homero, apud quem in Odysseae π.Vlysses aduena in Alcinoi aedibus,
τ' ἐπ -λαρε υκινιουσι. laoc est, humi in lare se dit. Apud Plutarchum Themistocles rebus accisis,& iam conclamatis, ad Molossorum regem Admetum fugiens, nouo quodam modo, cum regio iuuene, 'Eniata Θίαν καθισαι, ad larem con
sedisse legitur, quod sanctissimu S irrefragabi te supplicη genus apud eam genrem habebatur. Scribit Parthenius de Neaera Hypsicreontis Miles a coniuge quod Actor πρὸ corrupino δέ ἰντωπριφανές, quod supplex in foculo Pryranari desederit. quod interpres male couertit in hanc faciem Inuenit sedentem in templo Vests in Prytanaeo, ignarus,Vt arbitro istius moris. Ea nanque
160쪽
que foemina, quoniam mariti thorum violarat sibi metuens confugit ad Naxios, &supplex in foco consedit,Veluti asylo certissimo & inuiolabitu neq; maritus dei in se iram prouocare suit ausus,iu allata illam deripien do. Huc factur uerba Cicer. in oratione pro domo sua: Nihil san diius,nihil omni religione munitius, quam do mus uniuscuiust ciuium: hic arae sunt, hic foci, hic dii penates, hic sacrae religionis cerimoniae continentur: hoc perfugium est ita sanctum omnibus,ur inde arripi neminem fas sit. De Zytho & Cervisia,quid disserant,quibusq; nominibus olim appellabantur. Cap.XII.
NEmo est uel mediocriter literis tinimis. cui dubium sit priscis hominibus usurpa
tam fuisse vini laetit', siue conficiendi e frugibus potus rationem,qs praesertim regionibus,quae ob soli uitium vineas non producunt: cuius inuentionem Libero patri ascribit Diodorus in fine lib. . ubi ita ait:Dionysius eos quorum regio a vinearum usu aliena effer, potu hordeaceum conficere docuit,paulo deteriore uini suavitate.Sic idem lib. s. a Gallis potum ex homdeo parari scribit ob vitium inopiam,quem et thum appellent. Sed hoc in genere Varia lego usitata fuisse nominamam zythum dixisse Aegyptum inuenio, Celiam 8c Cei ia Hispanos, Cer uisiam Gallos, Sabaiam Illyrios Parabiam ParonaS,Curmi barbaros nescio quos,& Alam Anglos detorta nonnihil uoce ut equidem existi mo)Danica,qua Oela appellatur: ea nanq; gens