장음표시 사용
281쪽
xxx A N IH AD V 2 R s o si v Mire coenasset. Ego sic distinguendum scribendum i censeo:Sumptuosius esurire. Margaritanant uel ipso nomine preciosa dehausit, credone mendicius patre coenasset. De Clodio Aesopi tragici histrionis filio, qui margarita ipso nomine preciosa, hoc est uniones 3c singularia natu rae opera absorpserit,& coui uis absorbenda de derit, uide Plinium libri noni capite 3 s. ut toties in Tertulliano accuratam Pliniame historiis te
ctionem indicemus. Adagium,Schema & triobolus. Cap. XI.
PRouerbium est apud Eustathium in Ilia
dos 13.ab Erasmo praeteritum, μι cuius usus erit in ingeniosos quide,
sed nisi institeris,remissos, de non nisi premiolis expugnabiles .cul uitio dexterrimus quisl ob noxius ferme esse depreheditur. Nata parcimia a Tragico Plirynicho, qui stud' tantum ait o perae collocasse in saltationes Tragicas perhiberiar, ut nouum genus modum uesaltandi excogitantibus, triobolia praemii uice numeraret. Refertur ab at is ad Pythagoram prouerbin origo, quem Iamblichus philosophus scribit, ingeni in dextroq; discipulo,sed ad excolendas disciplinas tardiori, pro quolibet mathematico sche male triobolum pependisse, ut pram it inuitamento supinitatem discipuli castigarer, studios discendi quod libera & in coercita uoluntate constat faces quasdam subderet.
282쪽
LI BER QUIN Tvs. M 3 Quis suerit Aries Phryxi.Item Pausaniae locus expensus &Theonis: necnon de Chymisticis libris nonnulla. Cap.XII.
DE Phryxi ariete pleni sunt fabulatoru dc
poetaru libri omnes. quis aut reuera fuerit aries ille, examinandum esse duxi latius. Scribui Pherecydes & Hesiodus, Athamantis & Nepheles liberos fuisse Phryxia & Hellen. at Herodotus scribit Athamata Aeoli filiu Thebanorum rege ex Themisto coniuge proles suscepisse numero sex, Schoeneamrythroni euconem quem Pausanias ante patrem decessisse ex
morbo prodidi GPoesi, Tittonu uocat zezes, natu i minimos Phryxum dc Hellen, quos insidiis Inus nouercae appetitos, fugisse patriis sedibus extorres, Hellen i in discessu die obia fle. Comi tem fugae uestorem p perhibent omnes Arietem Chrysomallon cita enim apud Germani cum Caesarem lege pro Chryso uellus) quasi dicas, aureo te flum uellere, quem ex concubitu
Neptuni cum Theophane Attidis filiai nouem transformata natum, fabulatur Hyginus &Germanicus . Eundem mactasse Phryxum uicti mam Ioui φρυμ sospitatori, per quem peri culum euaserat, iugulatii pellem Aeetae Col chorum regi dono dedisse, refert Eratosthenis auroritare Theon Araraeus interpres: quo Io co legendum ne sit φνθ quod cognome etiam est Iouis exulu defensoris, teste Apollonii scho
Iiaste, an uero καρυσίω, controuersum facit Pau
sanias in Atticis, & clarius etiam in Boeotiis.
