장음표시 사용
161쪽
itte tim qui Olo ecfore in res PuIcherrimos inctimbit, ac de goso Periculis vicit. διαφευγει, edd. praeter Boesch et de PaUW, Wυγει .Cap. CXV, in iis . Cod Paris. A IUNA O καὶ περὶ πυργίτου στρουθίον πυργίτ 1J Pierius in Codd. invenit cliρίτην , atque ii quo-Ienses significare , polypum pingunt ille enim, si non habeat victum ex aliis rebus , suos cirros edit. C1rs CXIV. Otiomodo hominem in honest incolentem. Rominem in honesio incipientem, et ejus Ioco, malo ineidentem vo-Ientes significare, sepiam pingunt haec enim, si videat aliquem volentem ipsam capere, emittit in aquam ex ventro atramentum, ii ui ex hoc non amplius ipsa conspiciatur, et si effugit. C1γis CXV quomodo hominem Docunctim. dominem oecundum volentes significare, passerculum Purgiten in
162쪽
que ex Cod. Aug. ediderunt Boesoli ei de PauW. Codd. Pariss A, C, Ald Nero, Causs. πυργίτην , quod Iegit quoque Trebatius Cod Paris. B. πυρντην, sed, eripio super . In Cod Paris A. pro στρουθίον ,
avibus, oeschelio et Paunio, in adnotationibus , placuit.επτά-c de PauW corrigendum Putas, Tebακοντακισ.Cap. XVI, in tit Cod Paris A. Συνοχευσόφω, θρωπον, οχεαν fortasse legendum, συνεχέα , aut συνοχον. ἐφωτικbis Ald uxoτMκον. Ierc. vertit hominem qui alios ibi bintinenter ceτinoicit et demereαtur. κρουstάτωφ Edd. praeferreo esch et de PauW, κρουσμάτων. Cap. VII. in iis. Cod. Paris A. 'Eπιμ'θευσάμενοσ.gunt hic enim servore immodico et seminis abundantia vexatus, septies miscetur onm foemina una hora, copiose semen emittens. C1ys CXVI. NMomodo hominem continuum in agendo et os non discructrilem. Ηominem continuum in auendo et a se minime discrepantem significare volentes, Iyram pingunt haec enim eontinuationem servat suorum sonorum. CXydae CXVII. otioni otio hominem ille teidem Iienatum suo mente, offect ero reSUiScentem. dominem ante quidem alienatum sua mente , qui vero postea resipuit,
163쪽
et ordinem induxit in vitam suam volentes significare, fistulam pingunt: haec enim convertendi vim habet, et in memoriam revocandi ea, quae Iibenter facta fuerint ab ipso homine , et maxime ordinatum perficit
Cays CXVIII. siusmodo hominem aeque Omnibus justribuesntem. Bominem aeque omnibus jus tribuentem volentes significare, struthio- cameli pennam pingunt hoe enim animal undique aequales habet pennas, praeter reliquarum fiasium PennusJ.
165쪽
167쪽
II ORA POLLINIS NILO IIII ERO GLYPIIICORUM
CAPUT LIIω αιωνα σημαίνουσι. Recte Mercerus observavit oημαίνουσι hic esse praeferendum alteri ναίνει, nam in seqq. quoque capitum titulis pluralis numerus usurpatur. A ωνα σημαίνοντεσ, αιωνα interpretes eram dubitari pοSSit utrum aeternitatem, an vero tempus quoddam definitum hic intelligere debeamus pro priori illa sententia pugnare videntur rationes quas addit scriptor solem et lunam, cυνια εἰναι στοιχεια; tum quod o αἰῶνα indicatum
fuisse dicit basilisco qui serpens ab Aegyptiis immortalis habebatur caudam sub corpore occultatam habente, cujus igitur veluti et aeternitatis, finis non conspiciatur et denique quod addit, heraptios hunc serpentem eorum capitibus imponere solere Sin, ων hic interpretari velimus, levtis quodsim, nitam, vel febr S univerSe, statui fortasse possitiorapollinem, hieroglyphica quibus annus vid tab. nostra n. i. ab Aegyptiis scriberetur non recte
168쪽
intelligentem , segmentum Cisoria et serem, indicare solis atque iuncte nominibus obstare tamen videtur quod tanαe figura in hieroglyphicis, scriptori ut ex clip i patet, bene cognita, nimis dissert a Segmento circelli, quum ut hoc illius nomine indicare potuerit.
rela Solem et tanαm Pingtinior fere qNOdraeternαε-l elementα, quoniam horum Corporiam CoeleStium natura Sit aeterna vereor ne significationem nimis latam tribuant Verbis, ωνια στοιχH interpretantes, Getii alim PTOilementi elementα στοιχ, fortasse hi verti possint Priscopis, quandoquidem Aeg3ptiorum erat opinio solem et lunam vi sua conservare mundum et vires quibus animetur. Cf. Plut de S. et S. cap. 1. pag. 6 . D. et cap. d. pag. 368. C. et Eusebius Prα . ναng. I. d. in διο καὶ μὴν παν σῶμα τῆσμων λων φύσεω εξ Πλίoυ καὶ σελήνη ἀπαοτι σθαι. Sin ero Statuatur Se Cundum ea, quae supra adnotavimus, anni hieroglyphica hic intelligi, si coνια στοιχεi CSSO OSSint στοιχεια, Silae li-fercis quibus vox sita scribitur. Caeterum vocem στοιχεαν explicavit Letroninius ad Clem.
