Niloi Hieroglyphica

191쪽

De sin dimidialet, symbolo Lunae planetae cf. Se 'rth. l. c. pag. 181, sine.

Ero το ἐνισταμενον Interpretem reprehendit de PauW, vertentem irriti iriSfoerilem, et Corrigendum putat, ta-ernilem et nee li M. Sed D Orvisse Crit et Pranni p. 5. i. Dcimium instet item' ' inquit D ESSE,Nritim, quem vocant DPMαCSerilem , tirrerilem , Sciunt Latine docti Faber meus D haec habet Frαesens et tiαε tirg S. uinci . . Io.DD Praeteritum, instans, suturum. U Nepos II. 1 o. Diendi, instantibus, ut ait Thucydides, verissime judicabat, et nude suturis callidissime conjiciebat. 'U Add. Tacitus mst. III. 36. D Praeterit , instantia, sutura pari oblivionen dimiserat. ' Conf. quoque Drakenborch ad Liv. XXX. 12. et Ernesti m. cio. εστ δε χεῖρον γῆ χ αοουο De hac mensura L Jo-mar in Evosil. αἰ Neir. Vel. m. inserta DeScrj-lioni egret Tom. II pag. 25, 35. q. De quarta parte cooi Poce, L pag. 366. et Cerard in Commens co ensi ris gretrii Vel. v. in eodem pereri Tom. VIII. pag. 1is.

et Requier, ad h. l. caliger de merid. temP. III pag. is G, is 6. ex Diod. Sic I. cap. o. pag. s. Ed meSSel. putant Aegyptios jam antiquitus usos suisse duplici anno-netica ipsas illas liferas AZ vel OOZ effcientia. Diverse in libro IIo Maprothium iniquissime de Champollionis doctrina judicasse, vel leviter inspicienti facile patebit. ' Grande Description de Esm te.

192쪽

rum computatione altera Cctriste larium, Solarium sive cinnorum Dei, emcientium periodum annorum quatuor; altera annorum Communium , UOS Nα αNlHS Vocaverint, utpote quartam partem nNorum Dei essicientes Sculi

ger alio locο Iεασο - Nouet m. pag. id , ... statuit sacerdotes Aegyptiorum quotannis intercalasse diei

quartam partem, itaque annum Un a TeSpera, nunc a media nocte, alias a mane, alias a meridie inchoatum suisse.

Glittere in , obreti ne Chronoim pag. 233. ex eodem Diodori loco, coli. Strabonis XVII. pag. ii Ti, et ipso hoc cupit Vorapollinis, statuendum putat, Aegyptios quarto quoque anno unum diem intercalasse. - Bain-

Frerret in heribus omnibMS. Tom. X. pag. 6. Statuunt Aegyptio usurpaSSe.,nNum Buram, SeeundUm Uem festa et sacra ordinarentur; et certum atque immobilem incipientem ab exortu Strii, Seeundum quem opera agrestia instituerentur. - Contra Dupuy putat Aegyptios, erodoti et Platonis aetate, et usque ad Saeculum I . ante Christum, disserentiam ignorasse rinum tragum inter et Certum. - Larcher in Comm. de Phoenice, inserto Opp. nslii Beg. Frαnq. quadrantis illius diei intercalationem, sub Ptolemaeo Philadelpho ab Astronomis Alexandrinis statuit fuisse inventam. - Ηοrum omnium opinionibus sese opposuit Idele in vere, quod saepius laudavimus, EriChem. Chron. mlh et Techn Vol. I. pag. 12T-tio, in ejus

dem peris Covendi (l pag. 52 sqq. et in per de

193쪽

Dnum magnum luna non pertinet, quem CrueC κυνικον, D latine canicularem vocamus, propterea quod initium il-Dlius sumitur, cum prim die ejus menSis, quem vocantn Aegyptii Thoth, caniculae sidus Ioritur. Nam eo naum annus civilis solos habet dies CCCLXV , sine ullo inter- Dcalari. Itaque quadriennium apud eos uno circiter die minUs St, quam naturale quadriennium eoque fit ut Danno MCCCCLXI ad idem revolvatur principium dic an-nnus etiam ήλιακοσ a quibusdam dicitur, et ab aliis ora viso D ἐνιαυτοσ. Ex hoc loco patet hoυ ἐνιαυτos aliam significationem a Censorin , optimo hac in re auctore tribui.