283쪽
ar ANIMADVERso R VM ita pertexens fabula, Athamante, inquir,in monte Laphystio Pliryxum pariter 8c Hellen immolaturo ferunt missum fuisse ab Ioue pueris aristem,aurea lana insignem, cum quo illi fuga euaserint. Hunc Arietem fuisse - πον & quaesto rem pecuniarum Athamantis Phrygiae regis, exponit Palaephatus,qui cognita huius de interficiendo filio uoluntate, una cum Phryxo imposita in navim magna ui opii,abnauigarit in Col clios, ubi Aeetae regis filiam Chalciopen coniugem duxerit. Dionysius in Ar.onauticωn secu-do ait αθὸν sive Arietem,laist eῬhryxi alumnii, qui cognitis insidus Inus nouercae, PhryxO au tot fuerit ut saluti suae fuga consuleret, simul pprofectionis comes in Colchos adnauigarit. Diodorus Siculus Arietem Pliryxi paedagogudiis immolatu Aeete Colcho fuisse refert,eius ppellem detractam templici' parietibus inter donaria more barbaro appensam, deauratam p adhibitis custodibus seruari ius ain fuisse. Alii arietem interpretantur navim arietina forma,aut saltem arietis insigne in prora praeferentem: ita Lucilius Tarrhaeus Phryxum ex quorundam
opinione dia usor phs in nauicula cuius prora arietem praeferebar,mare traiecisse anno
tat: sic dc Diodorus lib.f. simili ratione Hercu lem ad Erythiam siue Gades transuectum Scypho, hoc est scyphi formi naue memorant Pa nyasis & Pherecydes. Sic Taurum qui Europa uexit, nauem taurina specie fuisse refert Iulius
Pollux : dc Nymphis Heracleotes nauem qua Phryges
284쪽
Phryges Bosphorum nauigarur, insculptam habuisse tauri L ,ati ab eius tauriformis nauis traiectu finxisse illos. quod bos fretum illud transmiseriti narrat. Disserenica silpradictis opinionibus rationem adfert Suidas in dictione . dicens arietinum illud uellus a Phryxo donatum siue Aectae socero, siue secundu alios uxori Chalciope fuisse libellum arietinis uelleribus, chartis ue pergamenis descriptum, in quo
continebatur auri conficiendi Aua γ'ν3uciore ratio
omnis. Aureum istud uellus e solido auro, - να ιν dicit Euripides: at Simonides in hymno Neptuni,ostro purpuriuue flore tinctum misi e ait.Illud uero per occasionem addendum est, ii bros de auri argetit chymia a priscis Aegypt is conscriptos, magno studio conquisiuisse, & in uentos exussisse Diocletianum Imperat. Quin&Zosimus Alexandrinus philosophus legitur scripsisse lib.octo & uiginti ad Theo sebiam sorore indito libris S altero titulo, quor u Ha a manuario labore uocarentur. Senecae locus emendatus ex libro ad Albinam. Cap. XIII.
Non possum inconniventer praeterire Io
cum Senecae no uno modo aut simplici ter mendosum, ex libro de consolatione ad Albinam ubi sic scriptu invenio: Nunc transiliens ab ipsis, quaru amoena positio S opportunitas regionis plures allicit,deserta loca Sc a sperrimas insulas, Ciatum,&Symphum, Giarii, α Gorsitam pete, Haec insularu nomina exiliis. P
285쪽
nobilitata, in meliorem faciem ita reponcda puto: Sciathum & Siphnon,Gyarum, dc Corcyra pete. nisi pro Sciatho Cythnon mavis legere aut Cianom certe Cianon & Sciathon inter insulas a dispersone nominatas Sporadas, enumerat Plinius,at Cylla non inter Cycladas:inter quas ponitur ab omnibus & Siphnos in Creticu ma re vergens,quae & Siphnium astragalum in prouerbη ludicra traxit. De Gyaro indubitata res est ex omnium scriptorum fide. Quod uero pro Gorfita Corcyram substitui facit lubricus lacilis deflexus literarii in uocibus & sono S tra ctu affinibus: nam C maiusculii leui ductus momento in G deuiat,& r in t. Scit autem non ne mo Corcyram Ionu sinus insula esse,antea Me laenam cognominata, de qua Plinius, in Dionysium Eustathius nisi malit quis Cosyram in sulam Africi maris substituere, in foecunda illam S sterilem,ut pleraq; exiliorum loca, de qua Ouidius: Μelitesterili uicina Costrae. Quid sit Catastus apud Vitruvium, Caelius