ον καλουσιν Λἰγυπτιοι υραὶον. Mercerus ex Cod. Moreti restituit oυβαλν, et ita vocem Aegyptia eam sese nactum arbitratur sequuntur eum Causs. de Patan et nequier sed vox Oυραὶs non est lentanda Codd. consentientibus praeterea vocem ipsam ex hieroglyphicis literis Copticis Scriptam, copo, o Po, o PA OTIAM, UTPA, sonare, docet Champollion , in p. de mero L Vel in p. pag. 12 h. 125 cs tabula nostra . . inde, addita terminatione Graeca formatum S OT PAIoσ, et, quoniam
169쪽
ΗORAPOLLINIS BIEROCL. I. i. iis
Aegyptiorum regum capita hujus serpentis imagine ornabantur vid. ab. n. . 5. ' nomen Uraei, regi sui datum Novi O, Sive bovPo 6 βασιλίσκοes quin et in hieroglyphicis ipsa hujus Uraei imagine, regem indicatum suisse, docet idem Champoli pag. 3s T. nota 2. Caeterum nullam hujus vocis, quamvis et ipsa Graeca sit, etymοlogiam ex illa lingua esse quaerendam jam dixit Mercerus, et re ipsa nunc sttet. ἐστιν 'Eλληνιστὶ βασιλίσκον, De Basilisco Latine re-gri' dicto, quique ex serpentibus a Veteribus venenatisfiamus et periculosissimus habebatur, eae Plinius est. Ul.
VIII. 21 ne XXIII 8 XXIX. , et de nim. l. II S, II. I, III. 1, Lucanus 6αγ S. IX. 2. seqq.Nicander. in Theriacis, Beliod Aeth. III.
θεοὶ πεοιτιθέασιν. de Palam, probante Requier corri gendum CenSe παρατιθέασι; quoniam nimis exiguus situ basiliscus quam ut Diis circumponi possit; ' sed quum vulgatam tueantur Codd. Eam retinendam putem, praesertim quum Verbum 'εοιτιθεσθαι non tantum circumPOriendi, sed
illuviorum imagines facientes ita boum lavram, gunt.
170쪽
Sed ad talem huju verbi significationem confugere non est neceSSe, quandoquidem nonnulli Aegyptiorum dii capitis tegimentum habent ab omni parte basiliscis, sive uraeis
inauratis cinctum et ornatum, quodque tegimentum it m ριτιθετα id est ἐπιτιθεται. Suidas: περιθου οπερ rimuσυνηθε ἐπί θώυ λεγειν. Diod. Sic L. I. d. meεε.vοJ. I. pag. 16, initiο κερατα δ' αυτῆ Iσιδι περιτιθέασιν, ubi tamen adnotatur alia lecti ἐπιτιθέασιν; sed etiam illo loco Vulgata non videtur tentanda quum apte intelligi possit de capitis tegimento vel diadematis genere bubulis cor nibus instructo, quale Mercurium imposuisse Isidi refert Plutarchus de S. VOS. cap. s. pag. 58. D. περιθειναι βουκρανον αἰτῆ κρανoe. Neque obstare puto , quod infra iterum dicatur: αυτον ἐπὶ τὴ κεφαλῆ των θεῶν ἐπιτιθέασιν; nam praeterquam quod in Scribendo ordinem non valde curat scriptor, infra aliam causam adtulit, quare hic serpens deorum capiti imponatur: quod ita mor-lseqne olesἰαlem Aethere Mectitiae. Caeterum monumenta Aegyptiaca confirmarunt, quae dicitiorapoli de deorum capitibus, ornatis Uraeis; f. v. c. Osiridis capitis tegi
mentum, ab . n. d. ἐπειδὴ τριων γενων φέων καMστῶτ- De variis serpentium generibus cae Plinius uisl l. XXIII. 8, et reliqui, quos supra Iaudavimus; quibus addatur Aelianus l. . di qui dicit in i species aspidum genus divisum fuisse ab Aegyptiis itaque hoc loco de alia
majori divisione est cogitandum Aegyptii norunt Serpen tes, los, derod. II. 5. narrat sibi suisse relatum quotannis , incipiente vere, alatos serpentes ex Arabia advolare in Aegyptum, sed ab Ibibus eos prohiberi atque occidi), noti fuerunt et serpentes,qναfiles, et errestres ut a Sili Sci, cerastae aliique); sed recte Pierius in adn. ad h. l.