Locis vero Diodori et Strabonis, quibus viri illi doctissimi

sententiam suam munire conati sunt, tantum tradi putat Ideler, Thebanorum Sacerdotes cognoVisse annum civilem Aegyptiοrum, secundum Solis cursum sex horis esse breviorem Vorapollinem denique antiquioribus Aegyptiis tribuisse, quae apud posteriores demum obtinuerint. quod adtinet ad reliquorum Duplayi et archeri opiniones, iis adversari putat Strabonem Gemr. XVII pag. 116o. docentem Diudoxum atque Platonem a sacerdotibusrueliο- Dpolitanis cognoViSSe partes diei et noctis, praeter Z65 dies, D cuivis anno addendos ' et erodoti locum II. 1.2. ἐν

quem locum ab interpretibus non intellectum, traditionem ab Aegyptiis cum erodoto communicatam, sed ab hoc Scriptore minus recte intellectam continere putat Idele l. c. pag. 138. Sq. Aegyptiorumque Sacerdotes indicasses tem-

194쪽

pore is 3 eo annorum, solstitium et brumam octies solitis

anni Aegyptiaci diebus incidisse, i. e. iis diebus quibus

tunc, tempore Berodoti, inciderent, octies vero solstitium die, quo nunc bruma, et brumam quo nunc Solstitium, accidisse itaque hac seriodo octies annum canicularem fuisse absolutum. - Postea quum Caesar, ' A C. S. ope usus Sosi genis Alexandrini novam Chronologiae rationem,quq quarto quoque anno die intercalabatur, induxisset, mutatis quibu8dam, eam receperunt quoque Alexandrini et Christiani Aegyptii, reliqui annum vagum retinentibus, donec tandem, ineunte saeculo V Caesaris rati ubique in Aegypto recepta fuit. Certe Macrobius sitirn. I. is eam tantum memorat ejus quoque menti invenitur apud Clem. Aleae et Anatolium. CL Idele l. c. Vol. I. pag. si , Sq. et in per de Obεerυ. Siron. Velertim pag. 115, 131 et 132. - aeterum jam Caussinus dubitavit, utrum re Vera apud Aegyptios annus ille intercalaris in usum civilem fuerit receptus, atque dicit talem exstitisse si non ex civili ra-

195쪽

ημhρων, , Emρτου οee καὶ τεταρτου , quamquam in Codd. non leguntur, addidimus praeeuntibus Salmasio ad Solin pag. 38s de Pau in adii ad h. l. et Idelero in opere de Obseria intron. Vel pag. s. nota s. num n-nus solaris non est 365 tanturii dierum, Sed accedit quarta diei pars Fortasse nota, qua pars illa quarta suerat indicata, ab imperitis, tamquam calami ductus Supervacaneus et fortuitus fuit neglectus, veluti conjicit de PauW. - unus