CAt stus Vitruvio est seruus uenalitius e catasta professitas,quam copedem ligneuexponunt quida rectius, quam qui ad grς
cam originem referentes uocabulum, Iocu esse putant in quo uenum exponantur seruilis coditionis homines, quasi a καθισῆν,a sistendo istud
fluxerit: priore enim in significato Plinii illud li bro 3 s .aecipi uideo:Τale in catasta uidere Chry
sogonu Sylls.Hic est Chrysogonus oratione Ci
286쪽
ceronis pro Roscio Amerino nobilis. Similiter usus est Tibullus clegiarum lib. a. ubi periphrastice catastum describit,ibi: Nota Iolaer,regnum ille tenet,qum sepe coegis Barbaragypsatos ferre catasta pedes. Vitruvii uero locus est libro architesmirae. 8.capite quarto, sic scribentis.Vt qui ibi procrearentur uoces ad cantandu egregias haberet, ideo semper transmarinos catastos emere formosos dc puellas maturas,eo Si coniungere,ut qui nascerentur ex his,non solum egregia uoce, sed e tiam forma essent non invenusta. Quo loco Calastros legi siexturbata ueriore lectione, Celius antiquarius, a uocalitate fortassis efformata, ut putauit,uoce,a uerbo,quod clamare mgnificat. Hos transmarinos catastos circumscripsit Plinius lib. 3ς. ca. t . decreta loquens uili sesima: Qua, in quit, pedes uenaliu trans mare ad uectorum denotare instituer u t maiores. De η
dem sensit ibidem cap. penultimo, ubi ait:Tan tumi no cum Iaureatis fascibus remitti illo, unde cretatis pedibus aduenissent. In quam sententiam Synesius lib.dein somnijs: με κεκυίννυ
uin tus in catasta 3c liberat Zc ductat ordines. re coronatur, mensam lapponit,si luber, Medicam, aut Siculam,interea pedum oblitus. Extat N. catasti mentio apud Martialem libro duodecimo epigrammatum: araria
287쪽
ar 8 A N I Μ A D VE R s o R V ΜCum tibi Niliacus portet crystalla casassus. De Asellis animalculis expensum iudicium ex Galeno, Plinio, Sc Cornario:& de
BEstiola est multipes, sub hydriis aqui mi
narii simiastens,& per muros scansim enitens, d ad contactum sese in pilae modum contrahens, quam Latini multi pedam,m illepe dam,& centipeda nominant, Graeci γλκιν quasi Asellum a colore nuncupant, Dioscorides e tiam As gastare, Galenus dc Aegineta seo, Aristoteles cum adleelo,r- et λαυκai, quasi asinu multi pedem: Asiana lingua Mam, ob fabae similitu dinem, Ga enitestimonio: nonnulli etiam πο alii quoq; uelut idνται ν, quod toto corpore obseptis pedibus gradiatur, ut equide existimo. Marcellus Medicus Cutionem a cutis
duritia soliditate* appellat, quod annotat Ianus Cornarius magnae eruditionis & multiiugis testionis uir.Nimirutaetes apud Lycophronem ἰ- exponit vermiculum multi pede per muros gradientem: Naddit Etymologici autor
incessus facilitate,siue ψ πιανῶς quoniam crebro in orbem uolutatur. cui ani malculo quia scolopendrae instar biparti tu multorum pedum ordinem habeat,Lycophron co- parat naues Paridis ob remorum duplicem or dinem, in nor quasi multiremes S aselli instar gressiles eas nuncupans Theophrastus in qua
dam ad Phaniam epistola ἐ- uocari dicit auroritate
288쪽
ritate Sophoclis in Surdis Satyris fabula, sic di
aselli instar serrari cretiaci ue: DAre enim dixis se uidetur serrae similem, propter crenulas illas quae in aselli corpore arcuato uisuntur: nisi te gendum quis potius censeat κάω , argumento descriptionis quam ex Galeno subjicia, quod in sterquiliniis fere nascat. Sed quid moror Ga leni descriptionem describere ex tertio de medicamentorum secundum locos copositione, sic scribentis: μυ Mς -τola νAU Uola araseu Ῥα