Dei hic intelligitur,nntis solis, 365 dierum. Sic infra ,

του του θεου. s. esset adierod. II cap. i. ubi docet os de Sole esse tritissimum. Ali modo elisorinus, qui, ut vidimus Supra , de Di l. cap. 18. periodum annorum naturalium 1.6o, Aegyptiacoruin ver 1. 61 , τον θεου ἐνιαυτον, Vocari doCet κυνικον, Vel 1 λιακον , a Syncello κυνικον κυκλον, a Chalcidi annum κυνω ον, a Clem Alex.srom. I. pag. io. U. Olle ' σωθιακην περιοδον ο- catam Sothiaca periodus appellabatur ab astro ejusdem nominis, eaque finita, hoc sidus iterum exoriebatur primo die mensis hos dicti. f. deler de Obsero. Viron. Vet. pag. 5. et in Enchir Chron. I. pag. 2L 128. Caeterum cs infra II 88 το δ ετο κατ ruri Tιου τεσσαρων ἐνιαυτων, ubi quae dicuntur, ut in hoc capite, intelligenda sunt de Aegyptiis recentioribus. Yα γὰο τεσσαρα εταρτα ήμεραν παρτε ε oeseli et de Pau ediderunt, cet quod et ipsum retineri poS- sit; nam particulara saepe ponitur apud Scriptores GraecοS, ubi a exspectaveris, eodem modo atque Lutinor amistifUm,

pro enim. s. Berm ad Vigerum pag. 8. 5. Staibaum ad Plat. Gorglam pag. . 61. . cap. 16.

196쪽

dieroglyphicum hoc monumentis nondum confirmatur: sed si statuamus dorapollinem res confundentem cogitaSSehieroglyphicum quo prima anni tempestas indicatur vid.

horum verborum habebimus in signo illo hieroglyphico, quod repraesentare videtur portionem agri floribus arboribusve instructam. s. Salvolini p. II pag. o. ' . De Coulianos p. cit pag. 2. 25. rejecta Borapollinis

explicandi ratione, putat Aegyptios annum, SiVe quartum partem anni Sothiaci indicasse quarta parte ocροχ ρασ, quom niam utraque Vοx in Aegyptiorum lingua ab eadem literare, incipiat tam Pricenim Aegypti uce, OVI , α'NS CN MSCEoioel, Sti OCVON vero, a quo annus Sothiacus nomen accepit, C misi C. Puod autem dorapollo addit, ctooυραν continere centum cubitos, iterum explicat ex doctrina sua acrologica Centum optice 'sE, tibi, mora dicitur, vocibus a litera dis, pronuntiandi rationem, non discrepante,

incipientibUS. Seystarth pag. 1 a sine: να-αm Solis symbolum putat; quoniam hic Sit anni dominus.

'Η νώκω ν Mero in editione cujus textum initi secutus est, non invenisse Videtur Voces, Aρεα 'Aφροδιτην, et versiones omnes utinae, ut et Pierius in Graec contextu, eas mi Serunt. Vuoniam de Marte et Venere per accipitres indicatis, hoc capite nihil amplius dicitur, ejusque prouti reliquarum hujus avium notionum explicationem hic

observationem hanc debeo Vir Clar Reuvens.

197쪽

non videmus, sed capite . dedita per de hoc hieroglyphico agitur uncis ea inclusimus inde enim errore huc videntur tranStata. θεον , βρυλομενοι σημῆναι Non pus est ut hic cum Pierio ooν, Solem intelligamus, nam et Uni VerSe cujuscumque dei 3mbolum hoc animal fuisse videtur. Cf. Champuli in Deseripi msei Grolii pag. s. B. - 1.. Deos singulos singulas habuisse sibi accipitrum species dicatas docet Aelian f. nim XII. o. Accipitres tanto in honore habebantur apud Aegyptios ut si quis Sixe Sponte,

give invitus, talem avem occidisset, morte puniretur. CLIIerod. II 65. me idem cap. 6 T. tradit accipitres mortuos in urbe Buti fuisse sepultos. Praeter rationES,NURS ex hoc dorapollinis loco colligere possumus, alia quoque U-jus animalis cultus tradit Diod. Sic I. cap. T. Aegyptios putasse ab iis necari serpentes, aliaque animalia noxia et praeterea ex iis uuguria capi fuisse quoque qui dice rent vetust tempore accipitrem librum Thebas adtulisse, in qu de deorum cultu et honoribus iis habendis prae ciperetur, et propterea sacros Soribus hujus axis pennam

198쪽

med Clem a lex. Strom. V. cap. I. pag. 6 1. δε ραξ λίoti symbolum est , πυρωδη γαρ καὶ ἀναιρεTικOσ. Aelian is A f. nim X. i. scribit Tentyritas sanctis sim coluisse accipitres, utpote cum igne comparatos Idem II. 3, VII s X. i. accipitres, et XII. g. eorum, qui Perdicarii et Ocypteri vocarentur, praecipue Apollini fuisse dicatos asserit. omerus Od. O. S. 26. eam Vem Do minat Pollinis Celerem nuntium, ubi cs Eustathius. De hujus avis oculorum acie, qua Solem firmiter intueri possit,cs. Aelian is f. nim X. i. addatur Iablons LP fh. v. I. pag. 158 , 266. - aeterum monumenta Legyptiaca confirmarunt deum Plire sive Solem, per accipitrem fuisse indicatum. f. Champoli in libro de mei mi. Vel ADT.tab gen. n. 6s et in DeSCrol. et se Groli 1 pag. 3. B. 15T , pag. 18. . si, Sqq. et ab noStrae n. T. -h.όξυωπουν Interilis cruta 'PicienS. Infra cap. o.

199쪽

tem indicat. esychius προαιDHτα explicui προείλεT . πε- λε ξατο, ηθέλ, σεν , et Sic quoque Suidas Infra iterum occurrit cap. i. sine. μονον δε τουτ ε ον οπον προηρ/TTαι πορευθηναι, κολυμβα. Ea tamen significatione ab antiquioribus scriptoribus usurpatum fuisse non videtUr.υπεροχη ν δε Videtur scriptor hic, ut et infra ubi sίκ ν, et in cap. . ubi 'Mρεα per, Costrem Aegyptios significasse

ait, axem hanc confudisse cum Vecitire Olarile , t ZiCloriae insigni tingi ibus tenente Cf. infra cap. I. ad Vocem προγνωσιν. Certo ictor e significatione ee iter in monumentis Aegyptiacis nondum apparuit. ποο τουτο χωρε( De Pauri censet sis Toυτ ESSE E- serendum ad accipitrem, et ex praecedentibus intelligendum et ecooν; reprehendit eum Requier, qui vertendum putat: cellam qui vertunt escem O , ρα-m ναιἐNU, Verba illa reserunt ad δυνατώυντα κατευθυ χωοεὶν; sed iiS hic carere possimus, quod aliorum Codicum inspectio lartasse docebit, et eorum transpositio in Cod Paris C. et in Ald probare videtUr.επειδῆ φασι τουτο ο ζωον δωρ μη τίνειν ἀλλὰ α μα Aelian. l. c. σαρκων δε βεται βορα, καὶ πίνει αίμα, καὶ

200쪽

οπερ ἐστι καταδυναστευον ῆ καταβιαζόμενον. add. cap. is sine pag. 3 1. . ubi eadem Verba conjunguntur. CL in

inter et aquilam, Plinius mss. l. X. 8 , sine: Bellum

XJaproth in p. I. ad de Couliano de ni entis mervb-φhiCis Crologicis, pag. 23, 2. Caput hoc, et undecimum, in quo de Vulturis significatione hieroglyphica agitur, quodammοd confudit, significationes quasdam ad accipitrem refercnS, quae ad vulturem secundum IIorapollinem pertinent; quaeque ab hoc de vulture dicuntur, accipitri tribuens ita ex doctrina acrologica Cob rem indicare putat Derim , αἰrem , ictum , lini Cm , Oellem, miser orclam et Amneri ram, quoniam omnes hae voces ab eadem litera ta incipiant: CC iter ito Est, DeuS

De reliquis significationibus, quas minus recte prout observavit Champoli in hemerimbris, quas in Prolegg. laudavimus ad vulturem retulit, videbimus nil cap. i. De eo mitre Solis planetae symbolo Seyssarth. d. c. pstg. 155. post med.

라틴어 텍스트