παρ M.Larine sonat: Bestia est multi pes, in aqualibus sterquilin ast nascens,&ad digitorum compressiones in globum se rotans. quod testimonium de ea perhibet 8c Dioscorides. Poterat S Plinius de eodem animalculo uideri sentire lib.rs. cap. ultimo, ubi hunc in modum scribit:Millepeda,ab aliis centipeda aut multipedadieta,animaleste vermibus terrae pilosum, multis pedibus arcuatim repens.tactu. cotrahens se oniscon Graeci uocant, alη tilon.quam quide Plinii descriptionem uelut in re eadem adducit Cornarius. Sed duo sunt in ea quς suspicionem mihi commouent,de hoc ipso animalculo pata sim noto fusci coloris aut subliuidi, in macer is humectis aut uliginosis ruderibus stabulante, pluviael tempestatis indice, di ad cotactum se se in gyrum contrahente, Plinium non agere: si quidem pilosum esse, & arcuatim repere illud suum prsdicat, quorum neutrum in hoc nostro
289쪽
apparet,quippe cuius in corpore crenato ne uestigium quidem pili ultu extet, ne* arcus in morem inter reptandum incuruari conspicitur, ni mirum toto corpore gradiens. Quapropter Pliniit de ea potius bestiola loqui suspicio est, quae non parum pilosa,& arcuato corpore sese pro mo ucs,hortos perreptat frondest depascitur, quae conuoluolus a uoluendi argumento Catoni dicta uidetur Iudiciu penes doectiores,quos ea cura tangir,relinquo. At quod ex Clitarcho in Glossis adfert Etymologici autor, Polypum piscem a Lacedaemoniis ιμι uocari, perperam de pisce perscriptum arbitror, referendum* puto ad istud de quo agimus, quodiu multi pedam simili de causa Latinis dici annotauimus. Habet autem αλ praeter dictam,etiam alias significationes: nam dc prima lanugo siue flos obsepten. tium genas mentii mue pilorum, ta Graecis dicitur, ut apud Theodoritum lib. de prouidentia quarro, αἰδῶ,με - θααλυάμι. id est, Primo efflorescit lanugo. mox mediocris pilorum sylva genas operit. Et apud Apollonium Rhodium lib.et .argonaur.
culmi lanuginis erumpebat. Dicitur dc μω capillaturae contortio, quo sensu & metaphori cῶs extulisse uidetur Plinius de avellanis loques capite as.libri is. Feriinr,inquit, dc auellanae iulos compactili callo ad nihil utiles. Eratosthe nes in hymno Μercurii Iulon pro Ianificarum cantilena uidetur usurpasse,ibi:
290쪽
Lanifica at supero in carnaclo pensa trahebat, Far, parans sal um, citos cantabat Iulos. Negar hoc Didymus, contendit Iulon dici hymnum,in laudem Cereris, quod ex Semo De Iio annotat,&Athenarus lib. 14. & indicat Tlieodoritus lib. de materia dc mundo sic inquiens: Necantemus Iulum Cereri,neq; Rheae Litye san, nec Baccho dithyrambum.
Fulmen cur telum trisulcum a poetis dicatur. Cap. XVI.
CVr a poetis relum trisulcum fulmen dica
tur, neminem grammaticorum subtiliore inquisitione consectatum fuisse demiror: quod quia intentatum est alsis & indictum, coniecturae dabitur locus , 8c quidem multiplici. Aut enim trisulcum propterea dici putandum est,quia superiorum trium siderum, Saturni ui delicer, Iouis, ac Martis, ignes ad terram deciduos,fulmina uocari tradiderunt principes do. Et rinae uiri,& praecipue sideris medio loco pomri,quoniam contagium nimii humoris esupe riore Saturni circulo,&ardoris er subiecto Martis, per huc modum egerat: unde natu sit, quod sulmen Iuppiter iaculari dicatur, quod mitius existimatur, quum Saturni saeuum S execra bile, Martis cremans habeatur. Ad quam rationem uocari potest diuisio trium generum
fulminum a Seruio posita, ut fulmen quod a flat, hoc est cui interpretatur Seneca quod